□○به مناسبت فرارسیدن #روز_معلم و #ایام_تبلیغی ماه مبارک #رمضان حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □○وَفَّقَنَا اللهُ لِلعلْمِ النّافع وَ لِلْعَمَلِ الصّالح و لِلْتُوفیق لِمَا یُحِبُّ وَ تَرضَی؛ «خداوند، ما را موفق بدارد بر تعلیم علم نافع و انجام عمل صالح و توفیق دهد بر آنچه خودش دوست می‌دارد و راضی می‌شود.» □○انصاف این است کسانی که برای تعلیم، تبلیغ و امثال آن، می‌روند، مقام خیلی بالایی دارند، منصب خیلی بالایی دارند، [و لذا] باید خیلی مواظب باشند؛ به جهت اینکه تمام نگاه مؤمنین به همین معلمین و مُبلغین است. □○باید بدانند که درجه ایمان آنها(مردم)، موقوف است به درجه ایمان معلمین و مبلغین. [و اگر معلمین و مبلغین] یک ذره اشتباه یا مسامحه بکنند، آنها(مردم) هم در همه چیز مسامحه می‌کنند. اگر مؤمنین، اینها را راست‌گو، مُبلّغ صحیح العمل، صحیح القول بدانند، خودشان هم همین راه را می‌روند. □○پس تقریبا می‌شود گفت: اصلاح جامعه به اصلاح معلمین و مبلغین است. □○[خب وقتی مبلغ یا معلم] خودش خلافکار یا خرابکار است، حضورش هم در اینجا تَطَفّلی(اضافی و مزاحم) است، و إلا اگر بخواهد حضورش برای دیگران استفاده داشته باشد، تابع عملش هست. □○پس اگر معلمین اصلاح شدند،‌ و بدانند که برای رضای خدا سخن بگویند، و برای عدم رضایت و سَخَط(نارضایتی) خدا نمی‌گویند؛ و کلمة به کلمه موارد رضای خدا را دنبال می‌کنند. [می‌دانند که] فردا مسئول [اعمال و کردار خود] هستند. [از آنها سؤال می‌شود] چرا این [سخن را] گفتی؟ چرا آن را نگفتی؟ [ولو] یک کلمه هم باشد. یک بله باشد، یک نه باشد. آن مهمات دین در اصول و فروع، همین با یک لا و نعم (نخیر و بله)، [کلاّ] عوض می‌شود؛ از بالا به پایین، از پایین به بالا. پس باید بدانند که آنها مقام بزرگی را واجدند. □○در یک مجلسی سید مهدی قزوینی[۱] در حله[۲]، یک منبر رفت، شاید آقای شیخ عباس قمی(صاحب مفاتیح‌الجنان) هم در کتاب‌هایش نوشته باشد؛ همان یک مجلس سبب شد که در حله چهار هزار [نفر] مُستبصر(شیعه) شوند. خدا می‌داند که این [کار] چقدر قیمت دارد!! □○مرحوم صاحب جواهر هم فرموده است: [حاضرم ثوابِ کتاب] جواهرم را(کتابی جامع در علم فقه در ۳۰ جلد) در نامه عمل اُزری[۳] بنویسند، [و به‌جای ثواب آن، ثواب] همین یک قصیده او را: «إنّما المصطفی مدینة علم و هو الباب، مَن أتاه أتاها ... ؛ محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم شهر علم، و علی علیه‌السلام درب آن است و کسی به شهر راه دارد که از درِ آن وارد گردد ... » تا آنجایی که [در مقام حضرت زهرا سلام‌الله علیها] می‌گوید: «بِنتُ مَن؟! اُم مَن؟! حَلیلة مَن؟! وَیْل لِمَن سَنَّدُ...». [و به جای ثواب کتاب جواهرالکلام، ثواب] این قصیده را در نامه عمل من بنویسند.[۴] □○معلمین و مبلغین چقدر مقام بزرگی دارند؛ به شرط اینکه هر چه می‌دانند، بگویند و هر چه نمی‌دانند، نگویند؛ مشکوک را هم احتیاط بکنند و نگویند. □○وَفَّقَنَا اللهُ لِلْعِلمِ وَالتّعلیمِ وَلِلتَّبلیغاتِ الصَّحیحة وَ لِلتَّعلِیمَاتِ الصّحیحة وَالعَدَمِ الخُروج مِن أمْرِلله اَبدا؛ خداوند ما را بر علم و آموزش و تبلیغ صحیح و آموزش‌های صحیح موفق بدارد و توفیق دهد تا از دستورات الهی هرگز خارج نشویم. #یاعلی □ #پی_نوشت: ١. علامه سید مهدی قزوینی از عالمان وارسته و مجتهدین برجسته مکتب اهل بیت علیهم‌السلام به شمار می‌رود که در سال ۱۲۱۰ قمری در نجف اشرف در بیت علم و دانش دیده به جهان گشود و در شامگاه ۱۳ ربیع الاول سال ۱۳۰۰ ق. جان عرشی آن مرد الهی با فرشیان وداع گفت و به ملکوت اعلی پیوست. ۲.حِلّه، شهری در عراق در حدود نود کیلومتری جنوب بغداد. ۳. ملّا کاظم بن محمّد بن مهدی اُزری بغدادی از شعرای عراق در نیمه‌ی دوم قرن دوازدهم هجری است. (محمد کاظم‌بن‌محمد وائلی بغدادی (۱۱۴۳ ـ ۱۲۱۱) صاحب دیوان)، سراینده قصیدة الهائیه الطویلة و تخمیس الهائیة الاُزریة، که در مدح و منقبت ائمه اطهار علیهم‌السلام سروده است. ۴. از شیخ محمد حسن صاحب جواهرالکلام نقل شده که آرزو مىکرد حاضر است ثواب کتاب جواهرالکلام را به اُزری ببخشد و به ازای آن، ثواب آن قصیده در نامه عمل او نوشته شود؛ رک: الفوائد الرضویة، ج١، ص۵٩٣ و کلیات مفاتیح الجنان، ص٣٢٨. □○درس خارج فقه، کتاب زکات، ١۶ آبان ١٣٨٠○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○ #روزشمار_عیدغدیر حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □خلیل‌بن‌احمد رضوان‌الله‌علیه می‌گوید: دوستان حضرت علی علیه‌السلام فضایلش را از ترس پنهان کردند و دشمنانش هم فضایلش را از حسد و عناد پنهان کردند مع ذلک فضایل حضرت مشرق و مغرب عالم را پر کرده است. □○گوهرهای حکیمانه، ص١۶٢○□ #پی_نوشت: □ابوعبدالرحمان خلیل‌بن‌احمد فراهیدی، از پیشوایان لغت و نحو در قرن دوم، و صاحب کتاب «العین»؛ که حضرت آیت‌الله بهجت درباره او فرموده‌اند: «خلیل‌بن‌احمد که نزد شیعه و سنی مقبول است و از مخلصین شیعیان امیرالمؤمنین علیه‌السلام است، و بنده یقین دارم که شیعه است.» @mohamad_hosein_tabatabaei

مظلومیت حضرت زهرا علیهاالسلام گذشت حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام از حق خود، برای بقای اصل اسلام ■●حضرت آیت الله بهجت قدس سره●■ ■حضرت امیر علیه‌السلام شمشیر را برداشت، خواست برود مطالبه حق فاطمه علیهاالسلام را بکند. اذان را شنید. [به فاطمه علیهاالسلام] گفت: «می‌خواهی این اذان پابرجا باشد یا می‌خواهی بروم و بکشم کسانی را که مخالفت با نورالله، با فاطمه، می‌کنند؟». [حضرت فاطمه علیهاالسلام] گفت: «نه! می‌خواهم اذان [پابرجا] باشد؛ اسلام صوری باشد». همان اسلام صوری را مراعات‌کردن، کار را به جایی رساند که [با وجود این روایت که دارد] «إِرتَدَّ النَّاس بَعد رَسُول اللهِ إِلَّا ثَلَاثَة؛ مردم بعد از پیامبر به ورطه ارتداد (و انحراف از مسیر حق) افتادند، مگر سه نفر»، آن «ثلاثه»[١]، به‌اندازه مثلاً پانصد میلیون شد. تقیّه این کارها را کرد. و الّا اگر از همان اول، به سب و طعن و اینها مشغول می‌شدیم، کجا [تعداد شیعیان] زیاد می‌شد؟! همین زیاد‌ی‌ها هم از دست می‌رفتند! ■●درس خارج فقه، کتاب جهاد، آبان ١٣٨٧●■ #پی_نوشت: ۱. در برخی از نقل‌ها عبارت «یا چهار نفر، یا پنج نفر» نیز در ذیل روایت آمده است. @mohamad_hosein_tabatabaei

#حضرت_آیت‌الله_بهجت_قدس‌سره: ▪️جمله‌ «وَ الشَفآءَ فی تُرْبَتِهِ؛ و شفا را در تربت او [قرار دادی]» که در زیارت امام حسین علیه‌السلام است، آخرین و شدیدترین مرحله‌ درد و بیماری را که همه اطبا از مداوای آن عاجزند، شامل می‌شود. ☑️رحمت واسعه، ص ٢٢٧ (مجموعه فرمایشات حضرت آیت‌اللّٰه بهجت پیرامون حضرت سیدالشهداء علیه السلام) ◾️حضرت آیت‌الله بهجت برای شفای بیماری‌ها می‌فرمودند◾️ ▪️آب زمزم و تربت سیدالشهداء علیه‌السلام را مخلوط کنید و هر روز مقدار اندکی به نیت شفا به‌طور منظم میل کنید، تا زمانی‌که بهبودی حاصل شود؛ همچنین به همین نیت صدقه به افراد متعدد بدهید، اگرچه مقدارش زیاد نباشد. ☑️بهجت‌الدعاء، ٣۴٩ #پی_نوشت: ▪️حضرت آیت‌الله بهجت می‌فرمودند: آب زمزم و تربت سیّد الشهدا، هر کجا مصرف شود، اثر دارد. چیزی که هست، ممکن است برآورده شدن حاجت، مصلحت نباشد [در عوض،] خداوند متعال، چیزی بهتر از آن را عنایت می‌کند. @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴 حی علی العزا... ☑️منظور از عبارت عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَین علیه‌السلام ◾️حضرت آیت‌الله بهجت◾️ ▪[منظور ازعبارت] عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَین علیه‌السلام، [در روایات] معلوم است. ▪️این زمین به این وسیعی کجایش عند قبر الحسین است؟ همین‌که شخص شروع کرد به قُرب(نزدیک) قبر حسین علیه‌السلام، عند قبر حسین، صادق[و صحیح] است. ▪️یادم می‌آید در اربعین، کربلا به‌اندازه‌ای شلوغ می‌شد و به‌اندازه‌ای اجتماع می‌شد که از همان جایی که آدم از اتومبیل پیاده می‌شد، مثلاًهمان گاراژی که مطابق[و روبه‌رو] با در قبلۀ صحن حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) است، از آنجا ابداً دیگر کسی نمی‌توانست حرکت بکند و بیاید، مگر در غایت صبر وطمأنینه که آیا بگذارند یک قدم جلوبرود یانه؟! ▪️مثل همان که می‌گویند اگر سوزن بیندازید به زمین نمی‌رسد. از آنجا تا به صحن چقدر مسافت است؟ از صحن تا خود حرم چقدر مسافت است؟ حالا اگر یک‌ وقتی چنین شد و انسان قادر نبود راه برود ـ‌همین الآن هم اگر راه را باز بگذارند[١]، شاید جمعیت برسد به اینجا که خدا می‌داند از چند فرسخی این‌طور ازدحامی می‌شود که آدم نمی‌تواند قدم از قدم بردارد‌‌ـ بر همۀ این‌ها عند قبرالحسین(علیه السلام) صادق است! خصوصاً در مواقع ضرورت که آدم می‌فهمد عند قبرالحسین(علیه السلام) است. آن جای به آن دوری عند قبر الحسین علیه‌السلام است نسبت‌به ده‌فرسخی و بیست‌فرسخی‌ای که مثلاً خارج از چهار فرسخ است [که در روایت آمده است]. #پی_نوشت: ✔️١. آیت‌الله بهجت این بیانات را در اسفند ماه سال ١٣٧٧ بیان فرموده‌اند که در آنزمان حزب بعث، راهپیمایی اربعین را ممنوع کرده بود. @mohamad_hosein_tabatabaei