﷽ 📍 خطاب خداوند به حضرت داود(ع)؛برگرد بسوی مردم شاید یک بنده روگردان را بسوی من بیاوری❗️ 📌در روایتی دارد: «وَ رُوِی أَنَّ دَاوُدَ(ع) خَرَجَ مُصْحِراً مُنْفَرِداً»؛ داود تنهایی به صحرا رفت. «فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ یَا دَاوُدُ مَا لِی أَرَاكَ وَحْدَانِیّاً»؛ خدابه او وحی کرد: ای داود! چه شده؟ تو را در بیابان تنها می‏بینم که قدم می‏زنی؛ «فَقَالَ إِلَهِی اشْتَدَّ الشَّوْقُ‏ مِنِّی‏ إِلَى لِقَائِكَ» گفت: خدایا! شوق من نسبت به اینكه تو را ملاقات كنم، شدّت پیدا كرده است؛ یعنی برای دیدار تو آمده‏ام؛ به عشق دیدار تو این‎طور سر به بیابان زده‏ام، «وَ حَالَ بَینِی وَ بَینَ خَلْقِكَ»؛ این بین من و خلق تو حائل شده است؛ «فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیهِ»، خدا به او وحی كرد: «ارْجِعْ إِلَیهِمْ»؛ برگرد و به سوی مردم برو، «فَإِنَّكَ إِنْ تَأْتِنِی بِعَبْدٍ آبِقٍ»؛ شاید یكی از بنده‏هایی را كه از من روگردان شده‏، برگردانی و به‎سوی من بیاوری. «أُثْبِتْكَ فِی اللَّوْحِ حَمِیداً»1️⃣. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 14، ص41 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خطاب خداوند به حضرت داود(ع)؛برگرد بسوی مردم شاید یک بنده روگردان را بسوی من بیاوری❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 برای جوان ها طلب مرگ نکنید؛ بلکه دعا کنید❗️ 📌در باب مسئلۀ پذیرش خیر و حق، جوان سریع تر می پذیرد. هم زود خراب می شود و هم از آن طرف زود آباد می شود. البتّه در اینجا نمی خواهم این بحث را مطرح كنم، امّا از نظر غالب انبیا(ع) مسئله همین است. ائمّۀ(ع)ما هم به این نكته توجّه داشته اند كه جوان‎ها زودتر رو به خیر می آورند؛ پس چرا به ضرر آن ها دعا می كنی؟ برایش دعای خیر كن. برای هدایتش دعا كن. چون گرفتاری پیدا كرده، دعا كن تا مشكلش حلّ شود. مگر خدانمی تواند!؟ نمی‎فهمم چه‎طور است که خدای ما همه‎كاره نیست؟ یعنی ما خدا را همه‎كاره نمی دانیم. چطور به او می گویی: خدامرگت بدهد! پس معلوم می شود خدامی تواند او را مرگ بدهد؛ آیا اگر نتواند، به او می گویی؟ تو می دانی كه خدامی تواند او را مرگ بدهد، لذا می گویی: خدایا! مرگش بده! بنابراین همان طوركه خدامی تواند، مرگ بدهد، آیا می تواند اصلاح هم بكند یا نه؟ این چه دیدگاهی نسبت به خداست؟ نسبت به ضرر، چنین دیدگاهی است، امّا نسبت به نفع، مشكوك عمل می‎کنیم. چرا باید این‎طور باشد؟ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَن علی ٍ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «لِلْمُتَّقِي ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ إِخْلَاصُ الْعَمَلِ وَ قَصْرُ الْأَمَلِ وَ اغْتِنَامُ الْمَهَلِ» ترجمه: متقی و انسان با تقوا سه علامت و نشانه دارد: تمام اعمال او خالصانه و مخلصانه فقط برای خداوند است. آرزوهایش کوتاه بوده و فرصت ها را غنیمت می شمارد. شرح: روایتی را در گذشته عرض کردم در باب مسئله این که انسان، عمل نیک انجام می دهد. سرّا هم انجام می دهد ها!، مخفی. چندتا من همین جور روایت دیگر را آمدیم. بعد این را برایش به عنوان سرّ می نویسند، که معادل هفتاد عمل نیک می نویسند که آشکار انجام بدهد. یک مرتبه بازگو می کند، می گوید، این می شود جهراً، پاکش می کنند آن را، روایت گذشته مون این بود، پاکش می کنند. به عنوان حسنه ای را که به اصطلاح علناً انجام داده می نویسند، به آن مقدار. گفتم: شصت و نه تایش از بین می رود. بار دوّم می گوید. وقتی گفت، پاکش می کنند، این را ریائاً می نویسند. خب، این جا آخر کار، ریا در مقابلش چیه؟ اخلاص. درست است یا نه؟! ریشه کار چی بوده، به این جا کشیده؟ آدم، آخه آدمِ عاقل،هان؟! آدم متدیّن عاقل،که نمی آید کاری را که کرده، این را که هفتاد پاداش می دهند، این را ورش دارد، چه کارش بکند؟ بیاید همین جور دانه دانه بساباند بعد تهش بشود ریا، هیچی به هیچی! بلکه عکسش هم بشود. این مال کمبود تقوای است، من خواستم این را بگویم.این روایت تکراری است، امروز خواندم من. حالا من برای این خواندم، و آن این است به اینکه من یک نکته ای را می خواهم عرض کنم و او این است که، انسان اگر، مراقبت از نظر تقوایی داشته باشد، همان مرتبه اوّل تقوا؛ یعنی پرهیز از معاصی،گوش می کنید چه می خواهم بگویم؟ اگر داشته باشد، آن مسائل پیش نمی آید واسه اش. توجّه کنید! یعنی شیطان این را نمی آید فریب بدهد که عمل نیکش را بازگو بکند، بعد بار دوّم هم باز، بازگو بکند، ته بساط دست خالی چیه؟بماند. شیطان از دو راه انسان را فریب می دهد، به طور کلّی اش را دارم می گویم. یک: و او این که اگر توانست، می کشدش به این که معصیت بکند. این راه اوّلش است، می فهمی؟!: معصیت، گناه. درست است یا نه؟ اگر دستش نرسید به اینکه، دید هر کارش می کند ها! که نمی تواند، درست است؟! دروغ بگوید، غیبت بکند، مال مردم را بخورد، همین جور بیا بیا گناهانی که ما داریم، معاصی. درست است یا نه؟ نمی تواند بیاید، این جور عاجز می شود. راه دوّم را انتخاب می کند. گوش کنید. راه دوّم این است که می آید حسناتش را خراب می کند. دو راه. راه اوّل آن، اگر بسته شد، دید نمی تواند بکشدش به گناه، می آید چه کار می کند؟ این راه دوّم. حالا، این راه دوّم که بعد به این جا کشیده می شود. توجّه می کنید چه عرض کردم؟! این مال این است که آن زیربنای تقوایی اش سست است این. علی (ع)می فرماید: «لِلْمُتَّقِي ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ»؛ متّقی را علی (ع)، گوش می کنید چه می خواهم بگویم؟ آن قدر برایش علامت گفته شاید قریب صدتا گفته است، تا کم و زیادش، اگر توی روایات آدم جمع بکند. می فهمی چه می گویم؟! در یک خطبه اش، شاید حدود پنجاه، شصت تا گفته؛ اما این جا روی سه تا دانه دست می گذارد. سه تا دانه.

اوّل: «إِخْلَاصُ الْعَمَلِ»؛ یعنی چی؟ یعنی این اوّلی که عمل را دارد انجام می دهد، خالصاً مخلصاً لوجه الله، هیچ چیز دیگری جز خدا نباشد. این ریشه از تقوا می گیرد. رسیدید...؟ اگر این جوری باشد، آن جا هم شیطان را عاجزش می کند. رسیدید شما به عرض من؟! من غرضم این، همین تکه اوّلش بود. دیگر توی حسنات این ها نمی تواند دست ببرد. از آن راه هم نمی تواند این را فریبش بدهد. عمده این است که انسان، کاری را که می کند برای خدا، به عنوان حسناتش، صالحاتش انجام می دهد؛ مقیّد باشد به این که حتّی رضایت خودش هم تویش نباشد. نه رضای دیگران، آن که می شود ریا، درسته؟ رضای خودم هم نباشد، رضای خدا فقط باشد. شد؟ این جا دیگر هیچ کار نمی تواند شیطان بکند.لذا علی علیه السلام میفرماید: «لِلْمُتَّقِي ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ»؛ یک: «إِخْلَاصُ الْعَمَلِ»؛ بعد دوّمیش را می فرماید؛ و آن چی چی است؟ «قَصْرُ الْأَمَلِ»؛ و آن این است به این که یا آرزوهایش کوتاه باشد، من این را چون قبلاً گفتم، دیگر باز نمی کنم، اشاره می کنم و رد می شوم، یا این که نه، بودنش در دنیا، طول امل؛ یعنی این که آدم حالا حالاها هستم. نه. هیچ وقت فکر نمی کند که حالا حالاها هستم توی دنیا، همیشه به فکر این است که نکند الان بمیرم، «قَصْرُ الْأَمَلِ»؛ معنایش این است. همیشه توی این فکر است که نکند یهویی بیوفتیم، حالا تالاپی بیفتیم، مثل بقیّه که افتادند و مُردند؛ ما استثنایی نیستیم که، شد؟ سوّمی اش هم بعد می گوید: «وَ اغْتِنَامُ الْمَهَلِ »؛ یعنی چی؟ یعنی این زمانی را که زمان حیاتش در این دنیا هست، غنیمت می می شمرد. توجّه کنید! مَهَل؛ یعنی زمان و همین فرصتی که از نظر زمانی در دستش هست. و ازش بهره می گیرد برای چی؟هان! آخرتش. حالت تسویف به قول ما که حالا بعد، بعد انجام می دهم، ندارد این، توجّه کنید. غرر الحکم و درر الکلم، صفحه 548 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَن علی ٍ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «لِلْمُتَّقِي ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ إِخْلَاصُ الْعَمَلِ وَ قَصْرُ الْأَمَلِ وَ اغْتِنَامُ الْمَهَلِ» ترجمه: متقی و انسان با تقوا سه علامت و نشانه دارد: تمام اعمال او خالصانه و مخلصانه فقط برای خداوند است. آرزوهایش کوتاه بوده و فرصت ها را غنیمت می شمارد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اعمال روز 25 ذی القعده، روز دحوالارض، از کتاب المراقبات میرزا جواد ملکی تبریزی❗️ 📌کار مهم در این ماه آگاهی از نعمتهایی است که خداوند در روز دحوالارض؛ گسترش زمین به بشر ارزانی داشته است. زیرا آگاهی از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است. همانگونه که در روایات بر این مطلب تصریح و در علم اخلاق ثابت شده است.در روایات زیادی آمده است که در بیست و پنجم ذی القعده کعبه نصب گردیده، زمین گسترده شده، آدم پایین آمده، خلیل و عیسی (علیهما السلام) متولد شدند و رحمت پخش شده است.از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنجم ذی القعده بود. کسی که این روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند، پراکنده نمی گردند مگر این که خواسته آنان داده می شود. در این روز یک میلیون رحمت نازل می شود که نود و نه هزار تای آن برای روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود. دو رکعت نماز در این روز روایت شده است: پیش از ظهر، دو رکعت نماز با یک بار حمد و پنج بار شمس و ضحی خوانده و بعد از سلام بگوید: لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم و دعا کرده و بگوید: یا مقیل العثرات! أقلنی عثرتی. یا مجیب الدعوات! أجب دعوتی. یا سامع الاصوات اسمع صوتی و ارحمنی و تجاوز عن سیئاتی و ما عندی،یا ذالجلال و الاکرام!نیز مستحب است دعایی را که اول آن یا داحی الکعبه است بخواند. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جوان ها زودتر به خیر رو می آورند❗️ 📌امام‎ صادق(ع) به شخصی از اهل بصره رو كرد و گفت: «أَتَیتَ الْبَصْرَةَ»؛ بصره رفته ای؟ «قَالَ: نَعَمْ قَالَ كَیْفَ رَأَیتَ مُسَارَعَةَ النَّاسِ فِی هَذَا الْأَمْرِ»؛ بصری ها را راجع به گرایششان به ما چطور دیدی؟ «هَذَا الْأَمْرِ»، به این معنی اشاره دارد، یعنی نسبت به امامت ما، «وَ دُخُولَهُمْ فِیهِ»؛ و گرایش آن‎ها در ورود به تشیّع چگونه است؟ «فَقَالَ: وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَقَلِیلٌ»، گفت: خیلی كم است. حضرت به او فرمود: «فَقَالَ عَلَیْكَ بِالْأَحْدَاثِ فَإِنَّهُمْ أَسْرَعُ إِلَى كُلِّ خَیرٍ»1️⃣؛ بر شما باد به جوان ها! این‎ها زودتر رو به خیر می آورند. پیغمبراكرم(ص) چه گفت؟ گفت: برای جوانانتان هیچ ‎وقت تمنّای شرّ نكنید. چرا؟ چون از چند حالت خارج نیست. و در روایت گذشته به تک‎تک آن‎ها اشاره کردند. غرض اینكه، در اسلام اصل بر جذب است نه دفع. اگر من نمی توانم، نا توانی من است كه نمی توانم. بگذار یك نفر دیگر این راه كج را راست كند. اگر بنا بود انبیا(ع) خسته شوند، قبل از همه باید پیغمبر(ص) خسته می شد؛ امّا محکم ایستاد و الآن نگاه كنید که هدفش عالم گیر شده است. او آن روز را نگاه نمی كرد، بلکه چیز دیگری را می دید. در مورد ائمّه(ع) همین‎طور است. حتّی این اصطلاح را خیلی شنیده اید و در روایات مان هم داریم كه از آن‎ها به سفینه؛ یعنی كشتی تعبیر می كنند. كشتی ها معمولاً این‎ گونه اند؛ به‎خصوص در بین آن‎ها كشتی خاصّی هم داریم كه اسم خاصّی روی آن گذاشته اند: کشتی نجات، «سَفِینَةُ النِّجَاة». ائمّه(ع) جذب می كردند و همیشه دنبال این بودند که به تعبیر ما دست گیری کنند. طرد كردن در بین آن ها وجود نداشته است. نه لفظاً و نه عملاً طرد نمی كردند، چه برسد به اینکه دعای به ضرر كنند. چنین چیزی اصلاً و ابداً در بین آن ها وجود نداشته است. جلسۀ گذشته گفتم که خودِ پیغمبر(ص) را بسیار اذیّت كردند، امّا می‎گفت: خداهدایتتان كند! و تحمّل می كرد. اما در بین آن‎ها یك نفر را داریم كه اسم خاصّ خودش را دارد و او امام حسین(ع) است. 1️⃣بحارالأنوار، ج 23، ص236 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_6 📝 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در روایتی امام علی(ع) می فرماید: «أَسْعَدُ النَّاسِ الْعَاقِلُ»1️⃣؛ سعادت مندترین مردم شخص عاقل است. ❗️ 📌عقلی که در این روایات هست، همان است که در معارف اسلامی این چنین معنا شده است: «الْعَقْلُ مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَانُ »2️⃣. عقلی که انسان به وسیلۀ آن، خالق و مبدأ هستی را شناسایی می کند. امّا همین سعادت عقلانی برای انسان حاصل نمی شود مگر اینکه سعادت نفسانی برای او حاصل شود. گفته شد که سعادت نفسانی، عبارت است از مهار شدن قوای حیوانی؛ یعنی شهوت و غضب در درون انسان. در مباحث اخلاقی گفته می شود: عقلی می تواند صحیح ادراک کند که به اسارت شهوت و غضب نرفته باشد؛ به عبارتی عقلی می تواند کار متناسب با خودش را انجام دهد که شهوت و غضب دست و بالش را نبسته باشد. اگر گرد و غباری از شهوت و غضب روی عقل نشسته باشد، عقل نمی تواند صحیح ادراک کند و ادراکاتش قابل اعتماد نیست. 1️⃣ غررالحکم و درر الکلم، ص 187 2️⃣ وسائل الشيعه، ج‏15، ص 205 - بحاراالانوار، ج 1، ص 116 〰〰〰〰〰 📚 #معارف_اسلامی 📕 #سعادت_و_شقاوت_انسان 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 شعور دینی برای انسان ایمنی بخش است❗️ 📌روایت از پیغمبراکرم(ص) است.«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَوَّلُ العِبَادَهِ المَعرِفَةُ بالِلَّهِ». اصلاً می گوید عبادت پرستش نیست. چیست؟ شعور و معرفت به خدا است و بیش از این نیست. از امام صادق (ع)است. «أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الْعِلْمُ بِاللَّهِ». در روایت قبل تعبیر به معرفت بود در این روایت علم است. روایت از امام علی (ع)است: «قال عَلَیهِ السَّلَامُ سَكِّنُوا فِي أَنْفُسِكُمْ مَعْرِفَةَ مَا تَعْبُدُون »؛ در جان هایتان جاسازی کنیدشعور را. آن موجودی که می‎خواهی بپرستی؛ شعور آن‎ را جاسازی کن، «حَتَّى يَنْفَعَكُمْ مَا تُحَرِّكُونَ مِنَ الْجَوَارِحِ بِعِبَادَةِ مَنْ تَعْرِفُون»1️⃣؛ تا سود ببخشد به شما آن حرکت های جوارحی بیرونی درسته یا نه؟ که دارید با آنها به اصطلاح عبادت می‎کنید. آن موجودی را که چیه؟ بهش شعور پیدا کردی. یعنی اگر نباشد این شعور، این ها هان؟ بی فایده است. بروید دنبال شعور دینی. توجّه کنید چه می گویم. این زیربناست. ایمنی‎بخش شما شعور دینی شماست. 1️⃣بحارالأنوار، ج 1، ص 215 بحارالأنوار، ج 75، ص 63 〰〰〰〰〰 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 شعور دینی برای انسان ایمنی بخش است❗️ 〰〰〰〰〰 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی 🎞 #كليپ_تصويرى @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 یکی از بزرگ ترین نعمت ها❗️ 📌یکی از بزرگ ترین نعمت های الهی نعمت زمان های خاصی است که خداوند عنایت کرده است به ما از نظر بهره گیری های معنویه، «و ذکرهم بایام الله» یکی از آن ایام الهی این دهة اول ذی الحجه است دوستان، می خواستم دیگر سفارش کنم. بسیار بسیار ماه بزرگواری است ذی الحجه، حالا چه مانعی دارد که این مختصر دعاهایی که وارد شده است بخوانیم درش توحید است، لا اله الا الله همان شروع می کند، این ها بُعد معنوی انسان را تقویت می کند، و ما داریم در روایات که صلحا وقتی وارد این ماه می شدند خوب بهره گیری می کردند تا این که اواخر این دهه به که عرفه ختم می شود چقدر زیباست، از بهترین ایام است لذا اوسیکم به این که ان شاء الله از این ایام که از ایام الهی است، از نعمت های بزرگ حق است ما بهره گیری کنیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📕 بحث شکر #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir