eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.5هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
◾️زیارت امام رضا علیه السلام از دور و نزدیک◾️ ▪️۲۳ ماه ذیقعده، یکی از دو نقل علیه السلام در سال ۲۰۳ هـ ق است. یکی از نقل ها، آخر ماه صفر و نقل دوم همین ۲۳ ذیقعده است. البتّه ۲۳ ذیقعده روز زیارتی مخصوصه ی علیّ‌بن‌موسی‌الرّضا علیه السلام است و تأکید شده که اهل مراقبه در آن روز چه از نزدیک و چه از دور حضرت را زیارت کنند. خود این تعبیر از نزدیک و از دور هم تعبیر قابل تأمّلی است. ▪️گاهی نزدیکی و دوری به لحاظ مکانی است؛ یعنی عدّه ای توفیق پیدا می کنند به مشهد مشرّف می شوند و در حرم علیّ‌بن‌موسی الرّضا علیه السلام عرض ادب و ارادت و سلام خودشان را تقدیم می کنند. بعضی هم موفّق نمی‌شوند و از شهرها و سرزمین های دیگر به محضر آن بزرگوار سلام می کنند. این یک معنای زیارت نزدیک و دور است؛ امّا معانی متعدّد دیگری هم دارد. ▪️یکی دیگر از معانی آن، نزدیکی و دوری باطنی و معنوی است؛ یعنی چه کسی که خودش را نزدیک می بیند و چه کسی که خودش را خیلی دور می بیند، خیلی محروم و آلوده می بیند، او هم خود را از عرض ادب و سلام به محضر حضرت محروم نکند. گفت: ▪️بنازم به بزم محبّت که آنجا ▪️گدایی به شاهی مقابل نشیند ▪️خود زیارت هم معانی مختلفی دارد؛ همین ادبِ تقدیمِ سلام به محضر امام معصوم را زیارت حضرت می گویند؛ ولی حقیقت زیارت چیز دیگری است. حقیقت زیارت، دیدن است. ▪️اگر فرمودند زیارت علیّ‌بن موسی الرّضا علیه السلام در این روز مؤکّد است، یعنی سعی کن خود حضرت را زیارت کنی؛ نه اینکه بروی مرقد حضرت را ببینی؛ خود حضرت را ببین! سعی کن حقیقت نورانی حضرت را در باطن خودت ملاقات کنی؛ ان شاءالله. ◾️در محضر استاد مهدی طیب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
آیات 18-10 آل عمران ، قسمت چهارم بخش سوم2⃣ ⚫️ اصناف مردم از لحاظ دلبستگی به اقسام شهوات و اما لذ
آیات 18-10 آل عمران ، قسمت چهارم بخش چهارم ● لذائذ و نعمتهاى دنيا در آخرت هم است با اين تفاوت كه نعمتهاى آخرت خالى از قبح و فساداست خلاصه خواص آنچه در دنيا هست در آخرت هم هست ، با اين تفاوت كه نعمت هاى آخرت خالى از قبح و فساد است ، و آدمى را از آنچه برايش بهتر و واجب تر است ، باز نمى دارد. در اين آيه با اينكه نام بهشت را برد (و بهشت مشتمل بر همه لذائذ هست ) و در عين حال نام ازواج مطهره را اختصاص به ذكر داد، براى اين كه مسأله هم خوابى و جماع در نظر انسان لذيذترين لذائذ حسى است ، و باز به همين جهت است كه در آيه قبلى نام زنان را جلوتر از بنين و قناطير مقنطره ذكر كرد. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 166 اما كلمه ((رضوان )) به كسره را و هم به ضمه آن به معناى رضا و خشنودى است ، و آن حالتى است كه در نفس آدمى هنگام برخورد با چيزى كه ملايم طبع او است پيدا مى شود، و نفس از پذيرفتن آن امتناع نمى ورزد، و در صدد دفع آن بر نمى آيد، در مقابل اين حالت ، حالت سخط و خشم است كه در هنگام برخورد با ناملايمات ، در نفس پيدا مى شود و نفس در صدد دفع آن بر مى آيد. 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
☑️بسمه تعالی شانه ▪️امام مطلق است و اطلاق تنها قید اوست یعنی او را در هیچ حدی نمی‌توان محدود کرد. هر لحظه در بی منتها شأن ظهور دارد و خود در کنه ذاتش بی شأن است؛ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (الرحمن/۲۹) ▪️تو نیز اگر میخواهی زائر او باشی از قید و بند رها شو تا امامت را در هر شأن و جلوه ببینی. او را به خود و در خود دیدن نیز مقید کردن است. بلکه او را به او و در او ببین. بگذار او در تو خودش را ببیند این مطلب نفس الامر است یعنی چه تو بدانی و چه ندانی چنین است. عارف را با جاهل فرق در همین است. پس به آنچه واقع است مقر باش تا ملکه جانت شود و حقیقت برایت آشکار بشود. هر چند جان هر زائری را زیارت مخصوص است که از آن حصه و کانال که زائر مزورش را می‌بیند احدی خبر ندارد و شریک نیست لیکن تو این حصه ات را به صاحبش تفویض کن تا او به جای تو حاکم باشد و توییِ تو از میان برخیزد. ▪️اگر زیارت اتحاد زائر با مزور است که هست پس زائری نباید در میان باشد ورنه اتحاد اندکاکی محقق نشده و زائر به زیارت نائل نیامده بلکه قبر امام را که حد امام است زیارت کرده است. ▪️خدایا مرا دلی ده که بی دل شود و جز رضای رضا نبیند. نه در بند زیارت مخصوص باشد و نه زیارت را مخصوص به اوهام و افکار خود کند. نه قبر ببیند ونه قدر! نه در ببیند و نه دیوار! نه او را نماز باشد و نه نیاز! همه خواسته ها برخیزد و خواست او باشد. الهی بعدد کلماتت آمین ۱۴مرداد ۹۷ مشهد مقدس
☑️ ▪️کلمه ارض که در قرآن و احادیث ما آمده است اطلاقات دارد. یکجا منظور همین قسمت خشکی است. یکجا به معنای کره‌ی زمین و جایی دیگر به معنای کل ماسوی الله و هرچیزی غیر از غیب مطلق نظام هستی است؛ أَرْضُ اللَّهِ الوَاسِعَةً. امام رضا علیه‌السلام «حُجَّتِ الله عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ» است. ابجد ارض و رضا یکی است لذا امام رضا، امام ارض و امام کل ماسوی‌الله است. ▪️این خشکیِ زمین، در روز ۲۵ ذی‌القعده که روز دحوالارض است از آب خارج شده است و آن مکان نیز مکان مقدسی است؛ إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا... (آل عمران/۹۶) و خانه‌ی کعبه در آنجا بنا شده است و واجب التعظیم است. اما این مکان در عالم طبیعت و عالَم ظاهر است که محدود است. وقوف در ظاهر به چه درد ما می‌خورد؟! عالَم ظاهر، عالَم ظاهر است. نمی‌خواهیم اهمیت عالم ظاهر را به کل از بین ببریم اما نباید در ظاهر توقف کنیم. اینها را که می‌گوییم برخی فکر می‌کنند که ما کلاً مخالف ظاهر هستیم! نه، ظاهر به اندازه‌ی ظاهر خوب است اما از این ظاهر گذر کن. جناب مولوی رحمة الله علیه چه خوب گفته است که ☘ای قوم به حج رفته کجایید کجایید ☘معشوق همین جاست، بیایید بیایید ☘معشوق تو همسایه‌ی دیوار به دیوار ☘در وادی سرگشته شما در چه هوایید؟! ☘گر صورت بی صورت معشوق ببینید ☘هم خانه و هم خواجه و هم کعبه شمایید ▪️یعنی اینها ظواهر است. اینها را گذاشته اند که ما پی به حقیقت باطنی خودمان ببریم! این ظاهر را رها کن! متاسفانه در ظاهر سنگین شده ایم، اثاقلتم الی الارض، ما نباید در ظاهر بایستیم در عین این که باید احکام آن را نیز رعایت کنیم. ▪️روز دحوالارض خیلی هم با فضیلت است اما "دحوالارضِ ما" کِی اتفاق می‌افتد؟! چه وقتی ارض وجودی ما باز می‌شود؟! وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا (نازعات/۳۰). أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَة؟! (نساء/۹۷) این ارض الله خود تو هستی، فتهاجروا فیها، با کره‌ی زمین چه کار داری؟!! تو چکار با ارض دیگران داری؟! اصلا به تو ربطی ندارد! هرکدام از صاحبان نفوس از حصّه وجودی خود به حق متعال وصل اند که غیر، از این حصّه خبر ندارد. الطُّرُقُ الَی اللهِ بِعَدَدِ اَنفاسِ الخَلائِق. عده ای این را غلط فهمیده اند وقائل به صراطهای مستقیم شدند. خیر، اگر به معنای تشریعی نگاه کنیم یک راه بیشتر نیست و آن هم زانو زدن در راه شریعت مقدس اسلام است. الطُّرُقُ الَی اللهِ بِعَدَدِ اَنفاسِ الخَلائِق، یعنی هر صاحب نفسی از باطن خودش عین الربط به حق متعال است و باطن او، سرّ و اسم اعظم اوست و از این باطن غیر از خدا، احدی مطلع نیست. ▪️لذا تو ارض داری و خودت ارض الله هستی. أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَة داری منتها این فعلا زیر آب مانده است، پهن و گسترده نشده است. لذا آن موقعی که سر از زیر آب در می‌آوری، آن لحظه خیلی لحظه‌ی مبارکی است! چطور آن لحظه ای که این خشکی بالا آمده و در آن مکان، خانه خدا بنا شده و آن مکان و زمان مقدس شده اند، آن لحظه ای هم که تو این حجاب ها را پاره می‌کنی و وارد أَرْضُ اللَّهِ الوَاسِعَة‌ی خودت ‌بشوی، آن لحظه، لحظه‌ی بسیار مبارکی است که لحظه‌ی تولد است. لن یَلِجَ مَلَکُوتَ السّمآء مَن لَم یُولَد مَرَّتَینِ. اگر تولد ثانی نباشد، انسان راهی به ملکوت عالم ندارد. اینها اسرار است که دحوالارض روز تولد حضرت عیسی و ابراهیم است. می‌خواهد بگوید عیسی وجودت به دنیا بیاید! بر اساس علم الهی ۲۵ ذی القعده روز دحوالارض است و خشکی از زیر آب خارج شده است لذا به فکر دحوالارض وجودی خودت باش... آنجا که جناب لوط گفت إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي (عنکبوت/۲۶) و جناب ابراهیم که فرمود إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (صافات/۹۹). ▪️وَ مَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً وَ مَن يَخْرُجْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ (نساء/۱۰۰) به کجا مهاجرت می‌کنیم؟ أَرْضُ اللَّهِ الوَاسِعَة. ارض الله الواسعه کجاست؟ خود تو هستی! ☘سالها دل طلب جام جم از ما می‌کرد ☘آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد... ▪️مرگ یعنی رجوع به خودت. خدا تو را با خودت آشنا می‌کند. تعلقات ظاهری تو را از خودت دور کرده است. ▪️باید امام زمان سلام الله علیه عنایت کند. امام نیز در درون خود من و شما ظهور می‌کند. این که امام زمان ارواحنا فداه ظهور می‌کند و به دیوار کعبه تکیه می‌دهد و می‌گوید انا بقیة الله، یعنی او به دیوار کعبه‌ی وجود تو تکیه می‌دهد و در أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَة‌ی خودت دحوالارض رخ می‌دهد و صدای بقیة الله الاعظم را از درون خودت می‌شنوی و ارض وجودی تو باز می‌شود...
☑️بسمه تعالی شانه ▪️در این ایام زیارتی مخصوص -که همه ی ایام، زیارت مخصوص است و به قول رندی مخصوص به خودت است- هنگام تشرف، قرآن گشودم تا از آیه‌ای که می‌آید توشه‌ای برگیرم و از قرآن تدوینی و کتبی برای تشرف به محضر قرآن عینی مدد گیرم، این آیه آمد: يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ (مائده/۲۱) ▪️این قوم، قوای ظاهری و باطنی انسان است. خطاب امام به قوم ورود در ارض مقدس جان اوست چه این ارض واسعه‌ی الهی مبدأ و منتهای قوم است. قوام و قرار قوم به قیومیت این ارض مقدس است و اگر از او روی گردانند منقلب به خسران می‌شوند. و خسران آن است که قوای تو تحت تصرف عقل که مظهر امام است نباشد در این صورت از دایره اعتدال خارج می‌شود و دچار افراط و تفریط می‌گردد و این همان فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ است. اما اگر به دل امام که ارض اقدس وجود است وارد شوی، از هر چه غیر اوست پاکت می‌کند و تو بیدل می‌شوی و بدان بیدل، آیینه جمال دل است. ▪️دل در عالم فقط یکی بیش نیست و آن دل امام است. دلهای دیگران دل نیست، دالّ است یعنی دالّ به دل است. هر وقت دلت را دالّ دیدی یعنی دیدی که در دل شما الف قامت یار است و دلت را دال به دل اوست، آنوقت بی دل می‌شوی چون شایسته نیست دل و دلبر و دلدار  بیش از یکی باشد. یا او دل دارد یا شما؟  مَّا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِّن قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ (احزاب/۴) خدای را یک رجل و یک دل بیش نیست که لَا یَسَعُنِی أرْضِی وَ لا سَمائِی وَلکِن یَسَعُنِی قَلْبُ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ. او در دل است نه در دلها. هر کس که دل را گل نکرده با آن دل عینیت دارد که در عالم دل و دلدادگی و دلبری کثرت راه ندارد، وحدت محضه است. ☘اگر دل دلبر دلبر کدومه ☘وگر دلبر دل دل را چه نومه ☘دل و دلبر به هم آمیته بینم ☘نذونم دل که و دلبر کدومه ▪️خدا در آن دل خودش را می‌بیند و می‌شنود و دوست دارد. در آن دل با خود گفتگوها دارد و رازها نجوا می‌کند. برخی نام آن دل یگانه‌ی دردانه را نی گفته‌اند. ▪️غرض، اگر طالب آنی که تو را نیز دل باشد به همه جنودت بگو که در ارض اقدس آن دل واحد وجود وارد شوند و هرگز از او ارتداد نداشته باشند که این خسران، خسارت بارترین خسرانهاست. ▪️وشاید بشود به تأویلی دیگر گفت که اگر در این دل وارد شوی و به اعقاب خودت که آثار تعینی و حدودی توست رو نکنی خدا ترا منقلب به خسران که فنای اتم در این دل است می‌کند و حدود و قیود تو را برمی‌چیند. شنبه ۱۳ مرداد ۹۷ مشهد مقدس
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
◾️ده خصلت که نشان‌دهندۀ کمال عقل در انسان مسلمان است (امام رضا علیه‌السّلام) - بخش دوّم◾️ ☑️ ۳- «ي
◾️ده خصلت که نشان‌دهندۀ کمال عقل در انسان مسلمان است (امام رضا علیه‌السّلام) - بخش سوّم◾️ ☑️۵- «لا يَسْاَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوائِجِ اِلَيْهِ» ▪️از اینکه افراد نیازهای خودشان را از او درخواست کنند، خسته نمی‌شود؛ کسل نمی‌گردد و فرار نمی‌کند؛ که بس است دیگر؛ یک طور در بروم؛ هر کس به من می‌رسد، مشکلی به من می‌گوید. اصلاً ملول نمی‌شود. ▪️در جملات اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام هم که برایتان عرض کرده‌ایم، حضرت فرمودند: حوائج مردم که به سوی شما می‌آید، از نعمت‌های الهی است. در برابر این نعمت‌ها ابراز ملالت و خستگی نکنید؛ چرا که این نعمت بر می‌گردد و نقمت می‌شود. این نعمت از سوی شما به سمت دیگری می‌رود و دیگری از آن نعمت بهره‌مند می‌شود؛ در حالی که خدا اوّل این نعمت را برای شما فرستاد. پس در برابر طرح خواسته‌ها و مشکلاتی که دیگران نزد تو می‌آورند، ابراز ملالت نکن. اینجا هم حضرت امام رضا علیه‌السّلام فرمودند: از اینکه دیگران نزد او می‌آیند و حاجت‌های خود را از او مطالبه و درخواست می‌کنند؛ مشکلاتشان را در میان می‌گذارند و نیازهای خودشان را عرضه می‌کنند؛ اصلاً خسته نمی‌شود و ابراز ملالت نمی‌کند. ☑️۶- «و لا يَمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِهِ» ▪️و در طول عمر خود هرگز از طلب علم و دانایی و تلاش برای پی‌بردن و دستیابی به آگاهی و دانایی بیشتر، خسته نمی‌شود. نمی‌گوید: ما فارغ‌ التّحصیل شده‌ایم؛ بس است! سنّمان به قدری بالا آمده که علم آموزی از ما گذشته است؛ آن برای دوران جوانی و شادابی است. در طول عمر خود هرگز از علم آموزی خسته و ملول نمی‌شود. هر جا احساس می‌کند حقیقتِ بلند یا آموزۀ سازنده‌ای عرضه می‌شود، به آن سمت می‌شتابد؛ برای اینکه یاد بگیرد و به دانایی‌های خود بیفزاید. ادامه دارد.... ◾️استاد مهدی طیّب۹۲/۱۰/۱۲◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☑️بخش اول: حمد و ثنای الهی3⃣ ▪️أَحْمَدُهُ کَثیراً وَأَشْکُرُهُ دائماً عَلَی السَّرّاءِ والضَّرّاءِ
☑️بخش دوم: فرمان الهی برای مطلبی مهم1⃣ ▪️وَأُقِرُّلَهُ عَلی نَفْسی بِالْعُبُودِیَّةِ وَ أَشْهَدُ لَهُ بِالرُّبُوبِیَّةِ، وَأُؤَدّی ما أَوْحی بِهِ إِلَی حَذَراً مِنْ أَنْ لا أَفْعَلَ فَتَحِلَّ بی مِنْهُ قارِعَةٌ لایَدْفَعُها عَنّی أَحَدٌ وَإِنْ عَظُمَتْ حیلَتُهُ وَصَفَتْ خُلَّتُهُ - لاإِلاهَ إِلاَّهُوَ - لاَِنَّهُ قَدْأَعْلَمَنی أَنِّی إِنْ لَمْ أُبَلِّغْ ما أَنْزَلَ إِلَی (فی حَقِّ عَلِی) فَما بَلَّغْتُ رِسالَتَهُ، وَقَدْ ضَمِنَ لی تَبارَکَ وَتَعالَی الْعِصْمَةَ (مِنَ النّاسِ) وَ هُوَالله الْکافِی الْکَریمُ. ▪️و اکنون به عبودیت خویش و پروردگاری او گواهی می دهم. و وظیفه خود را در آن چه وحی شده انجام می دهم مباد که از سوی او عذابی فرود آید که کسی یاری دورساختن آن از من نباشد. هر چند توانش بسیار و دوستی اش (با من) خالص باشد. - معبودی جز او نیست - چرا که اعلام فرموده که اگر آن چه (درباره ی علی) نازل کرده به مردم نرسانم، وظیفه رسالتش را انجام نداده ام؛ و خداوند تبارک و تعالی امنیت از [آزار] مردم را برایم تضمین کرده و البته که او بسنده و بخشنده است. ▪️فَأَوْحی إِلَی: (بِسْمِ الله الرَّحْمانِ الرَّحیمِ، یا أَیُهَاالرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ - فی عَلِی یَعْنی فِی الْخِلاَفَةِ لِعَلِی بْنِ أَبی طالِبٍ - وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَالله یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ). مَعاشِرَالنّاسِ، ما قَصَّرْتُ فی تَبْلیغِ ما أَنْزَلَ الله تَعالی إِلَی، وَ أَنَا أُبَیِّنُ لَکُمْ سَبَبَ هذِهِ الْآیَةِ: إِنَّ جَبْرئیلَ هَبَطَ إِلَی مِراراً ثَلاثاً یَأْمُرُنی عَنِ السَّلامِ رَبّی - وَ هُوالسَّلامُ - أَنْ أَقُومَ فی هذَا الْمَشْهَدِ فَأُعْلِمَ کُلَّ أَبْیَضَ وَأَسْوَدَ: أَنَّ عَلِی بْنَ أَبی طالِبٍ أَخی وَ وَصِیّی وَ خَلیفَتی (عَلی أُمَّتی) وَالْإِمامُ مِنْ بَعْدی، الَّذی مَحَلُّهُ مِنّی مَحَلُّ هارُونَ مِنْ مُوسی إِلاَّ أَنَّهُ لانَبِی بَعْدی وَهُوَ وَلِیُّکُمْ بَعْدَالله وَ رَسُولِهِ. وَقَدْ أَنْزَلَ الله تَبارَکَ وَ تَعالی عَلَی بِذالِکَ آیَةً مِنْ کِتابِهِ (هِی): (إِنَّما وَلِیُّکُمُ الله وَ رَسُولُهُ وَالَّذینَ آمَنُواالَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَیُؤْتونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ)، وَ عَلِی بْنُ أَبی طالِبٍ الَّذی أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَی الزَّکاةَ وَهُوَ راکِعٌ یُریدُالله عَزَّوَجَلَّ فی کُلِّ حالٍ. ▪️پس آنگاه خداوند چنین وحی ام فرستاد: «به نام خداوند همه مهرِ مهرورز. ای فرستادی ما! آن چه از سوی پروردگارت درباری علی و خلافت او بر تو فرود آمده بر مردم ابلاغ کن، وگرنه رسالت خداوندی را به انجام نرسانده ای؛ و او تو را از آسیب مردمان نگاه می دارد.» هان مردمان! آنچه بر من فرود آمده، در تبلیغ آن کوتاهی نکرده ام و حال برایتان سبب نزول آیه را بیان می کنم: همانا جبرئیل سه مرتبه بر من فرود آمد از سوی سلام، پروردگارم - که تنها او سلام است - فرمانی آورد که در این مکان به پا خیزم و به هر سفید و سیاهی اعلام کنم که علی بن ابی طالب برادر، وصی و جانشین من در میان امّت و امام پس از من بوده. جایگاه او نسبت به من به سان هارون نسبت به موسی است، لیکن پیامبری پس از من نخواهد بود او (علی)، صاحب اختیارتان پس از خدا و رسول است؛ و پروردگارم آیه ای بر من نازل فرموده که: «همانا ولی، صاحب اختیار و سرپرست شما، خدا و پیامبر او و ایمانیانی هستند که نماز به پا می دارند و در حال رکوع زکات می پردازند.» و هر آینه علی بن ابی طالب نماز به پا داشته و در رکوع زکات پرداخته و پیوسته خداخواه است. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☑️چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۲۴- سالک باید مقیّد شود نمازهاى واجب روزانه را اوّل وقت، با شوق و رغبت و
☑️چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۲۶- طهارت دائمى امر دیگرى است که از یک سو همچون سپرى سالک را از نفوذ و تأثیر هجوم‌هاى نفس و شیطان محافظت مى‌کند و از سوى دیگر، باعث نورانیّت و شادابى و آمادگى معنوى او براى بهره‌مندى از فیض‌هاى رحمانى مى‌شود. ▪️لذا سالک باید اوّلاً هیچ‌گاه در حالتى که غسل واجبى بر عهده‌ى اوست باقى نماند و بى‌درنگ غسل را انجام دهد. همچنین از غسل‌هاى مستحبّى که براى ایّام خاصّى مقرّر شده است، به‌ویژه غسل جمعه، تا حدّ امکان بهره جوید. ▪️ثانیاً سعى کند حتّى‌المقدور در زمان‌هاى بیدارى با وضو باشد و پیش از رفتن به بستر خواب نیز وضو بگیرد تا با وضو به خواب رود؛ زیرا چنین شخصى اجر کسى را دارد که شب را تا به صبح براى عبادت بیدار بوده است. ▪️همچنین به‌موجب احادیث، وضو گرفتن مجدّد شخص در حالى که وضو دارد، باعث نورانیّت مضاعف مى‌شود و لذا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هر بار مى‌خواستند به نماز واجب یا مستحبّى بایستند، وضوى خود را تجدید مى‌کردند و با وضوى تازه نماز مى‌گزاردند. ادامه دارد.... ◾️شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ - ۱۹ @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
☑️مراقبات شب و روز دحوالارض ▪️روز دحوالارض (۲۵ ذی‌القعده) روزی است که زمین از نقطه‌ای که کعبه بنا
☑️دعای روز دحوالارض: ▪️اللهُمَّ داحيَ الكَعبَةِ وَفالِقَ الحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزبَةِ وَكاشِفَ كُلِّ كُربَةٍ، أسألُكَ في هذا اليَومِ مِن أيامِكَ الَّتي أعظَمتَ حَقَّها وَأقدَمتَ سَبقَها وَجَعَلتَها عِندَ المُؤمِنينَ وَديعَةً وَإلَيكَ ذَريعَةً وَبِرَحمَتِكَ الوَسيعَةِ أن تُصَلّيَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبدِكَ المُنتَجَبِ في الميثاقِ القَريبِ يَومَ التَّلاقِ فاتِقِ كُلِّ رَتقٍ وَداعٍ إلى كُلِّ حَقٍّ وَعَلى أهلِ بَيتِهِ الأطهارِ الهُداةِ المَنارِ دَعائِمِ الجَبَّارِ وَوُلاةِ الجَنَّةِ وَالنَّارِ، وَأعطِنا في يَومِنا هذا مِن عَطائِكَ المَخزونِ غَيرَ مَقطوعٍ وَلا مَمنوعٍ، تَجمَعُ لَنا بِهِ التَّوبَةَ وَحُسنَ الأوبَةِ، يا خَيرَ مَدعوٍّ وَأكرَمَ مَرجوٍّ يا كَفَيُّ يا وَفيُّ، يا مَن لُطفُهُ خَفيٌّ اُلطُف لي بِلُطفِكَ وَأسعِدني بِعَفوِكَ وَأيِّدني بِنَصرِكَ وَلا تُنسِني كَريمَ ذِكرِكَ بِوُلاةِ أمرِكَ وَحَفَظَةِ سِرِّكَ، وَاحفَظني مِن شَوائِبِ الدَّهرِ إلى يَومِ الحَشرِ وَالنَّشرِ وَأشهِدني أولياءَكَ عِندَ خُروجِ نَفسي وَحُلولِ رَمسي وَانقِطاعِ عَمَلي وَانقَضاءِ أجَلي ▪️اللهُمَّ وَاذكُرني عَلى طولِ البِلى إذا حَلَلتُ بَينَ أطباقِ الثَّرى وَنَسيَني النَّاسونَ مِنَ الوَرى وَأحلِلني دارَ المُقامَةِ وَبَوِّئني مَنزِلَ الكَرامَةِ وَاجعَلني مِن مُرافِقي أوليائِكَ وَأهلِ اجتِبائِكَ واصطِفائِكَ، وَبارِك لي في لِقائِكَ وَارزُقني حُسنَ العَمَلِ قَبلَ حُلوِلِ الأجَلِ بَريئاً مِنَ الزَلَلِ وَسوءِ الخَطَلِ ، ▪️اللهُمَّ وَأورِدني حَوضَ نَبيِّكَ مُحَمَّدٍ (صلّى الله عليه و آله) وَاسقِني مِنهُ مَشرَباً رَويا سائِغاً هَنيئاً لا أظمأُ بَعدَهُ وَلا اُحَلَّا وِردَهُ وَلا عَنهُ أُذادُ، وَاجعَلهُ لي خَيرَ زادٍ وَأوفى ميعادٍ يَومَ يَقومُ الأشهادُ. ▪️اللهُمَّ وَالعَن جَبابِرَةَ الأوَّلينَ وَالآخرينَ وَبِحُقوقِ أوليائِكَ المُستَأثِرينَ، اللهُمَّ وَاقصِم دَعائِمَهُم وَأهْلِكَ أشياعَهُم وَعامِلَهُم وَعَجِّلْ مَهالِكَهُم وَاسلُبهُم مَمالِكَهُم وَضَيِّق عَلَيهِم مَسالِكَهُم وَالعَن مُساهِمَهُم وَمُشارِكَهُم، ▪️اللهُمَّ وَعَجِّل فَرَجَ أوليائِكَ وَاردُد عَلَيهِم مَظالِمَهُم وأظهِر بِالحَقِّ قائِمَهُم وَاجعَلهُ لِدينِكَ مُنتَصِراً وَبِأمرِكَ في أعدائِكَ مُؤتَمِراً، اللهُمَّ احفُفهُ بِملائِكَةِ النَّصرِ وَبِما ألقَيتَ إلَيهِ مِنَ الأمرِ في لَيلَةِ القَدرِ مُنتَقِماً لَكَ حَتَّى تَرضى وَيَعودَ دينُكَ بِهِ وَعَلى يَدَيهِ جَديداً غَضّاً وَيَمحَضَ الحَقَّ مَحضاً وَيَرفُضَ الباطِلَ رَفضاً، ▪️اللهُمَّ صَلِّ عَلَيهِ وَعَلى جَميعِ آبائِهِ وَاجعَلنا مِن صَحبِهِ وَاُسرَتِهِ وَابعَثنا في كَرَّتِهِ حَتَّى نَكونَ في زَمانِهِ مِن أعوانِهِ ، ▪️اللهُمَّ أدرِك بِنا قيامَهُ وَأشهِدنا أيامَهُ وَصَلِّ عَلَيهِ وَاردُد إلَينا سَلامَهُ، وَالسَّلامُ عَلَيهِ وَرَحمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ. @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
آیات 18-10 آل عمران ، قسمت چهارم بخش چهارم ● لذائذ و نعمتهاى دنيا در آخرت هم است با اين تفاوت ك
آیات 18-10 آل عمران ، قسمت چهارم بخش پنجم ● توضيحى درباره ((رضوان من اللّه )) در قرآن كريم مسأله رضاى خداى سبحان مكرر آمده ، و بايد دانست كه رضايت خدا همانطور كه بالنسبه به فعل بندگانش در باب اطاعت تصور دارد، همچنين در غير باب اطاعت از قبيل اوصاف و احوال و غيره تصور دارد، (همان طور كه مى گوئيم نماز باعث رضاى خدا است ، همچنين مى گوئيم تواضع و رقت قلب باعث خشنودى او است ((مترجم ))). چيزى كه هست بيشتر مواردى كه در قرآن كلمه رضاى خدا آمده ، (اگر نگوئيم همه مواردش ) از قبيل رضايت به اطاعت است ، و به همين جهت است كه در آيات زير رضاى خدا را با رضاى بنده ، مقابل هم قرار داده . رضايت خدا از بنده اش به خاطر اطاعت او است ، و رضايت بنده از خدا به خاطر پاداشى است كه به او مى دهد، و يا به خاطر حكمى است كه به نفع او صادر مى كند. ((رضى اللّه عنهم و رضوا عنه )). ((يا ايتها النفس المطمئنه ارجعى الى ربك راضية مرضية )). ((و السابقون الاولون من المهاجرين و الانصار، و الذين اتبعوهم باحسان ، رضى اللّه عنهم و رضوا عنه ، و اعد لهم جنات ...)). اينكه در اين مقام يعنى مقام شمردن آنچه براى انسان خير است ، و مطابق با امور مورد علاقه زندگى دنيائى او است مسأله رضايت خدا را شمرده ، دلالت دارد بر اينكه خود رضوان نيز از خواسته هاى انسانى ، و يا مستلزم امرى است كه آن امر اين چنين است ، و به همين جهت بوده كه در اين آيه آن را در مقابل جنات و ازواج ذكر كرده است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 167 در آيه : ((فضلا من ربهم و رضوانا)) آن را در مقابل فضل ، و نيز در آيه : ((و مغفرة من اللّه و رضوان )) در مقابل مغفرت ، و در آيه : ((برحمة منه و رضوان )) در مقابل رحمت ذكر فرمود. و چه بسا با تدبر و دقت در معناى آنچه كه ما گفتيم ، و دقت در آيه : ((رضى اللّه عنهم ...)) و آيه : ((راضيه مرضيه ...)) بتوان نكته اى را كه آيه مورد بحث مبهم گذاشته ، كشف نمود، براى اينكه در آيات نام برده رضايت را به خود آنان زده ، فرموده (خدا از ايشان راضى است ) و رضايت از شخص ، غير رضايت از فعل شخص است . در نتيجه برگشت معنا به اين مى شود كه خداى تعالى ايشان را در آنچه مى خواهند از خود نمى راند، نتيجه اين هم همان معنائى مى شود كه آيه : ((لهم ما يشاون فيها ايشان در بهشت هر چه بخواهند در اختيار دارند)) آنرا افاده مى كند، پس در رضوان خدا از انسان ، مشيت مطلقه انسان وجود دارد. 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
☑️امام کاظم (علیه السلام): ▪️هنگامی‌که پیامبر را به معراج بردند و آن جناب به پای عرش الهی رسید به او گفته شد: ای محمد به چشمه "صاد" نزدیک شو. جایگاه‌های سجده خود را بشوی و پاکیزه کن و برای پروردگارت به نماز بایست. ▪️رسول خدا بدان‌جا که دستور داده شد نزدیک شد و وضو ساخت؛ وضویی سیر و طولانی. آن‌گاه در برابر پروردگار به نماز ایستاد... ▪️[راوی می‌گوید] پرسیدم: آن "صاد" که رسول خدا دستور یافت از آن غسل کند چه بود؟ [امام] فرمود: چشمه‌ای است که از یکی از ستون‌های عرش می‌جوشد و آن‌را آب حیات گویند. همان‌که خداوند در قرآن از آن یاد کرده و فرموده: "ص و القرآن ذی الذکر". ◾️(صدوق، علل الشرايع، ص۳۳۵، باب۳۲، ح۱۰) سوره هود، آیه ۷: "کان عرشه علی الماء".◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei
▪️اگر آدم چهل روز با بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحيم حشر داشته باشد، در جان آدم می‌نشیند. پس اگر آدم چهل روز برای خدا خالص بود، یعنی چهل روز دریافت‌ها و صادراتش به فرمان خداوند تبارک و تعالی بود، صفای باطنی پیدا می‌کند. ▪️پیامبر (صلی الله علیه وآله) می‌فرمایند: «مَن أخلَصَ لِلّٰهِ اَربَعينَ صَباحا ظَهَرَتْ يَنابيعُ الحِكْمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ» «سحرگه ره‌روی در سرزمینی همی‌گفت این معما با قرینی که ای صوفی شراب آن‌گه شود صاف که در شیشه برآرد اربعینی» (انهار اربعه در شرح بسم الله الرحمن الرحیم، فصل۲، کلمه۱۴۴) @mohamad_hosein_tabatabaei