eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.5هزار دنبال‌کننده
153 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ رَوَا عَبْدُاللهِ بْنِ عَبَّاسُ عَنْ نَبِّی صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «اَیُّهَا النّاسُ لایَشغَلَنَّکُم دُنیاکُم عَن آخِرَتِکُم فَلا تُؤثِروا هَوَاكُمْ عَلی طاعَةِ رَبِّکُم وَ لاتَجعَلوا ایمانَکُم ذَریعَة إِلَى مَعاصیکُم» ترجمه: ای مردم! مشغول بودن شما به دنیا شما را از آخرت باز ندارد؛ خواسته های نفسانی خود را بر اطاعت از پروردگارتان مقدم ندارید و ایمان خود را وسیله معصیت هایتان قرار ندهید. شرح: روایت را عبدالله ابن عباس نقل می کند می گوید: پیغمبراکرم(ص) خطبه می خواندند. فرمودند: ای مردم! «أَيُّهَا النَّاسُ لَا يَشْغَلَنَّكُمْ دُنْيَاكُمْ عَنْ آخِرَتِكُمْ»؛ ای مردم! باز ندارد شما را دنیای شما، از این که از آخرتتان غفلت کنید. آدم وقتی وارد مسائل دنیایی می شود، جوری نباشد که آن مسائل دنیوی، باز دارد انسان را از امور اُخروی او. توجّه کنید. آن قدر فرو رفته در دنیا می شود که آخرت را فراموش می کند. ابتدا این جمله را فرمودند. دوّم: «فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ»؛ مقدّم ندارید خواسته های نفسانی خود را بر اطاعت پروردگارتان. می فهمید یعنی چی؟ تو یک چیزی می خواهی، خدا از تو، یک چیز دیگر می خواهد. تو یک چیزی می خواهی، خدا از تو غیر این را می خواهد؛ شد؟! خواسته خودت را مقدّم ندار بر خواسته پروردگارت «فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ»؛ این «طَاعَةِ رَبِّكُمْ » یعنی خواسته خدا. «وَ لَا تَجْعَلُوا أيْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم»؛ این جمله، جمله عجیبی است. سوّمی: قرار ندهید ایمانتان را وسیله برای معصیتتان. این یعنی چی هان؟مشکل است این جمله را معنا کردن. ایمانت را وسیله گناه قرار نده. مگر آدم ایمانش را وسیله گناه قرار می دهد؟ چه رابطه ای بین این ها است؟ من فقط یک مثال می زنم؛ که آن چه مورد ابتلا است تقریباً، توی کارهای فرض کنید، کسانی که اهل کاسبی هستند. چهره چی داری؟ مذهبی داری. درست است یا نه؟ می گویند: آدم متدیّنی است، درست است؟! به تو اعتماد می کنند، درست است؟! به تو که اعتماد کردن،ها! تو، این را ازش سوء استفاده می کنی، چه کار می کنی؟ گناه. چه کار می کنی؟ حالا می گویم: غِشّ در معامله، دروغ می فهمی؟! اینجاست که ایمان را وسیله برای گناه قرار دادی. رسیدید شما به عرض بنده یا نه؟ امثال این فراوان داریم،ها! حالا من یک مثال کاسبی تویش زدم؛ توجّه کنید. سوء استفاده کردن از چهره مذهبی برای چی؟ گناه کردن؛ چون غِشّ، حرام است. درست است یا نه؟ مگر غشّ حرام نیست؟ اعتماد می کند... مثال می زنم دیگر! اعتماد می کند، می گویی: جنس خارجی است؛ دروغ هم داری می گویی و به اش می دهی. «وَ لَا تَجْعَلُوا أیْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم»؛ اینجا، این را وسیله قرار دادی برای گناه؛ برای این غشّی که کردی. می گوید: نکنید این کارها را. از اوّل شروع می کند دنیا و آخرت؛ درست است؟! خواست خود و خواست خدا، بعد هم وارد می شود به اینجا؛ توجّه کنید چه عرض کردم که چهره مذهبیت را وسیله برای چی؟ معصیت. بحارالأنوار جلد 74صفحه183 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِي بَعْضِ خُطَبِهِ أَوْ مَوَاعِظِهِ- أَيُّهَا النَّاسُ لَا يَشْغَلَنَّكُمْ دُنْيَاكُمْ عَنْ آخِرَتِكُمْ فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ وَ لَا تَجْعَلُوا أَيْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم ... 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
۱۶ مهر ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رَوَا عَبْدُاللهِ بْنِ عَبَّاسُ عَنْ نَبِّی صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «اَیُّهَا النّاسُ لایَشغَلَنَّکُم دُنیاکُم عَن آخِرَتِکُم فَلا تُؤثِروا هَوَاكُمْ عَلی طاعَةِ رَبِّکُم وَ لاتَجعَلوا ایمانَکُم ذَریعَة إِلَى مَعاصیکُم» ترجمه: ای مردم! مشغول بودن شما به دنیا شما را از آخرت باز ندارد؛ خواسته های نفسانی خود را بر اطاعت از پروردگارتان مقدم ندارید و ایمان خود را وسیله معصیت هایتان قرار ندهید. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
۱۶ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 گرگ هستند ولی در پوست گوسفند مخفی شدند ❗️ 📌امام‎صادق ‎علیه السلام به نقل از پدر بزرگوارشان می فرماید: «أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنْزَلَ كِتَاباً مِنْ كُتُبِهِ عَلَى نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِهِ»؛ یعنی: خداوند در یک کتاب که بر یکی از پیغمبران خود نازل فرمود، چنین نوشت:ربطی به اسلام ندارد، «وَ فِيهِ أَنَّهُ سَيَكُونُ خَلْقٌ مِنْ خَلْقِي يَلْحَسُونَ الدُّنْيَا بِالدِّينِ»؛ یعنی این‎ها برای رسیدن به دنیا، که اعمّ از مال و جاه هست و سرآمدش این دو هستند، برای رسیدن به مقام و ریاست، برای بلعیدن دنیا، به دین متمسّک می‎شوند. مفهوم «لَحِس» و «یَلحَسُ» یکی به معنای «لیسیدن» و یکی به معنای «بلعیدن» است. «يَلْبَسُونَ مُسُوكَ الضَّأْنِ عَلَى قُلُوبٍ كَقُلُوبِ الذِّئَابِ»1️⃣؛ این‎ها یک پوشش پوست گوسفند بر روی دل قرار می دهند، که دل‎هایی که مثل گرگ و درّنده هستند را به صورت «میش» دربیاورند؛ یعنی این‎گونه خودشان را جلوه می‎دهند -همان معنایی است که در مورد خصال پسندیدۀ الهی گفتیم-، «أَشَدَّ مَرَارَةً مِنَ الصَّبِرِ»؛ که تلخ‎تر از آن شیرة درخت صبر است. 1️⃣وسائل‏الشیعه، ج15، ص357. بحار الأنوار، ج‏70، ص 371 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
۱۷ مهر ۱۴۰۲
۱۷ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 شیرین تر از عسل صحبت می کنند ولی در دلشان متعفن تر از مردار است❗️ 📌«وَ أَلْسِنَتُهُمْ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ»؛ -حضرت چقدر زیبا تعبیر می کند- حرف که می‎زند، شیرین‎تر از عسل صحبت می‎کند، «وَ أَعْمَالُهُمُ الْبَاطِنَةُ أَنْتَنُ مِنَ الْجِيَفِ»؛ امّا آنکه دارد در دلش می‎گذرد و به اصطلاح »قند آب می کند» متعفن تر از «جیفه» مردار است. به زبان یک مفهوم و در دل مفهوم دیگری است و دنبال مورد دیگری هستند. «أَ فَبِي يَغْتَرُّونَ أَمْ إِيَّايَ يُخَادِعُونَ أَمْ عَلَيَّ يَجْتَرُونَ...» 1️⃣؛ این‎ها به سبب منِ خدا این‎گونه مغرور شدند، یا می‎خواهند سر من کلاه بگذارند، با من دارند بازی می کنند و دین من را ملعبه برای رسیدن به دنیا کرده اند. تعبیر سوم این است که جرأت به من پیدا کردند و می خواهند با من بجنگند. این افراد حتّی از راه دین هم وارد می‎شوند تا به مقصد شیطانی خودشان برسند. چه بسا در شرایط مختلف ابزار مختلفی به کار بگیرند تا به مقصد شیطانی‎شان برسند و چه بسا مقاطع هم مختلف بشود. 1️⃣ وسائل الشیعه، ج15، ص357. بحار الأنوار، ج 70، ص 371 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
۱۸ مهر ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 شیرین تر از عسل صحبت می کنند ولی در دلشان متعفن تر از مردار است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم از فصل دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
۱۸ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 حبّ به مقام، ریاست و به مال در درون نفاق را می رویاند ❗️ 📌در روایتی پیغمبراکرم (ص) می فرماید: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): حُبُّ الْجَاهِ وَ الْمَالِ يُنْبِتُ النِّفَاقَ فِي الْقَلْبِ كَمَا يُنْبِتُ الْمَاءُ الْبَقْلَ »1️⃣؛ حبّ به مقام و ریاست و حبّ به مال نفاق را در درون انسان می‎رویاند، همان‎گونه که آب سبزی را می‎رویاند. حبّ جاه و ریاستی که در این روایت و روایاتی مانند آن آمده است در مورد ریاست باطله است، در مورد ریاست حقه گفتیم: به آن معنا ریاست نیست، بلکه مسئولیّت است، نه تنها شیرین نیست، بلکه خیلی هم تلخ است؛ چون تکلیف است. مرحوم نراقی رحمه الله علیه می‎فرماید: « از فسادهای حبّ به جاه این است که کسی که به خاطر حبّ به مقام و برای اینکه بر قلب دیگران غلبه پیدا کند، تمام همّش این شود که مراعات دل مردم را بکند.» چون استیلاء بر قلوب را می‎خواهد و بهترین راهش گفتیم این است که ریاستی باشد که از راه رضای مردم بدست بیاید. ریاستی که از روی قهر و قَدَر باشد زیاد کیف ندارد. این ریاست خیلی کیف نفسانی دارد. 1️⃣ مجموعه ورّام، ج 1، ص256 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
