eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
923 دنبال‌کننده
223 عکس
1.1هزار ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 نصیحت لقمان به فرزندش ❗️ 📌امام صادق(ع) فرمودند: «قَالَ لُقمَانُ لإبنِهِ»؛ لقمان به فرزندش چنین نصیحت کرد. معلوم می‎شود که امام صادق(ع) این حرف را قبول داشتند که نقل می‎کنند. «وَ خُذْ مِنَ الدُّنْيَا بَلَاغاً»؛ از دنیا و امور مادّی به مقدار بلاغ برگیر. بلاغ در لغت، به معنای کفایت و بسندگی آمده است. البته دنیای بلاغ؛ یعنی دنیایی که من را به اهداف معنوی‎ام برساند. این، بحث جداگانه‏ای است که قبلاً بیان کرده‏ایم. امّا اینجا بلاغ به معنای کفایت است و در لغت هم همین‎طور است. در ادامه می‏فرماید: «وَ لَا تَرْفُضْهَا فَتَكُونَ عِيَالًا عَلَى النَّاسِ»؛ از آن ‎طرف هم، دنیا را آن‏طور رها نکن که محتاج دیگران شوی؛ یعنی طوری نباش که سربارِ دیگران شوی. «عِيَالًا عَلَى النَّاسِ»1️⃣، به این معنا است. سپس فرمود: «وَ لَا تَدْخُلْ فِيهَا دُخُولًا يُضِرُّ بِآخِرَتِك»؛ آن‏گونه داخل در امور دنیا نشو که به امر آخرتت ضربه بخورد. 1️⃣بحارالأنوار، ج 13، ص411- مستدرک الوسائل، ح13 ، ص1 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هفدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 احساس کمبود همیشگی❗️ 📌ابن ابی ‏یعفور که از اصحاب امام صادق(ع) است، از ایشان نقل می‏کند: «مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ الدُّنْيَا أَكْبَرُ هَمِّهِ جَعَلَ اللَّهُ تَعَالَى الْفَقْرَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ شَتَّتَ أَمْرَهُ وَ لَمْ يَنَلِ الدُّنْيَا إِلَّا مَا قُسِّمَ له»1️⃣؛ کسی که صبح و شام کند، در حالی که دنیا بزرگ‎ترین همّ او باشد، خداوند نیازمندی را بین دو چشمش قرار می‎دهد؛ یعنی همیشه احساس کمبود می‎کند و از دنیا جز به مقداری که برای او مشخص شده برخوردار نمی‏گردد. 🔻همّ، دو معنا دارد؛ اوّل، به معنای آهنگ، به سوی هدف و هدف‎گیری است. دوّم، به معنای غصّه و غم و اندوه است. کسی که شب تا صبح و صبح تا شب دنبال دنیا باشد، همیشه در ترس به سر می‏برد؛ چرا که دنیا بزرگ‎ترین غصّهٔ اوست می‏گوید: هرچه می‎خواهد، بشود؛ ولی دنیا از بین نرود! اگر همّ را به معنای غصّه بگیریم، بزرگ‎ترین غصّه، ‏جایی است که انسان به هدفش نرسد. اگر بزرگ‎ترین همّ انسان دنیا باشد- به معنای هدف و غصّه- و دنیا هدف انسان ‏شده و برای دنیا اصالت قائل شود، دیگر آن را به عنوان ابزار و وسیله نمی‏بیند. 1️⃣بحارالانوار، ج 70، ص 17 - الكافی، ج‏2، ص319 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیستم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 تعلّق به دنیا غصه و گرفتاری را در پیش دارد❗️ 📌روایت را ابن ابی‏ یعفور از امام صادق(ع) نقل می‎کند که حضرت فرمودند: «مَنْ تَعَلَّقَ قَلْبُهُ بِالدُّنْيَا تَعَلَّقَ مِنْهَا بِثَلَاثِ خِصَالٍ هَمٍّ لَا يَفْنَى وَ أَمَلٍ لَا يُدْرَكُ وَ رَجَاءٍ لَا يُنَالُ»1️⃣؛ کسی که به دنیا تعلّق قلبی پیدا کند، قلبش به سه امر گره می‎خورد: اوّل، غصّه‎ای که بی‏زوال است. دوّم، آرزویی که به آن نمی‎رسد، و سوّم، امیدی که به آن نائل نمی‎شود. دارند؟ خیر. اگر چیزی هدف من شود، از دل من هم جدا نمی ‏شود. وقتی بزرگ‎ترین هدف من دنیا باشد، دل من با دنیا گره می‏خورد. گره خوردن دل با دنیا به این خاطر است که دنیا بزرگ‏ترین هدف من شده است. کسی که چون به هدفش نرسیده است همیشه غصّه ‏دار و همیشه گرفتار است و احساس کمبود می‎کند. بنابراین کسی که مبتلا به این درد است، از آنچه که در اختیارش هست، نمی ‏تواند استفاده کند. بدبخت‎تر از چنین فردی در عالم وجود ندارد. 1️⃣الخصال، ج1، ص88 - بحارالأنوار،ج 70 ،ص91 و ص103، و ص163 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و پنجم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 حضرت سلیمان(ع) آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود❗️ 📌حضرت سلیمان(ع) خَدَم و حَشَم بسیاری داشت، امّا قلبش تعلّقی به دنیا نداشت. در روایت آمده است که حضرت سلیمان(ع) سلطنت و حکومت در اختیارش بود و با اینکه به این دنیا تعلّق نداشت، ولی خداوند در یک ‎مورد حظّ او را کم می‎کند. امام صادق(ع) می‏فرمایند: «آخِرُ نَبِيٍّ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ وَ ذَلِكَ لِمَا أُعْطِيَ فِي الدُّنْيَا»1️⃣. آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود، سلیمان بن‏داود(ع) است؛ به خاطر خَدَم و حَشَمی که داشت. در اینجا بحث تعلّق قلبی است و مردم به طور غالب این‎گونه هستند که اُنسشان با دنیا موجب تعلّق قلبی ایشان نسبت به دنیا می‎گردد. هرچه اُنس بیشتر شود، تعلّق بیشتر می‎شود. یکی از آثار سویی که انسان باید در دعاهایش در نظر بگیرد، همین تعلّق قلبی است. 1️⃣بحارالأنوار ، ج 14 ، ص 74 و ج70، ص107 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و پنجم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 چه کسانی از دنیا با سختی و حسرت می‌روند❗️ 📌علی(ع) فرمودند: «مَنْ كَانَتِ الدُّنْيَا هِمَّتَهُ اشْتَدَّتْ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِرَاقِهَا»؛1️⃣کسی که هدفش دنیا شود، حسرتش در هنگام جدایی از آن شدّت پیدا می‎کند؛ یعنی هنگامی که می‎خواهد از نشئهٔ دنیا عبور کند و به نشئهٔ برزخ برود، به او سخت می‎گذرد؛ چون چشمش به این طرف است. امام صادق(ع) فرمودند: «مَنْ كَثُرَ اشْتِبَاكُهُ فِي الدُّنْيَا كَانَ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا»؛2️⃣اشتباک به معنای «در هم پیچیدن» است. کسی که با دنیا آمیخته و اُنس شدید پیدا کرده است، هنگام جدایی از آن بسیار حسرت می‏خورد. اُنس و تعلّق قلبی از آثار سویی است و بر کسانی مترتّب می‎شود که حدّ کفاف را نپذیرند. امّا کسانی که در امور دنیوی‎شان به همان سقفی که در معارف ما آمده بسنده کنند، راحت‎تر به نشئهٔ آخرت منتقل می‎شوند. 1️⃣بحارالأنوار، ج 68، ص 181- مستدرک‌الوسائل، ج 12، ص152 2️⃣وسائل‏الشيعه، ج 16، ص 20 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 کرامت انسان در زندگی به حد کفاف بودن است ❗️ 📌امام صادق(ع) علایم مؤمن را این‏گونه می‏شمارند: «الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ صَحَّتْ سَرِيرَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ»1️⃣ ✅؛ مؤمن کسی است که کسبش پاکیزه و خُلقش نیکو و رفتارش صحیح است و اضافهٔ مال خود را انفاق می‎کند. این بخش، مربوط بود به قسمت اوّل کلام امام رضا(ع) پیرامون متعبّدی که در جهت برخورداری از ثواب آخرت، قناعت می‏کند. در قسمت دوّم که امام رضا(ع) جنبهٔ انسانی مسئله را مطرح کرده و فرمودند: «أَوْ كَرِيمٌ مُتَنَزِّهٌ عَنْ لِئَامِ النَّاسِ»2️⃣، منظور این است که روح انسانی و کرامت طبع انسان کریم، باعث قناعت‏پیشگی او می‏شود. جمع کردن مال، زحمت بسیاری دارد؛ چرا که فرد باید تملّق دیگران را بگوید و نزد افراد فرومایه تحقیر شود تا بتواند بیش از کفاف را به دست بیاورد؛ ✅ لذا حضرت(ع) می‎فرمایند: که کرامت انسانی هم اقتضا می‎کند که انسان در زندگی‎ خود به حدّ کفاف بسنده کرده و زیاده‏طلبی نکند. امام هشتم(ع) می‎فرمایند: قناعت ناشی از دو بُعد الهی و انسانی می‏شود. 1️⃣الكافي، ج 2، ص 235- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص189- بحارالأنوار، ج 64، ص293 2️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص349 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و ششم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
: ﷽ 📍 در خواستن از خدا امکان و قابلیّت را در نظر بگیرید❗️ 📌امیر المؤمنین(ع) نقل می کند: «دَخَلْتُ عَلٰى رَسولِ الله فِي الْمسجِدِ وَ هُوَ في مُصَلّى لَهُ في بَعضِ حُجَرِه»؛ بر پیغمبر(ص) وارد شدم، در حالی که حضرت در یکی از اتاق‎های محل نمازشان بودند. «فَقالَ ياٰ عَلي بِتُّ لَيْلَتي هذة حَيثُ تَرىٰ أَصلي»؛ ایشان به من فرمود: دیشب را در همین‎جایی بودم که دیدی و نماز می‎خواندم، «وَ أَسأَلُ رَبّي تَعاٰلىٖ فَماٰ سَأَلْتٌ رَبّي شَيْئاً إلّٰا سَألْتُ لَكَ مِثْلُه»؛ در نمازم هر چه خواستم، برای تو هم خواستم، «وَ ماٰ سَأَلتُ مِن شئٍ إلاّ أَعْطاٰني»؛ و هر چه هم از خدا خواستم، خدا به من داد، «إلا أَنهُ قيل لي لا نَبِيَّ بَعدي»1️⃣. غیر از اینکه به من گفته شد: که بعد از من پیغمبری نیست؛ یعنی این را نخواه؛ چون بعد از تو، دیگر پیغمبری مبعوث نمی‏شود؛ یعنی هر چه امکان داشت برای تو خواستم. نکته، اینکه باید با استفاده از عقل دعا کرد و امکان و قابلیّت را درنظر گرفت. 1️⃣نهج‌الدّعا، ج2، ص78 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نباید عاشقانه بود ؟❗️ 📌در روایات، به مسئلۀرضایت به کفاف اشاره شده است. امام رضا(ع) می‎فرمایند: «مَنْ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ رَضِيَ اللَّهُ مِنْهُ بِالْقَلِيلِ مِنَ الْعَمَلِ»1️⃣؛ 📌هرکس در امور دنیایی‎اش به اندازهٔ کفاف از خدا خشنود باشد، خداوند نیز به عمل کم او رضایت می دهد و از او می پذیرد. امام علی(ع) فرمودند: «اُنظُر إلَى الدُّنْيَا نَظَرَ الزَّاهِدِ الْمُفَارِقِ وَ لَا تَنْظُرْ إلَيْهَا نَظَرَ الْعَاشِقِ الْوَامِقِ»2️⃣. 📌بینش و نگرشت به دنیا نباید مانند نگرش یک عاشق به آن باشد؛ چون آخر کار، جدایی و حسرت است. کسی که عاشق است، هنگام جدایی از محبوب، غصّه دار می شود. 1️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص 356 2️⃣غرر الحکم و درر اکلم، ص140 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه جلسه بیست و ششم 🔸حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 در دعا کردن هنگام گرفتاری از خداوند تقاضای مرگ نکنید❗️ 📌«رُوِی عَنْ رَسوُلِ الله(ص) قال: لَا یَتَمَنَّیْنَّ أَحَدُكُمُ الْمَوْتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِهِ»؛ حضرت فرمودند: هیچ‎گاه احدی از شما برای ضرر، حادثه و گرفتاری‎ای كه «نَزَلَ بِه»1️⃣، به‎سوی او فرود آمده است، درخواست و تمناّ و آرزوی مرگ نكند. 📌وقتی در شدّت گرفتاری قرار گرفته ای، خیال می كنی که همۀ راه ها به سوی تو مسدود است. این، به خاطر آن است كه تو خودت محدود هستی، لذا خیال می كنی راه ها مسدود است. در حالی که این‎طور نیست. 📌 وقتی به بالا رو كنی و سراغ آن موجودی كه محدود نیست و لایتناهی است بروی، خواهی دید که هیچ راهی برای او مسدود نیست. به خصوص آن هم در شب های ماه مبارك رمضان كه گفتم همۀ حجاب ها برطرف شده است. پس دقّت کنید! 📌این روایت از پیغمبراكرم(ص) است كه می گوید: وقتی گرفتار شدی و ضرری متوجّه تو شد، عصبانی نشو تا اینكه بگویی: خدایا! مرگم را برسان. اصلاً و ابداً چنین چیزی نگو. برو به خدا بگو: خدایا! گره را باز كن. 1️⃣نهج الفصاحه، ص680 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🔸حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 خطاب خداوند به حضرت داود(ع)؛برگرد بسوی مردم شاید یک بنده روگردان را بسوی من بیاوری❗️ 📌در روایتی دارد: «وَ رُوِی أَنَّ دَاوُدَ(ع) خَرَجَ مُصْحِراً مُنْفَرِداً»؛ داود تنهایی به صحرا رفت. «فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ یَا دَاوُدُ مَا لِی أَرَاكَ وَحْدَانِیّاً»؛ خدابه او وحی کرد: ای داود! چه شده؟ تو را در بیابان تنها می‏بینم که قدم می‏زنی؛ «فَقَالَ إِلَهِی اشْتَدَّ الشَّوْقُ‏ مِنِّی‏ إِلَى لِقَائِكَ» گفت: خدایا! شوق من نسبت به اینكه تو را ملاقات كنم، شدّت پیدا كرده است؛ یعنی برای دیدار تو آمده‏ام؛ به عشق دیدار تو این‎طور سر به بیابان زده‏ام، «وَ حَالَ بَینِی وَ بَینَ خَلْقِكَ»؛ این بین من و خلق تو حائل شده است؛ «فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیهِ»، خدا به او وحی كرد: «ارْجِعْ إِلَیهِمْ»؛ برگرد و به سوی مردم برو، «فَإِنَّكَ إِنْ تَأْتِنِی بِعَبْدٍ آبِقٍ»؛ شاید یكی از بنده‏هایی را كه از من روگردان شده‏، برگردانی و به‎سوی من بیاوری. «أُثْبِتْكَ فِی اللَّوْحِ حَمِیداً»1️⃣. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 14، ص41 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani
﷽ 📍 برای جوان ها طلب مرگ نکنید؛ بلکه دعا کنید❗️ 📌در باب مسئلۀ پذیرش خیر و حق، جوان سریع تر می پذیرد. هم زود خراب می شود و هم از آن طرف زود آباد می شود. البتّه در اینجا نمی خواهم این بحث را مطرح كنم، امّا از نظر غالب انبیا(ع) مسئله همین است. 📌 ائمّۀ(ع)ما هم به این نكته توجّه داشته اند كه جوان‎ها زودتر رو به خیر می آورند؛ پس چرا به ضرر آن ها دعا می كنی؟ برایش دعای خیر كن. برای هدایتش دعا كن. چون گرفتاری پیدا كرده، دعا كن تا مشكلش حلّ شود. مگر خدانمی تواند!؟ 📌نمی‎فهمم چه‎طور است که خدای ما همه‎كاره نیست؟ یعنی ما خدا را همه‎كاره نمی دانیم. چطور به او می گویی: خدامرگت بدهد! پس معلوم می شود خدامی تواند او را مرگ بدهد؛ آیا اگر نتواند، به او می گویی؟ تو می دانی كه خدامی تواند او را مرگ بدهد، لذا می گویی: خدایا! مرگش بده! 📌 بنابراین همان طوركه خدامی تواند، مرگ بدهد، آیا می تواند اصلاح هم بكند یا نه؟ این چه دیدگاهی نسبت به خداست؟ نسبت به ضرر، چنین دیدگاهی است، امّا نسبت به نفع، مشكوك عمل می‎کنیم. چرا باید این‎طور باشد؟ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه سوم حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani
﷽ 📍 جوان ها زودتر به خیر رو می آورند❗️ 📌امام‎ صادق(ع) به شخصی از اهل بصره رو كرد و گفت: «أَتَیتَ الْبَصْرَةَ»؛ بصره رفته ای؟ «قَالَ: نَعَمْ قَالَ كَیْفَ رَأَیتَ مُسَارَعَةَ النَّاسِ فِی هَذَا الْأَمْرِ»؛ بصری ها را راجع به گرایششان به ما چطور دیدی؟ 📌 «هَذَا الْأَمْرِ»، به این معنی اشاره دارد، یعنی نسبت به امامت ما، «وَ دُخُولَهُمْ فِیهِ»؛ و گرایش آن‎ها در ورود به تشیّع چگونه است؟ «فَقَالَ: وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَقَلِیلٌ»، گفت: خیلی كم است. حضرت به او فرمود: «فَقَالَ عَلَیْكَ بِالْأَحْدَاثِ فَإِنَّهُمْ أَسْرَعُ إِلَى كُلِّ خَیرٍ»1️⃣؛ 📌 بر شما باد به جوان ها! این‎ها زودتر رو به خیر می آورند. پیغمبراكرم(ص) چه گفت؟ گفت: برای جوانانتان هیچ ‎وقت تمنّای شرّ نكنید. چرا؟ چون از چند حالت خارج نیست. و در روایت گذشته به تک‎تک آن‎ها اشاره کردند. غرض اینكه، در اسلام اصل بر جذب است نه دفع. 📌 اگر من نمی توانم، نا توانی من است كه نمی توانم. بگذار یك نفر دیگر این راه كج را راست كند. اگر بنا بود انبیا(ع) خسته شوند، قبل از همه باید پیغمبر(ص) خسته می شد؛ امّا محکم ایستاد و الآن نگاه كنید که هدفش عالم گیر شده است. 📌او آن روز را نگاه نمی كرد، بلکه چیز دیگری را می دید. در مورد ائمّه(ع) همین‎طور است. حتّی این اصطلاح را خیلی شنیده اید و در روایات مان هم داریم كه از آن‎ها به سفینه؛ یعنی كشتی تعبیر می كنند. 📌كشتی ها معمولاً این‎ گونه اند؛ به‎خصوص در بین آن‎ها كشتی خاصّی هم داریم كه اسم خاصّی روی آن گذاشته اند: کشتی نجات، «سَفِینَةُ النِّجَاة». ائمّه(ع) جذب می كردند و همیشه دنبال این بودند که به تعبیر ما دست گیری کنند. طرد كردن در بین آن ها وجود نداشته است. 📌 نه لفظاً و نه عملاً طرد نمی كردند، چه برسد به اینکه دعای به ضرر كنند. چنین چیزی اصلاً و ابداً در بین آن ها وجود نداشته است. 📌 جلسۀ گذشته گفتم که خودِ پیغمبر(ص) را بسیار اذیّت كردند، امّا می‎گفت: خداهدایتتان كند! و تحمّل می كرد. اما در بین آن‎ها یك نفر را داریم كه اسم خاصّ خودش را دارد و او امام حسین(ع) است. 1️⃣بحارالأنوار، ج 23، ص236 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه سوم حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani