▪️اسمای الهی معرف صفات جمالی و جلالی ذات اقدس حق اند ، و این اسما به اعتبار جامعیت ، بعضی را بر بعضی فضل و مزیت و مرتبت است ، تا منتهی می‌شوند به کلمه ی مبارکه‌ی جلاله‌ی الله که اسم اعظم است و کعبه‌ی جمیع اسما است که همه در حول او طائف‌اند. ▪️همچنین مظهر اسم اعظم و تجلى اتّم آن انسان کامل ، کعبه ی همه است و فردی از او شایسته تر نیست، و در حقیقت اسم اعظم الهی است. آن مظهر اتم، کعبه ی کل و اسم اعظم الهی در زمان غیبت خاتم اولیاء قائم آل محمد مهدی موعود حجة بن الحسن العسكرى صلوات الله عليهم اجمعین است و دیگر اوتاد، و ابدال کمّل و آحاد و افراد غیرکمل به فراخور حظّ و نصیب‌شان از تحقق به اسمای حسنی و صفات علیای الهیه به آن مرکز دایره ی کمال ، قرب معنوی انسانی دارند ، چنان که در این رساله به امداد ممد و مفيض على الاطلاق، و به توجهات اولیای حق و استمداد از آن ارواح قدسیه کالشمس في السماء الصاحية به ظهور خواهد رسید. ▪️مطلب اهمّ از آن ، اتصاف و تخلق انسان به حقایق اسما است که دارایی واقعی انسان این اتصاف و تخلّق است و سعادت حقیقی این است. حافظ گوید: مرا تا جان بود در تن بکوشم مگر از جام او یک جرعه نوشم ▪️این یک جرعه از دریاها فزون تر است. آگاهی به لغات اقوام و السنه ی آنان هر چند فضل است ، آنچه که منشأ آثار وجودی و موجب قدرت و قوت نفس ناطقه ی انسانی و سبب قرب او به جمال و جلال مطلق می،شود ، مظهر اسما شدن آن است که حقایق وجودیه ی آنها صفات و ملکات نفس گردند ، وگرنه : گر انگشت سلیمانی نباشد چه خاصیت دهد نقش نگینی ◾️نهج الولایة/ص٦٤ #ابوالفضائل_علامه_حسنزاده_ی_آملی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei