eitaa logo
مطالب ویژه
4.9هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
3.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
📚 مطالب ویژه، حول محورمعارف توحیدی و انقلاب اسلامی برگرفته ازاندیشه‌های استاداصغرطاهرزاده 📧 ارتباط‌ با ما: @hasannazari 09136032342 🔹سایت‌ لب‌ المیزان:https://lobolmizan.ir 🔹ایتا:https://eitaa.com/matalebevijeh 🔹روبیکا:https://rubika.ir/matalebev
مشاهده در ایتا
دانلود
مطالب ویژه
🔵 #کتاب 🌸🍃#زبان_قرآن 🔵زبان قرآن،اصیل ترین زبان https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 https://eitaa
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۳۶و۳۷کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨ظرفیت های زبان قرآن✨ 🖌نکته ی شماره 3️⃣3️⃣ تدبر در قرآن، زمینه‌ است تا قرآن بتواند با ما سخن بگوید و مشخص کند خداوند ما را به کجا حوالت می‌دهد. به جان گشوده‌ی خودمان که عین ربط به حضرت حق است و یا به حضورِ بی‌کرانه‌ی خودش که در کتاب خود به سراغ ما آمده، تا متذکرمان باشد که در آغوش او هستیم ولی از او غفلت کرده‌ایم. 🖌نکته ی شماره 4️⃣3️⃣ وقتی توانستیم به قرآن و سخن نورانی خداوند که همواره در تجلی است نظر کنیم، هر لحظه با سخنی که مناسب حال امروز ما و مناسب روزگاری است که در آن زندگی می‌کنیم، روبه‌رو خواهیم بود، همچنان که تجلی وجودیِ مرتبه‌ی صد، نود و نهمین فعلیت را که قوه‌ی تجلی صدمین است، تبدیل به صدمین فعلیت می‌کند و آن غیر از تجلی وجودی مرتبه‌ی نود و نهمین است که مرتبه‌ی نود و هشتم را به فعلیت نود و نهمین تبدیل می‌کند. از این جهت هر تجلی، تاریخ خود را دارد و قرآن در دوران‌های مختلف با ما حرف‌های متفاوتی به میان می‌آورد و این رازِ متشابه‌بودن آیات قرآن است و وسعتی که آن آیات دارند جهت ورود ما به باطن ملکیِ‌شان و نجات از روزمرّگی که بعضاً با عادت به خواندن قرآن پیش می‌آید. 🖌نکته ی شماره 5️⃣3️⃣ زبان محدود و کم ظرفیت، زبانی است که در آن استعاره و الفاظِ متشابه وجود ندارد و برعکس، خاصیت زبان غنی و زبان استعاری - و نه زبان روزمرّه- ‌این است که معنای آن را نمی‌توان در فهم‌های عادی محدود کرد و آن را تمام شده دانست، هر بار که آن را می‌خوانیم معانی تازه‌ای در می‌یابیم و پا به پای آمادگی ما خود را برای ورود در عالمی برتر در مقابل ما می‌گشاید و اشارات آن به عالَمی از معانی نظر دارد که چندین معنا را در مقابل انسان باز می‌کند. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
31M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍃 💞: باسمه تعالی: سلام علیکم 🔹در رابطه با بهترین رویکرد، پیشنهاد بنده آن است که در هر روزی که بنا دارید تلاوت قرآن را شروع کنید چند شماره از شماره‌های کتاب «زبان قرآن، اصیل ترین زبان» به آدرس https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 مطالعه بفرمایید و سپس تلاوت قرآن را شروع کنید. https://eitaa.com/sound_lobolmizan/823
مطالب ویژه
🍃#زبان_قرآن 💞#استاد_طاهرزاده: باسمه تعالی: سلام علیکم 🔹در رابطه با بهترین رویکرد، پیشنهاد بنده آن
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۳۸ و ۳۹ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨ظرفیت های زبان قرآن✨ 🖌نکته ی شماره 6️⃣3️⃣ زبان قرآن روشن‌گر حقایق عالم و آدم است و هرچه زبان، زنده‌تر و استعاری‌تر باشد، روشن‌گری آن بیشتر است از آن جهت که الفاظ آن محدود به معانی جزئی نیست، بلکه نظر به حقایق عالم دارد. 🖌نکته ی شماره 7️⃣3️⃣ زبان قرآن، از همان مبدئی است که فطرت انسان از آن مبدأ ایجاد شده؛ هر کس به فطرت نزدیک‌تر باشد زبان قرآن را بهتر می‌فهمد. زیرا فطرت انسان‌ها بر توحید شکل گرفته و زبان قرآن چیزی جز ظهورات انوار وحدانی حضرت حق نیست و معنای اهل تقوا بودن برای همسخنی انسان با قرآن در همین نکته نهفته است که اهل تقوا به فطرت خود که بر توحید شکل گرفته نزدیک‌اند و قرآن نیز نور انوار وحدانی و توحیدی حضرت حق است. 🖌نکته ی شماره 8️⃣3️⃣ با نگاه قرآنی به عالَم و آدم، عالم وآدم درست دیده می‌شوند و آن نگاه تحقق و دوام می‌یابد. زیرا نگاه باطل، نگاه به سراب‌هایی است که آب پنداشته شده و چیزی نمی‌گذرد که سراب‌بودن آن آشکار می‌شود، ولی در نگاه قرآنی به عالم همواره انسان با حقیقتی که با آن به‌سر می‌برد مأنوس است و هرگز احساس تنهایی نمی‌کند. 🖌نکته ی شماره 9️⃣3️⃣ در جزمیتِ نگاه تجربی که واقعیت را مساوی محسوسات می‌داند و تنها حسّ و عقلِ مبتنی بر داده‌های حسی را وسیله‌ی رسیدن به واقعیت می‌داند، حقایق عالم، جایگاه واقعی و معرفت‌بخشیِ‌شان را از دست می‌دهند و تنها جنبه‌ی سوبژکتیو پیدا می‌کنند و قرآن درست برعکسِ نگاهِ جزمیت‌گرایِ علم تجربی، متذکرِ وجود حقایق است و عقلی را مخاطب قرار می‌دهد که توانایی درک آن حقایق را در عالم دارد؛ همان‌طور که آثار هنریِ اصیل تنها امورِ سوبژکتیو نیستند، بلکه حقایقی را در مقابل بیننده‌ی خود قرار می‌دهند که آن حقایق، والاتر از واقعیاتی است که علوم تجربی به آن توجه دارد و انسان را در ساحتی دیگر، ماورای اطلاعاتِ علوم تجربی حاضر می‌کند. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
مطالب ویژه
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۳۹ تا ۴۱ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨ظرفیت های زبان قرآن✨ 🖌نکته ی شماره0️⃣4️⃣ فهمی که از طریق اُنس با قرآن پیش می‌آید، فهمی است وجودی و وجود انسان را شدید می‌کند و در نتیجه با سعه‌ی وجودیِ بیشتری در هستی ظاهر می‌شود و این غیر از آن نوع فهمی است که به جای فکر و ذکر، عامل اطلاعات بیشتر می‌گردد و در آن اُبژه‌شدنِ معلومات پدید می‌آید. زیرا در قرآن، هستی به زبان آمده و ما در رجوعِ به وجود خود می‌توانیم زبان هستیِ خود را از قرآن بشنویم زیرا قصه‌ی هستی را در مقابل انسان می‌گشاید. این است راز این‌که اُنس با قرآن اگر به صورتی صحیح انجام گیرد، درک ما را از جهان و از خودمان تغییر می‌دهد و عالَمی را بر روی ما می‌گشاید که عالم کیفیت‌ها است. 🖌نکته ی شماره 1️⃣4️⃣ اگر بپذیریم «فهم»، یک رخداد است و امری است «وجودی» که سراسر جان آدمی را در بر می‌گیرد، می‌فهمیم چرا قرآن از ما خواسته است با آن برخورد خاصی داشته باشیم تا با تدبّر در آن، فهمی که به یک معنا رخداد و به یک معنا تذکر و هشدار است؛ برای انسان رخ دهد و انسان احساس کند در سراسر عالم حضور پیدا کرده است. این بدان جهت است که تنها هستی که به فهم در می‌آید، «زبان» است و زبانِ اصیل واسطه‌ی میان انسان و هستی و به یک معنا، مظهرِ حقیقت یا «وجود» است. 🖌نکته ی شماره 2️⃣4️⃣ حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «اِنَّ الْقُرْآنَ ظَاهِرُهُ أَنِيقٌ وَ بَاطِنُهُ عَمِيقٌ لَا تَفْنَى عَجَائِبُهُ وَ لَا تَنْقَضِي غَرَائِبُهُ وَ لَا تُكْشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلاّ بِه‏»(نهج البلاغه، خطبه‌ی 18) قرآن ظاهرش زيبا، و باطنش عميق و ناپيداست، شگفتى‏هايش تمام‌شدنى نيست، و غرايبش پايانى ندارد، و تاريكى‏ها جز با قرآن از فضاى حيات زدوده نگردد. به این نکته فکر کنید که می‌فرماید ما را به امور ناشناخته‌ای روبه‌رو می‌کند که پایان‌ناپذیر است و همواره ما می‌توانیم با افقی روبه‌رو باشیم که همواره به سوی او قدم می‌گذاریم و از حضور در محضر آن بهره‌ها می‌بریم و باز جای جلورفتن و بهره‌مندشدن گشوده است. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۴۱ تا ۴۳ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨ظرفیت های زبان قرآن✨ 🖌نکته ی شماره 3️⃣4️⃣ مقام معظم رهبری«حفظه‌الله» می‌فرمایند: قرآن یک اثر هنری بی‌نظیر است، یعنی یک جنبه‌ از عظمت قرآن و اهمّیّت قرآن عبارت است از زیبایی هنری قرآن؛ اتّفاقاً آن چیزی که در درجه‌ی اوّل دلها را مثل مغناطیس به سمت اسلام جذب کرد، همین جنبه‌ی هنریِ قرآن بود. عربها، هم موسیقی الفاظ را می‌فهمیدند، هم با زبان ادب آشنا بودند - در آن محیط عربی این جوری بود- ناگهان دیدند پدیده‌ای وسط آمد که شبیه آن را نشنیده‌اند؛ نه شعر است، نه نثر است، امّا یک پدیده‌ی هنری فوق‌العاده است. این همان چیزی است که امیرالمؤمنین(ع)می‌فرمایند: «ظاهِرُهُ اَنیقٌ وَ باطِنُهُ عَمیق».«اَنیق» یعنی آن زیباییِ شگفت‌آور، آن زیبایی‌ که وقتی انسان در مقابل آن قرار می‌گیرد، به حیرت می‌افتد؛ زیبایی در قرآن این‌گونه است. 🖌نکته ی شماره 4️⃣4️⃣ نگاه علم تجربی که واقعیت را مساویِ محسوسات قلمداد می‌کند و تنها حس و عقلِ مبتنی بر داده‌های حسیّ را وسیله‌ی رسیدن به واقعیت می‌داند، حقایق عالم و جایگاه واقعی و معرفت بخش آن‌ها را از دست می‌دهد و تنها جنبه‌ی سوبژکتیو دارند و قرآن درست برعکسِ نگاه جزمیتِ علم تجربی، متذکر وجود حقایق است و عقلی را مخاطب قرار می‌دهد که تواناییِ درک آن حقایق را در عالم دارد، همان‌طور که آثار هنری تنها امور سوبژکتیو نیستند، بلکه حقایقی را در مقابل بیننده‌ی خود قرار می‌دهند، حقایقی که بالاتر از واقعیاتی است که علوم تجربی به آن‌ها توجه دارد. 🖌نکته ی شماره 5️⃣4️⃣ فهمی که با اُنس با قرآن پیش می‌آید، فهمی است وجودی و وجود انسان را شدید می‌کند و لذا انسان می‌تواند در هستی با سعه‌ی بیشتری حاضر شود و این غیر از آن فهمی است که به جای ذکر و فکر، موجب اطلاعات بیشتر می‌گردد و در آن پای اُبژه‌‌شدنِ معلومات در میان است. زیرا در قرآن، هستی به زبان آمده و ما در رجوع به وجودِ خود می‌توانیم زبانِ هستیِ خود را از قرآن بشنویم، چرا که قصه‌ی هستی را در مقابل انسان می‌گشاید. این است راز این‌که اُنس با قرآن اگر به صورتی صحیح انجام گیرد درک ما را از جهان و از خودمان تغییر می‌دهد و عالَمی را بر روی ما می‌گشاید بسی فراخ‌تر از عالَم و جهان کیفی. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
مطالب ویژه
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۴۶ تا ۴۷کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨زبان اشارت و افقی که گشوده میشود✨ 🖌نکته ی شماره 1️⃣بخش اول زبان گزارشِ حقيقت، زبان اشارت است و اين يک نکته‌ي حساسي است. بايد از خود پرسيد اگر حقايقي در اين عالم هست، ما چطور با آن حقايق مرتبط بشويم؟ يکي از راه‌هاي علمِ به حقايق، استدلال است، و ما مي‌توانيم براي وجود خدا و ملائکه و معاد، به عنوان حقايق عالمِ وجود، استدلال بياوريم، به همين جهت ما وجودِ معاد را در عقايدمان واقعي مي‌دانيم. اين براي علم به وجودِ حقايق لازم است. به قول شهيد مطهري در قرآن بعضي مواقع، زبان، زبان استدلال است و با عقلِ قرآني به وجود حقايق پي مي‌بريم. مثلاً خداوند مي‌فرمايد: همين طور که اين نطفه در رحم مادرش سير مي‌کند و در نهايت به صورت یک انسان شکل میگیرد‌،نمیگذاریم که پس از حضور در این دنیا نابود شود بلکه به سوی دنیایی دیگر سیر میکند.تعبیر علامه مطهری این است که این یک نوع استدلال قرآنی است.چون میخواهد وجودمعاد را اثبات کند. آري! يک وقت است که ما وجود حقيقتي را مي‌خواهيم اثبات کنيم در اين رابطه براي اثبات وجود آن دليل مي‌آوريم، ولي يک وقت مي‌خواهيم آن حقيقت را مدّ نظر قرار دهيم، در اين حالت به زبان ديگري نياز داريم و آن زبان اشاره است. به آن روايت از حضرت صادق(ع) فکر کنيد که مي‌فرمودند قرآن ابعادي دارد و عده‌اي با اشاره به آن ابعاد، قرآن برايشان رخ مي‌نماياند، زيرا کتاب خدا بر اشيايي است و يکي از آن اشياء، «عبارت» است و يکي هم «اشارت». يعني قرآن ابعاد و وجوهي دارد که مي‌توان با اشارات قرآن به آن‌ وجوه نظر کرد. قرآن آمده است تا به ما از حقايق عالم خبر بدهد، يکي از راه‌هاي نظر به حقايق، زبان اشاره است. مشکل اين است که ما عموماً به زبان انتزاعي و استدلال عادت کرده‌ايم. البته همان‌طور که عرض شد زبان استدلال هم براي علمِ به حقايق لازم است امّا فراموش نکنيم که زبان استدلال ما را متوجه وجود آن حقايق مي‌کند و اين اول کار است، نه آخر کار. زبان استدلال، زبان صحيحي است ولي زبانِ کافي نيست، مي‌شود يک سخن، صحيح باشد ولي همه‌ي ابعاد يک حقيقت را نشان ندهد. شما وجود خدا را با استدلال اثبات مي‌کنيد ولي لقاي الهي راه ديگري مي‌خواهد. هيچ وقت لقاي الهي با زبان استدلال محقق نمي‌شود. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
مطالب ویژه
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۴۶ تا ۵۰ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨زبان اشارت و افقی که گشوده میشود✨ 🖌نکته ی شماره 1️⃣بخش دوم مشکل ما در اين جا است که وقتي مي‌خواهيم به حقيقتي اشاره کنيم، روحيه‌ي انتزاعي و استدلاليِ ما حجاب ما مي‌شود و سر بر مي‌کشد که دليل شما چيست. ما مي‌توانيم وجود معاد را اثبات کنيم ولي آيا در آن صورت به حالاتي که براي حارثَة بن مالک پيش آمد مي‌رسيديم که به رسول خد(صلی‌الله علیه و آله)،مي‌گويد: من دارم عرشِ خدا را مي‌بينم. اگر از او بپرسيم به چه دليل؟ در واقع اين‌جا آن شخص را دفن کرده‌ايم. يکي از انواع قتل پيامبران به همين صورت بوده است. پيامبران آمدند ما را به ساحاتي متعالي‌تر از اين دنيا و مفاهيم عقلي ببرند و افقي در مقابل ما بگشايند، حالا ما سخن آن‌ها را در استدلال و آنچه استدلال در مقابل ما قرار مي‌دهد، محدود مي‌کنيم. به گفته‌ي مولوي: عقل بند رهروان است ای‌پسر وآن رهاکن‌ره‌عیان‌است‌ای‌پسر مي‌گويد آنچه عقل مي‌گويد غلط نيست، صحيح است ولي کامل نيست. مشکل آن است که تاريخ تفکرِ ما، تاريخ استدلال شده است در حالي که تفکر، محدود به استدلال نيست. به آيه‌ي 44 سوره‌ي نحل که قبلاً مطرح شد نگاه کنيد که مي‌فرمايد: «وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ» اي پيامبر اين قرآن را که ذکر است بر تو نازل کرديم. «لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ» تا براي مردم روشن کني آن‌چه را بر آن‌ها نازل شده است. «وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» به اين اميد که فکر کنند. رابطه‌ي «ذکر» و «تفکر» در اين آيه خيلي عجيب است که اگر مردم متوجه شوند چه مطالبي بر قلب آن‌ها اشراق شده، متفکر مي‌شوند. قانع شدن عقلي غير از آن يقيني است که به کمک آن يقين، حقيقت را مقابل خود احساس مي‌کنيم. در خبر آمده است که در محضر رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله)عرض شد: «أنَّ عِيسي ابْنَ مَرْيمَ کَانَ يمْشِي عَلَي الْمَاءِ، فَقَالَ لَوْ زَادَ يقِينُه لَمَشَي فَي الْهَوَاء» (بحارالانوار، ج 67، ص 179) عيسي بن مريم(علیه‌السلام)، بر روي آب راه مي‌رفت، آن حضرت فرمودند: اگر يقين او بيشتر بود مي‌توانست در هوا حرکت کند. بايد روشن شود اهل يقين چه نسبتي با خدا پيدا مي‌کنند؟ آيا تفکر، به معناي درک مفهوميِ حقايق است و يا رؤيت ظرائفِ عالمِ وجود و ارتباط با آن‌ها است؟ يقين يعني اين‌که در قبله‌ي جان خود با خدا به عنوان منشأ همه‌ي کمالات مرتبط‌شدن و يا اين‌که حداقل بتوانيم به آن کمالات و ظرائف اشاره کنيم. به هر حال بايد متوجه باشيم تفکر هميشه به يک معنا نيست. و قرآن راهی است تا ما به تفکری که عین تذکر است و به تذکری که عین تفکر است، برسیم. آيه‌ي فوق يعني آيه‌ي 44 سوره‌ي نحل، حداقل اين نکته را مطرح مي‌کند که رابطه‌اي بين تفکر و تذکر هست و مي‌توانيم بگوئيم تفکر به يک معنا تذکر است؛ قرآن به عنوان «ذِكْرٌ لِلْعالَمينَ» با تذکر، طرف مقابل را به تفکري خاص وارد می‌کند. اين غير از تفکري است که با استدلال حاصل مي‌شود. تفکري که با تذکر حاصل مي‌شود با کوششي همراه است که انسان تا حدي از موانع مادي آزاد شده باشد تا تجليّات خاصي که مخصوص زمانه‌ی خودش می‌باشد بر جان او نقش بندد. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
مطالب ویژه
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۵۰ تا ۵۲ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨زبان اشارت و افقی که گشوده میشود✨ 🖌نکته ی شماره 2️⃣ قرآن يک امر اشراقي است و به يک معنا موضوعی است وجودی و لذا حقیقت است که به قالب الفاظ در آمده و از این جهت زبانِ گزارشِ حقیقت است و با آیات متشابه‌ خود «زبان اشاره» را می‌گشاید تا چندين معنا را در مقابل انسان بگشايد. «زبان عبارت» موضوعي را مطرح مي‌کند که يک بُعد بيشتر ندارد و مي‌تواند بگويد همين است و جز اين نيست - مثل آن‌که بگوئيد مثلث سه ضلع دارد- ولي زبان اشارت مي‌تواند به چيزي اشاره کند که چندين معنا را در مقابل انسان بگشايد، به اصطلاح، زبان اشاره، زبان شاعرانه است. زبان اشاره در تبيين يک موضوع، طوري موضوع را مطرح مي‌کند که هم شما مطابق درک خود آن را قبول مي‌کنيد و هم ديگري آن را با درکي متفاوت از شما، قبول مي‌کند. در تفسير قرآن اين را ملاحظه مي‌کنید که در رابطه با يک آيه هم اين تفسير درست است و هم آن تفاسير ديگر، چون زبان قرآن زبان اشاره است و وسعت دارد. در حالي‌که در زبانِ عبارت سخن آن است که اين ساعت يا اين‌جا است يا آن‌جا، در حالي‌که حقيقت مثل اين ساعت نيست که يا اين باشد يا آن. خودِ حضرت حق که حقيقتُ الحقايق است طوري در عالم وجود دارند که مردم با روحيات مختلف همه به حضرت حق رجوع مي‌کنند و همه هم جواب مي‌گيرند، زيرا خدا حقيقت است. 🖌نکته ی شماره 3️⃣ حقيقت را بايد با نگاهي که مخصوصِ نگاه به حقيقت است، مدّ نظر آورد تا براي ما رخ بنماياند. حقیقت طوري است که به يک معنا هم اين است و هم آن، و نه اين که يا اين باشد يا آن. عمده آن است که متوجه باشيم خداوند يک حقيقت است و نه يک مفهوم. فکر مي‌کنيد چطور مي‌شود که در بعضي جوامع، بي‌تفکري به وجود مي‌آيد؟ طرف مي‌گويد آن چه من فهميدم درست است، و آن چه غير از فهم من است، غلط است. ما اين را بي فکري تاريخي مي‌ناميم. ولي اگر تاريخ به جايي رسيد که انسان رابطه‌اش را نسبت به حقيقت درست کرد، بسياري از اين عدم تفاهم‌ها و تقابل‌ها از بين مي‌رود و همه همديگر را مي فهميم. من فکر مي‌کنم اصلي ترين حرفي که می‌توان در مورد قرآن زد همین نکته است که قرآن را مظهر حقایق عالم بنگریم و به زبان آن‌که زبان اشاره و تأویل است، نظر داشته باشیم. 🖌نکته ی شماره 4️⃣ زبانِ گزارشِ حقيقت، زبان اشاره است تا چندين معنا را در مقابل انسان بگشايد و ما را با رازهای عالم آشنا کند. از این جهت زبانِ اشاره زباني است که ما را در مقابل حقایق عالم قرار دهد. حقایق عالم همان اسماء الهی است که به صورت‌های مختلف در مخلوقات ظهور می‌کنند و زبان قرآن به عنوان زبان اشاره به اسماء الهی که بنیان مخلوقات است، اشاره دارد . 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh
مطالب ویژه
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۵۲ تا ۵۴ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨زبان اشارت و افقی که گشوده میشود✨ 🖌نکته ی شماره 5️⃣ خداوند مي‌فرمايد: «يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ» (الرحمن/29). در اول آيه مي‌فرمايد که آن چه در زمين و آسمان است از خدا تقاضا مي‌کند و در ادامه مي‌فرمايد «كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ» او در هر روزگار و دوراني در شأني است و به نحوي خاص در آن دوران ظاهر مي‌شود. براي اين که تقاضاي انسان‌ها در آن روزگار نسبت به تقاضاي آن‌ها در روزگاري ديگر، متفاوت است. شما با چه طلبي در اين روزگار با حضرت حق رو به رو شده‌ايد که حاصل آن اشراق انقلاب اسلامي در قلب زعيم اين دوران شد؟ مثلاً شما اگر از او درخواست رزق کنيد، شأني از خداوند که با شما رو‌به‌رو مي‌شود، رزّاقيت است. اگر شما از او بخواهيد که آبروي شما را حفظ کند، خدا هم با نور آيه‌ي «إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا» (حج/38) به ميان مي‌آيد. اما اين‌که در هر دوره و زمانه‌اي جلوه‌اي خاص دارد، نشان مي‌دهد که در هر زماني رازي در ميان است و حضرت حق مطابق آن راز، جلوه‌اي مخصوص دارد که روح آن زمانه است و با رجوع به قرآن خداوند مطابق راز زمانه‌ی ما متذکر ما می‌گردد که حقیقت را در زمانه‌ی خود گم نکنیم. 🖌نکته ی شماره 6️⃣ هميشه «راز» اين‌گونه است که مثل روح، در واقعيات حاضر مي‌باشد. از يک طرف در قرآن داريد: حضرت حق «أَقرَبُ إلَيهِ مِن حَبلِ الوَرِيد»(ق/ 16) و از طرف ديگر داريد: «سُبحَانَ اللهِ عَمَّا يصِفُون» (مؤمنون/ 91) يعني خداوند خيلي بالاتر از اين وصف‌ها است. شما در معارف توحيدي متوجه مي‌شويد که حضرت حق همه جا هست و هم نمي‌توانيد بگوييد که محدود به اين‌جا است. همه‌ي حقايق به حقيقت‌الحقايق ختم مي‌شوند ولي اگر ما بخواهيم از آن‌ها سخن بگوئيم به اشاره مي‌توان سخن گفت، نه به استدلال، چون استدلال مطلب را در حدّ مفهوم محدود مي‌کند. اگر ما توانستيم با زبانِ اشاره‌ی قرآن آشنا شویم، راهِ ما جهت حضور در عالم ملکوت گشوده می‌شود ولي اگر هنوز بر عادت قبلي باشيد و به جاي آن که به کمک اشاره‌‌های قرآن متوجه‌ی وجوه حقيقت در افق جان خود باشیم بپرسيد به چه دليل اين حرف‌ها را مي‌زني؟ عملاً بحث را به بن بست مي‌کشانيد. ما عموماً طوري هستيم که وقتي قانع مي‌شويم که براي اثبات وجودِ هر موضوعي استدلال در ميان باشد، زيرا هنوز متوجه نيستيم چيزهاي بالاتري هم هست که با استدلال براي ما رخ نمي‌نمايند، همان‌طور که در خواب؛ همين‌که خواب مي‌بينيد مي‌خواهيد برويد به جايي که براي‌تان ناآشنا است، زود بيدار مي‌شويد و هيبت آن حضور اجازه نمي‌دهد خواب را ادامه دهيد، اين جا هم چون با استدلال آشنا هستيم، همين‌که مي‌خواهيم با اشاره‌های قرآنی وارد ساحتي شويم که با حقيقتِ موضوعي روبه‌رو شويم، زود برمي‌گرديم و مي‌گوييم به چه دليل؟ نمي دانيم اين به چه دليل گفتن در اين‌جا براي ما ضرر دارد و حجابي مي‌شود تا رجوعِ مستقيم به حقيقت واقع نشود. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
مطالب ویژه
🍃 🌸 ‌ 📖« ازصفحه ۵۴ تا ۵۶ کتاب »زبان قرآن،اصیل ترین زبان 🌐https://eitaa.com/matalebevijeh/6169 🎙محمدعلی حسینی ✨زبان اشارت و افقی که گشوده میشود✨ 🖌نکته ی شماره 7️⃣ وقتي بحثِ روبه‌رويي با راز به ميان آمد، در عين اين‌که نزديکِ نزديک است ولي از آن طرف هم نمي‌توان به اين راحتي مثل اين ليوان آن را به دست آورد. حقایق قرآنی به عنوان رازهای این عالم همه‌ي ما و همه‌ي بشريت را فرا گرفته و در عين نزديکي در دورترين‌ها سير مي‌کند. بايد روشن شود ما در نسبت با خداوند از طریق قرآن چه رویکردی باید داشته باشیم. قرآن به معناي تجلي حضرت حق بر ما، نزديک‌ترين حقيقت به ما است، ولي از طرف ديگر طوري است که نمي‌توانيم به اين راحتي به دستش بياوريم و استمرار اُنس با قرآن برای آن است که هر لحظه وجهی از آن حقیقت بر جان ما تجلی کند. 🖌نکته ی شماره 8️⃣ حقيقت در عين نزديکي به ما در دورترين‌ها سير مي‌کند و همين امر موجب مي‌شود که در رويارويي با قرآن باید متذکر اشاراتی باشیم که به راحتی به‌دست نمی‌آیند. اساساً در رابطه با حقيقت نمي‌شود بگوئيد يافتم و تمام شد. حقيقت در هر موضوع و در هر جلوه‌اي طوري است که همان وقت هم که آن را مي‌يابيد، متوجه هستيد که چيزي نيست که به راحتي بتوانيد مالک آن شويد. وقتي پيغمبر خدا(صلی‌الله علیه و آله) با يافتن خدا عرضه مي‌دارند «مَاعَرَفنَاکَ حَقَّ مَعرِفَتِک» ما نتوانستيم آن‌طور که تو شايسته‌ي شناختي تو را بشناسيم، مي‌فهميم که اين یک قاعده است در ‌رو‌به‌رويي با هر حقيقتي. در زيارت‌نامه‌ها امام را که واسطه‌ي فيض است، به عنوان مظهرِ روشن حقيقت، مدّ نظر قرار مي‌دهيد. از آن جهت که ائمه(علیه‌السلام)قرآن متعیَّن هستند و وسیله‌ای خواهند بود تا در اُنس با قرآن بهتر متوجه‌ی اشارات آیات بشویم. 📢 لینک بحث زبان قرآن (تفکرقرآنی) 🌐http://lobolmizan.ir/sound/1311#7872 💞@matalebevijeh‌
🔸سلام به معرفت جویان گرامی🔸 برای دسترسی به مطالب اصلی کانال ما از طریق های زیر اقدام نمایید : 🍃 🏴 🏴 🍃 🍃 🍃 🍃 🍃 🔲 🍃 🍃 (بادعادرآغوش خدا) 🍃 🍃 🍃 🍃 🍃 🍃 🍃 🍃 💥 🍃 📚 🍃 💗 🌷 ❤️سردارشهید 🔸سوره 🔸سوره 🍃 ⚡️ ❇️ 🌷 ❤️ 🌸🍃 🔰 ❣️ ❣️ 🤲 🔰 🙌🏻 ✍️ 💌 () 💎 شرح 🎙 شرح ✅سوره ✅سوره () ⬅️سوره () 💎سوره 💌@matalebevijeh💌 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