eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.5هزار دنبال‌کننده
152 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ حضور در هشتمین نمایشگاه تخصصی کتب حوزوی و معارف اسلامی با بیش از 90 عنوان کتاب زمان: 29 شهریور تا 7 مهر ماه ساعت 8:30 الی 17 مکان: مشهد، خیابان امام رضا(ع)، چهارراه دانش، خیابان آیت الله مصباح یزدی 4، حسینیه آیت الله شاهرودی(ره) @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تعریف حب جاه و فرق آن با آبرو داری❗️ 📌حبّ به جاه، يعني رياست طلبي، انسان رياست را دوست دارد. حبّ به شهرت یعنی انسان می خواهد نامش سر زبان ها بيفتد و شناسايي شود. حبّ به مدح یعنی انسان دوست دارد از او تعريف كنند. همۀ این تعاریف را در سطح پايينی بیان کردم. راجع به حبّ به جاه يك تذكري بدهم. گاهي بعضي از مباحث با هم مخلوط مي شوند، كساني كه اهل تميز نيستند، آنها را خلط مي كنند. يک آبروداري داريم و يك جاه طلبي داریم که اين ها باهم فرق مي كنند. حفظ آبرو و آبروداري در شريعت اسلام –در خيلي موارد- واجب هم است. از لحاظ فقهی اين گونه است و انسان مومن خودش اين گونه است که حق ندارد آبروي خودش را بريزد، این کار حرام است. به عنوان مسئلۀ شرعي بگویم: در روايات بسياری داريم كه آبروي مؤمن برای خودش نيست، برای خدا است. اين قدر که آبرو عظمت دارد. در اصطلاح فقهی به آبرو «عِرض» گفته می شود. انسان باید حافظ مال، عِرض، ناموس و امثال اين ها -تعبيراتي كه خودمان داریم- باشد. اين ربطي به مسئلۀ رياست، جاه و امثال اين ها ندارد و انسان حق هم ندارد كه خودش را در جامعه هَتك و خوار بكند. می خواستم تذكّر بدهم كه يك موقع گروهی افراط و تفريط نکنند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 ریاست حقّه در مقابل ریاست باطل❗️ 📌اما مورد تقسیم بندی ریاست و استیلاء حق و باطل، گفتیم: ریاستی حقّ است که از جانب خدا باشد. موضوع خیلی روشن و واضح شد. در باب ریاست باطل و از نظر درونی، به اصطلاح علمای اخلاق منشا نفسانی آن را بیان می کنم؛ چون آن ریاست نفسانی می شود و در مقابل ریاست الهی قرار می گیرد. در ارتباط با نفس، سه حالت را بیان می کنم که علمای اخلاق مطرح کرده اند. اوّل: هدف از غلبه و استیلاء این است که طرف مقابل فقط می خواهد به بیانش گوش کنید و نمی خواهد آن را وسیله برای هواهای نفسانی دیگر خودش قرار دهد. می خواهد همین کیف را بکند؛ مثل مسئله شهرت طلبی. دلش می خواهد مشهور بشود، اما اینکه بخواهد از راه مشهور شدن، چیزی به دست بیاورد، برایش مطرح نیست. چنین شخصی از مقام و ریاست کِیف می کند، خودش را دوست دارد. این ها کسانی هستند که به آن ها «دیوانه» می گویم. از نظر نفسانی این اشخاص می گویند: این حالت «الذّ لذّات» و لذیذترین لذّت ها است که ادعای عجیبی است. این حالت از رذائل قوۀ خشم در انسان است و به یک معنایی مبدأ «وهمیه» هم دارد و وهم هم بر روی آن دخالت می کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 چه ریاستی برای پول در آوردن شکم پُر کردن و لذّت شهوی بردن است؟❗️ 📌 دوّم: حالتی هست که انسان از نفس استیلاء و غلبه کِیف نمی کند، بلکه استیلاء ابزاری برای یک سنخ اهداف شهوی است که انسان دارد؛ یعنی مربوط به قوّۀ شهویة انسان است؛ خیلی واضح بیان می کنم؛ یعنی بطن و فرج. ریاست مثلاً برای پول در آوردن و کیف های شهویۀ نفسانیّه است. اگر انسان ببیند این ریاست نمی تواند این موارد را اشباع کند، آن را نمی خواهد و دنبالش نمی رود. انسان در این حالت دنبال اشباع شکم و شهوت جنسی است؛ به تعبیر روایی دنبال اشباع بطن و فرج است و می خواهد آن را با ریاست آباد کند، یا یک سنخ راحت طلبی هایی که مربوط به قوای شهویه است. در این حالت می گویند: جاه طلبی و حبّ به جاه از رذائل قوّۀ شهویه است. سوّم: هر دو مورد بالا مدنظر است؛ هم انسان از ریاست کیف می کند و هم ارضای شهوت را می خواهد؛ لذا می گویند: در این حالت از رذایل هر دو قوّه است. هر دو قوّه نسبت به این حبّ، طلب و دنبال آن رفتن نقش آفرین هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 چه ریاستی برای پول در آوردن شکم پُر کردن و لذّت شهوی بردن است؟❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم از فصل دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
🏴شهادت امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت باد🏴 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ عَن الحَسنَ ابن عَلِیٍّ العَسکَری عَلَيْهِمَا السَّلَامُ قَالَ: «لَا يُسْبَقُ بَطِي ءٌ بِحَظِّهِ وَ لَا يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ تَعَالَی أَعْطَاهُ وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ تَعَالَی وَقَاهُ» ترجمه: نه کُند رو از نصیب خود بماند، نه حریص آنچه را که مقدّرش شده به دست آورد، هر که خیری نصیبش شود خداوند نصیبش ساخته است، و هر که از شرّی محفوظ ماند خداوند او را حفظ کرده است. شرح: روايت از امام عسكری عليه السلام منقول است كه حضرت فرمودند : هيچگاه پيشی گرفته نمی شود شخصی را كه عجله نمی كند در امور دنيایی اش و بطور معمول به وظيفه اش عمل می كند. به اينكه پيشی گرفته بشود به نصيب او، و آنچه را که خداوند برای او تقدیر کرده است. کسی که به طور به اصطلاح، تعبیر ما، متعارف، عجله نمی کند، کار خودش را انجام می دهد، به طور معمول، به تعبير ما، چون در مقابلش داریم، حرص نمی ورزد، توجه کنید چه عرض کردم، نه. دستپاچگی ندارد. كسی نمی تواند پيشی بگيرد به نصيب او، نصيب او را بخورد به اصطلاح. چون اين چيه؟ خيلی ندويده. به تعبير من. «لَا يُسْبَقُ بَطِي ءٌ بِحَظِّهِ وَ لَا يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ»؛ از آن طرف هم خيال نكند آن كسی كه حرص می ورزد به اصطلاح ما، آز دارد به تعبير فارسی، اين آن چيزی را كه برايش تقدير نشده می تواند بدست بياورد. نه آن از دست می دهد اوّلی، نه اين با حرصش می تواند چی؟ اضافه كند و بدست بياورد. نه از او كم می شود برای خاطر اينكه حرص نمی ورزد . نه به اين كه حرص می ورزد به او افزوده می شود، فهمیدی؟ اين ها خيالات واهی است كه تو می كنی. چون حساب دست يكی ديگر است. دست من و تو نيست. اين جمله اوّل. جمله دوّم: «مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ تَعَالَی أَعْطَاهُ»؛ اگر كسی به او خيری برسد، اين را خدا به او داده . تا او اراده نكرده، اين خير به او نمی رسید. «وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ تَعَالَی وَقَاهُ»؛ اگر كسی حفظ بشود از اينكه شری به او نرسد، خدا او را حفظش كرده؛ نه خيال كنی خودش توانسته خودش را حفظ بكند، فهمیدی؟ همه اين جملات گويای يك معنای معرفتی است. و آن اينكه انسان اين را بداند تمام منافع دست خداست كه اوست كه نافع است. نفع را او می رساند. خير را او می رساند. تمام شرور را هم او دفع می كند. نه من می توانم جلب منفعت بكنم برای خودم نه می توانم دفع ضرر بكنم از خودم. اوست كه بايد به من برساند نفع را، و اوست كه بايد از من دفع كند شر را، فهمیدی؟ همه اش متمركز در اين است، شد؟ بنابراين انسان بايد چه كار بكند؟ انسان بايد اين كار را بكند، برود در خانه كسی كه اين كارها در دست اوست. در يد قدرت اوست. منفعت می خواهی از او بخواه. دفع ضرر می خواهی از او بخواه. به او بگو به من برسان و از او بخواه مرا حفظم كن، نه خودت می توانی بدون اراده خدا يعنی با اراده خودت، جلب منفعت كنی، نه می توانی دفع ضرر از خودت بكنی، تمام اين جملات متمركز در يك امر معرفتی است، توجه کنید، و آن اين است كه همه امور ، كل امور به يد الله تعالی است، بنابراين بی خود اعصابت را خراب نكن. برو سراغ او، با دلی آرام برو آنجا . از او تقاضا بكن كه خدايا اين گره را باز كن. بحار الأنوار، ج 75، ص 373 مواعظ أبي محمد العسكري (ع)...