یادم هست همیشه.. ‹ ما از رحمتِ امام حسین به رأفت امام رضا رسیدیم. ›

یاد شب های مشهد که میوفتم حسرت میخورم،صحن گوهرشاد،کنج عشق،روبه روی گنبد... تو دشمناتم به خونت راه می‌دادی،الان چی شده که مارو راه نمیدی... ز کم محلی معشوق زار باید زد... #ناگفته

بهم گفت:حسین همون دور برگردونیه که وقتی از همه عالم و آدم می‌بُریم بَرِمون میگردونه به زندگی:)💔

مگه میشه امام حسین ؛ سینه زناشو تنها بزاره ؟ مگه میشه کسی با حسین بیاد و خدا ردش کنه ؟(: آخه آقایِ امام حسین چرا یبار سعی نمیکنی آبرومو ببری؟ (: من خیلی محتاجِ تو شُدَما .. تو تکی ؛ یکی یدونه خدایی اصلا (: روزایی به دادم رسیدی که هیچکس نتونسته بود هیچ کاری برام بکنه ! هیچکس جز خودت ، حسین جانم .. #زندگیم‌حسین♥️

از عجایب هیئت امام حسین اینه که میبینی تو اون همه سر صداچند تا بچه گوشه هیئت خوابشون برده...

خودم که بچه بودم اینطوری تو مسجد سرمو میذاشتم رو پای مامانم و میخوابیدم و این خواب اصلا نگم که چقدر آرامش داشت توش بی دغدغه ترین خواب بود.. خیلی حسین زحمت مارا کشیده است..

یه گپِ کوتاهی داشتم. به اواخرِ مهرماه نزدیک میشیم. آبان میرسیم. شهادتِ حضرت زهرا سلام الله علیها به روایتِ ۴۵ روز، اگه روزِ شهادتِ حضرت محسن بن علی رو هفتمِ ربیع بنا بگذاریم، چهارمِ آبان ماه هست که میشه جمعه. ۲۵ آبان ماه هم شهادتِ خانم جان به روایتِ ۷۵ روزِ اهل سنت هست. ۱۵ آذر ماه هم شهادتِ خانم جان به روایتِ ۹۵ روزِ شیعه هست.

از همین الان گفتم که برنامه ریزی کنیم. خدا رو شاهد میگیرم هر وقتی که اسمِ این زن رو میارید، امیرالمومنین اجازه داده که اسمِ ناموسش رو بیارید وگرنه در صحنِ حیاطِ منزلش و در ماجرایِ نبشِ بقیع گردنِ عمر بن خطاب رو در بینِ دستانش گرفت و او رو به زمین کوبید و مشت بر بینی و صورتِ او میکوبید که به حریمِ همسرش بی حرمتی کرده بود...

خب واقعیتش من میخواستم بعد از محرم جمع کنم کاسه و کوزه یِ کانال رو ولی دیدم بابا محرم مجلسِ عزایِ توده یِ مردمه... تو کسی رو می بری خونه یِ خودت که دیگه خیلی باهاش داداشی و خونه مَحرَمی و هم سُفره ای و مثلِ برادرِ خونیِ او هستی چون اونجا منزلگاهِ ناموسِ توست و هر کسی رو نمی بری حتا اگه رفیقِ جون جونیت باشه...

سیدالشهدا خونه مَحرَمی ها و رفیق جون جونیاش رو می بره توی خونش که عزایِ مادرش، ناموسِ خودش رو برپا کنه... مجلسِ عزایِ یه مادر رو کی میگردونه؟ همسر و بچه هاش... مال و پول تون رو با مولا و امام حسن و سیدالشهدا شریک بشید و خرجِ عزایِ خانم جان کنیم. تاریخ هاش رو دقیق گفتم که برنامه ریزی کنیم و نیت کنیم خرج کنیم. اگه هنری داری خرجِ روضه یِ مادر کنیم. مداحی و شعر و میونداری و فیلمبرداری و صدابرداری و آشپزی و آبدارچی...

اگه صاحبِ ثروتی هستیم و دستمون بازتر بود، خرج کنیم تا عزایِ مادر با عزت تر از همیشه باشه. اگه خرج کردی هم انتظارِ پاداش نداشته باشید بیاید بگید آقا من خرج کردم و فلان اتفاقی که میخواستم نیوفتاد! شما برایِ مادرِ خودت چیزی خرج میکنی انتظارِ جبران داری؟ تو اگه خرج هم نمیکردی مثلِ کلی اتفاقاتِ دیگه در طولِ سال حتا بدونِ توسل، با دعایِ حضرت زهرا سلام الله علیها از تو رفع میشه باباجان... حالا که خرج کردی از مالت، از هنرت، از وقتت، برا خودش خرج کن بدونِ چشم داشت.. تو بَندگی چو گدایان به شرطِ مُزد نکن که خواجه خود هنرِ بنده پَروَری دانَد..

حرف بسیاره. فقط این ایام رو دریابید کاری هم از ما برنیومد نیم پارچه یِ مشکی دمِ منزل کفاف میده و همون غنیمتی ست... بقیع ببینم تون ان شاء الله..