🌌 ورودی کربلا | زبان مشترک اربعین در این قاب، دختر و پسرم ایستاده‌اند؛ کنار دختر و پسر عراقی. نه زبان‌شان یکی‌ست، نه لهجه‌شان، نه فرهنگ‌شان. اما چیزی هست که همه‌ی تفاوت‌ها را بی‌اثر کرده: زبان #خدمت، زبان #محبت، زبان #اهل‌بیت علیهم‌السلام. در اربعین، زبان مشترک نه عربی‌ست، نه فارسی، نه انگلیسی. زبان مشترک، #خدمت است. زبان مشترک، #محبت است. زبان مشترک، #حسین علیه‌السلام است. اینجا، #مفاهیم نه با واژه‌ها، بلکه با #رفتار منتقل می‌شوند. نه با جمله، بلکه با نگاه. نه با دستور #زبان، بلکه با #دستور_دل. شاید اگر بخواهند با زبان رسمی گفت‌وگو کنند، هزار سوءبرداشت شود؛ اما وقتی با زبان محبت و خدمت سخن می‌گویند، آن‌چه اتفاق می‌افتد، احساس برادری و خواهری‌ست. نه فقط همکاری، بلکه هم‌دلی و هم‌فهمی. در این کلیپ، هیچ #دیالوگی نیست؛ اما همه‌چیز گفته شده. دست‌هایی که ظرف می‌چینند، چشم‌هایی که لبخند می‌زنند، قدم‌هایی که هماهنگ می‌شوند— همه دارند یک چیز را می‌گویند: ما اهلِ بیتیم. ما اهلِ خدمتیم. ما اهلِ محبتیم. و این، مقدمه‌ی ورود به تجلی هفتم است؛ جایی که نه فقط به کربلا رسیده‌ایم، بلکه به حرم دل‌ها وارد شده‌ایم. جایی که خدمت، خودش زیارت است. و محبت، خودش #مکاشفه. و همه‌ی این‌ها، مصداق عینی آن حقیقت انتزاعی‌اند که از وحدت به کثرت جاری شده؛ از نور واحد اهل‌بیت علیهم‌السلام، به هزاران دلِ پراکنده که در این مسیر، دوباره یکی شده‌اند. اینجا، وحدت نه در حذف تفاوت‌ها، بلکه در شکوفایی آن‌ها در سایه‌ی محبت است. #ورودی_کربلا ساعت:00:00