eitaa logo
میقات۱۴۲
369 دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
6.7هزار ویدیو
450 فایل
قرارگاه هدایت و روشنگری ناحیه مقاومت بسیج شهرکرد سنگر مجازی بصیرت افزایی بسیجیان
مشاهده در ایتا
دانلود
🇮🇷🇵🇸 🔰 | تغییر موضع یا نمایش اقتدار؟ (بخش اول) 🍃🌹🍃 🔹تغییر ظاهری موضع رهبر معظم انقلاب در قبال مذاکرات با و اظهار نظر اخیر ایشان مبنی بر پرهیز از «بدبینی مفرط» نسبت به مذاکرات، موجی از تحلیل‌ها و گمانه‌زنی‌ها را در فضای سیاسی ایران برانگیخته است. این اظهارات، به‌ویژه در قیاس با مواضع پیشین که بر بدبینی و احتیاط در برابر غرب تأکید داشت، پرسش‌هایی را درباره دلایل این چرخش و پیامدهای آن ایجاد کرده است. 1⃣ فشار داخلی و جام زهر برخی معتقدند این تغییر موضع نتیجه فشارهای داخلی از سوی دولت و دیگر مدیران ارشد نظام است. دولت چهاردهم با شعار «وفاق» و رویکردی عمل‌گرایانه، اقداماتی نظیر آزادی برخی چهره‌های سیاسی، کاهش محدودیت‌های فضای مجازی، و ممانعت از تشدید تنش‌های منطقه‌ای را پیش برده است. از این منظر، با آمریکا نیز بخشی از این پروژه برای شکستن تابوها و تحمیل اراده دولت به رهبری است. این تحلیل، تغییر موضع رهبری را به «جام زهر دوم» تشبیه می‌کند. 🔹در نقد این تحلیل باید گفت که این تحلیل با چند تناقض مواجه است. نخست، اگر رهبر معظم انقلاب تحت فشار مسئولان بود، چرا از ابتدا مواضع اخیر را مطرح نکرد؟ دوم اینکه سخنان صریح معظم‌له در تعریف از ایمان و درایت مسئولان نظام در دیدارهای عمومی، از جمله با دانشجویان یا خطبه‌های نماز عید فطر، با فرض فشار داخلی سازگار نیست. سوم، همراهی هماهنگ مسئولان با رهبر معظم انقلاب در مسائل کلان، نشانه‌ای از شکاف عمیق میان آن‌ها نشان نمی‌دهد. همچنین، در ماجرای ، معظم‌له بارها مخالفت خود را با اصل مذاکره اعلام کردند و همراهی‌شان را به تجربه‌اندوزی مردم نسبت دادند، اما امروز تأکید بر تجربه موجود، این تحلیل را تضعیف می‌کند. در نهایت، این نگاه به نوعی به انسداد در اداره کشور می‌انجامد، چرا که تصویری که از ولایت فقیه مطرح می‌کند، یک تصویر منفعل و تحت فشار که با شواهد موجود همخوانی ندارد.   2⃣ ضعف منطقه‌ای و اجبار به مذاکره گروهی دیگر معتقدند شکست‌های جبهه در منطقه و تهدیدات فزاینده آمریکا، ایران را در موضع ضعف قرار داده و رهبری را ناچار به پذیرش مذاکره کرده است. این تحلیل مدعی است که در آستانه فروپاشی، در حال محو شدن، و حشدالشعبی در مسیر خلع سلاح، و تحت اشغال کامل دشمن قرار دارد. از این رو، ایران برای اجتناب از بدتر شدن اوضاع، ناگزیر به مذاکره با «قاتل شهید سلیمانی» شده و رهبری جام زهر را به دلیل انتخاب میان بد و بدتر می‌نوشد. 🔹در نقد این تحلیل نیز باید گفت که این تحلیل با واقعیت‌های میدانی و سیاسی همخوانی ندارد. نخست، اگر ایران در موضع ضعف بود، چرا آمریکا به پیش‌شرط‌های ایران برای مذاکره تن داد؟ دوم، شواهد میدانی خلاف ادعای شکست مقاومت را نشان می‌دهد که همچنان تلفات سنگینی به رژیم صهیونی وارد می‌کند، حزب‌الله رژیم صهیونی را به آتش‌بس واداشته و از نظر مردمی اقتدار بی‌سابقه‌ای دارد (حضور یک‌چهارم جمعیت لبنان در مراسم تشییع سیدحسن نصرالله). یمن همچنان مقاومت می‌کند و تظاهرات در خیابان‌های رژیم صهیونی ادامه دارد. سوم، سخنان مکرر رهبر معظم انقلاب درباره پیروزی‌های جبهه مقاومت پس از و تأکید بر تغییر جغرافیای سیاسی منطقه به نفع ایران، با فرض ضعف منطقه‌ای ایران سازگار نیست. این تحلیل به دلیل نگاه سطحی به تحولات منطقه، از درک عمق استراتژیک ایران و مقاومت عاجز است. ادامه دارد... ✍ شهاب الدین محرمی ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔️eitaa.com/mighat142 🆔rubika.ir/mighat142
2.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🇮🇷🇵🇸 🔰عراقچی: پیام رهبر انقلاب به پوتین ابعاد روابط ایران و روسیه را مشخص می‌کند 🍃🌹🍃 🗣وزیر خارجه ایران در نشست مشترک با وزیر خارجه روسیه: 🔹پیام مقام معظم رهبری به پوتین ابعاد روابط دو جانبه ایران و را مشخص می‌کند و به مسائل منطقه اشاراتی را دارد و موضوعات مهمی را مطرح کرده است. 🔸صحبت دیروز من با پوتین سازنده بود. این نشان می‌دهد که روابط ما با روسیه در مسیر درستی پیش می‌رود. هیچ‌گاه این میزان استحکام در روابط ایران و روسیه وجود نداشته است. 🔹آقای لاوروف را در جریان گفت‌وگوها با آمریکا قرار دادیم. از نقش روسیه در بسیار راضی هستیم. امیدواریم که در هر گونه توافقی روسیه ایفای نقش کند. ما حتماً دوستانمان در روسیه و چین را در جریان تحولات قرار خواهیم داد. 🔸اگر آمریکایی‌ها درخواست‌های غیرعملی و غیرمنطقی نداشته باشند، رسیدن به توافق محتمل است. 🔹ما فقط مذاکرات غیرمستقیم خواهیم داشت. به دلیل فشار حداکثری تحمیلی ما نمی‌توانیم وارد مذاکرات مستقیم شویم. مذاکرات غیرمستقیم عجیب نیست و می‌توان به توافق رسید. ما در دور اول در خصوص هسته‌ای و رفع تحریم‌ها صحبت کردیم. ┄┅┅🔅فانوس بام ایران🔅┅┅┄ 🆔 @fanoosebameiran 🆔️eitaa.com/fanoosebameiran 🆔rubika.ir/fanoosebameiran
🇮🇷🇵🇸 🔰 اگر مذاکرات ناکام بماند، چه خواهد شد؟! (بخش دوم) 🍃🌹🍃 🔹در مقابل، جمهوری اسلامی ایران نیز با درک عمیق از تاریخچه بدعهدی‌های آمریکا، به ویژه خروج یک‌جانبه دولت پیشین این کشور از ، و با آگاهی از پیچیدگی‌های سیاست داخلی که می‌تواند هر توافقی را در آینده شکننده سازد، صرفاً به مسیر دیپلماسی اتکا نکرده است. کشورمان در سال‌های اخیر، ضمن تأکید بر ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای خود و همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چارچوب پادمان، توانمندی‌های خود را در این حوزه به شکل قابل توجهی ارتقا داده است. این پیشرفت‌ها، که در واکنش به فشارهای خارجی و به عنوان اهرمی برای بازگرداندن توازن در مذاکرات صورت گرفته، امروز به یکی از مؤلفه‌های اصلی قدرت چانه‌زنی کشورمان تبدیل شده است. علاوه بر این، کشورمان با تقویت توانمندی‌های دفاعی متعارف خود، به ویژه در حوزه موشکی و پهپادی، و همچنین تعمیق نفوذ منطقه‌ای خود از طریق محور ، یک سپر بازدارندگی قدرتمند در برابر تهدیدات بالقوه ایجاد کرده است. آمادگی نیروهای مسلح و پیام‌های روشنی که در رزمایش‌های مختلف و در پاسخ به تحرکات تهدیدآمیز دشمنان ارسال می‌شود، نشان‌دهنده این واقعیت است که کشورمان هرگونه اقدام خصمانه را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت و قادر است هزینه‌های سنگینی را بر هر متجاوزی تحمیل کند. بنابراین، سخن گفتن از آمادگی برای شرایط پسا-شکست مذاکرات از سوی کشورمان، نه به معنای تمایل به تقابل، بلکه نشانی از بلوغ راهبردی و اتخاذ یک رویکرد واقع‌بینانه برای صیانت از امنیت و منافع ملی در برابر تمامی سناریوهاست. 🔹سناریوهای پسا-بن‌بست مذاکرات با عنایت به آنچه بیان شد، اگر مسیر دیپلماسی به بن‌بست برسد، سناریوهای پیش روی ایران و آمریکا را می‌توان به شرح ذیل در نظر گرفت: ۱. بازگشت فشار و مقاومت حداکثری اولین و محتمل‌ترین سناریو، بازگشت به وضعیت تشدید فشار و مهار است. در این حالت، آمریکای ترامپ احتمالاً تلاش خواهد کرد با استفاده از ابزارهای تحریمی باقی‌مانده، اعمال تحریم‌های جدید به بهانه‌های مختلف (حقوق بشر، برنامه موشکی، فعالیت‌های منطقه‌ای)، و همچنین فشار بر سایر کشورها برای محدود کردن تعاملات اقتصادی با کشورمان، حلقه محاصره اقتصادی را تنگ‌تر کند. هم‌زمان، ممکن است شاهد افزایش تحرکات نظامی آمریکا و متحدانش در منطقه با هدف نمایش قدرت و ایجاد بازدارندگی در برابر کشورمان باشیم. رژیم صهیونی نیز احتمالاً به اقدامات خرابکارانه و ترورهای هدفمند علیه دانشمندان و زیرساخت‌های هسته‌ای و نظامی کشورمان ادامه خواهد داد یا آن را تشدید خواهد کرد. در مقابل، کشورمان نیز احتمالاً به توسعه برنامه هسته‌ای خود، از جمله افزایش سطح و میزان غنی‌سازی اورانیوم، ادامه خواهد داد تا اهرم فشار خود را حفظ کند و هزینه‌های عدم توافق را برای طرف مقابل بالا ببرد. همچنین، کشورمان می‌تواند با تقویت همکاری‌های اقتصادی و راهبردی با قدرت‌های شرقی مانند چین و روسیه و کشورهای همسایه، تلاش‌های آمریکا برای انزوای خود را خنثی کند. در عرصه منطقه‌ای نیز، کشورمان احتمالاً به حمایت خود از محور مقاومت ادامه داده و از این ظرفیت برای پاسخ به فشارهای آمریکا و متحدانش استفاده خواهد کرد. 