■●یک نوبت که همراه با رفقا به نجف مشرّف بودیم، من برای زیارت به حرم مطهّر امیرالمؤمنین علیه السّلام مشرّف شدم که یکباره دیدم حرم خلوت شد. گویا در داخل ضریح بودم و حوض بزرگی که آب بسیار زلالی در آن بود، در وسط قرار داشت و جامهای بلوری سبزرنگ زیادی روی لبهی حوض، دور تا دور چیده شده بود. حضرت امیر علیه السّلام هم روی تختی که ارتفاعش نیم متر بلندتر از حوض بود، نشسته بودند. من هم کنار دست حضرت نشسته بودم و تماشا میکردم. ■●تعدادی ملائکه هم که لباسهای کمرچین بلند بر تن داشتند و هم بال داشتند و هم دست، کنار حوض، گوش به فرمان حضرت علیه السّلام ایستاده بودند. از بیرون ضریح هم صدای برخی زوّار میآمد که التماسآمیز میگفتند. یا علی، یا علی. گاهی اوقات حضرت با چوب کوتاهی که در دست داشتند، اشاره میکردند و آن ملائکه یک جام از آن حوض پر میکردند و به اطراف حرم، روی سر زوّار میریختند. بلافاصله صدای صلوات از همه بر میخاست. ■●گاهی اوقات به اشاره‌ی حضرت یک جام پر میکردند و بر سر یک نفر میریختند که اینجا صدای صلوات یک نفر از بیرون ضریح بلند میشد. در همین اثناء دیدم شخصی گویا از بیرون ضریح به هوا پرید. ملائکه به دستور حضرت او را گرفتند و از بالا به داخل ضریح آوردند و کنار حوض خواباندند و پیاپی جامها را از آن حوض پر میکردند و به دهانش میریختند، ولی هر چه از آن جامها به او میدادند، دست بر نمیداشت و دائم میگفت: یا علی، یا علی. آنقدر از آن جامها به دهانش ریختند تا اینکه مثل خیک پر از آب شد. آن‌وقت ملائکه او را بلند کردند و به طرف آسمان پرتاب کردند. #یاعلی ■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■ ■●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین🏴 #حديث ٦٦٤ ■●امام صادق علیه السّلام فرمودند: همانا حسین بن علی علیهما السّلام از نزد پروردگارش نگاه می‌کند به موضع اردوگاهش و محلی که شهدا با او قرار دارند و به زائرانش نیز نظر می‌اندازد، در حالی که ایشان به خوبی آن‌ها را و نام‌هایشان و نام پدرانشان و درجات آن‌ها و منزلت آنها را نزد خداوند، بهتر از احدی از شما نسبت به فرزندانش می‌شناسد، و به درستی که امام حسین علیه السّلام می‌بیند چه کسی ساکن کربلا شده (جهت زیارت) و برای او استغفار می‌کند و از پدران بزرگوارش می‌خواهد برای او استغفار کنند و می‌فرمایند: اگر زائر من می‌دانست، آنچه را که خداوند برای او مهیّا نموده است، شادی‌اش بیشتر از غمش می‌شد و همانا زائر امام حسین علیه السّلام از زیارت برمی‌گردد در حالی که هیچ گناهی بر او باقی نمی‌ماند. ■●إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَنْظُرُ إِلَى مَوْضِعِ مُعَسْکَرِهِ وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ یَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ دَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدِکُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَرَى مَنْ سَکَنَهُ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ آبَاءَهُ ع أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ یَقُولُ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرِی مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَکَانَ فَرَحُهُ أَکْثَرَ مِنْ غَمِّهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ ■●وسائل الشیعه، ج ١٤، ص ٤٢٣●■

#اربعین_در_آیینه‌ی_عرفان ■عاشورا تا اربعین، دربرگیرنده‌ی قوس نزول و قوس صعود است. در تعیّن، این یک سیر کامل است. لذا یک دوست اهل‌بیت علیهم السّلام، یک مؤمن، یک شیعه‌ی دلداده‌ی اهل‌بیت علیهم السّلام، در این چهل روز یک چلّه‌ی کامل را طی می‌کند.... #اربعین_حسینی

■●قوس نزول و صعود در هستی، سفر چهل روزه قافله اسرا و سلوک حسینی علیه السّلام - ۲●■ ■●سالکانی که سلوک حسینی دارند، در این چهلّه بین عاشورا تا اربعین، به عشق و محبّت اباعبدالله الحسین علیه السّلام مسیر سلوک را به قافله سالاری زینب کبری طی می‌کنند و در پایان این چهل روز به انتهای سیر و سلوک عارفانه‌ی خود در مکتب اباعبدالله علیه السّلام نائل می‌شوند. ■●در انتهای این راه سالک سبیل حسینی به ارشاد زینب کبری از پوسته و حجب بیرون می‌آید؛ چشم باطنش به جمال اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام گشوده می‌شود؛ به زیارت وجود نورانی اباعبدالله الحسین علیه السّلام نائل می‌شود. ■●روایات متعدّدی که در بحث زیارت اربعین داریم، حقیقتش اینجاست. گرچه زیارت ظاهری اربعین هم خیلی بزرگ است؛ خوشا به سعادت کسانی که امروز موفّق شدند در سرزمین کربلا مرقد مطهّر اباعبدالله الحسین علیه السّلام را زیارت کنند؛ امّا حقیقت آن روایات، این زیارت ظاهری نیست؛ این سایه‌ای و رقیقه‌ای از آن حقیقت است. ■●لذا در روایات داریم: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنِ علیه السّلام ، نه آنکه مَنْ زَارَ مرقد الْحُسَیْنِ علیه السّلام؛ کسی که خود اباعبدالله الحسین علیه السّلام را زیارت کند. خود اباعبدالله علیه السّلام را زیارت کردن نتیجه‌ی همین اربعین و چهلّه نشینی است که با ارشاد زینب کبری سلام الله علیها، تحت جاذبه‌ی عشق اباعبدالله الحسین علیه السّلام انجام می‌شود و در انتهای آن، دیده‌ی دل سالک سبیل حسینی باز می‌شود و در آیینه قلب خود، جمال اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام را زیارت می‌کند؛ زائر حقیقی اربعین چنین سالکی است. ■●امیدواریم خدای متعال توفیق چنین سلوکی را بدهد که بتوانیم به ارشاد زینب کبری سلام الله علیها چنین چهلّه‌ای بنشینیم و به زیارت حقیقت حسینی نائل شویم. ■●امیدواریم به برکت این روز بزرگ و به برکت صاحب این روز بزرگ و به برکت صاحب عزای این روز بزرگ، خدای متعال عنایت فرماید و امر فرج منتقم خون اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام، وجود مقدّس بقیّة الله الاعظم ارواحنافداه را اصلاح فرماید و در ظهور آن حضرت تعجیل فرماید و پرچم یا لَثاراتَ الحُسَین را به دست باکفایت بقیه الله الاعظم ارواحنافداه به اهتزار درآورد و توفیق سربازی و جانبازی در رکاب آن حضرت را در آن قیام عظیم خون‌خواهانه‌ی حسینی به همه ما عنایت فرماید. ■●امیدواریم خدای متعال ما را درس آموز مکتب و سالک مسلک اباعبدالله الحسین علیه‌ السّلام قرار دهد و با جاذبه‌ی عشق حسینی توفیق طیّ این طریق را به همه ما نصیب فرماید. ■●«استاد مهدی طیّب»●■ #اربعین_حسینی

آیه 255 سوره بقره قسمت چهارم بخش سوم3⃣ ●مراد از کرسی و اين موجودات همانطور كه معلوم است به علمى بى نهايت و غيرمقدر، يعنى موجود در ظرف علم است به وجودى غير مقدر و بى اندازه ، همچنين با حدودى كه دارند معلوم و موجود در ظرف علم هستند و اين علم يعنى علم به محدودات بطورى كه توضيحش خواهد آمد، همان كرسى است . و چه بسا همين معنا از جمله : ((يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم )) نيز استفاده شود، براى اينكه معلوم خدا را عبارت دانسته از ما بين ايديهم و ما خلفهم ، و اين دو معنا: (ما بين ايدى و ما خلف ) در عالم ماده با هم جمع نمى شوند، پس ناگزير بايد مقامى باشد كه حال و آينده ، و خلاصه تمامى چيزهائى كه در زمان و مكان و امثال آن متفرق هستند، در آنجا به يك مكان جمع باشند، و مسلما اين وجودات كه در آن مقام يك جا جمع هستند وجودات غير متناهى نيستند، زيرا اگر وجود و كمالى غير محدود و غير مقدر مى داشتند، ديگر صحيح نبود با جمله : ((و لا يحيطون بشى ء من علمه الا بما شاء))، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 519 علم به پاره اى از آن موجودات را استثنا كند، و بفرمايد: شفيعان به مقدارى از آنها كه خدا خواسته باشد علم پيدا مى كنند، پس معلوم مى شود آن مقام ، مقامى است كه شفيعان مى توانند به بعضى از حقايق آن احاطه يابند، در نتيجه معلوم مى شود آن مقام مرحله علم به محدوات و مقدرات است ، البته به آن جهت كه محدود ومقدر هستند، (و خدا داناتر است ). #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

■●لزوم تألیف در دفاع از اهل‌بیت علیهم‌السلام حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره●■ ■●در این زمان بیش از هر چیز به افرادی از علما و محققین فاضل و باتقوا محتاجیم که در علم کلام و به‌خصوص در بحث امامت و حقانیت اهل‌بیت علیهم‌السلام به تألیف بپردازند، به‌گونه‌ای‌که هر عامی و عالمی بتواند قبول کند، و مطالب را آن‌چنان مستدل و برهانی و آشکار بیان کنند که هر منصفی ببیند بپذیرد و تمام ابهامات و ایراد و شبهات آن را بر طرف نمایند. ■●این امر از بهترین سرمایه‌های علمی است که یک دانشمند و عالم دینی می‌تواند به نفع اسلام و مسلمانان تقدیم نماید و از خود به یادگار گذارد و از باقیات صالحات او به‌شمار بیاید. ■●البته این تألیفات باید بدون سبّ و لعن و فحاشی باشد، نظیر تألیفات مرحوم شرف‌الدین، و سید محسن امین و نظیر مرحوم ابن‌شهرآشوب، صاحب مناقب، و امثال ایشان از بزرگان علمای شیعه که در تألیفاتشان سبّ و لعن ندارند، به‌خلاف برخی از علمای اهل تسنن که در امامت و خلافت به فحاشی پرداخته‌اند. ■●در محضر بهجت، ج۲، ص۳۵۶●■ @mohamad_hosein_tabatabaei