امام على (ع) با وجود مشكلات بسیار در همان دوران كوتاه حكومت خويش مناطقى را كه تحت اداره داشت به جايى رساند كه خود فرمود : «أَلْبَسْتُكُمُ‏ الْعَافِيَةَ مِنْ عَدْلِي‏.» ( همان، خطبه ۸۷ ) از عدالت خود لباس عافیت بر تنتان پوشانیدم. همچنین فرمود: «مَا أَصْبَحَ بِالْكُوفَةِ أَحَدٌ إِلاَّ نَاعِمًا، وَ إِنَّ أَدْنَاهُمْ مَنْزِلَةً مَنْ يَأْكُلُ الْبُرَّ، وَيَجْلِسُ فِي الظُّلِّ وَ يَشْرَبُ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ.» ( ابن أبی شیبة، المصنّف فی الأحادیث و الآثار، ج ۸، ص۱۵۷ ) كسى در كوفه نيست كه در رفاه به سر نبرد، حتّى پايين‌ترين افراد نان گندم مى‌خورند و سر پناه دارند و از آب فرات ( شیرین و خوشگوار ) مى‌آشامند. و نيز با ديدن صحنه‌ى تكدّى پيرمردى نصرانى چنان برآشفت و عكس‌العمل نشان داد كه مشخص است كه تكدّى در حكومت حضرت وجود نداشته و اين صحنه نادر يا استثنايى بوده است: «مَرَّ شَيْخٌ مَكْفُوفٌ كَبِيرٌ يَسْأَلُ » (پيرمردى از كار افتاده ديده شد كه دست نياز به سوى مردم دراز كرده بود). «فَقَالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: مَا هذَا؟» (اميرمؤمنان (ع) فرمود: اين چيست؟) «فَقَالُوا: يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ، نَصْرَانِيٌ» (گفتند: اى اميرمؤمنان، مردى نصرانى است). «فَقَالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: اِسْتَعْمَلْتُمُوهُ حَتَّى إِذَا كَبُرَ وَ عَجَزَ مَنَعْتُمُوهُ! أَنْفِقُوا عَلَيْهِ مِنْ بَيْتِ الْمَالِ » (اميرمؤمنان (ع) فرمود: هنگامى كه جوان و توانا بود از او كار كشيديد و اكنون كه پير و ناتوان شده است رهايش كرده‌ايد! او را از بيت‌المال تأمين كنيد). ( طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶ ، ص۲۹۳ ) #نکته_ها #امام_علی_ع #حکومت #موفقیت_ها #عدالت_خواهی #انسان_گرایی #حق_طلبی #فقر_زدایی #رفاه https://eitaa.com/joinchat/2776694803Cd161204d6d

⚫️ این سؤال هميشه پرسيدنى است 📝 حسن رحیم پور ازغدی برشی از کتاب «حسین (ع) عقل سرخ» در سال شصت و یک هجرى، همه چيـز بـه ظـاهر درست و طبيعى بود و تـوده مـردم و افكـار عمـومى، اوضـاع را چنـدان غيرطبيعى نمی‌ديدند. همه چيز در دستگاه‌هاى تبليغاتى #توجيه شـده بـود. در سال شصت و يک هجرى هم مثل قبل بر مأذنه‌ها #شعار توحيد می‌دادند و مردم رو به قبله نماز می‌گزاردند؛ اما #طعم اسلام تغيير كرده بود. شهر، شـهر اسـلام بود و نبود. مردم، مسلمان بودند و نبودند. #حكومت، #دينى بود و نبود. #بـود به اين معنا كه در مجالس، حرف از دين و پيغمبر و قرآن بود؛ #نبود، بـه اين معنا كه بيشتر احكام حكـومتى اسـلام و در رأس آن، اجـراى #عـدالت اسلامى و اجراى بدون #تبعيض حدود الهى و قوانين حكـومتى، تـرک شـده بود. در حاشيه همين شهرِ اسلامى بود كه گردن حسين بن على (ع) را زدند و دختران بنيانگذار و مؤسس مدينه دينى و جامعه اسلامى را بـه زنجير كشيدند. مسئله شما و ما اين است كه چه شد شـهر اسـلامى، جامعـه دينى و حكومت دينى تا اين حد #منحط شد؟ این سؤال هميشه پرسيدنى است كه در اين چند دهه به تدريج بر سر افكار عمومى چه آمد؛ چون محال بود كه كسى چون يزيـد بلافاصله بعد از پيامبر اكرم (ص) در رأس حكومت اسلامى بنـشيند. در سـه دهه‌اى كه چهار خليفه، حكومت می‌كنند و سه تن از خلفاى راشدين كـشته می‌شوند، در اين بيست و پنج سال، اتّفاق‌هاى به ظاهر كوچك قبلى، فجايع بزرگ بعدى را كم‌کم #زمينه_سازى و توجيه كردند و اين ساختارِ #انحراف، آجر به آجر بالا آمد؛ ساختمان پيش ساخته‌اى نبود كه ناگهان نصب شده باشد و مردم صـبح از خواب بيدار شوند و ببينند كه حكومت صدر اسلام، بـه حكومـت يزيـد تبديل شده است ... #حمید_کثیری 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/matalbamozande1399