🔶 چگونگی رفتار با شوهری که دست بزن دارد میگنا- حسن اکبرزاده درباره چگونگی برخورد با #مردی که #دست_بزن دارد، اظهار کرد: بهتر است #رفتار مردی که دست بزن دارد را ریشه یابی کنیم تا راهکار‌های اجرایی برای آن بیابیم. وی افزود: در اغلب جلسات مشاوره‌‌ای با جملاتی مانند "همه خانواده ما آدم‌های زودجوشی هستند، انگار که این مشکل در ما ژنتیکی است"، "دست خودم نیست"، "اگر مرا تحریک نکنند، عصبانی نمی‌شوم" و "من از همان آغاز رابطه گفتم که فردی عصبی هستم" روبه‌رو می‌شویم. این روانشناس ادامه داد: در پاسخ به موارد فوق باید عنوان کنم که #پرخاشگری رفتاری است که بیشتر به صورت اکتسابی از طریق افراد آموخته می‌شود، بنابراین سهم محیط به طور کلی بسیار بیشتر از ژنتیک است، پس می‌توان این رفتار را با آموزش مهارت‌های مناسب کنترل هیجانات منفی (خشم) بهبود بخشید. اکبرزاده با اشاره به اینکه در مشاوره‌های پیش از ازدواج تحریک پذیری، عصبانیت و یا پرخاشگری زوجین با جلسات مشاوره‌ای و تست‌های مرتبط سنجیده می‌شود، افزود: این مشکلی نیست که مشاور از این موضوع به راحتی گذر کند و در موقعیت مشاوره پیش از ازدواج این مشکل به مراتب با هزینه‌های کمتری نسبت به موقعیت تجربه زندگی مشترک تعدیل می‌شود. اشخاصی که در مسیر ازدواج هستند به گوش باشند که موضوع "بعدا درست می‌شود" منسوخ است و در رابطه باید واقع بین باشند و مواردی از این دست را به شکل واقعی و جدی بررسی کنند. زمانی که طرف مقابل رفتار‌های پرخاشگرانه و برخورد فیزیکی دارد، چاره کار سکوت در مقابل این رفتار‌ها نیست، بلکه باید مسئولانه در مقابل چنین رفتار‌هایی از خودمان دفاع کنیم و نباید از خود عکس العمل مشابه و مقابله به مثل داشته باشیم، چراکه این رفتار آسیب‌های جدی تری به رابطه زوجین و فرزندان وارد می‌کند. خودآگاهی (آگاهی از افکار، هیجانات ورفتار‌های خودمان) نیز در پیشگیری از درگیری‌ها کمک کننده است و در موقعیت‌های هیجانی صرفا به دنبال متهم کردن طرف مقابل نباشید، شاید کمی بیشتر گوش دادن از پرخاشگری در رابطه بکاهد و همچنین سعی کنید در مشکلات با توجه به شناخت خود شرایط مذاکره کردن را فراهم کنید. در مواقعی که اوضاع مناسب‌تر است و درگیری خاصی وجود ندارد، همسرتان را به شرکت در جلسات مشاوره‌ای تشویق کنید، البته بهتر است خودتان هم وی را همراهی کنید تا فکر نکند که مشکل تنها اوست....... 👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48651/preview/

🔶 سوگیری چیست و چه تأثیری در زندگی اجتماعی ما دارد؟ میگنا- معلمی را درنظر بگیرید که بین شاگردانش استثناء قائل می‌شود. ممکن است به راحتی از خطای دانش‌آموز محبوبش بگذرد؛ درحالی‌که اگر همان خطا از دانش‌آموز دیگری سر بزند واکنش تندی نشان دهد یا برعکس؛ همچنین پیشرفت دانش‌آموزی را که به او علاقه ندارد نادیده بگیرد، درصورتی که برای کوچک‌ترین #پیشرفت دانش‌آموز محبوبش پاداش درنظر بگیرد. تأثیر ادراک‌های گزینشی در موقعیت‌های مختلفی در زندگی نمود پیدا می‌کند. اغلب ما از قبل دانسته‌هایی در ذهن‌مان داریم که تحت‌تأثیر آن‌ها تصمیم می‌گیریم؛ مثلا اگر عقیده خاصی داشته باشیم همیشه تحت‌تأثیر آن باقی می‌مانیم، اگر میوه یا غذای خاصی را دوست داریم همیشه همان‌ها را انتخاب می‌کنیم و کمتر به‌خودمان اجازه می‌دهیم به استقبال چیز‌های جدید برویم و دنیا را از زاویه دیگری نگاه کنیم، غافل از اینکه اینگونه ادراک‌های گزینشی می‌تواند باعث از بین‌رفتن فرصت‌های زیادی شود و در روند تصمیم‌گیری‌های ما اخلال وارد کند. بنابراین باید مراقب باشیم تحت‌تأثیر عقاید از پیش تعیین‌شده خود نباشیم و بتوانیم به‌موقع از آن‌ها رها شویم، در این باره با دکتر محمد مهدی لبیبی- جامعه‌شناس و استاد دانشگاه- گفتگو کرده‌ایم. فراگیری نقش‌ها اگر بخواهیم از دیدگاه جامعه‌شناسی به سوگیری‌های ذهن نگاه کنیم باید توجه داشته باشیم هر کودکی با توجه به محیطی که متولد می‌شود، در آن رشد می‌کند و تربیت می‌شود. از همان لحظه تولد، فرایندی در او شکل می‌گیرد که اصطلاحا به آن «اجتماعی شدن socialization» گفته می‌شود؛ یعنی #کودک به‌تدریج یاد می‌گیرد چه چیز‌هایی خوب و چه چیز‌هایی بد است؛ در واقع با هنجار‌های اجتماعی آشنا می‌شود. کودکان خیلی زود یاد می‌گیرند در مقابل پدر و مادرشان، هنگام بازی یا با هم‌سن و سالانشان چطور رفتار کنند. به مرور متوجه مسائل مهم‌تر می‌شوند و یاد می‌گیرند چگونه باید با دیگران ارتباط برقرار کرده و در هر مکان و زمانی چطور باید #رفتار کنند. این بخش شامل فراگیری نقش‌هاست؛ آدم‌ها می‌آموزند چطور نقش‌های مختلف را بازی کنند و رفتار‌های هنجار را از ناهنجار تشخیص دهند. اگر کسی بخواهد خلاف این هنجار‌ها رفتار کند از جامعه طرد می‌شود و نرمال به‌نظر نمی‌رسد، چون نتوانسته چنین چیز‌هایی را بپذیرد و فرق رفتار‌های جمعی و شخصی را تشخیص دهد. دیده‌شدن توسط دیگران باعث تغییر رفتار بسیاری از ما خواهد شد و اغلب آزادی عمل زمان تنهایی را نخواهیم داشت. مثلا شاید ما در تنهایی رفتار‌های بسیار متفاوتی با اوقاتی داشته باشیم که در میان جمع قرار داریم. این فرایند از ابتدای کودکی در وجود ما شکل می‌گیرد و در بعضی افراد کاملا نهادینه می‌شود، اما بعضی‌ها نمی‌توانند کاملا آن را بپذیرند یعنی قبول نمی‌کنند و نمی‌توانند بعضی چیز‌ها را بپذیرند..... ادامه👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48868

🔶 انگ بیماری و مسائل فرهنگی مانع شناسایی مبتلایان به ایدز است میگنا- دکتر علیرضا رئیسی درباره شناسایی بیماران مبتلا به ایدز افزود: تاکنون ۴۰ هزار نفر مبتلا به ایدز در کشور شناسایی شده‌اند اما احتمال می‌دهیم که حدود ۱۰۰ هزار نفر در کشور مبتلا به این #بیماری باشند. رسانه‌ها و وزارتخانه‌هایی مانند آموزش و پرورش باید کمک کنند تا به صورت آزادانه اطلاع رسانی و آموزش در زمینه ایدز را انجام دهیم. وی ادامه داد: این ۴۰ هزار نفر در مراکز بهداشتی و درمانی شناسایی شده اند و شامل افرادی هستند که #رفتار پرخطر داشتند. معاون بهداشت وزارت بهداشت بیان کرد: بیماریابی در زمینه ایدز به صورت تصادفی نیست، بلکه #بیماریابی فعال در این زمینه داریم. در هر استان حداقل ۵ مرکز مشاوره رفتاری وجود دارد که تست اچ آی وی را به صورت داوطلبانه انجام می دهد. یعنی بعد از انجام مشاوره داوطلبانه، برای افرادی که دارای #رفتار پرخطر هستند، تست ها انجام می شود. #سازمان_جهانی_بهداشت نیز تاکید کرده که #تست اچ آی وی نباید به صورت اجباری انجام شود. وی افزود: ایران یکی از کشورهای پیشرو منطقه محسوب می شود که کانون های مربوط به #ایدز را جانمایی کرده است. سند ملی شناسایی و درمان بیماران مبتلا به اچ آی وی در وزارت بهداشت تهیه شده و گام های زیادی در زمینه ایدز برداشته شده است..... ادامه خبر👇👇👇 http://www.migna.ir/news/48974/preview/

