📚اسکن کتاب «صحیح مسلم» بهمراه کتاب تحریف شده 🆔@meshkatehedayat

#کتاب_شناسی #عاشورا #محرم 📚کتاب: «ناگفته هایی از حقایق عاشورا» 📌مولف: «آیت الله سید علی میلانی» 📎 آیت الله میلانی در سال ۱۳۲۷ش در شهر نجف اشرف متولد شدند. و نزد علمایی همچون آیت الله وحید خراسانی، آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی و... شاگردی نمودند. ایشان از متخصصین مباحث فقه، اصول، کلام و به ویژه مسائل امامت (فریقین) می باشند. که در سال ۱۳۸۷ موسسه بنیاد فرهنگی امامت را تأسیس نمودند. 🔰 معرفی کتاب: مولف گرانقدر در این کتاب به بررسی نگرش علمای اهل تسنن و موضع آنان در رابطه با عاشورا و شخصیت یزید پرداخته و آن دسته از علمای اهل تسنن که در طول تاریخ از مدافعین یزید بوده اند را مورد انتقاد می دهد. و از طرفی علل به وجود آمدن حادثه عاشورا از صدر اسلام تا زمان یزید را مورد بررسی قرار می‌ دهد. و به تلاش هاى نافرجام براى فراموشى اتفاقات روز عاشورا و به کارهایی که در این زمینه صورت گرفته، اشاره می کند. ✔️فایل PDF کتاب را در پست بعدی مشاهده فرمایید. 🆔@meshkatehedayat

📚کتاب «ناگفته هایی از حقایق عاشورا» ✍مولف: «آیت الله سید علی میلانی» 🆔 @meshkatehedayat

#نقد_ها_و_چالش_ها #عایشه #عزاداری ❌ بررسی عزاداری عایشه (۱) ❌ ✅ بر اساس منابع اهل تسنن یکی از کارهایی را که عایشه در عزای پیامبر اکرم انجام داده است، لطمه و سینه زنی می باشد. در روایتی معتبر عایشه نقل می کند: «وقتی رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از دنیا رفتند ، سر ایشان بر دامن من بود که از سفاهت و کم سنی من این بود که سر ایشان را روی بالشتی گذاشتم. 👈بلند شدم و به همراه زنان به سر و صورت و سینه خود می زدم👉». 🔰 در این پست به نظر «شش نفر» از بزرگان اهل تسنن و وهابیت اشاره خواهیم نمود، که این حدیث را معتبر دانسته و حکم به صحت این روایت نمودند. و ان شاء الله در روز های آینده به پاسخ اشکالات دلالی و متنی که توسط وهابیت و اهل تسنن گرفته شده است، می پردازیم. 🆔@meshkatehedayat

1⃣ مجدی فتحی سید (محقق کتاب صحیح السیرة النبویة): «إسناده صحیح» 📚(صحیح السیرة النبویة، ص۴۸۰) 2⃣ حسین سلیم أسد[محقق کتاب مسند ابی یعلی]: 📚«إسناده حسن» (مسند أبی یعلی الموصلی، ج۸، ص۶۳) 3⃣ ألبانی: «قلت: و إسناده حسن» 📚(إرواء الغلیل، ج۷، ص۸۶) 4⃣محمد بن طاهر البرزنجی[محقق کتاب تاریخ الطبری]: «فإسناده حسن» 📚(صحیح تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۸۶) 5⃣ حمزة أحمد الزین [محقق کتاب مسند احمد بن حنبل]: «إسناده صحیح» 📚(المسند لإمام احمد بن محمد بن حنبل، ج۱۸، ص۱۹۹) 6⃣ شعیب الارنووط [محقق کتاب مسند احمد بن حنبل]: «إسناده حسن» 📚(مسند الامام احمد بن حنبل، ج۴۳، ص۳۶۸) 🔺 ادامه دارد... 🆔@meshkatehedayat

