﷽ 📍 آداب رفع نیاز نیازمند از امام‌علی (ع)❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی #تادیب_شهوت 📕 #انفاق 📝 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ أنَّهُ قِيلَ لَهُ (لِعَلِّیٍ) (ع) : فَمَا تَقُولُ فِي الدُّنْيَا قَالَ (علیه السلام) فَمَا أَقُولُ‌ فِي‌ دَارٍ أَوَّلُهَا غَمٌ‌ وَ آخِرُهَا الْمَوْتُ وَ مَنِ اسْتَغْنَى فِيهَا افْتَقَرَ وَ مَنِ افْتَقَرَ فِيهَا حَزِنَ فِي حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِي حَرَامِهَا النَّارُ» ترجمه: دربارۀ خانه‌ای که اوّل آن غم و غصّه و آخر آن مردن است، چه بگویم. هر کس که در این دنیا دستش از امور دنیایی پُر شود، باز احساس کمبود می‌نماید. هر کس که دستش از امور دنیایی خالی باشد، زانوی غم بغل می کند. اگر چیزهایی که به دست می آورد، از راه درست و حلال باشد به حساب او رسیدگی می‌شود که و در کجا خرج کردی و ... اگر از را شرعی و صحیح نباشد و از راه حرام باشد، دچار آتش جهنّم می شود. شرح: در یک روایتی دارد که عرض کردند به علی (ع)، شما راجع به دنیا چی می‌گویی؟«قِيلَ لَهُ لِعَلِّیٍ (ع) فَمَا تَقُولُ فِي الدُّنْيَا»؛ظاهر روایت این است: مثل این که حضرت مطالبی را می‌فرمودند، قاعدتاً؛ البته در این روایت نداریم. ظاهرش این است،«فَمَا تَقُول» بعد، وسط،ها، یک کسی سؤال کرده، شما خب حالا، راجع به دنیا چه می‌گویی؟چه بسا! ممکن است قبلش، راجع به آخرت حضرت صحبت می‌کرده، بعد سؤال کردند که راجع‌به دنیا حالا چه می‌گویید؟ حضرت در جواب فرمودند به این که: « قَالَ(ع)فَمَا أَقُولُ» پس من چی بگویم؟! این را گوش کنید! معمولاً این جوری یک جایی گفته می‌شود که،تو اگر می‌خواهی تعریف دنیا را بکنم، این را می‌خواهی بگویی، از منظر دنیایی بودن به قول ما، شد؟حالابه تو می‌گویم. من چی بگویم راجع به یک خانه ای؟«فَمَا أَقُولُ‌ فِي‌ دَارٍ أَوَّلُهَا غَمٌ» یک خانه‌ای که همان پایت را تویش بگذاری،ها، فهمیدی؟! به او وارد شدن با غم و اندوه وارد می‌شوی. این کنایه است، ها. بچّه اوّل که به دنیا می‌آید چیه شیون می‌کند. خوب دقّت کنید. «فَمَا أَقُولُ‌ فِي‌ دَارٍ أَوَّلُهَا» چی؟ از آن خانه‌ای که همان، اوّل پایت را که توش می‌گذاری، شروع شد، با گریه واردش می‌شوی. غم و اندوه؛ چون جدا شدی از آن جا، نمی‌خواهی از آن رحم جدا شوی، بیایی. خب این که اوّلش، آخرش چی چیه؟ «وَ آخِرُهَا الْمَوْتُ»؛ این اوّلش، آخرش هم که مرگ است. این هم که مال او. تعریف کنم دنیا را، به تعبیر من،«دُنْيَا بِمَا اَنَّهَا دُنْيَا» یعنی از منظر دنیایی حضرت دارد می‌گوید. «مَنِ اسْتَغْنَى فِيهَا افْتَقَرَ»؛هر که در دنیا، از نظر دنیایی، نگاه کنید! همه‌اش در آن کانال دنیایی، دارد حضرت می‌گوید؛ چون گفته تعریف دنیا را بکن برای من. شد؟ از منظر دنیایی، اگر دستش پُر بشود از دنیا، هرچه پُرتر، گداتر؛ می‌فهمی یعنی چی؟ هرچه پُرتر، گداتر؛ همچین راحتت بکنم؛ یعنی حرصش بیشتر، هل من مزیدش بیشتر، می‌فهمی چه می‌گویم؟ سیرمانی که نه! هی گرسنگی‌اش بیشتر می‌شود، «مَنِ اسْتَغْنَى فِيهَا افْتَقَرَ»؛ گداتر می‌شود. حالا «وَ مَنِ افْتَقَرَ فِيهَا حَزِنَ» اگر دستش خالی بشود، غصّه دار می شود. حزن یعنی اندوه، دنیا. «فِي حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِي حَرَامِهَا النَّارُ»؛ شد؟! حالا گیرش آمد. بسیار خوب! اگر از مسیر حلال و شرعی دستش آمد، تازه آن نشئه می‌گویند: بیا و حساب پس بده، شد؟! تا آن یک شاهی که دیگر نه، به قول قدیمی‌ها حالا که ورافتاده؛ هم یک شاهی، هم سنّاری آخرش را (هم باید پس‌دهد). ازکجا آورده‌ای و در چه راهی مصرف کرده‌ای؟ هردوتا. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ یک چیز هم نیست، این حساب که می‌گویند، این را بهتان بگویم، «فِي حَلَالِهَا» حساب‌هایی که شنیدید، همه می‌روند در یک کانال، از کجا آورده‌ای، نه خیر، دو تاست. از کجا آورده‌ای و در چه راهی مصرف کرده‌ای. هر دوتا، حساب، فهمیدی؟! باید پس بدهی. شد؟! این «فِي حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِي حَرَامِهَا النَّارُ»؛ اگر که از مسیر حرام باشد،عقاب. گوش کن! این را شاید تا به حال، این جوری برایتان نگفته باشند، «فِي حَرَامِهَا النَّارُ» یعنی از راه حرام بدست آوردی،عقاب؟ نه! از راه حلال بدست آوردی؛ ولی در راه حرام مصرف کردی، باز هم عقاب. فهمیدی؟ این جوری باید حالی کرد. فهمیدی؟! هر دو تایش هست؛ چون اوّلیش را دیدی چطور برایت معنا کردم من؟ «فِي حَلَالِهَا»؛ این طرفش هم هست. دنیا را برایت تعریف بکنم؟! این تعریف دنیا، برایت کردم. توجّه کنید. امیرالمؤمنین (ع)، «فَمَا تَقُولُ فِي الدُّنْيَا {قَالَ} فَمَا أَقُولُ‌ فِي‌ دَارٍ»؛ اوّلش تا آخرش، توجّه کنید. این هم وضعش، این دنیاست، برایت تعریف کردم. بحارالانوار، جلد 75، صفحه 32 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ أنَّهُ قِيلَ لَهُ (لِعَلِّیٍ) (ع) : فَمَا تَقُولُ فِي الدُّنْيَا قَالَ (علیه السلام) فَمَا أَقُولُ‌ فِي‌ دَارٍ أَوَّلُهَا غَمٌ‌ وَ آخِرُهَا الْمَوْتُ وَ مَنِ اسْتَغْنَى فِيهَا افْتَقَرَ وَ مَنِ افْتَقَرَ فِيهَا حَزِنَ فِي حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِي حَرَامِهَا النَّارُ» ترجمه: دربارۀ خانه‌ای که اوّل آن غم و غصّه و آخر آن مردن است، چه بگویم. هر کس که در این دنیا دستش از امور دنیایی پُر شود، باز احساس کمبود می‌نماید. هر کس که دستش از امور دنیایی خالی باشد، زانوی غم بغل می کند. اگر چیزهایی که به دست می آورد، از راه درست و حلال باشد به حساب او رسیدگی می‌شود که و در کجا خرج کردی و ... اگر از را شرعی و صحیح نباشد و از راه حرام باشد، دچار آتش جهنّم می شود. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جایگاه حضرت خدیجه(س) حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س)❗️ 📌سه نفر بی­بی و خانم بزرگوار در اسلام داریم که واقعاً اگر مقاومت این سه نبود، دستمان خالی­بود. یکی خدیجۀ کبری‌‌(س) است، یکی زهرا‌‌(س) است و یکی زینب­کبری‌‌(س) است. اگر مجاهدت­های خدیجه‌‌(س) نبود، دست ما خالی بود، هیچ تعارفی ­ندارد. اگر پایداری زهرا‌‌(س) نبود، چه وضعی داشتیم؟! چقدر آن‌ها زجر­ کشیدند! پیش خودم می­گویم: واقعاً هم حضرت خدیجه‌‌(س) خیلی رنج­ کشید؛ چون خصوصاً اوّلین نفر هم بود. زهرا‌‌(س) هم رنج کشید، ولی من فکر می­کنم زینب‌‌(س) بیش از همۀ آن‌ها رنج­کشید. صحنه­هایی را که ایشان دیده است، هیچ‌کدام ندیدند؛ یعنی نه مادرش دید و نه جدّه­اش دید. من اعتقادم این است، به این مقداری که اطّلاع­ دارم. زین­العابدین‌‌(ع) در روایتی نقل ­می‌کند: من در خیمه­ای قرار داشتم که عمّه­ام مرا پرستاری ­می­کرد. من بیمار بودم و پدرم در خیمه­ای دیگر داشت اسلحه­ها را تعمیر می­کرد و نزدیک ما بود. یک­وقت دیدم صدای پدرم بلند شد و این شعرها را می­خواند: «یَا دَهر اُفٍ لَكَ مِن خَلیلِ كَم لَكَ بِاِلاشرَاق وَ الَاصِیلِ». زین‌العابدین می­فرماید: تا این شعر را پدرم خواند، فهمیدم مطلب چیست و کار از کار گذشته است. گریه گلوی مرا گرفت، ولی جلوی خودم را گرفتم که عمّه­ام متوجّه­ نشود. امّا دیدم او زودتر از من متوجّه­ شد و سراسیمه از خیمه بیرون­زد. او به سراغ امام‌حسین‌‌(ع) رفت؛ چنان می­دوید که پایش در چادر و عبایش می­گرفت و نزدیک­ بود به زمین­بخورد. شروع به ناله کرد. امام‌حسین‌‌(ع) آمد. زینب‌‌(س) جملاتی می‌گوید: «اَلیَومَ مَاتَ اَبِی عَلِی، اَلیَومَ مَاتَ اُمّی فَاطِمَه، اَلیَومَ مَاتَ اَخِی حَسَن»؛ به امام‌حسین‌‌(ع) می­گوید که من جز تو کسی را ندارم. تو می‌خواهی­ بروی. لطمه به صورت می‌زند، دست­ می­برد و گریبانش را چاک­ می­زند. امام‌حسین‌‌(ع) تسلّایش­ می‌دهد، دلداری‌اش ­می‌دهد، آن دست ولایتی را روی دل زینب‌‌(س) می‌گذارد. خواهرم! حلمت را شیطان از بین نبرد. والله قسم! اگر این دست بر قلب زینب نیامده (س)­بود، هیچ بشری قدرت نداشت تحمّل ­بکند. امّا فهمیدید امام‌حسین‌‌(ع) به حضرت زینب‌‌(س) چه گفت؟ گفت: هنوز چیزی ندیده‌ای تو. فردا باید فرق ­شکافتۀ علی‌‌(ع) را ببینی، باید دست جدا ­شدۀ عبّاس‌‌(ع) -برادرت- را ببینی، باید گلوی پاره ­پارۀ اصغر‌‌(ع) را ببینی. زینبم تو باید سر حسین‌‌(ع) را بالای نیزه ببینی. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📕 #ریا 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جایگاه حضرت خدیجه(س) حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س)❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📕 #ریا 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🏴وفات حضرت زینب سلام الله علیها تسلیت باد🏴 🏞 #پوستر #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد.❗️ 📌امام باقر(ع) از امام علی(ع) نقل می فرمایند که حضرت فرمود: «لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ»؛ دوستی ما و دوستی دشمنان ما در درون یک انسان قرار نمی‌گیرد. «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ- فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا»؛ (خداوند براى هيچ مردى در درونش، دو دل ننهاده است كه با اين يكى دوست بدارد و با آن يكى دشمن بدارد.). خدا دو دل در درون قرار نداده است. تمام فرض این است که نمی شود انسان با یک دل با دو نفر، دوستی داشته باشد. دوستی به یک شئ که در مقابلش شئ دیگری متضاد، با اوست. نمی شود به او هم محبّت بورزد. هم امام حسین(ع) را دوست داشته باشد، هم شمر را. هم امام علی(ع) را دوست داشته باشد، هم معاویه لعنة الله علیه را. همین طور بیاید جلو، هم خدا را دوست داشته باشد، هم شیطان را. دو شیء متضاد نمی‌شود. بعد حضرت فرمودند: «فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ»؛ اگر کسی می خواهد بداند ما را دوست دارد یا نه، دلش را آزمایش کند. «فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا- فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ»1️⃣؛ اگر دید هم ما را دوست دارد و هم دشمنان ما را _اینجا شرکت را تسامحی می دانیم_ از ما نیست و ما هم از او نیستیم. ممکن است انسان با تسامح یا به تعبیر دیگر با ظاهر سازی کسی را دوست داشته باشد، زبانی می‌شود امّا بحث ما واقعی و دوستی خالص حقیقی است. اینکه دوستی خالص حقیقی نسبت به دو شیء متضاد محال است، بدیهی است. 1️⃣تفسیرالقمی، ج2، ص172 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد.❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مختصّات امام‌علی (ع)از زبان پیامبراکرم(ص)❗️ 📌از خود پیغمبراکرم(ص) است که به خود امیرالمؤمنین(ع) فرمود که تو یک مختصّاتی داری که من ندارم. از خود پیغمبراکرم(ص) است.یکی از مختصّات علی علیه السلام این است پیغمبر(ص) در خانۀ کعبه متولّد نشده است. یکی از مختصّات علی علیه السلام این است پیغمبر در خانه کعبه متولد نشده است. این از مختصّات علی علیه السلام. یکی از مختصّات علی علیه السلام که پیغمبر اکرم(ص) برطبق آن روایت فرمود. این است به اینکه علی علیه السلام همسری مثل زهرا سلام الله علیها دارد، پیغمبر ندارد. باز از مختصّات علی علیه السلام این است که دو پسر دارد مثل حسنین. خود این‌ها مال روایت است این‌ها را من از پیغمبر (ص) دارم نقل می‌کنم، خودم ندارم چیزی. از مختصّات علی علیه السلام است. بله پیغمبراکرم (ص)آن هم مختصّاتی برای خودش دارد. خوب این‌ها اسراری درش هست حالا من نمی‌خواهم وارد این جهات بشوم هرکدام از اینها اسراری دارد، خاص به خودش دارد. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مختصّات امام‌علی (ع)از زبان پیامبراکرم(ص)❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات در امتحان الهی 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 ریشۀ هر گناه در چیست؟❗️ 📌ریشۀ هر گناهی در درون انسان، هواهای نفسانیّۀ اوست. از خواسته های مهار نشدۀ شهوت، غضب و وهم به هواهای نفسانیّه تعبیر می شود. این خواسته های گستردۀ مهار نشده، ریشۀ گناهان انسان به شمار می روند. ریشۀ درد که اصل درد از آن نشئت می گیرد، هواهای نفسانیّه است و دارو و دوای این درد هم این است که انسان هواهای نفسانیّۀ افسار گسیختۀ خود را به طور گسترده ترک کند؛ به این معنا که مهاری از شرع که همان خواستۀ الهی است، به دهان نفس بزند و نگذارد او به هر چه که می خواهد عمل کند. حضرت موسی بن جعفر(ع) می فرمود: «کانَ(ع) یَقُول: لَا تَدَعِ النَّفْسَ وَ هَوَاهَا»1️⃣؛ هیچ گاه نفست را با خواسته هایش آزاد نگذار. اجازه نده آزادانه هر چیزی را که میل دارد، بخواهد. بعد هم در درون عمل کرده و به بیرون تراوش نماید و عمل ساز شود. «فَإِنَّ هَوَاهَا فِي رَدَاهَا»؛ هواهای نفسانی به طور گسترده به چیزهایی میل می کند که سقوط نفس در آن است نه صعود آن. «وَ تَرْكُ النَّفْسِ وَ مَا تَهْوَى أَذَاهَا»؛ اگر جلوی خواسته هایش را نگیری و آن را با آنچه می خواهد رها کنی، به آن بدی کرده ای، نه خوبی. خدمت کردن به آن، این است که رهایش نکنی. «وَ كَفُّ النَّفْسِ عَمَّا تَهْوَى دَوَاءُهَا»؛ بازداشتن نفس از آنچه به طور گسترده می خواهد، دارویی برای نفس به شمار می رود. 1️⃣الکافی، ج 2، ص336- وسائل الشیعه، ج 16، ص58- بحارالأنوار، ج 67، ص89 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 ریشۀ هر گناه در چیست؟❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 روزۀ نفس چیست؟❗️ 📌امام علی(ع) فرمودند:«دَوَاءُ النَّفْسِ الصَّوْمُ عَنِ الْهَوَى»؛ داروی نفس، بازداشتن اوست. روزه و صومی که ما می گوییم: یعنی کفّ نفس و خودداری از اموری که خدا فرموده است، روزه گرفتن؛ یعنی خودداری کردن از یک سنخ اعمال. داروی نفس، روزه گرفتن از هوای نفس است. یک روزۀ ظاهری داریم که در آن از خوردن و آشامیدن و... خودداری می کنیم. یک صوم نفس هم داریم که داروی درد نفس است. صوم نفس؛ یعنی خودداری کردن از هواهای نفسانی. «وَ الْحِمْيَةُ عَنْ لَذَّاتِ الدُّنْيَا»؛ و پرهیز از لذّت های دنیویِ غیرمشروعه که این، مرتبۀ پایین آن است. پس درد، درمان و ریشۀ آن مشخص گردید. 1️⃣غررالحکم و درراکلم، ص819 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 روزۀ نفس چیست؟❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چرا مبارزۀ درونی با هوای نفس جهاد اکبر است؟❗️ 📌در باب گناهان این طور است که اگر کسی مرتکب گناهی شود و سپس توبه کند، خداوند توبه پذیر است. از طرفی همان طور که در این جلسه مطرح کردیم، انسان باید از خواسته ها و هواهای نفسانی که ریشۀ معاصی و گناهان هستند، جلوگیری کند. البتّه شبهه ای نیست که جلوگیری از هواهای نفسانی و کفّ نفس امر بسیار مشکلی است. ما در این شکّی نداریم. آن قدر مشکل است که از آن تعبیر به «جهاد اکبر» می کنند. همان طور که می دانید، جهاد را به دو بخش تقسیم می کنند: یک؛ جهاد اصغر و دو؛ جهاد اکبر. جهاد اصغر مبارزه ای است که انسان با جسم و اعضای ظاهری خود انجام می دهد. جهاد اکبر مبارزۀ درونی با هواهای نفسانی است. از آنجا که این مبارزه مشکل تر است، به آن جهاد اکبر؛ یعنی جهاد بزرگتر می گویند. حالا ممکن است کسی بگوید: اگر ما جلوی نفس و هواهای نفس را باز بگذاریم و بعد هم توبه کنیم، آسان تر است از اینکه بخواهیم جلوی نفس و هواهایش را بگیریم تا دستمان آلودۀ به گناه نشود. به طور خلاصه توبه، آسان تر از ترک معصیت است. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چرا مبارزۀ درونی با هوای نفس جهاد اکبر است؟❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَن مُوسَی ابنِ جَعفَرِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما اَنَّهُ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجَوَادِ فَقَالَ (ع) «إِنَّ لِكَلَامِكَ وَجْهَيْنِ فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ فَإِنَّ الْجَوَادَ الَّذِي يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ وَ الْبَخِيلَ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ تعالی علیه وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ لِأَنَّهُ إِنْ أَعْطَاكَ، أَعْطَاكَ مَا لَيْسَ لَكَ وَ إِنْ مَنَعَكَ، مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ» ترجمه: شخصی از حضرت امام موسی (ع)سؤال کرد که شخص جواد کیست؟ حضرت (ع)فرمودند: سخن تو دو وجه دارد، اگر سؤال تو از مخلوقین است، پس به راستی که شخص جواد و باسخاوت کسی است که آن چه خداوند بر او واجب کرده است، انجام می دهد و به راستی که بخیل و خسیس کسی است که واجبات الهی را انجام نمی‌دهد. و اگر منظور تو سؤال از خالق است پس او جواد است. اگر عطا کند و بدهد و او جواد است اگر ندهد. چون او اگر عطا کند چیزی به تو داده است که مال تو نبوده است و اگر منع کرد و نداد، چیزی را به تو نداده که مال تو نبوده است. شرح: در روایتی دارد که شخصی از موسی ابن جعفر صلوات الله علیهما، پرسید: شخص جواد چه کیست؟«سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجَوَادِ» ما به چه کسی می‌گوییم؟ «فَقالَ عَلَیهِ السَّلامُ: «إِنَّ لِكَلَامِكَ وَجْهَيْنِ »حضرت فرمودند: این سؤالی که تو از من کردی، به تعبیر ما، دو پهلوست. « فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ » اگر می‌خواهی این را سؤال کنی، در بین آدم ها چه کسی به او می‌شود گفت، آدم چیه؟! جوادی است. «فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ» «فَإِنَّ الْجَوَادَ الَّذِي يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ» آن کسی را به او جواد می گوییم که ادا کند، آن چیزی را که خدا واجب بر او کرده است. یعنی به واجباتش عمل کند. خیلی ساده، من بگویم. اگر کسی به واجبات‌اش عمل بکند، این جواد است. حالا می گویم. بعد فرمودند: «وَ اِنَّ البَخیلُ مَن بَخِلَ بِما افتَرَضَ اللهُ تَعالی عَلَیهِ » در مقابل جواد، ما می‌گوییم بخیل است. درست است یا نه؟ بخیل، آن کسی است که آن چه را که خدا بهش واجب کرده، عمل به آن نکند. خب، حالا من بیایم تا این جا..........

معنایش این است که، آن کسی که عملی را که شایسته است انجام بدهد، اگر انجام داد، این جواد است و اگر عملی که شایسته است، انجام ندهد، این بخیل است. همچنین خیلی زیبا، حضرت توضیح دادند. در مقابلش هم آوردند بخیل را. خب نگاه کنید، آقا! مسئله را از امور مادّی کشید بیرون، امام کاظم(ع)، می‌فهمی چی می‌خواهم بگویم؟ خب آن‌هایی که تو فکر می‌کنی،ها! فهمیدی؟ آن کسی که اگر مثلاً پول خواستی، پول به تو داد، این می شود جواد، نمی دانم اگر پول بهت نداد، می‌شود بخیل، این نیست. جود و بخل را اگر راجع به مخلوق می‌گویی، در ربط با خالق است. این حرف من را خوب دقّت کنید. بُرد جود را در رابطه بین خالق و مخلوق مطرح کرد. در بین مخلوقین چه کسی جواد است؟ آن کسی را که خدا آن چه را که بر او واجب کرده است که شایسته است باید عمل کند به آن، عمل کرد، این می‌شود جواد. ولی آن عملی را که بهش واجب کرده خدا که شایسته اوست باید عمل بکند، نکرد؛ آن می‌شود بخیل. نگاه کنید. «وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ» اگر رفتی سراغ خدا که این خدا جواد است؟ آن یعنی چی؟ حالا آن را برایت می‌گویم. آن این جوری است: «فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ» شد؟! اگر بدهد، جواد است؛ ندهد، باز هم جواد است در هر دو صورت. خب می‌گویی چرا؟ می گوید: حالا چرایش را برایت می‌گویم، امام(ع)، خیلی قشنگ: «لِاَنَّهُ اِن اَعطاکَ، اَعطاکَ ما لَیسَ لَکَ» اگر بهت داد، یک چیزی را به تو داده که مال تو نبوده، هان؟! از کیسه خودش داده است. فهمیدی؟ «لِاَنَّهُ اِن اَعطاکَ، اَعطاکَ ما لَیسَ لَکَ» فهمیدی چی می‌خواهم بگویم؟ طلبی داشتی از خدا مگر؟! هان؟! طلبی نداشتی که؛ این مال تو. «وَ إِنْ مَنَعَكَ، مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ» اگر نداد، نداده آن چیزی که چیه؟ به درد تو نمی‌خورده، فهمیدی؟ نه به دردت می‌خورده، نداده؛ اتفاقاً چون به دردت نمی‌خورده، ضرر داشته، بهت نداده است. واقعاً چقدر موجود خوبی است،ها! اگر داد، یک چیزی است داده که مال تو نبوده، از کیسه خودش داده؛ اگر هم نداد، باز این ندادنش برای این بوده که به درد تو نمی‌خورده، چه بسا مضر هم بوده به حال تو؛ فهمیدی؟ اگر رفتی سراغ خدا. نگاه کنید، هم جواد را حضرت(ع) معنا کرد از نظر مخلوق، هم از نظر چی؟ خالق. در رابطه بین مخلوق و خالق، آمد مطرح کرد حضرت(ع)، نه در رابطه بین مخلوق و مخلوق، که ما می‌گوییم. حالا نمی‌دانم مطلبم معلوم شد یا نه. ما همیشه می رویم سرا غ این، چرا؟ چون عینک مادّیّت به چشمان هست، فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ همیشه ما کاه را یونجه می‌بینیم نعوذبالله، عینک سبز است آخر، یک همچنین حالتی ما داریم، همه را می بریم توی بستر مادّی‌ات، می‌آییم چی می‌کنیم، این صفات را و حال این که این نیست. توجّه کنید چه عرض کردم، زیبا. بحار جلد 75، صفحه 319 سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْجَوَادِ فَقَالَ (ع)إِنَّ لِكَلَامِكَ وَجْهَيْنِ فَإِنْ كُنْتَ تَسْأَلُ عَنِ الْمَخْلُوقِينَ فَإِنَّ الْجَوَادَ الَّذِي يُؤَدِّي مَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الْبَخِيلَ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْنِي الْخَالِقَ فَهُوَ الْجَوَادُ إِنْ أَعْطَى وَ هُوَ الْجَوَادُ إِنْ مَنَعَ لِأَنَّهُ إِنْ أَعْطَاكَ أَعْطَاكَ مَا لَيْسَ لَكَ وَ إِنْ مَنَعَكَ مَنَعَكَ مَا لَيْسَ لَكَ... 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ ترجمه: شخصی از حضرت امام موسی (ع)سؤال کرد که شخص جواد کیست؟ حضرت (ع)فرمودند: سخن تو دو وجه دارد، اگر سؤال تو از مخلوقین است، پس به راستی که شخص جواد و باسخاوت کسی است که آن چه خداوند بر او واجب کرده است، انجام می دهد و به راستی که بخیل و خسیس کسی است که واجبات الهی را انجام نمی‌دهد. و اگر منظور تو سؤال از خالق است پس او جواد است. اگر عطا کند و بدهد و او جواد است اگر ندهد. چون او اگر عطا کند چیزی به تو داده است که مال تو نبوده است و اگر منع کرد و نداد، چیزی را به تو نداده که مال تو نبوده است. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چرایی استغفار در سه ماه رجب، شعبان و رمضان❗️ 📌ابوبصیر این روایت را نقل می‌کند: «قال سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ‌اللَّه(ع) يَقُولُ‌ لَا وَ اللَّهِ»؛ امام صادق(ع) فرمود: نه به خدا! «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرَارِ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ»؛ خداوند نمی‌پذیرد و قبول نمی‌کند هیچ‌چیز از طاعاتش را با اصرار بر هر چیزی از معاصی؛ چه کبیره چه صغیره. شما در آداب ماه‌ها، مثل ماه رجب و ماه شعبان نگاه کنید. اگر خوب دقّت کنید، می‌بینید سرآمد آداب ماه رجب، استغفار است. در ماه شعبان هم همین‌طور است. دو ماه پی در پی استغفار؛ دو ماه. چرا؟! برای همین است؛ چون می‌خواهد به بزرگترین عبادت که بزرگترین اثر، یعنی حضور در محضر مولا، بر آن بار می‌گردد، وارد شود. آیا این درست است که انسان به‌حسب‌ظاهر یک ماه از نظر بُعد حیوانی این فشارها را بر خود وارد کند و در آخر هم دستش خالی باشد؟! هیچ عاقلی چنین کاری نمی‌کند. همان‌طور که انسان قبل از هر نماز، استغفار می‌کند تا نمازش مقبول باشد، قبل از ورود به ماه رمضان هم دو ماه استغفار می‌کند تا روزه و عبادتش مقبول باشد. این استغفار برای تطهیر است. برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است تا انسان مبتلای به اصرار در گناه نباشد و جزو مصادیق کسانی که مصرّ به ذنب هستند، قرار نگیرد. الکافی، ج 2، ص288- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص337 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه دوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چرایی استغفار در سه ماه رجب، شعبان و رمضان❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📕 #آثار_گناه 📝 جلسه دوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 توصیۀ به مناسبت روزهای آخر ماه رجب❗️ 📌به حسب ظاهر آخر ماه رجب است. آنچه در روایات داریم، ماه رجب شهر الله اکبر است؛ ماه بزرگ خداوند است. پیغمبراکرم(ص) می فرماید رجب، شهرالله است و شعبان ماه من است و رمضان ماه امّت من است. بعد در روایتی ماه رجب را «اَصَبّ» می نامند؛ چراکه در این ماه رحمت خداوند بر امّت بسیار می بارد. مغفرت الهی در این ماه است. خصوصیّت ماه رجب در این است. یک زمانی این را گفتم که حتّی در بین ماه ها، ماه رجب، ماه برآورده شدن حاجات است. این معنا تنها در دین اسلام نیست؛ بلکه در جاهلیّت هم معتقد بودند که ماه رجب، ماه برآورده شدن حاجات است. ماه رجب ماهی است که در تمام اعصار و قرون این قدر ارزشمند و باعظمت بوده است. در این ماه اولیای خدا پیوندشان را با خدا قوی کردند. امّا ما چه کردیم؟ باید بگوییم: خدایا! ما را ذیل عنایت اولیایت -یعنی آن کسانی که به تو رسیدند- مشمول لطف خاصّ خودت کن. ما را از رحمت ها و مغفرت هایی که در این ماه نصیب اولیایت کردی، محروم نکن! لذا باید تمام لحظات این ماه را قدر دانست. از خدا مغفرت، هدایت و همۀ حاجات مان را بخواهیم. مبانی تربیت جلسۀ دهم 〰〰〰〰〰 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه دهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 توصیۀ به مناسبت روزهای آخر ماه رجب❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه دهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امام علی(ع) و ائمّه (ع) در ربط با جامعه اطاعتشان واجب است❗️ 📌امام‌باقر(ع) در ذیل همین آیه شریفه «أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکمْ»1️⃣ می‌فرماید: «قَالَ هِيَ فِي عَلِيٍّ وَ فِي الْأَئِمَّةِ جَعَلَهُمُ اللَّهُ مَوَاضِعَ الْأَنْبِيَاءِ»2️⃣ این آیه مربوط‌به امام‌علی(ع) و ائمّه(ع) است. خداوند آنان را جایگزین و در محل انبیا(ع) قرار داده است. انبیا(ع) در جامعه چه محلی و چه موضعی دارند؟ در این موضع در ارتباط با جامعه اطاعتشان واجب است زیرا اطاعت آن‌ها اطاعت الله است. یک دسته از روایات با صراحت مطرح می‌فرماید که اطاعت از امام‌علی(ع) اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) است و این اطاعت یکی است. می‌فرماید همان‌گونه که اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) اطاعت از خداست، اطاعت از امام‌علی(ع) هم اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ نساء، آیۀ 59 2️⃣بحار الأنوار، ج 23، ص 293 〰〰〰〰〰 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امام علی(ع) و ائمّه (ع) در ربط با جامعه اطاعتشان واجب است❗️ 〰〰〰〰〰 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🏴شهادت امام موسی کاظم علیه السلام تسلیت باد🏴 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰〰〰〰〰 #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 از ما نیست کسی که هر روز از خودش حساب نکشد❗️ 📌از موسی بن جعفر(ع) وارد شده است: «قَالَ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ»؛ از ما نیست کسی که هر روز از خودش حساب نکشد، «فَإِنْ عَمِلَ خَيْراً اسْتَزَادَ اللَّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللَّهَ عَلَيْهِ»1️⃣؛ اگر عمل خیری انجام داد، از خدا طلب زیادتی بکند و خدا را بر این عمل خیر حمد بکند، نه این­که خودش را حمد کند. ستایش خدا را کند که اگر توفیق تو نبود این عمل صادر نمی­شد، نه ستایش نفس. روایتی از امام موسی بن جعفر(ع) است که از عُجب سؤال شده است. علی بن سُوَید می­گوید: «سَأَلْتُهُ عَنِ الْعُجْبِ الَّذِي يُفْسِدُ الْعَمَلَ »؛ از عُجبی که عمل را فاسد می­کند سؤال کردم. « فَقَالَ الْعُجْبُ دَرَجَاتٌ»؛ حضرت فرمودند عُجب درجاتی دارد، که حالا من نمی­خواهم بخوانم امّا یک درجه­اش این است، «وَ مِنْهَا أَنْ يُؤْمِنَ الْعَبْدُ بِرَبِّهِ فَيَمُنَّ عَلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»2️⃣؛ به خدا ایمان آورده و اطاعت خدا را کرده و بعد هم، منّت سر خدا می­گذارد، «وَ لِلَّهِ عَلَيْهِ فِيهِ الْمَنُّ»؛ حال آن­که خدا بر او منّت دارد. 1️⃣بحار الأنوار،ج 67، ص 72 جلسه دوّم محاسبه 2️⃣الکافی، ج 2، ص 313جلسه سوّم محاسبه 〰〰〰〰〰 📝 جلسه دوم و سوم بحث محاسبه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 از ما نیست کسی که هر روز از خودش حساب نکشد❗️ 〰〰〰〰〰 📝 جلسه دوم و سوم بحث محاسبه 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 غایت بعثت انبیا(ع)-بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ❗️ 📌بطور كلّي بعثت انبيا و بطور خاص بعثت پيغمبر اكرم. يك بحث راجع به مأموريت آنها است، يك بحث راجع به غايت و نتيجه بعثت است. در باب مأموريت نسبت به خودِ پيغمبر اكرم بلكه جميع انبياء ما آيات متعدّد در قرآن داريم «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبِينٍ »1️⃣ راجع به پيغمبر اكرم، منّت الهی كه مبعوث كرد پيغمبر اكرم را و بعد هم مأموريت‌اش هم اين است. تلاوت آيات و تزكيه نفوس و تعليمِ علم و حكمت در آيه شريفه دارد. در بين اين مأموريت‌ها اهمِّ مأموريت‌شان آن مسألۀ تزكيه است، كه نقش اساسي هم نسبت به او است. چه نسبت به قبل‌اش، چه نسبت به بعداش، اين خودش يك مأموريتی است. در باب تزكيه يعنی تطهير، تطهيرِ نفوس اين تزكيه كه گفته می‌شود بطور كلّی در سه رابطه است. تزكيه نسبت به بُعد عقلانی انسان، عقل، نفس، بعد هم كه اين را مطرح مي‌كنند. يعنی تطهير بُعد اعتقادی انسان كه كار عقل است و نتيجه‌اش در قلب است. تطهير در بُعد اعتقادی مي‌گويند اين را، مثل شرك، شرك يك كثافت اعتقادی است. اين كثافت را پاك كردن از درون، تزكيه است اين. تزكيه اعتقادی ما مي‌گوييم اين را، تطهير اعتقادی. از اعتقاداتِ باطله. 1️⃣سورۀ مبارکۀ آل عمران ، آیۀ 164 〰〰〰〰〰 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir