eitaa logo
دلنوشته های یک طلبه
88.6هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
674 ویدیو
125 فایل
نوشتارها و رمان های محمد رضا حدادپور جهرمی ادمین: @Hadadpour سایت عرضه آثار: www.haddadpour.ir توجه: هر نوع استفاده یا برداشت و کپی و چاپ مستندات داستانی چه به صورت ورد یا پی دی اف و ... و حتی اقتباس برای فیلم‌نامه و تئاتر و امثال ذلک جایز نیست.
مشاهده در ایتا
دانلود
دلنوشته های یک طلبه
#مسئولیت_پسر_مجرد_دم_بخت ✔️ میخواستم درباره مسئولیت و تعهد آقایون مجرد صحبتی داشته باشم. اما دیشب ا
بسم الله الرحمن الرحیم سلام و صد سلام و نماز و روزه هاتون قبوووووول😊 دیروز میخواستم چند نکته را درباره این نامه خواهر محترم حاضر در کانال عرض کنم ولی فرصت نشد. همین مسئله موجب شد بیشتر فکر کنم و از فضای احساسی فاصله بگیرم و پیام های شما را بیشتر مطالعه کنم و به یه جمع بندی برسم که در طول چند نکته عرض میکنم. گذاشتم خوب همه با این متن دختر خانم ارتباط بگیرن و احترام این بانو هم حفظ بشه و بدونیم که خدا چه بنده های دلشکسته ای داره و سیل پیام های مختلف بیاد و بعدش حرف بزنم. فکر میکنم الان دیگه وقتشه که یه کم با هم معقول حرف بزنیم: البته لطفا قبلش به این نکته توجه داشته باشین که خودم، در خانواده ای پر جمعیت بزرگ شدم و ماشالله شش تا خواهر دارم و کاملا متوجهم که شما از دختر بودن و خانواده دختر دار چی گفتید و خلاصه متوجهم که الان میخوام چی بگم: 1. میدونم شنیدن این جمله سخته اما «لطفا برای انتخاب دیگران احترام قائل باشیم.» همینطور که ممکن بود شمای دختر خانم، در مرحله ای به این نتیجه برسین که خداوکیلی این پسر، اونی که نشون میده و یا اونی که شما دنبالشین نیست! کسی نمیگه حتما باید بشینی پای سفره عقد و چشمتو ببندی! 2. دولت به این دولتی، میره ده تا چیز گنده با دنیا امضا میکنه و سر و صداشو درنمیاره. اون وقت چرا باید کسی که در مراحل ابتدایی خواستگاری و عقد هست، حتی با وجود اینکه دو سه ماه طول کشیده، همه مطلع باشن و حتی بهش تبریک بگن؟! اگه واقعا تقصیر خانواده پسر هست، که خودشون باید قیامت جواب بدن. اما اگه به خاطر بی احتیاطی دختر و خانوادش پیش اومده، دیگه واقعا این تقصیر مردم نیست و باید پای کم تجربگی خودمون بذاریم. 3. اگر واقعا مسئله ای بوده که پسر و خانوادش بخوان پا پس بکشن و بدون توضیح، برن و ابراز شرمندگی و کنن و تمام! همون بهتر که تموم شد. حالا اگه نمیگیم «خدا خیرشون بده که تمومش کردند!» حداقل آه و نفرینشون هم نکنیم! والا. خوب بود مسئله ای خدایی نکرده حل نشده (حالا من نمیگم واسه دختره! اصلا واسه خود پسره یه مسئله لاینحل!) وجود داشت و دختر عقد کرده، پس از یه تجربه تلخ و ناموفق مطلقه میشد؟! درد و سوز کدومش بیشتره؟ خب قطعا دختر مطلقه، آسیب و جراحت و هزار تا مسئله دیگش بدتر از حالت عادی هست. اون طوری لااقل همه میدونن که عقد نشد. محرم نشدن. اتفاقی نیفتاد. تا اینکه بخوان ببینن که دختر عقد کرده مردم، رفت و برگشت! 4. من بحث اینکه لابد لیاقتتو نداشته، مطرح نمیکنم. اما از این هم نمیتونم به راحتی بگذرم که در پس همین جمله، متهم کردن کسی (پسره) به نداشتن لیاقت نهفته! و این خودش به نوعی اتهام و گناهی زشت محسوب میشه. پس ما حق نداریم برای دلداری دادن به خودمون و دیگران، طرف مقابلمون را به انواع حرف و طعنه ها ببندیم و لهش کنیم. اگر دم از خدا و پیغمبر میزنیم و اینکه خدا جای حق هست و حق کسی ضایع نمیکنه، الان خودمون داریم با به کار بردن یک ادبیات زننده، زمینه را برای سنگین کردن کارنامه عملمون فراهم میکنیم. 5. شما که اطلاع نداری چرا پا پس کشید؟ خداشاهده در این یکی دو شب، چه آقا پسرهایی که پیام دادن و نوشتن خیلی چیزا را نمیشه گفت و آدم ترجیح میده تا آخر عمرش، یه نفر به خود پسر به چشم جانی نگا کنه اما خیلی چیزا مطرح نشه! متوجهین؟! همه چیزو که نمیشه گفت! بالاخره اون پسر و خانوادش هم عزیز دارن و آدمای خلافکاری نبودن که آبرو حالیشون نباشه. والا مردم اینقدر هم که ما فکر میکنیم بد و شرور و پست و فرومایه و با احساسات دختر بازی کن نیستن! فقط بزرگترین ضعف این روزگار اینه که خیلی حرفا را نمیشه زد و گاهی آدما ترجیح میدن بد بشن اما دنیای کسی را بدتر رو سرش خراب نکنن! و یا یه عمر با یه چیز مخفی بزرگ زندگی نکنن! 6. حالا ممکنه بپرسید «پس تکلیف من چیه؟!» جوابش ساده است: تکلیف شما زندگی کردن هست و لا غیر! زندگی کنید. مدام لاشه یک گذشته تلخ را با خودتون به این طرف و اون طرف نکشونین! این خودش، زمینه ده ها مشکلات روحی و جسمی دیگه است. شما الان دختری! و این ینی معطرترین و دوست داشتنی ترین بنده خدا و رفیق اهل بیت! اینو برای دلخوش کردن جنابعالی نگفتم. این یک حقیقت برخواسته از آیات و روایات ماست. شما هنوز فرصت دارین از مجردی لذت ببرید. مسئولیتی نداشته باشید. موقعیت های خوب دیگری را تجربه کنید. ورزش و مسافرت و کار کنید و روز به روز جوون تر بشید و ده ها چیز جالب و پر انرژی دیگه! حالا تصمیم با شماست خواهر من! یا بشین و تا قیام قیامت غصه بخور و بعدش که خدا ازت پرسید چرا بقیشو زندگی و صفا نکردی؟ جوابی نداشته باش و بنداز تقصیر نگاه مردم و حرف و حدیث یه مشت آدم بیکار! و یا یه زندگی حسابی و عالی و پر از هیجان و معنویت و شاد برای خودت بساز و انتقامتو با قهقهه های از ته دل و صفایی که میکنی، از گذشتت بگیر! @mohamadrezahadadpour
✅ وقت افطار باید یادمون باشه که: گر تو را در خانه ی جانانه مهمانت کنند گول نعمت را نخور، مشغول صاحب خانه باش التماس دعای فراوان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
چه خوش است راز گفتن، به حریف نکته سنجی! که سخن نگفته باشی، به سخن رسیده باشد... #دلنوشته_های_یک_طلبه
پیام یکی از مخاطبین: لازم نیست سر در بیاورید که خدا چطور می‌خواهد مشکلاتِ شما را حل کند. این مسئولیتِ اوست. کارِ شما نیست. کارِ شما این است که به خدا ایمان و اعتماد داشته باشید. کارِ شما این است که با ایمان و انتظار زندگی کنید. آن موقعیت را به خدا بسپارید و به او اعتماد کنید. خدای ما، خدای مافوقِ طبیعی است. خدا می‌تواند آنچه را که بشر نمی‌تواند انجام دهد، به انجام برساند. او محدود به قوانینِ طبیعت نیست. در زندگی دفعتاً متوجه می‌شویم که خداوند کارهایی در زندگی‌مان کرده است که خود به تنهایی قادر به انجامش نبوده‌ایم. 🍃🌸 💚🌷
🔶🍀 آقا محمد جواد که هستن و افتخار دارم که مطالب کانالمو میخونن، مطلبی همین الان ارسال کردند که بنظرم چندین مرتبه ارزش خوندن داره و خیلی جالبه 👇 سلام. خوب حاج آقا مثل اینکه صلاح ندونستی جواب پیام من رو بدی حالا ولش داشتم پیام های کانال رو یه نگاهی میکردم دیدم که از یه دختری نوشتین که نامزدش تا پای عقد رفته اما ولش کرده ،من یه نظری دارم حاج آقا به این حاج خانوم بگو که تا حالا دروازبان نبودی که وقتی دایو میزنی و موقعه فرود ببینی سرت فقط فقط بیست سانت با تیرک فاصله داره ، وقتی تک با تک میشی و مهاجم حریف با فاصله کمتر از ده سانت از رو سرت میپره امکان داره همون لحظه استوکش با تمام قدرت بخوره به صورتت، یا وقتی از دروازه رو ارسال ها خروج میکنی مهاجم حرفت به جای توپ صورت تو رو بزنه و در جا دندونات خرد بشه تو هیچکدوم از این لحظه تو حواست به خدا نیست ،فقط حواست به دروازته که گل نخوری اما خدا تو تمام این لحظات داره به تو نگاه میکنه و مراقبته و هیچ وقت خدا تو رو فراموش نمیکنه اما تو فقط حواست به توپه بعضی وقت یه لایی میخوری که کل تیم بهت میخندن و مسخرت میکنن ولی تو حق نداری چیزی بگی چون اشتباه خودت بوده تو حق نداری چیزی بگی چون یه پدر به خاطر اشتباه خودش بچشو نمیزنه و تو باید تو تموم این لحظات خم به آبرو نیاری و ناراحت نشی و روحیه تو حفظ کنی،حالا حاجی شاید بگی چه ربطی داشت اما فقط فقط میخواستم همینو بگم واگه به یه توپی نرسیدی شاید اگه میرسیدی موقعه فرود دستت میومد زیرت سرت میخورد به تیرک یا هزار تا چیز دیگه،خدا همیشه برای بندش بین خوب و عالی،عالی رو انتخاب میکنه. یا حق
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
؟!! 👌 به قول یکی از رفقا: انتخاب و شیوه انتخاب همسر که مدام ازش حرف میزنن، اینقدرا هم مهم نیست! آره. درست شنیدید. منم نظر همینه. از بس درباره انتخاب و شیوه انتخاب و راه های انتخاب و ... حرف زدیم و زدند و میزنند و خواهند زد و زدند ماضی و زدند مضارع و زدند مستقبل، که حتی آدم بعد از ازدواجشم شک میکنه که واقعا درست انتخاب کردم؟! تقریبا نود و نه و نه دهم درصد همه اونایی که بعدا با هم دعواشون میشه و یا هزار تا بحث تو زندگیشون مطرح میشه، مخصوصا اگه در دوران نامزدی باشن که عقد هم کردن و اسم همدیگه هم رفته تو شناسنامشون، تا یه چیزی شد، فورا میگن: «من درست انتخاب نکردم ... کسی نبود راهنماییم کنه ... زود تصمیم گرفتم ...» همه این جملات، باعث بنزینی شدن ذهن آدم میشه و با یه جمله سوالی، ذهن آدم گُر میگیره و دیگه دوس داری سر رو تنشم نباشه! اون جمله سوالی اینه: «حالا چه غلطی بکنم؟ اینو چیکارش کنم؟» خیلی گندش کردند ... منظورم همین به اصطلاح «شیوه انتخاب» هست! الان فورا یه عده ای میدون وسط و میگن: «اون از قصه هات و اینم از نظر کارشناسیت! آخه این چه حرفیه که میزنی؟ پس ینی میگی ملت همینجوری سرشو بندازه پایین و مثل وقتی میخواد لُپ لُپ بخره، چشاشو ببنده و یکی برداره و علی برکت الله؟!» نه جان من! اینو که هر بچه ای هم رد میکنه! من میگم شرایط و انتخاب و این حرفها یه حدی داره. من باید چند تا جمله را همیشه یادم باشه و بعدش هی دم از انتخاب بزنم. اون چندتا جمله ایناست: 1. من همیشه نمیتونم کاملترین انتخاب را داشته باشم. فقط باید تلاشمو بکنم که واقعا انتخاب بکنم و بعدا پای انتخابم بایستم. 2. من همیشه نمیتونم بهترین انتخاب را تشخیص بدم. (نه اینکه اصلا نتونما. بلکه همیشه نمیتونم.) چون خیلی چیزاست که با دو سه ماه حرف و رفت و آمد و حتی دوس جون هم شدن هم نمیشه کشفش کرد و باید اسم چیزی به نام زندگی، موقعیتاش پیش بیاد تا بشه بهتر شناختش! 3. من نمیتونم گل بی عیب و نقص پیدا کنم. مگه خودم بی نقص هستم که توقع اینو از بچه مردم داشته باشم؟ اگه اون یا من نقصی نداشتیم که دیگه حتی شاید ازدواج هم نمیکردیم و تا آخر عمر؛ از بی نقصیمون لذت میبردیم! 4. هممممه چیز از تحقیقات و پرس و جو درنمیاد. مردم هم یه چیزایی میدونن و یه چیزایی هم نمیدونن. همه ابعاد یه نفرو ندیدن و نمیشناسن و حداکثر یه تعریف و شناخت خاص از اون بنده خدا دارند. ضمن اینکه اگه مردم، حتی یه بار امر به معروف و نهی از منکرشون هم بکنی و یا در جایی که ناحق هستند و توقع طرفداری دارند، ازشون حمایت الکی نکنی، پیش چشمشون میشی عمر سعد و فامیلت هم میگن: «آره ... اونم یکیه یکی لنگه باباش و مامانش!» حالا شما همین دو تا مثال سطحی رو بگیر و برو جلو تا بفهمی که تحقیقات هم محدودیت های خیلی خاص خودشو داره و خدا نکنه گرفتار همسایه های ناجور بشی! 5. همه چیز دست من و تو نیست و دختر و پسر، یه جزئی از پیوند دو تا طایفه بزرگ هستند. اما همین دو تا زبون بسته، فقط انتخابشون طرف مقابلشون هست. نه تیر و طایفه و رزومه کل خاندان طرف مقابلش! خب همین ممکنه باعث کلی جدل و دعوا بشه. مثلا: ممکنه شما درست بگی و پسره واقعا ماه باشه اما همین ماه شب چهارده، دور و برش کلی تاریکی و ظلمت و چاه و سیاهچال قمری به نام «کهکشان راه شیری» باشه! اما باید یادت باشه که کسی که ماه شب چهارده را انتخاب کرد، با کل کهکشانش انتخابش کرده و کل تیر و طایفش باهاشن و نمیشه اونا را ازش منها کرد! 6. ولش کن .... بسه دیگه ... فکر کنم فهمیدین دقیقا چی میخوام بگم. کلا میخوام بگم که: وقتی انتخاب کردیم و اسممون رفت تو شناسنامه همدیگه، دیگه تمام! ممکنه ده هزارتا از اون خوشکل تر و مهربون تر و همه دل آشناتر و پولدارتر و باسوادتر و باتقواتر و با موقعیت اجتماعی بهتر و سالم تر و با خانواده تر و کلی چیزای تر تر دیگه، سر راهمون بیاد ... که حتما میاد ... و اون وقته که خدا لعنت کنه شیطون و دل کینه ای و ذهن خراب و رفیق آیه یاس بخون و نچسب و ... که مدام تردید و دو دلی بندازه به جون آدم!! نمیگم خودتو گول بزن. اگه خداوکیلی مشکل حاد غیر قابل اصلاح وجود داره که حسابش جداست و باید تکلیفشو روشن کرد. اما اگه درد بی دوا نداره و نداری، اینو اینقدر بگو ... اصلا هر روز بگو که دیگه فکرای بد نکنی: «این انتخابمه ... سهم منه ... حق منه ... دوسش دارم ... ازش کم خوبی ندیدم ... انتخابم همینه ... همیشه هم با همیم...تمام! » مخلصم ☺️🌹 @mohamadrezahadadpour
دلنوشته های یک طلبه
#بهترین_انتخاب؟!! 👌 به قول یکی از رفقا: انتخاب و شیوه انتخاب همسر که مدام ازش حرف میزنن، اینقدرا هم
جودی عزیزم! درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می‌شویم. هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می‌شود. پس هرکسی را بیشتر دوست داریم و میخواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم... 👤جین وبستر 📚 بابا لنگ دراز
🔸🔸 شریعتی میگه: بازی روزگار را نمی فهمم!  من تو را دوست می دارم... تو دیگری را... دیگری مرا... و اینگونه است که همه ما تنهاییم . داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند ، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند.  همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم. انسان عاشق زیبایی نمی شود. بلكه آنچه عاشقش می شود در نظرش زیباست!  انسان های بزرگ دو دل دارند: دلی که درد می کشد و پنهان است ، دلی که میخندد و آشکار است. همه دوست دارند که به بهشت بروند، ولی کسی دوست ندارد که بمیرد . عشق مانند نواختن پیانو است. ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری، سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی. دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد پس به جای آنکه جای کسی را بگیریم تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم.  اگر انسانها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است محبتشان نسبت به یکدیگر نامحدود می شود.  عشق در لحظه پدید می آید. دوست داشتن در امتداد زمان. و این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است. راه دوست داشتن هر چیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود.
دلنوشته های یک طلبه
🔸🔸 شریعتی میگه: بازی روزگار را نمی فهمم!  من تو را دوست می دارم... تو دیگری را... دیگری مرا... و ای
حالا کم برچسبمون میزنن حالا اسم شریعتی هم آوردیم نصف شبی😂 منحرف تر نپندارنمون صلوات😌
سلام. نقد که اشکال و ایموجی اشک و ناله نداره. از خود من گرفته (که کمتر از کمترین در دریای شاگردان حوزه مبارکه علمیه هستم) تا هر کدام از سروران معظم و بزرگانمان، باید از خداشون باشه که یکی پیدا بشه نقدشون کنه. چرا؟ چون (حتی اگر مغرضانه و بدون انصاف) وقتی اثر کسی در زمان حیات و یا مماتش نقد میشه، حداقل سه اتفاق خوب داره میفته: ۱. بهش توجه شده ۲. عده ای ازش احساس خطر کردن ۳. میدونستن حالا حالاها داره جا باز میکنه و فعلا از دهن نمیفته پس چه بهتر از این؟! ضمنا تاریخ ثابت کرده که اگر نقد نشد، باید نگران بود و حتی بودند و هستند آدمایی که میرن به بقیه پول میدن که نقدشون کنن و یا سناریوی نقد براشون بنویسن! جان من! باور کن. مخصوصا اینکه به قول ارژنگ امیرفضلی که دیشب میگفت: کلا ملت همیشه در صحنه ما وقتی از چیزی منع بشن، براش صف میکشن!😂 الهی نقدمون کنن نقد منصفانه و بدون غرض و مرض حالا چه آثار مطهری عزیز دل همه و چه آثار بقیه....