eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.6هزار دنبال‌کننده
155 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 ریشۀ هر گناه در چیست؟❗️ 📌ریشۀ هر گناهی در درون انسان، هواهای نفسانیّۀ اوست. از خواسته های مهار نشدۀ شهوت، غضب و وهم به هواهای نفسانیّه تعبیر می شود. این خواسته های گستردۀ مهار نشده، ریشۀ گناهان انسان به شمار می روند. ریشۀ درد که اصل درد از آن نشئت می گیرد، هواهای نفسانیّه است و دارو و دوای این درد هم این است که انسان هواهای نفسانیّۀ افسار گسیختۀ خود را به طور گسترده ترک کند؛ به این معنا که مهاری از شرع که همان خواستۀ الهی است، به دهان نفس بزند و نگذارد او به هر چه که می خواهد عمل کند. حضرت موسی بن جعفر(ع) می فرمود: «کانَ(ع) یَقُول: لَا تَدَعِ النَّفْسَ وَ هَوَاهَا»1️⃣؛ هیچ گاه نفست را با خواسته هایش آزاد نگذار. اجازه نده آزادانه هر چیزی را که میل دارد، بخواهد. بعد هم در درون عمل کرده و به بیرون تراوش نماید و عمل ساز شود. «فَإِنَّ هَوَاهَا فِي رَدَاهَا»؛ هواهای نفسانی به طور گسترده به چیزهایی میل می کند که سقوط نفس در آن است نه صعود آن. «وَ تَرْكُ النَّفْسِ وَ مَا تَهْوَى أَذَاهَا»؛ اگر جلوی خواسته هایش را نگیری و آن را با آنچه می خواهد رها کنی، به آن بدی کرده ای، نه خوبی. خدمت کردن به آن، این است که رهایش نکنی. «وَ كَفُّ النَّفْسِ عَمَّا تَهْوَى دَوَاءُهَا»؛ بازداشتن نفس از آنچه به طور گسترده می خواهد، دارویی برای نفس به شمار می رود. 1️⃣الکافی، ج 2، ص336- وسائل الشیعه، ج 16، ص58- بحارالأنوار، ج 67، ص89 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 روزۀ نفس چیست؟❗️ 📌امام علی(ع) فرمودند:«دَوَاءُ النَّفْسِ الصَّوْمُ عَنِ الْهَوَى»؛ داروی نفس، بازداشتن اوست. روزه و صومی که ما می گوییم: یعنی کفّ نفس و خودداری از اموری که خدا فرموده است، روزه گرفتن؛ یعنی خودداری کردن از یک سنخ اعمال. داروی نفس، روزه گرفتن از هوای نفس است. یک روزۀ ظاهری داریم که در آن از خوردن و آشامیدن و... خودداری می کنیم. یک صوم نفس هم داریم که داروی درد نفس است. صوم نفس؛ یعنی خودداری کردن از هواهای نفسانی. «وَ الْحِمْيَةُ عَنْ لَذَّاتِ الدُّنْيَا»؛ و پرهیز از لذّت های دنیویِ غیرمشروعه که این، مرتبۀ پایین آن است. پس درد، درمان و ریشۀ آن مشخص گردید. 1️⃣غررالحکم و درراکلم، ص819 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 چرا مبارزۀ درونی با هوای نفس جهاد اکبر است؟❗️ 📌در باب گناهان این طور است که اگر کسی مرتکب گناهی شود و سپس توبه کند، خداوند توبه پذیر است. از طرفی همان طور که در این جلسه مطرح کردیم، انسان باید از خواسته ها و هواهای نفسانی که ریشۀ معاصی و گناهان هستند، جلوگیری کند. البتّه شبهه ای نیست که جلوگیری از هواهای نفسانی و کفّ نفس امر بسیار مشکلی است. ما در این شکّی نداریم. آن قدر مشکل است که از آن تعبیر به «جهاد اکبر» می کنند. همان طور که می دانید، جهاد را به دو بخش تقسیم می کنند: یک؛ جهاد اصغر و دو؛ جهاد اکبر. جهاد اصغر مبارزه ای است که انسان با جسم و اعضای ظاهری خود انجام می دهد. جهاد اکبر مبارزۀ درونی با هواهای نفسانی است. از آنجا که این مبارزه مشکل تر است، به آن جهاد اکبر؛ یعنی جهاد بزرگتر می گویند. حالا ممکن است کسی بگوید: اگر ما جلوی نفس و هواهای نفس را باز بگذاریم و بعد هم توبه کنیم، آسان تر است از اینکه بخواهیم جلوی نفس و هواهایش را بگیریم تا دستمان آلودۀ به گناه نشود. به طور خلاصه توبه، آسان تر از ترک معصیت است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 چرایی استغفار در سه ماه رجب، شعبان و رمضان❗️ 📌ابوبصیر این روایت را نقل می‌کند: «قال سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ‌اللَّه(ع) يَقُولُ‌ لَا وَ اللَّهِ»؛ امام صادق(ع) فرمود: نه به خدا! «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرَارِ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ»؛ خداوند نمی‌پذیرد و قبول نمی‌کند هیچ‌چیز از طاعاتش را با اصرار بر هر چیزی از معاصی؛ چه کبیره چه صغیره. شما در آداب ماه‌ها، مثل ماه رجب و ماه شعبان نگاه کنید. اگر خوب دقّت کنید، می‌بینید سرآمد آداب ماه رجب، استغفار است. در ماه شعبان هم همین‌طور است. دو ماه پی در پی استغفار؛ دو ماه. چرا؟! برای همین است؛ چون می‌خواهد به بزرگترین عبادت که بزرگترین اثر، یعنی حضور در محضر مولا، بر آن بار می‌گردد، وارد شود. آیا این درست است که انسان به‌حسب‌ظاهر یک ماه از نظر بُعد حیوانی این فشارها را بر خود وارد کند و در آخر هم دستش خالی باشد؟! هیچ عاقلی چنین کاری نمی‌کند. همان‌طور که انسان قبل از هر نماز، استغفار می‌کند تا نمازش مقبول باشد، قبل از ورود به ماه رمضان هم دو ماه استغفار می‌کند تا روزه و عبادتش مقبول باشد. این استغفار برای تطهیر است. برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است تا انسان مبتلای به اصرار در گناه نباشد و جزو مصادیق کسانی که مصرّ به ذنب هستند، قرار نگیرد. الکافی، ج 2، ص288- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص337 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است❗️ 📌ابوبصیر این روایت را نقل می‌کند: «قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ‌اللَّه(ع) يَقُولُ‌ لَا وَ اللَّهِ»؛ امام صادق(ع) فرمود: نه به خدا! «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرَارِ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ»1️⃣؛خداوند نمی‌پذیرد و قبول نمی‌کند هیچ‌چیز از طاعاتش را با اصرار بر هر چیزی از معاصی؛ چه کبیره چه صغیره. شما در آداب ماه‌ها، مثل ماه رجب و ماه شعبان نگاه کنید. اگر خوب دقّت کنید، می‌بینید سرآمد آداب ماه رجب، استغفار است. در ماه شعبان هم همین‌طور است. دو ماه پی در پی استغفار؛ دو ماه. چرا؟! برای همین است؛ چون می‌خواهد به بزرگترین عبادت که بزرگترین اثر، یعنی حضور در محضر مولا، بر آن بار می‌گردد، وارد شود. آیا این درست است که انسان به‌حسب‌ظاهر یک ماه از نظر بُعد حیوانی این فشارها را بر خود وارد کند و در آخر هم دستش خالی باشد؟! هیچ عاقلی چنین کاری نمی‌کند. همان‌طور که انسان قبل از هر نماز، استغفار می‌کند تا نمازش مقبول باشد، قبل از ورود به ماه رمضان هم دو ماه استغفار می‌کند تا روزه و عبادتش مقبول باشد. این استغفار برای تطهیر است. برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است تا انسان مبتلای به اصرار در گناه نباشد و جزو مصادیق کسانی که مصرّ به ذنب هستند، قرار نگیرد. 1️⃣الکافی، ج 2، ص288- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص337 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تخلّف از دستور خداوند، پیامبراکرم(ص)ائمّۀطاهرین(ع)، ونوّاب آن‌ها گناه است❗️ 📌بحث ما راجع‌به گناه بود. گفتیم: گناه به‌معنای تخلّف از دستورات الهی است. حال می‌خواهد آن دستور بدون واسطۀ کلام بشری القا شده باشد _مثل کلام الله_ یا با واسطه. وحی مدوّن باشد یا غیر مدوّن. گفتیم این‌ها فرقی نمی‌کند. از پیغمبر‌اکرم(ص) باشد یا از ائمّۀطاهرین(ع)باشد. از نوّاب خاصّ آن حضرات باشد یا از نوّاب عام. از این جهت فرقی نمی‌کند. بین اینکه دستور منتسب به خداوند، بلاواسطه از زبان وحی باشد یا با واسطۀ پیغمبراکرم(ص). از لسان ایشان باشد یا از لسان ائمّۀ طاهرین(ع) باشد و یا فقیه جامع‌الشرایطی که در جلسۀ گذشته از آن‌ها تعبیر به نوّاب یا خلفا کردیم، تفاوتی نمی‌کند. تخلّف از این دستورات معصیت و گناه است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 تخلّف از دستور خداوند، پیامبراکرم(ص)ائمّۀطاهرین(ع)، ونوّاب آن‌ها گناه است❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 گناه فقط نسبت به اعضا بدن نیست❗️ 📌بنابراین، اینکه گفته می‌شود گناه، معنایش این نیست که ما فکر می‌کنیم. گناه این نیست که برای انجام آن حتماً باید دست، پا، چشم، گوش و زبان به‌کار گرفته شود. مسئله این نیست. یک‌سنخ از گناهان هستند که هیچ‌کدام از اعضای ظاهریه در انجام شدن آن‌ها به‌کار گرفته نمی‌شود؛ بلکه همان‌طور که اشاره کردم، بر اساس همان نیروهای درونی انجام می‌گیرند. حالا نیروی درونیِ باطنی باشد، یا بیرونیِ ظاهری. اعضا و جوارح در حکم آلاتند. در بعضی از اعمال قوا این آلات به‌کار گرفته می‌شود در بعضی به‌کار گرفته نمی‌شود. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نسبت به گناه نیروی شنوایی وبینایی و... و قلب مورد پرسش قرار می‌گیرند. نه دست،پا،گوش و چشم❗️ 📌آنجایی که می‌خواهد انسان را به‌عنوان یک موجود برتر در بین مخلوقات مخاطب قرار بدهد، قوای انسان را مطرح می‌کند، نه اعضا و جوارح او را. در آیه‌ای که مسألۀ «نفخ روح» از ناحیۀ خداوند در آن مطرح می‌شود و می‌فرماید:«وَ نَفَخَ فِیهِ مِن رُوحِهِ»، دارد که:«وَ جَعَلَ‌ لَكُمُ‌ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفْئِدَةَ»؛1️⃣خداوند برای شما از نظر قوای ظاهری، قوّۀ شنوایی قرار داد. می‌فرماید:«سَمع»، نمی‌گوید:«أُذن». سمع، به‌معنای نیروی شنوایی انسان است. بصر نیز به معنی نیروی بینایی است. در اینجا به جای بصر، «عین» به کار نرفته است. در جایی که بحث «وَ نَفَخَ فيهِ مِنْ رُوحِهِ»؛ را مطرح می‌فرماید. افئده از نظر درونی به‌معنای «دل‌ها» است. مسئلۀ «پرسش از تکالیف» را هم باز نسبت‌به قوا مطرح می‌کند، نه نسبت‌به اعضا و جوارح. می‌فرماید: «إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ‌ كانَ‌ عَنْهُ مَسْؤُلاً»؛2️⃣ این را خوب دقّت کنید! یعنی نیروی شنوایی، نیروی بینایی و دل؛ یعنی قلب که یک نیروی درونی است، مورد پرسش قرار می‌گیرند؛ نه دست و پا و چشم و گوش. این‌ها نیستند. 1️⃣سورۀ مبارکۀ سجده، آیۀ 9 2️⃣سورۀ مبارکۀ اسراء، آیۀ 36 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 نسبت به گناه نیروی شنوایی وبینایی و... و قلب مورد پرسش قرار می‌گیرند. نه دست،پا،گوش و چشم❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پاداش و جزا نسبت به قصد انجام کار خیر و گناه ❗️ 📌روایات ما می‌فرماید: این، گناه و سیّئه است، امّا این سیّئه روی فضل خداوند نوشته نمی‌شود. ما در این باب روایات بسیاری داریم که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنم. روایت از امام‌باقر(ع) است:«قَالَ إِذَا هَمَّ الْعَبْدُ بِحَسَنَةٍ كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةً»؛ اگر قصد عمل نیک بکند. آن‌گاه که موج رحمانی می‌آید و انسان آن را دریافت می‌کند و در او رغبتی معنوی ایجاد می‌شود و در اثر آن هیجانی در او به‌وجود می‌آید و در نهایت اراده و قصد می‌کند که عمل نیک و حسنه‌ای انجام بدهد، اگر چه هنوز در خارج تحقّق پیدا نکرده باشد، «كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةً»؛ یک حسنه برایش نوشته می‌شود. «فَإِذَا عَمِلَهَا كُتِبَتْ لَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ»؛ وقتی از نیروهای ظاهری استفاده کرد و در خارج آن عمل نیک را انجام داد، ده حسنه برای او می‌نویسند، «وَ إِذَا هَمَّ بِسَيِّئَةٍ لَمْ تُكْتَبْ عَلَيْهِ»؛ و هنگامی‌که قصد کرد، گناهی برای او نمی‌نویسند. بعد دارد:«فَإِذَا عَمِلَهَا...» 1️⃣؛ امّا وقتی انجام داد، در بعضی از روایات دارد که یک مهلت نُه ساعته به او می‌دهند. اگر پشیمان شد و استغفار کرد، چیزی برای او نوشته نمی‌شود. روایات ما می‌فرماید: این، گناه و سیّئه است، امّا این سیّئه روی فضل خداوند نوشته نمی‌شود. 1️⃣خصال، ج2، ص418 - بحارالانوار، ج68، ص246 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 اگر امام (ع)نباشد زمینی نیست❗️ 📌محمد‌بن‌فُضِیل است می‌گوید: به امام هشتم عرض کردم: «أَ تَبْقَى الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ» اصلاً می‌شود زمین بدون امام باقی بماند «قَالَ لَا» حضرت فرمودند: نه خیر نمی‌شود. «قُلْتُ‏» می‌گوید عرض کردم: «فَإِنَّا نُرَوَّى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)» می‌گوید برای ما از جدّ بزرگوار شما امام صادق (صلوات‌الله‌علیه) نقل شده روایت شده که «أَنَّهَا لَا تَبْقَى بِغَيْرِ إِمَامٍ»؛ حضرت فرمودند: زمین بدون امام نمی‌ماند بعد این جمله را نقل می‌کند، «إِلَّا أَنْ يَسْخَطَ اللَّهُ عَلَى أَهْلِ‏ الْأَرْضِ‏ أَوْ عَلَى‏ الْعِبَادِ»؛ به اینکه برای ما این‌طوری روایت کرده‌اند که اگر امام نباشد به روی زمین، خداوند اهل زمین را مورد سخط و خشم قرار می‌دهد بندگان را ،«فَقَالَ لَا»؛ نه این روایت این‌طور نیست که برای تو نقل کرده‌اند، اشتباه است که اگر امام نباشد خداوند نسبت به اهل زمین خشمگین می‌شود. نه! «لَا تَبْقَى إِذاً لَسَاخَت‏»1️⃣؛ اصلاً زمین نمی‌ماند و ساخط توجّه کنید: دو تعبیر است یک وقت می‌گوید اگر امام نباشد خداوند اهل زمین را مورد خشم قرار می‌دهد. سخط، یکوقت می‌گوییم اگر امام نباشد زمینی نیست، دو تا است این‌ها، حضرت می‌گوید: نه اشتباه است. در یک روایت است از امام صادق (صلوات‌الله‌علیه) «لَوْ أَنَ‏ الْإِمَامَ‏ رُفِعَ‏ مِنَ‏ الْأَرْضِ»؛ و فرض محال‌اش «لَوْ»، بقول ما می‌گوییم «لَوْ»؛ امتناعیه از نظر ادبی علی فرض محال، امامی برداشته شود از زمین. امامی دیگر نباشد آنهم چه مقدار «سَاعَةً»؛ این برای خاطر اینکه ما متوجّه بشویم. صحبت این‌ها نیست به اینکه یک روز دو روز؛ این‌ها نیست. «سَاعَةً لَمَاجَتْ بِأَهْلِهَا كَمَا يَمُوجُ الْبَحْرُ»؛ در هم کوبیده تمام از بین می‌رود. 1️⃣الکافی، ج1، ص179 - بحار الأنوار ، ج‏23، ص 34 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دعوت شدن به خیر یا شّر❗️ 📌اینکه قلب و دل انسان، واردات شیطانیّه و واردات رحمانیّه دارد: بر گرفته شده از روایاتی است که در اینجا به بعضی از آن روایات اشاره می‌کنم. این روایات در کتاب اصول‌کافی است. در روایت اوّل که سندش هم بسیار عالی، موثّفه و صحیحه است، دارد:«عَنْ أَبِي‌عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ مَا مِنْ‌ قَلْبٍ‌ إِلَّا وَ لَهُ أُذُنَانِ»؛ هیچ دلی نیست، مگر اینکه دو گوش دارد. «عَلَى إِحْدَاهُمَا مَلَكٌ مُرْشِدٌ»؛ به‌سمت یکی از این گوش‌ها فرشته‌ای قرار دارد که او را ارشاد می‌کند. «وَ عَلَى الْأُخْرَى شَيْطَان مُفَتِّنٌ»؛ و به‌سمت دیگر، شیطان فتنه‌انگیزی قرار دارد که او را اغوا می‌کند. «هَذَا يَأْمُرُهُ وَ هَذَا يَزْجُرُهُ»؛ آن فرشته از یک طرف امر به خیر و از طرف دیگر از عمل زشت نهی می‌کند. «الشَّيْطَانُ يَأْمُرُهُ بِالْمَعَاصِي»؛ شیطان امر به معصیت می‌کند، «وَ الْمَلَكُ يَزْجُرُهُ عَنْهَا»؛ و فرشته می‌گوید: نکن. بعد دارد:«وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ: عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعِيدٌ مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ»1️⃣. در این روایت تحت عنوان «مَا مِنْ‌ قَلْبٍ‌ إِلَّا وَ لَهُ أُذُنَانِ»، به این مطلب اشاره می‌شود که قلب دو گیرنده دارد که امواج را دریافت می‌کنند. همچنین به دو فرستندۀ این امواج که یکی شیطانی و دیگری رحمانی است، اشاره کرده و به اینکه هر کدام از این‌ها چه می‌کنند نیز اشاره شده است. فرشته به خیر و دیگری به شر که گناه است دعوت می کند. 1️⃣الکافی، ج 2، ص266- بحارالأنوار، ج 60، ص205 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دل انسان هم گیرنده‌های دارد❗️ 📌امام‌صادق(ع) فرمود:«مَا مِنْ‌ مُؤْمِنٍ‌ إِلَّا وَ لِقَلْبِهِ أُذُنَانِ فِي جَوْفِهِ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا الْوَسْوَاسُ الْخَنَّاسُ»؛ تعبیر در این روایت این‌طور است. برای قلب مؤمن در درونش دو گوش وجود دارد که در یکی از آن‌ها شیطان می‌دمد و موج می‌فرستد. «وَ أُذُنٌ يَنْفُثُ فِيهَا الْمَلَكُ». بعد می‌فرماید:«فَيُؤَيِّدُ اللَّهُ الْمُؤْمِنَ بِالْمَلَكِ فَذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَی وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ‌»1️⃣. این معنا در روایت وجود دارد که دل انسان مصبّ دو فرستنده و دو موج است و این دل هم آن دو موج را دریافت می‌کند؛ چون ممکن است دو فرستنده امواجی را پخش کنند، ولی گیرندۀ من یک موج بیشتر دریافت نکند. امّا در مورد قلب انسان این‌گونه نیست. دو فرستنده که یکی شیطانی است و دیگری رحمانی، هر کدام موج می‌فرستند و دل انسان هم با گیرنده‌های خود، آن دو موج را دریافت می‌کند. آنچه مطرح کردم، مقدّمه‌ای برای بحث آینده است. 1️⃣الکافی، ج 2، ص267- بحارالأنوار، ج 66، ص199 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍سیاهی تخیّل و فکر گناه ❗️ 📌امام‌صادق(ع) فرمود: حواریّون آمدند و اطراف حضرت‌عیسی(ع) جمع شدند و «فَقَالُوا لَهُ‌»؛ به حضرت عرض کردند: «يَا مُعَلِّمَ‌ الْخَيْرِ»؛ ما را ارشاد کن. «فَقَالَ لَهُمْ»؛ حضرت به ایشان فرمود: «إِنَّ مُوسَى كَلِيمَ اللَّهِ(ع) أَمَرَكُمْ أَنْ لَا تُحْلِفُوا بِاللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَاذِبِينَ»؛ حضرت‌موسی(ع) آمد به شما گفت که قسم دروغ به خدا نخورید، ولی من امر می‌کنم که نه قسم دروغ بخورید و نه راست. لذا در باب قسم داریم که حتّی قسم راست خوردن هم از نظر فقهی مکروه است. بعد حضرت فرمود: آن‌ها عرض کردند: «يَا رُوحَ اللَّهِ زِدْنَا»؛ اضافه بفرمایید. «فَقَالَ إِنَّ مُوسَى نَبِيَّ اللَّهِ أَمَرَكُمْ أَنْ لَا تَزْنُوا»؛ فرمود: حضرت‌موسی(ع) آمد به شما گفت: زنا نکنید، «وَ أَنَا آمُرُكُمْ»؛ ولی من امر می‌کنم، «أَنْ لَا تُحَدِّثُوا أَنْفُسَكُمْ بِالزِّنَا»؛ تخیّل زنا هم نکنید. می‌دانید حدیث نفس یعنی چه؟ در حدیث نفس، اراده هم وجود ندارد. می‌فرماید: فکر گناه هم نکن. این به قول ما هر دو صورت را می‌گیرد. حدیث نفس؛ یعنی بالا و پایین کردن. این کار را بکنم یا نکنم. توجّه کردید! من آمدم بگویم تخیّل زنا هم نکنید. «فَإِنَّ مَنْ حَدَّثَ نَفْسَهُ بِالزِّنَا كَانَ كَمَنْ أَوْقَدَ فِي بَيْتٍ مُزَوَّقٍ»؛ کسی که از نظر درونی فکر زنا کند، مثل کسی است که در اتاقی که آن را با رنگ‌های زیبا آرایش کرده و زینت داده‌اند، آتش روشن کند، امّا آتش نگیرد. خوب دقّت کنید! «فَأَفْسَدَ التَّزَاوِيقَ الدُّخَانُ وَ إِنْ لَمْ يَحْتَرِقِ الْبَيْتُ»1️⃣. من می‌خواهم از این استفاده کنم. کسی که فکر زنا می‌کند، مثل این است که آتش روشن کند، امّا هیزمت آتش نگرفته باشد ولی از آن دود بلند شود. این دود چه‌کار می‌کند؟ اتاق را سیاه می‌کند. 1️⃣الکافی، ج 5، ص542- بحارالأنوار، ج 14، ص331 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 در ماه مبارک رمضان چه‌کاری افضل است. ❗️ 📌«شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ». می‌خواهم این را بیان کنم که در چه موقعیتی هستیم و در این موقعیت چه کاری افضل کارها به‌شمار می‌رود. فرمود:«شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ»؛ ماهی که نزد خداوند با فضیلت‌ترین ماه‌هاست؛ زمانی است که موقعیتی برتر از آن نداریم. «وَ أَيَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَيَّامِ»؛ روزهای آن بهترین روزها است، «وَ لَيَالِيهِ أَفْضَلُ اللَّيَالِي»؛ و شب‌های آن بهترین شب‌هاست، «وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ»؛ و ساعت‌های آن بهترین ساعت‌هاست. نگاه کنید! در بین ماه‌ها بهترین ماه‌ها، در بین روزها، روزهایش بهترین روزها و در بین شب‌های سال، شب‌های ماه مبارک رمضان بهترین شب‌ها و در بین ساعات عُمر، ساعات آن بهترین ساعات است. بعد دارد:«هُوَ شَهْرٌ دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّهِ»؛ ماهی است که در آن به میهمانی خداوند دعوت شده‌ و در آن «مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ» قرار داده شده‌اید. این را خوب دقّت کنید! ترک کردن؛ یعنی نخوردن، نیاشامیدن، کنار گذاشتن شهوت جنسی و... همۀ این‌ها نفی و رها کردن است. ما از این به‌دست می‌آوریم که پذیرایی خداوند از مؤمنین در این ماه، پذیرایی دیگری است. نمی‌خواهد با نعمت‌های مادّی پذیرایی کند. می‌خواهد با نعمت‌های دیگری پذیرایی کند. اگر انسان بخواهد به لذّتی مافوق لذّت‌های مادّی برسد، باید این لذّت‌های مادّی را ترک کند. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پشتوانۀ ایمان، همیشه احساسات و عواطف و محبّت ها است❗️ 📌این تعبیری که مطرح می کنم از استاد ماست. (امام خمینی(ره)) این فرمایش ایشان است. می فرمودند: ایمان، مرتبه ای از علم است که در انسان ملازم با حالت خضوع و خشوع باشد؛ نه هر علمی. خوب دقّت کنید! به تعبیر ایشان مرتبه ای از علم است که ملازم با خضوع و خشوع باشد. ایمان سر فرود آوردن روح است. این را هم بدانید که پشتوانۀ ایمان، همیشه احساسات و عواطف و محبّت ها است. این ایمان است. تصدیق عقلی، ایمان نیست. ایمان؛ یعنی علمی که ملازم با این حالت باشد که در نتیجۀ آن، روح همیشه از آن تبعیّت می کند. به چنین باور و علمی که درون را زیر و رو کند، روح را همراه خود ساخته و به سوی خود بکشاند، ایمان می گویند. در آیات و روایات جایگاه ایمان را قلب تعبیر می کنند. ایمان در این جایگاه قرار می گیرد؛ زیرا دل مخزن محبّت و احساسات است. تبعیّت نیروها و تبعیّت اعضا و جوارح از چه نشئت می گیرد؟ از دل. چه بسا خود شما هم این گونه باشید. وقتی به کسی اعتراض می کنید و می گویید: چرا چنین کردی؟ می گوید: دلم خواست. منطقاً هم نمی تواند به شما جواب بدهد؛ لذا گاهی ممکن است انسان از نظر علمی تسلیم شود، ولی از نظر قلبی، نه. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir