«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🔸السَّلامُ علیکَ یا صاحِبَ الزَّمان عج🔸 🌼اللهُمَّ عَجِّل لِوَلِیِّکَ الفَرَج🌼 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🚩در هر شهر ودیاری هستی۳ بار بگو: 🔸صَلَّی اللهُ عَلیکَ یا ابا عَبدِالله🔸 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

🌼 تلاوت ترتیل صفحه ۵۵۳قرآن👇

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🔸ختم صلوات، هر روز🔸 (۴۱۹) اللهُمّ صَلِّ علَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم 🔸سهم هر نفر: ۱۴ صلوات🔸 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

🌴السلام علیک یا رسول الله🌴 پيامبر اکرم صلى اللَّه عليه وآله: 🍃 رَكعَتانِ خَفيفَتانِ فِي التَّفَكُّرِ، خَيرٌ مِن قِيامِ لَيلَةٍ. 🍀 دو ركعت نماز مختصر با تفكّر، بهتر از يك شب به عبادت ايستادن است. 📚 ثواب الأعمال، صفحه۶۸، حدیث۱ 💠💠💠 💠💠 🌏 مجتمع اهل البیت علیهم السلام

🌴حکمتهای نهج البلاغه🌴 (ترجمه وشرح حکمت 14) قسمت اول ✅ متن: وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ ضَيَّعَهُ الْأَقْرَبُ، أُتِيحَ لَهُ الْأَبْعَدُ. ✅ترجمه: امام علی(علیه السلام) فرمود: كسى را كه نزديكانش واگذارند، بيگانه او را پذيرا مى گردد. -------------------------- 🔰تذکر: مطالبی که در بخش کلمات، بین دو پرانتز نوشته می شود، جهت مطالعه ی علاقه مندان آشنا به ادبیات عرب است‌.) ✅ کلمات: ♦️مَن: کسی که. (مَن: اسم موصول است بمعنای الذی.) (مَن: على خمسة أوجه: شرطية نحو "من يعمل سوأ يجز به". واستفهامية نحو "من بعثنا من مرقدنا؟"، "فمن ربكما يا موسى؟". وإذا قيل " من يفعل هذا إلا زيد؟ " فهي من الاستفهامية أشربت معنى النفي، ومنه "ومن يغفر الذنوب إلا الله. وموصولة [في] نحو "لم تر أن الله يسجد له من في السماوات ومن في الأرض". ونكرة موصوفة. مغنی اللبیب) ♦️ضَیَّعَ: واگذاشت (ضَیَّعَ: فعل ماضی است از باب تفعیل. مصدرش تضییع است، بمعنای واگذاردن.) ♦️هُ: او را (هُ: ضمیر متصل منصوب و مفرد مذکر غائب است.) بمعنای او را. ♦️الاَقرَب: نزدیک تر (اَقرَب: اسم تفضیل است. مصدرش قُرب است( بضم قاف و سکون راء) بمعنای نزدیک بودن. ♦️اُتِیحَ:پذیرا شد. (اُتِیحَ: فعل ماضی مجهول است از باب اِفعال. مصدرش "اِتاحه"است بمعنای پذیرفتن) ♦️لَهُ: برای او ( جار ومجرور است متعلق به ُاُتیِحَ.) ♦️الابعَد:دورتر. (اَبعَد: اسم تفضیل است.مصدرش"بُعد"است" بضم باء و سکون عین)، بمعنای دور بودن. پایان قسمت اول -------------------- ❇️ منابع: -صحاح اللغه، الجوهری. -المصباح المنیر، الفیومی. -مجمع البحرین، الطریحی. -مغنی اللبیب، ابن هشام الانصاری. -البهجة المرضیَّة، جلال الدین السیوطی. -و...

🌴حکمتهای نهج البلاغه🌴 (ترجمه وشرح حکمت 14) قسمت دوم ✅ متن: وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ ضَيَّعَهُ الْأَقْرَبُ، أُتِيحَ لَهُ الْأَبْعَدُ. * 🔰 تذکر: ترجمه و کلمات در قسمت اول گذشت. ✅ بیان: امام علی(علیه السلام) در این سخن حکیمانه، به کسی که بستگان نزدیکش نسبت به او بى مهرى مى کنند و رهایش مى سازند دلدارى و امیدوارى مى دهد که نباید از این جریان مایوس گردد زیراخداوند راه دیگرى به روى او مى گشاید. آن حضرت مى فرماید: «کسى که نزدیکان وخویشانش او را رها سازند، آنها که نسبت به وی بیگانه ودورند، براى (حمایت و یارى اش) آماده و پذیرای او مى شوند»; (مَنْ ضَیَّعَهُ الاَْقْرَبُ أُتِیحَ لَهُ الاَْبْعَدُ). گرچه غالبا انسانها به وسیله بستگان و دوستان نزدیک حمایت می شوند; ولى در مواردی که آنها به وظیفه خود عمل نکنند و به صله رحم و مسئولیت هاى دوستى پشت پا زنند، خدای مهربان این مسئولیت را بر عهده دیگران مى گذارد تا بنده اش در میان توفان حوادث تنها نماند. از باب نمونه، پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)، طائفه قریش که نزدیک ترین کسان او بودند نه تنها حمایتش نکردند بلکه به دشمنى او برخاستند; اما خداوند دورافتاده ترین قبائل یعنى اوس و خزرج را به حمایت از او برانگیخت و از جان و دل او را حمایت کردند و دین خدا و آئین یکتا پرستی را به رهبری رسول خدا(ص) به پیش بردند. جالب این که اوس و خزرج که تا آن زمان، با هم عداوت و دشمنى دیرینه اى داشتند، اما در حمایت از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) متحد و متفق شدند. مصداق های متعدد این موضوع وسنت الهی در طول تاریخ بسیار دیده شده است. امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «کُنْ لِمَا لاَ تَرْجُو أَرْجَى مِنْکَ لِمَا تَرْجُو; نسبت به آنچه امید به آن ندارى، از آنچه امید به آن دارى امیدوارتر باش» و جالب این که در ذیل این حدیث اشاره به داستان حضرت موسى(ع) کرده و مى فرماید: «موسی(ع) براى به دست آوردن شعله آتشى به دنبال نورى که از درخت بر مى خواست روان شد. ولى در آنجا پیام نبوت را دریافت کرد.»(1) احتمال دیگرى که در تفسیر این حکمت( حکمت ۱۴) وجود دارد این است که امام علی (ع) مى خواهد بفرماید: در صورتى که نزدیکان و بستگان از نیروهاى یکدیگر استفاده نکنند و نسبت به هم بى اعتنا باشند اى بسا دورافتادگان آنها را مى ربایند و از وجود آنان بهره مى گیرند. نمونه این مطلب، مسئله اى است که در عصر حاضر، کشور ما و بسیارى از کشورهای دیگر با آن روبرو هستند که به نام فرار مغزها معروف است; هنگامى که ما از مغزهاى لایق و آماده و افکار بلند و استعدادهاى سرشار مردم خویش، جوانان و نخبگان استفاده نکنیم آنها از میان ما کوچ کرده و بیگانگان و دورافتادگان، از از استعداد، خلاقیت ها ونیروهاى سرشار آنها استفاده مى کنند، که این واقعه، ضایعه اى است بس بزرگ و غیر قابل جبران. در واقع تفسیر اول دلدارى و تسلى خاطرى است به تضییع شدگان و تفسیر دوم سرزنشى است نسبت به تضییع کنندگان. البته تفسیر اول از این حکمت به ذهن نزدیک تر است، گرچه احتمال دوم نیز منتفی نیست، بلکه جمع میان دو تفسیر نیز امکان پذیر است.(2) پایان حکمت چهاردهم استاد یوسف شیخ رحمت الله علیه --------------- ❇️ پانویس: (1). کافى، ج ۵، ص ۸۳، ح ۲. (2). سند حکمت 14: صاحب کتاب نهایة الارب این جمله را در ضمن چند جمله دیگر به عنوان کلام على(علیه السلام) نقل کرده است که نشان مى دهد به صورت مجموعى از منبعى غیر از نهج البلاغه گرفته است. میدانى نیز در مجمع الامثال آن را در کتاب خود آورده است. درست است که نویسنده نهایة الارب بعد از سیّد رضى مى زیسته ولى نقل آن با جمله هاى دیگر نشان مى دهد منبعى غیر از نهج البلاغه داشته است همچنین میدانى هر چند بعد از مرحوم شریف رضى بوده ولى در آغاز کتاب خود منابع کتاب را ذکر کرده و نهج البلاغه جزء منابع آن نیست. (مصادر نهج البلاغه، ج ۴، ص ۱۵). در کتاب تمام نهج البلاغه نیز این جمله ضمن بیان مشروحى که امام(علیه السلام) براى مالک اشتر بیان کرده است آمده و این بیان مشروح در نهج البلاغه نیامده و در آن کتاب منابع دیگرى براى آن ذکر شده است. (تمام نهج البلاغه، ص ۷۴۰). 🌏 مجتمع اهل البیت علیهم السلام

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🔸السَّلامُ علیکَ یا صاحِبَ الزَّمان عج🔸 🌼اللهُمَّ عَجِّل لِوَلِیِّکَ الفَرَج🌼 🔹🔹🔹 🔹🔹 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام