پھلوانۍ به زور و بازو نیست . پھلوانۍ به اسم و رسم نیست ‌. ‌‌. ‌. ! از نظرِ من‌‌‌‌‌ اوجِ مقام پھلوانۍ و مردانگۍ به مرام و معرفت و البته انسانیت است که همین سه کلمه در درونِ خود حرف‌ها نھفته دارد . فقط اندکۍ تامل لازم است! #میـم_جاماندھ

رفاقت . . . آغوشۍ بی‌منت و امن و گرم که هرچه بیشتر بوۍ قدیمی‌ بودن بدهد و اصیل‌تر باشد ، محبوب‌تر می‌شود . . . با رفاقتِ بی‌ریا و صادقانه‌اۍ که رنگِ خدا به خود دارد میتوان رشد کرد . میتوان روح را به اوج رسانید و بزرگ کرد . میتوان از خود ، فردۍ مختصر‌تر ساخت و شخصیتۍ معنوی‌تر . به شرطِ آنکه دستانت گره در دستان کسی باشد که جز خدا نمی‌بیند و نمی‌خواهد . و قلبت پیوند بخورد به قلبِ کسۍ در راهِ طویلِ رسیدن به کمال یاری‌ات کند و یاری‌اش کنی و این بسیار ارزشمند است . تا که با همراه و همقدم شوید و عزمتان را جزم کنید براۍ قدم برداشتن در راهِ خدا و اسلام و هر قدم به خدا نزدیک‌تر شوید ! .. . آن‌کس که رسمِ وفا بداند ، نه در ازدحامِ روز رهایت کند و نه در خلوتِ شب . و یادِ خدا که در رفاقت موج بزند ، ماندگارش می‌کند . پس ریشه رفاقت‌های‌ مان را سفت کنیم فقط بخاطرِ خدا . . . ! #میـم_جاماندھ

امروز عید بوده و من ؛ عیدِ فطرم بخدا گوشه‌ۍ لبخند شماست :)! مخاطب؟سیدمھدی

- آوازه‌ی‌تسلابخش‌ِبارانِ‌دل‌تنگ ؛ شاید هم همهمه‌اۍ مطلوب و پسندِ‌دل! صداۍ گم شدنِ بارانِ ملول اما صبور آن‌ هم در هنگامه‌ۍ روز و هیاهوۍ اَسَفناکِ شهر و بی‌ اعتنایی مردمان شهرۍ که هر کدامشان‌، کوهۍ از دغدغه و مشکلات را کوچه به کوچه و خیابان به خیابان به ‌ دوش می‌کشند و حتی لحظه‌اۍ فرصت اندیشیدن به راز نھفته در صداۍ غم‌آلود و دلِ‌ شکیبا و پر محبتِ باران ، ندارند ‌را می‌گویمت . مَردُمانی که از طلوعِ‌ صبح تا غروبِ شب، قدم به قدم می‌جنگند برای زنده ماندن ، نه زندگی کردن . . ! غافل از اینکه قطرات باران ، خود به تنھایی درسِ زندگی کردن می‌آموزند و این درحالیست که آدمۍ آنقدر غوطه ور در دنیاۍ طمع و آز شده ، که توان درکِ روحِ لطیف باران را ندارد . بارانِ شکسته خاطر از براۍ جدایی زِ ابرِ سخاوتمند! . ابرۍ که سالها رازنگھدارش بوده و برایش حتی از جان نیز مایه گذاشته و مادرۍ را در حقش تمام کرده تا بارانَش به این رشدِ فکرۍ برسد که فقط و فقط نباید به فکر خویشتن باشد و گاهی باید گذشت کرد. چه بسا حتی گذشتن از خود ! مثلِ بارانِ مطیع ، که می‌بایست به فرمانبرۍ از مادرش [ابر] ، این دردِ فراقِ جانسوز را نیز تحمل کند . آری! ما قدرِ باران را نمی‌دانیم . وَرنه ثانیه که کم است ، ساعت ها پاۍ حرف‌های پُر بار و بلخص کمی نالانِ باران که جز با سکوت شنیده نمی‌شود ، می‌نشستیم و گوش می‌سپردیم . اویی که خود با وجودِ غمۍ عظیم در سینه ، به زمین می‌آید تا علاوه بر آن رنجِ ترمیم نشده و کھنه ، غمِ زمینیان را نیز به جان بِخَرد و با خود به دلِ خاک فرو ببرد . . . ! حال‌ ، من می‌پُرسَمَت که آیا آدمیان ، این چُنین گذشتۍ دارند ؟ در عمقِ باران حل شو . درسِ گذشت می‌دهد ! پس تا میتوانی دقیق شو در این آموزگاری که به رایگان تجربیاتش را در اختیارت می‌گذارد . #میـم_جاماندھ

- جرعه‌اۍ شعر به هنگامِ ؛ زمزمه‌هاۍ شب در رگ‌هاۍ سرمست .