🔹این سناریو، هرچند از درگیری مستقیم نظامی اجتناب می‌کند، اما به معنای تداوم و تشدید جنگ سرد میان دو کشور، با تمام هزینه‌ها و مخاطرات آن برای ثبات منطقه و جهان خواهد بود. در این سناریو، کشورمان با تکیه بر توان داخلی، دیپلماسی فعال منطقه‌ای و بین‌المللی و قدرت بازدارندگی خود، قادر خواهد بود این دوره از فشار را نیز مدیریت کرده و ضمن حفظ استقلال و پیشرفت خود، منتظر فرصت‌های آتی برای تغییر شرایط باشد. ✍ نوید کمالی ادامه دارد... ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰تفاوت نگاه ما و نگاه آمریکا به مذاکره (بخش اول) 🍃🌹🍃 🔹مذاکرات جاری میان ایران و ‌آمریکا که به‌صورت «غیرمستقیم» یا «واسطه‌ای» و بنا به درخواست و اصرار آمریکا و شخص «دونالد ترامپ» صورت می‌گیرد و روز گذشته دومین دور را در رم پایتخت ایتالیا سپری کرد، حائز اهمیت است. کما اینکه همزمان با این موضوع، روند دیپلماسی در سطح منطقه و بین‌الملل شتاب پیدا کرده است؛ نامه‌ها و دیدارها از این موضوع حکایت می‌کند. بنابراین با آنکه هیچ اعتمادی به آمریکا در فضای دیپلماسی وجود ندارد و به همین دلیل اعتماد به نتایج مذاکرات هم محل تردید فراوان است، اما خود این گفت‌وگوها از چنان اهمیتی برخوردار شده که طی یک هفته اخیر سایر تحولات بین‌المللی در حاشیه آن قرار گرفته است، دلیل این توجه ویژه، موقعیت جمهوری اسلامی می‌باشد. در این خصوص نکاتی به نظر می‌رسد:  ۱. دونالد ترامپ در سال ۱۳۹۷، زمانی که طی یک «فرمان اجرائی» آمریکا را از برجام خارج کرد، بر ضرورت «توافقی بهتر» با ایران تأکید نموده و پی‌در‌پی وعده می‌داد که ایران برای توافقی بهتر آماده است و به‌زودی با آن به توافقی تازه می‌رسد. بعد که در سال ۱۴۰۳ وارد کارزار انتخاباتی شد، دوباره با ایران را برای رسیدن به توافق مطرح کرد و بعد از پیروزی در انتخابات، بر این موضوع اصرار ورزید. تأکید ترامپ بر مذاکره در حالی بود که جمهوری اسلامی اعتماد خود را به مذاکره و به‌خصوص مذاکره با دولت ترامپ از دست داده و در ایران کسی قادر به دفاع از آن نبود. بر این اساس فضای بین انتخاب ترامپ در نوامبر/ آذر تا پذیرش درخواست او در ایران به دوگانه اصرار ـ انکار تبدیل شد. خود تأکید آمریکا بر مذاکره با ایران، نشان می‌دهد راه‌های دیگر چندان نتیجه‌بخش نبوده است و حالا مذاکره که ماهیت تاکتیکی دارد، به یک هدف تبدیل شده و بر این اساس اطرافیان دونالد ترامپ، مسائل مرتبط با ایران را جوری در «ویترین مذاکره» قرار داده‌اند که هدف‌های اساسی آنان در قبال ایران تأمین گردد.  🔹در این میان ترامپ از صدور نامه‌ای خبر داد که هنوز نوشته نشده بود! حسب آنچه شنیده شده، این نامه محرمانه لحنی کاملاً متفاوت از مصاحبه‌های آشکار داشته و بحث آن به برنامه هسته‌ای ایران محدود بوده است تا مذاکره سر بگیرد و ایران رغبتی به آن نشان دهد. در واقع آنچه ترامپ در نامه و نماینده ویژه او «ویتکاف» در مذاکرات روز شنبه ۲۳ فروردین عمان، ابراز کردند، بسیار فروتر از مباحث و نیز بسیار فروتر از خواسته‌هایی بود که اروپایی‌ها در قالب ۱+۵ از ایران طلب می‌کردند! و این در حالی بود که ترامپ می‌گفت توافق هسته‌ای دوران اوباما توافقی بد و حداقلی است و بر ضرورت توافقی قوی‌تر و پایاتر تأکید می‌نمود. بر این اساس گفته شده مسئله اصلی ترامپ این است که توافق هسته‌ای آمریکا با ایران را به نام خود ثبت کند و لذا حاضر است امتیازاتی بدهد تا چنین ثبتی اتفاق بیفتد. البته نمی‌توان گفت آمریکای ترامپ همین لحن فعلی را در رابطه با ایران ادامه می‌دهد، هیچ بعید نیست که ترامپ و نماینده ویژه او پس از طی مراحل مقدماتی مذاکرات، به طرح خواسته‌هایی غیرقابل پذیرش روی بیاورند کما اینکه اظهارات خارج از اتاق مذاکرات مقامات و محافل آمریکا، به چنین شائبه‌ای دامن می‌زند.  🔹نکته اینجاست که به هر حال این ترامپ فعلاً آمده و می‌گوید من برنامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران را می‌پذیرم و تنها دنبال رفع نگرانی از تبدیل این روند به روندی غیرصلح‌آمیز هستم. با فرض اینکه ترامپ دروغ می‌گوید و به او نمی‌توان اعتماد کرد، در فضائی که حریف از خود چهره‌ای مصمم و عازم به مسائل نشان می‌دهد و عملاً افکار عمومی را درگیر چنین فضائی کرده است، جمهوری اسلامی ایران چه واکنشی باید داشته باشد تا در دام طراحی خبیثانه طرف مقابل خود نیفتد و بلکه به طراحی دشمن بدل هم بزند؟  ✍ سعدالله زارعی ادامه دارد... 🆔 eitaa.com/mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰 | ترامپ در سراشیبی سقوط 🍃🌹🍃 🔹در هفته‌های اخیر، کاهش محبوبیت دونالد ترامپ در میان افکار عمومی آمریکا به یکی از موضوعات مهم در تحلیل‌های سیاسی تبدیل شده است. نظرسنجی‌های معتبر، از جمله واشنگتن‌ پست و ای‌بی‌سی نیوز، نشان می‌دهند که تنها ۳۹ درصد از مردم آمریکا عملکرد او را تأیید می‌کنند؛ این رقم، در مقایسه با ۴۵ درصد در فوریه، کاهش قابل‌توجهی را نشان می‌دهد. این روند نزولی، ریشه در ناکارآمدی‌های اقتصادی، تعمیق شکاف‌های اجتماعی، هجمه رسانه‌ای و شکست‌های سیاست خارجی او دارد. 🔸۱. ناکارآمدی اقتصادی: سیاست‌های اقتصادی دولت ترامپ، یکی از اصلی‌ترین عوامل افت محبوبیت او به‌ شمار می‌رود. سیاست‌های تجاری تهاجمی، به‌ویژه اعمال تعرفه‌های سنگین بر چین، نه‌تنها به رونق اقتصادی منجر نشد، بلکه موجب بی‌ثباتی در بازارها و افزایش هزینه‌های زندگی شد. بر اساس گزارش فدرال رزرو، جنگ تجاری با چین تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳۰۰ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا خسارت وارد می‌کند و قیمت مصرف‌کننده را نیز تا ۳ درصد افزایش می‌دهد. 🔹۲. شکاف‌های اجتماعی و سیاسی: تصمیماتی مانند اعمال محدودیت‌های مهاجرتی و مدیریت ضعیف اعتراضات نژادی، جامعه را به سمت دوقطبی شدن سوق داده است. طبق گزارش مرکز تحقیقات پیو، ۷۸ درصد آمریکایی‌ها معتقدند کشورشان بیش از هر زمان دیگری دچار تفرقه و شکاف شده است. 🔸۳. نقش رسانه‌ها: رسانه‌های جریان اصلی آمریکا نیز نقش مؤثری در شکل‌گیری این روند ایفا کرده‌اند. شبکه‌هایی مانند سی‌ان‌ان و ان‌بی‌سی، تصویری منفی از ترامپ به نمایش گذاشته‌اند. بر اساس مطالعه مرکز تحقیقات رسانه‌ای، ۹۲ درصد پوشش خبری درباره ترامپ منفی بوده است. 🔹۴. شکست در سیاست خارجی: در حوزه سیاست خارجی نیز رویکرد «اول آمریکا» نه‌تنها موجب افزایش نفوذ جهانی ایالات متحده نشد، بلکه باعث انزوای آن گردید. خروج یک‌جانبه از توافق‌هایی مانند و پیمان اقلیمی پاریس، روابط واشنگتن با متحدان سنتی را تیره و تار کرده و اعتماد جهانی به رهبری آمریکا را به ۲۸ درصد کاهش داده است. به‌علاوه، ناکامی در مدیریت تنش‌ها با چین، روسیه و کره شمالی نیز ضعف راهبردی سیاست خارجی ترامپ را برجسته کرده و اعتبار داخلی و بین‌المللی او را خدشه‌دار ساخته است. بسیاری از تحلیل‌گران، اقدامات دولت ترامپ در برابر سایر کشورها را مصداقی از خوی استکباری می‌دانند که نهایتاً به تضعیف جایگاه خود آمریکا منجر می‌شود. 🔸جمع‌بندی: کاهش محبوبیت ترامپ نتیجه ترکیبی از ناکارآمدی‌های اقتصادی، دوقطبی‌سازی اجتماعی، فشار رسانه‌ای و شکست‌های سیاست خارجی است. این روند نه‌تنها نشانه‌ای از بحران در رهبری و مدیریت اوست، بلکه نمادی از افول تدریجی قدرت ایالات متحده نیز تلقی می‌شود. آینده سیاسی آمریکا ممکن است به سمت تغییراتی بنیادین پیش رود، امّا ناتوانی سیاست‌های کنونی در پاسخ‌گویی به چالش‌های داخلی و بین‌المللی، کاملاً آشکار است. ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰 | شگرد ضد و نقیض! 🍃🌹🍃 🔹سومین شنبه مذاکرات فرا رسید. البته این دوره با دوره قبل یک تفاوت دارد و آن، این است که قرار است ابتدا تیم‌های کارشناسی ایران و آمریکا کنند و سپس نتایج آن را در اختیار تیم‌های مذاکره‌کننده قرار دهند. قرار بود مذاکرات کارشناسی در روز چهارشنبه برگزار شود؛ ولی طرف آمریکایی تاریخ جلسه را به روز شنبه منتقل کرد. دلیل آن‌ها هم این بود که، چون در این تاریخ تیم کارشناسی آمریکا با یک تیم از قطر درباره آتش‌بس در مذاکره دارند، نمی‌توان مذاکرات را در روز چهارشنبه انجام داد. نکته قابل توجه این است که چگونه مذاکرات کارشناسی که قرار بود طی سه روز انجام گیرد، روز شنبه و طی چند ساعت برگزار می‌شود! از این موضوع می‌توان نتیجه گرفت که آمریکایی‌ها زیاد مباحث کارشناسی را جدی نگرفته‎اند و کماکان مدل مذاکره در کوتاه‌ترین زمان را دنبال می‌کنند و حتی به دنبال قرارداد موقت هم نیستند. 🔹این مدل زمانی نگران‌کننده می‌شود که سخنان ضد و نقیض مسئولان آمریکایی در هفته گذشته کماکان ادامه داشت و حتی ترامپ روز جمعه اعلام کرد، همه چیز در روند مذاکرات با ایران خوب پیش می‌رود؛ ولی این صحبت با سخنان «مارکو روبیو» وزیر خارجه آمریکا تفاوت اساسی دارد که گفته است ایران لازم نیست چرخه سوخت داشته باشد. مذاکره‌کنندگان جمهوری اسلامی باید توجه داشته باشند که مانند تمام رفتار‌های نوسانی ترامپ در سه ماه گذشته، ممکن است حتی در مراحل پایانی توافق، ترامپ زیر میز مذاکره بزند و برای ایجاد تلاطم در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و امنیتی در ایران این تلاش را صورت دهد. در این مورد نشانه‌های دیگری هم وجود دارد و آن هم ورود افراد به شدت تندرو و نزدیک به رژیم صهیونیستی به بدنه کارشناسی دولت ترامپ است. 🔹از جمله می‌توان به انتخاب «مراو سرن» به عنوان مدیر پرونده ایران و رژیم صهیونیستی در شورای امنیت ملی آمریکا اشاره کرد. وی از مخالفان و از منتقدان لغو تحریم‌های ایران است. سرن یهودی آمریکایی اسرائیلی‎تبار است و پیشتر در وزارت دفاع رژیم صهیونیستی فعالیت کرده است. همچنین «مارک لوبین» به عنوان مشاور وزارت داخلی انتخاب شده است. لوین ایران را به جنگ‌طلبی متهم کرده و گفته است ایران در حال ساخت سلاح هسته‌ای برای حمله به اروپاست. طی هفته گذشته ایران رایزنی گسترده‌ای با چین و روسیه داشته است و حتی یک جلسه مشترک با «گروسی» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و این دو کشور برگزار کرده است. تلاش جمهوری اسلامی این است که اعضای گروه چهار به اضافه یک در جریان مذاکرات قرار گیرند. حتی آقای عراقچی در پیامی سه کشور اروپایی را به مذاکره دعوت کرده است؛ البته در بین کشور‌های حاضر در مذاکرات برجام به نظر می‌آید تأثیرگذاری روسیه در مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا از همه بیشتر است. اگر آتش‌بس بین اوکراین و روسیه برقرار شود، نقش روسیه پررنگ‌تر خواهد شد. شاهد این مدعا هم سفر روز جمعه «استیو ویتکاف» نماینده ترامپ در مذاکرات با ایران به روسیه و ملاقات با پوتین است. حال باید منتظر ماند و دید که در مذاکرات با حضور تیم‌های کارشناسی چقدر تغییر ایجاد می‌شود و چه نتایجی به دنبال خواهد داشت؟! ✍ دکتر رضا صارمی ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰 | مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا؛ گره در دستان کاخ سفید 🍃🌹🍃 ۱. بن‌بست یا بازی دیپلماتیک؟ در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، مذاکرات هسته‌ای با ایران دوباره به کانون توجهات بین‌المللی بازگشته؛ اما این بار با پیچیدگی‌های مضاعف. تهران با اتکا به عقلانیت حاکمیتی و تجربه‌های پیشین، مسیر گفت‌وگو را نه از موضع ضعف، بلکه برای تثبیت حقوق خود آغاز کرد. با وجود حسن نیت ایران، گره اصلی همچنان در دستان آمریکایی است که در سال ۲۰۱۸ یکجانبه از برجام خارج شد و حالا با سابقه‌ای پرخطا، در تلاش برای بازگشت است. ۲. سه دور و سه تصویر از مذاکرات نخستین دور (در عمان) تنها امکان‌سنجی بود؛ نمادی از پذیرش شکست سیاست‌های فشار حداکثری. دور دوم (در رم)، گام مهم‌تری برداشته شد: ایران سه مطالبه اصلی خود را مطرح کرد—تضمین‌های حقوقی، لغو کامل تحریم‌ها و حفظ غنی‌سازی. اما دور سوم (باز هم در عمان) با تنش همراه شد؛ آمریکا از مواضع اولیه عقب نشست و با درخواست توقف کامل غنی‌سازی، عملاً به خطوط قرمز ایران تاخت. واکنش قاطع تهران، توقف مذاکرات را رقم زد. ۳. دیپلماسی در دستان حاکمیت فرایند تصمیم‌گیری در ایران، برخلاف تصور رسانه‌های غربی، فرادولتی و در سطح شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شود. توافق خوب آن است که عزت، استقلال و منافع ملت را حفظ کند. ۴. راه دشوار توافق؛ موانع در کمین از اختلافات داخلی در واشنگتن گرفته تا سنگ‌اندازی‌های اروپا، تهدید مکانیسم ماشه، فشار صهیونیست‌ها و مطالبات حداکثری آمریکا، همه نشان از دشواری مسیر دارد. ایران اما ثابت‌قدم است: غنی‌سازی خط قرمز است، و حذف توان هسته‌ای یعنی تسلیم در برابر سلطه. ۵. آینده چه خواهد شد؟ پنج سناریوی محتمل 1⃣ توافق موقت و شکننده، برای نفس‌گیری طرفین 2⃣ شکست مذاکرات و تداوم تقابل هوشمند 3⃣ سناریوی نظامی با حمله احتمالی ، پرهزینه و بی‌نتیجه 4⃣ توافق حداقلی منطقه‌ای برای کنترل بحران 5⃣ توافق جامع با حفظ حقوق ایران، اما دور از دسترس در کوتاه‌مدت 🔸ایران در این نبرد دیپلماتیک، نه‌تنها از تجربه آموخته، بلکه با صبر استراتژیک و حاکمیتی، مسیر خود را مشخص کرده است. گره در دستان آمریکاست، نه تهران. ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰هرگونه سوء‌استفاده از سازوکار اسنپ بک پیامدهای جدی به‌دنبال خواهد داشت 🍃🌹🍃 🔹وزیر امور خارجه: ایران موضع خود را به‌روشنی اعلام کرده است. ما به‌صورت رسمی به تمامی امضاکنندگان هشدار داده‌ایم که هرگونه سوء‌استفاده از سازوکار «بازگشت خودکار تحریم‌ها (Snapback)» پیامدهایی به‌دنبال خواهد داشت: نه تنها پایان نقش اروپا در این توافق را رقم خواهد زد، بلکه ممکن است به تشدید تنش‌هایی منجر شود که بازگشتی برای آنها متصور نیست. 🔹سه کشور اروپایی (E3) باید از خود بپرسند چگونه کار به این بن‌بست کشیده شده است. 🔹در پی رایزنی‌های اخیر با روسیه و چین، آمادگی خود را برای سفر به پاریس، برلین و لندن جهت آغاز فصلی تازه در روابط ابراز کردم. این ابتکار منجر به انجام گفتگوهای مقدماتی در سطح معاونان وزرای امور خارجه شد؛ آغازی شکننده، اما امیدبخش. با این حال، زمان به سرعت در حال گذر است. 🔹نحوه پاسخ‌ ما به این لحظه حساس، آینده روابط ایران و اروپا را بسیار عمیق‌تر از آنچه بسیاری تصور می‌کنند، رقم خواهد زد. ایران آماده است که ورق را برگرداند. امیدواریم که شرکای اروپایی‌ ما نیز چنین اراده‌ای داشته باشند. ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰برای رضای ترامپ؟! 🍃🌹🍃 🔹برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب، مذاکرات یکشنبه مسقط را سخت و نفس‌گیر توصیف کردند و برخی از آنان در یادداشت‌هایشان نسبت به بن‌بستی هشدار دادند که می‌تواند منطقه را به آتش بکشد! امثال زیدآبادی نوشتند که ، با زبان تند ویتکاف، خواستار برچیدن کامل صنعت غنی‌سازی ایران و تعطیلی تأسیسات نطنز، فردو و اصفهان است؛ در مقابل، ایران غنی‌سازی را خط قرمز خود می‌داند؛ خطی که به گفته آن‌ها، عبور از آن غیرممکن است! این قلم به دستان در تلاش برای شکستن بن‌بست، طرحی عجیب روی میز گذاشتند: تجمیع تأسیسات هسته‌ای ایران در جزیره‌ای در خلیج‌فارس، تحت نظارت کنسرسیومی از کشورهای منطقه و جهان، با حضور اعراب و بازیگران جهانی! پیشنهادی که نه‌تنها بوی استعمار می‌دهد، بلکه در عمل، همان خواسته‌های آمریکا را در لباسی جدید بسته‌بندی می‌کند. 🔸مگر نه اینکه ویتکاف تعطیلی نطنز و فردو را طلب کرده بود؟ حالا برخی، در قالب «ابتکار»، پیشنهاد می‌دهند تأسیسات هسته‌ای ایران جمع‌آوری و به نقطه‌ای منتقل شود که زیر سایه ناوهای آمریکایی قرار دارد! این نه راه‌حل، که تسلیم است!پراکندگی تأسیسات هسته‌ای ایران، سال‌هاست پازلی حل‌نشدنی برای آمریکا ساخته است. واشنگتن هرگز مطمئن نبوده که با بمباران مراکز هسته‌ای، توان غنی‌سازی ایران را نابود می‌کند یا نه؟ حالا این عده با خیال طرح جزیره‌ای خود، این دغدغه را برای آمریکایی‌ها حل کرده‌اند تا همه‌چیز در یک نقطه، آماده برای هدف‌گیری باشد. آیا این «ابتکار» نیست که نگرانی‌های آمریکا را به فرصت تبدیل می‌کند!؟ 🔹برخی جریان‌های سیاسی در حالی دخالت کشورهای عربی در غنی‌سازی ایران را پیشنهاد می‌دهند که حتی تجربه‌ای در این حوزه ندارند! پرسش این است ایران، که حتی نظارت آمریکا را نپذیرفته و تنها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به رسمیت می‌شناسد، چرا باید به چنین تحقیری تن دهد؟ این پیشنهاد، نه مرضی‌الطرفین، که یک‌طرفه به نفع آمریکا و متحدانش است. 🔸یک جریان خطرناک از تا امروز برای تثبیت ایده‌های خود با ترسیم شبح جنگ، سعی در ترساندن مخاطب دارد. اما این تهدید، سال‌هاست که رنگ باخته است. چرا که آمریکا اگر جنگ را راه‌حل می‌دانست، سال‌ها پیش دست به کار شده بود. همین ناتوانی آمریکا در برابر ایران، این هشدارها را بی‌اعتبار کرده است. 🔹سوال اصلی اینجاست که چرا هرگاه آمریکا در برابر ایران به بن‌بست می‌خورد، جریانی در داخل برایش راه باز می‌کند؟ غنی‌سازی، حقی بین‌المللی است که جهان برای ایران قائل است. این آمریکاست که باید کوتاه بیاید، نه ایران. اما عده‌ای در چرخشی عجیب، ایران را کنار آمریکا می‌نشانند و از «انعطاف» تهران سخن می‌گویند. 🔸در نهایت می‌توان گفت که این قلم‌‎به دستان به جای دفاع از حق ایران، انگار در پی راضی‌کردن ترامپ هستند. جالب است که روزنامه هم‌میهن هم دیروز مدعی شد که ترامپ با ایران دشمنی ندارد و حتی جعل نام را حق او دانست! این رویکرد، نه‌تنها استقلال ایران را نشانه می‌گیرد، بلکه پرسش‌های بزرگی درباره نیت چنین تحلیل‌هایی مطرح می کند. فلذا مذاکرات مسقط، آزمونی برای عزت ایران است؛ نه فرصتی برای پیشنهادهای استعماری. ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 🔰حمله رژیم صهیونیستی به ایران فاجعه‌آفرین است 🍃🌹🍃 🔹«جان کری» وزیر خارجه اسبق آمریکا، در واکنش به گزارش‌ها درباره برنامه رژیم صهیونیستی برای حمله به تأسیسات ایران، گفت:« رژیم صهیونیستی توانایی نابود کردن کامل این تأسیسات را ندارد و چنین حمله‌ای می‌تواند به تحولات خطرناکی منجر شود.» 🔸او افزود: «رژیم صهیونیستی می‌تواند به تأسیسات آسیب بزند، اما این امر روندی بسیار خطرناک‌تر را رقم خواهد زد.» 🔹کری همچنین درباره مذاکرات جاری ایران و آمریکا گفت: «ترامپ در مسیر درستی برای رسیدن به توافق جدید قرار دارد و امیدوار است توافقی مشابه حاصل شود.» 🔸وی همچنین از سیاست‌های اقلیمی دولت ترامپ انتقاد کرد و گفت: «چین در این زمینه بسیار پیشرفته‌تر عمل می‌کند.» ┄┅┅🔅فانوس بام ایران🔅┅┅┄ 🆔 @fanoosebameiran 🆔️eitaa.com/fanoosebameiran 🆔rubika.ir/fanoosebameiran
🇮🇷🇵🇸 🔰 | خوش‌بینی کورکورانه 🍃🌹🍃 🔹این روزها مذاکرات غیرمستقیم تهران-واشنگتن به خطوط قرمز خود رسیده است؛ به‌گونه‌ای که استیو ویتکاف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی، با تأکید بر «غنی‌سازی صفر» به‌عنوان پیش‌شرط توافق، خط قرمز واشنگتن را پررنگ‌تر کرد. در مقابل، سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، با قاطعیت اعلام کرد که اگر بر این موضع پافشاری کند، هیچ توافقی در کار نخواهد بود.در پی این صحبت‌ها در داخل ایران، برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب، مانند روزنامه اعتماد، معتقدند که کلید گشایش این بن‌بست در دستان دونالد ترامپ است. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که وعده‌های سرمایه‌گذاری اقتصادی از سوی آمریکا می‌تواند قفل مذاکرات را باز کند. به باور این گروه، اگر ایران در دوران امتیازات اقتصادی ویژه‌ای برای آمریکا در نظر می‌گرفت، خروج یک‌جانبه ترامپ از توافق دشوارتر می‌شد. اعتماد در گزارشی نوشته است که گشایش‌های اقتصادی و فرصت‌های تجاری می‌تواند تضمینی برای پایبندی طرفین به توافق باشد. اما آیا این خوش‌بینی واقع‌بینانه است؟ 🔸دولت ترامپ، که ادبیاتش بیش از ، رنگ و بوی تهدید و دارد، نشان داده که حتی به متحدان نزدیک خود مانند اروپا و کانادا امتیازی نمی‌دهد. سیاست تعرفه‌گذاری و فشار برای جذب سرمایه به داخل آمریکا، جایی برای خوش‌خیالی درباره سرمایه‌گذاری‌های کلان در ایران باقی نمی‌گذارد. ادعاهایی چون «جذب ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی» یا «آزادی ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی ایران» که چند سال پیش مطرح شدند، امروز بیش از پیش به رویایی دست‌نیافتنی شبیه‌اند. برخی منتقدان، این خوش‌بینی‌ها را به اعتیادی تشبیه می‌کنند که دوز آن باید مدام افزایش یابد تا اثر کند.در این میان، فضای سیاسی داخلی ایران نیز از التهاب خالی نیست. برخی اصلاح‌طلبان رادیکال که به نظر می‌رسد از عملکرد دولت مسعود پزشکیان رضایت ندارند، ایده‌های جنجالی چون «کابینه موازی» را مطرح می‌کنند. آن‌ها معتقدند پزشکیان مدیون حمایت آن‌هاست و باید دولت را مطابق خواست آن‌ها اداره کند. آذر منصوری، از چهره‌های برجسته اصلاح‌طلب، ضمن تأکید بر ضرورت برای حل بحران‌های اقتصادی، هشدار داده که وفاق بدون دستاورد ملموس برای مردم بی‌معناست. اما طرح کابینه موازی، که از سوی برخی تندروها مطرح شده، می‌تواند کشور را به ورطه بحران‌های سیاسی تازه‌ای بکشاند؛ بحرانی که شاید به نفع بازیگران خارجی، به‌ویژه آمریکا، تمام شود. رئیس جمهور اما نشان داده که منافع ملی را فدای منافع جریان های سیاسی نمی کند. دستگاه دیپلماسی هم با رعایت اصول اساسی عزت، حکم و مصلحت و با هوشمندی و تدبیر مذاکرات را تا حصول نتیجه به نفع کشور و ملت ایران دنبال می‌کند و در عین رعایت خطوط قرمز، ایده‌ها و راهکارهایی که به تأمین منافع ملی ایران کمک کند، را بررسی می‌کند. ✍ حسن نوروزی ┄┅┅🔅میقات۱۴۲🔅┅┅┄ 🆔 @mighat142
🇮🇷🇵🇸 💢 | اروپا و آزمون نهایی اعتماد در مسیر برجام ◾️▫️◾️ 🔹وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگوی اخیر خود با روزنامه فرانسوی لوموند، پیامی روشن و در عین حال هشدارآمیز خطاب به سه کشور اروپایی عضو برجام – (موسوم به E3) – صادر نمود: اگر این کشورها در مسیر فعال‌سازی مکانیسم ماشه گام بردارند، از منظر تهران معادل حمله‌ای نظامی علیه ساختار امنیت ملی جمهوری اسلامی تلقی می‌شود؛ اقدامی که به‌طور طبیعی پیامدهای غیرقابل بازگشتی به‌همراه خواهد داشت. اگر اروپایی‌ها پیام این بیان وزیر محترم خارجه ایران را دریافت نکرده‌اند، بهتر است این یادداشت را تا آخر بخوانند. در شرایطی که ایران همه تعهدات خود را وفق اجرا نموده و طرف‌های غربی به تعهداتشان عمل نکرده‌اند، تمسک به مکانیسم ماشه، نه یک ابزار حقوقی، بلکه یک سازوکار فشار سیاسی زورگویانه است که ماهیتاً با هرگونه دیپلماسی در تضاد قرار دارد. کاملاً روشن است، در شرایطی که ایران بارها آمادگی خود را برای تعامل و همکاری سازنده اعلام کرده، تهدید به استفاده از این سازوکار، نشانه‌ای از تصمیم اروپا برای عبور از مسیر دیپلماسی و حرکت به‌ سمت تقابل سخت است. 🔸نخست، باید تأکید کرد که در سال‌های اخیر، ایران به‌ رغم خروج یک‌جانبه آمریکا از توافق و اعمال فشارهای حداکثری، در نهایت تلاش کرد از طریق مسیرهای حقوقی و سیاسی و حفظ مسیر دیپلماسی، ثبات توافق را حفظ کند. اما تعلل سه کشور اروپایی در اجرای تعهداتشان و افزایش فشارهای دیپلماتیک و ایستادن آن‌ها در کنار رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر، موجب فرسایش اعتماد متقابل شده است. 🔹دوم، استفاده از این ابزار تنش‌زا، به منزله پایان نقش‌آفرینی اروپا در پرونده هسته‌ای ایران خواهد بود. سه کشور اروپایی باید بدانند که نمی‌توان هم‌زمان نقش میانجی و داور را بازی کرد، هم در کنار رژیم صهیونیستی بر طبل جنگ بکوبند و در عین حال، در موقعیت تهدیدکننده نسبت به یک طرف توافق باقی بمانند. در شرایطی که منطقه غرب آسیا بیش از هر زمان دیگری نیازمند عقلانیت و گفت‌وگوست، تکرار بازی فشار حداکثری تنها به تقویت بی‌اعتمادی و شکل‌گیری معادلات جدید امنیتی منجر خواهد شد. 🔸سوم، بازگشت تحریم‌های سازمان ملل تحت عنوان مکانیسم ماشه، ایران را به‌ سوی اتخاذ تدابیر متقابل سوق می‌دهد که دیگر در چارچوب تعامل متعارف نخواهد گنجید. واکنش ایران در قبال مکانیسم ماشه، فارغ از پیامدهای حقوقی در حوزه قراردادهای بین‌المللی و تجدیدنظر در راهبرد هسته‌ای، اثرات امنیتی فوری در کل منطقه غرب آسیا خواهد داشت. 🔹در نهایت، پیام جمهوری اسلامی ایران روشن است: ما از نقش سازنده اروپا در احیای برجام استقبال می‌کنیم، مشروط بر آن‌که این نقش با رفتارهای مسئولانه، واقع‌بینانه و دور از فشار و تهدید همراه باشد. مکانیسم ماشه، اگر فعال شود، نه‌تنها راه‌حل نیست، بلکه زنگ پایان دیپلماسی خواهد بود. این انتخابی است که مسئولیت تبعات آن به‌طور کامل بر عهده تصمیم‌گیرندگان اروپایی خواهد بود