eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
☑️ادب و حیا در برابر خداوند ▪️از امام جواد علیه السلام سوال شد: یابن‌ رسول ‌الله ادب با خدا چگونه است؟ ▪️امام(علیه السلام) فرمودند: قرآن را تلاوت کند آن گونه که نازل شده است ٬احادیث ما را روایت کند آن طور که ما گفته‌ایم و خدا را بخواند بدون اینکه از خدا طلبکار باشد. ▪️روایت شده است خداوند متعال در بعضی کتاب‌های آسمانی‌اش می‌فرماید: ای بنده من! آیا سزاوار است وقتی با من سخن می‌گویی به چپ و راست نگاه کنی؟ ️در حالی که اگر بنده‌ای مثل خودت با تو سخن بگوید و این گونه رفتار کند رهایش می کنی!پس رواست با من این گونه باشی؟ ▪️روایت شده است که روزی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به طرف گوسفندانش که به همراهی چوپانی به بیابان فرستاده بود رفت. ▪️چوپان، بی خبر از آن حضرت، لباس‌هایش را در آورده بود، به محض اینکه متوجه آمدن حضرت رسول شد لباس‌هایش را پوشید. ▪️پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمودند: برو ما نیازی به چوپانی تو نداریم، ما خاندانی هستیم که کسی را که حتی در خلوت با خدایش رعایت ادب نکند، استخدام نمی‌کنیم... ◾️آداب سلوک علامه حسن زاده آملی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی◾️ ▪️صدق بالاترین سیاست در دنیا و آخرت است. صدق روی دست تمام سیاست‎های سیاستمداران عالَم است. ▪️حضرت علی علیه السّلام فرمود: اَلصِّدقُ سَیفُ اللهِ فى أَرضِهِ وَ سَمائِهِ: صدق شمشیر خدا در زمین و آسمان خداست. صدق همه‎جا نافذ است؛ می‎بُرد و پیش می‎رود. ◾️مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
آیات 27-26 آل عمران، قسمت دوم بخش اول ● ملك ، چه حق و چه باطل از ناحيه خداى تعالى است تُؤْتى الْمُلْك مَن تَشاءُ وَ تَنزِعُ الْمُلْك مِمَّن تَشاءُ كلمه ((ملك )) بدان جهت كه در اين آيه ، مطلق آمده ، (و نفرموده ملك حق را به هركس بخواهى مى دهى )، شامل ((ملك حق )) و ((ملك باطل )) هر دو مى شود، و خلاصه مى فهماند مالكيت آنكس ‍ كه در ملكش عدالت مى كند، و هم مالكيت كسى كه در ملكش جور و ستم روا مى دارد، هر دو از خدا است ، براى اينكه ملك (همانطور كه قبلا يعنى در تفسير آيه : ((ان آتاه اللّه الملك ...)) بيان كرديم ) خودش ‍ فى نفسه موهبتى از مواهب خدا است ، نعمتى است كه مى تواند منشأ آثار خيرى در مجتمع انسانى باشد، و به همين جهت است كه مى بينيم خداى تعالى علاقه و دوست داشتن ملك را فطرى و جبلى انسانها كرده است . پس ملك حتى آنكه در دست غير اهلش افتاده بدان جهت كه ملك است ، مذموم نيست ، آنچه مذموم است يا به دست گرفتن نااهل است ، مثل ملكى كه شخص ظالم و غاصب از ديگرى غصب كرده ، و يا خود آن هم مذموم نيست ، بلكه سيرت و باطن خبيث او مذموم است ، چون او مى توانست براى خود سيرتى نيكو درست كند، كه البته برگشت اين نيز به همان وجه اول است . و به بيانى ديگر مى گوئيم : ملك نسبت به كسى كه اهليت آنرا دارد نعمت است ، و اين نعمت را خداى سبحان در اختيار او نهاده ، و نسبت به آنكه اهليت ندارد نقمت و بدبختى است ، و اين نقمت و عذاب را خدا به گردن او انداخته ، پس به هر حال ملك چه خوبش و چه بدش از ناحيه خدا است ، و فتنه اى است كه با آن بندگان خود را مى آزمايد. در سابق هم گفتيم كه هر جا خداى سبحان مطلبى را مقيد به مشيت خود كرده ، معنايش اين نيست كه خدا كارهايش را دل بخواهى و جزافى انجام مى دهد، بلكه معنايش اين است كه هر چه مى كند در كمال اختيار مى كند، مجبور به هيچ كارى نيست ، پس در آيه مورد بحث هم معناى كلام اين است كه اگر به كسى ملك مى دهد و يا از كسى مى گيرد، و اگر به كسى عزت مى دهد، و ديگرى را ذليل مى كند، همه را با مشيت خود مى كند، و كسى نيست كه او را مجبور به كارى كند، البته اين هم هست كه آنچه خدا مى كند بر طبق مصلحت است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 206 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
☑️آیت‌الله بهجت (ره) : ▪️این احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد، و یک سری مقدمات در خود نماز. آن چه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود این است که: انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند. و معصیت، روح را مکدّر می کند و نورانیّت دل را می برد. ▪️و در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود ، یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند . ◾️برگی از دفتر آفتاب ، ص ۱۳۳◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☑️تبرّى در قرآن و احاديث ▪️تبرّى در لغت به معناى كناره گرفتن از چيزى است كه مجاورت آن ناپسند است.
☑️لعن در قرآن و احاديث ▪️كتاب‌هاى لغت واژه «لعن» را به معناى راندن و دور كردن (از رحمت)، لعن كردن توسط خدا را به معناى عذاب كردن، و لعن كردن توسط مخلوق را به معناى دعا براى دور كردن شخص از رحمت الهى دانسته‌اند. ▪️لعن نيز همچون صلوات از اعمالى است كه خداوند، خود آن را انجام داده و مؤمنان و صالحان را نيز به آن دعوت نموده است. در آيات بسيارى از قرآن كريم، خداوند گروه‌ها و اشخاص فراوانى را لعن نموده است. ▪️به مصداق تَخَلَّقوا بِاَخلاقِ اللهِ: به اخلاق الهى متخلّق شويد، می‌توان نتيجه گرفت كه مؤمنان راستين از هر جنس و در هر سطح، كسانى را كه خداوند لعن نموده است، لعن می‌كنند. ▪️به اين حقيقت نيز در آيات متعدّد قرآن كريم تصريح شده و طىّ آن پيامبران، فرشتگان و مؤمنان راستين، از لعن كنندگان دانسته شده‌اند. ▪️همچنين پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم هفت گروه را لعن كرده‌اند. در حديث ديگرى آن حضرت به اميرالمؤمنين علیه السّلام فرمودند: هر كس كارى كند كه مورد عاقّ والدينش واقع شود لعنت خدا بر او باد، هر كس از مولايش بگريزد لعنت خدا بر او باد، هر كس به شخصى كه او را براى انجام كارى در قبال اجرتى استخدام كرده ظلم كند لعنت خدا بر او باد. آن گاه فرمودند: اى على، من و تو دو پدر اين امّتيم، هركس كارى كند كه مورد عاقّ ما قرار گيرد، لعنت خدا بر او باد. من و تو دو مولاى اين امّتيم، هركس از ما بگريزد لعنت خدا بر او باد. من و تو دو اجير اين امّتيم، هر كس در دادن اجرت ما بر ما ستم كند لعنت خدا بر او باد. ▪️در حديث ديگرى نيز فرمودند: برترين شخص در اين امّت پس از من على بن ابی‌طالب و فاطمه و حسن و حسين (علیهم السّلام) می‌باشند. هر كس جز اين بگويد لعنت خدا بر او باد. ▪️و نيز فرمودند: هركس كينه و دشمنى على را در دل داشته باشد لعنت خدا بر او باد. ▪️و نيز در حالى كه گيسوان خويش را در دست داشتند، فرمودند: هركس به تار مويى از من (كه مقصود بستگان آن حضرت است) آزار برساند، هر آينه مرا آزار نموده است و هر كس مرا بيازارد، هر آينه خداوند را آزار رسانده است و هر كس خداوند را بيازارد، همه موجوداتى كه آسمان‌ها و زمين را پر كرده‌اند او را لعنت می‌كنند. ▪️همچنين فرمودند: هر كس تن به ولايت كسى جز مولاى حقيقى خود بدهد، لعنت خداوند و ملائكه و انسان‌ها، همگى بر او باد. ▪️به موجب احاديث فراوانى، پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم، اباسفيان، عمرو بن العاص، يزيد بن معاويه و خاندان ابی‌سفيان را به اسم، و دشمنان و غاصبان حقّ اميرالمؤمنين علیه السّلام و دارندگان برخى صفات و عملكردهاى ناستوده را به طور كلّى، لعن نموده‌اند. ▪️همچنین امیرالمؤمنین علیه السّلام معاویه، عمر و بن العاص، ابا موسی اشعری، ابا الاعور، حبیب بن مسلمه، عبدالرّحمن بن خالد، ضحاک بن قیس و ولید بن عقبه را به اسم، لعن می‌فرمودند. ◾️کتاب ره توشه دیدار تألیف استاد مهدی طیّب◾️ - ۳ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#حسین_منی_و_انا_من_حسین   ☑️قسمت ۴۰ قَالَ سَیّد الکُونَین: «حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ
☑️قسمت ۴۱ ▪️این مشتق شدن را انفطار گفتیم. انفطار چیست؟ شکوفه‌ی درخت از شاخه‌ منفطر می‌شود. آیا شکوفه از شاخه جداست؟ شکوفه نه شاخه است و نه از شاخه جداست بلکه عین الربط به شاخه است و اتصال به شاخه دارد. حق متعال فاطر السماوات و الارض است. «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ» (روم/۳۰). عالم از نور حق متعال منفطر شده است حال آیا مخلوقات نستجیر بالله خدا هستند؟! خیر، خدا خدا است، مخلوق هم مخلوق است. آیا مخلوقات جدا از حق متعال هستند؟! خیر... بحث انفطار و انشقاق مطرح است؛ همه‌ی مخلوقات از نورحق متعال مشتق شده‌اند. ▪️این نور واحد که همان نور ائمه‌ی اطهار علیهم السلام است در تمام مخلوقات عالم ظهور پیدا کرده است؛ حُسَيْنٌ مِنِّي وَ أَنَا مِنْ حُسَيْن. این حقیقت واحد، در تمام عالم بسته به قابلیت مخلوقات ظهور دارد. هر مخلوقی به اندازه قابلیت خودش می‌تواند این نور واحد را نشان دهد. در عالم، همه‌ی مخلوقات مقید و محدود به حد معینی هستند لذا همه‌ی مخلوقات، این نور واحد را مقید و محدود نشان می‌دهند؛ اصلا مخلوقات نمی‌توانند این نور را آنگونه که هست نشان دهند الا یک حقیقت به نام انسان کامل «إنَّ الله خَلَقَ آدَمَ عَلیٰ صُورَتِهِ»، خدا آدم را به صورت خودش خلق کرده است، آن هم به صورتی که به حق متعال اضافه شده است، خدا آدم را به شاکله‌ی خودش خلق کرده است، ذاتاً و صفاتاً و فعلاً... لذا به تعبیر حکما، انسان فوق مقوله است. یعنی چه؟ یعنی یک حقیقت ممتد از فرش تا فوق عرش است... انسان حد ندارد. نفس انسانی مقید به حد معینی نیست و حقیقتی لا یتناهی است، ملائکه اما محدود هستند؛ برخی از آنها فقط رکوع می‌کنند و برخی فقط سجود. انسان، ازلی و ابدی است لذا در صلوات شریف جناب ابن عربی بر حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة و الثناء، از ایشان به عنوان «أزَلِ الأبَدیّاتِ و أبَدِ الأزَلیّات» یاد شده است... ▪️این نور واحد، ازلی و ابدی است و امام و حجت است. خدا ازلی و ابدی است، از زمانی که «از» بر نمی‌دارد تا زمانی که «تا» ندارد خدا بوده و هست و خواهد بود، این خدای ازلی و ابدی هر لحظه در تجلی است و تجلی او همین نور است. این نور واحد اگر نباشد، عالم به کتم عدم می‌رود. انسان، تنها مخلوقی است که ازلی و ابدی است لذا تنها انسان است که می‌تواند این نور را متجلی کند. در هر زمانی، یک ‌پیغمبری، یک انسانی بوده و توانسته که این نور واحد را متناسب با استعداد و فهم خودش ظهور بدهد. این نور ظهور یافته کلمه است و این کلمه گاهی به شکل آدم بوده است، گاهی عیسوی بوده و گاهی موسوی. بسته به ظرفیت عیسوی و موسوی و ابراهیمی، این نور متجلی می‌شود...
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#شرح_مراتب_نفس_اماره   ☑️قسمت ۱۰ ▪️«وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَ
  ☑️قسمت ۱۱ ▪️«وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَىٰ قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَىٰ أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُوا يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَٰهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» (اعراف/۱۳۸)ﻭ ﺑﻨﻲ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎ (یی ﻛﻪ ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺮﻕ ﻛﺮﺩﻳﻢ) ﻋﺒﻮﺭ ﺩﺍﺩﻳﻢ. ﭘﺲ ﺑﻪ ﮔﺮﻭهی ﮔﺬﺭ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺖ ﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﻣﻠﺎﺯﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﺍی ﻣﻮسی! ﻫﻤﺎﻥ‌ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻌﺒﻮﺩﺍنی ﺍﺳﺖ، ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﻣﻌﺒﻮﺩی ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ! ﻣﻮسی ﮔﻔﺖ: ﻗﻄﻌﺎً ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻭهی ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻭ ﻧﺎﺩﺍنی ﻣﻰ‌ﻭﺭﺯﻳﺪ». ▪️قوم حضرت موسی با وجود آن معجزاتی که ایشان برایشان آشکار کردند، بعد از رهایی از آل فرعون و هلاکتشان، از حضرت موسی خواستند تا بتی برای آنان قرار دهد تا به عبادت آن مشغول شوند! وقتی حضرت موسی بازمی‌گردد و از سامری می‌پرسد که چرا این گوساله را ساخته‌ای؟ او پاسخ می‌دهد که این قوم شما بعد از این همه دعوت به سوی خدا از جانب شما باز هم طالب بت هستند پس من هم خواسته‌ی آن‌ها را برآورده کردم. حال باید ببینیم این «اثر رسول» چیست؟؟ علم گاهی از بالا به انسان افاضه می‌شود و گاهی از پایین، «مِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ». ما باید به سراغ علمی برویم که از بالا و از جانب حق متعال به ما القا می‌شود. اما سامری سراغ علمی رفت که از پایین می‌آید. برخی از مفسرین مثل محی الدین بن عربی و دیگران گفته‌اند که او علمی شبیه علوم غریبه آموخت. ریاضی و طبیعیات و از این قبیل علوم را بلد بود. این علم می‌شود تحت ارجل. ▪️این سامری گوساله‌ای درست کرد و مردم را دعوت کرد. همه هم از قضا آمدند و این گوساله را پرستیدند. وقتی حضرت موسی برگشت و این صحنه را دید اول ریش جناب هارون را گرفت. او هم گفت یاابن أم تا رأفت موسی را برانگیزاند. گفت که اگر من سکوت نمی‌کردم که این‌ها مرا می‌کشتند. «قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّن تُخْلَفَهُ وَانظُرْ إِلَىٰ إِلَٰهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا» (طه/۹۷) (موسی) ﮔﻔﺖ:« ﭘﺲ (ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩم) ﺑﺮﻭ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻛﻴﻔﺮ ﺗﻮ (ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺁﺛﺎﺭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ) ﺩﺭ ﺯﻧﺪگی ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ (ﺩﭼﺎﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻣُﺴﺮی ﻭﻳﮋﻩ ﺍی ﺷﻮی ﺗﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﺰﺩﻳﻜﺖ ﺁﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻲ) ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺳﺖ ﻧﺰﻧﻴﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻭﻋﺪﻩ ﮔﺎهی (ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻗﻴﺎﻣﺖ) ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺨﻠﻒ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ(ﺍﻛﻨﻮﻥ) ﺑﻪ ﻣﻌﺒﻮﺩﺕ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﻠﺎﺯﻣﺶ ﺑﻮﺩی ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻴﻢ، ﺳﭙﺲ ﺳﻮﺧﺘﻪ‌ﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﻳﺎ ﻣﻰﭘﺎﺷﻴﻢ. حضرت موسی به سامری گفت که به اله خود نگاه کن. لذا این‌جا حضرت موسی اشاره می‌کنند که این گوساله هم اله سامری بوده‌است. اما او خدا را در گوساله محدود کرد و اله محدود مورد تایید نیست پس آن را می‌سوزانیم و خاکسترش هم به دریا می‌ریزیم. در قرآن گوساله، گاو، سگ و... ذکر شده‌است. این‌ها همگی مظهر دنیا هستند و دنیا آتش است. بحر مسجور مظهر دنیا و آخرت است. دریایی که روی آن آتش است. این بحر آخرت است و آتش دنیاست. لذا این دنیا باید در دریا ریخته‌ شود...
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☑️لعن در قرآن و احاديث ▪️كتاب‌هاى لغت واژه «لعن» را به معناى راندن و دور كردن (از رحمت)، لعن كردن ت
◾️لعن دشمنان اهل‌بيت در قرآن - بخش اوّل◾️ ▪️به موجب آيات متعدّد قرآن كريم كسانى كه ولايت اهل‌بيت علیهم السّلام را غصب نموده و آن بزرگواران را مورد تعدّى و ستم قرار دادند، مورد لعنت خداوند و ملائكه و مؤمنانند. به چهار مورد از آيات مزبور اشاره می‌كنيم. ۱- اِنَّ الَّذينَ يُؤذونَ اللهَ وَ رَسولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِى الُّدنيا وَالاخِرَةِ وَ اَعَدَّ لَهُم عَذاباً مُهيناً (احزاب-۵۷) ▪️هر آينه خداوند كسانى را كه خدا و رسولش را می‌آزارند، در دنيا و آخرت لعنت می‌كند و عذاب خواركننده‌اى براى آنان آماده نموده است. ▪️با توجّه به اينكه اهل سنّت در حدّ تواتر از عايشه نقل كرده‌اند كه پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: فاطمه پاره تن من است. هر كس او را بيازارد مرا آزرده است. ▪️و در منابع معتبر خود، ماجراى حمله به خانه حضرت فاطمه علیها السّلام و به آتش كشيده شدن خانه و مورد ضرب و شتم قرار گرفتن و مجروح شدن آن حضرت و به شهادت رسيدن جنينى كه در رحم آن حضرت بود را نقل کرده و اين را كه حضرت فاطمه علیها السّلام به دو طرّاح و سركرده غائله حمله به خانه خود، فرمودند: خدا و ملائكه الهى را شاهد می‌گيرم كه شما دو نفر مرا به خشم آورديد و رضايت مرا رعايت نكرديد و اگر به ملاقات پدرم نايل شوم از شما دو نفر نزد او شكايت می‌كنم، ذكر نموده و تصريح كرده‌اند كه حضرت زهرا علیها السّلام در حالى از دنيا رفتند كه از آن دو غضبناك بودند و نخستينِ آن دو، در آخر عمر خويش آرزو می‌كرد كاش دستور حمله به خانه حضرت فاطمه علیها‌ السّلام را نداده و خانه آن حضرت را نگشوده بود، ▪️و با عنايت به حديثى كه اميرالمؤمنين علیه السّلام از پيامبر نقل نموده‌اند كه به آن حضرت فرمودند: يا على هركس مويى از تو را بيازارد هرآينه به من آزار رسانده است و هر كس مرا بيازارد هر آينه خدا را آزار داده است و هر كس خدا را بيازارد لعنت خدا بر او باد. ▪️مورد لعن الهى بودن غاصبان حقّ حضرت امير و ظالمان به حضرت زهرا علیهما السّلام به موجب آيه مزبور جاى ترديد ندارد. ▪️لذا در تفسير على بن ابراهيم ذيل همين آيه از امام عسکرى علیه السّلام نقل شده است كه اين آيه در مورد كسى كه حقّ اميرالمؤمنين صلوات الله عليه را غصب كرد و حقّ فاطمه صلوات الله عليها (فدک) را از او باز ستاند و حضرتش را مورد اذيّت و آزار قرار داد، نازل شده است و پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: هر كس فاطمه را در دوران زندگى من بيازارد مانند كسى است كه او را پس از مرگ من بيازارد و هر كس او را پس از مرگ من بيازارد همچون كسى است كه او را در دوران زندگى من آزار داده باشد و هر كس او را بيازارد هر آينه مرا آزار داده است و هركس مرا بيازارد هر آينه خداوند را آزار داده است و اين همان سخن خداوند در قرآن كريم است كه اِنَّ الَّذينَ يُؤذونَ اللهَ وَ رَسولَهُ... ادامه دارد.... ◾️کتاب ره توشه دیدار تألیف استاد مهدی طیّب◾️ - ۴ @mohamad_hosein_tabatabaei
☑️نصیحت، حفظ آبروی دیگران ▪️سوزن خیاطی را (مِنصَحه) می گویند، و خود خیاط را (ناصح) می گویند. کسی است که کند، (نصیحت) یعنی جامه در بر کردن، را برهنه نکردن، آبروی کسی را نبردن، آبروی را با سالم حفظ کردن نه با آبروی اینها را بردن؛ این معنای نصیحت است. نصیحت غیر از و است، نصیحت یک کار ، ، و و و است. کسی که جامه بر تن مردم بپوشاند، کسی که را حفظ کند، کسی که اجتماعی جامعه را حفظ کند؛ او ناصح است. ◾️پیام به اولین همایش بین المللی اربعین در دانشگاه محقق اردبیلی _ دماوند ؛ مهر ۱۴۰۰◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#حسین_منی_و_انا_من_حسین ☑️قسمت ۴۱ ▪️این مشتق شدن را انفطار گفتیم. انفطار چیست؟ شکوفه‌ی درخت از
  ☑️قسمت ۴۲ ▪️اینکه در روایت داریم مثلا حضرت آدم ۲۰ حرف از اسم اعظم را در خود ظهور داد، اسم اعظم همین نور واحد است، همان است که حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمود نَحْنُ وَالله الأسْماءُ الحُسنی چون الأسْماءُ الحُسنی که عبارت از همه‌ی اسماء است، در واقع همان اسم اعظم است. این اسماء تمام شدنی نیستند. در هر برهه‌ای از زمان، انبیاء الهی تعدادی متفاوت از این اسماء را ظهور داده‌اند؛ اینکه حضرت سلیمان یا حضرت آدم اسماء بیشتری را مثلا نسبت به حضرت عیسی ظهور داده‌اند به معنای این نیست که مثلا مقام آدم یا سلیمان بالاتر از عیسی هستند، اسماء مراتب دارند، برخی از اسماء امام دیگر اسماء هستند؛ ما اسماء جزئی، اسماء کلی، اسماء سبعه، اسماء اربعه و... داریم. برخی از اسماء مثل الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۴ رکن کعبه هستند که در بین اسماءالله اوتاد هستند، ۷ اسم داریم که ائمه سبعه اسماءالله هستند، حیّ، عالم، مرید، قادر، سمیع، بصیر و متکلمّ. قبله‌ی همه‌ی اسماءالله، این ۷ اسم و ۴ اسم و اسم شریف الله است، الله نیز اسم اعظم است. آنجا که می‌گوید حضرت سلیمان ۷ حرف و حضرت عیسی ۲ حرف را ظهور داده‌اند، نشان می‌دهد که حضرت سلیمان ۷ حرف از اسماء جزئیه را دارا بود اما حضرت عیسی ۲ اسم داشت که یکی از آن دو اسم، اسم الحَیّ بود که همین یک اسم برابر است با اسمائی! باید به این نکته‌ی مهم نیز اشاره کنم که تمامی انبیاء مقیداً دارای اسم بودند؛ هیچ پیغمبری، هیچ اسمی را به صورت اطلاقی دارا نبوده است. اگر یک پیغمبر، یک اسم را به شکل اطلاقی دارا باشد، تمام اسماء را دارا خواهد بود، اسماء در مرتبه‌ی اعلا، عین هم هستند و بینونتی ندارند، تنها در مرتبه‌ی فعل است که اسماء متفاوتند. ▪️ائمه‌ی اطهار علیهم السلام، این نور واحد را به صورت اتمّ در خودشان ظهور دادند. اگر دقیق تر بگوییم، این ۱۴ هیکل بشریه‌ی نوریه که ۱۴۰۰ سال پیش زندگی می‌کرده‌اند، توانستند در معراج انسانی شان به مقام آن نور واحد برسند و تمام اسماء حسنی را به نحو اتمّ در خودشان پیاده کنند. فقط ۱۴ نفر به این مقام رسیده‌اند و توانسته‌اند الله را آنگونه که هست، آیینه‌ی تمام نما باشند. اهل‌بیت علیهم السلام آیینه‌ی تمام نمای خدا چه فعلاً و چه اسماً و صفاتاً هستند... اسد الله در وجود آمد آنچه در پس پرده بود آمد ▪️در روایتی داریم که وقتی حضرت آدم خلق شد، اشباح مقدسه‌ای را در عالم معنا دید. حق متعال می‌فرماید هنگامی که آدم را خلق کردم، اشباح نوریه را از بالاترین مرتبه‌ی عرش به ظَهر حضرت آدم انتقال دادم. در این روایت، از اشباح سخن گفته شده نه از خود این حقیقت، نه از حقیقت اهل‌بیت، نه از ذات ایشان، نه از نور واحد! این اشباح، همان اشباح اهل‌بیت علیهم السلام است که به ظَهر آدم منتقل شدند. این ظهر دو معنا دارد. یکی از معانی این است که این اشباح در حقیقت آدم ظهور پیدا کردند، یعنی محل ظهور شبح نور واحد، حقیقت آدم است. یعنی انسان تا آدم نشود، اشباح نوریه اهل‌بیت علیهم السلام در حقیقت او تجلی نمی‌کنند لذا اشباح برای مخلوق نیست، برای ملائکةالله نیست. نه اشباح اهل‌بیت بلکه جلوه‌ای از اهل‌بیت علیهم السلام، رشحه‌ای از رشحات نور اهل‌بیت در عالَم ظهور کرده است... لذا آمده است که تا آخرالزمان، کل عالم محل ظهور تنها ۲ حرف از اسم اعظم است. فقط هیکل انسان است که قابلیت این را دارد که این شبح و حقیقت اهل‌بیت علیهم السلام را در ظهر خودش، یعنی در جان خودش تجلی دهد.
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
#شرح_مراتب_نفس_اماره   ☑️قسمت ۱۱ ▪️«وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَىٰ
  ☑️قسمت ۱۲ ▪️این آتش اعنی دنیا، اگر به دریا که همان آخرت است، برنگردد هم‌چنان ندا سر می‌دهد که «أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ». خاصیت آتش این است که علوّ و برتری می‌جوید و به سمت بالا حرکت می‌کند. شیطان هم همین را گفت. «خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ».(اعراف/١٢) نفس این‌گونه است که همه‌چیز طلب می‌کند. هم دنیا را می‌خواهد و هم مدعی است که من خدا هستم. نفس سیری‌ناپذیر است. اگر این نفس را رها کنی ادعای الوهیت و ربوبیت می‌کند. در حالی که غیرت خدا اجازه نمی‌دهد. کبریایی مختص خداست. چون نفس آینه‌ی حق متعال است و در واقع ما اثری از خداوند داریم لذا این اثر گاهی در انسان جلوه‌گری می‌کند و می‌خواهد بگوید که أنا الحق. خدا می‌گوید که در عالم فقط من هستم که می‌توانم بگویم أنا و امیرالمؤمنین علیه السلام. جز این ۱۴ نفر و من کسی اجازه أنا گفتن ندارد. هرکس دیگری که أنا بگوید در دریا غرق می‌شود و یا سرش بالای دار می‌رود. آن جایی که امیرالمؤمنین هم فرمودند أنا، خدا فرمود شما اجازه داری بگویی أنا اما در کنارش حتما باید یک اقرار دیگری هم داشته باشی و آن انا و أنت های دیگری است که آنها را هم باید بگویی. باید به نخلستان‌های کوفه بروی و بگویی أنا الفقير أنت الغنى، أنا المخلوق أنت الخالق، أنا الضعيف، أنت القوى. لذا خدا می‌گوید فقط من. «إنّی أنا» فقط شأن خداوند است. غیر از خدا هیچ احدی نمی‌تواند این را به زبان بیاورد. تا خدا خدایی می‌کند شما شمایید و کاریش هم نمی‌شود کرد. حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم این را فهمیدند که فرمودند: یا لَیْتَ رَبّ مُحَمدٍ لَمْ یَخْلُقْ مُحَمَّداً. چون ایشان دیدند که به همه‌ی مراتب رسیده‌اند و همه‌ی حدود را از بین برده‌اند اما خدا گفت: «مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ». (احزاب/٤٠) ▪️حال این بقره چیست؟ این گاو مظهر نفس است. گاو بین شتر و گوسفند است. از گوسفند پایین‌تر است و از شتر بالاتر. شتر مظهر جسم است. شتر مرکب است و جسم مرکب روح است. صالح علیه السلام از کوه وجود خودش شتر را بیرون آورد. «قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَى».(طه/١٨) حضرت موسی درباره عصای خود می‌فرماید که این عصا عصای عقل من است. من به این عصا تکیه می‌کنم و کارهایی با آن انجام می‌دهم و برای گوسفندان خودم برگ علوم و حقایق می‌ریزم. از روح خودم به این جنبه حیوانیت غذا می‌دهم. ایشان پیامبر الوالعزم است و نفسش در کنترل اوست. لذا می‌فرماید که اگر این عصا را رها کنم اژدها می‌شود. نفس اژدرهاست او کی مرده است؟ اگر تحت کنترل عقل باشد عصاست که من با آن این برگ‌های حقایق را می‌ریزم و نفس، جسم، خیال و وهم من هم از آن بهره می‌برد. بقره مظهر حیوانیت است...
◾️ ◾️ ☑️ : در مورد این بیت جناب حافظ سؤال شد که می‌گوید: ساقیا! جام دمادم ده که در سیر طریق هرکه عاشق وش نیامد، در نفاق افتاده بود ☑️ : «سير طريق إلى الله»، به گونه ای نیست که با نفاق و یا با طرق زهاد وعباد سازش داشته باشد و طریقه‌ای نیست که عبادات را «خوفا للنار» و یا «شوقا إلى الجنه» بتوان انجام داد و به مقصد نایل گردید. پیمودن طريق الى‌الله با «شکرا له» و «حبا له» حاصل می‌گردد و با عشق به محبوب می‌توان آن را پیمود. بنابراین، سالک به گرفتن جام پیاپی از دست محبوب، احتیاج دارد. از نظر ظاهر و شرع، آنکه عمل خود را «شوقا للجنه» و یا «خوفا للنار» انجام می‌دهد نمی‌توان وی را منافق نامید؛ ولی به نظر دقیق، هرکس عمل را در طریقی غیر از طریق محبت و عشق به حق - سبحانه - انجام دهد، می‌توان او را به این نظر منافق نامید که هرچند صورت عمل خدایی است، ولی شخص سالک در واقع، طالب مطامع نفسانی بوده است و اگر خدا را هم طالب است، برای آن است که می‌داند بهشت را جز از خدا نمی‌توان به دست آورد. ◾️يادداشتهای جلسات اخلاقی-عرفانی علامه طباطبایی ‹ره›، حجةالحق علی سعادت پرور انتخاب و تنظيم : عبدالرضا باختری◾️ ☑️ازمباحث«مطارحات» @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
◾️لعن دشمنان اهل‌بيت در قرآن - بخش اوّل◾️ ▪️به موجب آيات متعدّد قرآن كريم كسانى كه ولايت اهل‌بيت عل
◾️لعن دشمنان اهل‌بيت در قرآن - بخش دوّم◾️ ▪️۲- وَالَّذينَ يَنقُضونَ عَهدَ اللهِ مِن بَعدِ ميثاقِهِ وَ يَقطَعونَ ما اَمَرَ اللهُ بِهِ اَن يوصَلَ وَ يُفسِدونَ فِى الاَرضِ اُولئِكَ لَهُمُ اللَّعنَةُ وَ لَهُم سوءُ الدّارِ (رعد-۲۵) ▪️كسانى كه عهد الهى را پس از آن كه بستند، می‌شكنند و آنچه را خداوند امر به اتّصال به آن نموده است، می‌گسلند و در زمين فساد می‌كنند، براى آنها لعنت و اقامتگاه اخروى بدى است. ▪️با توجّه به اينكه اوّلاً به موجب احاديث فراوان در زمينۀ اخذ ميثاق در عالَم ذرّ، خداوند از همۀ خلق بر ربوبيّت خود و رسالت پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم و ولايت على بن ابی‌طالب علیه السّلام عهد و ميثاق گرفته است و نيز بر اساس حديث غديرخم كه شيعه و سنّى به نحو فوق التّواتر آن را نقل كرده‌اند، پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در روز غديرخم بر امامت و ولايت اميرالمؤمنين علیه السّلام از حاضران پيمان و بيعت گرفتند؛ ▪️ثانياً به موجب احاديث فراوانى چون حديث سفينه و آياتى همچون قُل لا اَسألُكُم عَلَيهِ اَجرآ اِلاَّ المَوَدَّةَ فِى القُربى: بگو از شما پاداشى درقبال ايفاى رسالت درخواست نمی‌كنم جز پيوند دوستى با نزديكانم. و يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصبِروا وَ صابِروا وَ رابِطوا: اى مؤمنان شكيبايى كنيد و با يكديگر ثابت قدمى پيشه كنيد و (با امام خويش) ارتباط داشته باشيد. مؤمنان به حفظ ارتباط با اهل‌بيت علیهم السّلام امر شده‌اند؛ ▪️كسانى كه پيمان ولايت اميرالمؤمنين علیه السّلام را شكستند و ارتباط و پيوند خويش با خاندان پيامبر اكرم علیهم السّلام را گسستند، از مصاديق بارز وَالَّذينَ يَنقُضونَ عَهدَ اللهِ مِن بَعدِ ميثاقِهِ وَ يَقطَعونَ ما اَمَرَ اللهُ بِهِ اَن يوصَلَ در آيه مورد بحث می‌باشند. ▪️و نيز كسانى كه با حمله به خانۀ دختر پيامبر خدا و به آتش كشيدن آن و كشتن نوۀ پيامبر اكرم در رحم مادرش و مجروح و مصدوم كردن دختر داغدار رسول خدا و با زور به بيرون كشيدن اميرمؤمنان از خانه‌اش و نهايتاً با انواع و اقسام ارعاب و سركوب، مسير زعامت و رهبرى جامعه اسلامى را از آنچه پيامبر اكرم به امر خداوند ترسيم كرده بود منحرف كردند، از مصاديق بارز يُفسِدونَ فِى الاَرضِ در آيه مورد بحث می‌باشند. ▪️در نتيجه به موجب آيه مزبور اولئِكَ لَهُمُ اللَّعنَةُ وَ لَهُم سوءُ الدّارِ: براى آنها لعنت و اقامتگاه اخروى بدى است. ▪️بر همين اساس در حديثى كه در تفسير على بن ابراهيم از امام عسکرى علیه السّلام ذيل همين آيه ذكر شده است چنين می‌خوانيم: وَالَّذينَ يَنقُضونَ عَهدَ اللهِ مِن بَعدِ ميثاقِهِ، يَعنى فى اَميرِالمُؤمِنينَ وَ هُو الَّذى اَخَذَ عَليهِم فِى الذَّرِّ وَ اَخَذَ عَلَيهِم رَسُولُ اللهِ بِغَديرِ خُمٍّ: و كسانى كه عهد الهى را پس از آن كه بستند می‌شكنند، يعنى در مورد اميرالمؤمنين، كه خداوند در عالَم ذرّ بر ولايت او از آنها پيمان گرفت و رسول خدا نيز در غدير خم بر امامت او از آنان پيمان ستاند. ادامه دارد...‌ ◾️کتاب ره توشۀ دیدار تألیف استاد مهدی طیّب◾️ - ۵ @mohamad_hosein_tabatabaei
‼️فردا به امروز خیلی نزدیک است و امروز به فردا خیلی دور‼️ ▪️هر چیز رفتنی دور است؛ امّا آمدنی نزدیک است. دنیا را مثل روزی که گذشت، رفته حساب کن و قیامت و آخرت را فردا حساب کن. امیرالمؤمنین علیه السّلام می‎فرماید: ما اَقرَبَ الغَدُ مِن یَومٍ: فردا به امروز چه نزدیک است. ▪️مالک دنیا باشید نه مملوک آن. بعد از موت، خداوند انسان را مالک آسمان و زمین می‎کند. انسان قبل از موت مملوک است. ▪️مالک صاحب ‌اختیار است و اختیار خودش و ملکش دست خودش است و با ملکش هر کار که بخواهد، می‎کند. امّا مملوک اختیارش دست مالک است. مالک دنیا با مملوک دنیا خیلی فرق دارد. ▪️از دنیا آنچه داری، مالکش باش نه مملوکش. تنها مملوک خدا و اولیائش باش که آنها هم به تو عزّت می‎بخشند. مگذار دنیا به عزّت و اختیارت لطمه بزند و تو را در خدمت خود در آورد. (در حدیث قدسی آمده است که خدا می‎فرماید: خَلَقتُ الاَشیاءَ کُلَّها ِلاَجلِکَ وَ خَلَقتُکَ ِلاَجلی: همه‎ی چیزها را به خاطر تو آفریدم و تو را به خاطر خودم آفریدم.) مملوک دنیا بودن، دین مستقلی است و انسان را از طاعت و عبادت و بندگی خدا باز می‎دارد. ☑️مصباح_الهدی|ص١٤٤ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️روز پنجم ربيع الاول مصادف است با رحلت حضرت سكينه بنت الحسين عليهاالسلام◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
آیات 27-26 آل عمران، قسمت دوم بخش اول ● ملك ، چه حق و چه باطل از ناحيه خداى تعالى است تُؤْتى ال
آیات 27-26 آل عمران، قسمت دوم بخش دوم ● معناى ((عزت )) و ((ذلت )) و بيان اينكه عزت فقط از آن خدا از ناحيه او است وَ تُعِزُّ مَن تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَن تَشاءُ كلمه ((عزت )) به معناى نايابى است ، وقتى مى گويند فلان چيز عزيز الوجود است ، معنايش اين است كه به آسانى نمى توان بدان دست يافت ، و عزيز قوم به معناى كسى است كه شكست دادنش و غلبه كردن بر او آسان نباشد، بخلاف ساير افراد قوم ، كه چنين نيستند، زيرا عزيز قوم در بين قوم خودش مقامى دارد. در نتيجه هر نيروئى كه تك تك افراد دارند او داراى همه آنها است ، ولى عكس قضيه چنين نيست ، يعنى تك تك افراد نيروى او را ندارند، اين معناى اصلى كلمه است ، ليكن بعدها در مورد هر چيز دشوارى نيز استعمالش كردند، مثلا گفتند: ((عزيز على كذا)) يعنى فلان حادثه بر من گران است . همچنان كه در قرآن آمده : ((عزيز عليه ما عنتم )) و در آخر در مورد هر غلبه اى استعمال شد، مثلا گفتند: ((من عزیز)) كسى كه غلبه كرد، دار و ندار مغلوب را غارت نمود، در قرآن هم در اين معنا استعمال شده ، آنجا كه فرموده : ((و عزنى فى الخطاب )) ولى معناى اصلى كلمه همان است كه گفتيم . در مقابل اين كلمه ، كلمه ذلت است كه در اصل لغت به معناى چيزى است كه دست يابى بدان آسان است ، حال چه دستيابى محقق و چه فرضى ، در قرآن كريم آمده : ((ضربت عليهم الذله و المسكنه )) و نيز آمده : ((و اخفض لهما جناح الذل )) و نيز فرموده : ((اذله على المؤمنين )). و عزت يكى از لوازم ملك است ، عزت مطلق هم از لوازم ملك مطلق است ، پس غير خدا هركس سهمى از ملك و عزت داشته باشد خداى تعالى به او ارزانى داشته ، و مليكش كرده است ، و مردم و امتى هم كه سهمى از عزت داشته باشند باز خدا به ايشان داده ، پس عزت تنها و تنها از آن خدا است ، و اگر نزد غير خدا ديده شود از ناحيه خدا است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 207 همچنان كه خودش فرمود: ((ايبتغون عندهم العزه ، فان العزه للّه جميعا)) و نيز فرموده : ((و للّه العزه و لرسوله و للمؤمنين )). تا اينجا آنچه گفتيم راجع به عزت حقيقى بود، و اما عزت غير حقيقى در حقيقت ذلت است ، به شكل عزت . همچنان كه باز قرآن كريم مى فرمايد: ((بل الذين كفروا فى عزه و شقاق )) و به همين جهت در دنبال همين آيه فرموده : ((كم اهلكنا من قبلهم من قرن ، فنادوا و لات حين مناص )). ذلت هم در مقابل عزت احكامى مقابل احكام آن دارد، پس هر چيزى كه غير خدا تصور شود به خودى خود ذليل است ، مگر آنكه خدا عزتش ‍ داده باشد. 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
◾️حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره◾️ ▪️اگر کسی اهلیت داشته باشد، _ یعنی طالب معرفت باشد و در طلب جدیت و خلوص داشته باشد، _ در و دیوار به اذن‌الله معلمش خواهند بود، وگرنه سخن پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله هم در او اثر نخواهد کرد؛ چنان‌که در ابوجهل اثر نکرد! ◾️در محضر بهجت، ج١، ص٢٢◾️ ▪️اهل منبر خوب استقصا نمی‌کنند روایات عامه (اهل سنت) را درباره این مطالب که آن‌چه این‌ها نقل کرده‌اند حجت است. ▪️می‌گوید حضرت امام حسن تشریف داشت، یزید هم بود، معاویه هم بود، شاید کس دیگری هم بوده که این را نقل کرده. حضرت امام مجتبی سلام الله علیه، کلمه‌ای گفت، [که] در نظر آن‌ها تند بود، بر علیه معاویه بود. [اما] وقتی که داشت تشریف می‌برد، [معاویه] یک جایزه خطیره‌ای (بزرگی) برای او حواله داد. ▪️یزید اعتراض کرد؛ او آن حرف را به تو زد، [تو] به او این مقدار جایزه می‌دهی؟! [معاویه] گفت: «یا بُنَیَّ، والله إنَّ أَلْحَق لَهُمْ، أَخَذْناهُ مِنْهُمْ أَفَلا نُرْدِفُهُمْ دآبةً أَخَذْناها مِنْهُمْ؟!؛ فرزندم! حق [حکومت] از آن ایشان (خاندان پیامبر) است، و ما [به ظلم] از آن‌ها گرفته‌ایم! آیا آن‌ها را بر مرکبی که از آن‌ها غصب کرده‌ایم، سوار نکنیم!» حاضر نباشیم پشت سر خودمان هم بنشینند؟ ▪️چه کلمه بسیار عجیب و غریبی است! آدم این‌ها را نباید حفظ کند؟ ما در روایات خودشان، عجائب و غرائب دیده‌ایم، بر له (به نفع) اهل‌بیت علیهم السلام، بر علیه دشمنان اهل بیت. ◾️بیانات در درس خارج فقه، کتاب حج، ١۴ دی ١٣٨۴◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
◾️آقا! آقا! این چه سوالیست که مطرح می‌کنید! امامی‌که بین شیعیان یک چهره متهم است◾️ ☑️حجت‌الاسلام محمدحسین قرنی، کارشناس‌ارشد مذهبی و سیره‌شناس در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس خاطره‌ای از علامه طباطبایی در بیان مظلومیت امام حسن(علیه السلام) بیان کرده است. : ▪️در اوایل پیروزی انقلاب یکی از دوستان کویتی‌ام که مجله‌ای را در کویت منتشر می‌کرد، به ایران آمد. از من خواست که مقدمات مصاحبه‌ای فرهنگی با مرحوم علامه طباطبایی ره را برای او فراهم کنم. خدمت مرحوم علامه رفتیم و مصاحبه مفصلی در زمینه‌های مختلف فرهنگی با موضوعات مختلف حدیث، کلام، فقه، اصول، تاریخ و حکمت شکل گرفت و در آن نظریات تشیع در حوزه‌های مختلف بیان شد. ▪️وی افزود: مصاحبه ادامه داشت تا اینکه به مسأله امامت و قضیه امامت امام مجتبی (علیه السلام) رسید. دوست کویتی من پرسید؛ ▪️«شما درباره صلح امام مجتبی (علیه السلام) چه نظری دارید و آن را چگونه توجیه می‌کنید؟» ▪️مرحوم علامه که در طول مصاحبه با اشتیاق و با سعه صدر به سؤالات پاسخ می‌داد، با شنیدن این پرسش برافروخته شد. چند دقیقه‌ای جرأت حرف زدن نداشتیم. پس از دقایقی علامه فرمودند: ▪️«آقا، آقا، آقا! مثل اینکه امام حسن مجتبی (علیه السلام) در زندگی و در امامتش مرتکب خلافی شده و در طول تاریخ هر کسی به نوعی مسأله را توجیه کرده و حالا هم نوبت به من رسیده که من چگونه آن را توجیه کنم. این چه سؤالی است که مطرح می‌کنید؟ وای بر ما که امام مجتبی (علیه السلام) در بین شیعه یک چهره مظلوم و نعوذبالله گنه‌کار است که عملکردش احتیاج به توجیه دارد.» ▪️همراه با دوست روزنامه‌نگار کویتی‌ام به علامه عرض کردیم که شما در این باره توضیح بفرمایید تا مقداری زنگارزدایی و غبارروبی شود. علامه فرمود: ▪️«مظلومیت امام حسن (علیه السلام) به این نیست که قبرش چراغ و گنبد و بارگاه ندارد. ما تا اسم مظلومیت امام مجتبی (علیه السلام) را می‌آوریم، مسأله قبر و زائر و چراغ و فرش و گنبد را مطرح می‌کنیم.» این بیان علامه قابل تعمق است. قبول نمی‌کنم در بین شیعیان کسی باشد که بپذیرد مثلاً؛ امام رضا (علیه السلام) به خاطر داشتن گنبد و مزار و فرش و چراغ امتیاز بیشتری از امام مجتبی (علیه السلام) دارد. کسی تصور این معنا را نمی‌کند. به هر حال علامه در ادامه سخنان خود فرمودند که؛ «مظلومیت امام مجتبی (علیه السلام) به این است که آن حضرت بین ما شیعیان هم یک چهره متهم است.» @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
◾️لعن دشمنان اهل‌بيت در قرآن - بخش دوّم◾️ ▪️۲- وَالَّذينَ يَنقُضونَ عَهدَ اللهِ مِن بَعدِ ميثاقِهِ
◾️لعن دشمنان اهل‌بيت در قرآن - بخش سوّم◾️ ▪️۳ـ اِنَّ الَّذينَ يَكتُمونَ ما أنزَلنا مِنَ البَيِّنتِ وَ الهُدى مِن بَعدِ ما بَيَّنهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ اُولئِكَ يَلعَنُهُمُ اللهُ وَ يَلعَنُهُمُ اللّاعِنونَ (بقره-۱۵۹) ▪️هر آينه كسانى كه آنچه از حقايق آشكار و هدايت را كه فرو فرستاديم، پس از اين كه آن را در كتاب آسمانى قرآن براى مردم تبيين نموديم، كتمان می‌كنند، خدا آنها را لعنت می‌كند و همۀ لعنت كنندگان نيز آنها را لعنت می‌كنند. ▪️به موجب احاديث فراوان اهل‌بيت علیهم السّلام، مقصود از حقيقت و هدايتى كه در قرآن براى مردم به وضوح بيان گرديده است، ولايت و امامت اميرالمؤمنين علیه السّلام می‌باشد. ▪️در تفسير عيّاشى ذيل همين آيه از امام صادق علیه السّلام نقل شده است كه: اِنَّ الَّذينَ يَكتُمونَ ما أنزَلنا مِنَ البَيِّنتِ وَ الهُدى، فى عَلىٍّ هر آينه كسانى كه آنچه از حقايق آشكار و هدايت را كه در مورد على علیه السّلام فرو فرستاديم كتمان می‌كنند. ▪️از امام باقر علیه السّلام نيز روايت شده است كه: اِنَّ الَّذينَ يَكتُمونَ ما أنزَلنا مِنَ البَيِّنتِ وَ الهُدى مِن بَعدِ ما بَيَّنهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ، يَعنى بِذلِكَ نَحنُ وَاللهُ المُستَعانُ: هر آينه كسانى كه آنچه از حقايق آشكار و هدايت را كه فرو فرستاديم، پس از اينكه آن را در كتاب آسمانى قرآن براى مردم تبيين نموديم كتمان می‌كنند، مقصود از آن ما اهل‌بيت هستيم و ما از خدا يارى می‌طلبيم. ▪️همچنين شخصى به امام صادق علیه السّلام عرض می‌كند مرا از مقصود اين سخن خداوند آگاه سازيد كه: هر آينه كسانى كه آنچه از حقايق آشكار و هدايت را كه فرو فرستاديم، پس از اينكه آن را در كتاب آسمانى قرآن براى مردم تبيين نموديم، كتمان می‌كنند. حضرت فرمودند: مقصود از حقايق آشكار و هدايت در آيه، ما اهل‌بيت هستيم و ما از خداوند يارى می‌طلبيم. ▪️در نتيجه منكران و پوشانندگان ولايت اميرالمؤمنين و ديگر ائمّه علیهم السّلام به موجب اين آيه شريفه، مورد لعنت خداوند و لعنت كنندگان قرار دارند. ▪️۴ـ اَلا لَعنَةُ اللهِ عَلَى الظّالِمينَ (هود-۱۸) آگاه باشيد كه لعنت خداوند بر ظالمان است. ▪️با توجّه به اينكه ظلمى بالاتر از زير پا گذاشتن فرمان خدا در امر ولايت اميرالمؤمنين علیه السّلام و تمرّد كردن از نصب حضرت على علیه السّلام به مقام امامت و ولايت توسّط پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در غدير خم و غصب خلافت آن حضرت و حمله به خانه دختر داغديدۀ پيامبر اكرم و به آتش كشيدن آن و مضروب و مصدوم نمودن حضرت فاطمه علیها السّلام و به قتل رساندن فرزندى كه آن حضرت در رحم داشتند، متصوَّر نيست، قطعاً مرتكبان اين ظلم‌ها از مصاديق بارز آيۀ مورد بحث می‌باشند. ▪️روشن است كه آنچه در قالب چهار آيه بالا در زمينۀ لعن بر دشمنان اميرالمؤمنين و حضرت فاطمه علیهما السّلام ذكر شد، عيناً بر لعن دشمنان معاند، غصب كنندگان حقوق، شكنجه گران و آزار رسانان ستمگر و قاتلان و به شهادت رسانندگان ديگر ائمّه علیهم السّلام نيز صدق می‌كند و به استناد همان آيات، آنان نيز مورد لعنت خدا و رسول و همۀ لعن كنندگان از ملائكه و مؤمنان جنّ و انس می‌باشند. ▪️با عنايت به موارد فوق، آشكار است كه لعن بر دشمنان اهل‌بيت علیهم السّلام مصداق تخلّق به اخلاق الله و پيروى از انبياء الله و عمل به آيات الله و اقتداى به ملائكة الله است و گرچه نبايد دوست و پيرو اهل‌بيت علیهم السّلام همّت خود را در رويارويى با دشمنان آن بزرگواران، صرفآ به لعن محدود كند، لكن هيچ شيعه خالصى هر چند هم كه در ضعف و ناتوانى باشد، از انجام اين حدّاقلّ معاف نيست و اگر به آن مبادرت ورزد، اجر و پاداش عظيمى شامل حالش خواهد شد. ▪️چنانكه در تفسير امام حسن عسکرى علیه السّلام از پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و سلّم روايت شده است كه: هر كس از نصرت و يارى ما اهل‌بيت ناتوان باشد و در خلوت‌هاى خود، دشمنان ما را لعن كند، خداوند صداى او را به همه عالَم وجود، از كرۀ خاک تا عرش اعلى می‌رساند. پس هر بار كه اين شخص دشمنان ما را لعن می‌كند، ملائكه او را در اين لعن كردن يارى می‌كنند و كسى را كه او لعن می‌كند لعن می‌كنند، پس آن گاه ثناى الهى را به جا آورده و به خداوند عرض می‌كنند: پروردگارا بر اين بنده درود فرست، زيرا آنچه در توان داشت بذل نمود و اگر بر بيش از اين قدرت داشت، انجام می‌داد. پس در اين هنگام ندايى از جانب خداى عزّ و جلّ اعلام می‌كند كه دعاى شما را در مورد اين شخص اجابت كردم و صدايتان را شنيدم و بر روح او در بين روح‌ها درود فرستادم و او را در نزد خود از برگزيدگانِ نيكان قرار دادم. ◾️کتاب ره توشۀ دیدار تألیف استاد مهدی طیّب◾️ - ۶ @mohamad_hosein_tabatabaei
▪️«مَن كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَي لِقَاءِ اللهِ نَفْسَهُ فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا...» اگر کسی با امام حسین رهسپار طریق گردد، توحید برای او مکشوف خواهد شد. در حادثه‌ی کربلا و حتی همین امروز، عده‌ای این مصباح هدایت الهی را ندیدند و نمی‌بینند چرا که کورند و کور نمی‌بیند! «مَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى» (إسراء، ۷۲). در گوش این افراد پنبه است، پنبه‌ی در گوش نیز به این معنی است که این افراد مطلقا استعدادی ندارند و خود را ضایع کرده‌اند! اگر کسی حتی اندکی نور داشته باشد، امام حسین علیه السلام او را جذب می‌کند کما اینکه در کربلا چنین کرد؛ در برخی نقل‌ها وارد است که ۳۳ نفر از لشکر ابن سعد در روز عاشورا به امام حسین علیه السلام پیوستند و شهید شدند. اگر کسی اندکی استعداد با خود پیش امام حسین علیه السلام ببرد، حضرت او را نجات خواهد داد. اگر کسی «فَلْيَرْحَلْ مَعَنَا» را در جان خود پیاده کرده و با اباعبدالله الحسین که سرخیل عشاق است رهسپار گردد، نجات خواهد یافت. اگر نور فطرت کسی اندکی روشن باشد ولو یک عمر نصرانی بوده و یک رکعت هم نماز نخوانده باشد، حسین دست او را می‌گیرد؛ مگر وهب نصرانی چنین نبود؟ جناب زهیر که عُمْری عثمانی مسلک بود، جناب حر و... نمونه این افراد بودند منتها کسانی که پنبه در گوش خود کرده بودند و مطلقا هیچ استعدادی نداشتند و عین ثابته آنها طالب این بود که نور خدا را خاموش کنند، آمدند و بر صدر خدا نشستند و چه جنایت‌ها که نکردند...
◾️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی◾️ ▪️در نیّت و اعمالت هر چه صدق بیشتر باشد، ارزشش بیشتر است. ▪️صدق ضامن عدم خسارت است. شاهد این حقیقت، احادیث مَن بَلَغَ می‎باشند که می‎گویند اگر کسی به حدیثی که از قول معصومین نقل شده و در آن برای انجام عملی ثوابی وعده داده شده است عمل کرد، حتّی اگر آن حدیث جعلی باشد، آن پاداش به او داده می‌شود. ◾️مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
فَحُبُّك راحَتي في کُلّ حینٍ وَ ذِکْرُك مُونِسي في کُلّ حالي... @mohamad_hosein_tabatabaei
🏴شهادت جانسوز حضرت امام حسن بن علی العسکری علهیما السلام را به محضر مبارک فرزند ایشان، حضرت امام عصر، مولانا حجة ابن الحسن ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و تمامی شیعیان و محبان اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تسلیت عرض می‌کنیم. ■●صلوات جناب محی الدین ابن عربی بر حضرت امام حسن عسکری صلوات الله علیه●■ ■صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلةِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِن أرضِهِ و سَمائِهِ علی البَحرِ الزّاخِرِ، زَینِ المَفاخِرِ، الشّاهِدِ لأربابِ الشُّهودِ، الحُجَّةِ علی ذَوی الجُحُودِ، مُعَرِّفِ حُدُودِ حقائِقِ الرَّبانیَّةِ، مُنَوِّعِ أجناسِ العالَمِ السُّبحانیّة، عَنقاء قاف القِدَم، العالی عَن مَرقاة الهِمَمِ، وِعاءِ الأمانةِ، مُحیط الإمامةِ، مَطلَع الأنوارِ المُصطَفَوی، الحَسَن بن علیِّ العَسکری، علیه صلوات الله المَلِکِ الأکْبَر @mohamad_hosein_tabatabaei
■●توصيه های امام حسن عسكری عليه السلام به شيعيان●■ ■اوصيكم بتقوى الله، والورع في دينكم، والاجتهاد لله، وصدق الحديث واداء الأمانة الى من ائتمنكم من برّ أو فاجرٍ، وطول السجود وحسن الجوار، فبهذا جاء محمدٍ (صلى الله عليه وآله وسلم).. ■فإن الرجل منكم إذا ورع في دينه وصدق في حديثه، وأدّى الأمانة وحسّن خلقه مع الناس قيل: هذا شيعيّ فيسرّني ذلك. اتقوا الله وكونوا زيناً ولا تكونوا شيناً ، جرّوا الينا كل مودة، وادفعوا عنّا كل قبيح، فإنّه ما قيل فينا من حسن فنحن أهله، وما قيل فينا من سوء فما نحن كذلك، لنا حق في كتاب الله، وقرابة من رسول الله، وتطهير من الله لا يدّعيه أحد غيرنا إلاّ كذّاب، اكثروا ذكر الله وذكر الموت وتلاوة القرآن والصلاة على النبي (صلى الله عليه وآله وسلم)، فإن الصلاة على رسول الله عشر حسنات، احفظوا ما وصيتكم به واستودعكم الله، واقرأ عليكم السلام. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
■●توصيه های امام حسن عسكری عليه السلام به شيعيان●■ ■اوصيكم ب
■●توصیه‌های امام حسن عسکری علیه السّلام به شیعیان●■ ●تقوای الهی ●تلاش و اجتهاد برای خدا ●ورع در دین ●راستگویی ●ادای امانت به کسی که شما را امین پنداشته، خواه انسان خوب و شایسته‌ای باشد، خواه فاجر. ●سجده‌های طولانی ●حسنِ همسایگی : ●در نماز جماعت آنها شرکت کنید ●در تشییع جنازه‌های آنها حاضر شوید ●به عیادت بیمارهای آنها بروید ●حقّ آنها را ادا کنید. ... ■حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند: اگر یکی از شما دوستان و شیعیان من، در دین خودش ورع پیشه کند، اهل بی بندوباری، فسق و فجور و حرام‌خواری نباشد، راستگویی پیشه کند، امانت را ادا کند و با مردم خوش اخلاق باشد، دیگران می‌گویند: این را ببین، شیعه است و منِ امام عسکری خوشحال می‌شوم ... @mohamad_hosein_tabatabaei