فَحُبُّك راحَتي في کُلّ حینٍ وَ ذِکْرُك مُونِسي في کُلّ حالي... #یاحسین @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ‍ ☑️امام زمان ارواحنافداه در #زيارت_ناحيه_مقدسه به جدّ بزرگوارشان سلام میکنند: ◾️«سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِكَ مَقْروحٌ» سلام کسی که قلبش از مصیبت تو ای جدّ بزرگوار جریحه داراست. ◾️«وَ دَمْعُهُ عِنْدَ ذِكْرِكَ مَسْفوحٌ» و هنگامی که از تو یاد میکند، اشکش جاری است. ◾️«سَلامَ الْمَفْجوعِ الْحَزِین الْوالِهِ الْمُسْتَكِينِ» سلام کسی که از این مصیبتی که بر تو وارد شد، مصیبت زده است؛ اندوهگین و غمگین است؛ سرگشته و بیچاره شده است. ◾️«سَلامَ مَنْ لَوْ كانَ مَعَكَ بِالطُّفوفِ لَوَقاكَ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّيوفِ وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دونَكَ لِلْحُتوفِ وَ جاهَدَ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ نَصَرَكَ عَلىٰ مَنْ بَغىٰ عَلَيْكَ وَ فَداكَ بِروحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ» ◾️سلام کسی بر تو باد که اگر آن روز در کربلا همراه تو بود، با جان خود در برابر تیزی تیغها و شمشیرها از تو حفاظت میکرد؛ و این نیمه جان ناقابل خود را در راه تو پیشکش میکرد؛ و برای حفظ تو به چنگال مرگ میفرستاد؛ و در پیشاروی تو جهاد میکرد؛ و در برابر کسانی که ستمگرانه علیه تو شورش کردند، به یاری تو میآمد؛ و جان خود، تن خود، مال خود، و فرزندان خود را، در راه تو قربان میکرد یا اباعبدالله. ◾️«و روحُهُ لِروحِكَ فِداءٌ» و جان خود را فدای جان تو میکرد. ◾️«وَ اَهْلُهُ ِلاَهْلِكَ وِقاءٌ» و خانواده‌ی خود را سِپَر خانواده تو می‌کرد ای اباعبدالله؛ سلام چنین امام زمانی بر تو باد. ◾️« فَلَئِنْ‏ اَخَّرَتْنِی‏ الدُّهُورُ وَ عاقَنِی‏ عَنْ‏ نَصْرِكَ‏ الْمَقْدُورُ وَ لَمْ اَكُنْ لِمَنْ حارَبَكَ مُحارِباً وَ لِمَنْ نَصَبَ لَكَ الْعَداوَةَ مُناصِباً فَلَاُنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَسَاءً وَ لَاَبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً حَسْرَةً عَلَيْكَ وَ تَاَسُّفاً عَلىٰ ما دَهاكَ وَ تَلَهُّفاً حَتَّى اَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ وَ غُصَّةِ الِاكْتِيَابِ» ◾️ای جدّ بزرگوارم! اگر زمانه و روزگار مرا به تأخیر انداخت؛ و در کربلا نبودم تا جانم را قربان تو کنم؛ خانواده ام را سِپَر خانوادهی تو قرار دهم؛ و تقدیر الهی مرا از یاری تو باز داشت؛ من نبودم که به جنگ با کسانی که با تو جنگیدند، بروم؛ و با آن کسانی که با تو به دشمنی بر خواستند، دشمنی کنم؛ اگر در آن روز نبودم؛ امّا اکنون در عوض آن «فلَاُنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً» هر صبح و شام بر تو گریه میکنم و میگریم. ◾️«وَ لَاَبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّموعِ دَماً» و به جای اشک، در مصیبت تو، از روی حسرتی که بر تو دارم، و به خاطر سوز و تأسّفی که بر مصیبتهای عظیمی که بر تو وارد شد، به دل من وارد آمده است، خون میگریم. تا اینکه بالاخره در اثر این سوز، اینقدر می‌گریم، این‌قدر میسوزم، تا منِ امام زمان عليه السلام در اثر این غصّه و مصیبت جان دهم؛ و جان به جان آفرین تقدیم کنم. ◾️شرح فرازهايی از #زيارت_ناحيه_مقدسه◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... عنقای قاف را هوس آشیانه بود غوغای نینوا همه در ره بهانه بود   جایی که خورده بود می، ‌آن‌ جا نهاد سر دُردی‌کشی که مست شراب شبانه بود   یک‌باره سوخت ز آتش غیرت، هوای عشق موهوم‌پرده‌ای اگر اندر میانه بود   در یک طبق به جلوۀ جانان نثار کرد هر دُرّ شاهوار ‌کش اندر خزانه بود   نامد به جز نوای حسینی، به پرده راست روزی که در حریم الست این ترانه بود   «باللَّه»! که جا نداشت به جز بی‌نشان در او آن سینه‌ای که تیر بلا را نشانه بود   کوری نظاره کن که شکستند کوفیان آیینه‌ای که مَظهر حُسن یگانه بود   نی‌نی؛ که وجه باقی حق را هلاک نیست صورت به جاست، آینه ‌‌گر رفت، باک نیست  ☑️نیری تبریزی @mohamad_hosein_tabatabaei

■●اربعین حسینی؛ اربعین حسینیان●■ ■در آستانۀ اربعین اباعبدالله الحسین علیه السّلام قرار داریم. ■سیر از کربلا تا شام و از شام تا کربلا که یک اربعین طول کشید، سیر مِنَ الحسین اِلی الیزید و مِنَ الیزید اِلی الحسین علیه السّلام، سیر مِنَ الکربلا اِلی الشام و مِنَ الشام اِلی الکربلا، سمبل و نمادی از حرکت قوس نزول و قوس صعود است... ■در قوس نزول از مبدأ احدیّت راه آغاز می‌شود و به حضیض عالم مُلک و عالم ناسوت ختم می‌شود. ■و در قوس صعود از همین قاعدۀ هستی که عالم مُلک و ناسوت است سیر آغاز می‌شود و به مقام احدیّت ختم می‌شود. سیر مِن الله اِلی الله ... ■به تعبیری هر انسانی سیری را طی می‌کند؛ از احسن تقویم به اسفل سافلین. و بعد از اسفل سافلین این سیر مجدداً آغاز می‌شود به سمت احسن تقویم ... به همان جایی که سیر از آنجا آغاز شده بود، اِنّا لله وَ اِنّا اِلیهِ راجعون ... سیر مِنَ الحسین اِلی الیزید و مِنَ الیزید اِلی الحسین علیه السّلام، نمادی از همین سیر است..‌. ■● #مهدی _ طیب۸۷/۱۱/۲۴ #اربعین_حسینی●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ☑️امام باقر (علیه السلام) فرمود: حسین بن علی از کربلا به محمدبن حنفیه چنین نوشت: ▪️«بسم الله الرحمن الرحیم. مِن الحسین بن علی إلی محمد بن علی و مَن قِبَله مِن بنی‌هاشم: امّا بعدُ فکأنَّ الدنیا لم تکنْ و کأنَّ الآخرةَ لم تزلْ، والسلام». ▪️به‌نام خداوند مهرگستر مِهروَرز. از حسين بن علی به محمد بن علی [حنفیه] و ديگرِ بنی‌هاشم در نزد وی: اما بعد، گویا که دنيا هرگز تحقق نیافته و آخرت هميشگی بوده است، بدرود. ◾️(كامل الزيارات، ص۷۵)◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ◾️صلوات عرشی جناب ابن عربی بر حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام◾️ صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلهِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی باقرِ العلومِ ، شخصِ العِلمِ و المعلومِ ، ناطقهِ الوجودِ ، ضرغامِ آجامِ المعارِفِ ، المُنکشِفِ لِکُلِّ کاشفِ ، الحیاهِ السّاریَهِ فی المجارِی ، النُّورِ المُنبَسِطِ علی الدُّراری ، حافظِ معارجِ الیقینِ ، وارثِ علومِ المُرسَلینِ ، حقیقهِ الحقائقِ الظُّهوریَّهِ ، دَقیقهِ الدّقائق النُّوریَّهِ ، الفُلکِ الجاریَّه فی اللُّجَجِ الغامرَهِ ، المُحیطِ عِلمُهُ بِالزُّبُرِ الغابِرَهِ ، النَّباء العَظیمِ و الصِّراطِ المُستَقیمِ ، المُستَنَدِ لِکُلِّ وَلیٍّ ، مُحَمَّد بنِ عَلیٍّ علیه السلام. @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... امشب شب مبارک قدر است و من تو را بر روی دست خویش چو قرآن گرفته ام ▪️شهادت جانگداز دردانه ارباب ، حضرت رقیه سلام الله علیها را به محضر حضرت حجة ابن الحسن ارواحنا فداه تسلیت عرض می کنیم. @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ☑️انواع معرفت معرفت بر دو نوع است: 1⃣ معرفت به حسب عقل، یعنی به طریق استدلال عقل به آیات کبری و علامات صغری. چنانچه می فرماید: « أَوَلَمْ يَنظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْض». (اعراف/۱۸۵) 2⃣ و معرفت حق به حق. و این قسم معرفت ، ممکن نیست الا به شهود صرف و تجلی محض . ▪️و معرفت حق بر دو قسم است: ❗️معرفت کسبی ‼️معرفت بدیهی ؛ که احتیاجش به کسب نیست. ▪️و نزد بعضی همه معرفتها کسبی است، و نزد محققان بعضی کسبی و بعضی بدیهی است. ▪️هرگاه که عارف واصل شود به حق، نه به استدلال عقل، آن زمان واصل باشد. چنانچه فرموده نبی است علیه السلام« عرفتُ ربّی بِربّی » آفتــاب آمـــد دلــیــــل آفتاب گر دلیلت باید از وی رو متاب ◾️حقیقة الحقائق شیخ اکبر محیی الدین ابن عربی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... #نکته_ناب 🍀صلی الله علیک یا محمد بن علی الباقر علیهما السلام🍀 ▪️الامام المتقین و وصیّ رسول رب العالمین، امیرالمومنین وسرّ الانبیاء و المرسلین، سید الاوصیاء و الصدّیقین، السرّ الجلی و النّجم الثاقب علی بن ابی طالب، نقطة تحت باء بسم الله الرحمن الرحیم ومحمد بن علی بن الحسین باقرها و جعفر بن محمد الصادق ناشرها، صلوات الله علیهم اجمعین فافهم فتدبر! ☑️علی نقطه آغاز وجود #ح_م

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ◾️اگر هر سال خاطره‌ی حادثه‌ی عظیم عاشورا تجدید می‌شود و مجالس به ذکر مصائب اهل بیت‌علیهم‌السلام اختصاص می‌یابد، به خاطر این است که تکرار، بسیار آموزنده و اثرگذار است. رمزِ تکرار در اذکار الهی این است که حقیقت و آموزه‌ای که اندیشه‌ی انسان آن را شناخته و پذیرفته است، در لایه‌های عمیق‌تر وجود او نفوذ کند و از ذهن و فکر، به قلب و دل راه یابد و در آنجا مستقر شود. تکرار سبب می‌شود حقیقت ذکر، همه‌ی وجود انسان را در بر گیرد. تکرار، راز بزرگ تعالی و تکامل است. ◾️تکرارِ بزرگداشت حادثه‌ی عاشورا و مجالس پی‌‌در‌پی، که خصوصاً در دو ماه بزرگ محرّم و صفر برای اقامه‌ی عزای اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام برپا می‌شود، چنین هدفی را دنبال می‌کند؛ می‌خواهد انسان را به حقیقتِ امام حسین‌علیه‌السلام واصل کند. چون حقیقت امام، حقیقت راستینِ همه‌ی انسان‌هاست. ◾️امام، جانِ جانِ همه‌ی انسان‌هاست. حقیقت انسانیّت انسان و همان منِ برتر ماست که از آن دور افتاده‌ایم. ما از خویشتنِ خویش غافل و جدا شده‌ایم و آن را فراموش و گم کرده‌ایم. تمام این سوگواری‌ها و تکرار خاطره‌جانبازی‌های اباعبدالله‌الحسین‌ علیه‌السلام و یاران باوفای آن بزرگوار، به خاطر این است که بتوانیم به حقیقتِ خودمان که همان وجود امامِ معصوم و حجّت خداست، برگردیم. ◾️امام درختی است که برگ‌هایی بر ایشان روییده‌اند. برگ‌ها اصلشان همان درخت است؛ همان تنه، ساقه و شاخه‌ی درخت است و از آن متفرّع شده‌اند. هدفِ این تجدید خاطره‌ها، هدفِ مجالس ذکر و بزرگداشت اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام، ارتباط پیدا کردن و برگشتن به اصل و اتّحاد با حقیقت ولایت، اتّحاد و الحاق به امام، رسیدن به مقام مَعیَّت و نیل به مقام شفاعت است. در زیارت عاشورا همین را از خدا درخواست می‌کنیم. از خدا می‌خواهیم: «أنْ‏ يَجْعَلَنِي‏ مَعَكُمْ‏»؛ با امام باشیم؛ با اهل بیت‌علیهم‌السلام باشیم. از خداوند می‌خواهیم شفاعت امام حسین‌علیه‌السلام را روزی ما کند: «اَللّهُمَّ ارْزُقنِی شَفاعَةَ الحُسَیْن». شفاعت یعنی جفت شدن، پیوستن، مُلحَق شدن، به اتّحاد رسیدن؛ یعنی همان مقام مَعیَّت. ◾️سلام دادن به امام و زیارت کردن امام هم نماد همین است. به چه کسی سلام می‌کنیم؟ به کسی که به او برخورده‌ایم؛ به او رسیده‌ایم؛ با او ملاقات کرده‌ایم. سلام به امام نتیجه‌ی ملاقات با امام است؛ نتیجه‌ی راه یافتن به امام و ارتباط پیدا کردن با امام است. زیارت هم یعنی دیدار؛ یعنی دیدن امام؛ یعنی به لِقای امام نایل شدن. ◾️در تجدید خاطره‌ی نهضت حسینی این هدف دنبال می‌شود؛ می‌خواهیم به مقام مَعیَّت با اباعبدالله الحسین‌علیه‌السلام نایل شویم. می‌خواهیم به شفاعت و مقام محمود برسیم؛ مقام محمودی که خدای متعال برای پیغمبر‌صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم و اهل بیت‌علیهم‌السلام اختصاص داده است. می‌خواهیم آن شفاعت شامل حال ما شود. یعنی با آن بزرگواران جفت شویم؛ به آنها مُلحَق شویم؛ به مقام مَعیَّت نایل شویم؛ دوباره به حقیقت گم شده‌ی وجود خودمان که حقیقت انسان کامل و حقیقت حجّت خداست، راه پیدا کنیم؛ با او متّحد و به او واصل شویم. ◾️استاد مهدی طیب ۱۳۹۱/۹/۱۶◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ☑️عاشورا حقیقتی فراگیر در تمامی مراتب وجود انسان ◾️در جنبه‌ی باطنی هم، حقیقت عاشورا همه‌ی مراتب وجود انسان را در بر می‌گیرد؛ چه در مرتبه‌ی فعل و عمل، که انسان باید حسینی رفتار کند، چه در مرتبه‌ی خُلق و صفت، که انسان باید خُلق و خوی حسینی داشته باشد و چه در مرتبه‌ی ذات، که باید با حقیقت حسینی پیوند پیدا کند؛ به اصل خود برگردد؛ به حقیقت وجودی خود راه پیدا کند و متّصل شود؛ قطره در دریا فانی شود. ◾️با عمل می‌توان به صفات راه یافت و با صفات می‌توان به ذات راه پیدا کرد. لذا اِقتدا به اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام در عرصه‌ی عمل و رفتارِ هر روزه، یعنی هر روز حسینی عمل کردن و به اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام اقتدا کردن، راه او را در پیش گرفتن و از رفتارهای حسینی تبعیّت کردن، به‌تدریج خُلق و خوی حسینی را در وجود ما حاکم می‌کند؛ یعنی از فعل به صفت راه می‌یابیم. ◾️این مطلب را در بحث‌های خودسازی و سِیر و سلوک گفته‌ام. انسان با تکرارِ عمل، می‌تواند به مَلَکات راه پیدا کند. اگر عملی را تکرار کند، مَلَکات متناسب با آن عمل، در جان او پدید می‌آید. پس با مکرّر حسینی رفتار کردن، خلق و خوی حسینی در انسان پدید می‌آید. ثمره و میوه‌ی اقتدا، تَخَلُّق است. میوه‌ی اقتدا به اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام، تَخَلُّق به اخلاق حسینی است. استمرار تخلّق به اخلاق حسینی هم به مَعیَّت و اتّحاد با اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام منتهیه می‌شود. ◾️یعنی یار حقیقی امام حسین‌علیه‌اسلام، در باطن به حقیقت حسینی راه پیدا می‌کند؛ به «فَناءِ فِی الْحُسَینِ و بَقاءِ بِالْحُسَینِ» نایل می‌شود؛ فانی در اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام و باقی به اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام خواهد شد. آن گاه خود او، در حدّ وجودیش، مظهری از اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام و جلوه‌ای از ایشان می‌شود. این راهی است که در تکرار عزاداری‌ها، تکرار ذکر اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام، تکرار خواندن زیارت‌ها، طی می‌شود. ◾️استاد مهدی طیب ۱۳۹۱/۹/۱۶◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

خودت را بشناس ◾️سقراط اساس فلسفه خود را بر یک جمله استوار ساخت و گفت: «خودت را بشناس» ابن‌سینا هم در آغاز نمط سوم الاشارات و التنبیهات با صراحت تمام می‌گوید: ◾️ای انسان به خودت بازگرد و در خویشتن خویش تامل کن، هنگامی که در حال صحت و سلامت هستی و در برخی موارد به امور بیرون از خود آگاهی به دست می‌آوری، آیا چنین نیست که هرگز از خود غافل نیستی و همواره خودت برای خودت حضور داری؟ ◾️سخن ابن‌سینا و بیان بهمنیار غلامحسین ابراهیمی دینانی◾️ ◾️تفکر دائم و اندیشیدن همیشگی، جهاد در راه حقیقت است و کسی که در راه حق به جهاد بپردازد، از هدایت الهی برخوردار می‌شود؛ و این همان چیزی است که خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم به آن بشارت داده است. «الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا» ◾️کتاب فراز و فرود فکر فلسفی غلامحسین ابراهیمی دینانی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei