▪️امام از هركس تمجيد نمايد، به لحاظ كمالات و معنويتى است كه در اوست، و اگر غير از اين باشد، با مقام عصمت امام سازگار نيست...
▪️بنابراين مقام و بزرگى اشخاص را مىتوان در نحوه رفتار و سخنان معصوم با آنها تشخيص داد...
▪️كلام حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) نسبت به على اکبر (علیه السلام) كه مىفرمايد: «أَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ» سخن كمى نيست.
▪️مگر نه اين است كه خداوند درباره رسول الله (صلی الله علیه واله) فرمود: «إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ» (قلم: ۴) و آيا خُلق عظيم غير از اتّصاف به صفات الهى، چيز ديگرى است؟!
◾️ #آیت‌الله_سعادت‌پرور
(فروغ شهادت)◾️
@mohamad_hosein_tabatabaei
▪️تواضع ظاهرى و باطنى در پيشگاه معلم و استاد سبب مىشود، ذهن شاگرد از آنچه خود مىداند خالى شود و علمى را كه براى دين و دنيايش مفيدتر و سزاوارتر است فراگيرد و دانش سودمند همين است.
▪️وگرنه صرف علم آموزى، بدون تواضع و فروتنى، تنها فن و صنعت و ايجاد نقش و صورتى در ذهن است كه جز بر خودبينى، غرور و نادانى شاگرد نمىافزايد و در نهايت جز به دنيا دوستى و محبت مظاهر دنيا، به سرنوشت ديگرى نمىانجامد.
▪️نتيجه تعلم خالى از تواضع اين است كه چنين شاگردى به عرض اندام در برابر استاد، دوستان و هم درسانش تمايل پيدا نموده و مردم را به خود دعوت مىكند تا آنجا كه غرورى خيالى، او را فراگرفته و طالب رياستى دروغين مىشود و براى رسيدن به جاه و مقام و برترى بر همسنگانش تلاش مىكند.
◾️ #آیت‌الله_سعادت‌پرور
(سرالاسراء، ج۱، ص۴۲۳)◾️
@mohamad_hosein_tabatabaei
▪️در مسير جلب حكمت و آموزش آن نبايد شيعه و يا سنى بودن مأخذ آن‌را مورد توجّه قرار داد. بل‌كه بايستى فقط به حكيمانه بودن كلام نظر كرد. اين سيره و روش عالمان اخلاقى است... علّت ترغيب اولياى الهى عليهم السّلام [در روایات] به اخذ حكمت از هركجا كه بود [الحکمه ضاله المومن فخذ الحکمه ولو من اهل النفاق]، ممكن است اين باشد كه:
▪️نوع بشر، اعم از مؤمن و كافر و منافق و... همه بر فطرت توحيد خلق شدهاند و هرچند بر چهرۀ نورانى فطرت غبار غفلت و گناه افكندهاند، ولى گاهى از اوقات به واسطه بعضى از اعمال، براى عدّهاى حجاب از فطرتشان كنار رفته و به امورى كه موافق آن است آگاه مىگردند و آنچه را كه مىبينند بر زبان جارى مىسازند.
◾️ #آیت‌الله_سعادت‌پرور
(برگرفته از مقدمۀ کلمات عرفا)◾️
@mohamad_hosein_tabatabaei