﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دادن امکانات برای بستر باز کردن ظلم گناه است❗️ 📌صورت بعدی، بستر باز کردن برای سوءاستفاده دیگران است. به این معنا که اگر انسان قصد نداشته باشد کمک کند به فعلی که مبغوض مولا و اثم است و می داند که طرف مقابل هم الآن در ذهنش این نیست که برود و گناهی انجام دهد و به تعبیر علمی «ارادۀ فعلیّه» نسبت به اثم و اسائه ندارد، امّا این را می داند که اگر به او کمک کند یا اسباب را در اختیارش قرار دهد و میدان را برایش باز کند او به این فکر می افتد که گناه کند، اینجا هم عقل می گوید که اعانه و فراهم کردن مقدّمات، قبیح است. مثلاً تا پول به او نداده ای، دنبال خلاف کاری نمی رود؛ الآن هم اصلاً در فکر خلاف کاری نیست و ارادۀ فعلیّه نسبت به اثم ندارد، امّا وقتی امکانات را در اختیارش گذاشتی و شرایط را فراهم کردی، به فکر گناه می افتد. از نظر علمی به این می گویند: «تجدید اراده». استاد ما (ره) می فرمایند: این، با آنجایی که ارادۀ فعلیّه نسبت به اثم داشت هیچ فرقی نمی کند و عقل اینجا هم حکم به قُبح می کند و این هم مثل همان گناه است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دادن امکانات برای بستر باز کردن ظلم گناه است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حرمت صورت‌های مختلف قرار دادن ابزار برای انجام فعل حرام❗️ 📌 این حرف‌هایی که دارم می‎زنم تمام استدلال‌های امام (ره) است در حرمت اعانۀ بر اثم. که فقیه طبق‌آن هم فتوا می‎دهد. صورت دیگر، جایی است که فراهم نکردن اسباب و مقدّمات و در اختیار قرار ندادن امکانات گناه، هیچ اثری در عدم وقوع آن فعل حرام نداشته باشد؛ یعنی آن فعل حرام را از هر راهی که بتواند انجام می دهد و کمک نکردن من هم هیچ تأثیری در عدم ارتکاب حرام ندارد.مثلاً کسی آمده است پیش من که نردبان بخرد تا برود دزدی: من هم نمی خواهم دزدی بشود، امّا می دانم اگر من این نردبان را نفروشم، این طور نیست که او دزدی نکند. مغازه های نردبان فروشی زیاد است؛ می رود از دیگری می خرد. حالا اگر من به او نردبان بفروشم، این فروختن من چه حکمی دارد؟ یا مثلاً پدر می داند فرزندش با گرفتن پول می خواهد برود لودگی و گناه کند، امّا می داند که اگر او پول را ندهد، مادر مخفیانه به او پول می دهد و بالاخره او کار خودش را می کند. حالا آیا این برای پدر مجوّز می شود که به او پول بدهد؟از محیط خانوادگی شروع می‎کنم تا می‎روم در سطح مملکت. استاد ما (ره) می فرماید: اصلاً و ابداً این مجوّز اعانۀ به اثم نمی شود و این صورت هم از مواردی است که عقل حکم به قُبح مساعدت می کند. نگو «من اگر نردبان نفروشم، دیگری می فروشد»؛ نگو«من اگر پول ندهم، مادرش می دهد»؛ ببین وظیفۀ تو چیست! تو نباید به اثم کمک کنی! بنابراین تمام این صُوَر حرام است: چه «قصد توصّل» داشته باشی که دیگری حرام را انجام دهد و چه قصد نداشته باشی، ولی بدانی که حرام را انجام می دهد، چه او «ارادۀ فعلیّه» داشته باشد برای انجام حرام و چه ارادۀ فعلیة نداشته باشد و مساعدت تو موجب فراهم شدن بستر برای تجدید اراده اش شود، چه مساعدت تو و تهیّۀ اسباب توسط تو «مدخلیّت» داشته باشد در ایجاد آن فعل حرام و چه مدخلیّت نداشته باشد؛ تمام این چند صورت حرام است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حرمت صورت‌های مختلف قرار دادن ابزار برای انجام فعل حرام❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ اَنَّهُ قِيلَ لِأَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «أَيُّ النَّاسِ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ علیه السلام أَخْوَفُهُمْ لِلَّهِ تَعَالَی وَ أَعْمَلُهُمْ بِالتَّقْوَى وَ أَزْهَدُهُمْ فِي الدُّنْيَا» ترجمه: سؤال شد از امیرالمؤمنین(ع) که از میان مردم چه کسی مورد نظر خداوند عزّوجلّ بوده و بهترین مردمان نزد خداوند می باشد؟ حضرت علی (ع)فرمودند: آن کسی که از نظر نفسانی بیم و خوفش از خداوند بیشتر باشد و همواره در راه تقوا قدم برمی دارد و کمترین وابستگی به دنیا را دارد. شرح: روایت نقل شده است که شخصی به علی(ع)، عرض می کند: چه کسی در بین مردم یا چه کسانی از مردم، مورد نظر خداوند قرار می گیرند و به تعبیری خداوند، آن ها را انتخاب می کند. خیر؛ خوب است به معنای خوبی است؛ ولی انتخاب است این جا. هان؟! یعنی خوبانی که مورد نظر خدا قرار می گیرند. علی (ع)، سه تا نشانه فرمود، به تعبیر من، که هر کدام در رابطه با یکی از ابعاد وجودی انسان است، اگر آدم بخواهد تحلیلش بکند. یکی نفس، دیگری اعضا و جوارح ظاهری است، دیگری قلب. قلب غیر نفس است. در رابطه با هر کدام یک نشانه حضرت فرمود. اما در رابطه با نفس: آن انسانی که از نظر نفسانی بیمش از خدا بیشتر باشد، «أَخْوَفُهُمْ لِلَّهِ تَعَالَی»؛ یعنی آن کسانی را که خوف از خدا ندارند، مورد نظر خدا نیستند. بله، حالا البتّه این یک چیزی دارد نمی خواهم من وارد آن بشوم. هر به اصطلاح ما، شخصی از مؤمنین نسبت به مراتب خوف مختلف می شود، توجّه کنید. اولیاء خدا مثلاً خوف از عظمت خدا دارند؛ امّا من باید خوفم از چی باشد. از این که نکند من را توی جهنّم ببرد که پایین ترینش هم، همین است. اوّل حضرت رفتند سراغ این نشانه، «أَخْوَفُهُمْ لِلَّهِ تَعَالَی»؛ این، از نظر نفسانیش این جور باشد، این جور نباشد که از خدا نترس باشد. می فهمید چه می خواهم بگویم؟ من یک نکته ای را به شما عرض کنم و آن این است به این که آنی که بیم از خدا دارد نعوذبالله، علی فرض که شیطان هم او را اغوا بکند،ها! فهمیدید؟ فریب بدهد و دستش آلوده به خطا و گناه بشود، می لرزد هنگام معصیت، من یک نشانه خیلی عمومی گفتم،ها! سطح پایین. بی باکانه معصیت نمی کند، می فهمی چه می خواهم بگویم؟ شد؟! پُر رو نیست به تعبیر من، خیلی همچین می آورم سطحش را پایین، شد؟! نه؛ ته دلش می لرزد، از این که دارد معصیت می کند؛ از این که دارد دروغ می گوید، از این که دارد غیبت می کند، از این که همین جور، دارد مال مردم را می خورد.همین جور برو جلو، دانه دانه.هان! می فهمی چه می خواهم بگویم؟«أَخْوَفُهُمْ لِلَّهِ تَعَالَی»؛ از نظر نفسانی؛ نفس بیشتر، خوفش از خدا بیشتر است به این معنا: حریم الهی را حفظ می کند. دوّم: می رود سراغ چی؟ «أَعْمَلُهُمْ بِالتَّقْوَى»؛ از نظر اعضا و جوارح ظاهریش، مراقبت می کند که اعضا و جوارحش آلوده به گناه، چیه؟ نشود. چشمش، گوشش، زبانش، دستش، همه چیزش این ها مال اعضا است. گوش کنید! مراقبت دارد، «أَعْمَلُهُمْ بِالتَّقْوَى»؛ این هم از نظر اعضايش؛ بعد می رود سراغ قلبش، دلش. نگاه کنید این بُعد ما سه تا چیز هم بیشتر نداریم،ها! هان؟ اشرف ابعاد وجودی را آخر می آورد علی (ع). آن را از اوّل شروع می کند چون همگانی تر است. «وَ أَزْهَدُهُمْ فِي الدُّنْيَا»؛ آنی که از نظر وابستگی دلش به دنیا، کمترین وابستگی را دارد. ازهد؛ زهد معنای همین است. این را بهتان بگویم،ها! زهد، حقیقت زهد این است، عدم وابستگی و تعلّق قلبی به چی؟ دنیا؛ این را به اش می گویند زهد. درست است؟ کمترین وابستگی نسبت به دنیا دارد از نظر درونیش. این جور نیستش که نعوذبالله، مثلاً فرض کنید، یک پیش آمد دنیوی برایش بکند، جگرش بسوزد. نه خیر؛ اصلاً و ابداً نمی سوزد. فهمیدی چی می خواهم بگویم؟ یک تعبیر خیلی ساده کردم. نه خیر نسبت به امور دنیا این جوری نیست، البتّه تا می رسد به جایی که پول و پِهن یکی است پیشش؛ یاعلی مدد! که آن ها اولیاء خاص خدایند. یک همچین آدمی است. بنابراین، سه تا نشانه می گوید علی (ع): «أَيُّ النَّاسِ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ»؛ در بین مردم که خدا انتخابش می کند؟سه تا نشانه: نفسانی اش، جوارحی اش، قلبی اش. شد؟! این سه تا درش باشد، این مورد نظر الهی قرار می گیرد؛ این است که خوب است نزد خدا؛ چون آدم خوب را انتخاب می کند. لذا تعبیر دارد، خَیر. بحارالأنوار، ، ج67، ص 378 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ اَنَّهُ قِيلَ لِأَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «أَيُّ النَّاسِ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ علیه السلام أَخْوَفُهُمْ لِلَّهِ تَعَالَی وَ أَعْمَلُهُمْ بِالتَّقْوَى وَ أَزْهَدُهُمْ فِي الدُّنْيَا» ترجمه: سؤال شد از امیرالمؤمنین(ع) که از میان مردم چه کسی مورد نظر خداوند عزّوجلّ بوده و بهترین مردمان نزد خداوند می باشد؟ حضرت علی (ع)فرمودند: آن کسی که از نظر نفسانی بیم و خوفش از خداوند بیشتر باشد و همواره در راه تقوا قدم برمی دارد و کمترین وابستگی به دنیا را دارد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 برداشتن مانع برای انجام گناه حرام است❗️ 📌برای انجام هر فعلی نسبت به فاعل آن، دو چیز لازم است: یکی «مقتضی» و دیگری «عدم مانع». مثلاً اگر آتش بخواهد فرش را بسوزاند، هم باید حرارت داشته باشد و هم باید فرش خیس نباشد؛ چون اگر خیس باشد نمی سوزد؛ لذا فُقها می گویند: تهیّۀ اسباب برای معصیت، اعمّ است از فراهم کردن مقتضی آن و رفع مانع کردن از ارتکاب آن. مقتضی فراهم کردن برای معصیت مثل اینکه به بچّه ات پول بدهی که برود گناه کند؛ امّا رفع مانع یعنی چه؟ اگر بچّه خودش پول دارد، امّا از تو می ترسد و حساب می برد، اینجا تو مانعی؛ یعنی مقتضی موجود است، ولی مانع بر سر راه معصیت وجود دارد. در اینجا همین که به بچّه بگویی: «آزادی، هر کاری که می خواهی بکن» رفع مانع کردی؛ همین رفع مانع، بستر باز کردن برای ایجاد فعلی است که مبغوض مولا است و تو نباید این کار را بکنی. نه مقتضی معصیت را فراهم کن و نه رفع مانع کن؛ بلکه باید عکسِ این عمل کنی؛ چون آنچه در باب امر به معروف و نهی از منکر داریم، جلوگیری از منکر است؛ یعنی در آنجایی که مقتضی اثم موجود است، تو باید مانع شوی. تو نمی توانی بگویی «من قصدم این نبود که او این کار را بکند»؛ تو که می دانستی او می خواهد مرتکب معصیت شود، نباید مانع را برطرف می کردی؛ تو مانع را برطرف کردی، مقتضی هم عمل می کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 برداشتن مانع برای انجام گناه حرام است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 لعنت خداوند و پیامبر(ص)برای تهیّۀ کنندۀ اسباب برای شُرب خَمر❗️ 📌 در باب مشروبات الکلی یا همان خَمر است که روایات متعدّدی داریم. در بعضی از موارد تعبیر این است که «لَعَنَ رَسُولُ الله(ص)»؛ و در بعضی از روایات آمده است که «لَعَنَ اللهُ تَعَالَی». در یک روایت می فرماید: پیغمبر اکرم(ص) «فِي الْخَمْرِ عَشَرَةً»؛ دَه دسته را در ارتباط با خَمر لعن کرده اند: «غَارِسَهَا وَ حَارِسَهَا وَ عَاصِرَهَا وَ شَارِبَهَا وَ سَاقِيَهَا وَ حَامِلَهَا وَ الْمَحْمُولَةَ إِلَيْهِ وَ بَائِعَهَا وَ مُشْتَرِيَهَا وَ آكِلَ ثَمَنِهَا»1️⃣؛ ببینید پیغمبراکرم(ص)بحث تهیّۀ اسباب برای فعل حرام را از کجا شروع کرده است. آن کسی که درخت مو می کارد، برای اینکه مشروب شود، آن کسی که مراقبت از آن می کند، آن کسی که می فشارد و آب آن را می گیرد، کسی که می ریزد و می دهد دست دیگری، حامل آن مثل کسی که ماشین اجاره داده است که مشروب را حمل کند، خریدارش، مشتری اش و خلاصه همه و همه و حتّی کسی که محلّی را اجاره دهد و می داند که در آن محل، این فعل حرام می خواهد انجام شود، همۀ این ها حکم حُرمت دارد. نه اینکه برای انجام حرام اجاره داده باشد؛ بلکه همین قدر که می داند که در آن محل می خواهند فعل حرام انجام دهند، برای حُرمتِ اجاره دادن کافی است. 1️⃣وسائل الشیعه، ج17، ص224 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 لعنت خداوند و پیامبر(ص)برای تهیّۀ کنندۀ اسباب برای شُرب خَمر❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 یاری کردن مؤمن در اطاعت الهی، در پی دارد یاری خداوند در دنیا و آخرت❗️ 📌روایت از امام صادق(ص) است: «مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یَنْصُرُ أَخَاهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلَّا نَصَرَهُ اللهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة»؛ هیچ مؤمنی نیست که برادر مؤمنش را یاری کند در طاعت و در ترک معصیت، إلّا اینکه خدا یاری اش می کند در دنیا و آخرت. اگر خدا را قبول داریم و تکیه گاه ما او است، این وعده ای است که او در قرآن داده است که اگر کسی دین من را یاری کند، من یاری اش می کنم. از آن طرف هم حضرت می فرمایند: «وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ یَخْذُلُ أَخَاهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلَّا خَذَلَهُ اللهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة»؛ خذلان در اینجا به معنی همین است که بستر گناه و معصیت را برای او باز کنی و اینکه او خودش را دارد بدبخت می کند، تو هم بنشینی و تماشا کنی و بگویی «خودش می کند؛ به من چه؟» و نعوذ بالله که منشأ این بی تفاوتی هم امور نفسانی باشد. مثلاً پدر می گوید: «اگر من پول ندهم، مادرش می دهد؛ خوب چرا من خودم را خراب کنم؟ چرا من خودم را بد نام کنم؟» یا مثلاً ماشین دارد سقوط می کند، ما هم یک هُلش می دهیم؛ بعد هم می گوییم: «هُل دادنِ من که اثری نداشت!» آیا عقل این توجیه ها را می پذیرد؟ خیلی مثال های ساده زدم تا صحبت های امام را باز کنم؛ چون این ها حرف های ایشان است. منزل اوّل سلوک عاشورایی، تعاون و همیاری جلسۀ هفتم. وسائل الشیعه، ج 12، ص 292 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir