از بی‌نتیجگی، خیلی بیشتر از تلاش‌های مداوم و زیاد خسته می‌شم...

"بی‌سبب شاعرم شعر تاثیری نداشت"

حرفام تموم شده‌ن. یعنی حرف پیش میاد، ولی انگار کلمه‌ای پیدا نمی‌کنم براشون مث فراموشی دوره‌ای می‌مونه، هرازگاهی یادم می‌ره حرف زدن چه شکلی بود!

موراکامی بخونید عزیزان. آثار موراکامی.

از نوع شخصیت‌پردازی‌هاش خوشم میاد، اینکه تاکید داره بگه فلان شخصیت "معمولی"ه، خیلی از قدرت خاصی برخوردار نیست، خیلی نابغه نیست، خیلی هم احمق نیست، عادیه، تو حد متوسطه...

میزان "کوچک و ناچیز بودن" رو زمانی متوجه می‌شم که محتوای مربوط به حزب‌ الله رو می‌بینم.

چرا نمیگذره

از ۱۵ سالگیم تا الان برام یه ده سالگی گذشته 'وی ۱۹.۵ سالشه

یه لحظاتی توی طول روز هست که یه لحظه توقف می‌کنم، به این فکر می‌کنم که من اصن اینجا چیکار می‌کنم، بعد دوباره به کارم ادامه می‌دم، ولی گیج‌تر از قبل.

برنامه‌ای که فردا برای خودم ریختم عالیه صبح باید برم سرِ اتوبان همت (دانشکده) بعدش باید برم تهِ اتوبان همت (دانشگاه) تو دانشگاه پنج ساعت عکاسی کنم بعد دوباره برگردم سرِ اتوبان همت (دانشکده)✨