#یادداشت
🔹دست دشمن را بخوانیم
"اینقدر گفتند مماشات تمام شد! این بود #پایان_مماشات ؟!"
کمی صبر کنید. کمی از بالا به ماجرا نگاه کنید. هدف نهایی دشمن چیست؟
هدف نهایی دشمن، سقوط جمهوری اسلامی از طریق حمله نظامی یا کودتا یا تحریم یا کشتن انقلابیها یا راههای تجربه شدهی استعمارگران در تاریخ ایران نیست.
هدف، سقوط جمهوری اسلامی از طریق فروپاشی اجتماعی ایران و از بین بردن همبستگی ملی و دینی ایرانیان است. هر کاری که علیه جمهوری اسلامی انجام میشود برای ناکارآمدسازی جمهوری اسلامی و رسیدن به فروپاشی اجتماعی است.
اگر قطعنامهای صادر میشود،
اگر تحریمی وضع میشود،
اگر نفوذ در میان مسئولان رده بالا صورت میگیرد،
اگر تهاجم بیسابقه ادراکی و رسانهای شکل میگیرد و ایران را در بدترین وضعیت ممکن جلوه میدهد،
اگر با آتش زدن مسجدها، خیابانها، خانهها و مغازهها و کشتن نمادهای امنیت جسمی و روانی مردم، یعنی پلیس، بسیجی و روحانی، امنیت را از مردم گرفتند همه و همه با هدف ناکارآمد جلوه دادن جمهوری اسلامی انجام میشوند.
اگر هدف دشمن، از بین بردن همبستگی ایرانیان و راه انداختن جنگ داخلی است، هر گونه اقدام در جهت شعلهور کردن آتش میان ایرانیان و دوقطبیسازی و تحریک احساسات طرف مقابل، در راستای هدف دشمن است و شک نکنید بازی در زمین دشمن خواهد بود.
برای این که ببینیم مماشاتی وجود دارد یا نه این اولویتها را در نظر بگیریم👇:
۱- توجه به نیروهای هدایتکننده به جای نیروهای میدانی؛
نیروی میدانی که با شعارهای تند، خرابکاری و خونریزی در میدان است، با هدایتِ چندلایه سرتیمها آمده تا آتشی میان دو قطب جامعه برافروزد. او یک نفر است و مقیاسش خودش و پیرامونش است. اما هر چقدر به سرتیمهای اصلی و لایههای بالایی برگردیم مقیاس فعالیتهای خرابکارانه گستردهتر میشود. بنابراین اولویت با ردیابی سرتیمها و لیدرهاست.
۲- توجه به ریشههای از جنس شناخت به جای میوههای از جنس رفتار؛
رفتار ناهنجارِ نیروهای میدانی دشمن، میوه درختی است که ریشه در ذهن فرد دارد. هدفِ بخشی از نیروهای میدانی، رسیدن به رفاه، عدالت و آرامش از طریق یک انقلاب مردمی است. اما غافل است از این که در یک جنگ ادراکی، شکست خورده و خودش بخشی از نقشه راه فروپاشی اجتماعی قرار گرفته است.
حال، واکنش ما از یک سو باید مقابله با عناصر ناامنی باشد و از سوی دیگر، بازی در نقشه فروپاشی اجتماعی نباشد و دوقطبی و کینهها و عقدهها را عمیقتر نکند. این نگرانی و دغدغه در جنگ با دشمن بعثی و داعشی وجود نداشت. اما در برخورد با جوانانی که در جنگ ادراکی اسیر شده و آتشافروزی میکنند وجود دارد.
اولویت با جهاد تبیین، تولید روایتهای دسته اول و مستند از قضایا و رخدادها و همگرایی و گفتوگو با معترضان و جلوگیری از عوامل واگرایی و تنشزا است. البته برخوردهای سلبی و انتظامی در مواقع حساس، لازم و ضروری است و کوتاهی در برخورد سریع با عناصر مسلح، خودش عامل نارضایتی خواهد بود.
۳- توجه همزمان به امنیت در عرصههای دیگر مثل زیرساختها و تأسيسات؛
در جنگ ترکیبی، ساحتهای جنگ، متنوع است. بخش وسیعتری از امنیت، در سطوحی نامحسوس قرار دارد که حفظ امنیت در آن سطوح اگر مهمتر و کلیدیتر نباشد کمتر نیست، مثل امنیت سایبری، امنیت خطوط حمل و نقل، امنیت غذایی، امنیت برونمرزی و ... . طبیعی است که توان و نیروی نهادهای امنیتی و نظامی و انتظامی به تمام ساحتهای امنیت، تقسیم شود.
پس کمی کلانتر، عمیقتر و جامعتر نگاه کنیم و دست دشمن را بخوانیم.
#نه_مماشات_نه_شتابزدگی
📌 محمد مروارید
(مدرس سطوح عالی حوزه علمیه مشهد)
....................................................
اخبار علما و اساتید حوزه علمیه خراسان را در کانال میراث فقاهت خراسان دنبال کنید:
https://eitaa.com/joinchat/2033975358C93349617f8
@mfkh_ir