شب دهم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

بسم الله الرحمن الرحیم پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: مَن أحَبَّ أن یَلقَى اللَّهَ ضاحِکاً مُستَبشِراً فَلیَتَوَلَّ عَلِیَّ ابنَ مُوسَى الرِّضا(ع)... فهؤلاء مصابیح الدُّجی وَ اَئِمَّة الهُـدی، وَ اَعلامِ التُّقی، مَن أحبهم و تولاّهم کنت ضامناً لهُ علی الله تعالی بالجنّة «بحارالانوار، جلد 36، صفحه296» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: کسی که دوست بدارد خندان، خداوند را ملاقات کند، باید محبت و ولایت علی بن موسی الرضا علیه السلام را داشته باشد. 🌟نشانه محبت اهل بیت⭐️ فاطمه جان: برخی از این نشانه ها با توجه به سخنان امام علی علیه السلام عبارتند از: 1 - محبت توام با عمل و تقوا دوست داشتن اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تقوای الهی و دلی پاک می خواهد. شیدای اهل بیت علیهم السلام باید دوستی خویش را در عمل نشان دهد وگرنه علاقه ظاهری نمی تواند چندان تاثیری در زندگی انسان داشته باشد. علی علیه السلام می فرماید: «من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع; (۱) هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.» ورع و تقوی و دوری از گناه باید سرلوحه زندگی محبان اهل بیت علیهم السلام باشد تا بتوانند عشق پاکان را در دل خود جای دهند و گرنه دلی پر از شوق گناه را چطور می توان جایگاه و ظرف محبت اولیاء الهی قرار داد. شیفتگان اهل بیت علیهم السلام باید همیشه چنین زمزمه کنند: دل جایگاه عشق تو باشد نه غیرتو این خانه خداست به شیطان نمی دهم 2 - عشق به دوستان اهل بیت علیهم السلام کسی که آل پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست داشته باشد لزوما دوستان آنان را هم باید دوست بدارد. و این یکی دیگر از نشانه های شیفتگان اهل بیت علیهم السلام است. امیرمؤمنان علیه السلام در این رابطه می فرماید: «هر کس می خواهد بداند که آیا عاشق حقیقی اهل بیت علیهم السلام است یا نه، به قلب خویش رجوع نماید، اگر در دلش محبت دوستان ما هست پس او دشمن ما نیست; دوست ماست، ولی اگر یکی از دوستان ما را در دلش دشمن می دارد، او دوستدار حقیقی ما نیست.» (۲) همچنین روزی شخصی به حضور علی علیه السلام آمده و عرضه داشت: یا امیرالمؤمنین! من تو را دوست می دارم و به فلانی هم علاقمندم. و در آن حال نام یکی از دشمنان آن حضرت را برد. حضرت به او فرمود: «یا کور باش یا بینا.» (۳) ولایت و محبت ائمه معصومین علیهم السلام را نمی شود با دوستی های دیگر مخلوط نمود; یعنی هم دل در گرو عشق آنان نهاد و هم دلبسته مخالفان آن ها شد، و به عبارتی دیگر با یک دل نمی توان دو دلبر داشت. خلوت دل نیست جای صحبت اغیار دیو چو بیرون رود فرشته درآید در زیارت جامعه کبیره می گوئیم: «فمعکم معکم لا مع عدوکم ...; [ای اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله!] من با شما هستم، با شما هستم، نه با دشمن شما ... .» (۴) و در حدیث دیگری امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: «من احب الله احب النبی و من احب النبی احبنا و من احبنا احب شیعتنا; (۵) هر کس خداوند را دوست دارد پیامبرش را دوست خواهد داشت، و هر کس پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد ما را وست خواهد داشت و هر کس ما را دوست بدارد شیعیان ما را دوست می دارد». ۳ - آمادگی برای محرومیت ها ولایت اهل بیت و دلباختگی به این خاندان بدون آمادگی برای رنج و محنت ها و با گریختن از انواع محرومیت ها امکان پذیر نخواهد بود، زیرا: نازپرورده تنعم نبرد راه بدوست عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد حقیقی بودن علاقه درونی شخص، هنگامی نمایان می شود که فرد مورد امتحان قرار گیرد و حوادثی تلخ و ناراحت کننده در زندگی انسان رخ نماید، آن گاه است که دوستان حقیقی از دوستان مجازی جدا می گردند و گرنه در هنگام راحتی و آسایش هر کسی می تواند ادعای دوستی اهل بیت علیهم السلام را داشته باشد. آری راه عشق، راهی بس دشوار و رنج آور و بلاخیز است. عاشق صادق هرگز از رنج و بلای در راه دوست نمی ترسد بلکه با شوق و رغبت به استقبال آن می شتابد. امام علی علیه السلام می فرماید: «من تولانا فلیلبس للمحن اهابا; (۶) هر کس ما اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد باید برای محنت ها پوستی دیگر بپوشد.» کنایه از اینکه آماده انواع بلاها و مشکلات باشد. هر که در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش می دهند جان نثاری و فداکاری با تمام وجود از علامت های عشاق حقیقی اهل بیت علیهم السلام است و آنان رنج ها و بلاهایی در طریق عشق به اهل بیت علیهم السلام با کمال میل، همچون لذت بخش ترین جرعه ها سر می کشند. عاشق صادق برای اینکه با معشوق خود همنشین شود باید هستی خویش را در اختیار محبوب بگذارد و خود را از تمام محبت ها و تعلقات دیگر رها سازد. به گفته حافظ: بحری است بحر عشق که هیچش کناره نیست آنجا جز آنکه جان بسپارند، چاره نیست باید در راه ولایت و محبت اهل بیت سختی ها و رنج ها را تحمل کرد و دم بر نی

اورد و باید خون دل خورد و هیچ نگفت و این یکی از بارزترین نشانه های مهم شیفتگان اهل بیت علیهم السلام می باشد. امیرمؤمنان علیه السلام در سخنی دیگر فرمود: «من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر جلبابا; (۷) هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد پس باید فقر و محرومیت ها را چونان لباس رویین بپذیرد.» حتی در کلمات مولای متقیان نکاتی دیده می شود که آن حضرت عشق به اهل بیت علیهم السلام به ویژه دوستی خودش را برای اکثر مردم غیر قابل تحمل می داند و می فرماید: «لو احبنی جبل لتهافت; اگر کوهی مرا دوست بدارد درهم فرو می ریزد.» یعنی محرومیت ها و مشکلات و بلاها به سرعت به سراغ او می آید و این سرنوشت در انتظار تمام پرهیزکاران و برگزیدگان و یاران حقیقی اهل بیت علیه السلام است. (۸) ۴ - برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام یکی دیگر از نشانه های عشق حقیقی، دوری جستن از مخالفین و دشمنان عترت پیامبر صلی الله علیه و آله است. دوستدار حقیقی اهل بیت علیهم السلام باید از دشمنان آنان تبری جوید و محبت خویش را برای خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله خالص و بی آلایش سازد و در سخنان معصومین علیهم السلام فراوان دیده می شود که فرموده اند: «دروغ می گوید کسی که ادعای محبت ما خاندان را می کند ولی از دشمنان ما برائت نمی جوید.» (۹) عاشق اهل بیت علیهم السلام هیچ گاه در کنار تولی، تبری را فراموش نمی کند و اساسا بدون تبری از دشمنان، مودت و محبت معنی ندارد. کفر و ایمان قرین یکدگرند هر که را کفر نیست، ایمان نیست امیرمؤمنان علی علیه السلام در سخنی زیبا به این نشانه دوستداران اهل بیت علیهم السلام اشاره کرده و می فرماید: دوستی ما و دوستی دشمنان ما در وجود یک انسان جمع نمی شود، چون خداوند برای انسان دو قلب قرار نداده که با یکی این را دوست بدارد و با دیگری آن را دشمن بدارد. دوستدار ما باید عشق و علاقه خود را برای ما خالص بگرداند همانطوری که طلا در داخل آتش خالص و تمام عیار می گردد. بنابراین هر کسی می خواهد بداند که دوست واقعی ما هست یا نه، قلب خود را مورد آزمایش قرار دهد. اگر در دل او همراه محبت ما، محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و ما هم از او نیستیم.» (۱۰) مویش سفید شده و هر روز صف اول نماز جماعت هست اما باز می گوید چرا می گویی مرگ بر امریکا و ادعای دوستی اهل بیت را هم دارد ۱) بحارالانوار، ج 1، ص 92. ۲) همان، ج 27، ص 53. ۳) مستطرفات السرائر، ص 639. ۴) من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 613. ۵) تفسیر فرات کوفی، ص 128. ۶) غررالحکم با ترجمه آقا جمال، ش 9038. ۷) نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت 112. ۸) شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 18، ص 275. ۹) مستطرفات السرائر، ص 640. ۱۰) تفسیر قمی، ج 2، ص 171 و 172. #اهل_بیت #امام_رضا کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

منبر و روضه ی شهادت امام حسن عسکری(ع) #اهل_بیت #امام_عسکری کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

بسم الله الرحمن الرحيم شیعه از دیدگاه امام حسن عسکرى (علیه السلام) از دیدگاه امام یازدهم هر کس که بنام شیعه خوانده شود ولى اوصاف و ویژگیهاى یک شیعه حقیقى و واقعى را دارا نباشد، شیعه شمرده نمى ‏شود. شیعه واقعى کسانى هستند که همچون رهبران دینى خویش در نهضت خدمت رسانى به مردم و برادران دینى خویش فعّال و کوشا باشند و به دستورات و نواهى الهى پاى بند باشند چنان که حضرت عسکرى در کلام زیبا و دلنشین خود درباره تعریف شیعه مى‏ فرماید: «شیعة عَلِّىٍ هُمُ الّذین یؤثِرُونَ اِخوانَهم عَلى اَنفُسِهِم وَ لَو کانَ بِهِم خصاصَةٌ وَ هُمُ الَّذینَ لایَراهُمُ اللّه حَیثُ نَهاهُم وَ لا یَفقَدُهُم حَیثُ اَمرَهُم، وَ شیعَةُ عَلِىٍّ هم الَّذینَ یَقتَدُون بِعَلىٍ فى اکرامِ اِخوانِهُم المُؤمِنین(محمدى رى شهرى، میزان الحکمه، ج 5، ص 231.)؛ پیروان و شیعیان على (علیه السلام) کسانى هستند که برادران (دینى) خود را بر خویش مقدم مى‏دارند گرچه خودشان نیازمند باشند و شیعیان على (علیه السلام) کسانى هستند که از آن‏چه خداوند نهى کرده دورى مى‏کنند و به آنچه امر نموده عمل مى‏کنند و آنان در تکریم و احترام برادران مؤمن خود به على(علیه السلام) اقتدا مى‏ نمایند ♦️شرح حدیث قسمت اول مقدم کردن مومنین بر خود حتی در تنگدستی «شیعة عَلِّىٍ هُمُ الّذین یؤثِرُونَ اِخوانَهم عَلى اَنفُسِهِم وَ لَو کانَ بِهِم خصاصَةٌ در ایام گرانی و قحطی که دولت روحانی به وجود آورده بود در کمبود روغن و مرغ و... چقدر مردم رفتند چند نفر چند نفر از یک خانواده در حالی که مثلا دو تا روغن به هر خانواده می دادند اما شخص تمام خانواده ی خود را برد ده تا ده تا روغن برد و بقیه ماندند ایا این شیعه ی علی است؟ علی و خانواده اش سه روز غذای خود را دادند به مسکین و یتیم و فقیر در حالی که خودشان احتیاج داشتند. ♦️قسمت دوم وَ هُمُ الَّذینَ لایَراهُمُ اللّه حَیثُ نَهاهُم وَ لا یَفقَدُهُم حَیثُ اَمرَهُم، اینها فقط خدا را میبینند و بس ملاحظه ی امر و نهی خدا را دارند نه حرف مردم بگذار مردم هر چی میخواهند بگویند زمانی‌که آیت الله بهجت(ره) در نجف مشغول  تحصیل و تهذیب نفس بودند عده ای که مطالب عرفانی را قبول نداشتند نامه ای برای پدر آقای بهجت می فرستند و در مورد ایشان بدگویی می کنند و می گویند ممکن است فرزندت از درس و بحث، خارج شود. پدر بزرگوار ایشان نامه ای برای آقای بهجت می نویسد که من راضی نیستم جز واجبات، عمل دیگری انجام دهی، حتی راضی نیستم نماز شب بخوانی، آقای بهجت می فرماید: وقتی نامه ی پدرم به دستم رسید، خدمت آقای قاضی رسیدم و نامه را به ایشان نشان دادم، ایشان فرمودند: شما مقلد چه کسی هستید؟ گفتم : من مقلد آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی (ره) هستم، فرمودند: باید بروید از مرجع تقلیدتان بپرسید. آقای بهجت می فرماید: من نزد آقا سید ابوالحسن اصفهانی (ره) رفتم و از ایشان کسب تکلیف کردم، ایشان فرمودند: باید حرف پدرت را اطاعت کنی، از آن موقع به بعد آقای بهجت سکوت می کنند و چیزی نمی گویند. در سکوت مطلق فرو می روند و حتی برای خرید، از خادم مدرسه تقاضا می کنند تا این کار را برای ایشان انجام دهد؛ چرا که سخن گفتن از واجبات نیست و کار و فعل مباحی می باشد حتی ایشان خیلی کم در کوچه و خیابان رفت و آمد می کردند و تمام این کارها به خاطر این بود که می خواستند از دستور پدرشان اطاعت کنند چون خدا فرموده است اطاعت از خدا به نماز و روزه و... نیست مرحوم علامه حسن زاده آملی میفرمود شما بروید عبد شوید نه عابد عابد شب و روز ذکر و دعا و نماز و... اما عبد گوش به فرمان خداست عبد شوید نه عابد چون شیطان هم عابد بود ولی عبد نبود عبد یعنی مثل مرده ای دست غسال اگر تو آب سرد بریزد یا گرم یا هر طرف میت را بچرخاند اعتراض ندارد این می شود عبد الهی رضا برضاک یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم انچه را جانان پسندد ♦️قسمت سوم شیعَةُ عَلِىٍّ هم الَّذینَ یَقتَدُون بِعَلىٍ فى اکرامِ اِخوانِهُم المُؤمِنین به علی اقتدا کن ببین علی با مردم چگونه بود فقط یا علی نگو با علی باش اقتدا یعنی شبیه او باش در نماز به امام اقتدا میکنیم یعنی شبیه او می شویم امیرالمومنین(ع) فرمود طوری رفتار کنید که اگر زنده بودید مایل به همنشینی با شما باشند و اگر مردید برایتان گریه کنند روزی که تو آمدی به دنیا عریان جمعی به تو خندان و تو بودی گریان ای دوست زمان رفتنت کاری کن جمعی به تو گریان و تو باشی خندان #اهل_بیت #امام_عسکری کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

🎙تسلیت ای حجت ثانی عشر یابن الحسن 🔻روضه #امام_حسن_عسکری(ع) ⏱ #بیش_از_ده_دقیقه | 👤استاد #میرزامحمدی #اهل_بیت #امام_عسکری #صوت #روضه کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

منبر آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) #اهل_بیت #امام_زمان‌ کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

امام عسکری علیه السلام پس از این که نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری که هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد که امام یازدهم افزون بر این که مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده کرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری کردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود. عثمان بن سعید عمری، به نمایندگی از حجت بن الحسن علیه السلام متصدی غسل و کفن و دفن حضرت شد و بر اساس گفته شیخ صدوق، خود امام زمان علیه السلام با کنار زدن عمویش جعفر که قصد نمازگزاردن داشت، بر بدن پدر بزرگوارش نماز خواند. حکومت عباسی از مدت ها پیش بر اساس سخن رسول الله صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام مبنی بر این که مهدی فرزند امام حسن عسکری علیه السلام است، امام یازدهم را زیر نظر داشت و مراقب بود تا فرزندی از ایشان نماند، ولی امام یازدهم با پنهان نگه داشتن خبر ولادت فرزندش این نقشه را باطل کرده بود. پس از شهادت امام کم کم خبر فرزندی به نام مهدی علیه السلام پخش شد و تلاش چند باره خلیفه عباسی برای یافتن امام مهدی علیه السلام به نتیجه نرسید. عثمان بن سعید، نائب اول امام بود و با آغاز غیبت ولی عصر علیه السلام توقیعات حضرت را به شیعیان می رساند. از همین زمان بود که شیعیان برای نخستین بار طعم غیبت را چشیدند. آغاز غیبت صغرا مصادف با آغاز امامت حضرت مهدی علیه السلام بود تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناک غیبت آشنا شده، بتوانند تا آن زمان که به اشتباه خود پی می‌برند و به وظایف خود در برابر امامان آگاه می‌شوند، همچنان دیندار بمانند. در دوران غیبت صغرا چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام علیه السلام و شیعیان را به عهده داشته و چنان‌که خواهیم دید، همه آنها معروف و سرشناس بوده‌اند. آنان احکام دین را از وجود اقدس امام زمان علیه السلام گرفته و در اختیار شیعیان می‌گذاشتند. سؤالات [کتبی و شفاهی] ایشان را به حضور امام زمان علیه السلام برده و سپس پاسخ را به شیعیان می‌رسانیدند و همچنین، وجوه شرعی شیعیان را با وکالتی، که از امام داشتند، می‌گرفتند [و به حضرت تحویل می‌دادند یا با اجازة ایشان مصرف می‌کردند] آنان جمعی بودند که امام حسن عسکری علیه السلام در زمان حیات خود عدالتشان را تأیید فرمود و همه را به عنوان امین امام زمان علیه السلام معرفی کرد و بعد از خود، ناظر املاک و متصدی کارهای خویش گردانید، و آنها را با نام و نسب به مردم معرفی نمود. 💠 آغاز امامت امام زمان علیه السلام زمانی برای شادی منتظران💠 بر اساس تعالیم اسلامى یکى از وظایف مهم هر مسلمان، انتظار ظهور حضرت قائم(عج) است؛ انتظار تحقق وعده الهى بر حاکمیت صالحان و تشکیل دولت اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است. اما آیا هیچ مى‏دانید که پاداش این انتظار چیست و چه ثمرى براى منتظران دارد؟ امام صادق(علیه السلام) در روایت زیر به این پرسش پاسخ مى‏دهند: «الا اخبرکم بما لا یقبل ‏الله عزوجل من ‏العباد عملا الا به؟ فقلت: بلى. فقال: شهادة ان لا اله الا الله، و ان محمدا عبده [و رسوله] و الاقرار بما امرالله، و الولایة لنا، و البراءة من اعدائنا - یعنی الائمة خاصة - و التسلیم لهم، و الورع و الاجتهاد و الطمانینة، و الانتظار للقائم - علیه‏السلام - ثم قال: ان لنا دولة یجیى‏ء الله بها اذا شاء. ثم قال: من سره ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر ولیعمل بالورع و محاسن الاخلاق، و هو منتظر، فان مات و قام القائم بعده کان له من الاجر مثل اجر من ادرکه، فجدوا وانتظروا، هنیئا لکم ایتها العصابة المرحومة.(النعمانى، محمدبن ابراهیم‏بن جعفر، کتاب الغیبة، ص‏200، ج‏16/ المجلسى، محمدباقر، بحارالانوار، ج‏52، ص‏140، ح‏50 .) سپس [امام] فرمود: براى ما دولتى است که هر زمان خداوند بخواهد، آن را محقق مى‏سازد. آنگاه [امام] فرمود: هر کس دوست مى‏دارد از یاران حضرت قائم(عج) باشد باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزکارى و اخلاق نیکو رفتار نماید، در حالى که منتظر است، پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش قائم(عج)، بپا خیزد، پاداش او همچون پاداش کسى خواهد بود که آن حضرت را درک کرده است، پس کوشش کنید و در انتظار بمانید، گوارا باد بر شما [این پاداش] اى گروه مشمول رحمت‏ خداوند! آیا شما را خبر ندهم به آنچه که خداى صاحب عزت و جلال، هیچ عملى را که جز به آن عمل، از بندگان نمى‏پذیرد؟ گفتم: بله. فرمود: گواهى دادن به این که هیچ شایسته پرستشى جز خداوند نیست و این که محمد(صلی الله علیه و آله) بنده و فرستاده او است،و اقرار کردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده، و ولایت ما،و بیزارى از دشمنان ما - یعنى خصوص امامان - و تسلیم شدن به آنان، و پرهیزکارى و تلاش

و مجاهدت و اطمینان و انتظار قائم(عج) . براى منتظران زمان غیبت همین پاداش بس که نام آنها در زمره یاران امام عصر(عج)، و از جمله کسانى ثبت‏ شود که آن حضرت را به هنگام ظهور همراهى مى‏کنند. #اهل_بیت #امام_زمان کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

فیش احکام👇👇👇👇👇👇👇👇

احکام نماز(۹۷) احکام مقدمات نماز(۹۶) احکام طهارت(۹۶) احکام مطهـــرات(۵۲) غایب شدن مسلمان اگر بدن یا لباس مسلمان یا چیز دیگری که مانند ظرف و فرش در اختیار اوست نجس شود و آن مسلمان غائب گردد اگر انسان احتمال بدهد که آن چیز را آب کشیده یا به واسطهٔ آن که مثلاً آن چیز در آب جاری افتاده، پاک شده است اجتناب از آن لازم نیست 💠مکارم:باید خود شخص بفهمد که نجس شده است اگر انسان احتمال دهد که آن را آب کشیده پاک است، به شرط اینکه از چیزهایی باشد که طهارت در آن شرط است، مانند لباسی که با آن نماز می خواند و یا غذا و ظروف غذا. 💠سیستانی: اگر بدن یا لباس یا شیء دیگری مانند ظرف و فرش در اختیار مسلمان بالغ ـ یا نابالغ ممیّزی که طهارت و نجاست را تشخیص می‌‌دهد ـ باشد و نجس شود و آن مسلمان غایب گردد، چنانچه انسان احتمال عقلائی دهد که او آن چیز را آب کشیده است پاک می‏باشد، و این حکم در مورد بچه نابالغی که ممیّز نیست هم جاری می‌‌شود زیرا رسیدگی به امور این طفل مربوط به متولّی امر اوست. و در حکم غایب شدن تاریکی و کوری است بنابراین اگر بدن یا لباس مسلمان، نجس شود و فرد تطهیر آن را به جهت کوری یا تاریکی نبیند، چنانچه احتمال عقلایی دهد که او آن چیز را آب کشیده است حکم به پاکی آن شیء می‌‌شود. 💠صافی،وحید،شبیری: اگر بدن یا لباس مسلمان یا چیز دیگری که مانند ظرف و فرش در اختیار اوست نجس شود و آن مسلمان غائب گردد، با شش شرط پاک است. اول: یقین به نجاست حاصل شود و آنکه آن مسلمان چیزی را که بدن یا لباسش را نجس کرده نجس بداند ، پس اگر مثلاً لباسش با رطوبت به بدن کافر ملاقات کرده و آنرا نجس نداند بعد از غائب شدن او نمی شود آن لباس را پاک دانست. دوم: آنکه بداند بدن یا لباسش به چیز نجس رسیده است. سوم: آنکه انسان ببیند آن چیز را در کاری که شرط آن پاکی است استعمال می کند، مثلاً ببیند با آن لباس نماز می خواند. چهارم: آنکه احتمال برود که آن مسلمان بداند شرط کاری را که با آن چیز انجام می دهد پاکی است پس اگر مثلاً نداند که باید لباس نمازگزار پاک باشد و با لباسی که نجس شده نماز بخواند، نمی شود آن لباس را پاک دانست.(مسلمان از نجس شدن آن چیز خبر دار شده باشد) پنجم: آنکه انسان احتمال دهد آن مسلمان چیزی را که نجس شده آب کشیده است، پس اگر یقین داشته باشد که آب نکشیده، نباید آن چیز را پاک بداند؛ و نیز اگر نجس و پاک در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاک دانستن آن چیز محلّ اشکال است. ششم: آنکه آن مسلمان بالغ، یا ممیّز طهارت و نجاست باشد و غیر مبالی به نجاست و طهارت نباشد(لا ابالی و بی اهمیت نباشد) #احکام_نماز #مقدمات_نماز #طهارت #وضو #غسل #تیمم #مطهرات #احکام_نماز کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

احکام نماز(۹۸) احکام مقدمات نماز(۹۷) احکام طهارت(۹۷) احکام مطهـــرات(۵۳) پاک شدن چیز نجس به چند راه ثابت می شود: اول: انسان خود یقین یا اطمینان کند یا طوری باشد که نوع مردم یقین یا اطمینان به پاک شدن پیدا می کنند و در جایی که نوع مردم اطمینان به طهارت نمی کنند اگر انسان بر خلاف متعارف اطمینان کند، کفایت نمی کند. و شخص وسواسی که بر خلاف معمول افراد در آب کشیدن چیز نجس به زودی اطمینان پیدا نمی کند لازم نیست خودش اطمینان کند؛ بلکه اگر معمول افراد اطمینان کنند کافی است. دوم: دو مرد عادل خبر دهند؛ و قول یک نفر عادل کفایت نمی کند. سوم: کسی که چیز نجس در اختیار اوست بگوید آن چیز پاک شده. چهارم: مسلمانی چیز نجس را آب کشیده باشد، اگر چه معلوم نباشد درست آب کشیده یا نه. #احکام_نماز #مقدمات_نماز #طهارت #وضو #غسل #تیمم #مطهرات کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

منبر ۱۷ ربیع 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

بســـم الله الرحمن الرحیم 💠منــبر میلاد رسول الله(ص)💠 خرج رسول الله(صلی الله علیه و آله): فاذا فی المسجد مجلسان: مجلس یتفقهون و مجلس یدعون الله و یسألونه، فقال: کلا المجلسین الی خیر، اما هؤلاء فیدعون الله، و اما هؤلاء فیتعلمون و یفقهون الجاهل؛ هؤلاء افضل، بالتعلیم ارسلت؛ ثم قعد معهم. «بحار الأنوار، ج‏1، ص 206 پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و  آله در حالی وارد مسجد شد که در آن دو مجلس  برقرار بود: در یک مجلس درس و معارف دینی تعلیم می‌شد، و مجلس دیگر به دعا خواندن و از خدا مسئلت کردن می‌گذشت.  حضرت فرمود: هر دو مجلس فرجامی نیک دارند؛ در یکی خدا را می خوانند، و در دیگری می‌آموزند و مطالب را به نادانان یاد می‌دهند.  این مجلس (آموزشگران و دین آموزان) برترند؛  من برای تعلیم فرستاده شده‌ام.  سپس در کنار آنان نشست. ♦️هدف آمدن پیامبر اکرم(ص) آموزش است نه دعا و استغفار اسن هدف چقدر در زندگی ما دیده می شود؟ چقدر برای این که بچه هایمان دیندار شوند خرج می کنیم؟ آنقدر که برای محرم و چای و لیوان و قند و غذای امام حسین(ع) و عزای حسین(ع) خرج می کنیم چقدر برای پیام حسین(ع) خرج می کنیم؟ این هدف چقدر در مساجد ما و مجموعه های فرهنگی ما دیده می شود؟ آیا فقط مسجد شده محل نماز و دعا و روضه و جشن؟ یا،باید مسجد محل معرفت باشد؟ ♦️حاج آقا مسجد باید محل معرفت باشد ♦️فقط،در حد حرف است اما در عمل این را نشان نمی دهیم أبی عبد الله(ع) قَالَ:‏ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):‏ سَیَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا یَبْقَى مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا اسْمُهُ‏ یُسَمَّوْنَ بِهِ‏ وَ هُمْ أَبْعَدُ النَّاسِ مِنْهُ مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَةٌ وَ هِیَ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى... از امام صادق(ع) از امیر مؤمنان علی(ع) روایت کرده که رسول خدا (ص) فرمود: «روزگارى بر مردم بیاید که از قرآن جز نشان یا نوشته‌اى بجاى نماند، و از اسلام جز نامى نماند. مردم خود را مسلمان نامند در صورتى که دورتر از همه‌کس بدان باشند. مسجدهاى آنان در ظاهر آباد است، ولى در باطن از هدایت و حقیقت ویران... اصول کافی، ج۸،ص۳۰۸ 💠مسئول این امر چه کسی است؟ امام جماعت، هیئت امنا، مردم، پدر و مادر ها و... باید قبل از این که بمیریم و در قیامت جواب دهیم که جوابی هم نداریم یک فکری بکنیم این وضع مساجد ما نیست. إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ(توبه/۱۸) کسی که مسجد را خراب کند ایمان ندارد یکی بنای مسجد را با بیل و کلنگ خراب می کند یکی مبنای مسجد را که هدایت و آموزش هست خراب می کند اینها ایمان ندارند وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ(بقره/۱۱۴) ان شاء الله مساجد ما کانون هدایت شوند #اهل_بیت #پیامبر_اکرم #امام_صادق کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

