eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
■●اعمال شب بيست‌ و سوّم ماه مبارک رمضان●■ ■اين شب از دو شب قدر گذشته افضل است و از احاديث بسيار استفاده می‌شود كه شب قدر همين شب است. دعاها در آن اجابت می‌شود و تمام كارها بر پايه حكمت الهى مقدّر می‌گردد. ■براى اين شب، غير از اعمال مشترک شب‌های قدر و دعاهای دهه آخر ماه مبارک رمضان، چند عمل ديگر است: ■۱- خواندن سوره «عنكبوت» و «روم» ■در روایات آمده که امام صادق علیه السّلام فرمودند، خواننده اين دو سوره در اين شب از اهل بهشت خواهد بود. ■۲- خواندن سوره «حم دخان» ■۳- هزار مرتبه خواندن سوره «قدر» ■۴- محمّد بن عيسى از امامان صالح عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند: ■در شب بيست و سوّم ماه رمضان اين دعا را به دفعات بخوان، در حال سجود و قيام و قعود. و بر هر حالى كه هستى در تمام ماه، و در طول حياتت تا جايى كه ممكن باشد، و هر زمانى كه به يادت آيد. ■بعد از ستايش پروردگار به بزرگوارى، و فرستادن صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله می‌گويى: ■اللهمَّ کُن لولیَّک فُلانِ بن فُلان و به جاى فلان بن فلان بگو: الحُجةِ بنِ الحَسَن صَلَواتک عَلَیهِ و عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، و فی کُلّ ساعَة وَلیّاً و حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً. ■و نیز دست‌های خود را به سوى آسمان بردارد و بخوان: ■یا مُدَبّرَ الاُموُرِ، یا باعِثَ مَن فی القُبور، یا مُجری البُحُور، یا مُلَیَّن الحَدیدِ لِداوُد، صَل عَلی مُحَّمد وَافعَل بی کَذا وَ کَذا اللَّیلَةَ اللَّیلَةَ (به جاى «كذا و كذا» حاجات خود را بخواهد) ■اين دعا را در حال ركوع و سجود و ايستاده و نشسته بخوان، و آن را تكرار كن، و در شب آخر ماه رمضان هم بخوان. ■۵- بخواند: ■اللَّهمَّ امدُد لی فی عُمری وَ أَوسِع لی فی رِزقی وَ أَصِحَّ لی جِسمی وَ بَلِّغنی أَمَلی وَ إِن كُنتُ مِنَ الْأَشقِياءِ فَامحُني مِنَ الْأَشقِيَاءِ وَ اكتُبني مِنَ السُّعَداءِ فَانَّكَ قُلتَ في كِتابِكَ المُنزَلِ عَلَى نَبِيّكَ المُرسَلِ صَلَواتُكَ عَليهِ وَ آلِهِ يَمحُواللّهُ مَا يَشاءُ وَ يُثبِتُ وَ عِندَهُ أُمُّ الكتاب. ■۶- بخواند: ■اللَّهُمَّ اجعل فِيما تَقضی وَ فيما تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمرِ الْمَحتُومِ وَ فيمَا تَفرُقُ مِنَ الْأَمرِ الْحَكيمِ فی لَيلَةِ الْقَدرِ مِنَ الْقَضاءِ الَّذِی لايُرَدُّ وَ لايُبَدَّلُ أَنْ تَكتُبَنِی مِن حُجّاجِ بَيتِکَ الْحَرامِ فِي عامِی هذا المَبرُورِ حَجُّهُم الْمَشكُورِ سَعيُهُمْ الْمَغفُورِ ذُنُوبُهُم الْمُكَفَّر عَنهُمْ سَيِّئَاتُهُم وَ اجعَلْ فِيمَا تَقضِی وَ تُقَدِّرُ أَن تُطيلَ عُمری وَ تُوَسِّعَ لِی فی رِزقی ■۷- بخواند: ■يَا بَاطِناً فِي ظُهُورِهِ وَ يَا ظَاهِراً فِي بُطُونِهِ وَ يَا بَاطِناً لَيْسَ يَخْفَى وَ يَا ظَاهِراً لَيْسَ يُرَى يَا مَوْصُوفا لا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ يَا غَائِبا [غَائِبُ ] غَيْرَ مَفْقُودٍ وَ يَا شَاهِدا غَيْرَ مَشْهُودٍ يُطْلَبُ فَيُصَابُ وَ لا يَخْلُو [لَمْ يَخْلُ ] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَيْنٍ لا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ [بِكَيْفَ ] وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ [بِأَيْنَ ] وَ لا بِحَيْثٍ [بِحَيْثُ ] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُ ■۸- بخواند: ■یَا رَبَّ لَیلَةِ القَدرِ وَ جَاعِلَها خَیرا مِن أَلفِ شَهرٍ وَ رَبَّ اللَّیلِ وَ النَّهارِ وَ الجِبالِ وَ البِحارِ وَ الظُّلَمِ وَ الْأَنوَارِ وَ الْأَرضِ وَ السَّماءِ یا بارِئُ یا مُصَوِّرُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا اللّهُ یا رَحمانُ یا اللّهُ یا قَیُّومُ یا اللّهُ یا بَدیعُ یا اللّهُ یا اللّهُ یا اللّهُ لَکَ الْأَسماءُ الحُسنى وَ الْأَمثالُ الْعُلیا وَ الْکِبرِیاءُ وَ الْآلاءُ أَسأَلُکَ أَن تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجعَلَ اسمی فِی هَذِهِ اللَّیلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَداءِ وَ إِحسانی فِی عِلِّیِّینَ وَ إِسَاءَتی مَغفُورَةً وَ أَن تَهَبَ لی یَقِینا تُباشِرُ بِهِ قَلبِی وَ إیمانا یُذهِبُ الشَّکَّ عَنِّی وَ تُرْضِیَنی بِمَا قَسَمتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنیَا حَسَنَةً وَ فی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ الْحَریقِ وَ ارزُقنِی فِیهَا ذِکرَکَ وَ شُکرَکَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَیکَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوبَةَ وَ التَّوفِیقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحمَّدٍ عَلَیهِمُ السّلامُ ■۹- غير از غسل اوّل شب، غسلى هم در آخر شب انجام دهد. @mohamad_hosein_tabatabaei
■●دستورالعملی از آیت الله سیّد علی قاضی طباطبائی برای شب بيست‌وسوّم ماه مبارک رمضان●■ ■مَن قال لَیله ثلاث و عشرین مِن شَهر رَمضان ساجّداً ماتین و خَمسه عشرین مّره یا طُهرُ یا طاهِرُ یا طَهورُ یا طَیهورُ یا طَیهار نَزلت عَلیه الملائکه و طهرته تَطهیرا ■شب بيست‌وسوّم ماه مبارک رمضان نیمی از شب که گذشت، در حالی که شخص نه گرسنه و نه از زیاد خوردن سنگین باشد، با وضو رو به قبله، سر بر سجده گذاشته و این ذکر را «۲۲۵» بار تکرار نماید: ●«یا طُهرُ، یا طاهِرُ، یا طَهورُ، یا طَیهورُ، یا طَیهار»● ■وقتی این ذکر گفته می‌شود ملائکه نازل می‌شوند و در همان حالی که ذاکر سر بر سجده دارد، با آب رحمتِ الهی، جان و وجودش را از غبار معاصی و کدورتِ توجّه به عالم کثرت می‌شویند و به طهارت باطنی و درونی راه پیدا می‌کند، ان‌شاءالله : ●۱ - علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی- مطلع انوار –جلد ۲- صفحه ۱۱۴ ●۲ - علامه حسن زاده آملی - هزار و یک نکته - نکته ۷۹۲ @mohamad_hosein_tabatabaei
■بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ■ ■إّنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِی لَیْلَةالْقَدْرِ. وَ مٰا أَدْرٰاکَ مٰا لَیْلَةُ الْقَدْرِ. لَیْلَةُالْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلَ الْمَلآئِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیهٰا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ. سَلٰامٌ هِیَ حَتّیٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ. ■خروج از آغوش محبوب ازلی و نزول از منزل عِنْدَنٰا (حِجر، ۲۱) به بیابان تاریک و غربت‌سرا و غفلت‌کدۀ دنیا، داستان غم‌انگیز هبوط انسان است؛ و نغمۀ إِنّٰا إِلَیْهِ رٰاجِعُون (بقره، ۱۵۶) بشارت صعود و مژدۀ بازگشت است به منزل یار و به آغوش دلدار. ■نزول، لَیْل است و دور شدن از یگانگی و بی‌رنگی و بیکرانگی و در دام تعیّن و حدّ و قدر و اندازه گرفتار آمدن؛ و صعود، یَوم است و از دام تعیّن و حدّ و اندازه و بیگانگی رهیدن و به یگانگی رسیدن. ■ما که از خَزٰائِن (حِجر، ۲۱) غیب بی‌تعیّنی و لاحدّی به قَدِر مَعْلُوم (حِجر، ۲۱) نازل شدیم؛ سزاوار است در این لَيْلَةٍ مُبٰارَکَةٍ (دخان، ۳) از خواب غفلت برخیزیم و در منتهای راه و اوج آسمان عروج، به نُور (نور، ۳۵) حق چشم بگشاییم و یک‌راست، در صِرٰاطِ مُسْتَقِیم (حمد، ۶) عبودیّت، به‌سوی آن روانه شویم و از خطرات مسیر، بیم به دل راه ندهیم؛ زیرا محبوب مژده داده است که تمام راه از لَيْلَةُ الْقَدْر (قدر، ۱) تا مَطْلَعُ الْفَجْر، سَلٰام (قدر، ۵) و امن است. ●«استاد مهدی طیّب»● @mohamad_hosein_tabatabaei
‍ ■●تفسیر حدیث حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام من نقطه زیر با ٕ بسم الله الرحمن الرحیم هستم●■ ☑️باء (ب) ■- الف اشاره به مبدأ اوّل باشد و باء اشاره به عالم عقل. چون از حروفی است که بعد از الف- در ازای ذات خداوندی- وضع شده است اشاره به عقل کلّی است که اوّلین آفرینش حق تعالی و طرف سخن اوست که فرمود: خلقی گرانمایه­ تر از تو نیافریدم. ■- پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: «ظهرت الموجودات من باء بسم الله الرّحمن الرّحیم» یعنی؛ «همه موجودات از باء بسم الله الرّحمن الرّحیم ظهور یافتند.» ■- سید حیدر آملی گوید: «و امّا سرّ باء که در آن تا به این حد مبالغه شده است- از آنجاست که باء از حیث وجود در صدر موجود اوّل است که خود به مثابه باء در عالم است و از آن به «عقل اوّل» و «حقیقهُ الحقایق» و «روح اعظم» تعبیر نموده­ اند. زیرا که الف از نظر عرفا به مثابه حضرت ذات احدیّت واجبه است و باء به مثابه حضرت و احدیّت اسمائیه امکانیه.» ●- نخسـتین آیتـش عقـلِ کل آمد *** ●که در وی همچو باء بِسمِل آمد ■اوّلین نشانه و آیت که از کتاب عالم به وجود آمد، عقل کلّ بوده. همان­طوری که در کتاب قرآن اوّلین حروف باء، در بسم الله الرّحمن الرّحیم است و همة مراتب عالم به نحو اجمال در عقل و همه قرآن در باء، ‌به نحو اجمال مندرج است. ■- امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «تمام قرآن در سوره حمد است و تمام سوره حمد در بسم الله الرّحمن الرّحیم است و تمام بسم الله الرّحمن الرّحیم در باء بسم الله و تمام باء در نقطة زیر باء است و انا النّقطهًْ تحت الباء؛ و من نقطة زیر باء بسم الله الرّحمن الرّحیم هستم.» ■- امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خطبه­ ای به مردم فرمود: «منم نقطه باء بسم الله،‌ منم جَنب الله، منم قلم، منم لوح محفوظ، منم عرش و کرسی و منم آسمان­های هفتگانه و زمین­ها.» «انا نقطهًْ باء بسم الله الرّحمن الرّحیم، انا جَنب الله الّذی فرّطتم فیه، و اللّوح و انا القلم و انا العرش و اناالکرسی و انا السّموات السبع و الارضون.» ■- از ابن عباس روایت است که علی (علیه السلام) از آغاز شبی تا صبح در شرح باء بسم الله الرّحمن الرّحیم سخن گفت و به شرح سین نرسید و فرمود: «اگر می­خواستم به اندازه چهل بار شتر از شرح باء بسم الله را بازگو می­کردم.» ■- سخن اهل معرفت است که: «به سبب باء، وجود ظهور یافت و به وسیله نقطه، عابد از معبود امتیاز یافت.» ■اشاره است به تنزّل و ظهور حق به صورت آفریده­ ها مانند تنزّل و ظهور الف به صورت حروف. زیرا تعیّنِ حق مطلق که همان معبود است به صورت خلق مقیّد که همان عابد است تنها به سبب نقطة تعیّنی وجودی اضافی و نسبی به نام «امکان و حدوث» است که- آن نیز تحت اولین وجود جدا شده امکانی قرار دارد. وجودی که گاه «عقل اوّل» و گاه «روح اعظم» نامیده می­شود و به وسیله آن عابد که همان بنده است از معبود که همان ربّ است متمایز می­گردد. ■حروف نیز چنین است؛ زیرا الفِ تنها که به مثابه ذات حق است به صورت باء مقیّد تعیّن نمی­یابد مگر به سبب نقطة تعیّنی باء که زیر باء قرار دارد و بدان وسیله باء از الف متمایز می­گردد. ■زیرا وقتی الف از مقام اطلاقش به مقام تقیّدش به صورت باء که اولین مرتبة آن در عالم کثرت است تنزّل یافت، تمایز آن از باء فقط به وسیلة همان نقطه­ ای است که زیر باء قرار دارد و بدان سبب از سایر حروف متمایز می­گردد. ■بعد از الف که همان ذات احدیت است هیچ سرّی بزرگتر از باء و نقطة آن که همان عقل اوّل و حقیقت انسان است نیست. ■- در کتاب عوالی اللئالی از پیامبر (صلی الله علیه وآله) روایت است که فرمود: «کُنْتُ نبیّاً و آدم بین الماء و الطّین؛ من پیامبر بودم آن­گاه که آدم میان آب و گِل بود (و هنوز خلقتش پایان نیافته بود.)» و قول امیرالمؤمنین (علیه السلام) است که فرمود: «کُنْتُ ولیّاً‌ و آدم بین الماء و الطین؛ من ولیّ بودم آن­گاه که آدم میان آب و گل بود.» از این حدیث استفاده می­شود که تفسیر و تأویل حرف باء و نقطه تحت الباء، پیامبر (صلی الله علیه وآله) و آقا امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. ■- این­که امیرالمؤمنین (علیه السلام)‌فرمود: «من نقطة زیر باء هستم» یعنی تمام علوم نزد من است. کنایه از این که قرآن بر پیامبر (صلی الله علیه وآله) نازل شد و تمامی علوم که در قرآن است را آن حضرت می­داند- پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: «علوم اوّلین و آخرین به من آموخته شده است.» - و مرا دروازة شهر علم خود قرار داد و فرمود: «خداوندا، جوامع علوم را به پسر عمّم علی عطا فرما.» ■●از تقریرات عارف بالله استاد سید علی اکبر صداقت●■ @mohamad_hosein_tabatabaei
■●امام صادق علیه السّلام فرمودند●■ ■هنگامى كه شخصی در غیاب برادر دينى خود، او را دعا كند، از عرش بر او ندا مى‌رسد كه: «صد هزار برابر آنچه براى برادر خود خواستى، براى تو قرار خواهد گرفت» و هنگامى كه براى خود دعا كند، فقط‍‌ به اندازه همان یک دعایش به او داده خواهد شد. بنابراين دعايى كه صد هزار برابر آن ضمانت شده، بهتر از یک دعا خواهد بود. ■إِذَا دَعَا الرَّجُلُ‏ لِأَخِيهِ‏ بِظَهْرِ الْغَيْبِ نُودِيَ مِنَ الْعَرْشِ وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ وَ إِذَا دَعَا لِنَفْسِهِ كَانَتْ لَهُ وَاحِدَةٌ فَمِائَةُ أَلْفٍ مَضْمُونَةٌ خَيْرٌ مِنْ وَاحِدَةٍ لَا يُدْرَى يُسْتَجَابُ لَهُ أَمْ لَا. (من لا يحضره الفقيه؛ ج‏ ۲ ؛ ص ۲۱۲) : ■دعای مؤمن براى مؤمن در غیاب او، بلا را از او دور می‌كند و روزی‌اش را زياد می‌گرداند. ■دُعَاءُ اَلْمُؤْمِنِ لِلْمُؤْمِنِ بِظَهْرِ اَلْغَيْبِ يَدْفَعُ عَنْهُ اَلْبَلاَءَ وَ يُدِرُّ عَلَيْهِ اَلرِّزْقَ. (مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، ج ۱، ص۷۰۷) @mohamad_hosein_tabatabaei
■رابطۀ لیله‌القدر با حجّت خدا■ ■از دعاهایی که به طور خاص و به شکل ویژه‌ای در مورد شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان، مطرح شده است، دعا برای امام زمان ارواحنافداه است. ●« اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً »● ■و فرمودند هر وقت در شب بیست و سوّم یادت افتاد، باز هم این دعا را تکرار کن. نه این که یک بار بخوان، بلکه هرگاه یادت افتاد، باز بخوان. ■این همه تأکید برای خواندن این دعا در این شب و اصلًا ورود این دعا در شب بیست و سوّم ماه رمضان، اشاره به این دارد که لیله‌القدر رابطۀ مستقیم با حجّت خدا و با انسانِ کاملِ به معنا تمام دارد. و سیاق سورۀ قدر دلالت بر این دارد که لیله‌القدر، مستمر است‌. حادثه‌ای نبوده که در زمان حیات رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم رخ داده باشد، بلکه یک جریان مستمر است. ■این لیله‌القدر هر سال در ماه رمضان مصداق پیدا می‌کند و چون لیله‌القدر هر سال وجود دارد و هر سال در لیله‌القدر ملائکه و روح نازل می‌شوند؛ پس باید بر کسی نازل شوند. در زمان رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم بر ایشان نازل می شدند. در سایر زمان‌ها چه؟ ■پس در همۀ زمان‌ها کسی مانند رسول الله، که در اوج قلّۀ کمال، و حجّت خداست، باید وجود داشته باشد تا در لیله‌القدر ملائکه و روح بر او نازل شوند. ■والّا اگر حجّت خدا نباشد، ملائکه و روح بر چه کسی نازل شوند؟ یکی از دلایل استمرار امامت و ولایت، خودِ همین سورۀ قدر است... ■استاد مهدی طیّب■ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
■رابطۀ لیله‌القدر با حجّت خدا■ ■از دعاهایی که به طور خاص و به شکل ویژه‌ای در مورد شب بیست و سوّم م
■«اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ بِحَقِّ وَلِیَّکَ عَلِیِّ بْنِ اَبِی‌طالِبٍ اَلَّذِی ما اَشْرَکَ بِکَ طَرْفَةَ عَینٍ اَبَداً اَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ وَلِیِّکَ الْقائِمِ الْمَهْدِیِّ وَ تُصْلِحَ اَمْرَهُ فِی هذِهِ السّاعَةِ»■ @mohamad_hosein_tabatabaei
○مراقبۀ شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان○ ○دعای کوتاه و بسیار عمیق که روایات شده حضرت امام سجّاد علیه السّلام در شب ببست و هفتم ماه مبارک رمضان از ابتدای شب تا صبح آن را مرتب تکرار می‌کردند: ○اللَّهُمَّ ارزُقنی التَّجافیَ عَن دَارِالغُرورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دارِالخُلُودِ وَالاستِعدادَ لِلموتِ قَبْلَ حُلولِ الفَوتِ @mohamad_hosein_tabatabaei
□●در حدیث است که خداوند چهار چیز را در چهار چیز مخفی کرده است؛ رضایت خود را در عمل صالح، پس همه‎ی اعمال صالح را انجام بده تا عملی را که رضایت الهی را در بردارد انجام داده باشی. سخط و غضب خود را در معاصی، پس از همه‎ی معاصی پرهیز کن تا از عملی که موجب غضب الهی است، مصون مانده باشی. لیلةالقدر را در شب‎های سال، پس همه‎ی شب‎ها را قدر بدان تا لیلة‎القدر را هم درک کرده باشی. اولیا خودش را در بین مردم، پس به همه‎ی مردم احترام بگذار تا حرمت اولیای خدا را نگه‌داشته باشی . □مرحوم حاج میرزا اسماعیل دولابی□ □●مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب●□ @mohamad_hosein_tabatabaei
□○مراقبات شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان○□ □این شب، شب مبارک و فوق‌العاده‌ای است و اعمالی برای آن ذکر شده است: □۱- غسل □۲- روايت شده است كه حضرت زين العابدين عليه السّلام اين دعا را، در اين شب از اوّل تا آخر شب مكرّر مى‌خواند: □اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي التَّجَافِيَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ □خدايا روزيم كن دورى گزيدن از خانۀ فريب و بازگشت به سوى خانۀ جاويدان و آماده شدن براى موت [قطع دلبستگی از دنیا] پيش از رسيدن فوت. □۳- دعایی براى اين شب، از رسول گرامى اسلام صلّى الله عليه و آله و سلّم نقل شده است كه مجموعه‌اى از آيات قرآن است: □ربَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ □ربَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى‏ رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْمِيعادَ □ربَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلى‏ خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ □ربَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً □ربَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً □ربَّنا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنا وَ إِلَيْكَ أَنَبْنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ □ربَّنا لا تَجعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا □ربَّنَا اغفِرْ لَنا ذُنُوبَنَا وَ لِإِخوانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونا بِالْإِيمانِ وَ لا تَجعَلْ فِي قُلُوبِنا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ □صلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ استُرْ عَلَيَّ ذُنُوبِی وَ عُيُوبِی وَ اغْفِرْ لِی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدِ إِنَّكَ الرَّئوفُ الرَّحِيم‏ □پروردگارا، ايمان آورديم، پس گناهان ما را بيامرز و بدى‌هايمان را بپوشان و همراه با نيكان بميران. □پروردگارا، آنچه را كه به فرستادگانت وعده داده‌اى به ما عطا كن و در روز قيامت رسوايمان مكن، به راستى كه تو هرگز خلف وعده نمى‌كنى. □پروردگارا، دو بار ما را ميرانده و دو بار زنده گردانيده‌اى، به گناهان خود اعتراف مى‌كنيم، آيا راهى براى بيرون آمدن [از عذاب تو] وجود دارد؟ □پروردگارا، عذاب جهنم را از ما منصرف گردان، زيرا به راستى عذاب آن زيان‌بار است. □پروردگارا، همسران و نسل ما را نور چشم ما قرار ده و ما را پيشواى تقواپيشگان بگردان. □پروردگارا، بر تو توكّل نموديم و به‌سوى تو بازگشتيم و بازگشت [همگان] به‌ سوى تو است. □پروردگارا، ما را گرفتار در دست كافران قرار مده. □پروردگارا، ما و برادران ما را كه پيش از ما ايمان آورده‌اند، بيامرز و كينه به مؤمنان را در دل ما قرار مده. پروردگارا، به راستى كه تو بسيار مهرورز و مهربان هستى. □بر محمّد و خاندان او درود فرست و عيب‌هاى مرا بپوشان و به حق محمّد و آل محمّد مرا بيامرز، به راستى كه تو بسيار مهرورز و مهربان هستى. □۴- دعاى شب بيست و هفتم : □يا مَادَّ الظِّلِّ وَ لَوْ شِئْتَ لَجَعَلْتَهُ سَاكِنا وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلا ثُمَّ قَبَضْتَهُ [إِلَيْكَ ] قَبْضا يَسِيراً يَا ذَا الْجُودِ وَ الطَّوْلِ وَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْآلاءِ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ يَا قُدُّوسُ يَا سَلامُ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ يَا عَزِيزُ يَا جَبَّارُ يَا مُتَكَبِّرُ يَا اللَّهُ يَا خَالِقُ يَا بَارِئُ يَا مُصَوِّرُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، □و أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فِی السُّعَدَاءِ وَ رُوحِی مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِی فِي عِلِّيِّينَ وَ إِسَائَتِی مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِی يَقِينا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ إِيمَانا يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّی وَ تُرْضِيَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی وَ آتِنَا فِی الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِيقِ وَ ارْزُقْنِی فِيهَا ذِكْرَكَ وَ شُكْرَكَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَيْكَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِيقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ @mohamad_hosein_tabatabaei
‍ □○دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - قسمت اول○□ □دعایی کوتاه ولی بسیار عمیق از امام سجاد (علیه السلام) روایت شده است که حضرت در شب بیست‌و‌هفتم از ابتدای شب تا به صبح، بارها تکرار می کردند. این دعا سه جمله است؛ امّا دریایی از معارف در آن وجود دارد. □اَللَّـٰـهُمَّ ارْزُقنِی التََّجافِیَ عَن دارِ الْغُرُورِ ؛ وَ اْلاِنابَةَ اِلىٰ دارِ الْخُلُودِ؛ وَ الاِسْتِعدادَ لِلمَوتِ قَبلَ حُلُولِ الْفَوتِ : 1⃣ اَللَّـٰـهُمَّ ارْزُقنِی التََّجافِیَ عَن دارِ الْغُرُورِ □خدایا به من روزی کن از این دار غرور پهلو خالی کنم. حمّالی این خانه ی دروغین را نکنم و تن زیر بار این خانه ی پلید ندهم. □دنیا دارالغرور و سرای فریب است. انسان را گول می زند. نیست؛ امّا خود را هست نشان می دهد. به سراب می ماند که از دور آب می نماید؛ امّا درحقیقت هیچ نیست؛ سایه و توهّم است. □قرآن کریم فرمود: كَسَرابٍ‏ بِقيعَةٍ يَحسَبُهُ‏ الظَّمآنُ‏ ماءً ؛ (۳۹ سوره ی نور) □مثل سرابی در یک دشت گسترده ی تفتیده که تشنه کام از دور آن را آب می پندارد؛ امّا وقتی بعد از تقلاّهای بسیار به آن می رسد، لَم يَجِدهُ شَيئاً، می بیند هیچ‌چیز نیست. دنیا از دور نمود و جلوه ای دارد؛ امّا حقیقتش نیستِ صرف است. انسان تا غافل است و از دور به سراب نگاه می کند، هیچ تفاوتی با آب نمی‌بیند و به یقین مطمئن می‌شود آب است. تا وقتی انسان در خواب رؤیا می‌بیند، ذرّه ای تردید ندارد که آنچه می بیند، عین واقعیّت است. وقتی آن فرد به سراب نزدیک شد و آن به‌خواب‌رفته بیدار شد، هیچ اثری از آنچه می دید باقی نمی‌ماند. □امام سجّاد از خدای متعال می خواهد و ما هم به اقتدای امام سجّاد از خدا بخواهیم به ما توفیق دهد دیگر پهلو زیر بار دنیا ندهیم. دیگر بس است! هرچه حمّالی دنیا را کردیم؛ هرچه دنبال دنیا و جلوه های دنیا دویدیم؛ از پول و ثروت، نام و شهرت، پست و مقام، لذّت و شهوت، منیّت های خودمان، بس است! دیگر دنبال دنیا نرویم . .... □○در محضر استاد مهدی طیب- جلسه۲۷ مهر۸۵○□ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
‍ □○دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - قسمت اول○□ □دعایی کوتاه ولی بسیار عمیق از امام س
‍ □○دعای امام سجاد علیه السلام در شب بیست و هفتم - قسمت دوم○□ □اللَّهُمَّ ارزُقني التَّجافي عَن دارِ الغُرورِ وَالإنابَةَ إلى دارِ الخُلودِ وَالاستِعدادِ لِلمَوتِ قَبلَ حُلولِ الفَوتِ 2⃣ وَ اْلاِنابَةَ اِلىٰ دارِ الْخُلُودِ؛ □خدایا به ما روزی کن که به خانه ی جاودانگی و حقیقت ماندگار هستی روی آوریم؛ به آن هست پایدار، آنجا که بویی از نیستی در آن نیست؛ دار القرار و دار البقاء است. □خدایا چنان کن که رویکردمان به سمت آخرت و حقایق ماندگار عالم باشد و این جلوه های فریبنده ما را بی‌راه نکند. حقایق گرانبها و گوهرهای ارزشمند عالم هستی هدف ما شود. □آن عرصه ای که خدای متعال در آن تجلّی تام می کند، عرصه ی قیامت، جهت‌گیری و آرمان ما باشد. به باطن راه پیدا کنیم؛ به باطنی که حقیقت است؛ نه این ظاهری که فریبنده و دروغین است. به هرچه ماندگار است روی آوریم و از هرچه گذراست، بگذریم. □لفظ گذرا هم با ارفاق و تسامح است. دنیا نیست؛ نه اینکه هست و روزی می‌گذرد و از بین می رود. كُلُّ‏ مَن‏ عَلَيها فانٍ‏ ؛ نفرمود فانی خواهد شد؛ هم‌اکنون فانی است. □هم موت و هم فنا اکنون وجود دارد. همین الآن در موتیم، امّا حواسمان پرت است؛ خوابیم و نمی بینیم. □خداوند به پیامبرش فرمود: اِنَّكَ‏ مَيِّتٌ‏ وَ اِنَّهُم‏ مَيِّتُونَ‏ ؛ نفرمود در آینده خواهی مرد؛ بلکه اکنون مرده‌ای؛ دیگران هم مرده‌اند؛ ولی را در وجود خود پیدا نکردند. به‌همین ترتیب كُلُّ‏ مَن عَلَيها فانٍ، یعنی همه‌چیز در این عالم، همین الآن فانی است و هستی ندارد. این جنبه های ناپایدار فقط نمود و جلوه ای دارند؛ وجودی ندارند. □خدایا به ما روزی کن، فریب این جلوه ها را نخوریم و به آن هست پایدار و جاودان رو کنیم؛ به آنچه واقعاً هست؛ وَ يَبقىٰ‏ وَجهُ‏ رَبِّكَ‏ ذُو الْجَلالِ‏ وَ اْلاِكرامِ‏ ؛ تنها وجه پروردگارت که دارای جلال و اکرام است، باقی است. □آن هستی که نیست به آن راه ندارد. دنیا، نیستی است که اصلاً هست به آن راه ندارد. و راه بین دنیا و آخرت، برزخ، آمیزه ای از هست و نیست است. ، نیستِ صرف و ، هستِ صرف است. □خدایا به ما توفیق ده هدفمان را، آن هستِ صرف و پایدار، آن هستِ جاودان و باقی قرار دهیم؛ نه این جلوه ی فانی و هیچ محض. □○در محضر استاد مهدی طیب- جلسه ٢٧ مهر ٨۵○□ @mohamad_hosein_tabatabaei