eitaa logo
💖🌷مدافعان حریم عشق🌷💖
276 دنبال‌کننده
821 عکس
1.8هزار ویدیو
23 فایل
ما محال است که از بیعتمان برگردیم تا که مثل پسر فاطمه "س"بی سر گردیم..
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️ علی (ع) چگونه مردم را به برقراری و محبت و دوری از قطع رابطه توصیه می نماید؟ 🔶 (ع) در بخشی از نامه ۴۷ (وصیتنامه حضرت) مى فرمايد: «وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ؛ و بر شما لازم است و محبّت و بذل و بخشش را فراموش نكنيد»، سپس مى افزايد: «وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ؛ و از اينكه به يكديگر پشت كنيد و خود را با هم قطع نماييد». 🔷 از ريشه «وصل»، هرگونه ارتباط و پيوند معنوى و مادى و عقلانى و عاطفى را شامل مى شود، و از ريشه بذل، از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا يكى از طرق پيوند افراد جامعه با يكديگر بذل كمك هاى مادى به افرادى است كه به هر دليل نيازمند شده اند. از ريشه «دبر» (بر وزن عبد) به معناى پشت كردن به هم و قهر كردن و دشمنى با يكديگر نمودن، و به معناى هرگونه قطع رابطه است، و اين دو واژه به عكس دو واژه اوّل از قبيل ذكر خاص بعد از عام است؛ زيرا تدابر به معناى جدايى كامل است و تقاطع هر نوع قطع پيوند را شامل مى شود. 🔷مسأله و محبّت كه گاه با و از طريق و امثال آن انجام مى شود، در بسيار مهم است؛ همان گونه كه بى محبتى ها و جدايى ها و منفور است. احاديث بسيارى در نكوهش هجران و جدايى در منابع معتبر روايى ما آمده كه گاه پشت انسان را مى لرزاند. در حديثى كه مرحوم كلينى در كتاب كافى از امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل كرده است مى خوانيم: «هرگاه دو از هم قهر كنند و سه روز بگذرد و آشتى نكنند، اگر در آن حال از دنيا بروند خارج از اسلام خواهند بود و ولايت و پيوند اخوت اسلامى در ميان آنها قطع مى شود و به هنگام آشتى كردن هر كدام پيشى گيرد او در قيامت براى رفتن به بهشت پيشى خواهد گرفت». [۱] 🔷در همان كتاب از امام صادق (ع) مى خوانيم: «هنگامى كه دو از هم قهر كنند پيوسته شادى مى كند؛ ولى هنگامى كه با هم آشتى كنند زانوهاى خود را به هم مى كوبد و پيوندهاى جسمى او [گويا] از هم جدا مى شود و فرياد مى زند: واى بر من از اين مصيبتى كه دامنم را گرفت». [۲] حتى در آنجا نيز كه كسى خودش را مظلوم و طرف مقابل را ظالم بداند بايد براى برقرارى و از ميان رفتن مظالم تلاش كند، چنانكه در حديث ديگرى در كتاب «كافى» آمده است كه امام صادق (ع) فرمود: «هر گاه دو نفر با هم كنند يكى از آن دو مستحق است و اى بسا هر دو مستحق باشند، راوى از امام (ع) سؤال مى كند: فدايت شوم ظالم بايد مستحق لعن باشد، مظلوم چرا؟ فرمود: به سبب آن است كه برادرش را به آشتى [معقولانه] دعوت نمى كند». [۳] اشاره به اينكه بايد به صورت منطقى و مشكل خود را با يكديگر حل كنند. [۴] پی نوشت: [۱] الكافی، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، ج ۲، ص ۳۴۵، باب (الهجرة) [۲] همان، ص ۳۴۶، باب (الهجرة) [۳] همان، ص ۳۴۴، باب (الهجرة) [۴] پيام امام اميرالمومنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، ج ۱۰، ص ۲۸۱ منبع: وبسایت آیت الله مکارم (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️در خیانت نکنید 🔹«اَقسِطوا اِنَّ اللهَ یُحِبُّ المُقسِطین»؛ به خرج بدهید؛ و عدل و انصاف در همه‌ی امور زندگی را دستور داده‌اند؛ یا «لا تَخونُوا اللهَ وَ الرَّسولَ وَ تَخونوا اَماناتِکُم»؛ در خیانت نکنید. امانت فقط پولی نیست که شما دست بنده دارید؛ هم که، هم که به وسیله‌ی شما به من داده شده است. اگر چنانچه این امانت را درست عمل نکنم، خیانت در امانت است. ببینید شما اگر همین یک دستور را ما عمل بکنیم، چه اتّفاقی خواهد افتاد. بنابراین آنچه برای ما دارد، عبارت است از این دستورات عملیِ کاربردی. بیانات مقام معظم رهبری ۹۹/۲/۶ منبع: وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار مقام‌ معظم‌ رهبری @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️ در در کلام (ع) چگونه بیان شده است؟ 🔷در خطبه هفتم چگونگی در در چند مرحله دقیقاً بیان شده است و (ع) آن را با ظرافت و فصاحت و بلاغت ویژه خود در لابه لاى تشبیهات زیبا و گویا به بهترین وجهى شرح مى دهد، به گونه اى که بهتر از آن تصوّر نمى شود. در به این حقیقت اشاره مى فرماید که: در وجود هر انسانى است نه اجبارى. این هستند که به او نشان مى دهند و را در کشور وجود خویش صادر مى کنند، مى فرماید: «اِتَّخَذُوا الشَّیْطانَ لاَمْرِهمْ مِلاکاً؛ [این زشت سیرتان] را ملاک و قرار دادند». 🔷این همان چیزى است که در به روشنى به آن اشاره شده، مى فرماید: «اِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلطان عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ اِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ؛ او بر کسانى که ایمان دارند و بر مى کنند تسلّطى ندارد؛ او تنها بر کسانى است که او را به برگزیده اند و کسانى که به وسیله او می ورزند و به به جاى فرمان خدا گردن مى نهند». [نحل، ۹۹ و ۱۰۰] در مى فرماید: «وَاَتَّخَذَهُمْ لَهُ اَشْراکاً؛ (بعد از این انتخابى که از سوى گمراهان انجام مى شود، نیز انتخابى مى کند و آن این که) آنها را به عنوان دامها [یا شریکان] خویش برگزیده است». 🔷سپس در همین مرحله، به توضیح جمله سربسته فوق پرداخته، مى فرماید: «فَباضَ وَ فَرَّخَ فى صُدُورِهِمْ؛ او در درون سینه هاى آنها کرد، سپس آن را مبدّل به جوجه نمود». در این امام (ع)، را و محل تخمگذارى او معرفى مى کند و به دنبال آن مى افزاید: «وَدَبَّ وَ دَرَجَ فی حُجُورِهِمْ؛ این از درون سینه هاى آنها خارج شده، در دامانشان حرکت کرد و یافت». سپس به بیان این نفوذ خطرناک پرداخته، مى فرماید: «فَنَظَرَ بِأَعیُنِهِمْ، وَ نَطَقَ بِاَلْسِنَتِهِمْ؛ کارشان به جایى رسید که نگاه کرد و با سخن گفت». 🔷یعنى سرانجام این که مبدّل به جوجه شده بود و پرورش یافت و قوى شد، تبدیل به شیطانى مى شود متّحد با آنها، یعنى در میکند، بطورى که صاحب شخصیت دوگانه اى مى شوند. از یک نظر انسانند و از یک نظر شیطان، ، امّا است. چشم و گوش و زبان و دست و پاى آنها همه به است و طبیعى است که همه چیز را به رنگ شیطانى مى بینند و گوششان آماده شنیدن نغمه هاى شیطان است. 🔷در ، به نتیجه نهایى این سیر انحرافى تدریجى پرداخته، مى فرماید: «فَرَکِبَ بِهِمُ الزَّلَلَ، وَ زَیَّنَ لَهُمْ الْخَطَل؛ (هنگامى که به اینجا رسیدند، آنها را بر مرکب لغزشها و گناهان سوار کرد، مرکبى که آنها را به سوى و کفر و ضلالت مى کشاند) و و هزل و را در نظر آنان زینت بخشید». این سخن شبیه همان چیزى است که امام (ع) در کلام نورانى دیگرى مى فرماید: «آگاه باشید گناهان و خطاها همچون مرکبهاى سرکش و لجام گسیخته اند که گناهکاران، بر آن سوار مى شوند!». [نهج‌البلاغه، خ ۱۶] 🔷در پنجمین و ، مى فرماید: « اعمال کسى است که او را در سلطه خود شریک ساخته و را بر زبان او نهاده است». اشاره به این که اعمال آنها به خوبى گواهى مى دهد که در آنها کرده و به راهى که مى خواهد مى برد. سخنانشان سخنان شیطانى و نگاه هاى آنها نگاه هاى شیطانى، و در مجموع اعمال آنها ردّ پاى شیطان به خوبى دیده مى شود و در واقع امام (ع) مى خواهد در این مرحله طریق شناخت اینگونه اشخاص را که همان اعمال شیطانى است نشان دهد. 🔷آخرین نکته اى که لازم مى دانیم در این اشاره کوتاه ذکر کنیم این است که طبق صریح بعضى از آیات قرآن، شیاطین منحصر به و لشکر پنهانى او نیستند؛ بلکه نیز نامیده شده اند. چرا که کار آنها عیناً همان کار شیاطین است: «این چنین در برابر هر پیامبرى دشمنى از و جنّ قرار دادیم که بطور سرّى سخنان فریبنده و بى اساس را براى اغفال مردم ـ به یکدیگر مى گفتند». [ترجمه آیه ۱۱۲ سوره انعام] باید مراقب وسوسه هاى همه آنها بود.  📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، ناصر مكارم شيرازى، دارالكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۷ ه‌ش‏، ج ۱، ص ۴۶۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️ سلام اللهعلیها:  💠خَيرٌ لِلنِّساءِ أن لايَرَينَ الرِّجالَ و لايَراهُنَّ الرِّجالُ. 🔷 بهتر است كه [بدون ضرورت] را نبينند و نيز آنان را نبينند. 📕بحارالأنوار، ج ۱۰۴، ص ۳۶ @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️ به (س) و شرح جزییات آن (بخش دوم) 🔶در و به (ع)، آنان در هجوم خود را عملی ساختند. هجوم دوم: و توسط حکومت به واسطه عربده کشی ها و قدرت نمایی ها!؛ 💠پی ریزی نقشه هجوم دوم 🔷 و در پی اولین هجوم دسته جمعی، موفق شدند حصر را بشکنند و و متحصنین پیرامون (ع) در (س) را به نوعی فراری دهند. پس در صدد اجرای بودند و آن باز و توسط حکومت به واسطه عربده کشی ها و قدرت نمایی ها بود. از آنجایی که خیال مهاجمین از باب یاران متحصن راحت بود و تقریبا با فراری دادن آنها و گرفتن بیعت اجباری از آنان، نیمی از راه را رفته بودند، این بار ترس آنها از این بود که از آنجایی که از نزدیک شاهد جریان هستند، شورش نکنند و در از (ص) اقدامی انجام ندهند. پس ثمره هجوم دوم، منصرف کردن مردم نظاره گر مدینه از این اقدام بود. 🔷چون تجربه برای نشان داده بود که در هجوم اول، وقتی برای آتش زدن خانه اقدام کرد، و اهل خانه را به سوزاندن تهدید نمود، در این هنگام مردم مدینه خطاب به او گفتند: «إِنَّ فِیهِ فَاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) وَ وُلْدَ رَسُولِ اَللَّه(ص) وَ آثَارَ رَسُولِ اَللَّهِ(ص)!» تو قصد آتش زدن خانه ای را داری، که در این خانه (س) و و و یادگاران رسول خدا (ص) هستند؟ تا جایی که در مقابل اعتراض مردم قدری عقب نشینی کرد و در مقابل مخالفت مردم گفت: «أَ تَرَوْنِی فَعَلْتُ ذَلِک؟ إِنَّمَا أَرَدْتُ اَلتَّهْوِیلَ!» آیا پنداشتید که من این کار را انجام می دهم؟ خواستم فقط با این عمل اهل خانه را بترسانم! 🔷 می خواستند و دیگر در تکرار نشود، و این هجوم صرفا برای هم رای کردن مردم با خود و یا حداقل مانع از تحریک شدن و شورش آنان بود که این هم به ثمر نشست. تا جایی که در تاریخ نقل نشده که در مقابل عربده کشی ها و قدرت نمایی های در مقابل (س) کسی مخالفت کرده باشد. وقتی میدان کاملا از (ع) خالی شد، پس توانست با شروع به عربده کشی و قدرت نمایی کنند، که این عمل به نوعی باعث شد که در آن روز در آنجا تجمع کرده بودند، ولی جرأت مخالفت نداشتند. ... منبع: اختصاصی حوزه نت @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️اهمیت در اسلام 🔷 ، و رحمت های الهی نزد والدین هستند، والدین می‌توانند با بهره‌گیری و از آن‌ها، پلی برای ارتباط با خداوند خودشان درست کنند، و هم می‌توان با از آن‌ها خود و آن‌ها را به خاک مذلت نشاند. از نظر و باقی گذاشتن نسل برای هر مسلمانی یک و نیکو است. شایسته نیست هیچ مسلمانی با اختیار خود بدون فرزند و ذریه بماند. اشتباهی که برخی از افراد همانند اعراب جاهلی دارند این است که ادامه نسل را با پسر می‌دانند و وجود دختر را ادامه دهنده خودشان نمی‌دانند، 🔷در حالی که نباید هیچ فرقی بین و بودن فرزند باشد، چون هر دو هدیه خداوند هستند. را و رحمتی از طرف خداوند به بندگان می‌داند و تاکید می‌کند که این امر به و تحقق می یابد.  «للهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۚ یَهَبُ لِمَنْ یَشَاءُ إِنَاثًا وَ یَهَبُ لِمَنْ یَشَاءُ الذُّکُورَ؛ تنها خدا راست ملک آسمان ها و زمین، ، به هر که خواهد (دختر) و به هر که خواهد (پسر) عطا می‌کند». [شعراء، ۴۹] چه باشد، چه هر دو و آسمانی هستند که خداوند نصیب ما کرده است.  💠دعا برای طلب فرزند 🔷در متون دینی ما، مبتنی بر دعا و نیایش و طلب از خداوند منان است و بندگان مومن این درخواست را جزء دعاهای اساسی خود قرار می‌دهند و برای آن در زندگی خودشان، ارزش و جایگاه خاصی قائل هستند. «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ و آنان هستند که گویند: پروردگارا، ما را زنان و فرزندانی مرحمت فرما که مایه چشم روشنی ما باشند، و ما را (سر خیل پاکان و) پیشوای اهل تقوا قرار ده». [فرقان، ۷۴] نگاه به فرزند تنها نگاه دنیوی نیست، هم به درد دنیا می خورد هم آخرت. فرزند در دنیا و آخرت نور چشم است. در همه کارها باید از خداوند درخواست کنیم و داشتن فرزند را خیلی خیلی بیشتر از خداوند طلب کنیم.  🔷در قرآن کریم، ماجرای درخواست و دعای حضرت زکریا برای داشتن فرزند را چنین شرح می‌دهد: «وَ زَکَرِیَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ؛ و زکریا را [یاد کن] هنگامى که پروردگار خود را خواند پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترین ارث برندگانى». «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ وَهَبْنَا لَهُ یَحْیَى وَ أَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ کَانُوا یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَ یَدْعُونَنَا رَغَبًا وَ رَهَبًا وَ کَانُوا لَنَا خَاشِعِینَ؛ پس [دعاى] او را اجابت نمودیم و یحیى را بدو بخشیدیم و همسرش را براى او شایسته [و آماده حمل] کردیم، زیرا آنان در کارهاى نیک شتاب مى نمودند و ما را از روى رغبت و بیم مى خواندند و در برابر ما فروتن بودند». [انبیاء، ۸۹ و ۹۰] درخواست از خداوند داشته باشید و مطمئن باشید که خداوند بهترین ها را برای شما رقم خواهد زد.  🔷«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْکِبَرِ إِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعَاءِ.. ؛ستایش خدای را که به من در زمان پیری دو فرزندم اسماعیل و اسحاق را عطا فرمود (و درخواست مرا اجابت کرد) که پروردگار من البته دعای بندگان را شنواست». [ابراهیم، ۳۹] نکته مهم و اساسی که در قرآن کریم وجود دارد، توجه به زاد و ولد انسان‌های شایسته و مؤمن است؛ به عبارت دیگر ، تعداد و صالحان است. اهمیت طلب فرزند بخاطر این است که استمرار انسان است، نه فقط اینکه اسم ما را زنده کند، اگر کنیم، پرونده عمل انسان بسته نمی‌شود و پس از مرگ ما هم خوبی برای ما می‌آید.  🔷پیامبر اکرم (ص) در حدیثی میفرمایند: «هرگاه انسان بمیرد، عملش هم قطع می شود، مگر از سه راه: صدقه جاریه، یا عملی که از آن سود می برند، یا که برای او دعا می کند». [۱] بنابراین ، هم مایه زینت در دنیا و هم برای محسوب می شود، البته ، مستلزمِ آموزش، زحمت، تلاش و گذاشتن وقت از سوی والدین است.  پی نوشت [۱] وسائل الشیعه، ج ۱۳، قم، جامعه‌‌ مدرسین حوزه‌‌ علمیه قم‌، موسسه‌‌ نشر‌اسلامی‌، ۱۳۸۴، ص ۲۹۲ نویسنده: سجاد رستمی چورتی منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ (ع) در خطبه ۱۷۳ نهج البلاغه درباره و چه هشداری می دهد؟ 🔷 (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۳ «نهج البلاغه» به و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان مى دهد كه زرق و برق آن را نخورند؛ ایشان مى فرمايد: «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ؛ آگاه باشيد! اين كه شما پيوسته آن را آرزو مى كنيد و به آن عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد». اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در بيان شده و نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست؛ بلكه است كه در سفر خود به سوى در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار آخرت كه به «لَهِيَ الحَيَوانُ؛ حيات حقيقى در آن است» [عنکبوت، ۶۴] نايل شويم. 🔷سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا؛ آگاه باشيد! نه براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند [بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است]». و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا؛ اين گرچه از جهتى شما را داده؛ ولى از جهتى ديگر شما را از بر حذر داشته است؛ پس به دليل از چشم بپوشيد و را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد». درست است كه بسيارى از و هاى فريبنده و است، ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از خواب غفلت بيدار مى كند. 🔷درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه قدرت مى نشيند، ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و شيون سر داده اند! چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم غافليم؟ اين نكته مهمى است كه (ع) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است. در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا؛ [بنابراين] و در اين جهان به سوى كه به آن شده ايد جوييد و با جان و دل از روى بگردانيد». 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش، چ اول‏، ج ۶، ص ۵۱۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ احساس نیاز به منجی 🔹شاید در تاریخ بشر کمتر دوره‌ای اتّفاق افتاده باشد که ، جامعه‌ی بشری در همه جای عالَم، به قدر امروز احساس نیاز به یک داشته باشند - چه نخبگان که آگاهانه این نیاز را احساس میکنند، چه بسیاری از مردم که احساس نیاز میکنند ولی در ناخودآگاهِ خودشان - احساس نیاز به یک ، احساس نیاز به (عج)، احساس نیاز به یک ، احساس نیاز به یک ، احساس نیاز به عصمت، به ؛ در کمتر دوره‌ای از تاریخ، انسان این همه احساس نیاز به این حقیقت والا سراغ دارد. بیانات مقام معظم رهبری ۹۹/۱/۲۱ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری @tabyinchannel