#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #عید_مبعث #مربع_ترکیب #استاد_سید_رضا_موید دمید ماه رجب رؤیتش مبارک باد به دوستان خدا نعمتش مبارک باد نزول بارقۀ رحمتش مبارک باد محمد آمده و بعثتش مبارک باد که بعثتش حرکت داد چرخ هستی را که هجرتش برکت بود حق‌پرستی را سپیده دم ز حَرا آفتاب برخیزد فروغ رحمت حق بی‌حجاب برخیزد ز صخره صخرۀ آن، عطر ناب برخیزد سحر که شهر خدایان ز خواب برخیزد امین مکه رهایی ز مستی‌اش بدهد نوید مذهب یکتاپرستی‌اش بدهد... بزرگ مرد چهل ساله با رُخی چون ماه رسیده است و به راز پیمبری آگاه دهند تهنیتش ز آنچه بگذرد در راه به این ندا که محمد! تویی رسول الله بشارتی که عمو زادۀ خدیجه دهد امید بر دل آزادۀ خدیجه دهد نفس کشیدن او نکهت خدایی داشت برای خسته‌دلان مژده رهایی داشت به درد مردم محروم آشنایی داشت که در جهان عرب این همه فدایی داشت خلوص و صبر و رضا را ز بس به کار گرفت به نیم قرن جهان را در اختیار گرفت خلیل نیست ولی بر خلیل ناز کند به روی عالم، درهای علم باز کند کلیم پیش رخش سجدۀ نیاز کند مسیح پشت سر مهدی‌اش نماز کند نظر ز آمدن انبیاء والا اوست بزرگ معجزۀ نون والقلم با اوست کسی که عالم ایجاد بی‌قرارش بود جوامع بشریت در انتظارش بود رسید و وحدت و آزادگی شعارش بود چو حُسن خلق سلاحی دراختیارش بود محمد آمد و آورد هرچه خوبی بود کتاب او در حکمت به روی خلق گشود کجاست غیرت عمار و عزم سلمانش که زنده گشت مدائن ز عدل و ایمانش کجاست منطق بوذر علیه عثمانش که کُشت دشمن دین را به تیغ بُرهانش اگر به راه بزرگان دین برآمده‌ایم به کاخ‌های مجلل چرا در آمده‌ایم مدینه از تو به بیت‌الحرام می‌نازد حرم ز فیض تو بر هر مقام می‌نازد خدا ز بندگی‌ات بر اَنام می‌نازد عرب ز نام تو بر خاص و عام می‌نازد ولی دریغ که این افتخار پوشالی‌ست تمام دعوی اهل حجاز تُو خالی‌ست از این قبیله که بر خاص و عام حمله کند گهی به کوفه و گاهی به شام حمله کند به مسلمین یمن صبح و شام حمله کند بعید نیست به بیت الحرام حمله کند خدای قدرت خود را کشیده بر رُخشان مدافعان حرم می‌دهند پاسخشان مدافعان حرم باور علی دارند به پیش دیدۀ خود خیبر علی دارند‌ جهاد نامه‌ای از دختر علی دارند امید مرحمت از همسر علی دارند قسم به فاطمه محبوب قلب فاطمه‌اند مدافعان حرم زینبی‌تر از همه‌اند

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #مثنوی #استاد_غلامرضا_سازگار ای جان جهان جان محمد  با نام خدا بخوان محمد  ای باعث ممکنات اقرأ  ای خواجه ی کائنات اقرأ  ای قدر و جلالتت مبارک  فرمان رسالتت مبارک  ای رشته ی نه فلک به چنگت  تا چند مکان به تخته سنگت  تو پیک مقدس نجاتی  تو روح حیات را حیاتی  ای درّ یتیم و باب خلقت  ای سینه ی تو کتاب خلقت  ای گمشده آفتاب، احمد  امشب ز حرا بتاب، احمد  ای در کنفت جهان هستی  آغازگر خداپرستی  برخیز و به سوی کعبه کن رو  تا بشنوی از بتان هوالهُو  این غار که با تو کرده عادت  دارد به نبوتت شهادت  این سنگ که بر رویش نشستی  فریاد زند پیمبر استی  ای کعبه ی کعبه دلبری کن  برخیز و پیام آوری کن  با نام خدای حی سرمد  بگشای زبان بخوان محمد  کو از «علق» آدم آفریده  «کن» گفته و عالم آفریده  ای وادی مکه احمد است این  ای غار حرا محمد است این  این تخته ی سنگهای غارند  کآوای شهادتین دارند  ای مردم مکه حق پرستی  تا چند به خواب جهل و مستی  تا چند بشر ز معرفت دور  تا چند حکومت زر و زور  این کعبه که گِرد آن نشستید  این لات و هبل که می پرستید  دارند به لب ندای تهلیل  از ختم رسل کنند تجلیل  هر سنگ و درخت با محمد  فریاد زنند یا محمد  آئین تو تا ابد جهانی است  دین تو هماره جاودانی است  منجی بشر به بانگ تکبیر  از کوه حرا شده سرازیر  انوار نبوتش زند برق  هستی شده در فروغ او غرق  دریاب خدیجه، شوهرت را  تبریک بگو پیمبرت را  این نور نبوت است بشتاب  خورشید اخوت است بشتاب  روزی که بشر در آب و گل بود  این نور هماره مشتعل بود  در خلوت دوست منجلی بود  حق بود و محمد و علی بود  سوگند به عصمت محمد  احمد، علی و علی است، احمد  سیر خط سرخ نور کردند  تا عمق زمان عبور کردند  از سن علی گذشته ده سال  افتاده رسول را به دنبال  دو شمس نبوت و ولایت  دو محور عالم هدایت  او هستی و هست آفرینش  این نفس نفیس و جانشینش  او بر همه «تفلحوا» بیانش  این سوره ی مؤمنون به شانش  دو آیت حق، دو یار نستوه  گویی دو محمد آید از کوه  از جانب ذات حی دادار  هنگام نزول وحی در غار  احمد که ز وحی منجلی بود  در محضر او فقط علی بود  در صورت هم خدای دیدند  آوازه ی وحی را شنیدند  ای عبد مطیع حی سرمد  ای پیرو مکتب محمد  از خط علی مباش بیرون  موسی نشود بدون هارون  یک طایفه یارِ یارِ یارند  یک سلسله یارِ یارِ غارند  من عاشق روی یارِ یارم  کاری نبود به یارِ غارم  حیدر دَرِ باز شهر علم است  گنجینه ی راز شهر علم است  بر غیر خدا سجود ممنوع  بی اذن علی ورود ممنوع  از جانب در به شهر رو آر  دزد است که می رود ز دیوار  ما مؤمن و تابع امیریم  ما پیرو بعثت و غدیریم  داریم به کف زمام عزت  از ظهر غدیر و صبح بعثت  دین مهر امیرمؤمنین است  و ا… علی تمام دین است  روزی که هنوز ما نبودیم  لبریز ز مهر دوست بودیم  در محضر مصطفی رسیدیم  الحق مع علی شنیدیم 

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #عید_مبعث #مربع_ترکیب #حامد_اهور 🔹کیست محمد؟🔹 ...ای آن‌که قسم خورده به نام تو خدایت بیدار شده شهر شب از بانگ رهایت ای آن‌که تبرک شده کعبه به عبایت تا عرش خدا صف زده پژواک صدایت این کیست که در نور تو پیدا شده آقا آن روح چه‌سان در تن تو جا شده آقا گفتم که از آن شب، شب فردا بنویسم از غار حرا، لیلۀ اسرا بنویسم از کعبه و از مسجدالاقصی بنویسم آری منم آن قطره که دریا بنویسم این کیست که چون اشک شب قدر زلال است ما راه به آن «قدر» بیابیم؟ محال است هان چهره بچرخان که زمین نور ببیند برخیز که هر قدر به پایت بنشیند، دنیا فقط از حُسن تو، توحید گزیند از غنچۀ لب‌های تو لبخند بچیند ای گلشن رحمت که گلستان شده عالم از نور خداوندی تو نیّر اعظم در غار حرا پرده ز حُسن تو گشودند با نور تو رنگ از شب تاریک زدودند تو بوده‌ای آن روز که این خلق نبودند اِقرأ که به عشق تو لَکَ الحَمد سرودند ای صادر اول که تویی مصدر دنیا ای گمشدۀ حُسن تو موسی و مسیحا لولاک... زمین خاک و زمان پیش و پسی بود لولاک... کجا رخصت احیای کسی بود کی بی‌تو به دستان کلیمی قبسی بود کی در دم عیسی دم احیای کسی بود تو آمده‌ای جان به تن خاک بباری باران شوی و بر تَفِ این خاک بباری جان در تن این خاک روان شد به هوایت شب روز شد از همرهی عقده‌گشایت هر روز خدا تحفه فرستاد برایت ما وَدَّعَکَ رَبّکَ خورشید ولایت! ای آن‌که ز توحید تو صد آینه توحید زهرا شد و در قاب ولای تو درخشید قم! شهرِ خدا چشم به راه است، فَاَنذِر! صف‌های جماعت همه برپاست، فَکَبِّر! ای نور خدا در سکناتت متواتر ای صادق و هادی، تقی و کاظم و باقر تو کوثر محضی که در عالم شده تکثیر نازل شده در شأن شما آیۀ تطهیر در مدح تو اندیشه زمین‌گیر و زبان لال جز جذبۀ قرآن تو نطق همگان لال اقصای جهان لال، زمین لال، زمان لال جز نفس خودت قاطبۀ کون و مکان لال لب باز کن ای مرد، بگو کیست محمد؟ جز حیدر کرار کسی نیست محمد ای پاره‌ای از حُسن مثالی تو زهرا ای حیدر کرار به توفیق تو مولا حق است که وامانده در اوصاف تو دنیا وقتی که علی عبد تو خوانده‌ست خودش را گفتیم و نشد در صف تو راه بجوییم بگذار که از حیدر کرار بگوییم...

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #عید_مبعث #ترکیب_بند #نغمه_مستشارنظامی 🔹بهانۀ خلقت🔹 جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت همای اوج سعادت به شانۀ خلقت جهان نبود و خدا با تو گفتگو می‌کرد به حُسن خاتمت از آستانۀ خلقت... جهان و هرچه در آن پیش تار مویت هیچ! چه‌گونه از تو بگویم بهانۀ خلقت؟! برای از تو نوشتن اجازه با عشق است همیشه حرف و مضامین تازه با عشق است... :: بهار عطر تو را در گلابدان می‌ریخت زلال نام تو را در دل جهان می‌ریخت «بخوان به نام خدایت که خلق کرده تو را» هزار مژده و معنا از آن «بخوان» می‌ریخت جهان چه داشت اگر روشنایی تو نبود؟ چگونه از سرِ گلدسته‌ها اذان می‌ریخت؟ به یُمن آمدنت سنگ، مهربان می‌شد جهان پیر، پس از قرن‌ها جوان می‌شد... :: «ستاره‌ای بدرخشید و...» آن ستاره تویی ستاره‌ای که به آن می‌شود اشاره تویی ستاره‌ها و زمین، دانه‌های تسبیح‌اند و خیر اوّل و آخر در استخاره تویی زمین کتاب خودش را دوباره می‌خواند به هر کجا برسد مقصدش دوباره تویی بدون نور تو راهی به سمت پایان نیست بتاب بر سر دنیا که راه چاره تویی بتاب آینه‌گردان آشنایی‌ها بتاب روشنی هرچه روشنایی‌ها :: دعای حضرت آدم قسم به نام تو بود نجات نوح پیمبر، به احترام تو بود عصای حضرت موسی به نامت آذین داشت دم مسیح مسیحایی از سلام تو بود خلیل، دوش به دوش تو رفت در آتش که شعله «بَرد و سلام» از طنین گام تو بود اگر عزیز جهان بود یوسف از خوبی اسیر حُسن تو دلدادۀ کلام تو بود بیا سری به درختان پیر باغ بزن به روی شانه‌شان چارده چراغ بزن :: علی پس از تو چراغ ولایت عشق است کنار حضرت کوثر که آیت عشق است دو چلچراغ، دو سرو جوان باغ بهشت که راز خلقت آن‌ها امامت عشق است دوازده غزل سبز نامکرّر ناب که هر کدام به نحوی روایت عشق است کسی شبیه تو می‌آید از اهالی نور کسی ‌که آمدن او نهایت عشق است نهایت همۀ خواب‌های خوب تویی چراغ روشن دنیا پس از غروب تویی

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #کلامی_زنجانی چو بر اریکه سوار آن یگانه فارس شد پیاده یوسف و یعقوب و نوح و یونس شد بزرگ مکتب توحید را مؤسس شد « ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد دل رمیده ی ما را انیس و مونس شد» قدم نهاد به خاک احمد فرشته سرشت گرفت گلشن هستی طراوتی چو بهشت به مزرع دل عشاق تخم عاطفه کشت «نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرٌس شد» بسوی او زده پر مرغ فکرت اُدبا به خوی او گرویده بُتان پاک قبا ز روی او شده شرمنده مهر و مه عجبا «ببوی او دل بیمار عاشقان چو صبا فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد» یگانه گوهر گنجینۀ طریقت اوست امیر کشور عشق است و دولتش نیکوست شکوه معجزه را بنگر و مگو جادوست «بصدر مِصطَبَه ام می کشاند اکنون دوست گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد» به بام عرش، ملائک زدند پرچم نور شد از تجلّی او چشم بت پرستان کور بگو به غصّه و غم دور باش از ما دور «طربسرای محبت کنون شود معمور که طاق ابروی یار منَش مهندس شد» دهد منادی غیب از فراز عرش ندا رسید مظهر حق رکن دین و میر هدا به پاس مقدمش ای جرعه نوش پاک ردا «لب از ترشّح می پاک کن برای خدا که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد» بیا بنازمت ای شهسوار عرصه ی جود بخوان ترانه ی پرشور حمد یا محمود تو در قیام و ملائک به سجده اند و قعود «کرشمه ی تو شرابی به عاشقان پیمود که علم بی خبر افتاد و عقل بی حس شد» فرشته آمد و بگریخت دیو با خواری به جمع دلشدگان مژده داد و دلداری شدم به رغم رقیبان غلام درباری «چو زر عزیز وجودست نظم من آری قبول دولتیان کیمیای این مس شد» به عاشقان خبر وصل دوست برسانید سرود گرم محبت ز نای جان خوانید به مقدمش چو «کلامی» گلی بیفشانید «ز راه میکده یاران عنان بگردانید چرا که «حافظ» از این راه رفت و مُفلس شد»

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #مثنوی #استاد_غلامرضا_سازگار بانگ تکبیر ز امواج فضا می‌آید گوش باشید که آوای خدا می‌آید بوی عطر از نفس باد صبا می‌آید نفس باد صبا روح فزا می‌آید پیک وحی است که در غار حرا می‌آید به محمد ز خداوند ندا می‌آید ای خلایق همه این طرفه ندا را شنوید گوش‌های شنوا حکم خدا را شنوید بت و بتخانه همه ذکر خدا می‌گویند سخن از اقرأ و از غار حرا می‌گویند حمد حق، مدح رسول دو سرا می‌گویند خلق عالم همه تبریک به ما می‌گویند حکم توحید به ما و به شما می‌گویند همگی با نفس روح فزا می‌گویند بشریت چه نشستی که مسیحت آمد حکم توحید به آوای فصیحت آمد این چراغی است که تا شام ابد جلوه‌گر است این یتیمی است که بر عالم خلقت پدر است این نجات همه در دامن موج خطر است این رسولی است که از کلّ رُسُل خوب‌تر است پیشتر از همه بعد از همه پیغامبر است تا صف حشر طرفدار حقوق بشر است چشم بد دور ز آیینۀ رخسارش باد تک و تنهاست خداوند نگهدارش باد آی انسان‌ها فرمان پیمبر شنوید گوش تا از سخن خلق فراتر شنوید روح گردید و از آن روح مطهر شنوید همه با هم سخن خالق داور شنوید بانگ تهلیل شنیدید مکرر شنوید همه را با هم در عدل برابر شنوید دورۀ کفر و زر و زور به اتمام آمد اهل عالم همه آماده که اسلام آمد عید آزادی زن‌های اسیر است امروز عید خلق است و خداوند قدیر است امروز دامن مکه پر از مشک و عبیر است امروز بشریت را فرمان خطیر است امروز حق بشیر است بشیر است بشیر است امروز جاودان باد چراغی که منیر است امروز ذکر بت‌ها همه لا نعبد الا ایاه همه گویند ولا قوه الا با الله تا به کی چهرۀ خورشید عدالت مستور تا به کی سلطۀ بیدادگران با زر و زور با من امروز بخوانید همگی این منشور منجی کل جهان آمده با مشعل نور عید بعثت شده یا عید جهانگیر ظهور تهنیت باد بر آن دخترک زنده به گور دور دختر کشی و جهل به پایان آمد سر تسلیم بیارید که قرآن آمد مکه آهنگ، به گلواژۀ اقرأ بنواز کعبه از جا کن و تا غار حرا کن پرواز یا محمد سخن خویش ز لا کن آغاز خیز از جا به بت و بتگر و بت خانه بتاز بشریت را با مکتب توحید بساز سر این رشته دراز است دراز است دراز خیز تا عرصۀ بیدادگران تنگ کنی سینه در حین تبسم سپر سنگ کنی ای به راه تو تمامی ملل را دیده ای که جبریل امین دور سرت گردیده ای به قلب بشر از غار حرا تابیده ای خدا پیش‌تر از پیش تو را بگزیده ای سحاب کرمت بر همگان باریده خیز از جای خود ای جامه به تن پیچیده چشم عالم به ره مکتب روشنگر توست منجی کل بشر دین علی پرور توست گر چه فوجی پی آزار تن و جان توأند فکر بشکستن پیشانی و دندان توأند روزی آید که همه خلق مسلمان توأند خاک مقداد تو عمار تو، سلمان توأند سر فرو برده به تسلیم به فرمان توأند پیرو دین تو و عترت و قرآن توأند عالم کفر به اسلام تو تبدیل شود به تولای علی دین تو تکمیل شود تو و آل تو چراغان هدایید همه چارده آینه از وجه خدایید همه چارده صورت توحید نمایید همه چارده قبلۀ ارباب دعایید همه چارده نوح به طوفان بلایید همه چارده مهر عیان در همه جایید همه چارده طور به سینای وسیع دل‌ها چارده عقده گشا در همۀ مشکل‌ها عزت امت تو در گرو وحدت توست وحدت امت تو پیروی از عترت توست طاعت عترت تو، طاعت حق، طاعت توست در رگ قلب حسین بن علی غیرت توست تا خدایی خداوند به پا دولت توست شیعه آن است که هر لحظۀ او بعثت توست شیعه در حکم تو نور ازلی را دیده شیعه در غار حرا با تو علی را دیده بعثت شیعه ز آغاز غدیر است و حراست بعثت سوم او واقعۀ عاشوراست پدر شیعه علی، مادر شیعه زهراست شیعه جان و تنش از آب و گل کرببلاست به خدایی خدایی که جهان را آراست شیعه بودن شرف و عزت و آزادی ماست شیعه تا خون به رگش موج زند یار علی است میثما شیعه همان میثم تمار علی است

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #مثنوی #استاد_غلامرضا_سازگار عصر جهانگير نبوّت رسيد عيد بزرگ بشريّت رسيد عيد خدا عيد جهان وجود عيد قيام است و ركوع و سجود عيد رسول دوسرا آمده منجي عالم ز حرا آمده سيّد افلاك!سلامٌ عليك خواجۀ لولاك!سلامٌ عليك اي شده لبريزِ پيام خدا بخوان، بخوان، بخوان به نام خدا بخوان، بخوان اي به دو عالم علَم به نام آنكه آفريده قلم بخوان كه هستي به تو دارد نياز بخوان كه خلقت به تو آرد نماز بخوان كه آغاز پيام‌آوري‌ست بخوان كه پايان ستم‌گستري‌ست بخوان كه نابودي نااهل‌هاست بخوان كه ناكامي بوجهل‌هاست بخوان كه توحيد كشد ناز تو بخوان كه عدل است سرافراز تو بخوان و خود را سپرِ سنگ كن بخوان و رخساره ز خون رنگ كن زمين و آسمان پر از نور توست غار حرا نه! همه جا طور توست نكته‌به‌نكته روبه‌رو موبه‌مو آنچه كه بايست بگويي بگو بگو هو الحيّ و هو الهو، بگو بگو خدا نيست به جز او، بگو بگو همه خداپرستي كنيد ترك گناه و جهل و پستي كنيد بگو بتان دم از خدا مي‌زنند خدا، خدا، خدا صدا مي‌زنند بگو نداي من نداي خداست بگو كه اين صدا صداي خداست بگو كه توحيد، نجات شماست بگو كه اسلام، حيات شماست ما به تو حكم ازلي داده‌ايم ما به تو قرآن و علي داده‌ايم قلب تو از تابش ما منجلي‌ست پيش تو ما، پشت سر تو علي‌ست حبيب ما تو اول و آخري تو بر پيمبران پيام‌آوري بعد تو پيغامبري نيست نيست حكم و كتاب دگري نيست نيست اي ز تو انبيا همه سربلند كيست كه بعد از تو كند سر، بلند؟ اگرچه بر پيمبران خاتمي پيشتر از عالمي و آدمي تو از تمام انبيا برتري تو يك پيمبرِ علي‌پروري طلعت تو شمع ره انبياست وزير تو پادشه انبياست كيست علي؟ روح در آغوش تو كيست علي؟ بت‌شكن دوش تو كيست علي؟ علي‌ست، ما را ولي كيست علي؟ علي‌ست تو، تو علي علي بود تمام تفسير تو علي‌ست شير ما و شمشير تو جسم تو و جان تو يعني علي تمام قرآن تو يعني علي ساقۀ پيكان تو در شست اوست دست يداللهي ما دست اوست خيل ملك محو جلال تواَند شيفتۀ صوت بلال تواَند بوذر و مقداد، مسلمان توست جنّت ما عاشق سلمان توست مهر به درگاه تو باشد مقيم ماه به انگشت تو گردد دو نيم هر نفس پاك تو تكبير ماست حيدر خيبرشكنت شير ماست روح بشر تشنۀ تعليم توست خلقت ما يكسره تسليم توست خيز و به جان و تن عالم بدم در نفس خستۀ «ميثم»بدم

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مدح #قصیده #حبيب_چايچيان #حسان بوسه زند تاج گل به پاي محمّد خسرو حُسن است گداي محمّد تا كه برد بوي خوش صبا به گلستان مي‌كشد از هر طرف رداي محمّد جسم شريفش بُوَد لطيف‌تر از نور محو شود سايه از صفاي محمّد آب بقا هستي‌اش ز يُمن رسول است خضر، بقا دارد از بقاي محمّد خواهي اگر بشنوي كلام خدا را گوش به قرآن كن و نداي محمّد از شب معراج، ماه و جمله كواكب چشم به راهند بر لقاي محمّد مُلك جهان را پلاك خود زده لولاك چون دو جهان شد بنا براي محمّد آن چه خداوند در حديث كسا گفت پرده نشين بود در سراي محمّد پشت و پناه و شفيع عالميان اوست چون به خدا هست اتّكاي محمّد روشن و پيداست پيش مردم دانا غير علي نيست مثل و تاي محمّد نيست مسلمان هر آن كه بغض علي داشت هست ولاي علي، ولاي محمّد شرح كمالات و وصف ذات نبي را كس نتواند به جز خداي محمّد گفت: حسين از من است و من ز حسينم ذبح عظيم است چون فداي محمّد سبط نبي چون كه نور چشم رسول است قتلگه اوست كربلاي محمّد دست ابوالفضل و پرچمي كه برافراشت دست علي بود بر لواي محمّد اكبر ليلا، شبيه حضرت طاها آمده در كربلا به جاي محمّد حرمله زآن تير مرگ‌بار سه شعبه حلق علي را دريد و ناي محمّد حضرت سجّاد و آن خيام پُر آتش جان نبي بود و خيمه‌هاي محمّد ناله‌ي واغربتاي زينب كبري ناله‌ي زهراست هم‌صداي محمّد با همه پستي «حسان»!، بلند مقامم تاج سرم شد چو خاك پاي محمّد

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #حاج_حیدر_توکلی آنروزها رنگ سحر خاکستری بود رنگ تمام غنچه ها نیلوفری بود آداب آدم چهره ها کین گستری بود هر دختری محروم مهر مادری بود آنروزها جان جهان از غم به لب بود آنروزها خورشید هم در بند شب بود صبح سعادت با همه نامهربان بود بر شیر مردان ، حکم حکم روبه هان بود گوئی تمام باغها بی باغبان بود گوئی تمام فصلها فصل خزان بود آنروزها گل روی گلشن را نمیدید بلبل جمال یاس و سوسن را نمیدید آنجا که ظلم از هر طرف بیداد میکرد از غم عقاقی گریه بر شمشاد میکرد مرغ سعادت شِکوه از صیاد میکرد آنجا که عشق از بی کسی فریاد میکرد آزاد مردی نغمه های دیگری داشت گوئی به سر حال و هوای دیگری داشت او صحبت از یک خالق و یک یار میکرد او وصف یک معشوق و یک دلدار میکرد با هر سخن کز یار در بازار میکرد از خواب غفلت عشق را بیدار میکرد تا غنچه ی لعل لبانش باز میشد مرغ اسیر عشق در پرواز میشد در بین نامردان سخن مردانه میگفت جان جهان از جلوه ی جانانه میگفت در خانه ی حق مدح صاحبخانه میگفت بر تیره روزان از می و پیمانه میگفت نطقش برای ظلم بوی جنگ میداد ظلمت جواب نور را با سنگ میداد از طعنه ی نامرد مردم در نوا شد دریای رحمت از کویر غم جدا شد چون روزهای پیش وارد بر حرا شد از خلق بگریزان و واصل بر خدا شد از جهل مردم نزد خالق ناله میکرد فریاد از بیداد چندین ساله میکرد کآمد بگوشش از پس غیبت ندائی بر گوش جان بنشست بانگ آشنائی کی عبد من تو بهترین مخلوق مائی بر تو سزد پیغمبری بر من خدائی اقرا باسم ربک قل ای محمد برگو بنام خالق کل ای محمد تو آخرین پیغمبر مائی محمد تمثال روی ما سراپائی محمد پیغمبران قطره، تو دریائی محمد پیغمبران را هم تو مولائی محمد برخیزو راهی شو که ره دور و دراز است از کعبه هم بر دامنت دست نیاز است گرچه از این ساعت رهی دشوار داری ای یوسف ما گرمی بازار داری باکت نباشد مشتری بسیار داری همسنگری چون حیدر کرار داری در هر قدم صد آسمان یاور دهیمت مزد رسالت سوره ی کوثر دهیمت

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #محمود_ژولیده این محفل ختم رُسل، یا بزم شکر داور است این حلقه ی ذکر علی، یا بعثت پیغمبر است مبعث شب وصف علی، نه جای ذکر دیگر است هرگز نپنداری جدا، جانِ نبی از حیدر است اینگونه از شبهای سال، این لیله المحیا سر است عید رسول الله شد، افضل ز اعیاد خدا ختم رسل شد مصطفی، بهر ولای مرتضا دانی چرا مبعوث شد بهر رسالت مصطفا تا که خدا فرمان دهد او را پیِ امرِ ولا تنها نه در خمّ غدیر، از قبل فرمودش خدا: حیدر ولی اللهی اَش، باشد همه اسرارِ ما دین آسمانی بی ستون باشد به یمنِ مرتضا هر جا که احمد پر کشد، آنجا نظر گاه علیست مافوقِ طاقِ عرشِ حق، خطّ گذرگاه علیست اصلاً برای مصطفی، سرمایه ی پیغمبری در عرش و فرش و برّ و بحر، یکجاست صوت حیدری معراج نه، غارِ حرا نه، نزد قرب داوری صوتِ علی زد حرف اول را، نه صوت دیگری یعنی علی غیر از خدا، بر هر که دارد سروری صوتِ علی، آهنگ زیبای دلِ پیغمبر است با این صدا او آشنا، از ابتدا تا آخر است بعثت حقیقت دارد اما، این حقیقت با علیست قرآن شریعت دارد اما، این شریعت با علیست احمد طریقت دارد اما، این طریقت با علیست دینش هدایت دارد اما، این هدایت با علیست عترت ولایت دارد اما، این ولایت با علیست دانی که سرّ مصطفی در چیست ، هم وِردِ لبش یک روح در دو کالبد، این است اصلِ مطلبش این عید را ذکر علی، بالاتر از هر مطلبی است ما مدحِ مولا را اگر داریم بر لب، از نبی است هر کس که با این ره مخالف باشد از ما اجنبی است ذکر علی، ذکر جوانمردان به هر روز و شبی است این ذکر ، زینت بخشِ مَه رویان به هر لعلِ لبی است ذکرِ سماوات و زمین، حیدر امیر المومنین بعثت همین است و همین، حیدر امیر المومنین احمد به جرم عشقِ او، در جنگ ابرویش شکست زهرا برای یاری اش، در کوچه بازویش شکست اصلا حسن، با ذکر نام او، گُلِ رویش شکست آری حسینش در تهِ گودال، پهلویش شکست با سنگ کوفی حرمتِ زینب زهر سویش شکست ذاتِ پیامِ جاودانِ بعثتِ احمد، علیست قرآن بخوان، جانِ کلامِ خالقِ سرمد علیست

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #هلالی_جُغَتایی محمد عربی آبروی هر دو سراست کسی که خاک درش نیست خاک بر سر او شنیده‌ام که تکلم نمود همچو مسیح بدین حدیث لب لعل روح‌پرور او که من مدینهٔ علمم، علی درست مرا عجب خجسته حدیثی‌ست! من سگ در او

#حضرت_محمد_صلی_الله_و_علیه_و_آله #مبعث #استاد_محمدجواد_غفورزاده #شفق بخوان به نام شکفتن، بخوان به نام بهار که باغ پر شود از جلوۀ تمام بهار بخوان که باغ شود غرق در طراوت و نور بخوان که دفتر گل وا شود به نام بهار بخوان به نام خدایت که باغ را ببری به میهمانی گل‌ها، به بار عام بهار بخوان که با نَفَس پاکت ای مسیحا دم جهان جوان شود از نو، به احترام بهار بخوان که عالم و آدم قرار می‌گیرند به زیر سایۀ فیض عَلی‌الدّوام بهار بخوان که تا سحر ایمان بیاوَرد خورشید به آیه آیۀ سی جزء از پیام بهار اگر تو لب بگشایی، به عطر یاس قسم که دامن گل یاسین شود مقام بهار.. در آستانِ شکوهت شکوفه‌باران است که بوی عشق رسیده‌ست بر مشام بهار.. طلوع فجر رسالت رسید و آمده‌اند فرشتگانِ مقرّب، پی سلام بهار بخوان که بر سرِ راهت «علی»ست چشم به راه که اقتدا به پیمبر کند امام بهار تو ماه چلّه‌نشینی، «خدیجه» منتظر است که از دلش بِبَرد غم گلِ کلام بهار بخوان که لعل لبت ترجمان آب بقاست بخوان که قولِ کریم تو «عُروةُ الوُثْقی»ست بس است هرچه به بیراهه‌ها سفر کردند بس است هرچه به بیهوده عمر سر کردند بس است هرچه به سودای سود، رفت زیان بس است هرچه که سرمایه‌ها ضرر کردند بس است، هرچه خزان‌باورانِ غارتگر تمامِ حاصلِ این باغ را هدر کردند بس است هرچه ستم‌بارگان جادوگر دعا و ناله و نفرین بی‌اثر کردند بس است هرچه به افسون قصۀ پَریان «هزار و یک شبِ» این قوم را سحر کردند بس است هرچه بشر منّت از «مَنات» کشید بس است هرچه به «لات و هُبَل» نظر کردند.. بس است هرچه به شمشیر و نیزه نازیدند و پیش اهلِ نظر سینه را سپر کردند بس است هرچه به جرم رَمیدن یک اسب قبیله را همه تاراج و دربه‌در کردند بس است هرچه که خون ریختند در صحرا بس است هرچه زمین را ز اشک تر کردند بس است هرچه که با غنچه‌های زنده به گور نهالِ عاطفه را قطع با تبر کردند.. اَلا که می‌شود از جلوه‌ات جهان روشن! اگرچه بحث در این جلوه مختصر کردند بلند، تا ابد آوازۀ تو خواهد شد جهان‌گشا خبرِ تازۀ تو خواهد شد زمان، زمانِ قیام است و امتحان دادن زمانِ درس محبت، به این و آن دادن الا رسول بهارآفرین، ارادۀ توست نجاتِ باغِ گل از پنجۀ خزان دادن به یک اشارۀ چشم تو، ای یتیم قریش! تمام مزرعه را آب می‌توان دادن اگر چه هست «معاد از پی معاش» آری ثواب اگر چه بود، رسمِ‌ آب و نان دادن غذای روح، به این مردم فقیر بده که سعی توست طراوت به بوستان دادن درون سینۀ این قوم، جای دل، سنگ است تویی و معجزۀ سنگ را تکان دادن.. بگو: کتاب خدا معجز رسالت ماست رواست بوسه بر این نورِ جاودان دادن.. مسیح از نفس آسمانی‌ات آموخت ز فیض گوشۀ چشمی به مرده جان دادن اگر قرارِ تو، دل بردن است از این مردم اشاره کن به «بلال» از پی اذان دادن گواه اگر ز تو خواهند «قُل کَفی بِالله» از این دلیل چه بهتر به کاروان دادن؟.. چه جای صحبت بیگانگان که سهم علی‌ست تجلّیاتِ جمال تو را نشان دادن بخوان تجلّی «صَلُّوا عَلَیه» از این جَلَوات یکی‌ست ذکر خدا و فرشتگان، #صلوات به پای خیز! که دل‌ها ز شوق آب شوند به یمن نور تو، ذرّات، آفتاب شوند بخوان! به نام خدا «بِاسم رَبِّکَ الاَعلی» که لاله‌ها همه پیمانۀ گلاب شوند امینِ وحی و نبوت! «اَلا بِذِکرِ الله» بخوان! که با خبر از متنِ این کتاب شوند سمندِ صاعقه زین کن، خدا نکرده مباد که بی‌عدالتی و جهل، هم‌رکاب شوند.. رسولِ نهضتِ بیداری زمان! مگذار که پلک‌های فروبسته، گرم خواب شوند شتاب کن که روان‌های تشنۀ ایمان رها ز پنجۀ تردید و اضطراب شوند به یک اشارۀ تو، برگ‌های پاییزی لطیف و تازه چو نیلوفرانِ آب شوند بخوان حدیث محبت که بردگانِ سیاه در این کویر درخشان‌تر از شهاب شوند بگیر دستِ همه پابرهنگان زمین که این شکسته‌دلان مالکُ‌الرّقاب شوند یتیم آمنه! اصحاب سرسپردۀ تو طلایه‌دار ظفرمند انقلاب شوند سحر که آیۀ «أمَّنْ یُجیب» می‌خوانند امیدوار دعاهای مستجاب شوند بگیر دستِ علی را، که با امیرِ عرب مجاهدان، همه پیروز و کامیاب شوند چه جای حیرت، اگر یازده ستاره و ماه به جانشینی خورشید انتخاب شوند بعید نیست که پروانگانِ اهل‌البیت اسیرِ معنی این شاه‌بیت ناب شوند «به ذرّه گر نظر لطف، بوتراب کند» «به آسمان رَوَد و کارِ آفتاب کند»