آیات 1-6 آل عمران ، قسمت دوم بخش سوم ● شادى و غم ، رنج و راحت دائر مدار طرز فكر آدمى است حال ببينيم از آيات قرآنى ، درباره عذاب ، چه معنايى را استفاده مى كنيم ؟ قرآن كريم زندگانى كسانى را كه پروردگار خود را فراموش ‍ كرده اند هر قدر هم زندگى بسيار وسيعى داشته باشند زندگانى بسيار تنگ و سختى مى داند و مى فرمايد: ((و من اعرض عن ذكرى فان له معيشة ضنكا)). و باز قرآن كريم مال و اولاد را كه در نظر ما نعمت گوارا مى آيد، عذاب خوانده ، مى فرمايد: ((و لا تعجبك اموالهم و اولادهم ، انما يريد اللّه ان يعذبهم بها، فى الدنيا و تزهق انفسهم و هم كافرون )). و حقيقت امر همانطور كه بيان اجمالى آن در تفسير آيه : ((و قلنا يا آدم اسكن انت و زوجك الجنة )) گذشت ، اين است كه مسرت و اندوه و شادى و غم و رغبت و نفرت و رنج و راحت آدمى داير مدار طرز فكر آدمى در مسأله سعادت و شقاوت است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 14 اين اولا، و در ثانى سعادت و شقاوت و آن عناوين ديگرى كه همان معنا را مى رساند، به اختلاف موردش مختلف مى شود، سعادت و شقاوت روح ، امرى است و سعادت و شقاوت جسم ، امرى ديگر، و همچنين سعادت و شقاوت انسان ، امرى است و سعادت و شقاوت حيوان امرى ديگر، و به همين مقياس . #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○گزیده‌ای از پرسش‌ها و پاسخ‌ها از محضر #آیت‌الله_بهجت_قدس‌سره○□ □ #پرسش: شخصی که ایمان بسیار ضعیف دارد، چگونه اراده را قوی کند تا هر کاری را انجام ندهد و حتی بتواند از کارهایی که خارج از اختیار است جلوگیری کند. □ #پاسخ: بسمه‌تعالی، آنچه در تحت اختیار اوست، اختیاراً خلاف رضای خدا را به‌جا نیاورد، همین راهِ نجات است. □○به‌سوی محبوب، ص۷۶○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□تا در عادت هستيم چه در عرفان نظرى باشد به كنه معارف راه پيدا نمى كنيم و چه در عرفان عملى باشد به لقاءالله وصول نمى يابيم، لذا همان گونه كه در راه تحصيل و سير علمى، شهر و روستا و محيط و فاميل و رفت و آمدها را ترك كرديد تا توحد يافتيد و در حال پيشروى هستيد، در سير عملى نيز همين خروج از عادت و توحد لازم است. □اگر چه اين سير علمى نيز خودش يك نوع سير عملى و رياضت شرعى است ولى آن سير عملى به جهت ديگرى مدنظر است. □●دروس شرح فصوص الحکم قیصری علامه حسن زاده آملی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □اگر می خواهی، اگر به حقیفت تشنه ی این گونه فانی شدن هستی، البته راهش هم سنگین است. برنامه هایش نیز سنگین است. باید در این اطاعت و ترک معصیت، صبر کنی، که مصداق آیه ی شریفه ی: 《ان الله مع الصابرین》شوی.(۲۳) @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی #شرح_دعای_ابوحمزه_ثمالی □این معیّت حق متعال با صبر کنندگان،به این علت است، که مقام (صبر) سخت است،مقام (رضا)نیز سخت است،اما در برخی از جهات مقام صبر سخت تر است، به همین دلیل در چند جای قران،خداوند متعال فرموده است:( انَّ اللهَ مع الصّابرین)؛ ما با صابرانیم.اما گاهی صبر،در حد صبر کردن شخص برای از دست دادن و از دنیا رفتن جوانش می باشد،در هفته ی اول کمی اشک می ریزد و بر سر میزند،اما به تدریج فراموشی به او روی می آورد،که می گوییم:(فلانی در مصیبت صبر کرد)،اما این کجا و کار اویس قرن کجا؟ این کجا و کار امام زین العابدین (علیه السلام) کجا؟ از اول شب تا نزدیکی سحر در نماز است،سپس در نزدیکی سحر به این دعای با عظمت می افتد که ما فقط بخواهیم آن را بخوانیم ، البته اگر بخواهیم سریع بخوانیم،حدود یک ساعت ونیم یابیشتر طول می کشد! و هرشب این دعا را نجوا می فرمودند، آن هم نه فقط لقلقه ی زبان ،بلکه با تن لرزان، و به تعبیر خود حضرت (علیه السلام) :{ چگونه انسان در پیشگاه خدا باشد و خائف نباشد؟} تمام بدن حضرت در لرزه است،(...کان أعضاؤهُ تر تعد من خشیة اللّه) در چنین حالتی متن دعا، از قلب و بطون حضرت بر می خیزد.(۲۴) @mohamad_hosein_tabatabaei

□اگر بخواهید به جايی برسيد، با کار حوزه و دانشگاه مشکلتان حل نمی شود. اين فقط به شما علم می دهد، آن که مشکل شما را حل می کند سجاده نماز شب است. □اگر خواستیم ببینیم آیا با خدا مأنوسیم یا نه، باید ببینیم از خواندن قرآن كه سخن خدا با ماست و از خواندن نماز كه سخن ما با خداست، احساس ملال می‌كنیم یا احساس نشاط؟ □●آیت الله #جوادی_آملی از تلامذه علامه طباطبایی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○" افتخارات كودكانه "○□ □توانگر زاده ای را دیدم بر سر گور پدر نشسته و با درویشْ بچه ای مناظره درپیوسته که: صندوق تربت پدرم سنگین است و کُتّابه رنگین و فرش رُخام انداخته و خشت پیروزه در او بکار برده، به گور پدرت چه ماند، خشتی دو فراهم آورده و مشتی دو خاک بر آن پاشیده. درویش پسر این بشنید و گفت: تا پدرت زیر آن سنگهای گران بر خود بجنبیده باشد پدر من به بهشت رسیده بود. □○برگرفته از کتاب " در صحبت سعدی " اثر حسین الهی قمشه ای○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#شرح_دعای_سحر ○جلسه اول○ □اکثر دعاها با اسم شریف الله آغاز می‌شود. الله جامع همه‌ی اسماء و به تعبیری قبله‌ی اسماء الله است و همه‌ی اسماء شئون الله هستند. الله اسم جامعی است که مستجمع همه‌ی اسماء بی منتهای حق متعال است. اسماء الله هم به حیث تعداد و هم به حیث حقیقت بی‌منتها هستند. اسماء خدا محدودیتی ندارند، هر اسمی در تمام موجودات حضور دارد؛ «فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» (بقره/۱۱۵). به هر سو بنگریم وجه خداست لذا هر موجودی وجه الله است و جمیل است. اگر بخواهیم همه‌ی این اسماء بی‌نهایت را با هم و یکجا در یک اسم گفته باشیم، آن اسم جامع الله جل جلاله است. کلید فهم دین و معارف فهم اسماء الله است. □حق متعال خطاب به پیغمبر صلی الله علیه و آله می‌فرماید «قَدْ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ حَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ» (بقره/۱۴۴). این آیه خیلی لطیف است. می‌فرماید ما توجه تو را به سمت سماء، به سمت سماء جمعی و مقام وحدت صرف دیدیم. دیدیم که تو به مقام اسم جامع نظام هستی و بلکه بالاتر، به اسم هو توجه داری پس اجازه می‌دهیم که روی خودت را به سمت قبله‌ای که مورد رضایت توست بازگردانی، همان قبله‌ای که به وفق عین ثابته‌ی توست. عین ثابته‌ی تو اسم جامع الله است لذا «فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا». فقط پیغمبر بزرگوار اسلام و اهل‌بیت علیهم السلام هستند که می‌توانند به آن قبله‌ی اتمّ توجه کنند. □من و شما هم «قِبْلَةً تَرْضَاهَا» داریم. هر کدام از من و شما به سمت قبله‌‌ای که بر وفق عین ثابته‌ی ما است برمی‌گردیم. چه بخواهیم چه نخواهیم، ما رو به قبله‌ی خودمانیم. چرا باید کسی را که قبله‌اش دنیاست مذمت کنیم در حالی که او در نمازش رو به دنیا دارد؟ او از این نظام بی‌کران و از این حقایق بی‌منتهای هستی‌ دنیا را طلب کرده لذا چون قبله‌ی او در باطن و در سرّ سویدایش دنیاست پس رو به دنیا نماز می‌خواند؛ ببین در نماز خیال تو کجا می‌رود، قبله‌ی تو همان سو است. منظور از این نماز هم این است که روی دل شخص به کدام سمت است. «الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ» معنایش این نیست که عده‌ای صبح تا شب دارند نماز می‌خوانند بلکه نکته این است که روی دل این افراد دائما به سمت حق متعال است. از آنجاییکه الله اسم جامع است و همه‌ی اسماء را در خود دارد، باید بدانی در هر صورت اگر طالب هر اسمی باشی، در واقع الله در قبله‌ی تو است. قبله‌ی شخصی اسم القریب و قبله‌ی شخص دیگری اسم البعید حق متعال است لذا در بُعد است ‌و به امور پست توجه دارد و با آن نیز دلخوش است؛ «كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ». هر مخلوقی قبله‌ی خودش را دوست دارد. هر مخلوقی فطرتا به سمت قبله‌ی خودش نماز می‌خواند و هیچ کس نیز از این گریزی ندارد. □«فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ»، پس روی خودت را به جهت مسجد الحرام بازگردان. مسجد الحرام در ظاهر مظهر اسم جامع الله است، نشان است که ره گم نکنی. در ادامه می‌فرماید «وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ». این «حَيْثُ مَا كُنتُمْ» یعنی ببین تو خواهان چه اسمی هستی؟ چه اسمی بر تو غلبه دارد؟ در کدام حیث وقوف داری؟ در اسم الرحیم توقف کرده‌ای؟ در مرتبه‌ی اسم العلیم حق متعال ایستاده‌ای؟ در اسم المضل و الضّار؟ هر جا که هستید و وقوف کرده‌اید، شما نیز «فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَه». این ضمیر «ه» را می‌توان به همان ناحیه‌ای که شخص در آنجاست نسبت داد. این یک معناست که اگر در اسمی از اسماء الله هستید رویتان را به همان اسم برگردانید و چنین نیز هست. در عالم می‌بینیم که هر انسانی و هر مخلوقی رب خودش را طالب است. «وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ» (هود/۱۱۸). این اختلاف هم برداشته شدنی نیست و زیر سر همین اسم جامع الله است. تفسیر دیگر از ضمیر «ه» در شَطْرَهُ این است که تو به سمت هر اسم از اسماء جزئی که هستی، رویت را به سمت اسم جامع الله برگردان چرا که هیچ کدام از اسماء جزئی و کلی منعزل از اسم جامع الله نیستند لذا وقتی شخص بیمار می‌گوید یا الله کأنه می‌گوید یا شافی، کسی که بدهکار است و می‌گوید یا الله کأنه می‌گوید یا غنی و... 👇👇👇👇👇

👆👆👆👆👆 □همه رو به الله دارند اما یکی رو به قبله‌ی هو می‌کند، دیگری رو به الله دارد، دیگری به الرحمن و شخص دیگری به الرحیم رو می‌کند و همینطور به اسماء جزئی تر. از آن سو کفار نیز به اسم مضل و ضارّ و... رو می‌کنند. هر موجودی قبله‌ی خود را بر اساس تنزلی از اسم جامع الله قرار داده است که فرمود «وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا»؛ هر وجهی رو به اسم متناسب با خودش دارد. پیرامون اسماء الله حقایقی هست که خوف بیان آن را داریم. فهم برخی مطالب کمی سنگین است... □شیطان کیست؟ ریشه‌ی کلمه‌ی شیطان از ریشه‌ی شَطَنَ است. به چاه خیلی عمیق شطون می‌گویند. همچنین آرزوی شطون نیز معنای نیتی دارد که خیلی دور و دراز است. شطن به معنای بند و طناب نیز هست که شیطان بر گردن افراد طناب و زنجیر می‌اندازد. چرا باید در مورد شیطان به اسم جامع الله استعاذه کنیم نه بر اسمی خاص؟ شیطان چه قدرتی دارد؟ دلیلش این است که وقتی شیطان شما را فریب داد، شما نمی‌دانی که کهف شما برای استعاذه، کدام یک از اسماء الله است. حال که نمی‌دانی، وقتی بگویی یا الله، آن اسمی که باید به او پناه ببری در الله موجود است؛ مثلا وقتی دچار جهل هستی، اگر بگویی اعوذ بالله در واقع گفته‌ای اعوذ بالعلیم. نکته‌ی دیگر این است که کار شیطان دور کردن است. کار او ایجاد بُعد است تا شما را از همه‌ی اسماء الله دور کند. اسماء الله سپر ما در برابر شیطان هستند. شما اگر مظهر هر اسمی شدی، آن اسم سپر تو است. چون شیطان می‌تواند روی ما را از هر اسمی برگرداند لذا باید به اسم جامع الله پناه ببریم. □در هنگام خواندن قرآن باید از شیطان به الله پناه ببریم. چرا؟ چون قرآن مقام جمعی است و انسان را به وحدت می‌برد. قرآن انسان را به مقام شهود می‌رساند. قرآن انسان را به مقام شهود می‌رساند‌؛ علامه طباطبایی فرمود اکثر عارفان یا در حین قرآن خواندن به شهود حق متعال رسیدند یا در روضه و گریه بر اباعبدالله الحسین علیه السلام. شما در روضه به مقام وحدت می‌رسی. اینجاست که در حدیث ام ایمن می‌فرماید شیطان به روضه‌ی اباعبدالله راهی ندارد. شیطان و جنودش تلاش می‌کنند تا کسی وارد این حصن نشود، شیطان مانع می‌شود که شما قرآن بخوانی، مانع می‌شود که به روضه بروی. اگر قرآن را باز کردی قرآن نور است و باید بگویی اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. اگر وارد روضه شدی دیگر در مقام وحدتی و خیال در آنجا راه ندارد... #ح_م

#اما_بعد...‌ □در تهران در یکی از محله ها و مراکز بزرگ در قسمت شمیران ، ( سید خندان ) نام دارد ، علت نامگذاری این محل به سید خندان ، به خاطر اخلاص و خوش اخلاقی یک نفر سیدی است که سابقا در آنجا بوده و همین نام خاطره نام او را بزرگ کرد که داستانش به ترتیب زیر است . □سابقا بین شمیران و تهران چند فرسخ فاصله بود ، و مسافران آنجا چند ساعت در راه بودند تا به تهران برسند ، در مسیر در وسط راه بین شمیران و تهران ، سیدی بود که شال سبز بر سر می بست و در محلی که حوض و درختان تناوری داشت ، و به اصطلاح قهوه خانه میان راه بود ، با روی گشاده و چهره ای خندان ، به الاغ سوارانی که می آمدند و تشنه بودند آب می داد ، گاهی یک شاهی یا سنار به او می دادند ، آن سید همیشه بشاش و خندان از مسافران استقبال می کرد و به آنها آب می داد و با لبخند این شعر را می خواند : کی میگیه بادمجون باد داره سید جان خوردنش هم بیداد داره سید جان از این رو این محل به طور خود جوش و طبیعی به ( سید خندان ) معروف شد ، اکنون سالها است که آن سید و آن مسافران مرده اند ولی آن محل به همین نام خوانده می شود . تا یادآوری اخلاص و خوش برخوردی و سقایی آن سید صاف دل باشد . ○تو نیکی می کن و در دجله انداز ○که ایزد در بیابانت دهد باز @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 1-6 آل عمران ، قسمت دوم بخش چهارم ● سعادت و شقاوت روحى و جسمى ، و اينكه افراد بى خدا در هر حال پريشان روز هستند و انسان دنياپرست و مادى كه هنوز متخلق به اخلاق خدايى نشده و با ادب الهى بار نيامده تنها و تنها كاميابى هاى مادى را سعادت مى داند، و كمترين اعتنايى به سعادت روح و كاميابى هاى معنوى ندارد. قهرا چنين كسى هرچه زور دارد در اين مصرف مى كند كه مال بيشتر و فرزندان (دغلكارتر) و جاه و مقام منيع تر و سلطه و قدرت بيشترى به دست آورد و در آغاز، راه به دست آوردن خالص و بى دردسر آنها را، آرزو مى كند، و اين خيال را در سر مى پروراند كه اين امور، تنعم و لذت خالص است . مادام كه به دست نياورده اينطور خيال مى كند و از نداشتن آن حسرت مى خورد، ولى وقتى بدست مى آورد مى بيند: نه ، آنطور هم كه خيال مى كرده نيست ، اگر يك لذت در آن هست هزار الم و ناراحتى هم همراه دارد، براى اينكه آن طور كه مى پنداشت كامل به تمام معنا نيست بلكه نواقصى دارد، و رفع همان نواقص ، گرفتاريها دارد، و اسبابى مى خواهد، در اينجا بشدت ، دل به آن اسباب مى بندد، ولى وقتى به سراغ اسباب مى رود متوجه مى شود كه آنها هم هيچكاره هستند،در نتيجه يك حسرت ديگر هم از اين بابت بر دلش مى نشيند. آرى او مسبب الاسباب را نيافته و به وى دل نبسته تا همواره و در هر حال دلى آرام ، و در برابر هر مصيبتى تسليتى در داخل جان خود داشته باشد، لذا در برخورد با هر سببى حسرتى ديگر بر دلش مى نشيند. پس افراد مادى و بى خبر از خداى لايزال ، در حسرت بسر مى برند، تا چيزى را ندارند از نداشتن آن حسرت مى خورند، و وقتى به آن دست مى يابند باز متاسف گشته و از آن اعراض نموده چيزى بهتر از آن را مى جويند، تا بلكه با به دست آوردن آن عطش درونى خود را تسكين دهند، حال افراد مادى ، در دو حال (دارايى و ندارى ) چنين است . #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 و ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□یا أیُّهَا النّاسُ ... □وظُهورَکُم ثَقیلَةٌ مِن أوزارِکُم فَخَفِّفوا عَنها بِطولِ سُجودِکُم □اى مردم! ... پشت هاى شما از بار گناهانتان سنگین است ، پس با طول دادن #سجده_هاى خود ، آنها را سبک کنید. #خطبه_ی_شعبانیه @mohamad_hosein_tabatabaei