☑️مَن آثرَ العرفانَ للعرفان فَقد قال بالثّانی ▪️هر کس عرفان را برای عرفان بخواهد - نه برای معروف - تحقیقا قائل به دومی شده است. در این جا نه تنها باید احدی و چیزی را نبیند بلکه باید خود و عرفان خود را هم ننگرد ، فقط معروف را ببیند و بس . علم رهزن و حجاب الله اکبر نشود (اکبر ، صفت حجاب است). علم و عرفان باید انسان را متخلّق به اخلاق ربوبی که همان لقاء الله است بکند و الّا اگر به لقاء الله دست نیابد و گرفتار اَنا اَنا گفتن شود آن علم و عرفان برای او حجاب اکبر می شود. ☑️و من وجَد العرفانَ کانّهُ لایَجدهُ بَل یَجد المعروفَ به فَقَد خاضَ لُجّةَ الوٌصولِ. ▪️ساحل کنار دریاست ولی لجّه دل دریاست ، قلب دریاست که از همه جا گودتر و عمیق تر است. کسی که عرفان یافته ، درس خوانده ، استاد دیده ، بحث کرده و مُلّا شده است اما دلش خوش نیست که این الفاظ را یاد گرفته ، در واقع او معروف (خدا) را یافته است و در لجّة الوصول فرو رفته و غوطه ور شده است. ◾️دروس شرح اشارات و تنبیهات / نمط نهم-ص۲۶۳ #استاد_علامه_حسنزاده_ی_آملی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️قرائت در هر نشأه صورتى دارد، قرائت اين نشأه با اين لب و دهن است، و مطابق عوالم و نشئات قرائتها تفاوت دارد. شما در بيدارى كه حرف مى‏ زند طورى است، و در عالم خواب كه با آن بدن برزخى حرف مى‏ زنيد طور ديگر است آن دهن كارى به اين دهن ندارد آن گويا است و اين بسته و خاموش، بقول ملاى رومى در دفتر سوم مثنوى در بيان اين كه تن روح را چون لباسى است، و اين دست آستين دست روح است، و اين پاى موزه پاى روح: تا بدانى كه تن آمد چون لبيس‏ رو بجولا بس لباسى را مليس‏ روح را توحيد الله خوشتر است‏ غير ظاهر دست و پاى ديگر است‏  دست و پا درخواب بينى ايتلاف‏  آن حقيقت دان مدانش از گزاف‏ آن توئى كه بى‏ بدن دارى بدن‏ پس مترس از جسم، جان بيرون شدن‏ روح دارد بى‏ بدن بس كار و بار مرغ باشد در قفس بس بیقرار باش تا مرغ از قفس آيد برون‏ تا ببينى هفت چرخ او را زبون‏ ▪️و از مرحله عالم خواب هم بالاتر برويم و به باطن عالم نزديكتر بشويم، و هكذا هرچه به عالم بالاتر و عالى و اعلى ارتقا و اعتلاء بيابيم، آيات قرآنى و قرائتها و بدنها و حرفها و درجات تفاوت دارند و تفاوت به كمال و اكمل و تمام و اتم است همانطور كه امام باقر علوم نبيين فرموده است: اللهم انى اسألك من كلماتك بأتمها و كل كلماتك تامة، اللهم انى اسألك بكلماتك كلها. از معلم اول ارسطو منقول است كه: الانسان العقلى فيه جميع الاعضاء التى فى الانسان الحسى على وجه لائق به (ص 114 ج 4 اسفار) و اين كلامى كامل و سخنى سخت استوار است. ◾️هزار و یک نکته/نکته ی ۵۰۵ #استاد_علامه_حسنزاده_ی_آملی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️بدان كه راه آخرت ظاهر است و راهبران معتمد و نشانهاى راه مكشوف و سلوكش آسان، و ليكن مردم از آن معرضند، وَ كَأَيِّنْ مِنْ آيَةٍ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ‏ اما سبب آسانى سلوك آنست كه اين راه همانست كه مردم از آنجا آمده‏ اند. پس آنچه ديدنيست يك بار ديده است و آنچه شنيدنيست يك بار شنيده است و ليكن فراموش كرده است، وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‏ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً و درين دقيقه ميگويد: ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً. ▪️و در فراموشى از آن جهت بمانده است كه چشمى كه بآن چشم ديده است و گوشى كه بآن گوش شنيده است باز نمى‏ كند تا حالش بآن رسيده است، وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‏ لا يَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ‏ چه اگر بشنيدى شنيده اول ياد كردى‏ كَلَّا إِنَّها تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شاءَ ذَكَرَهُ‏ و اگر بديدى ديده اول بشناختى، «من نظر اعتبر و من اعتبر عرف و اول الدين معرفته» ▪️و اما سبب اعراض سه چيز است‏ چنانكه گفته‏ اند: «رؤساء الشياطين ثلاثة» #اول، شوائب طبيعت، مانند شهوت و غضب و توابع آن از حب مال و جاه و غير آن، تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ‏ #دويم، وساوس عادت مانند تسويلات نفس اماره و تزيينات اعمال غير صالحه بسبب خيالات فاسده و اوهام كاذبه و لوازم آن از اخلاق رذيله و ملكات ذميمه، قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمالًا، الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً #سيم، نواميس امثله، مانند متابعت غولان آدمى پيكر و تقليد جاهلان عالم نما و اجابت استغواء و استهواء شياطين جن و انس و مغرور شدن بخدع و تلبيسات ايشان، رَبَّنا أَرِنَا الَّذَيْنِ أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا لِيَكُونا مِنَ الْأَسْفَلِينَ‏ ▪️و ثمره اعراض در اين جهان تنگى آن جهان و شقاوت جاودانى باشد، وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى‏، قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمى‏ وَ قَدْ كُنْتُ بَصِيراً، قالَ كَذلِكَ أَتَتْكَ آياتُنا فَنَسِيتَها وَ كَذلِكَ الْيَوْمَ تُنْسى‏. و كدام شقاوت بود بالاى آنكه كسى نزديك خداى تعالى منسى باشد و كورى در اين موضع كورى دلست ، فَإِنَّها لا تَعْمَى الْأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ. ◾️آغاز و انجام/ص۵ #استاد_علامه_حسنزاده_ی_آملی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei