eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.6هزار دنبال‌کننده
155 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 ماه مهمانی خدا❗️ 📌روایت از امام‌هشتم(ع) است. این روایت را سید‌بن‌طاووس(ره) به اسناد خودش از کتاب بشارة‌المصطفی نقل می‌فرماید: «عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الرِّضَا(ع) عَنْ آبَائِهِ عن أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ(ع)»؛ امام‌هشتم(ع) از آبای گرام‌شان از امام‌علی(ع) نقل می‌کنند: «قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) خَطَبَنَا ذَاتَ يَوْمٍ»؛ حضرت فرمود: پیغمبر‌اکرم(ص) روزی برای ما خطبه خواندند. در بعضی از روایات دارد که آن روز، روز جمعۀ آخر ماه شعبان بوده است. پیغمبراکرم(ص) همین جملۀ معروف را فرمودند:«فَقَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ‌ قَدْ أَقْبَلَ‌ إِلَيْكُمْ‌ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ»؛ ای مردم! ماه خداوند با برکت و رحمت و مغفرت به شما رو آورد. بعضی از کسانی که اهل معرفت هستند می‌فرمایند: ثلث اوّل این ماه به برکات الهی، ثلث دوّم به رحمت حق و ثلث سوّم آن به مغفرت الهی اختصاص دارد. این سه کلمه را به سه قسمت در ماه اختصاص می‌دهند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 در ماه مبارک رمضان چه‌کاری افضل است. ❗️ 📌«شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ». می‌خواهم این را بیان کنم که در چه موقعیتی هستیم و در این موقعیت چه کاری افضل کارها به‌شمار می‌رود. فرمود:«شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ»؛ ماهی که نزد خداوند با فضیلت‌ترین ماه‌هاست؛ زمانی است که موقعیتی برتر از آن نداریم. «وَ أَيَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَيَّامِ»؛ روزهای آن بهترین روزها است، «وَ لَيَالِيهِ أَفْضَلُ اللَّيَالِي»؛ و شب‌های آن بهترین شب‌هاست، «وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ»؛ و ساعت‌های آن بهترین ساعت‌هاست. نگاه کنید! در بین ماه‌ها بهترین ماه‌ها، در بین روزها، روزهایش بهترین روزها و در بین شب‌های سال، شب‌های ماه مبارک رمضان بهترین شب‌ها و در بین ساعات عُمر، ساعات آن بهترین ساعات است. بعد دارد:«هُوَ شَهْرٌ دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّهِ»؛ ماهی است که در آن به میهمانی خداوند دعوت شده‌ و در آن «مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ» قرار داده شده‌اید. این را خوب دقّت کنید! ترک کردن؛ یعنی نخوردن، نیاشامیدن، کنار گذاشتن شهوت جنسی و... همۀ این‌ها نفی و رها کردن است. ما از این به‌دست می‌آوریم که پذیرایی خداوند از مؤمنین در این ماه، پذیرایی دیگری است. نمی‌خواهد با نعمت‌های مادّی پذیرایی کند. می‌خواهد با نعمت‌های دیگری پذیرایی کند. اگر انسان بخواهد به لذّتی مافوق لذّت‌های مادّی برسد، باید این لذّت‌های مادّی را ترک کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 افضل اعمال چیست؟❗️ 📌در همین روایت دارد: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَبْوَابَ‌ الْجِنَانِ‌ فِي‌ هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ»؛ درهای بهشت در این ماه باز است، «فَاسْأَلُوا رَبَّكُمْ»؛ پس شما از پروردگارتان درخواست کنید، «أَنْ لَا يُغَلِّقَهَا عَلَيْكُمْ»؛ تا درها را به روی شما نبندد؛ «وَ أَبْوَابَ النِّيرَانِ مُغَلَّقَةٌ»؛ و درهای جهنّم در این ماه به روی شما بسته است، «فَاسْأَلُوا رَبَّكُمْ»؛ پس، از خدا بخواهید آن را به روی شما باز نکند. بعد فرمود: «وَ الشَّيَاطِينَ مَغْلُولَةٌ»؛ و شیاطین در این ماه در غل و زنجیر هستند،«فَاسْأَلُوا رَبَّكُمْ أَنْ لَا يُسَلِّطَهَا عَلَيْكُمْ»؛ پس، از خدا بخواهید که شیاطین را بر شما مسلّط نسازد. لذا ماه رمضان از بهترین موقعیت‌هاست برای اینکه انسان برود گناه را بشناسد و نسبت‌به آن جبهه‌گیری و عقب‌گرد کند. ماه رمضان بهترین موقعیت است؛ چون انسان در این ماه نسبت‌به شیاطین فارغ‌تر است و بهتر می‌تواند فکر کند و به خودش رسیدگی کند. اینکه امام‌علی(ع) پرسید: افضل اعمال چیست؟ حضرت هم فرمود:«الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ»1️⃣، معنایش این است که اگر شما بخواهید به هستی که همان ضیافة‌الله است برسید، باید در این ماه راه نیستی بپیمایید. در تمام سیرهای معنوی، انانیت باید برود. خودیت باید برود. منیّت باید برود. این‌ها باید از بین برود. 1️⃣وسائل‌الشیعه، ج 10، ص314- بحارالأنوار، ج 93- ص356 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 عزّت امام؛ یعنی عظمتی که همراه با قدرت است، به‌خاطر انتسابش به ‌الله‌تعالی بود. ❗️ 📌 من به خال لبت، ای دوست! گرفتار شدم چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم من در مباحثم این را مکرّر گفته‌ام. شما می‌دانید چرا عدّه‌ای از امام‌(خمینی ره) وحشت و بیم داشتند؟ همه، حتّی مؤمنین از ایشان بیم داشتند. عزّت امام، به‌خاطر انتسابش به ‌الله‌تعالی بود. عزّت؛ یعنی عظمتی که همراه با قدرت است. اگر بخواهیم خیلی خودمانی تحلیلش‌ کنیم، باید بگوییم: امام، آخوندی بود که چیزی نداشت. قبول داریم یا نه؟ نه یک قبایی، نه یک عبایی، نه یک عمّامه‌ای! آن‌چنان چیزی نداشت. پس چگونه به این عزّت رسید؟ چون اهل تقوا بود. اصلاً ستایش و رضای مخلوق در نظرش نبود. او به دنبال این بود که ببیند خدا چه می‌خواهد. این جمله از یاد من نمی‌رود. چند سال پیش، یک وقتی فرمود: اگر همۀ شما یک ‌طرف بایستید، من یک‌طرف می‌ایستم. این، جملۀ بزرگی است. وقتی بحث دین مطرح باشد، اگر همه یک‌طرف بروید، من تک و تنها یک‌طرف می‌ایستم. نکوهش‌ها و تعریف‌های شما هیچ تأثیری در من ندارد. او می‌گفت: فقط خدا و به دنبال وظیفۀ شرعی بود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📓 🏷 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 عزّت امام؛ یعنی عظمتی که همراه با قدرت است، به‌خاطر انتسابش به ‌الله‌تعالی بود. ❗️ 📚 📓 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دو ماه استغفار، برای ماه رجب و ماه شعبان برای چیست؟❗️ 📌ابوبصیر این روایت را نقل می‌کند: «قال سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ‌اللَّه(ع) يَقُولُ‌ لَا وَ اللَّهِ»؛ امام صادق(ع) فرمود: نه به خدا! «لَا يَقْبَلُ اللَّهُ شَيْئاً مِنْ طَاعَتِهِ عَلَى الْإِصْرَارِ عَلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ مَعَاصِيهِ»؛ خداوند نمی‌پذیرد و قبول نمی‌کند هیچ‌چیز از طاعاتش را با اصرار بر هر چیزی از معاصی؛ چه کبیره چه صغیره. شما در آداب ماه‌ها، مثل ماه رجب و ماه شعبان نگاه کنید. اگر خوب دقّت کنید، می‌بینید سرآمد آداب ماه رجب، استغفار است. در ماه شعبان هم همین‌طور است. دو ماه پی در پی استغفار؛ دو ماه. چرا؟! برای همین است؛ چون می‌خواهد به بزرگترین عبادت که بزرگترین اثر، یعنی حضور در محضر مولا، بر آن بار می‌گردد، وارد شود. آیا این درست است که انسان به‌حسب‌ظاهر یک ماه از نظر بُعد حیوانی این فشارها را بر خود وارد کند و در آخر هم دستش خالی باشد؟! هیچ عاقلی چنین کاری نمی‌کند. همان‌طور که انسان قبل از هر نماز، استغفار می‌کند تا نمازش مقبول باشد، قبل از ورود به ماه رمضان هم دو ماه استغفار می‌کند تا روزه و عبادتش مقبول باشد. این استغفار برای تطهیر است. برای هر طاعتی قبلش استغفار لازم است تا انسان مبتلای به اصرار در گناه نباشد و جزو مصادیق کسانی که مصرّ به ذنب هستند، قرار نگیرد. 1️⃣الکافی، ج 2، ص288- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص337 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 استغفاری که قبل از عمل عبادتی بزرگان انجام می‌دادند، برای چیست؟❗️ 📌در روایتی از امام‌باقر(ع) دارد که حضرت فرمود: «الْإِصْرَارُ أَنْ‌ يُذْنِبَ‌ الذَّنْبَ فَلَا يَسْتَغْفِرَ اللَّهَ»؛ اصرار بر گناه، این است که مرتکب گناه شود بعد هم استغفار نکند. «وَ لَايُحَدِّثَ نَفْسَهُ بِتَوْبَةٍ فَذلِكَ الْإِصْرَارُ». به این می‌گویند اصرار به گناه. اینکه از درون استغفار نکند و حالت پشیمانی برایش ایجاد نشود. توبه؛ یعنی پشیمانی. «فَذلِكَ الْإِصْرَارُ»1️⃣. لذا این را بدانید که! من این نکته را قبل از آنکه به آثار گناهان برسیم همین‌جا می‌گویم و آن، اینکه یکی از آثار زشت اصرار بر گناه، چه کبیره و چه صغیره _فرقی نمی‌کند_ به این معنا که مرتکب گناه شود و بعد توبه نکند. این است که طاعات انسان دیگر مقبولیت نخواهد داشت. من روایت می‌خوانم. در باب عبادات به روایاتی که وارد شده و همچنین به عمل بزرگان نگاه کنید. این‌ها هر گاه می‌خواستند عبادتی انجام بدهند، قبلش استغفار می‌کردند. چرا؟ چون این عمل آن‌ها به‌خاطر توجّه به این نکته بود که اگر مرتکب گناه و خطایی _ولو کوچک و صغیره_ شده باشند، با این استغفار پاک شده و از کسانی نباشد که بدون توبه وارد عمل اطاعتی می‌شوند. چرا؟ چون عمل اطاعتی و عبادتی که مقرون به معصیت و گناه باشد، عند‌الله پذیرفته نیست. 1️⃣الکافی، ج 3، ص708- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص338 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 گناه عقل، گناه قلب، گناه نفس❗️ 📌هر یک از قوای ما که مخاطب به خطاب الهی قرار می‌گیرند و تکلیف متوجّه آن‌ها می‌شود، هر یک برای خود اطاعت و گناهی دارند. مثلاً عقل هم اطاعت و هم گناهی مخصوص‌به خود دارد گفته می‌شود شرک از گناهان کبیره است. می‌شود گفت که اکبر کبائر، شرک است. در آیات و روایات بسیاری این معنا وارد شده است. در این، شبهه‌ای نیست. توحید در مقابل شرک قرار می‌گیرد. توحید، اطاعت است و شرک، گناه. از نظر ظاهری ممکن است کسی با اعضا و جوارحش عملی انجام ندهد، ولی از نظر باطنی مشرک باشد. در این صورت گناهکار است و بزرگترین گناه را هم مرتکب شده است. شرک، فعل و عملِ عقل است. خطایی است که عقل انجام می‌دهد. آن‌طور که شایستۀ آن است، عمل نکرده است. قلب نیز گناه مخصوص‌به خود دارد. گناه قلب، یأس از رحمت1️⃣ و یا قنوط از رحمت حقّ است که در آیۀ شریفه هم به آن اشاره شده است. 2️⃣ یأس از رحمت خدا نیز از گناهان کبیره به‌شمار می‌رود. ناامیدی از رحمت حق تعالی مربوط‌به چه نیرویی از نیروهای درونی انسان است؟ دل. این دل است که امیدوار و یا ناامید می‌شود. این گناه، گناه دل است. البته گاهی بین یأس و قنوط فرق می‌گذارند و می‌فرمایند: قنوط اخصّ از یأس است. یأس همان ناامیدی درونی است، حال می‌خواهد به بیرون تراوش کرده باشد یا نه؛ ولی قنوط به آن قسم از ناامیدی گفته می‌شود که به بیرون هم تراوش کرده باشد؛ یعنی از نوع رفتار و گفته‌های شخص ظاهر شود که از رحمت خداوند مأیوس است. مثلاً کلماتی بر زبان جاری می‌کند که نشان می‌دهد این شخص از رحمت خداوند مأیوس است. این گناه، گناه قلب است. گناه دل است. نفس نیز گناه مخصوص‌به خود دارد. می‌گویند: ریا حرام است. ریا؛ یعنی چه؟ یعنی عبادتی را به انگیزۀ غیر خدا انجام دادن. این به نیّتی که در درون است باز می‌گردد. حتّی گاهی می‌بینیم فقهای ما ملکات را مطرح می‌کنند و در مورد صفاتی همچون کبر و حسد، حکم به حرمت می‌دهند. می‌فرمایند: چنین ملکاتی که از افعال نفس به‌شمار می‌روند، حرام است. تکلیف متوجّه آن‌ها می‌کنند. پس از این به افعال مربوط‌به قوای ظاهریّه از قبیل دیدن و شنیدن و چشیدن و لمس کردن می‌پردازند. بنابراین گناهان به‌حسب قوا موضوعیت پیدا می‌کنند. 1️⃣وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ... سورۀ مبارکۀ یوسف، آیۀ 87 2️⃣ قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ ؛ سورۀ مبارکۀ زمر، آیۀ 53 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir