■● ‍ #عوامل_و_زمینه_های_رخداد_عاشورا (قسمت پنجم)●■ ■قرآن كريم به همين دو نكته در آيه‌اي اشاره كرده، می‌فرماید: اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَ وَ ما تَهْوَى الْاَنْفُسُ؛ کسانی كه بيراهه رفتند، به انحراف رفتند، جز اين نيست كه از ظنّ و گمان و پندار تبعيت كردند. در قرآن كريم ظنّ نقطه‌ي مقابل علم قطعي و يقين است. نقطه‌ی مقابل حقّ است. مي‌‌فرمايد علّت انحراف آنها اوّلاً اين است كه پيرو ظنّ و گمان بودند؛ با حدسيّات و استنباط‌هاي بي‌پايه، راه خود را انتخاب كردند. مبتني بر يك شناخت عميق و دقيق و عالمانه و محقّقانه، مسيرشان را انتخاب نكردند؛ مبتني بر معرفت حركت نكردند. ■اميرالمؤمنين علیه السلام به كميل فرمودند: يَا كُمَيْلُ مَا مِنْ حَرَكَةٍ اِلّا وَ اَنْتَ مُحْتاجٌ فِيها اِلىٰ مَعْرِفَةٍ؛ هيچ حركتي نيست كه بخواهي انجام دهي، مگر آنكه تو در آن حركت محتاج معرفتي. ■امام صادق علیه السلام فرمودند: اَلْعامِلُ عَلىٰ غَيْرِ بَصِيرَةٍ كَالسّائِرِ عَلىٰ غَيْرِ الطَّرِيقِ لا يَزِيدُهُ سُرْعَةُ السَّيْرِ اِلّا بُعْداً؛ كسي كه بدون بصيرت دست به كار مي‌شود و اقدام مي‌كند مثل كسي است كه بيراهه مي‌رود؛ هرچه سريع‌تر آن راه را برود، بيشتر از مقصد دور مي‌شود. اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَ! بر مبنای گمان و حدسیّات! بسياري از انحرافاتي كه در جغرافياي اسلامي اتّفاق افتاده، انحرافات اعتقادي و رفتاري، ريشه‌اش در همين است. در اين است كه آن شناخت عميق وجود ندارد. برداشت‌هاي جاهلانه و سطحي، حدسيّات، گمان‌ها، استنباط‌هاي بدون تكيه بر برهان‌هاي عميق، ريشه‌ی بسياري از انحرافات است. فرمود: اِنْ يَتَّبِعُونَ اِلَّا الظَّنَ وَ ما تَهْوَى الْاَنْفُسُ؛ دومين چيزي كه از آن تبعيّت كردند هواي نفس است؛ #هوای_نفس! يعني تابع دلخواه خودشان بودند؛ تابع هوس‌هاي خودشان، تابع #دلبستگي‌هاي خودشان به دنيا بودند؛ يعني تابع انّيّت‌ها و انانيّت‌هايشان بودند؛ تابع حبّ نفس و #حب_دنيا بودند. اين هوس‌ها، اين تمنّيّات سبب شد كه اينها به بيراهه روند. اين دو عامل اصلي در انحراف عظيمي است كه اتّفاق می‌افتد و جنايت عظيمي كه در روز عاشورا رخ مي‌دهد. ■و حالا باید عبرت بگيريم! در زمان خودمان هم ماجرا همين است. اگر ما در مسير زندگي، مبتني بر ظنّ و گمان و شناخت‌هاي سطحي و كودكانه بدون تحقيق و تعمّق و مبتني بر دلدادگي به دنيا حركت كنيم، راه كوفيان را طي خواهيم كرد. حالا دنيا جلوه‌هاي مختلفي دارد، يكي پول دنيا برايش دوست داشتني است، يكي مقام دنيا، يكي #شهرت دنيا، يكي #شهوت دنيا، دنيا جلوه‌هاي مختلفي دارد. اگر دلدادگي به دنيا محرّك ما در زندگي باشد، بدانيم كه ما هم راه كوفيان را طي خواهيم كرد. و براي اينكه از اين گزند مصون بمانيم، لازمه‌اش اين است كه آن معرفت و آن ايمان را کسب کنیم. ایمان هم حقيقتش محبّت است. ■امام باقر علیه السلام فرمودند: هَلِ الدِّينُ اِلَّا الْحُبُّ؟ ايمان در واقع دل دادن به خدا، دل دادن به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دل دادن به حجّت‌هاي خدا علیهم السلام و دل دادن به جهان آخرت، به جهان دیگر و غيب عالم است؛ #ايمان اين است. ■اگر این #معرفت از يك‌سو و ايمان از سوي ديگر نباشد، خطر اينكه ما هم به بيراهه كشيده شويم وجود دارد. ادامه دارد... #سیره_و_تاریخ #امام_حسين_علیه_السلام #محرم_۱۴۴۲ @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □حالا چند بار، با یک نفس می تواند بگوید، معمولا اگر خیلی بخواهد نفس قوی باشد، نمی دانم ده بار یا بیشتر بشود یا نه؟ روایات«اصول کافی» را نگاه بفرمایید، آن ها هم رمز است، در روایات «اصول کافی» آمده است که اگر کسی «یارب» را شروع کرد تا ده بار بگوید.(۴۱) @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 7-9 آل عمران ، قسمت دوم بخش هفتم4⃣ ● نقل اقوال مختلفی که در باره مراد از محکم و متشابه گفته شده و نقد و ردّ آنها قول هشتم اين است كه آيات محكم آيه هايى است كه تنها يك تأويل داشته باشد، و آيات متشابه آياتى است كه چند وجه از تأويل را تحمل بكند. اين وجه را به شافعى نسبت داده اند، و گويا منظور گوينده آن ، اين باشد كه آيات محكم ، آياتى است كه هر يك از آنها تنها در يك معنا ظهور داشته باشند، مانند آياتى كه يا صريح و نص در معناى خود هستند، و يا ظهور قوى اى در آن دارند، و متشابه ، آيه اى است كه نه نص در مدلول و مراد خود باشد، و نه ظهور قوى اى در آن داشته باشد. و اين وجه نيز درست نيست ، براى اين كه در اين وجه ، كارى صورت نگرفته ، تنها كلمه ((محكم )) را با كلمه ((لفظ داراى يك معنا))، و كلمه ((متشابه )) را با كلمه ((لفظ داراى چند پهلو)) تبديل كرده ، علاوه بر اين كه در اين وجه ، تأويل را به معناى تفسير گرفته ، كه عبارت است از معناى مراد به لفظ، و خواننده توجه فرمود كه اين خطا است ، چرا كه اگر تأويل و تفسير به يك معنا مى بود، ديگر جهت نداشت كه علم به تأويل را مختص به خدا و يا به خدا و راسخين در علم كند، براى اين كه آيات قرآن يكديگر را تفسير مى كنند، و مؤمن و كافر و راسخين در علم و اهل زيغ همه در فهم آيات قرآن به كمك و تفسير آيات ديگر يكسان هستند. نهم اينكه گفته اند: محكم عبارت از آياتى در قصص انبیا و امت هاى ايشان است كه محكم و مفصل باشد، و متشابه از همين دسته آيات آن آياتى است كه الفاظى مشتبه دارند، چون يك داستان را در چند سوره تكرار كرده ، و لازمه اين وجه آنست كه بگوييم تقسيم آيات قرآن به محكم و متشابه مخصوص آيات قصص است . و اين درست نيست ، براى اين كه هيچ دليلى بر اين اختصاص نيست ، علاوه بر اين كه يكى از خاصيت هايى كه قرآن براى محكم و متشابه ذكر كرده اين بود كه در پيروى محكم هدايت ، و در پيروى متشابه فتنه جويى و تأويل خواهى است ، و اين خاصيت با آيات قصص تطبيق ندارد، چون مخصوص آنها نيست ، بلكه در غير قصص نيز هست ، و نيز مخصوص ‍ قصه هايى نيست كه در قرآن تكرار شده ، بلكه در آياتى هم كه يك بار قصه اى را نقل مى كند، مانند آيات مربوط به جعل و قرار دادن خليفه در زمين نيز جريان دارد. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 56 دهم اينكه گفته اند: متشابه آن آياتى است كه محتاج به بيان باشد، و محكم آن است كه محتاج به بيان نباشد. اين وجه را به امام احمد بن حنبل نسبت داده اند. اين نيز اشكال دارد، براى اينكه تمامى آيات احكام احتياج به بيان رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) دارد، با اينكه قطعا متشابه نيست ، كه بيانش مكرر گذشت ، و همچنين آيات نسخ شده بطور مسلم از متشابهات است ، كه بيانش گذشت ، با اين كه احتياجى به بيان ندارد، چون چيزى نظير ساير آيات احكام است . #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □این ذکر «یارب» یکی از شریف ترین و مهم ترین اذکار است، درست است که «بسم اللّه الرّحمان الرّحیم» ذکر است، «الحمدللّه» ذکر است، امّا مهمش این«ربّ العالمین» است، این جناب ابوالفتح رازی (که در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی مدفون است) در تفسیر «روض الجِنان و رُوح الجَنان»، ذیل آیه ی شریفه «الحَمدُ لِلّه رَبّ العالَمینَ» ذیل کلمه ی «ربّ»، چند روایت نقل کرده است که «ربّ» اسم اعظم است.(۴۲) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □لذا در لحظات آخر، نفس های محتضر کُند می شود، اوائل نفس های او قدری زودتر قبض و بسط پیدا می کند، فرو می برد و بیرون می ریزد، وقتی که از جنبه ی ظاهری، روح بخاری از پای او خارج شد، اصطلاحات متعارف لفطی ماست که می گوییم: «روح»؛ در حقیقت روح بخاری است که خارج می شود، و گرنه، نفس ناطقه داخل بدن جسمانی نیست، تا از بدن در برود. این روح، روح بخاری است که آقایان اطّباهم می گویند: روح دارد از بدن به در می رود. به تدریج روح بخاری از پای او به در می رود، می آید قسمت شکم، تا می اید به قفسه ی سینه، دیگر در دم های اخر، اگر توفیق داشته باشد، با این اسم شریف خودش را محشور کند؛ « یا ربّ یا ربّ»، نفس را بیرون نفرستد، فقط نفس در درون منقبض شود و «یاربّ یا ربّ...» را امتداد بدهد، آن قدر که قطع شود و برنگردد، او با اسم اعظم محشور می شود.(۴۳) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی ■این جا هم که آقاجان این گونه فرموده است، معلوم نیست که در چه وضعی بوده است که این گونه برای آقاجان پیش آمده است. یعنی دعا را که تا اخر بیان فرموده، پنجاه بار، تا صد بار مرده است و زنده شده است، نفس منقبض می شود و البته رنگ آقا بر میگردد، شما الان خودتان ببینید، چند لحظه همین «یا ربّ» را چهار بار، پنج بار، ده بار تاکیدش کنید، یعنی آن قدر بگویید؛ تمام رنگ صورت برگردد، و شخص حالت مردن می گیرد.(۴۴) @mohamad_hosein_tabatabaei

#بقیةالله ☑️قسمت3⃣ ■بقیةالله کسی است که بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری، یعنی بودن ما به واسطه‌ی بقیةالله است؛ کسی است که به ما هم رزق وجود می‌دهد و هم کمال وجود را یعنی من و شما را رشد می‌دهد و در مسیر استکمال نفس ناطقه انسانی قرار می‌دهد و ممد همت های ما می‌شود. او هم رحمت رحمانیه است و هم رحمت رحیمیه، این رزق وجود و کمال وجود است که خیلی اهمیت دارد ورنه سایر فروع رزق در راستای تحقق این رزق وجود و استکمال نفس است. رزق وجود را به ایجادش عطا فرموده است، برای اخذ رزق کمال وجود باید اتصال پیدا کنیم به بقیةالله. وقتی می‌گویی السلام علیک یا بقیةالله فی ارضه یعنی آقا جان من از شما سود می‌خواهم. سود گرفتن از شما این است که به شما وصل شوم و دور از شما نباشم و فیض و عنایت خاصه از آن ناحیه مقدسه بر وجود من سرازیر شود. با این نگاه کل ماسوی الله، مرزوق بقیةالله است چرا که امام زمان رزاق مخلوقات است و مخلوقات، ظهورِ امام زمان هستند. ما مرزوق او هستیم، او ولی نعمت ما است‌، بقیة الله فی ارض امکان است و همه‌ی ممکنات طالب رزق از او هستند. ■پس سر بر آستان آن یگانه‌ی دوران و عزیز کشور وجودمان بگذاریم و به تضرع و لابه بگوییم: ●نمی روم ز دیار شما به کشور دیگر ●برون کنید از این در درآیم از در دیگر ■اگر به حکمت جلالیه اش دیدی در نگشود یا از در براند زود ناامید نشو که همیشه جمال و نوازش بعد از جلال و قهر است چون اقتضای بسط، قبض است و اقتضای ملاقات، طهارت. پس او به جلالش پاکت می‌کند تا جمالش را بنماید در اینصورت بر در او باش و به ابتهال و رغبت بگو: ●گرم تو در نگشایی کجا توانم رفت ●به راستان که بمیرم بر آستان ای دوست ■اگر باز دیدی دری باز نشد به صاحب خانه از پشت در بگو: اگرم در نگشایید من مردن پشت این در را برگزیده‌ام که جایی خوشتر از اینجا برای من نیست، مگر من کم از سگان هستم که به وفا شهره‌اند و به پاره نان و کهنه استخوانی که از اربابشان گرفته‌اند او را رها نمی‌کنند، پس من که حیات و قوام خود را از شما گرفته‌ام چگونه پشت این در را به بهانه نگشودن آن رها کنم و به سراغ اغیار بروم؟ من که می‌دانم کسی که پشت در خانه شما راهش دهند در واقع به درونش هم راه داده اند که این خانه درون و برونش همه نور است و اگر به حکمتی در را نگشایند به حکمتی دیگر پشت در نوازشها می‌کنند: ●بود که پیش تو میرم اگر مجال بود ●و گر نه بر سر کویت به آرزومندی ●دری به روی من ای یار مهربان بگشای ●که هیچ کس نگشاید اگر تو در بندی ■و اگر باز دیدی صدایی از پشت درنیامد بگو: يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا... شما بقیة الله هستی و من فقیر و علیل و سائل! مرا به بقیة اللهى ات از در مران و رزقم ده که امر الهی است که وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ... ■حتما در می‌گشاید چون هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست وگرنه ایشان کریم و از خاندان کرم هستند، چه کسی او را خواند و پاسخ نشنید؟ عیب از ماست که صدایش نمی‌کنیم... به خودمان نگاه کنیم ببینیم امروز یادی از او کردیم؟ برای فراق او قطره‌ای اشک از چشمانمان جاری شد؟ سلامی به او دادیم؟ برای تعجیل در فرجش دعا کردیم؟ برای سلامتی او صدقه دادیم؟ فرمود اگر شیعیان ما به اندازه‌ی عطش و اشتیاقشان به یک لیوان آب به ما فکر می‌کردند ما ظهور می‌کردیم، چقدر آقای ما غریب است... او به ما رزق وجود داده، یعنی تو خودت مال او هستی، مال و اموالت مال اوست، لکن اصلا کاری با امام زمان نداریم... هرچه هستیم و هرکه هستیم حداقل ناشکر نباشیم، هرچه هستیم بر ولی نعمت خود یاغی نباشیم، حداقل روزی یکی دو دقیقه وقت بگذاریم و بگوییم آقا جان ما یاغی نیستیم. ما می‌دانیم هرچه هست از شماست، ما می‌دانیم که شما ارباب و مالک ما هستید‌ و ما بندگان شما هستیم... #ح_م

■● ‍ #عوامل_و_زمینه_های_رخداد_عاشورا (قسمت ششم)●■ ■معاويه، به‌دلیل #ضعف_معرفت و #ضعف_ایمان مردم، توانست به اغراض خود دست پيدا كند و ولايتعهدي يزيد را تثبيت كند تا بعد از به درك واصل شدنش، يزيد زمام امور را به دست گيرد و آن جنايات را در طول سه سال حكومتش مرتكب شود. ■قبلاً اشاره كرده‌ام، سال اوّل، واقعه‌ی عاشورا را پديد آورد و آن جنايت عظيم را نسبت‌به فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و اهل‌بيتش مرتکب شد. سال دوم هم قتل‌عام مردم مدينه را برنامه‌ريزي كرد و آن‌همه جنايتي كه در مدينه اتّفاق افتاد و جوي خوني كه از مسلمان‌ها و مؤمنين، كنار قبر پيغمبر صلی الله علیه و آله و سلم جاري بود. و فجايع عجيب! تجاوز به عنف‌ها که حدود سه روز يا يك هفته، يزيد تمام زنان و دختران مدينه را بر لشكريان خود حلال كرد و خدا مي‌داند كه در آن فاجعه چقدر تجاوز به عنف شد! این هم سال دوم حکومت یزید. ■سال سوم حكومت يزيد هم ماجرای حمله به كعبه و ويران كردن كعبه بود؛ به بهانه‌ي آنكه عبدالله‌بن‌زبير آنجا مخفي شده يا پناه گرفته، با منجنيق كعبه را سنگباران كردند؛ كعبه را خراب كردند. يكي از دفعاتي كه كعبه در طول تاريخ ویران شد و دوباره بازسازي كردند در همين حادثه‌ی سال سوم حكومت #يزيد بود. ■خب چه شد كه #معاویه توانست براي چنین يزيد پليدي، يزيد شرابخوار، يزيد سگ‌باز، يزيد پليد كه خدا مي‌داند پليدي‌ او چقدر است، بیعت بگیرد؟! ■حنظله‌ی غسيل‌الملائكه را می‌شناسید. حنظله آن رادمرد صحنه‌ي جهاد بود كه در زمان رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم به شهادت رسيد. شب عروسي ‌او بود و فردايِ آن، روز جهاد و جنگ بود. حنظله فقط اجازه گرفت که امشب را در مدينه بمانم و فردا خودم را به لشكر ملحق كنم و پيغمبر صلی الله علیه و آله و سلم اجازه دادند. حنظله صبح حتّي اين فرصت را به خودش نداد كه برود غسل كند و بعد به لشكر پيغمبر اکرم صلی الله علیه و آله ملحق شود. آمد به لشكر ملحق شد و در همان حمله‌هاي نخستين هم به شهادت رسيد. بعد پيغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: من مي‌بينم كه ملائكه آب آوردند و دارند حنظله را غسل مي‌دهند! لذا معروف شد به حنظله‌ی غسيل‌الملائكه! حالا پسر اين حنظله در مدينه زندگي مي‌كند. فرزندان زيادي هم دارد. شايد هشت، نه تا پسر دارد؛ يعني نوه‌هاي حنظله متعدّدند. پسر حنظله با فرزندانش از مدينه راه مي‌افتند بروند شام كه ببينند ماجرا چيست. اینها را سال‌های گذشته در مباحث‌ درس‌هایی از مکتب عاشورا عرض کرده‌ام. وقتي برگشتند، عباراتي گفتند كه انسان واقعاً حيا مي‌كند بگويد. رفتند ببينند واقعاً يزيد چطور آدمي است. آمدند، گفتند: ما كسي را ديديم که شراب مي‌خورد! تار و تنبور مي‌زند! با مادران و خواهران خودش همبستر مي‌شود!! يك چنين موجود پليد و كثيفي بشود خليفه‌ي رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم ! بشود اميرالمؤمنين! چطور معاويه موفّق شد چنين كاري را به نتيجه برساند؟! ادامه دارد... #سیره_و_تاریخ #امام_حسين_علیه_السلام #محرم_۹۷ @mohamad_hosein_tabatabaei

•|سَرِ مٰا چٰاکِــراݩ قُربٰانِ شـــٰــــاهِ عِشْقْ|• •|حَیِّ عَلَۍ الْعَزٰا فٖی مٰاتَمِ الْحُسِــــــین|• @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 7-9 آل عمران ، قسمت دوم بخش هفتم5⃣ ● نقل اقوال مختلفی که در باره مراد از محکم و متشابه گفته شده و نقد و ردّ آنها يازدهم اين است كه گفته اند: محكم آن آياتى است كه هم بايد بدان ايمان داشته باشند، و هم به آن عمل كنند، و متشابه آن آياتى است كه تنها بايد به آن ايمان داشته باشند ولى عمل نكنند. اين وجه را به ابن تيميه نسبت داده اند، و شايد منظور او از دسته اول انشائات قرآن ، و از دومى اخبار قرآن باشد، همچنان كه بعضى ديگر همين احتمال را از گفتار ابن تيميه داده اند، وگرنه اين صورت ، وجه يازدهم نمى شود، چون با چند وجه از وجوه گذشته منطبق است . و اگر منظور همان باشد كه احتمال داديم اين اشكال متوجه آن است كه لازمه متشابه بودن غير آيات احكام اين است كه مردم نتوانند به هيچ يك از معارف الهى در غير احكام ، علم بهم رسانند، چون در معارف عمل نيست ، و نيز در اين آيات آيه اى محكم نباشد تا آيات متشابه را به آن برگردانند، و به وسيله آن رفع تشابه كنند، اين از يك سو، و از سوى ديگر آيات نسخ شده همه انشاآتند، با اينكه قطعا از محكمات نيستند. ولى مثل اين كه منظور صاحب اين قول از ايمان و عمل به محكم ، و ايمان بدون عمل به متشابه ، همان معنايى باشد كه لفظ آيه مورد بحث بر آن دلالت دارد، چنانكه درباره متشابهات مى فرمايد: ((فاما الذين فى قلوبهم زيغ فيتبعون ما تشابه منه )). و نيز مى فرمايد: ((و الراسخون فى العلم يقولون آمنا به كل من عند ربنا))، چيزى كه هست از آنجايى كه ايمان و عمل داشتن نسبت به محكمات ، و تنها ايمان داشتن نسبت به متشابهات فرع اين است كه ما قبلا تشخيص داده باشيم كدام آيه محكم و كدام متشابه است ، پس وجه نامبرده و معرفى محكم به آن آياتى كه بايد مسلمانان هم به آن ايمان داشته باشند، و هم عمل كنند، و معرفى متشابه به آن آياتى كه تنها بايد به آن ايمان بياورند، هيچ دردى را دوا نمى كند. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 57 دوازدهم اين است كه گفته اند: متشابهات قرآن خصوص آياتى است كه صفات خاصه اى را بيان مى كند، چه صفات خاصه خدا مانند ((عليم ))، ((قدير))،((حكيم )) و ((خبير))، و چه صفات خاصه انبيا مانند آيه : ((و كلمته القيها الى مريم و روح منه )) كه درباره اوصاف عيسى بن مريم (عليهما السلام ) است ، و آيات ديگر كه شبيه اين باشد. اين قول را نيز به ابن تيميه نسبت داده اند. اشكال ى كه متوجه اين وجه است ، اين است كه : اولا قبول نداريم كه همه آيات مربوط به صفات خاصه خدا و انبيا، از متشابهات هستند، و در ثانى به فرض هم كه آن را قبول كنيم دليلى بر چنين انحصار نداريم . و بطورى كه از سخنان طولانى ابن تيميه برمى آيد وى دو كلمه محكم و متشابه را به معناى لغويش معنا كرده ، يعنى محكم را به كلمه اى كه دلالتى محكم دارد، و متشابه را به كلمه اى كه چند معنا در آن محتمل است تعبير و تعريف كرده و گفته است ، اين دو معنا امرى نسبى است ، چه بسا مى شود كه يك آيه از نظر جمعيتى متشابه است ، چون مردمى عامى هستند، و نمى توانند با بحث و گفتگو معناى واقعى آن را بدست آوردند. در نتيجه درباره آن آيه احتمالها مى دهند، ولى همين آيه براى جمعى ديگر محكم است ، چون قدرت بحث و فحص را دارند، و اين معنا در آيات صفات روشن تر به چشم مى خورد، چون غالب مردم درباره اين گونه صفات و اين گونه آيات دچار اشتباه مى شوند، چون فهمشان قاصر از اين است كه تا بام عالم حس به پرواز درآمده و در ماوراى عالم حس جولان كند، بناچار آنچه از صفات كه خداى تعالى براى خود اثبات كرده با صفات مشابه آن كه در خودشان سراغ دارند قياس مى كنند، و دچار گمراهى مى شوند. مثلا خدا براى خود علم و قدرت و سمع و بصر و رضا و غضب و يد و عين و امثال اينها اثبات نموده ، گمان مى كنند كه اين صفات در خداى تعالى هم از مقوله صفات خودشان امورى مادى ، و يا مستلزم جسمانيت است ، و يا آنها را شوخى و غير حقيقى فرض مى كنند، و از همين راه فتنه ها بپا مى شود، و بدعت ها ظهور مى كند، و مذاهب درست مى شود!. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □پس گویا می پرسی، چگونه بگوییم؟ آقا فرموده است: «آن قدر بگویید تا نَفَس قطع شود».(۴۵) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □نفس که قطع شد، نفس از تعلّق به جسم طبیعی آزاد می شود. یعنی انصراف پیش می آید، و این لحظه از آن لحظه های شکار گاهی نفس ناطقه ی انسانی است.(۴۶) @mohamad_hosein_tabatabaei