یه جورایی به چشم محل اتصال و درواقع نقطه مشترک قلب و مغز بهش نگاه میکنم
اگه کار نکنه اکسیژنی به قلب برای پمپاژ به اعضای بدن نمیرسه و همچنین به مغز اکسیژنی برای کارکردن
مدام کار میکنه
پر و خالی میشه
محافظت میشه توسط قفسه سینه اما اگر آسیب ببینه، دسترسی بهش به خاطر همون قفسه سینه سخته
همچنین اگه محافظش آسیب شدید ببینه، خودشم آسیب میبینه
فک کنم من سیستمم خراب شده وگرنه کی میتونه خوشحال باشه از این که تو این هوا تنهاست و تنها داره تجربش میکنه؟
یکی نبودن سن روحی و سن جسمی باعث میشه کاراییو بخوای انجام بدی که هیچ کس ازت انتظار نداره و دیگران انتظاراتی ازت داشته باشن که اصلا نمیتونی برآورده شون کنی..