eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.5هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
□○داستان طلبه ای که گرفتار مدعی دروغین عرفان شده بود...○□ : □مجتهد و عالم بسيار بزرگي كه داراي علوم مختلف و تأليفات فراواني است ميفرمودند: □طلبه اي گرفتار يكي از مدعيان دروغين عرفان شده بود كه به اين طلبه گفته بود اگر به دستورالعملي كه به تو ميدهم عمل كني شبحي برايت ظاهر ميشود كه بايد تمام دستوراتش را اطاعت كني! □آن طلبه جوان ميگويد: اعمال و دستورات را انجام دادم و شبح ظاهر شد. غالباً ما بين زمين و آسمان با فاصله دو سه متر از زمين ظاهر ميشد! ابتدا چند دستور العمل ساده داد، مثل اينكه فلان كار را بكن، فلان غذا را نخور، و من هم عمل كردم. □فردا آمد گفت: امروز در اتاقي كه عيالت ميباشد نبايد بخوابي!  قبول كردم. چند شب گذشت، تا اين كه نصف شبي آمد و مرا بيدار كرد و گفت: بلند شو، با صداي بلند اذان بگو! گفتم: الان نيمه شب است! گفت هرچه ميگويم بايد اطاعت كني! □بالاخره مشغول اذان شدم؛ كم كم همسايه ها بيدار شدند و آمدند اعتراض كردند كه الان چه وقت اذان گفتن است؟! شبح آمد و در گوشم گفت: به فلاني بگو: چرا ديشب زنت را زدي؟! به فلان همسايه بگو: چرا فلان كار را كردي؟! و همين طور چند مورد از اسرار مردم را بيان ميكرد و من هم ميگفتم. آنها همگي شرمنده شدند و خيال كردند من از اولياء خدا هستم! □كم كم در محل، وجهه و شهرتي پيدا كردم؛ با نظر خاصي به من نگاه ميكردند؛ من هم خوشم مي امد. شبح باز آمد و گفت: ديدي چقدر خوب شد؛ پيش مردم منزلت هم پيدا كردي! بنابراين هرچه ميگويم بايد گوش كني!  □بالاخره ساختمان مرتفعي را به من نشان داد و گفت: خودت را از بالاي آن پايين بيانداز!  گفتم: اين خودكشي و حرام است ومن اطاعت نمی کنم ! یک نگاهی به من کرد و گفت: برو كه تو آدم بشو نيستی! سپس از چشمم غايب شد و ديگر او را نديدم! □در اينجا يك مطلبي را از سيد عالمي متذكر شدم كه گفته بود:  شيطان گاهي از انسان كاري را ميخواهد ولي خداوند هيچگاه از نقطه عصيان اطاعت نميشود. «خداوند از راه گناه و معصيت، اطاعت نميشود». @mohamad_hosein_tabatabaei
□●ای طلبه ، ای عزیز ، ای دانشجوی روحانی ، ره چنان رو که رهروان رفتند ، هم درس و بحث متعارف باید و هم همت به ارتقاء و اعتلای به معارج قدس ربوبی. □●انسان در عرف عرفان ●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□که گفته کشتی نوحی؟ تو مهربان‌تر از اویی □که حـُـرِّ بد شده را هم تو در پناه گرفتی @mohamad_hosein_tabatabaei
☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) @mohamad_hosein_tabatabaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴شرحی بر صلوات عرشی جناب ابن عربی بر حضرت امام جعفر بن محمد الصادق علیهما‌السلام 🏴 ■صَلَواتُ اللهِ و ملائِکتِه و حَمَلةِ عَرشِهِ و جَمیعِ خَلقِه مِنْ أرضِهِ و سَمائِهِ علی اُستادِ العالَمِ و سَنَدِ الوجودِ ، مُرتَقی المَعارِجِ و مُنتَهَی الصُّعُودِ ، البَحرِ المَوّاجِ الأزَلی ، و السِّراجِ الوَهّاجِ الأبَدی ، ناقِدِ خَزائِنِ المعارفِ و العلومِ ، مَحتدِ العقولِ و نهایة الفُهُومِ ، عالِمِ الأسماء ، دلیلِ طُرُق السَّماءِ ، الکَونِ الجامِعِ الحقیقی ، و العُروةِ الوُثقی الوَثیقی ، بَرزَخِ البرازخ و جامِعِ الأضداد ، نورِ اللهِ بِالهِدایة و الإرشاد ، المُستَمِعِ القرآنِ مِن قائِلِهِ ، الکاشِفِ لأسرارِهِ و مَسائِلِهِ ، مَطلَع شَمسِ الأبَدِ ، جَعفر بن محمَّد ، علیه صلوات الله المَلِکِ الأحَد ■امام به جهت مظهریت اسم «الرب» و اسم «المدبر» استاد عالم است، استاد کسی را گویند که شاگرد می‌پروراند و امر تعلیم او را تدبیر می‌کند، عالم امکانی هر لحظه در پروریدن و تدبیر است و حقیقتی ماورای عالم، این ربوبیت و تدبیر را بر عهده دارد. عالم شرح ربوبیت مربی و استاد خود است. امام به حیثیت باطنی و مقام نورانیت اش در رتبه‌ی استادی عالم قرار دارد یعنی عالِم استاد عالَم است. اگر آگاهی و علم را از عالَم حذف کنیم عالم نه مردار بلکه هیچ خواهد بود لذا علم طارد عدم است و به هستی زینت تعین می‌دهد و دم به دم این تعینات را می‌پروراند. ■به حیث ظاهری هم در بین ائمه طاهرین علیهم السلام بیشترین شاگرد متعلق به این امام همام بود که بیش از چهارهزار نفر در محضر او خوشه چینی می‌کردند و در زمان امام صادق علیه السلام پایه های استوار علمی تشیع پی ریزی شد و معارف بلند اهل‌بیت علیهم السلام آشکار گردید از این‌رو ایشان مشهور به رئیس مذهب گردید بطوری که مذهب شیعه به مذهب جعفری معروف شد. ■سَنَدِ الوجودِ؛ وجود مستند به موجود است یعنی اگر موجود نباشد وجود به منصه ظهور در نمی‌آید و اشرف موجودات انسان کامل است که مسمی به موجود مطلق بوده و به تعبیر شیوای شیخ محمود شبستری جهانی از وجودات مقید در این موجود مطلق مستغرق اند. شناخت وجود مطلق بدون شناخت موجود مطلق محال است لذا در شناخت توحید هماره شناخت موحد مطرح می‌گردد. توحید به موحد استناد داده می‌شود وگرنه در ابهام مطلق خواهد ماند و امر مبهم نمی‌تواند مورد پرستش و شناخت قرار گیرد. ■سند از اسماء الله است و خدا سند هر کسی است که سند ندارد؛ يا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ؛ هر موجودی استناد به اسم جامع الله دارد و در تمام مراتب وجودی متعلق به اوست لذا قرآن هر موجود از موجودات ارضی و سمائی را عبد معرفی می‌کند: إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (مریم/۹۳)؛ پس هم موجودات عینی از باب ایجاد مستند به الله هستند و هم وجود مطلق از باب ظهور! اگر اسماءالله نبودند وجود از بساطت خود هرگز خارج نمی‌شد به همین دلیل امام که مظهر اتمّ الله است در فقرات بعدی صلوات به برزخ البرازخ معرفی شده است...
□●" همه شما فقیرید "●□ □فقیر یعنی آنکه خود را در برابر حق، مالک هیچ چیز نمی داند و معنی آن آیت الهی را که فرمود: " ای مردم همه شما فقیرید و غنی بالذات تنها خداست " دریافته است و بدین مسکینی مستحق زکات حسن آن جمال نامتناهی شده است: □من اگر کامروا گشتم و خوشدل نه عجب □مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند □نصاب حسن در حد کمال است □زکاتم ده که مسکین و فقیرم : □قماش هستی ما را به ناز خویش بسوز □که آن زکات لطیفت نصیب مسکین است □●برگرفته از کتاب " مقالات " به قلم حسین الهی قمشه ای●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○خاطره سید عبدالباقی، فرزند علامه طباطبایی○□ □يك‌ روز بدون‌ اينكه‌ ما سؤالی‌ از پدر كرده‌ باشيم‌ رو به‌ ما كرد و با بشاشت‌ و نشاط‌ خاصّی‌ گفت‌: اين‌ پروفسور كربن‌ به‌ اسلام‌ مؤمن‌ شده‌ ولی‌ رويش‌ نمی‌شود كه‌ ايمانش‌ را بر زبان‌ بياورد! □چند صباحی‌ از اين‌ گفتۀ پدر گذشت‌ و يك‌ روز پروفسور كربن‌ در يك‌ كنفرانس‌ در خارج‌، سخنرانی جنجاليی كرد و دربارۀ امام‌ زمان‌ عجَّل‌ اللهُ تعالَی فرجَه‌ سخنان‌ پرشوری‌ ايراد كرد و ضمن‌ آن‌ گفت‌ كه‌: «من‌ بخاطر بحث‌ دربارۀ اسلام‌ و رسيدن‌ به‌ اين‌ حقائق‌، نزديك‌ بود پست‌ تحقيقی‌ خودم‌ را از دست‌ بدهم‌، يعنيی كليسا مرا از اين‌ پست‌ خلع‌ كند.» □پدر وقتی‌ از اين‌ موضوع‌ مطّلع‌ شد، بسيار مسرور و مشعوف‌ شد و گفت‌: نگفتم‌ اين‌ پروفسور كربن‌ مؤمن‌ به‌ اسلام‌ شده‌ ولی‌ رويش‌ نمی‌شود كه‌ صريحاً اعتراف‌ كند؟! □○مجلّۀ «جوانان‌ امروز» مورّخۀ ۲۴ آبان‌ ۱۳۶۱ (شمارۀ ۸۲۱)○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
■●مقصود از رئیس مذهب بودن امام صادق علیه السّلام چیست؟ چرا مذهب تشیّع را به نام مذهب جعفری می‌شناسند؟ - بخش اوّل●■ ■●گرچه مذهب شیعه همان مکتب رسول خدا است؛ و آموزه‌های همه‌ی ائمّه در تبیین این مکتب، سهیم و دَخیل است؛ امّا اینکه امام صادق عليه السّلام به عنوان رئیس مذهب مشهورند، به دلیل موقعیت فوق‌العاده‌ای است که برخلاف پدران بزرگوار و فرزندان معصومشان، در اختیار آن حضرت قرار گرفت. ایشان در یک دوره‌ی انتقالی، بیشترین فراغت را برای نشر و تبیین و ترویج و تعلیم معارف قرآن و اهل بیت، در اختیار داشتند. ■●دوران امام باقر و امام صادق علیهما السّلام، دوره‌ی انتقال حکومت از بنی‌ امیّه به بنی عبّاس، یا به تعبیر دقیق‌تر از بنی مروان به بنی عبّاس بود و درگیری‌های قدرت‌های سیاسی با یکدیگر، فرصت و فراغت به آنها نمی‌داد که کنترل فوق‌العاده و اختناق شدیدی را که در زمان سایر ائمّه علیهم السّلام اعمال می‌کردند، در آن زمان هم اعمال کنند. ■●به همین خاطر بعد از دوران اختناقی که خصوصاً بعد از واقعه‌ی عاشورا پیش آمد و حکومت‌های ظالم اموی، کوچک‌ترین مَنفَذی را برای تبیین معارف قرآن و اهل بیت علیهم السّلام باقی نگذاشتند؛ امام باقر علیه السّلام و بعد از ایشان امام صادق عليه السّلام این فرصت را پیدا کردند که این معارف را تبیین و ترویج کنند. ■●شاید حدود هشتاد درصد احادیثی که در کتب حدیثی شیعه به ما رسیده است، از این دو امام بزرگوار، امام باقر و امام صادق علیهما السّلام، نقل شده است؛ به خاطر فرصت و فراغت ایشان. واِلاّ این گونه نیست که ائمّه‌ی دیگر در مقام و مرتبه‌ی علمی، چیزی کمتر از این دو امام بزرگوار داشتند. چنین فرصت و فراغتی در اختیار دیگر ائمّه‌ی ما قرار نگرفت. این است که مکتب تشیّع، به نام امام صادق شناخته شد. ■●شاید به لحاظ دیگری هم مذهب تشیّع به جعفری مشهور شد و آن این که مذاهب فقهی چهارگانه‌ی اهل سنّت (حَنَفی، مالکی، شافعی، و حَنبلی) هم تقریباً در عصر امام صادق علیه السّلام شروع به شکل گیری کردند. اَبوحَنیفه، معاصر امام صادق علیه السّلام بود و دو سال شاگردی و طلبگی ایشان را کرده بود؛ تا پایان عمر هم می‌گفت: «لَوْلا السَّنَتانِ لَْهَلَکَ اْلنُّعمان» اگر آن دو سال که من به درس امام صادق علیه السّلام رفتم، نبود؛ هلاک شده بودم. اینکه چه شد کسانی که شاگرد امام صادق علیه السّلام بودند، رو در روی امام ایستادند؛ برای خودشان مذهبی بنیان گذاری کردند و عدّه‌ای را به دور خود جمع کردند؛ نکاتی است که در کتاب «حدیث دوست» به آنها اشاره شده است. ■●چون این مذاهب از زمان امام صادق علیه السّلام به بعد شکل گرفتند و این چهار مذهب به اسم بنیان گذارانشان شناخته شدند؛ یعنی پیروان احمد حَنبَل را حنبلی مذهب؛ پیروان ابوحنیفه را حنفی مذهب؛ پیروان مالک بن انس را مالکی و پیروان امام شافعی را شافعی می‌گویند؛ پیروان مکتب تشیّع را هم، پیروان مذهب جعفری نام می‌نهند. ادامه دارد.... ■●استاد مهدی طیّب۹۱/۰۶/۱۶ ●■ @mohamad_hosein_tabatabaei