مأوآ...
پاییز میرسد که مرا مبتلا کند...:)
همان بود که گفتم...!
پاییز آمده بود که مبتلایمان کند!
آمد، انجام وظیفه کرد، به رخمان کشید که
زورِ دلتنگی در پاییز دو چندان است
و حالا بار سفر بسته؛
قصد رفتن کرده و ما را پیشکشِ
زمستانِ بیصدا از راه رسیده.
میرود تا ما بمانیم و سوزِ زمستان
که شاید مرحمت فرماید و دلهای الو
گرفتهمان را از تب بیاندازد...
سفر سلامت پاییزِ جان:)
#مأوا
یلدا توقفِ تاریکی و تولدِ نور...
همان لحظهایست که خدا
آرام در گوشت زمزمه میکند:
بندهی من...!
بلند ترین شبها هم به صبح میرسد.
یلدا تنها شبِ بلند سال نیست،
اما همان شبیست که نور راهش را
از دلِ تاریکی پیدا میکند
و صبح شدن هر شبی را یاد آور میشود.
عزیزِ ندیده...!
یلدات پر نور:)✨
#مأوا
مأوآ...
مَوْلاَیَ یَا مَوْلاَیَ أَنْتَ الْمُتَکَبِّرُ وَ أَنَا الْخَاشِعُ وَ هَلْ یَرْحَمُ الْخَاشِعَ
مَوْلاَیَ یَا مَوْلاَیَ ارْحَمْنِی بِرَحْمَتِکَ
وَ ارْضَ عَنِّی بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ فَضْلِکَ❤️🩹:)
شب آرزوهاست؟!
باشه خب!
ولی من؛
با این منِ مانده تا به ابد
در آرزویش چه کنم؟! (: