‌‌‌‌ ‌بعضی شبا زیادی شبن! اونقدر که دلشوره و دلهره و دلتنگی و تنهاییِ همه‌یِ دنیا یهو میریزه توی دلت؛ اونوقت نه میتونی بخوابی نه میشه که بیدار بمونی فقط میتونی زل بزنی به سیاهی شب و منتظر بشی تا بگذره‌...:)

‌‌‌‌ هم سخته، هم من سخت‌تر می‌گیرم...!

‌‌ میلِ دلم هنوز آنجاست...! اما دستِ اختیار را گره کرده‌ام به ناکامی:)

‌‌‌‌ آنها؟! آنها مرا از چیزی که بودم بسیار غمگین‌تر کردند...:)

‌ مَوْلاَیَ یَا مَوْلاَیَ أَنْتَ الْمُعَافِی وَ أَنَا الْمُبْتَلَى وَ هَلْ یَرْحَمُ الْمُبْتَلَى إِلاَّ الْمُعَافِی‌❤️‍🩹:)

باشه ولی من؛ از نامهربونی آدما به یه کنج خلوت و چایی پناه میبرم:)

‌‌‌ واژگان در شرح سکوت آدم ها؛ چه قدر اندک و چه مایه بی‌بضاعت اند...!

‌‌‌ عمری‌ست دخیلم به ضریحی که نداری...:) - حضرتِ مادر -💔

غمت بخیر، شبت هم نیز:)

‌‌‌ مَوْلاَیَ یَا مَوْلاَیَ أَنْتَ الْکَبِیرُ وَ أَنَا الصَّغِیرُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الصَّغِیرَ إِلاَّ الْکَبِیرُ❤️‍🩹:)

‌‌‌ عزیز ندیده...! غربت کسی مباش که تو را وطن دیده است.

‌‌‌ دست بر سینه نهاده همه تعظیم کنید مادری دست به پهلو به حرم می‌آید‌...💔