اسکن کتب در این فایل Zip موجود می باشد. 🆔@meshkatehedayat

#نقد_ها_و_چالش_ها #عایشه #عزاداری ✍ اشکال: اشکالی که اهل تسنن و وهابیت نسبت به این روایت مطرح می کنند، اینست که عایشه در رابطه با این عملش (لطمه و سینه زنی) گفته است: «فمن سفهی و حداثة سنی» یعنی از روی کم عقلی و کم سن و سال بودنم به لطمه و سینه زنی پرداختم. که این نشان می دهد عایشه از این کارش پشیمان شده است. بنابراین دیگر به این روایت در باب عزاداری نمی توان استناد نمود. ❌سفاهت در لغت بمعنای «نقصان در عقل» می باشد. 🆔@meshkatehedayat

#نقد_ها_و_چالش_ها #عایشه #عزاداری 📌جواب: 1⃣ بفرض هم حتی اگر قبول نماییم عایشه از لطمه زدن و سینه زنی خود پشیمان شده است، در رابطه با دیگر زنانی که جزء اصحاب پیامبر اکرم بوده اند چه خواهید گفت؟ به خاطر اینکه طبق همین روایت آنان هم در عزای پیامبر اکرم به سر و صورت و سینه خود زده اند. و از طرفی هم در هیچ زمانی از چنین عملی اظهار پشیمانی نکرده اند. 👈آیا اهل تسنن و وهابیت حاضر هستند همانند ابن تیمیه و ابن‌کثیر که چنین عزاداری هایی را بدعتی زشت و شیطانی بر می شمارند، نسبت به اصحاب هم چنین کلامی را بگویند؟ 👈آیا حاضر هستند که این اصحاب را به‌خاطر این نوع از عزاداری از عدالت خارج نمایند؟ 🆔@meshkatehedayat

2⃣ اگر کسی بگوید که عایشه از عمل ( لطمه و سینه زنی) خود پشیمان شده است، در اشتباه می باشد. زیرا جمله «فمن سفهی و حداثة سنی» مربوط به لطمه و سینه زنی عایشه نمی باشد، بلکه این پشیمانی بنابر قرائنی مربوط به این بوده است، که نباید سر پیامبر را از دامن خود بر می داشت و مشغول به کار دیگری می شد(به دو قرینه در این رابطه اشاره می نماییم). 🔺قرینه اول: اگر پشیمانی عایشه به خاطر لطمه و سینه زنی بوده است، پس چرا این سفاهت را فقط به خود نسبت داده و به مابقی زنان که همانند او مشغول به لطمه و سینه زنی بوده اند نسبت نمی دهد؟ و به جای جمله «فمن سفهی (یعنی از سفاهت من) از جمله «فمن سفهنا» (یعنی از سفاهت ما) استفاده ننموده است؟ این نشان می دهد که این سفاهت مربوط به کاریست که فقط به عایشه اختصاص داشته است. که آن هم برداشتن سر مبارک پیامبر از دامنش بوده است. 🔺قرینه دوم: در روایتی که به عنوان قرینه می توان از آن استفاده نمود، آمده که عایشه گفته است: « از کمی سن خود در عجب بودم که پیامبر در آغوش من رحلت فرمود و من ایشان را تا هنگامی که غسل دادند تنها نگذاشتم. ولی بالشتی آوردم و زیر سر رسول خدا نهادم. سپس برخاستم و همراه با زنان گریستم و بر سر و صورت خود زدم. و در آن لحظه (عزاداری) سر پیامبر را بر روی بالشت گذاشتم و آن حضرت را از آغوش خود کنار نهادم ». 📚(الطبقات الکبری، ج۲،ص۲۲۹) ✅ طبق این روایت، عایشه در تمام لحظات تا زمان غسل دادن بدن پیامبر اکرم به غیر از هنگام عزاداری، سر حضرت را از دامن خود جدا ننمود. که چنین مطلبی نشان می دهد پشیمانی و تعجب عایشه از این بوده است که چرا سر پیامبر را در آن لحظه (عزاداری) از خود جدا کرده و مشغول به کار دیگری شده است. که بدین خاطر متذکر شده است که سر پیامبر را تا زمان غسل ایشان به غیر از آن لحظه (عزاداری)، از دامن خود جدا ننمود. 🆔@meshkatehedayat

📚 اسکن کتاب « الطبقات الکبری» 📚 اسکن کتاب « منهاج السنة » 📚اسکن کتاب « البدایة و النهایة » 📚 اسکن کتاب « المصباح المنیر » 🆔@meshkatehedayat