لَا يُسْبَقُ بَطِي ءٌ بِحَظِّهِ وَ لَا يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ أَعْطَاهُ وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ وَقَاهُ 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِیَ عَن الحَسنَ ابن عَلِیٍّ العَسکَری عَلَيْهِمَا السَّلَامُ قَالَ: «لَا يُسْبَقُ بَطِي ءٌ بِحَظِّهِ وَ لَا يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ تَعَالَی أَعْطَاهُ وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ تَعَالَی وَقَاهُ» ترجمه: نه کُند رو از نصیب خود بماند، نه حریص آنچه را که مقدّرش شده به دست آورد، هر که خیری نصیبش شود خداوند نصیبش ساخته است، و هر که از شرّی محفوظ ماند خداوند او را حفظ کرده است. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 موقعی که امام زمان(عج) تشریف بیاورند، جامعه یک دست می شود❗️ 📌در روایات داریم که هیچ وقت فکر نکنیم روزی بیاید که جامعه یک دست شود. یک دستی جامعه برای موقعی است که امام زمان(عج) تشریف بیاورند، و الّا چند دستگی است؛ لذا باید شخص مؤمن مراقب باشد که فریب نخورد. معمولاً از گذشته تا امروز جوامع اسلامی را تحت یک سنخ عناوین جالب، فریب می دهند. حرکت های انحرافی در جامعۀ ما هم به همین شکل بوده است. حتّی کسانی که در این مسیر فتنه انگیز بودند؛ یعنی این انحراف ها را در جامعه وارد می کردند. این طور نبود که با چهره های ظاهری مشخّصی این کار را بکنند؛ مثلاً این طور نیست که مشرک یا کافر باشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 ریاست الهیّه نه کیف دارد و نه بهره مادّی، مسئولیّت و ریاضت است❗️ 📌اگر ریاست الهیّه باشد، رئیسش هیچ از این کیف ها نمی برد؛ یعنی نه از زنده باد و مرده باد خوشش می آید و کیف می کند، نه ریاست وسیله و ابزار برای تأمین خواسته های شهوی او است، بلکه برای او رنج آور است. هیچ ارزشی نزد او ندارد. در روایتی امام علی (ع) فرمودند: این عمارت بر شما از عطسۀ بز پیش من بی ارزش تر است؛ چون جز دردسر برای من نداشت. خیال نکنید کیفی دارد. این عبارت در نهج البلاغه آمده است. دیدگاه این افراد به مسئولیّت الهیّه مانند مسئولیّت و تکلیف است. زجر هم می کشند و کیف نمی کنند. حتّی می توان این گونه تعبیر کرد که برای آن ها یک نوع «ریاضت نفسانیّه» است. درست در مقابل آن طرفی است که مبداء ریاست آن ها عبارت از هواهای نفسانیّه است، جنبۀ الهی در آن نیست. آن چه در روایات ما در مورد ریاست وارد شده است و خودش، طلبش و حبّش کوبیده شده، به همین خاطر است؛ یعنی منظور آن روایت ها ریاست باطله و شیطانی است و در مورد ریاست حَقّه، الهیّه و رحمانیّه چنین تعبیراتی را نمی گویند. نهج البلاغه، خطبه3. «...دُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَزْهَدَ عِنْدِي مِنْ عَفْطَةِ عَنْز...» 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 ریاست الهیّه نه کیف دارد و نه بهره مادّی، مسئولیّت و ریاضت است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم از فصل دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مقایسه بین استیلاء بر مال و برقلوب برای بدست آوردن مقام ❗️ 📌علمای اخلاق میان مسئلۀ استیلاء بر مال و استیلائی که در باب اموال و تملّک مال داریم و استیلاء بر قلوب که مربوط به مقام است، مقایسه ای انجام می‎دهند. اوّل، آفات استیلاء بر مال زیاد است؛ یعنی اگر شما مالی را به دست بیاوری و تملّک بکنی، این مال در معرض بسیاری از آفات است؛ از قبیل اینکه سرقت بشود، از بین برود و امثال این‎ها. مال حفظ و حراست می‎خواهد، باید مشقّاتی را تحمّل بکنی. در استیلاء بر مال غالباً این گونه هست، ولی در باب قلوب این سنخ از آفت‎ها -به این نحو- نیست. یک آفتی دارد که آن را در مباحث بعدی مطرح می‎کنم، امّا از این سنخ آفت‎ها ندارد؛ لذا می گویند: تملّک مال آفت دارد ولی تملّک قلب آفت به این معنا ندارد. خاطر انسان تقریباً جمع تر است. دوّم، آن‎هایی که بخواهند مال را وسیله برای رسیدن به مقام قرار بدهند، این‎گونه نیست که بتوانند صددرصد به آن برسند، امّا در حالت برعکس آن‎هایی که می خواهند جاه را وسیله قرار بدهند که به مال برسند، گفتیم که آن ها به مال می‎رسند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 مقایسه بین استیلاء بر مال و برقلوب برای بدست آوردن مقام ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم از فصل دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 معنای لغوی و جایگاه غرور❗️ 📌بحث ما راجع‌به غرور است. يكی از مباحث اخلاقی، بحث غرور است كه علمای اخلاق مطرح می‌‌فرمايند غرور، از رذایلی است كه در ارتباط با سه نيروی عقل، شهوت و غضب مطرح می‌‌شود. غرور -از نظر لغت- به معنای فريب دادن، فريب خوردن، فريب، یا به تعبیر فارسی بسیار ساده، گول‌زدن و گول‌خوردن و یکی هم خود گول است، ولی از نظر اصطلاحی و حقيقت غرور كه در روابط گوناگون مطرح می‌‌شود، بحثی بسيار دامنه‌دار است. مباحث و موضوعاتی كه در بحث غرور بايد مطرح و صحبت بشود، بسیار زیاد است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 معنای فریب دادن، فریب خوردن❗️ 📌امّا در مورد حقيقت غرور از نظر روانی و نفسانی؛ يعنی روحی، گفته شد: يك گول زدن، يك گول خوردن و يكی خودِ نفسِ گول را داریم؛ به تعبير دیگر، فريب دادن داريم، فريب خوردن داريم و نفسِ فريب را داریم. از نظر روانی، فريب دادن عبارت از عملی است كه انسان شخص ديگری را به امر شرّی سوق دهد و وا دارد، ولی اين طور باشد كه آن امر شرّ را به صورت خیر به او ارائه دهد. شرّ را پیش او نيك و خوب جلوه دهد كه ما از آن تعبير می كنيم به اينكه: گولش زد و فريبش داد. واداشتن دیگری به امر شرّ، سوق دادن غير به امر شرّی که شرّ است، ولی آن را به صورت خیر ارائه دهد. به اين، گول زدن و فريب دادن می گویند؛ در نتيجه، فريب خوردن؛ یعنی پذيرش اين واداشتن؛ يعنی انسان بپذيرد كه اين امر خير است، ملاک پذيرش اوست. از نظر لغوی که استعمال می كنند، به گول زدن، غرور می گویند. می گویند:«غَرَّهُ غَرَّ يَغُرُّ»؛ به معنای اينكه او را فريفت، او را فريب داد و گول زد. می گویند: گول خوردن، تقرير دیگر آن است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 غرور به معنای فریب ❗️ 📌در اينجا، فقط یک معنا می ماند که نفسِ گول و فريب چيست؟ اوّلی، فريب دادن بود و اين، فريب خوردن بود. شخصی ديگری را فريب داد، او هم فريب خورد. بعد از آنكه شخص فريب خورد، يك حالت روانی برای او در نفس پيدا می شود و آن حالت عبارت از اين است که نفس آرامش و سكون پيدا می كند به چيزی كه موافق با خواستۀ او است. می گویند: اين فريب است؛ یعنی آن حالتی كه بعد از فريب خوردگی پيدا می شود. چه بسا نفسِ خودِ غرور را هم همین طور معنا کنند. حالت آرامش روح در ارتباط با چیزی است، که البتّه خطا است. خیال می کند پول است که کارساز است. تا وقتی که پول دارد، روحش آرامشی نسبت به حوادث دارد. خیال می کند که پول است که برای روحش آرامش آورده است، امّا اگر بی پول بود، مثلاً شب تا صبح اضطراب خواهد داشت و به خودش می گوید: اگر این طور بشود، آن وقت چه کار کنم؟ خیال می کند که پول است که کارساز است یا مسبّب الاسباب پول است مقام و جاه، که فرق نمی کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ بحثی کم نظیری راجع به‌غرور، عوامل و شناخت بهتر آن غرور ترکیبی از سه عامل فریب دادن، فریب خوردن و نفس فریب است. عامل ایجادغرور، حیات دنیایی و شیطان درونی و بیرونی است. ای آدم! ای انسان! چه چیز تو را مغرور کرد به پروردگارت؟ دنیا تو را فریبت نداد، کشکی گردن دنیا ننداز تو مغرور او شدی، فریفتة او شدی. دل دادم حالا این تعبیر شاید رساتر باشد، دل دادم. دنیا مگر به زور تو را کشید بُرد به طرف خودش؟ آره؟ نه، دلت دست خودت بود، اختیارت هم دست خودت بود. دنیا گولت نزد تو گول دنیا را خوردی، دنیا دل تو را نگرفت به زور ببرد، تو دل به دنیا دادی نهج‌البلاغه، خطبۀ 223 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ إِلَى الصَّلَاةِ أَقْبَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ بِوَجْهِهِ فَلَا يَزَالُ مُقْبِلًا عَلَيْهِ حَتَّى يَلْتَفِتَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ فَإِذَا الْتَفَتَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَعْرَضَ عَنْهُ» ترجمه: آن گاه که بنده به نماز می ایستد، خداوند عزّوجلّ او را مورد نظر خاص خود قرار می دهد و پیوسته مورد توجّه و نظر خاص خداوند است تا این که آن بنده در نماز سه مرتبه به مسایل دیگری توجّه کرده و حضور قلبش از بین برود. آن هنگام که سه مرتبه غافل شدو حضور قلبش از میان رفت، خداوند هم توجّه و نظر خاص خود را از او برمی گرداند. شرح: در یک روایتی است که امام صادق صلوات الله علیه، فرمودند: آن گاه که بنده می ایستد به نماز، «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ إِلَى الصَّلَاةِ»؛ خداوند او را مورد نظر خاص خودش می کند، به تعبیری توجّه تام به او می کند، «أَقْبَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ بِوَجْهِهِ»؛ که کنایه است. خدا رو می کند به سوی او با چهره اش، «بِوَجْهِهِ»؛ تعبیردارد. «فَلَا يَزَالُ مُقْبِلًا عَلَيْهِ»؛ همین جور خدا، چشم از او برنمی دارد. به تعبیر من، بله، رو ازش برنمی گرداند. همین جور رویش به سمت اوست، خدا رویش به سوی این بنده است، «فَلَا يَزَالُ مُقْبِلًا عَلَيْهِ حَتَّى يَلْتَفِتَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ»؛ خوب دقّت کنید. تا این که توی این نماز، سه بار او، حضور قلبش از بین برود، متوجّه غیر خدا بشود. فهمیدی؟ یک بارش، نه، چشم برنمی دارد ازش. یکهو توی نماز، بیفتد یاد آن مشتری کذایی، می گوید فلانی... امور دنیایی؛ یک دفعه اش اشکال ندارد. دو دفعه می شود، باز هم اشکال ندارد، باز هم رویش را برنمی گرداند خدا. وقتی سه مرتبه تکرار شد، آهان! «فَإِذَا الْتَفَتَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ»؛ وقتی سه مرتبه، گوش می کنی؟! او چهره دلش را از خدا برگرداند، «أَعْرَضَ عَنْهُ»؛ خدا هم، رویش را از او برمی گرداند. این روایت را تقریباً شبه ترجمه کردم. توجّه کنید. آیا این قدر چیز ندارد که انسان، وقتی می ایستد به نمازش، یک مقدار چکار کند؟ خودش را آماده کند که این بساط دنیایی را در این چند دقیقه بگذاردش کنار. چند دقیقه که بیشتر نیستش که، این چند دقیقه، شد؟! برای خاطر این که خدا، رویش را از تو برنگرداند، تو آن موقع که رو به خدا ایستادی، به اصطلاح ما، داری پرستش می کنی، نماز می خوانی، هر تعبیری بکنی، توی این مدّت، همین چند دقیقه، به این مقدار مقیّد باش که حضور قلب، این حضور قلب که می گویند، همین است. توجّه کردید چه عرض کردم؟ یعنی انسان، دلش متوجّه خدا باشد در نماز.توجّه کنید! دل متوجّه خدا باشد. آن حضور قلب های کذایی اولیاء خدا را نمی خواهیم. نه؛ به همین مقدارکه افکارت نرود به سمت امور دنیایی و مادّی. بعد از نماز، هرچه می خواهی بنشینی، بنشین غصّه بخور برای پول هایت. 1- بحارالأنوار، جلد 81،صفحه 241 عَنْ خَضِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِذَا قَامَ الْعَبْدُ إِلَى الصَّلَاةِ أَقْبَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ بِوَجْهِهِ فَلَا يَزَالُ مُقْبِلًا عَلَيْهِ حَتَّى يَلْتَفِتَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ فَإِذَا الْتَفَتَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَعْرَضَ عَنْهُ. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir