🔴شرح هفت شرح عشق عطار نیشابوری
❇️وادی دوم : عشق
♦️کسی که در وادی طلب از خود استقامت نشان می‌دهد و کلیه مشکلات را به جان و دل خریده و کلیه دستورات سلوکی مربوط به این وادی را به نحو احسن انجام داد، وارد وادی دوم که عشق است می‌گردد.
♦️ در وادی طلب به دلیل این‌که هنوز عشق در جان رهرو به ظهور نرسیده بود چه‌بسا عبادات با اکراه انجام می‌شد، اما در این وادی که رفته رفته شعله عشق در جان رهرو شعله‌ور گردیده و به ظهور رسیده، رهرو ادامه مسیر را با عشق طی می‌کند.
♦️در وادی طلب، به‌عنوان مثال برخاستن سحر و یا مخالفت با نفس شاید با سختی صورت می‌گرفت اما در این وادی، رهرو عاشقانه عبادت می‌کند و به سوی دوست گام می‌سپارد.
♦️در این وادی رهرو هرآنچه او را از حق دور می‌کند از پیش راه برمی‌دارد و اولین قدم برداشتن حجاب خودی و پا گذاشتن بر روی نفس و خود است. آن منیت و غرور خفته در جان آدمی که او را از رسیدن و شوق جدا می‌کرد:
🌱چون شمع تا قرار سوختن ننهی
سر رشته روشنی به دستت ننهند
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۱۵۲
----------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴اهمیت و ضرورت عرفان :
در تصور اغلب افراد، معنی عمر دنیوی و فرصت محدودی که به آنان داده شده روشن نشده است و چنین می‌پندارند که انسان در اصل برای دنیا خلق شده است و حال دستوراتی هم نیز -به صورت کلی- به خاطر حضور در آخرت تحت عنوان دین، داده شده است؛
♦️ آنان می‌پندارند که چون مشکل دارند، نمی‌توانند به عرفان و خدا بپردازند درصورتی‌که حقیقت این است که چون به عرفان و خودشناسی نمی‌پردازند و از این وادی دورند، مشکل دارند.
♦️عرفان را کسی می‌فهمد که با سکوت، خلوت و دنیای درون خود آشنایی داشته باشد، عرفان راهی است که انسان را به ورای دنیای فیزیکی و ظاهری و به ملکوت می‌برد.
♦️عرفان واقعی یعنی از خود رد شدن، از خود گذشتن و به خدا رسیدن. کسی که بتواند از تعلقاتش و خودش بگذرد می‌تواند به دیدار خداوند نائل شود. از مال خود، از فرزند خود؛ از همسر خود و از کلیه وابستگی های خود و نهایتاً از وجود نفسانی خود گذشتن کار یک عارف واقعی است.
🌱من که امروزم بهشت نقد حاصل می‌شود
وعده فردای زاهد را چرا باور کنم؟
(حافظ)
📕منبع: مقدمه کتاب #رهروان_تنها
------------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴 روش های نفی خواطر
❇️ ۹_ کنترل تنفس:
در برخی از ورزش‌ها و روش‌های درمانی مانند یوگا ،ریلیکسیشن، هیپنوتیزم و غیره جهت کنترل و نفی خواطر از تنفس استمداد می‌جویند. جدای از صحت و سقم مضامین این روشها و مکاتب، می‌توان گفت که این ادعا حداقل صحیح می‌باشد و ثمراتی در پی دارد.
♦️ آنان در هنگام مراقبه، تنفس و توجه به صدای نفس را شاخص می‌گیرند و با توجه و تمرکز بر تنفس، سعی می‌کنند که از خواطر، انصراف و به سکوت و بی‌ذهنی برسند.
♦️در این رابطه دکتر پیوند جلالی می‌نویسد:
«یکی از اصلی‌ترین تجربه‌های بدنی که می‌تواند تماس ما را با لحظۀ حال حفظ کند، تنفس است. آگاهی از تنفس به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین تمرین‌ها در تقریبا تمامی سنت‌های مراقبه (مدیتیشن) آموزش داده می‌شود. هرچند در بعضی سنت‌ها (مانند یوگا) تمرین‌های تنفس خاصی وجود دارد که در آن آهنگ تنفس یا عمیق بودن آن کنترل می‌شود، در تمرین توجه‌آگاهی هدف این نیست که به شکل خاصی نفس بکشیم. «آگاهی از تنفس» در توجه‌آگاهی به معنی «مشاهدۀ جریان طبیعی نفس کشیدن بدن، بدون دستکاری آن» است.
♦️در این تمرین از هر تلاشی برای کنترل کردن نفس‌ها دست می‌کشیم و تنها «تلاش» ما این است که توجه‌مان را بر روی جریان طبیعی تنفس در بدن نگه داریم.
دستورالعمل تمرین «آگاهی از تنفس»: در فضایی به دور از مزاحمت و در وضعیتی راحت بنشینید، طوری که ستون فقراتتان صاف و در عین حال رها باشد. بهتر است در طول این تمرین بی‌حرکت بمانید. اگر راحت هستید چشم‌ها را ببندید.
ادامه دارد...
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۷۴۹
---------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴رابطه ی عرفان و اخلاق :
✅ ۲- فنای نفس و تقویت آن در عرفان و اخلاق :
اخلاق درصدد تقویت نفس است، اما عرفان درصدد فنای نفس است. در اخلاق تمام تلاش این است که اخلاقی با تقویت نفس، امیر شهوت و غضب خود ـ به معنای اخلاقی و نه عرفی این دو‌ـ گردد و با اعتدال این دو و رهبری عقل به عدالت دست یابد، ولی در عرفان تلاش رهرو در راستای فنای نفس در ذات پروردگار است. رهرو می‌خواهد جان خویش را در پیشگاه معشوق هدیه کند. او دائماً می‌گوید:
🌱روی بنما و وجود خودم از یاد ببرخرمن
سوختگان را همه گو باد ببر
و می‌گوید:
🌱این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم
♦️قابل توجه است که در سفر اول، نفس رهرو بر اثر ریاضت‌های عرفانی توانی فوق‌العاده پیدا می‌کند، ولی نکته این جاست که اولاً نیت رهرو فنای نفس است، ولی اخلاقی درصدد تقویت آن است و ثانیاً رهرو به برکت هدایت‌های استاد از این توان نفس در راه فنای آن بهره می‌گیرد.
✅ 3- شدت خطر در عرفان و اخلاق :
در عرفان عملی خطر بیشتر و مهلک‌تر است، ولی در اخلاق خطر و ضرر کمتر است.
♦️گمراهی سالک پیشرفته، همانند لغزش کوهنوردی است که از بالای کوه می‌افتد و لغزش در اخلاق همچون لغزیدن پای آدمی در حال راه رفتن بر زمین هموار است. انحراف در سلوک در برخی منازل به «فرعون‌صفتی» و «ادعای خدایی کردن» می‌انجامد.
✅ 4- لزوم استاد در عرفان و اخلاق :
به دلیل همین فراوانی خطرات در عرفان، داشتن استاد لازم است، اما در اخلاق گرچه وجود استاد بهتر است، اما ضروری نیست.
🌱ترک این مرحله بی‌‌همرهی خضر مکن
ظلمات است بترس از خطر گمراهی
✅ 5- امکان خروج از تیررس شیطان در عرفان یا اخلاق :
در عرفان عملی خروج از تیررس شیطان ممکن است، ولی در اخلاق عملی این کار میسر نیست. انسان رهرو به علت ویژگی پویایی عرفان با رسیدن به مقام مخلَصین به نص قرآن، از دسترس شیطان، خارج می‌گردد. شیطان خود گفته است: «حتما همه بندگانت را گمراه می‌کنم جز مخلَصین را.»
اما در اخلاق آدمی دائماً گرفتار نفس است و هیچ‌گاه به مقام مخلَصین بار نمی‌یابد.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۱۳۰
_______________
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴سکوت
❇️اقسام سکوت عارفانه:
♦️اگر بخواهیم برای تجربه عرفانی خاموشی ضمیر به لحاظ عمق و شدت آن مراتب قائل شویم دو سطح از خاموشی ضمیر قابل تمیز است.
1⃣- سکوت در مقام فنا
نخست نوعی از خاموشی ضمیر که عارف در آن به خاموش بودن ضمیر آگاهی دارد و می‌داند که خاموش است به‌عبارت‌دیگر در این حالت تنها غفلت از اشیاء و ماسوای عارف تحقق یافته است.
2⃣- سکوت در مقام فنا از فنا
در نوع دوم عارف از خاموش بودن خود هم آگاهی ندارد و درواقع به مقام خاموشی از خاموشی رسیده است که معادل است با فنای از فنا.
♦️محو خودآگاهی و فقدان «من» را تنها در پرتو این باور است که می‌توان تبیین کرد و در این مقام است که خداآگاهی تحقق می‌یابد به تعبیری هنگامی که قلب، خدا تعالی را در بر می‌گیرد چیزی دیگر در آن نمی‌گنجد گویی که حق آن را پر کرده است معنای آن این است که هنگامی که قلب در تجلی به حق می‌نگرد امکان ندارد که با وجود آن به غیر نظر کند.
🌱صورت و معنی تو شوم چون رسی
بعد محو شود صورت من در لقا
(مولوی)
♦️این فروپاشی نفس که در آثار عرفانی از آن به فنا از فنا و با تعابیری از قبیل محو یاد شده است، در سلوک عرفانی اهمیتی بنیادین دارد و بلکه از این فراتر به قول ابوسعید اساسا " طریقت همه محو کلی است؛ و با این تهی شدن ذهن از تصورات و تصاویر است که امکان دریافت حقایق فراهم می‌شود.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۷۵۷
---------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴در شرح برنامه ی عملی سیر و سلوک :
❇️ اهمیت و ضرورت ترک گناه و تزکیه نفس :
♦️امروزه کلاس‌هایی تحت عنوان عرفان و یا قانون جذب و غیره تشکیل می‌شود که محرم و نامحرم در کنار یگدیگر نشسته و تنها چیزی که سخن از آن نیست تقوا و تزکیه نفس است.
♦️هستند کسانی‌که سالیانی در این کلاس‌ها شرکت می‌کنند و مبالغ هنگفتی نیز هزینه می‌کنند، اما آخر سر می‌‌بینند که تغییری هم در روحیه آنان ایجاد نشد و به حداقل خواسته خود که همان حال خوب و رسیدن به شادی بود، هم نرسیدند.
♦️هدف از شرکت در این کلاس‌ها، نهایتاً رسیدن به حال خوب است؛ نه شرکت‌کننده هدفی جز این دارد و نه مربی و یا استاد، هیچکدام، این افق دید را ندارند که به بالاتر از آن بیندیشند.
♦️و چه بسیار کسانی‌که سالیانی نزد بهترین اساتید بوده ولی به علت عدم رعایت تزکیه نفس درجا زده‌اند. تقوا و ترک گناه از مهمترین ارکان و عناصر و شاخصه لاینفک و جدا ناپذیر ادیان و مکاتب می‌باشد.
♦️کسانی هستند که می‌پندارند منظور از سلوک و عرفان پیدا کردن استادی عارف و کامل و یا مطالعه کتب قطور عرفانی و یا پرداختن به اذکار طویل المدت و یا غیره است، در حالیکه بدون رعایت تزکیه نفس و ترک گناه، جز خود فریبی و دیگر فریبی، چیز دیگری بیش نیست.
♦️مولوی در مثنوی داستان کشاورزی را بیان می‌کند که چهل سال در انبارش گندم ذخیره می‌کند و این انبار هیچ‌گاه پر نمی‌شود.
♦️ما در انبار قلبمان گندم طاعات و عبادات را ذخیره می‌کنیم اما همان گندم‌ها را از دست می‌دهیم. به خاطر این‌که موش هوا و هوس در انبار قلبمان لانه کرده و هرچه گندم طاعات و عبادات را در آن انبار می‌کنیم؛ آن موش نفسانی می‌آید و آنها را می‌دزد و تباه می‌کند و به تعبیر قرآن دچار “حبط عمل” می‌شویم؛ یعنی نفس اماره و شیطان همچون موشی است که به انبار قلبمان نفوذ کرده و طاعات و اعمال حسنه ما را از خلوص خارج می‌کند. از آن وقت که شیطان مانند موش در انبار قلب ما سوراخ پدید آورده و بدان نفوذ کرده است، قلب ما از نیرنگ او دچار خرابی شده است. اول می‌بایست آفت موش نفس اماره را از عرصه قلبمان دفع کنیم و سپس در ذخیره کردن گندم طاعات و عبادات بکوشیم.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۷۹۳
_______________
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴اصول کلیدی در سلوک الی الله
❇️بی عیب و نقص عمل کردن:
پس از این‌که دانستیم همین امورات روزمره زندگی بهترین فرصت برای رشد و کمال آدمی است؛ اصل دیگری که درکنار آنها مطرح می‌شود، این است که: همین امورات را به نحو عالی و بدون نقص و عیب انجام دهیم.
♦️ بی‌عیب و نقص عمل کردن در کلیه امورات زندگی چه امورات جزیی و فردی و چه امورات کلی و اجتماعی، موجب می‌شود که رهرو در طریق سلوک اوج بگیرد و بال به سوی ملکوت بگشاید و عامل بسیار مهمی در نفی خواطر است. چرا‌که علت بسیار زیادی از دل‌مشغولی‌ها و درگیری‌های فکری، به‌خاطر ندانم‌کاری‌هایی است که در طول روز انجام می‌دهیم و شب و در خلوت و به هنگام مراقبه، امکان رهایی و خلاصی از فکر و آشفتگی های فکری را نداریم.
♦️راهرو با سعی و تلاشی که به‌کار می‌بندد و نظارت و مراقبه‌ای که نسبت به کلیه امور و جزییات اعمال و رفتار خود دارد، اهتمام کامل دارد که اعمال، افکار و احساسات خود را با موازین شرعی و عقلی منطبق نماید.
♦️ یک راهرو تا هنگامی که در کارش عیب و ایراد وجود دارد، مانند پرنده‌ای پرو بال شکسته است که هر چقدر هم بال بزند باز روی زمین نشسته و از زمین کنده و جدا نمی‌شود و به پرواز در نمی‌آید.
♦️البتّه بی‌عیب و نقص عمل کردن به این معنی نیست که راهرو هیچ‌گاه اشتباه نمی‌کند و یا نباید اشتباه کند، بلکه به این منظور است که -هم چنانکه گفته شد- اول، قبل و در حین انجام عمل، با سنجش و ارزیابی، تفکر، نظارت و مراقبه دقیق و همه‌جانبه‌ای که انجام می‌دهد، سعی می‌کند، کاری که انجام می‌دهد، حتی‌المقدور بدون عیب، ایراد و نقص باشد. دوم بعد از انجام عمل هم از همان خطاها و اشتباهاتی که از وی سرزده، درس و تجربه می‌گیرد و در آتیه و در موارد مشابه از بروز آن خطا و اشتباه جلوگیری و هر لحظه به سوی بهتر شدن حرکت می‌کند.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۲۹۲
________________
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴چه رابطه‌ای بین عشق و لذّات جنسی و عرفان وجود دارد؟
از برخی شعرهای عرفا معلوم می‌شود آنها در عالم سلوک و مستی روابطی شبیه روابط جنسی و معاشقه با یک معشوق دلربا برقرار می‌کردند؟ در پاسخ به سؤال ذکر چند نکته ضروری است:
1⃣: میان عرفان حقیقی و راستین با لذت جنسی نامشروع نه‌تنها هیچ رابطه‌ای وجود ندارد بلکه این دو با یکدیگر تقابل و تضاد دارند.
2⃣: لذت جنسی، گرایش مادی و حیوانی است که هر چند اصل وجودش ضرورت دارد، ولی درصورتی‌که از موازین شرعی و عقلی فراتر رود، انسان را به سمت و سوی دنیا و عالم ماده کشانده و او را از عالم تجرّد و ملکوت که عرصه معرفت و قلمرو عرفان و عشق حقیقی است دور می‌سازد.
3⃣: بعضی از اشعار شاعران، بنا به عللی، دارای ایهام است درصورتی‌که سطحی نگری و حمل بر ظاهر شوند، چنین توهمی را ایجاد می‌کند که آنها اهل شهوترانی و هم جنس بازی و شراب خواری و مانند آن بوده‌اند. درحالی‌که همه اهل معرفت اذعان دارند که معرفت حقیقی تنها با اطاعت از خداوند و بندگی خالصانه و دوری از گناهان و شهوات و هوس‌ها حاصل می‌شود و بدون آن معرفت توهم و خیالی بیش نیست و واقعیت ندارد.
4⃣: عشقی که از نوع اول مجازی، یعنی حیوانی باشد که در آن عاشق تنها از روی شهوت و هوس معشوق خود را می‌خواهد و به جنبه‌های جنسی او نظر دارد که در این عشق دیری نمی‌پاید که رو به سردی و خاموشی می‌رود و پایان می‌پذیرد.
🌱عشق‌هایی کز پی رنگی بود
عشق نبود، هرزه سودایی بود
❇️اما نوع دوم یعنی عشق پاک و عفیف که در آن اگر چه نظر عاشق به ظاهر محبوب است، ولی چون ظاهر نماد باطن است و نشان از ذات الهی دارد، خود زمینه ساز عشق حقیقی می‌شود و مانند پلی عاشق را به سوی عشق حقیقی رهنمون می‌گردد.
«المجاز قنطره الحقیقه: مجاز پلى به سوى حقیقت است.»
🌱عاشقی گر زین سر و گر زان سر است
عاقبت ما را بدان شه رهبرست
(مولوی)
♦️سرّ این امر را در این می‌دانند که مهمترین خاصیت دوست داشتن و دل به کسى سپردن، آن است که تفرّق را تجمع کرده، همّ آدمی را واحد می‌کند.
🌱محبت را به دل دادن صفای سینه می‌خواهد
کسی را دوست داشتن دلی بی‌کینه می‌خواهد
♦️آدمى در پرتو این عشق پس از آن که تعلقات وگرایشات بسیار در درون او غوغا می‌کردند و او را کلافه می‌نمودند، به سوى یک قبله رو می‌کند و همه همّ و غمّ او را یکی می‌کند.
🌱غلام همت آنم که زیر چرخ کبود
زهرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
🌱مگرتعلق خاطر به ماه رخساری
که خاطر از همه غمها به مهر او شاد است
♦️گوهر عشق مجازى به عاشق وحدت، شخصیت و تمامیت روح و جمعیت خاطر می‌بخشد و نفس را آماده می‌کند که اگر از او دستگیرى شود، گام دشوار بعدى را نیز بردارد و این معشوق مجازى را به معشوق حقیقى بدل کند.
ادامه دارد...
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۱۴۲
-------------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴استاد عام و خاص:
♦️استاد عام هر موعظه‌گر و راهنمای شایسته‌ای است که انسان را به تحمل و تامل وا‌می‌دارد، او را از غفلت رها و به خدا و ارزش‌های الهی متوجه می‌کند در پالایش روح و تزکیه نفس مددش می‌رسد و روح خداخواهی و خداجویی را در او تقویت می‌کند.
♦️استاد عام ممکن است شخصی اهل معنا و یا حتی نوشته و کتابی معنوی باشد. دیگری استاد خاص که رهرو به مقصد رسیده و عارف کاملی است که رهرو زیر نظر او راه عرفان را می‌پیماید طبق دستورالعمل‌های او رفتار می‌کند و با بهره‌مندی از فیوضات و امدادهای باطنی او منازل سلوک را تا مقصد یکی پس از دیگری طی می‌کند.
♦️دستیابی به استاد عام کار چندان دشواری نیست غالباً اشخاص در مسیر زندگی خود با افرادی مواجه می‌شوند که سخنان و حالات دلنشین و سازنده دارند. چنین استادی عامی ممکن است یکی از بستگان، یک دوست یا همکلاسی یا معلم یا استاد یک روحانی یا واعظ و یا کاسب محل و یا همکار اداری باشد که فرد با او درارتباط است و سخنان، حالات و رفتارهایش بر او تأثیر مثبت می‌گذارد و رابطه او را با خدا صمیمی، نزدیک محکم‌تر و پایبندی او را به اخلاق و پایداری او را در عمل احکام دین مستحکم‌تر می‌کند.
♦️اگر شخص از همان استاد عام که خدا در سر راهش قرار داده است صادقانه بهره ببرد و به نصایح راهنمایی‌های او به شایستگی عمل کند هرگاه به حدی رشد کرد که دیگر آن فرد نتواند برای ادامه راه او راهبری کند خداوند فرد دیگری را سر راه او قرار می‌دهد تا مرحله بعدی سیر را با بهره‌گیری از ارشادها و توصیه‌های او طی کند. به همین ترتیب استادهای عام او را دست به دست می‌دهند تا جایی که به استاد خاص احتیاج پیدا کند.
♦️در این مرحله نیز اگر طلب تمام عیار و صادقانه برای ادامه مسیر با استفاده از ارشادها و امدادهای استاد خاص در شخص باشد، به نحوی که این طلب وجود او را ملتهب و عطشناکِ ملاقات و راهیابی به محضر عارف کاملی کند و قرار و آرام را از او بگیرد خداوند به تناسب استعداد و ظرفیت او یکی از اولیای خدا را مامور می‌کند تا او را تحت تربیت قرار دهد از او دستگیری کند و او را راهبری نماید.
♦️ البته در برخی از موارد، آن ولی خدا بدون ملاقات و ارتباط ظاهری، از راه باطن او را تحت تربیت می‌گیرد و رهرو با عنایات و الهامات باطنی که نصیبش می‌شود، ادامه راه را تا مقصد طی می‌کند، بی‌آن‌که پیر و راهبری او را علی‌الظاهر ارشاد کند.(1)
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۲۵۵
________________
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴گمنامی در سلوک:
♦️گمنامی که نام دیگر آن خُمُول به معنای گمنام شدن، بی‌نام گردیدن، بی‌نشانی، بی‌شهرت بودن است.
♦️نفس آدمی در ارتباط به دیگران به‌طور شگفت‌انگیزی به ظهور و بروز می‌رسد و این واقعیتی است که کسانی که به طور شعملی در این وادی در حال مبارزه و مجاهده و دست و پنجه نرم کردن با نفس هستند، کاملاً متوجه آن می‌شوند.
♦️اغلب گناهان مانند غیبت، ریا، سخن چینی، تهمت، تکبر، حسادت، نگاه به نامحرم و غیره همه تا جمع و یا شخص دومی نباشد، موقعیت انجام آن فراهم نمی‌شود.
♦️پس ازاین‌که رهرو سالیانی در معاشرت‌ها، تعاملات و در ارتباط با دیگران از مراتبی از مراتب نفس و مراقبه عبور و صعود کرد، به این واقعیت می‌رسد که دیگر در جمع بودن و با دیگران ارتباط گرفتن جز پریشانی و آشفتگی خیال چیزی دیگری برایش ندارد، لذا گمنامی را سر لوحه کار خویش قرار می‌دهد.
🌱در هر خبری دو صد پریشانیست
در بی‌خبریست که صد‌ها خبرست
♦️آن کس که دوستی جاه و شهرت دارد قلب او همیشه مشغول است زیرا فکر و ذهن وی متوجه مردم بوده و مراقب این است که منزلت او در نزد آنان به مخاطره نیفتد به همین جهت فکر او مشغول است.
♦️ گاهی خوشنود است که فلان کار و فلان خصلت او موجب جلب قلوب گردیده و بر شهرت او افزوده است و گاهی محزون است که فلان عمل یا فلان صفت او موجب نفرت و ناخشنودی مردم گشته و علاقه و ارادت آنان نسبت به وی از میان رفته و یا کم شده است. گاهی حال خوشی دارد زیرا اقبال و توجه مردم را خوب احساس می‌کند و گاهی حال بدی دارد زیرا اقبال آنان را کم احساس می‌نماید و گاهی هم در مصیبت بزرگی می‌افتد و پریشان‌حالی وی از حد می‌گذرد و آن هنگامی است که آنچه از اقبال و توجه مردم به دست آورده بود از میان رفته باشد و در نزد مردم منفور گردد.
♦️ آنکه می‌خواهد قلوب مردم را شکار کند و نزد آنان جاه داشته باشد و پیش آنان مشهور گردد برای رسیدن به مقصود خویش به سوی ریا در عمل کشیده می‌شود.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۲۸۶
________________
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴مراقبه
❇️عبور از ذهن
♦️ما ناچاریم که از ذهن شروع کنیم، زیرا همه در ذهن هستیم و همه ذهن و خیال هستیم، باید از ذهن شروع کرد و سپس از آن عبور کرد.
♦️اگر کسی بخواهد از نقطه «الف» به نقطه «ب» برود آنچه که مانع و حجاب وی است، مسیر و فاصله‌ای است که بین نقطه «الف و ب» وجود دارد، این مسیر و جاده، در عین‌حال راهی است که راهرو با دنبال کردن آن به مقصد می‌رسد؛ بنابراین ذهن در عین این‌که حجاب و مانع است، همین ذهن مسیری است که طالب کمال را به مقصد می‌رساند.
♦️ پس باید از ذهن خود آگاه بود و افکاری که در حال جریان یافتن در ذهن هستند را دنبال کرد، دنبال کردن همین افکار است که سرانجام به بی‌فکری و بی‌ذهنی می‌انجامد.
♦️از ذهن شلوغ و پر سر و صدا نباید مایوس شد و فقط باید از آن آگاه بود. افکار چون تاریکی هستند ماهیت‌شان با ماهیت تاریکی یکی است. تاریکی بسیار واقعی بنظر می‌آید اما همین که نور مراقبه وارد شود، ناپدید می‌شوند. تاریکی فقط نمودی ظاهری دارد، پدیده‌ای خیالی است چون نور وجود ندارد، تاریکی خود را نشان می‌دهد. نمی‌توان به‌طور مستقیم کاری را در مورد آن انجام داد، زیرا که اصلاً وجود ندارد هیچ وزنی ندارد، تاریکی همان نبود نور است. یک «نبودن» است.
♦️بنابراین وقتی نور وارد شود به دلیل حضور نور، «نبودن» ناپدید می‌شود؛ و چنین است ذهن. ذهن یعنی نبود مراقبه. همین که انسان وارد مراقبه می‌شود، با نور مراقبه و آگاهی، ذهن چون تاریکی ناپدید می‌شود و در آن لحظه در می‌یابد که در دنیایی خیالی و غیر واقعی به سر می‌برده است. ذهن همان دنیای خیالی است که ما در آن زندگی می‌کنیم.
♦️باید با صبر و حوصله تمام، افکار را تجزیه و تحلیل و آنالیز کرد و علت آن را جستجو کرد، با آمدن نورِ مراقبه، افکار و ذهن محو می‌شوند. آگاهی نور است از طریق مراقبه و کسب معرفت، آگاهی‌های خود را باید گسترس داد، با آمدن آگاهی‌ها، جایی برای ظلمت و افکار نیست.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۵۲۰
-----------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹
🔴مراقبه
❇️تنهایی:
♦️تمامی زیبایی‌ها و اتفاقات درونی، در تنهایی رخ می‌دهد. هیچ اتفاقی در ارتباط با دنیای ماوراء رخ نخواهد داد؛ مگر در تنهایی و سکوت.
♦️ذهن بیرون گرا، ما را طوری شرطی کرده است که وقتی تنهاییم، احساس خوبی نداریم. ذهن بیرون گرا به ما می‌گوید، به این طرف و آن طرف بروید و آدم‌های مختلف را ملاقات کنید؛ زیرا شادی در با دیگران بودن است، در حالیکه این درست نیست. شادی که در کنار دیگران حاصل می‌شود، سطحی است و شادی که در تنهایی و انزوا رخ می‌دهد، بسیار عمیق است.
♦️هنگامی‌که تنها هستید، از این تنهایی لذت ببرید، یا ساکت و آرام بنشینید و منتظر باشید تا اتفاقی رخ دهد. تنهایی خود را تبدیل به انتظار کنید و به‌زودی کیفیت جدیدی را تجربه خواهید کرد که غم نیست.
♦️اگر از عمق تنهایی چیزی بچشید، متوجه می‌شوید که همه رابطه‌های بیرونی، سطحی‌اند. حتی عشق نمی‌تواند ژرفای تنهایی را داشته باشد؛ زیرا در عشق دیگری وجود دارد و همین حضور دیگری شما را بسوی سطح می‌کشاند. هنگامی‌که دیگری وجود ندارد و حتی فکر دیگری هم از ذهن نمی‌گذرد، حقیقتاً تنها هستید و در خود غرق شده‌اید، نترسید؛ ابتدا این غرق شدن به مرگ می‌ماند و اندوهی وجودتان را فرا می‌گیرد؛ زیرا شادی را در بودن با دیگران تجربه کرده‌اید. اندکی صبر کنید و اجازه دهید عمیق‌تر در تنهایی خود فرو روید و سکوت و آرامشی تازه را تجربه کنید؛ سکوتی که در آن هیچ چیز حرکت نمی‌کند و همه چیز در خاموشی و فناست.
♦️مرحوم استاد کریم محمود حقیقی (ره )در رابطه با خلوت در تازیانه‌های سلوک می‌فرماید:
«در خلوت آدمی با یاد خدا انس می‌گیرد و برای همین یکی از عرفا گوید: آدمی وقتی از فضیلت خالی است از خود وحشت می‌کند و بیشتر به دیدار مردم می‌رود تا با همنشینی با آنان وحشت را از خود دور کند، ولی اگر اهل فضل باشد تنهایی را دوست دارد تا در خلوت بتواند به فکر و استخراج حکمت بپردازد و گفته‌اند که: استیناس علامت افلاس است. (یعنی طلب انس کردن با مردم، نشانه ضعف و تنگدستی روحی است).» ( ۱)
♦️درصورت عمیق شدن تنهایی، رهرو یک خط مستقیم تماس با خدا دارد و صدای خدا را از درون قلبش می‌شنود و دیگر نیازی به اطّلاعات درجه دوم و دست دوم ندارد.
📕منبع: کتاب #رهروان_تنها صفحه ۵۲۲
------------------------
جهت ارتقاء کانال نشر با لینک ⬇️
@modafeanzuhur
🌹 کانال مهدوی مدافعان ظهور 🌹
https://eitaa.com/joinchat/3280666642C9b9ebd02e0۹