بسم الله الرحمن الرحیم 💠منــبر میلاد امام صادق(ع)💠 مُعلّى بن خُنيس - كه يكى از اصحاب امام جعفر صادق عليه السلام و از راويان حديث است - حكايت كند: در شبى تاريك و بارانى امام صادق عليه السلام از منزل خارج شد و به سوى محلّه بنى ساعده روانه گشت ، من نيز به دنبال آن حضرت حركت كردم . در بين راه ، چيزى از دست آن حضرت روى زمين افتاد، فرمود: خداوندا! آن را به ما باز گردان . من جلو رفتم و سلام كردم ، حضرت پس از جواب سلام ، اظهار داشت : مُعلّى هستى ؟ عرض كردم : بلى ، فدايت شوم . فرمود: در همين دور و بر دقّت كن و دستى روى زمين بكش ، اگر چيزى پيدا كردى ، آن را بردار و به من بده . مُعلّى گويد: مقدارى تفحّص كردم و روى زمين را جستجو نمودم تا آن كه زنبيلى را يافتم كه داخل آن نان بود، آن را برداشتم و تحويل امام صادق عليه السلام دادم و عرض كردم : اى مولاى من ! اجازه بفرمائيد من آن را حمل كنم و همراه شما بياورم ؟ حضرت فرمود: خير، من خودم براى اين امر سزاوارترم ؛ وليكن اگر مايل باشى مى توانى با من همراهى كنى . مُعلّى گفت : من نيز همراه امام صادق عليه السلام حركت كردم تا آن كه به محلّه بنى ساعده رسيديم ، افرادى را در آن جا ديدم كه خوابيده بودند. حضرت به هر يك از آن افراد كه مى رسيد، يك قرص نان از درون زنبيل برداشته و كنار او مى گذاشت ؛ و به همين منوال تا آخرين نفر به هر كدام يك قرص نان داد؛ و سپس با هم برگشتيم . در بين راه ، به حضرت عرض كردم : ياابن رسول اللّه ! آن ها كه متوجّه نشدند و شما را نشناختند؟!(ظاهرا آنها اهل سنت بودند) فرمود: خير، اگر مى خواستم متوجّه شوند، بايد نمك هم برايشان مى آوردم ؛ و سپس افزود: خداوند امور همه چيزها را از جهت محاسبه ، در اختيار ملائكه قرار داده است مگر صدقه را، كه مستقيما خودش آن را تحويل مى گيرد و مورد محاسبه و پاداش قرار مى دهد. پس از آن فرمود: پدرم امام محمّد باقر عليه السلام هرگاه صدقه اى به فقير مى داد، آن را در دست فقير مى گذاشت و دست خود را مى بوسيد؛ چون صدقه قبل از آن كه به دست سائل و فقير برسد، مورد توجّه خداوند قرار خواهد گرفت . ♦️در بین مستحبات کمک به فقیر کم نظیر است و پاداشی عجیب دارد.لذا در سیره ی تمام اهل بیت دیده می شود که خودشان مستقیما به امور فقرا رسیدگی می کردند. خداوند متعال مقام بزرگی برای خدمت گزاران فقرا در نظر گرفته مخصوصا کمک به کسانی که قرض دارند و علاوه بر فشار مالی فشار روانی هم بر آنها وارد است. به ترتیب از پدر و مادر،همسر و فرزندان،خواهر و برادر،ارحام،همسایه نزدیک،همسایه دور و در آخر سایر فقیران فقیر هم فقط فقیر مادی نیست گاهی فقر معنویت دارد.که ما وظیفه داریم دست او را بگیریم و به مجالس اهل بیت بیاوریم.او را با قرآن آشنا کنیم و راه پیش پایش بگذاریم. بهترین مکان مسجد است.و آن دسته از افراد چه امام جماعت چه هیئت امنا و بسیجی و حتی نمازگزار که با رفتار بد یا مدیریت غلط باعث شود پای افراد به خصوص جوانان از مسجد بریده شود در قیامت کیفری بد در انتظارش هست. و یکی از فقرایی که بدجور محتاج عنایت هستند امواتمان هستند که دستشان از دنیا کوتاه و گرفتار می باشند. به فکر خودمان هم باشیم هم از لحاظ مادی هم معنوی دچار فقر نشویم #اهل_بیت #امام_صادق کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20