#حسنیه
#انگلیسی
#سادات
✨ حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى سَيِّدِ شَبَابِ الْجَنَّةِ فَلْيَنْظُرْ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِي»؛
هر كس خوش دارد به سید و آقاى جوانان اهل بهشت نگاه كند، اينك به حضرت حسن بن علي (علیهما السلام) بنگرد.
📗 إثبات الهداة، ج ۴، ص ۱۲.
✨ The Holy Prophet Muhammad (saww) said:
Whoever would like to see the Master and Chief of the youths of Paradise can look at Imam Hassan ibn Ali (as)
📚Ithbaat ul Hudaat vol 4, pg 12
#حسنیه
#بین_الملل
#آلمانی
✨ حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى سَيِّدِ شَبَابِ الْجَنَّةِ فَلْيَنْظُرْ إِلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِي»؛
هر كس خوش دارد به سید و آقاى جوانان اهل بهشت نگاه كند، اينك به حضرت حسن بن علي (علیهما السلام) بنگرد.
📗 إثبات الهداة، ج ۴، ص ۱۲.
Der Heilige Prophet Muhammad (saw) sagte:
„Wer gerne den Herrn und den Meister der Jugend im Paradies sehen möchte, der soll Hasan ibn Ali (a.s.) anschauen.“
Isbat ul-Hudat, Band 4, Seite 12
#حسنیه
#بین_الملل
#فرانسه
🔰قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
▫️َاقْتَدُوا بِالشَّمْسِ فَإِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَاقْتَدُوا بِالْقَمَرِ فَإِذَا غَابَ الْقَمَرُ فَاقْتَدُوا بِالزُّهَرَةِ فَإِذَا غَابَتِ الزُّهَرَةُ فَاقْتَدُوا بِالْفَرْقَدَيْنِ
▫️.. أَنَا الشَّمْسُ وَ عَلِيٌّ الْقَمَرُ وَ فَاطِمَةُ الزُّهَرَةُ وَ الْفَرْقَدَانِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ
🔰پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
▪️به شمس اقتدا کنید و پس از غیاب شمس، به قمر اقتدا نمایید؛ پس از غیاب قمر، زهره را مقتدای خود قرار دهید و پس از آن، فرقدان را؛
▪️مقصود از شمس، من رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) هستم و مقصود از قمر، أميرالمؤمنين علی (علیه السلام) است؛ زهرة وجود مقدس حضرت فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) و فرقدان امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) هستند.
📓 بحار الأنوار، ج۲۴، ص: ۷۴
📓معانی الاخبار، النص، ص۱۱۴
#Hassanieh
🔰 L'Envoyé de Dieu (que la paix de Dieu soit sur lui et les membres de sa famille) a déclaré :
▫️َاقْتَدُوا بِالشَّمْسِ فَإِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَاقْتَدُوا بِالْقَمَرِ فَإِذَا غَابَ الْقَمَرُ فَاقْتَدُوا بِالزُّهَرَةِ فَإِذَا غَابَتِ الزُّهَرَةُ فَاقْتَدُوا بِالْفَرْقَدَيْنِ
▫️.. أَنَا الشَّمْسُ وَ عَلِيٌّ الْقَمَرُ وَ فَاطِمَةُ الزُّهَرَةُ وَ الْفَرْقَدَانِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ
▪️Suivez le soleil et en l'absence du soleil suivez la lune; à défaut de la lune prenez comme guide vénus et après cela les deux étoiles de la petite ourse.
▪️Moi (envoyé de Dieu) je suis le soleil, 'Alî est la lune, vénus est Fâtimat az-Zahrâ' et les deux étoiles de la petite ourse sont al-Hassan et al-Hossayn.
📓 Bahâr al-Anvâr, vol. 24, p. 74.
📓Mo'ânî al-Akhbâr, an-Nass, p. 114.
#صفر_المظفر
#حسنیه
🏴 حضرت السید الزکی مولانا امام حسن بن علی (علیهما السلام) فرمودند:
▪️ «إِنَّا لَنَعْلَمُ مَا يَجْرِي بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ، ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَّمَ رَسُولَهُ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ وَ التَّنْزِيلَ وَ التَّأْوِيلَ، فَعَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ عَلِيّاً عِلْمَهُ كُلَّه»؛
▫️ قطعا ما از آنچه در شب و روز مى گذرد آگاه هستيم. سپس افزودند: خداوند متعال تمام حلال و حرام و تنزيل و تأويل را به پيامبرش آموخت و او نيز همه آنها را به امیرالمومنین على (عليه السّلام) تعليم داد.
📓 الخرائج و الجرائح، ج ۲، ص ۵۷۴.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#حسنیة
#شهادت_امام_حسن_علیه_السلام
⚜السلام علیک یا حسن بن علی (علیهماالسلام)⚜
🏴 هفتم صفر المظفر، سالروز شهادت حضرت سیدالاکبر، امام حسن مجتبی (علیه السلام) را محضر حضرت صاحب العصر و الزمان (ارواحنا فداه) و عموم شیعیان و محبینشان تسلیت عرض می نماییم.
🏴◾️🏴◾️🏴◾️🏴
🔲 قال الإمام البقیع الإمام حسن مجتبی (علیه السلام):
⚜ و له الحمد - فیما ادخل فیه نبیه (صلی الله علیه و آله)، و اخرجنا و نزهنا مما اخرجه منه و نزهه عنه، کرامة اکرمنا الله عزوجل بها، و فضیلة فضلنا علی سائر العباد؛
▪️ پس ستایش او را سزاست که ما در هر چه پیامبرش را در آن داخل ساخت، داخل گرداند. و از آن چه پیامبرش را از آن منزه دانست، ما را نیز منزه نمود. و این، کرامتی است که خداوند ما را به آن گرامی داشت و فضیلتی است که ما را بر سایر مردم برتری داد.
📓 کافی، ج۸، ص۲۳۸.
🏴◾️🏴🏴◾️🏴
#حسنیه
#شهادت_امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام
🏴«اللّهُمَّ صَلِّ و سَلّم و زِد و بارِک علي السَّيِّدِ المُجتَبي، والاِمامِ المُرتَجي، سبطِ المُصطَفي، وابنِ المُرتَضي، عَلَمِ الهُدي، العالمِ الَّرفيعِ، ذي الحَسَبِ المَنيعِ، والفَضلِ الجَميعِ، والشَّرَفِ الرَّفيعِ، الشَّفيع بن الشَّفيعِ، اَلمقتولِ بالسَّمِّ النَقيعِ، المَدفونِ بإرضِ البَقيعِ»
ا┅═✧❁🏴❁✧═┅ا
📜فرازی از حدیث مفاخره حضرت سید السادات امام حسن المجتبی (علیه السلام) در برابر اشقیاء و معاوية ملعون:
«أَنا اِبْنُ خِيَرَةِ اَلْإِمَاءِ وَ سَيِّدَةِ اَلنِّسَاءِ غَذَّانَا رَسُولُ اَللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِعِلْمِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَعَلَّمَنَا تَأْوِيلَ اَلْقُرْآنِ وَ مُشْكِلاَتِ اَلأَحْكَامِ لَنَا اَلْعِزَّةُ اَلْعُلْيَا وَ اَلْفَخْرُ وَ اَلسَّنَاء»
«من پسر بهترین زنان و سرور زنان هستم، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ما را به علمِ خداوند تبارک و تعالی تغذیه فرموده است، و همو علم تأویل قرآن و مشکلات احکام را به ما آموخته است، عزت والا و افتخار و مقام و منزلت والا از آن ماست»
📓الاحتجاج، ج۱ ص۲۷۹؛ بحارالأنوار ج ۴۴ ص۹۳
#حسنیه
✍حضرت رسول الله الأکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) با اشاره به فرزندشان امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمودند:
▪️«أ تنكرون لابني هذا و إنّه سيّد ابن سيّد يصلح اللّه به بين الفئتين و تطيعه أهل السماء في سمائه و أهل الأرض في ارضه»
آیا [فضائل و کرامات] این پسرم [حسن علیه السلام] را منکر می شوید! درحالیکه او «سیّد» و پسر سید است و خداوند بواسطه او میان دو گروه مصالحه نماید، و اهل آسمان در آسمان فرمانبرداری اش کنند، و اهل زمین در زمین از او اطاعت و فرمانبرداری نمایند.
📓مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر و دلائل الحجج علی البشر ج ۳، ص ۲۳۱؛ دلائل الإمامة ص۱۶۵
#صفر_المظفر
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
ا❁﷽❁ا
🖋ویژه برنامه کانال تخصصی «لوحٌ محفوظ» در ایام شهادت حضرت امام حسن بن علی المجتبی علیه السلام (۷ تا ۲۸ صفر المظفر)
✔️ارائه سلسله مباحث تحت عنوان:
#حسن_الحسن_في_القرآن
حُسنُ الحَسَن (علیه السلام) في القرآن
در بیان فضائل، مناقب و مصائب حضرت امام حسن المجتبی علیه السلام در آیات حضرت قرآن
https://eitaa.com/mohtavayetablighJameaAlZahra
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
ا❁﷽❁ا
«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلى طَعامٍ غَيْرَ ناظِرينَ إِناهُ وَ لكِنْ إِذا دُعيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسينَ لِحَديثٍ إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيي مِنْكُمْ وَ اللَّهُ لا يَسْتَحْيي مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِكُمْ كانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظيما»
{ای کسانی که ایمان آورده اید، در خانه های پیامبر داخل نشوید مگر به شما اجازه داده شود.. و شما حق ندارید پیامبر خدا را آزار دهید..}
(سوره مبارکه احزاب آيه ۵۳)
ا┅═✧❁🏴❁✧═┅ا
🔳آیه شریفه ۵۳ سوره مبارکه احزاب در وجه تنزیل، در مقام بیان عظمت شأنِ خانه رسول خدا (صلی الله علیه و اله) و تأکید بر رعایت حرمت و حریم آن است: حُرمت ورود به بیت النبی بدون اذن و اجازه و حُرمت ایذاء و آزار آن حضرت. اما آنچه که ارتباط این آیه شریفه با مصائب سبط اکبر رسول خدا، امام حسن المجتبی (علیه السلام) را آشکار می نماید، استنادِ وجود مبارک امام حسین (علیه السلام) به این آيه شریفه، در هنگام تدفین برادر بزرگوارشان امام حسن مجتبی (علیه السلام) است.
☑️از مصادیق بارز و آشکار ایذاء رسول خدا (صلی الله علیه و اله) و شکستن حُرمت خانه آن حضرت، دفن شدن اعداء لعین [اولی و دومی ولعون] در جوار آن حضرت و ورود به حریم بیت النبی (صلی الله علیه و اله) بدون اذن و اجازه است؛ چرا که حقیقتِ معنای ایذاء رسول خدا (صلی الله علیه و اله)، مطابق تفسیر ذیل آیه شریفه فوق، ایذاء آن حضرت در خصوص اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم الصلوة و السلام) می باشد: «وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ فِي عَلِيٍّ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم السلام» (۱). اعداء لعین علاوه بر اینکه آن دو دشمن رسول خدا (صلی الله علیه و اله) [یعنی اولی و دومی ملعون] را بدون اذن و اجازه و بر خلاف رضایت رسول خدا (صلی الله علیه و اله) در جوار آن حضرت دفن کرده و بدین سبب موجب هتک حرمت خانه رسول خدا (صلی الله عله و اله) و ایذاء آن حضرت شده بودند، در واقعه تدفین بدن مطهر سبط اکبرِ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با کمال جسارت، در مقابل حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) ایستادند و از دفن شدن امام حسن مجتبی (علیه السلام) در بیت النبی (صلی الله علیه و اله) مانع شدند.
◀️کلام نورانی حضرت امام محمدباقر (علیه السلام) در شرح این واقعه به خوبی بیانگر این حقیقت می باشد؛ امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
✔️هنگامیکه جنازه مبارک امام حسن مجتبی (علیه السلام) را روی قبر پیامبر (صلی الله علیه و اله) نگاه داشتند و به عائشه خبر رسید که جنازه‌ی امام حسن (علیه السلام) را آورده‌اند که در جوار رسول خدا (صلی الله علیه و اله) دفن کنند،.. عائشه توقّف نمود و گفت: «این جنازه را از خانه‌ی من دور کنید. زیرا نباید چیزی در خانه من دفن شود، نباید حریم پیامبر خدا هتک گردد!». امام حسین (علیه السلام) فرمود: «تو قبلاً حریم پیامبرخدا (صلی الله علیه و اله) را هتک کردی و کسی را داخل خانه آن حضرت نمودی که نزدیک شدن او را دوست نداشت! ... ای عائشه ! بدان که برادرم حسن (علیه السلام) آگاه‌تر از دیگر مردم به خدا و رسول (صلی الله علیه و اله) و به تأویل قرآن خدا عالم‌تر از آن بود که حریم رسول خدا (صلی الله علیه و اله) را هتک کند! زیرا خداوند متعال می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاَّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُم»: ای کسانی که ایمان آورده اید، در خانه های پیامبر داخل نشوید مگر به شما اجازه داده شود (سوره مبارکه احزاب آيه ۵۳)؛ اما تو مردان [جنازه ابوبکر و عمر] را بدون اجازه‌ی پیامبر ، وارد خانه وی کردی!» ۲
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
☑️چنانکه حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) نیز در وصیت نامه خویش تأکید فرموده بودند، تنها اهل بیتِ پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) هستند که حق تصرف در ارث ایشان و از جمله منزل آن حضرت را دارند و همانطور که اعداء لعین نمی توانستند در زمان حیات رسول خدا (صلی الله علیه و اله) بدون اذن و اجازه آن حضرت وارد بیت ایشان شوند، پس از وفات رسول خدا (صلی الله علیه و اله) نیز مجاز به دخول بدون اذن نبودند و هیچ گاه چنین اذنی برای ایشان [از جانب اهل بیت (علیهم السلام) که وارثان رسول خدا بودند] صادر نشد:
▫️«فَإِنِّی أُوصِیکَ یَا حُسَیْنُ .. إِنْ تَدْفِنِّی مَعَ رَسُولِ اللَّهِ فَإِنِّی أَحَقُّ بِهِ وَ بِبَیْتِهِ مِمَّنْ أُدْخِلَ بَیْتَهُ بِغَیْرِ إِذْنِهِ وَ لَا کِتَابَ جَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِهِ قَالَ اللَّهُ فِیمَا أَنْزَلَهُ عَلَی نَبِیِّهِ فِی کِتَابِهِ "یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ" فَوَ اللَّهِ مَا أَذِنَ لَهُمْ فِی الدُّخُولِ عَلَیْهِ فِی حَیَاتِهِ بِغَیْرِ إِذْنِهِ وَ لَا جَاءَهُمُ الْإِذْنُ فِی ذَلِکَ مِنْ بَعْدِ وَفَاتِهِ وَ نَحْنُ مَأْذُونٌ لَنَا فِی التَّصَرُّفِ فِیمَا وَرِثْنَاهُ مِنْ بَعْدِهِ (۳)
▪️ای حسین (علیه السلام)! تو را وصیت می کنم که مرا نزد رسول خدا (صلوات الله علیه) دفن نمایی که من به پیامبر و خانه پیامبر (صلی الله علیه و آله) شایسته ترم از آنکه بدون اذن وارد بیتش شد؛ در حالیکه هیچ گاه پس از نازل شدن آیه «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ..» حکم جدید و اذنی بر وارد شدن آنان نازل نشد و ماییم آن کسانی که حق تصرف در ارث رسول خدا را داریم [و برای دیگران چنین حقی نیست].
🖋لذا آیه شریفه ۵۳ سوره مبارکه احزاب در عین حال که به جسارت اعداء لعین در هتک حرمت خانه رسول خدا (صلی الله علیه و اله) و وارد شدن بغیر اذن و دفن شدنِ اولیاء طاغوت (لعنة الله علیهم) بغیر رضایت رسول خدا (صلی الله علیه و اله) در حریم آن حضرت اشاره می نماید، به مصیبتی از مصائب امام حسن المجتبی (علیه السلام) نیز اشاره می نماید و آن اینکه دشمنان رسول خدا (صلی الله علیه و اله) از دفن شدن سبط اکبرِ رسول خدا و ثمره فؤاد و قرة عین رسول خدا (صلی الله علیه و اله) مانع شدند و با جسارت تمام، بدن مطهر امام حسن مجتبی (علیه السلام) را از مسجد به ظلم و قهر بیرون راندند و وصیت آن حضرت در خصوص دفن شدن در جوار رسول خدا (صلی الله علیه و اله) را زیر پا گذاشتند؛ تا جایی که خوف اراقه دم و خونریزی می رفت؛ لذا حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) به وصیت برادر بزرگوارشان مبنی بر اینکه در هنگام مواجه شدن با قهر و ظلم و جور، بدن مطهرشان را به بقیع برده و در آنجا دفن نمایند، جنازه مطهر را از بیت رسول خدا (صلی الله علیه و اله) خارج نموده و به جنة البقیع برده و در آنجا به خاک سپردند:
▪️«..فَإِنْ أَبَتْ عَلَیْکَ الِامْرَأَهًْ فَأَنْشُدُکَ اللَّهَ بِالْقَرَابَهًْ الَّتِی قَرُبَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْکَ وَ الرَّحِمِ الْمَاسَّهًْ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ أَنْ تُهَرِیقَ فِیَّ مِحْجَمَهًْ مِنْ دَمٍ حَتَّی نَلْقَی رَسُولَ اللَّهِ فَنَخْتَصِمَ إِلَیْهِ وَ نُخْبِرَهُ بِمَا کَانَ مِنَ النَّاسِ إِلَیْنَا بَعْدَهُ..» (۴)
▫️«.. ولی اگر آن زن مانع تو شود، تو را به حق آن قرابتی که خداوند با رسول خدا برایت قرار داده! مبادا حتّی به قدر یک خون حجامت به‌خاطر من خونریزی شود، تا اینکه پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) را ملاقات نماییم و درباره‌ی آن ظلم و ستمی که مردم بعد از آن حضرت به ما کردند شکایت کنیم و آن بزرگوار را آگاه نماییم! »
ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا
(۱).الکافی، ج۱، ص۴۱۴؛ تفسير القمی ج ۲، ص ۱۹۷؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۴، ص ۴۹۷؛ تفسير نور الثقلين ج ۴، ص ۳۰۸
(۲).بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۴۲؛ الکافی، ج۱، ص۳۰۲؛ تفسير کنز الدقائق و بحر الغرائب ج ۱۰، ص ۴۲۰؛ تفسير نور الثقلين ج ۴، ص ۲۹۵
(۳).بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۵۱؛ الأمالی للطوسی، ص۱۶۰؛ بشارة المصطفی، ص۲۷۱؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۴، ص ۴۸۳؛ مدینة معاجز ج ۳، ص ۳۷۶؛ تفسير نور الثقلين ج ۴، ص ۲۹۶
(۴).بحار الأنوار، ج۴۴، ص۱۵۱؛ الأمالی للطوسی، ص۱۶۰؛ بشارة المصطفی، ص۲۷۱؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۴، ص ۴۸۳؛ مدینة معاجز ج ۳، ص ۳۷۶؛ تفسير نور الثقلين ج ۴، ص ۲۹۶
🏴❇️🏴❇️🏴 ❇️
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
ا❁﷽❁ا
✨«وَقَضَيْنَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا »
{ما به بنى‌اسرائيل در كتاب آسمانى اعلام كرديم كه دوبار در زمين فساد خواهيد كرد و برترى‌جويى بزرگى خواهيد نمود}
(سوره مبارکه اسراء آيه ۴)
ا┅═✧❁🏴❁✧═┅ا
🔳شریفه چهارم سوره مبارکه اسراء که در حقیقت و بطن معنا در خطاب به امت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌باشد «المخاطبة لبني إسرائيل و المعنى لأمة محمد صلی الله علیه و اله» (۱) مطابق فرمایش حضرت مبیّن الوحی امام جعفر صادق (علیه السلام) ، در فراز ابتدایی، به دو مصیبت عظیم اشاره می‌نماید؛ مصائبی که از آنها به «افساد فی الارض» تعبیر شده است: یکی مصیبت شهادت أميرالمؤمنين علی (علیه السلام) و دیگری مصیبت مجروح شدن و نیزه خوردن امام حسن مجتبی (علیه السلام):
▫️ «وَ قَضَیْنا إِلی بَنِی إِسْرائِیلَ فِی الْکِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الْأَرْضِ مَرَّتَیْنِ» قَالَ قَتْلُ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ علیه السلام وَ طَعْنُ الْحَسَنِ علیه السلام (۲)
✔️حقیقت افساد فی الارض، عدوات و دشمنی و انکار ولایت ائمه اطهار (علیهم السلام) است که پایه و اساس آن در جریان سقیفه ملعونة گذاشته شد «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ ..» (سوره مبارکه روم آيه ۴۱): ذَاکَ وَ اللَّهِ حِینَ قَالَتِ الْأَنْصَارُ مِنَّا أَمِیرٌ وَ مِنْکُمْ أَمِیرٌ (۳) و بعد از آن در دوران حکومت بنی امیه ملعون ادامه یافت: الْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ حبتر و زريق، و أصحابهما (۴).
◀️مکرها و حیله های گوناگون معاویه ملعون که سبب شد مردم با وجود بیعت با امام حسن مجتبی (علیه السلام) در ابتدای دوران امامتشان، در مدت زمان اندکی، با امام (علیه السلام) دشمنی کرده و از بیعت و سپاه حضرت خارج شده و به سپاه معاویه بپیوندند و در نهایت سبط اکبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را مجروح سازند، از مصادیق اعظمِ افساد فی الارض می باشد.
⏪نقل است پس از شهادت مولی الموحدین أميرالمؤمنين علی (علیه السلام)، امام حسن مجتبی (علیه السلام) در صبح بیست و یکم ماه مبارک رمضان، بر منبر مسجد خطبه ای در فضائل اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) خواندند که در نتیجه آن، چهل هزار نفر با ایشان بیعت نمودند (۵). هنگامی که این خبر به معاویه ملعون در شام رسید، جاسوسانی را به عراق فرستاد تا کارها را بر امام (علیه السلام) تباه ساخته و در امور فساد نمایند: ليُفْسِدَا عَلَى الْحَسَنِ علیه السلام الْأُمُورَ (۶).امام مجتبی (علیه السلام) نیز پس از خنثی نمودن این حیله، در نامه ای به آن ملعون نوشتند:
➖«همانا تو مردان را پنهانى براى نيرنگ زدن و غافلگير كردن ميفرستی و جاسوسان مي گمارى! گويا خواهان جنگ هستى! بزودى آن را ديدار خواهى كرد! » (۷)
✔️پس از آن نیز امام مجتبی (علیه السلام) ، چندین نامه به وی ارسال نمودند که مضمون همه آنها، شایسته بودن آن حضرت به خلافت و رد لیاقت و شایستگی معاویه ملعون بود. در نهایت آن لعین به جهت غلبه بر امام حسن مجتبی (علیه السلام) لشکری را به سوی عراق فرستاد ؛ امام (علیه السلام) نیز مردم را به جهاد فراخواندند که البته با سستی و اهمال و کندی مردم مواجه شد؛ در میان آنان که دعوت امام را اجابت کردند ، تنها عده قلیلی از شیعیان حقیقی امیرالمومنین علی (علیه السلام) بودند و بقیه در زمره شکاکان و متزلزلان و خوارج و... (۸
🏴❇️🏴❇️🏴 ❇️
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
☑️امام حسن مجتبی (علیه السلام) در خطبه ای که در مدائن به جهت امتحان و آزمایش لشکریانشان ایراد نمودند، فرمودند:
▫️إِنَّ مَا تَكْرَهُونَ فِي الْجَمَاعَةِ خَيْرٌ لَكُمْ مِمَّا تُحِبُّونَ فِي الْفُرْقَةِ أَلَا وَ إِنِّي نَاظِرٌ لَكُمْ خَيْراً مِنْ نَظَرِكُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَلَا تُخَالِفُوا أَمْرِي وَ لَا تَرُدُّوا عَلَيَّ رَأْيِي (۹)
آنچه که شما ناخوش می دارید از گردهم آمدن، برایتان بهتر است از چيزى كه شما را بپراكندگى و جدائى كشاند اگر چه آن را دوست داشته باشيد؛ آگاه باشيد كه آنچه من در باره شما مى انديشم بهتر است از آنچه شما براى خود مى انديشيد، پس از دستور من سرباز نزنيد و رأى مرا مخالفت ننمایید.
✔️عدم ایمان و یقین اکثریت لشکریان، سبب شد که پس از شنیدن این سخنان، به امام (علیه السلام) پشت کرده و به یکدیگر بگویند: بخدا سوگند چنين پنداريم كه ميخواهد با معاويه صلح كند، و كار را به او واگذارد! (۱۰)
✔️تا جایی که گفتند: بخدا اين مرد كافر شد! [نعوذبالله]
✔️و به سرا پرده آن حضرت ريخته هر چه در آن بود را به يغما بردند و حتی جانماز آن حضرت را از زير پايشان كشيده و بردند ! (۱۱)
🏴یکی از منافقان نیز با خشونت پيش آمده و رداى آن حضرت را از دوششان كشيد! (۱۲)
🏴گرچه گروهی از شیعیان نزدیک حضرت آمدند تا از ایشان محافظت نمایند، اما در همین حال ملعونی پيش آمده و گفت:
▪️اللَّهُ أَكْبَرُ، أَشْرَكْتَ يَا حَسَنُ! كَمَا أَشْرَكَ أَبُوكَ مِنْ قَبْلُ! ثُمَّ طَعَنَهُ فِي فَخِذِهِ قيل بحربة مسمومة على فخذه، فَشَقَّهُ حَتَّى بَلَغَ الْعَظْم (۱۳)
➖اللَّه اكبر، اى حسن ! مشرک شدى چنانچه پدرت پيش از اين مشرک شد! [نعوذبالله]، و ناگهان با شمشيری زهر آگین، چنان به ران مبارک آن حضرت زد كه گوشت را شكافته به استخوان رسيد!
⏪پس از تمامی این جسارت ها و آزارها، خبر خیانت گروهی از سران قبائل کوفه نیز به امام (علیه السلام) [هنگامی که در مدائن در حال مداواى زخم خويش بودند] رسید؛ بدین ترتیب که پنهانى به معاويه (لعنة الله علیه) نامه نوشته بودند که سر به فرمان و گوش به دستورش هستند و غافلگیرانه امام را تسلیم او خواهند کرد! (۱۴)
🖋در خلال همین اوضاع و شرایط که مبرهن گشت در میان مردم، جز تعداد قلیلی از شیعیان خالص، کسی ایمان و معرفت و یقین و ثبات قدم لازم به جهت همراهی با امام حسن مجتبی (علیه السلام) را ندارد، معاویه (لعنة الله علیه) نامه ای به آن حضرت نوشته و پیشنهاد صلح داد. نقل است که امام (علیه السلام) در این زمان فرمودند:
«به خدا سوگند اگر با معاویه بجنگم، مردم عراق گردن مرا می‌گیرند و مرا تسلیم او می‌کنند! به خدا سوگند اگر در حال عزّت با معاویه صلح کنم، بهتر است که در اسارت به دست او کشته شوم یا بر من منّت گذارد و از کشتنم صرف نظر کند و برای همیشه ننگی بر بنی هاشم باقی بماند! » (۱۵)
🖋لذا آیه شریفه چهارم سوره مبارکه اسراء که از فسادی عظیم در زمین نام می برد، در بطن معنا، به مصائب حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و آنچه که از آزارها و اذیت ها از جانب امّت رسول خدا (صلی الله علیه و اله) بر ایشان وارد آمد که در نهایت به طعن یعنی مجروح و رنجور ساختن ایشان منجر گردید، اشاره می نماید.
ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا
(۱). تفسير القمي، ج۱ ص۱۶
(۲).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۳ ؛ ص۵۰۴؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ؛ ج۷ ؛ ص۳۶۱؛ تفسير العياشي ؛ ج۲ ؛ ص۲۸۱؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۲۷۱؛ کامل الزیارات، ص۶۲
(۳)..تفسير القمي ج۱ ص۱۷۱؛ الكافي ج۸ ص۵۸؛ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص ۳۵۱
(۴).تفسير القمي ج۲ ص۲۳۴؛ البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص۶۵۲؛ تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب ج۱۱ ص۲۲۹؛ بحار الأنوار ج۳۱ ص۶۰۳
(۵).الارشاد ج۲ صص۷ تا ۹؛ مقاتل الطالبیین ص۶۲؛ الاستیعاب فی معرفة الاصحاب ج۱ ص۳۸۵
(۶).الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج۲ ص۱۰؛ مسند الإمام المجتبى أبي محمد الحسن بن علي (عليه السلام) ج۱ ص۳۰۱
(۷).الإرشاد، ج۲ ص۱۰؛ مسند الإمام المجتبى أبي محمد الحسن بن علي (ع) ج۱ ص۳۰۱
(۸).مسند الإمام المجتبى أبي محمد الحسن بن علي (عليه السلام) ج۱ ص۳۰۱
(۹). كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج۱ ص ۵۳۷ تا ۵۴۲؛ أعيان الشيعة ج۱ ص۵۶۳
(۱۰).الإرشاد ج۲ ص۱۰ تا ۱۲؛ كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج۱ ص ۵۳۷ تا ۵۴۲؛ بحار الانوار ج۴۴ ص۴۵ تا ۴۹
(۱۱).الإرشاد ج۲ ص۱۰ تا ۱۲؛ كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج۱ ص ۵۳۷ تا ۵۴۲؛ بحار الانوار ج۴۴ ص۴۵ تا ۴۹
(۱۲). همان
(۱۳).تعريب منتهى الآمال في تواريخ النبي و الآل ج۱ ص ۴۳۲؛ سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار ج۲ص۱۸۶
(۱۴).همان
(۱۵).الإحتجاج ج۲ ص۲۹۰؛ مسند الإمام المجتبى أبي محمد الحسن بن علي (عليه السلام) ج۱ ص۶۴۰
🏴❇️🏴❇️🏴 ❇️
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
ا❁﷽❁ا
✨«وَ إِنْ أَدْري لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى حينٍ»
{و من نمى‌دانم شايد اين آزمايشى براى شماست و مايه‌ی بهره‌گيرى تا مدّتى [معيّن]}
(سوره مبارکه انبیاء آيه ۱۱۱)
ا┅═✧❁🏴❁✧═┅ا
🔳شریفه ۱۱۱ سوره مبارکه انبیاء که در اشاره به موضوعی است که محل ابتلاء و آزمایش و امتحان می باشد، در یکی از وجوه و مراتب معنایی اشاره دارد به موضوعِ واگذار شدن امر خلافت به معاویه ملعون که در نتیجه صلح حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) رخ داد. به عبارت دیگر، این موضوع سببی برای امتحان و آزمایش خلق و ملاکی به جهت تشخیص میزان یقین و تسلیم آنان در برابر امر امام بود. چنانکه آن حضرت در موارد مختلف، هنگام مواجهه با معاویه ملعون و احتجاج با اعداء، به این آیه شریفه استناد نمودند.
☑️در حقيقت امام حسن المجتبی (علیه السلام) با این استناد، به مردم تفهیم می نمودند که واگذاری ظاهری خلافت به معاویه، «فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى حينٍ» است؛ یعنی نه تنها نشان شایستگی آن ملعون نیست، بلکه برای او شرّ و به ضرر اوست، و برای مردم موضع ابتلا و آزموده شدن است؛ چنانکه تصریح فرمودند:
▫️«و إِنَّنِي أَعْتَزِلُ هَذَا الْأَمْرَ وَ أُخَلِّيهِ لَكَ وَ إِنْ كَانَ تَخْلِيَتِي إِيَّاهُ شَرّاً لَكَ فِي مَعَادِكَ سَتَنْدَمُ يَا مُعَاوِيَةُ كَمَا نَدِمَ غَيْرُكَ مِمَّنْ نَهَضَ فِي الْبَاطِلِ أَوْ قَعَدَ عَنِ الْحَقِّ حِينَ لَمْ يَنْفَعِ النَّدَمُ» (۱) :
➖[ای معاویه] من از اين امر (خلافت) كناره گرفته و آن را براى تو مى‌گذارم، اگر چه واگذارى من به ضرر قيامت و معاد تو مى‌باشد،.. اى معاويه به زودى پشيمان مى‌شوى همان طورى كه ديگران كه در باطل قدم گذارده يا عدول از حقّ نمودند پشيمان شدند ولى اين پشيمانى زمانى بود كه نفعى به حالشان نداشت!
✔️از انجا که امر امام، «ظَاهِرُهُ لَا یمْلَک» (۲) است [ظاهرش را نمی توان مالک شد]، دارای حکمت های متعددی است که تنها پس از تبیین از جانب خود امام بر مردم روشن می گردد. امام حسن مجتبی (علیه السلام) نیز در موارد متعدد، حکمت ها و علل صلح خود که سبب واگذاری امر خلافت به معاویة (لعنة الله علیه) شد را تبیین نمودند تا حقیقت بر مردم آشکار گردیده و در این ابتلا و امتحان، دچار انحراف نگردند، گرچه تنها عده قلیلی از شیعیان، حقیقتا تسلیم این سیره و محیای حسنی بوده و به امر امام زمان خویش راضی بوده اند.
☑️مطابق فرمایش سبط اکبرِ رسول خدا، امام حسن المجتبی (علیه السلام)، امر خلافت و فرمانروایی مخصوص خداوند عزوجل است که حتی ممکن است به غیر از نیکوکاران، تبهکاران نیز صاحب آن گردند، البته به ظلم و جور و نه به لیاقت و شایستگی شان؛ که در این صورت «فِتْنَةٌ لَكُمْ وَ مَتاعٌ إِلى حينٍ» می باشد [یعنی مايه‌ی بهره‌گيرى حاکم فاجر تا مدّتى معین و سبب آزمايش هم برای حاکم فاجر و هم مردم]. حضرت السید الزکی المجتبی (علیه السلام) در پاسخ به مغیرة بن شعبة (لعنة الله علیه) که از همین موضوع سوال کرده بود، فرمودند:
▪️«..شَأْنِ الْإِمَارَهًْ وَ قَوْلُ أَصْحَابِکَ فِی الْمُلْکِ الَّذِی مَلَکْتُمُوهُ .. هُوَ مُلْکُ اللَّهِ یُعْطِیهِ الْبَرَّ وَ الْفَاجِرَ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ إِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ» (۳)
➖جواب سخن تو درباره‌ی امارت و قول یارانت درباره‌ی مقام سلطنتی که به‌دست آورده‌اید این است که.. مقام خلافت، مخصوص خداوند عزوجل است که به افراد نیکوکار و [چه بسا در ظاهر به] افراد تبهکار عطا می نماید؛ لذا قرآن مجید می‌فرماید: «من نمی‌دانم، چه‌بسا این مقامی که تا یک مدّت معلومی به شما داده شده موجب آزمایش شما باشد» (سوره انبیاء آیه ۱۱۱)
🏴❇️🏴❇️🏴 ❇️
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
◀️حضرت سیدالسادات حسن المجتبی (علیه السلام) در خطبه ای که پس از صلح ایراد نمودند، بار دیگر به این آیه شریفه (۱۱۱ سوره مبارکه انبیاء) استناد نموده و این واگذاری خلافت را به منظور صلاح امّت و ریخته نشدن خون آنان، نه به سبب محق دانستن معاویه ملعون، معرفی نمودند: «إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ الَّذِی أَخْتَلِفُ فِیهِ أَنَا وَ مُعَاوِیَهًْ .. إِمَّا أَنْ یَکُونَ حَقّاً هُوَ لِی فَقَدْ تَرَکْتُهُ إِرَادَهًْ لِصَلَاحِ الْأُمَّهًْ وَ حَقْنِ دِمَائِهَا وَ إِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ» (۴)
⏪همچنین در موضعی دیگر در مقام رسوایی اعداء لعین [که این رسوایی در سایه امنیتی که به سبب صلح فراهم شده، میسر گشته بود]، حقیقت معنای این آیه شریفه را بر مردم تبیین نموده و فرمودند:
▪️أَمَّا بَعْدُ أَیُّهَا النَّاسُ فَإِنَّکُمْ لَوْ طَلَبْتُمْ مَا بَیْنَ کَذَا وَ کَذَا لِتَجِدُوا رَجُلًا جَدُّهُ نَبِیٌّ لَمْ تَجِدُوا غَیْرِی وَ غَیْرَ أَخِی وَ إِنَّا أَعْطَیْنَا صَفْقَتَنَا هَذِهِ الطَّاغِیَهًْ وَ أَشَارَ بِیَدِهِ إِلَی أَعْلَی الْمِنْبَرِ إِلَی مُعَاوِیَهًْ وَ هُوَ فِی مَقَامِ رَسُولِ اللَّهِ ص مِنَ الْمِنْبَرِ وَ رَأَیْنَا حَقْنَ دِمَاءِ الْمُسْلِمِینَ أَفْضَلَ مِنْ إِهْرَاقِهَا وَ إِنْ أَدْرِی لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَکُمْ وَ مَتاعٌ إِلی حِینٍ وَ أَشَارَ بِیَدِهِ إِلَی مُعَاوِیَهًْ فَقَالَ لَهُ مُعَاوِیَهًْ مَا أَرَدْتَ بِقَوْلِکَ هَذَا؟ فَقَالَ مَا أَرَدْتُ بِهِ إِلَّا مَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَل. (۵)
➖اگر شما [بین مشرق و مغرب جستجو نمایید] تا مردی را به دست آورید که جدّش پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و اله) باشد غير از من و برادرم را نخواهید یافت، ما حقّ قطعی خویشتن را به این مرد قلدر و سرکش [و به معاویه اشاره کرد] واگذار نموده‌ایم که مقام و منبر پیغمبر خدا (صلی الله علیه و اله) را تصاحب کرده است. ما حفظ خون‌های مسلمین را از ریختن آنها بهتر می‌دانیم، گرچه می‌دانم که مقام خلافت باعث آزمایش شما [و به معاویه اشاره کرد] خواهد شد. معاویه گفت: «این سخن را به چه منظوری گفتی»!؟ فرمود: «به همان منظوری که خدا فرموده است»
🖋بنابراین حضرت امام البقیع، السیدالزکی، حسن المجتبی (علیه السلام)، در خطبات و احتجاجات متعددی که ایراد می نمودند، علاوه بر اینکه علت واگذاری خلافت به معاویه ملعون را متذکر می‌شده و آن را با استناد به شریفه ۱۱۱ سوره مبارکه انبیاء، محل ابتلاء و موضع آزموده شدن معرفی می نمودند، به جهت روشنگری و تبیین حق و حقیقت و هدایت خلق و ثبات قدم شیعیان، این سیره مبارکشان (یعنی سیره صلح با اعداء) را مطابق سنت و سیره جد بزرگوارشان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) و پدرشان امیرالمومنین علی (علیه السلام) معرفی نمودند تا شیعیان در این فتنه و ابتلاء دچار تزلزل و شک نشده و سربلند بیرون آیند:
➖«رسول خدا (صلّى اللّه عليه و اله) قوم خود را به خدا خواند آنگاه از آنان گريخت و به آن غار رفت درحالى‌كه اگر يارانى مى‌يافت نمى‌گريخت. پدرم نيز هنگامى كه آنان را سوگند داد و يارى خواست و يارى نشد، دستش بسته شد. همچنان‌كه خداوند هارون را هنگامى كه بنى اسرائيل او را ناتوان شمردند و خواستند او را بكشند،خداوند او را در فراخى [از حيث وظيفه] قرار داد؛.. من نيز در ميان گشايش خداوندى هستم. هم‌اكنون كه اين امت ما را تنها گذاشتند و با تو اى معاويه بيعت كردند.و همانا اينها سنّتها و شباهتهايى است كه برخى از برخى ديگر پيروى مى‌كنند» (۶)
ا┅═✧❁منابع❁✧═┅ا
(۱).علل الشرائع ج۱ ص۲۲۰؛ بحار الأنوار ،ج ۴۴،ص۳۹ و ص۳۴
(۲).بحار الأنوار ج۲۵ ص۱۷۱؛ الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب عجل الله تعالی فرجه الشریف ج۱ ص۳۳
(۳). الاحتجاج، ج۱، ص۲۷۸؛ بحارا لأنوار، ج۴۴، ص۸۴؛ ا
(۴).کشف الغمة فی معرفة الائمة ج۱ ص۵۶۶؛ بحارا لأنوار، ج۴۴، ص۶۲
(۵).تفسیر کنزالدقائق وبحرالغرائب ج۸ ص۴۸۷؛ الإحتجاج، ج۲، ص۲۸۴ ؛ تفسیر نورالثقلین ج۳ ص۴۶۷
(۶).البرهان في تفسير القرآن ج ۴، ص ۴۵۸؛ الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۵۵۹؛ بحار الأنوار ج ۴۴، ص ۶۴
🏴❇️🏴❇️🏴 ❇️
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
ا❁﷽❁ا
✨«الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا»
{ كسانى كه به جاى مؤمنان كافران را به دوستى برمى‌گزينند، آيا عزت را نزد آنان مى‌جويند، در حالى كه عزت به تمامى از آن خداست}
(سوره مبارکه نساء‌آيه ۱۳۹)
ا┅═✧❁🏴❁✧═┅ا
🔳تنزیل آیه ۱۳۹ سوره مبارکه نساء ، در اشاره به اولیاء طاغوت است و کسانی که آنان را به ولایت و سرپرستی خویش برگزیده و عزّت را نزد کافران می جویند. این آیه شریفه، طبق نقل مفسرین، در یکی از بطون اشاره دارد به بنی امیّه ملعون و مخالفتی که از امر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) نمودند در عدم واگذاری خلافت به بنی هاشم و اهل بیت (علیهم السلام)؛ و نیز در مذمّت افرادی است که عزّت و قوّت را نزد اولیاء کفر می جویند و نه در نزد اولیاء الله:
▫️نزلت في بني امية حيث خالفوا نبيهم على أن لا يردوا الأمر في بني هاشم (۱)
▫️..«أَ يَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ» يتعززون بموالاتهم فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً لا يتعزز إلا من أعزه اللَّه و قد كتب العزة لأوليائه كما قال عز و جل «وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ» (۲)
✔️اولین حاکم اموی که به خلافت رسید، معاویه (لعنة الله علیه) بود که گرچه در دوران امامت حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و پس از جریان صلح رخ داد، اما آن ملعون قبل از این واقعه، با حربه های گوناگون [توسل به مکر و حیله و زور و ظلم]، ابتدا پایه های حکومتش را در شام تثبیت کرد و پس از جریان صلح، بر کل بلاد اسلامی حاکم شد.
✔️با وجود آنکه امیرالمومنین علی (علیه السلام) در دوران حکومتشان، دستور به برکناری و عزل معاویه از فرمانداری بر شام دادند، اما آن ملعون شام را تسلیم ننمود و مردم شام را تحت بیعت خود نگه داشت. پس از شهادت امیرالمومنین علی (علیه السلام) نیز با وجود آنکه جمع کثیری از مردم با حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) بیعت کردند، اما وی به جنگ با آن حضرت برخاست و حاکمیت امام حسن (علیه السلام) بر کوفه و دیگر سرزمین های را به رسمیت نشناخت (۳). از آنجا که یاران حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) در قتال با اعداء‌الله سستی و تکاهل نموده و در دفاع از آن حضرت تزلزل و غفلت و تقصیر کرده تا جایی که به نیزه خوردن و مجروح شدن آن حضرت منجر گردیدند، امام (علیه السلام) مجبور به پذیرش پیشنهاد صلح از جانب معاویه شدند؛ صلحی که حکمت آن در لسان خود امام به «سوراخ کردن کشتی توسط حضرت خضر علیه السلام» مَثَل زده شد [یعنی بقای شیعیان در قبال واگذاری خلافت تا مدتی معین] (۴). صلحی که به شروطی مهم و اساسی و حیاتی مقید شده بود؛ از جمله اینکه معاویه پس از خودش می بایست خلافت را به اهل بیت (علیهم السلام) برگرداند (۵)؛ اما آن ملعون تمامی این شروط و عهود را زیرپا گذاشت و نقض کرد: «ألَا وَ إِنِّي كُنْتُ مَنَّيْتُ الْحَسَنَ وَ أَعْطَيْتُهُ أَشْيَاءَ وَ جَمِيعُهَا تَحْتَ قَدَمِي لَا أَفِي لَهُ بِشَيْءٍ مِنْهَا» (۶).
☑️گرچه معاویه لعین به اعتراف خودش خلافت را نه با رضایت مردم، بلکه با شمشیر و با کراهت مردم به دست آورد (۷)، اما با مکرها و حیله های بسیاری که پس از به خلافت رسیدن إعمال نمود، سبب تثبیت هر چه بیشتر پایه های حکومتش شد؛ مکرها و حیله و شروری همچون خود را کاتب وحی و خال المومنین و امیرالمومنین خواندن، فرمان دادن به جعل احادیث در بیان فضائل ملعون اول و ثانی؛ جعل احادیث در ذمّ اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، دستور سبّ حضرت امیرالکونین علی (علیه السلام) بر منابر، ایجاد خفقان و تنگ کردن عرصه بر شیعیان تا کسی جرأت مخالفت ننماید و .. (۸).
🖋لذا از مصائب و فتن عظیمی که در دوران امامت سبط اکبر رسول خدا، امام حسن المجتبی (علیه السلام) بر امّت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) رخ داد، به خلافت رسیدن معاویه (لعنة‌الله علیه) بود که در فراز ابتدایی آيه شریفه فوق بدان اشاره شده است: «الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ.
🏴❇️🏴❇️🏴 ❇️
🏴
#حسنیه
#حسن_الحسن_في_القرآن
#مصائب_الحسن_علیه_السلام_في_القرآن
◀️از مصائب بزرگ دیگر، تهمتی است که در این جریان به حضرت امام حسن المجتبی (علیه السلام) زده شد و آن «مُذلّ المؤمنين» خوانده شدن حضرت مُعزّ المؤمنین، السیّد الزکی، حسن مجتبی (علیه السلام) بود (۹). چنانکه شریفه محط بحث در اشاره به افرادی است که عزّت را نزد کافران و اولیاء طاغوت جستجو می کنند، در حالیکه مطلقِ عزّت، برای خدا و رسول و مؤمنان است «وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ» (سوره منافقون، آیه ۸) که مطابق تفسیر، مقصود از مؤمنان، عترت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) می باشند و عزّت تا آخر دهر مخصوص ایشان است: «وَ الْمُؤْمِنُونَ عَلِيٌّ وَ عِتْرَتُهُ فَالْعِزَّةُ لِلنَّبِيِّ وَ لِلْعِتْرَةِ وَ النَّبِيُّ وَ الْعِتْرَةُ لَا يَفْتَرِقَانِ فِي الْعِزَّةِ إِلَى آخِرِ الدَّهْر» (۱۰)
⏪حضرت امام جعفر الصادق (علیه السلام) در حدیثی به زیبایی جریان امر صلح و علّت آنچه واقع شد، را تبیین فرمودند:
▫️اِعْلَمْ أَنَّ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لَمَّا طُعِنَ وَ اِخْتَلَفَ اَلنَّاسُ عَلَيْهِ سَلَّمَ اَلْأَمْرَ لِمُعَاوِيَةَ فَسَلَّمَتْ عَلَيْهِ اَلشِّيعَةُ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمُ يَا مُذِلَّ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَا أَنَا بِمُذِلِّ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ لَكِنِّي مُعِزُّ اَلْمُؤْمِنِينَ إِنِّي لَمَّا رَأَيْتُكُمْ لَيْسَ بِكُمْ عَلَيْهِمْ قُوَّةٌ سَلَّمْتُ اَلْأَمْرَ لِأَبْقَى أَنَا وَ أَنْتُمْ بَيْنَ أَظْهُرِهِمْ كَمَا عَابَ اَلْعَالِمُ اَلسَّفِينَةَ لِتَبْقَى لِأَصْحَابِهَا وَ كَذَلِكَ نَفْسِي وَ أَنْتُمْ لِنَبْقَى بَيْنَهُمْ» (۱۱)
▪️بدان كه چون حسن بن على عليهما السّلام در اثر نيزۀ دشمن آسيب ديد و مردم در بارۀ حكومت امام حسن عليه السّلام به اختلاف پرداختند،امام [مجبور شد] حكومت را به معاويه واگذار نمايد، شيعيان بر امام حسن عليه السّلام چنين سلام گفتند: «سلام بر تو اى خواركنندۀ مؤمنان!» امام نيز در پاسخ آنها گفت: «من خواركنندۀ مؤمنان نيستم بلكه عزيزكنندۀ ايشانم؛زيرا همين كه احساس كردم كه شما توان مقاومت در برابر ياران معاويه را نداريد، حكومت را به معاويه واگذار نمودم تا بتوانيم در ميان آنان بمانيم، اين اقدام من مانند اقدام آن عالِم [حضرت خضر عليه السّلام] است كه به كشتى عيب و آسيب رساند تا براى صاحبان آن باقى بماند. رفتار من با شما نيز چنين است تا در ميان آنان زنده بمانيم!
🖋لذا آيه مبارکه ۱۳۹ سوره مبارکه نساء در یکی از وجوه و بطون اشاره دارد به فتنه عظیمِ به خلافت رسیدن معاویه لعین که سرآغاز خلافت بنی امیه ملعون گردید؛ و عدم واگذاری خلافت به آل الله (علیهم السلام) ؛ و تهمت ناروایی که به حضرت معزّ المومنین سبط اکبر رسول خدا (صلی الله علیه واله) وارد آمد.
ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا
(۱). تفسير القمي، ج۱ ص: ۱۵۶؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۲ ؛ ص۱۸۹؛ تفسير الصافي، ج۱ ص: ۵۱۲
(۲). تفسیرکنزالدقائق و بحرالغرائب ج۳ ص۵۶۶؛ تفسير الصافي، ج۱ ص: ۵۱۱
(۳). الارشاد ج۲ صص ۹ و ۱۰
(۴).بحار الأنوار ج ۷۵، ص ۲۸۶؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۲۰، ص ۶۴۴؛ تحف العقول ج ۱، ص ۳۰۷
(۵).کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ۱، ص ۵۴۱؛ بحارالانوار ج۴۴ ص۴۸
(۶). کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ۱، ص۵۴۲؛ بحارالانوار ج۴۴ ص۴۸
(۷). کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ۱، ص۵۴۲؛ بحارالانوار ج۴۴ ص۴۹
(۸). تسلیة المجالس ج۲ صص۵۱ و ۵۲؛ مقاتل الطالبیین ص۷۸؛ شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید) ج ۴ ص۶۳ و ج۱۱، صص۴۴-۴۵
(۹).تفسیرنورالثقلین ج۵ ص۶۸۳؛ تفسیرکنزالدقائق و بحرالغرائب ج۱۴ ص۴۶۳
(۱۰).بحار الأنوار ج۲۵ ص۱۷۰؛ الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب عجل الله تعالی فرجه الشریف ج۱ ص۳۲
(۱۱).بحار الأنوار ج ۷۵، ص ۲۸۶؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۲۰، ص ۶۴۴؛ تحف العقول ج ۱، ص ۳۰۷