کودکانی که از برقراری روابط اجتماعی گریزان هستند میگنا: انسیه جودکی کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی درباره اختلال طیف اوتیسم اظهار کرد: اوتیسم یک اختلال عصبی-رشدی است که با #اختلالات کیفی در سه حوزه مشخص می‌شود که از جمله این سه حوزه می‌توان به# تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتار‌های تکراری و کلیشه‌ای اشاره کرد؛ به عبارتی کودکانی که به اختلال طیف اوتیسم دچار هستند، در این سه بخش به مشکل برمی‌خورند. اختلال طیف اوتیسم درمان قطعی ندارد و تاکنون درمانی برای این اختلال کشف نشده است؛ #اوتیسم در #پسران بیشتر شایع است به طوری که تعداد پسر‌هایی که به این اختلال دچار هستند چهار برابر دختران است. اختلال طیف اوتیسم در سه سال نخست زندگی قابل تشخیص است، این اختلال می‌تواند در هر طبقه اجتماعی- اقتصادی رخ بدهد. کودکان با اختلال طیف اوتیسم با رضایت خاطر محبت را ابراز نمی‌کنند، این کودکان اگر در مکان یا موقعیتی قرار بگیرند که سایر کودکان همسال آنها به بازی یا سرگرمی مشغول هستند، اغلب از آن موقعیت اجتناب می‌کنند در صورتی که کودک عادی وقتی می‌بیند چند کودک در حال بازی هستند، به سمت آنها می‌رود تا او را در بازی شرکت دهند. این روانشناس کودکان افزود: یکی دیگر از ویژگی‌های با اختلال طیف اوتیسم، انجام رفتار‌های تکراری و کلیشه‌ای است؛ این کودکان ممکن است پیوسته سر خود را به دیوار بکوبند، با آداب خاصی به رختخواب بروند و ساعت‌ها مشغول انجام عمل خاصی شوند؛ رفتار‌های کلیشه‌ای شامل حرکات تکرار شونده است که از جمله این رفتار‌ها می‌توان به تکان دادن دست، چرخاندن سر یا بدن و تولید آوا اشاره کرد. جودکی تأکید کرد: رفتار‌های وسواسی هم دسته دیگری از رفتار‌های کلیشه‌ای هستند؛ #رفتار وسواسی، رفتاری از روی میل بوده که از قواعد خاصی پیروی می‌کند مانند: پشت سر هم چیدن اشیاء؛ کودکان با اختلال طیف اوتیسم اغلب تمایل دارند که اسباب‌بازی‌های خود را با نظم و ترتیب خاصی بچینند به طوری که اگر آنها این کار را انجام ندهند، برآشفته می‌شوند. یکی دیگر از رفتار‌های #کلیشه‌ای، یکنواختی است که این رفتار به شکل مقاومت شدید در برابر تغییر دیده می‌شود، به طور مثال کودکان با اختلال طیف اوتیسم روی چیدمان مبلمان خانه پافشاری می‌کنند، زیرا آنها نمی‌توانند با تغییرات به سرعت خود را با محیط وفق دهند. والدین کودکان با اختلال طیف اوتیسم نباید پیوسته مرکز توانبخشی این کودکان را تغییر بدهند.....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49329/preview/

🔶 ناراحتی هم ارزشمند است میگنا- درطول زندگی، ما با #واقعیت‌های دردناک بسیاری مواجه می‌شویم مثل #شکست‌های عاطفی، طردشدن، دشواری‌های مالی، بیماری، #مرگ، ازدست‌دادن و …، به‌علاوه بسیاری از ما هنوز کوله‌باری از #غم‌ها و تجربیات تلخ گذشته را با خود حمل می‌کنیم. بسیاری از این #تجربیات_تلخ مربوط به دوران کودکی ما هستند، آن زمان خیلی برایمان مهم نبودند، اما اکنون که درک بیشتری از وقایع داریم تلخی آن وقایع برایمان بیشتر شده است. در زمان کودکی به‌خاطر زنده‌بودن و رفع نیازمان به دیگران وابسته بودیم و بدون افرادی که حامیانمان بودند، یعنی پدر و مادرمان، احساس می‌کردیم زندگی‌مان درمعرض خطر قرار گرفته است و اگر این حامیان به‌نوعی #رفتار کرده باشند که حس کرده باشیم درمعرض تهدید قرار گرفته‌ایم، #احساس ترس شدیدی را باتمام‌وجودمان درک کرده‌ایم و این تجربیات دردناک درطول سالیان زندگی همواره با ما بوده‌اند. ♦ بیشتر