eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.6هزار دنبال‌کننده
158 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 وسواس در امور پزشکی❗️ 📌یک طبیبی است ،این حسّاسیّت دارد، عقده روحی دارد، این عقده روحی اش روی همان امری که بیشتر عنایت دارد ظاهر می شود، این فرض کنید روی میکروب حسّاسیّت دارد، مریض را معاینه کرد، می آید اینجا یک بار دستش را با الکل استرلیزه می کند، باز شک می کند دو مرتبه بلند می شود می رود الکل می زند به دستش. این ربطی به دین ندارد. یک عقده هست. منشاء، یک عقده روحی است، منشاء عقده سرخوردگی های در زندگی. بحث روانی است. بعد چی می شود؟ یک بهم ریختگی ذهنیِ این طوری پیدا می شود، بعد سرایت در عمل می کند. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلَامُ قَالَ: «لَا يَكْتُبُ الْمَلَكُ إِلَّا مَا سَمِعَ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَاذکُر رَبَّکَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً فَلَا يَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِكَ الذِّكْرِ فِي نَفْسِكَ الرَّجُلِ اِلَّا الله عَزَّ وَ جَلَّ لِعَظَمَتِهِ» ترجمه: فرشته ای از ناحیه خداوند متعال مأمور نوشتن و ضبط اعمال انسان است، نمی نویسد مگر آن چه را می شنود. خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «در درون خودت و در کمال تضرّع و خضوع و به طور آهسته و پنهانی به یاد پروردگارت خود باش» این ذکر که در درون و نفس شخص انجام می پذیرد ، آن قدر بزرگ و شریف است که ثواب آن را هیچ کس به غیر از خداوند تبارک و تعالی نمی داند. شرح: روایت را زراره نقل می کند، زراره از اصحاب امام باقر؟ع؟و امام صادق ؟ع؟است؛ یعنی هر دو امام را درک کرده، و از بزرگان اصحاب این دو امام است، معروف است زُرارةِ بْنِ اَعْیَنْ، خیلی هم روایت نقل کرده است او. این روایت را که نقل می کند، می گوید: یادم نیست که از امام باقر ؟ع؟، این را شنیدم یا از امام صادق صلوات الله علیه، شنیدم. لذا دارد: «عَنْ أَحَدِهِمَا»؛ یعنی یک کدام از این دو تا به قول ما، یا از امام پنجم یا از امام ششم، من این جملات را شنیدم که حضرت فرمود: «لَا يَكْتُبُ الْمَلَكُ إِلَّا مَا سَمِعَ»؛ فرشته که صحیفه اعمال ما را می نویسد ها!، آن مقداری را که می شنود می نویسد. البته این از این روایت، روایات خیلی بالایی است،. خب در یک سطح پایین، جهت دارد، می خواهم بگویم. «لَا يَكْتُبُ الْمَلَكُ إِلَّا مَا سَمِعَ»؛ فرشته، رقیب، عتید ما داریم دیگر، درست است؟ رفتار، گفتار، همه چیز ما را، کردار ما را این ها ثبت می کنند، ضبط می کنند، هرچه بگویم، هر کار که بکنیم، همه را می نویسند؛ اما آن مقداری که در گفتارهایمان شد؟! این ها بشنوند می نویسند؛ مگر می شود یک چیزی ما بگوییم این ها نشنوند؟ گفتم روایت، یک روایت عجیبی است این. بعد حضرت این آیه شریفه را تلاوت کردند: « قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً »؛ به یاد بیاور پروردگارت را در حال زاری و پنهانی. شد؟! بسیار خب، بعد فرمودند: «فَلَا يَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِكَ الذِّكْرِ فِي نَفْسِكَ الرَّجُلِ اِلَّا الله عَزَّ وَ جَلَّ»، هیچ کس ثواب این ذکرِ درونیّت را نمی داند، جز خدا، «فَلَا يَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِكَ»؛ یعنی این ذکر، «فِي نَفْسِكَ»؛ که در درون، یاد خدا افتادی مگر خدا؛ ..؟ یعنی این را فرشته هم خبر ازش ندارد. حالا من این جا دو تا نکته هست حالا من می گویم: یک: و او این است که آن چه را که در قلب ما می گذرد که به یاد خدا می افتیم، آن ها را فرشته نمی فهمد. فهمیدی؟ این فرشته هم نمی فهمد. آن که در دلم، می آیی به یاد خدا می افتم، در دلم، ها، نه به زبانم، هیچ چیزی نمی گویم. همین در دلم به یاد خدا می افتم. درست است؟! یاد خدای تو دلی، این را مَلک هم نمی فهمد تا ثبت کند؛ فقط خودش می فهمد. حالا، این آن قدر عظمت دارد، حالا می گویم. ثوابش، اصلاً کسی نمی داند جز خود خدا. ثوابش را جز خود او هم، کسی نمی داند، «فَلَا يَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِكَ الذِّكْر فِي نَفْسِكَ الرَّجُلِ اِلَّا الله»مگر خدا، چرا؟ «لِعَظَمَتِهِ»؛آخرش، حالا به قول ما، حالا نمی گویم، این جا هم جایش نیستش. یا به قول ما، ضمیرش برمی گردد به ذکر یا مذکور، یا مال عظمت این است که در دل یاد کردی یا مال عظمت خداست که تو به یاد او افتادی. فهمیدی؟! من این را می گویم. خیلی ها می آیند به من می گویند، یک سفارشی به من بکن. هی می آیند به من می گویند. گفتم خدا یادتت نرود. به آن ها دارم می گویم، حالا اگر نشنیدید همه تان بشنوید. هی می گویند یک سفارشی به من بکن. سفارش می خواهی ؟ خدا یادت نره! نمی خواهد به زبانت بگویی. فهمیدی؟ تو دلی یادت نرود، این تو دلی ات را حتّی فرشته هم نمی فهمد، درست است؟ و آن قدر ثوابش بالاست این، که هیچ کس جز خدا نمی داند. چرا؟ چون این ذکر، خودش عظمت دارد، چون مذکور عظیم است، بزرگ است. الکافی، جلد 2، صفحه502 - وسائل الشيعه، ج 7، ص 163 - بحار الأنوار،ج 90، ص 342 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
20.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلَامُ قَالَ: «لَا يَكْتُبُ الْمَلَكُ إِلَّا مَا سَمِعَ وَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَاذکُر رَبَّکَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خِيفَةً فَلَا يَعْلَمُ ثَوَابَ ذَلِكَ الذِّكْرِ فِي نَفْسِكَ الرَّجُلِ اِلَّا الله عَزَّ وَ جَلَّ لِعَظَمَتِهِ» ترجمه: فرشته ای از ناحیه خداوند متعال مأمور نوشتن و ضبط اعمال انسان است، نمی نویسد مگر آن چه را می شنود. خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «در درون خودت و در کمال تضرّع و خضوع و به طور آهسته و پنهانی به یاد پروردگارت خود باش» این ذکر که در درون و نفس شخص انجام می پذیرد ، آن قدر بزرگ و شریف است که ثواب آن را هیچ کس به غیر از خداوند تبارک و تعالی نمی داند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 وسواس در امور عبادتی❗️ 📌در عبادتی اش هم همین است. الوهیّتش هم همین است. پرستش، در بُعد و کانال پرستشی هم همین است. روی این جنبه خیلی حسّاسّیت دارد طرف، اگر عقده داشته باشد اینجا ظاهر می شود. یا اگر در من نباشد، یک کسی را می بینم فرض کنید ایستاده الله اکبر می خواهد بگوید، دائم می گوید: ال، ال، دو تا، سه تا، چهار تا، یک مدّتی که آدم با این باشد، ما هم می شویم الی. کی بود نقل می کرد می گفت به اینکه کسی بود گرفتار این حالت بود، می گفت ال بعد می گفت نشد، ال، نشد، چند مرتبه تا اینکه گفت: «الله اکبر» بعد گفت: شد، «بسم الله الرّحمن الرّحیم». حالا شد. این ربطی به مسئله دین ندارد، دقّت کنید ریشه اش را. لذا نمی توانیم ما این را مقیاس قرار بدهیم برای دین، بگوییم کسانی که این حالت هست در آن ها، دستش را زیاد آب می کشد، زیاد تکرار می کند، این ها آدم های خیلی خوبی هستند. آدم باید شعور داشته باشد. علمی بداند مطلب را. یک کسی بود خیلی این حالت در او بود، توسوس در طهارت و نجاست، می گفتند: همیشه دستکش دستش می کرده که دستش به چیزی نخورد، امّا پولش را ربا می داد. این ها ملاک دین نیست. بنابراین نظرم این بود اگر کسی بگوید: وسواس منشاءش دین است. امّا خیلی بی شعور است این. وسواس منشاءش دین است، نه منشاءش دین نیست. وسواس منشاءش دو تا چیز است، یک: سرخوردگی های در زندگی، عقده روحی و عقده روحی، این به این سبک ظاهر می شود، درهم ریختگی اندیشه، عمل هم این طور می شود، در بُعدی که حسّاسیّت دارد. در همه ابعاد هم نمی آید. در آن بعدی که حسّاسیّت داری می آید. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 سرایت وسواس در روابط اجتماعی❗️ 📌منشاء دوّم مسئله منابهه و محاکات است که یک قانونی است و آن اینکه شما نگاه می کنید می بینید که یک کسی یک عملی را انجام داد، خودت عقده روحی نداری، هیچی، می بینید یک کسی یک عملی را انجام داد، تکرار کرد. مثلاً فرض کنید در همین بُعد مادّی، شما تاجر هستید او هم تاجر است، یک مرتبه، دو مرتبه، سه مرتبه رفتید پیشش می بینید خیلی در معاملاتش سختگیری می کند، یواش یواش اثر می گذارد روی شما. منابهه و محاکات این طوری است که می گویند: یک عملی یک کسی انجام می دهد او متذکّر می کند دیگری را، متنبّه می کند، آگاه می کند او را، آگاه میکند، این هم حکایت می کند این فعل را. مثال بزنیم: یک کسی اینجا نشسته دهن دره می کند، تا قبل از اینکه او دهن دره نکند من دهن دره نکرده ام، تا دهن دره کرد ناگهان من متوجّه می شوم شروع می کنم به دهن دره کردن. این می شود منابهه و محاکات. جواب دهنده دهن دره او هستم. این حالت در بشر هست، منابهه می گویند، محاکات. از این راه پیدا می شود، یک مدّتی با او زندگی کردی خودت عقده ای نداشتی، ولی مثل عقده دارِ می شوی. در پول شمردن وسواس نداشتی، با یک کسی که وسواس در پول شمری دارد، بعد این طوری می شوی. همین طور می آید جلو. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 بنده در دعایی که در حال اجابت است چه‌کند ❗️ 📌پیغمبراكرم(ص) به طور كلّی می گوید: «قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ(ص): مَا یَمْنَعُ أَحَدَكُمْ إِذَا عَرَفَ الإِجَابَةَ مِنْ نَفْسِهِ فَشُفِىَ مِنْ مَرَضٍ أَو قَدِمَ مِن سَفَرٍ یَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بِعِزَّتِهِ وَجَلالِهِ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ»؛حضرت‌می فرماید: چگونه است كه هرگاه یكی از شما می بیند كه دعایش دارد به اجابت می رسد و خدا به دعایش جواب داده، «عَرَفَ الإِجابَة مِن نَفسِهِ»؛ حضرت‌مثال می زند: فرض كنید كه شخصی بیماری ای داشته و بعد می بیند كه آرام آرام بیماری اش فروكش می كند و یا شخص دیگری مسافری داشته و از او خبری ندارد، امّا خبرش می آید كه به سلامت رسیده است. سلامتی دارد می آید و امثال این ها. حضرت‌مثال می زند تا ما بفهمیم. در این مواقع چه چیزی جلوگیر از این می شود كه وقتی این شرایط پیش می آید بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بِعِزَّتِهِ وَجَلالِهِ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ»1️⃣؛ سپاس خداوندی را كه با عزّت و جلال او كارهای نیك انجام می گیرد. این، تشكّر و سپاسگزاری است؛ تعبیر ساده و خودمانی می كنم. حضرت‌می گوید: نمك به حرام نباش! دعا كردی و می بینی كه انگار گره، آرام آرام دارد باز می شود؛ پس زود به محضر خدا برو و بگو: «اَلحَمدُ لِلّٰهِ»؛ خدایا! سپاس تو را است كه به عزّت و جلالت عنایت می كنی. به تعبیر من بعد از دعا، اگر اجابت را می بینید، نمك به حرام نباشید. 1️⃣کنزل‌العمال، ج6، ص719 - نهج الدّعا، ج1، ص222 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
10.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 بنده در دعایی که در حال اجابت است چه‌کند ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 بنده در تأ خیر اجابت دعا چه‌کند❗️ 📌پیغمبراكرم(ص) فرمودند: «إِذَا سَأَلَ أَحَدُكُمْ رَبَّهُ مَسْأَلَةً فَتَعَرَّفَ الاسْتِجَابَةَ فَلْیَقُلِ»؛ اگر یكی از شما از پروردگارش درخواستی كرد و بعد هم دید كه دارد به اجابت می رسد، بگوید: «فَلْیَقُلِ». اینجا حضرت‌امر می كند، «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بِعِزَّتِهِ وَجَلالِهِ تَتِمُّ الصَّالِحَاتُ». این، برای جایی است كه نشانه های اجابت را می بینم. امّا در جایی كه تأخیر در اجابت را می بینم، «وَ مَنْ أَبْطَأَ عَنْهُ مِنْ ذَلِكَ شَیءٌ»؛ هر كس در اجابت دعایش تأخیر دید، «فَلْیَقُلِ»؛ بگوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ»1️⃣ ؛ خدا را در هر حال سپاس می گویم، چه در حالی كه دارد به من می دهد و چه زمانی كه هنوز به من نداده است. چرا؟ مسئله این است و بحثی هم در دعا داریم. این بحث را سابقاً كرده ام و چند سال پیش هم مفصّل در بحث های دعای من وجود دارد. از اموری كه در دعا از آن منع شده و البته مضرّ هم هست، مسئلۀ استعجال در اجابت است. یك وقت می بینید كه اجابت می رسد و معلوم است كه چگونه با خدا برخورد می كنم. امّا آنجایی كه می بیند هنوز خبری نشده، در اینجا باید اشاره كرد: مراقب باشد تا حالت استعجال در اجابت برای او پیش نیاید؛ چون همین حالت موجب می شود كه در اجابت تأخیر بشود. تا خدا می بیند این حالت پیدا شد، می گوید: فعلاً دست نگه دارید و به او ندهید. نه اینكه مطلقاً به او ندهید. حالا نمی خواهم بگویم که چه بسا گاهی خود ما هم همین طور باشیم. در باب استعجال در دعا، روایت می خوانم و مطلب را هم معنا می كنم. 1️⃣کنزل‌العمال، ج2، ص72 - نهج الدّعا، ج1، ص222 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و چهارم @mojtabatehrani_ir