شرمنده‌ام ‌کـھ ‌خانه‌ۍ ‌امنی ‌نداشتم . . این‌ غم‌ کجا‌ برم‌ که‌ تو‌ را‌ مردها زدند ؟!

-

گرچه‌با‌ماسك‌تماشای‌رخش‌ممکن‌نیست؛
غم‌مخور‌دل‌که‌پس‌ابر‌‌نمی‌ماندماه 

‌(:

دور از تو فقط طعنہ خورِ مردمِ شہرم مجنونم و یڪ شاعرِ دیوانھ‌ۍ دل شاد !

صبر من در سخت جانی ها قیامت میکند !

بار دیگر شــھری که دوست می‌داشتم ــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــ هلیا! من هـرگز نخواستم که از عشق افسانه‌یی بیافریـنم؛ باور کن! من می‌خواسـتم کـه با دوست‌داشتن زندگی کـنم-کودکانه و ساده و روستایی. من از دوست داشتن، فـقط لحظه‌ها را می‌خواستم. آن لـحظه‌یی که تو را به نام می‌نامیدم. - نادرابراهـیمی/

نشرروزبهان

_

یـلدا؛ با غم ِ مادر مـبارک !