ما به‌محض‌اینکه احساس ناراحتی می‌کنیم و یا حتی حس می‌کنیم اتفاقی ممکن است موجب بروز ناراحتی ما شود، سعی می‌کنیم آن را سریعا دفن کنیم تا فرصت ابراز پیدا نکند. در دوره کودکی یا #نوجوانی برای فرار از ناراحتی، خود را با بازی و فعالیت‌های مختلف سرگرم می‌کنیم و گاهی خودمان را به نادانی می‌زنیم تا با این شیوه از ناراحتی فرار کنیم اما اگر آن مسئله واقعا مسئله مهمی ‌باشد و والدین به آن بی‌توجهی کنند، همین که ببینند فرزندشان خودش را با کاری سرگرم کرده است و ظاهرا به موضوع ناراحت‌کننده اهمیتی ندهند و خیالشان راحت شود، این مسئله در روح و روان آن کودک باقی می‌ماند و در بزرگ‌سالی در موقعیتی خاص به شکلی خاص بروز می‌کند و آن زمان یافتن ریشه این رفتار یا مشکل بسیار دشوار است؛ چون معمولا خودش نیز نمی‌داند که مشکل فعلی‌اش ریشه در کدام رخداد دوران کودکی‌اش دارد. کودکان باید اجازه داشته باشند احساسات خود را درک و احساس کنند و آن‌ها را بیرون بریزند، والدین باید به کودکان کمک کنند تا آن‌ها بتوانند بهتر با احساساتشان ارتباط برقرار کنند و آن‌ها را بشناسند. با این کار کودک از احساساتش درس می‌گیرد، این درس‌ها در بزرگ‌سالی در موفقیت فرد بسیار تاثیرگذار هستند. وقتی والدین به کودک اجازه می‌دهند احساساتش را بشناسد به او کمک می‌کنند بیاموزد به روشی مسئولانه با مسائل زندگی برخورد کند. ♦ والدین با حمایت از احساسات کودکان می‌توانند به رشد ذهنی و عاطفی فرزندانشان کمک کنند. به همین دلیل چند نمونه از رفتارهای حمایتی از احساسات کودکان را نام می‌برم تا بیشتر با این رفتارها آشنا شوید: ▪ #همدردی: مانند اینکه من هم در کودکی جوجه‌ای داشتم که بسیار به آن علاقه‌مند بودم، ولی گربه جوجه مرا خورد؛ به همین دلیل الان می‌توانم درک کنم که از مرگ گربه‌ات چه احساسی داری. ▪ #گوش‌کردن فعال: وقتی کودک صحبت می‌کند در چشمانش نگاه کنید، خودتان را به کار دیگری سرگرم نکنید. زبان بدنتان به‌گونه‌ای باشد که گویی مهم‌ترین اخبار را می‌شنوید. ▪ #کنجکاوی: وقتی کودکتان درمورد ماجرایی برایتان صحبت کرد، چند روز بعد درمورد نتیجه آن اتفاق از او سوال بپرسید تا متوجه شود که او و مشکلاتش برای شما اهمیت دارند. ▪ #تشویق به ابراز احساسات: تو کاملا حق داری، من هم اگر جای تو بودم همین‌قدر ناراحت می‌شدم. هیچ مسئله‌ای نیست اگر می‌خواهی گریه کنی، بیا در آغوش من و هرقدر خواستی گریه کن تا احساس کنی سبک شده‌ای. ▪ #شناسایی دقیق احساسات: عزیزم می‌دانم که از این وضعیت احساس ناخوشایندی داری، اما برایم بیشتر توضیح بده که الان از این اتفاق #عصبانی هستی یا غمگین. ▪ وقتی کودک می‌بیند که احساساتش برای شما مهم هستند و بیرون‌ریختن آن‌ها موجب ناراحتی شما نمی‌شود، می‌آموزد که با خود و احساساتش صادق باشد و آن‌ها را ابراز کند. وقتی کودک می‌بیند اجازه دارد احساساتش را بیرون بریزد احساس امنیت خاطر می‌کند و همین موضوع موجب می‌شود به شما نزدیک‌تر شود. این کار در دوران نوجوانی نیز به حفظ ارتباط شما با #فرزندتان کمک می‌کند و موجب می‌شود شما بتوانید بر فرزندتان نفوذ داشته باشید، حتی بیشتر از گروه دوستان و همسالانش. بدون شک فرزندتان نیز وقتی با شما احساس نزدیکی کند، نظر شما را درمورد مشکلاتش می‌پرسد و از شما راهنمایی می‌گیرد و به این ترتیب دیگر نگران تاثیر منفی غریبه‌ها بر فرزندتان نخواهید بود....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49985/preview/