۱۹ مهر ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 حبّ به مقام، ریاست و به مال در درون نفاق را می رویاند ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم از فصل دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
۱۹ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 غبطه کسی که به مقام و ریاست رسیده است نخورید ❗️ 📌اوّل، هیچ‎وقت غبطه نخور به حال آن کسی که با چنین بازیگری توانست به این مقام برسد. غبطه به حال او نخور که توانست عده‎ای از مردم را فریب بدهد، رضایت شان را جلب بکند، آن ها را دنبال خودش بکشاند. روایت از «ابْنِ أَبِي يَعْفُور»؛ که اصحاب امام‎ صادق(ع) است، نقل می‎کند که حضرت ‎فرمودند: «كَانَ فِيمَا نَاجَى اللَّهُ تَعَالَى بِهِ مُوسَى»؛ در مناجات‎هایی که حضرت موسی‎ علیه السلام با خدا داشت و خداوند به او خطاب می کرد، در اول آن آمده بود، «لَا تَرْكَنْ إِلَى الدُّنْيَا رُكُونَ الظَّالِمِينَ...»؛ رکون به دنیا مانند رکون ظالمین نکن... بخشی از روایت. «وَ لَا تَغْبِطَنَّ أَحَداً بِرِضَا النَّاسِ عَنْهُ»؛ هیچ‎وقت غبطة این‎ را نخور که مردم نسبت به کسی اظهار رضایت می‎کنند، «حَتَّى تَعْلَمَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ رَاضٍ»؛ تا آن جایی که برو ببین خدا از او راضی است یا نه. معیار رضایت مردم نیستد، معیار رضایت، رضایت الهی است. اگر خدا از کسی راضی باشد، مردم هم از او راضی هستند و به تعبیری «نعم التفاوق» است. یک چنین انسانی از رضایت مردم کِیف نمی‎کند. «هُوَ هَلَاكٌ لَهُ وَ لِمَنِ اتَّبَعَهُ»1️⃣؛ اگر ریاستش باطله بود، هم هلاکت برای خودش دارد و هم برای آن‎هایی که دنبالش می‎دوند؛ برای هر دو هلاکت دارد. 1️⃣بحار الأنوار، ج 70، ص105 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
۲۰ مهر ۱۴۰۲
۲۰ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 سر انجام مقام و ریاست باطل ❗️ 📌فرض کن تلاش کردی، مال خرج کردی، ادّعاهای دروغ در بُعد عملی و خصال انسانی و الهی مطرح کردی و -نعوذ بالله- هر نیرنگی زدی، بعد هم به مقامت رسیدی. روش خدا با این افراد چه روشی است و با آن‎ها چگونه عمل می‎کند. در روایتی امام‎ باقر ‎علیه السلام می فرماید: « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم: مَنْ طَلَبَ مَرْضَاةَ النَّاسِ بِمَا يُسْخِطُ اللَّهَ »؛ پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: کسی که دنبال این برود که طلب منزلت در قلوب بکند و از این راه به جاه برسد، « كَانَ حَامِدُهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّاً »؛ -این خیلی مهم است- سرانجام خدا کاری می کند که همان کسی که دلش را به سوی خودت جلب کردی، از تو تعریف و ستایش می‎کرد، تو را نکوهش بکند. همان کسی که می‎گفت: زنده باد، خدا کاری می‎کند که می‎گوبد: مرده باد به تو. این روش خدا است. کارهای خدا به اصطلاح «دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد»، این سنّت الهی است.«وَ مَن آثَرَ طَاعَةَ اللَّهِ بِغَضَبِ النَّاسِ»؛ امّا آن کسی که بیاید طاعت الهی را بر رضای مردم مقدّم بدارد ، « كَفَاهُ اللَّهُ عَدَاوَةَ كُلِّ عَدُوٍّ »؛ خدا دشمنی هر دشمن را از او کفایت می‎کنه (تعویض نوار)، « وَ حَسَدَ كُلِّ حَاسِدٍ وَ بَغْيَ كُلِّ بَاغٍ »؛ سرکشی هر سرکش نسبت به او و حسد و دشمنی هر کسی را خودش ردّ می‎کند، « وَ كَانَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ نَاصِراً وَ ظَهِيراً »؛ و خدا او را یاری و پشتیبانی می‎کند؛ ناصر، یاور، ظهیر و پشتیبان او است. آخرش «حَامِدُهُ مِنَ النَّاسِ ذَامّاً»1️⃣؛ شد. برعکس آن کسانی که رضا و طاعت الهی را بر رضا یا خشم مردم مقدّم داشتند را زیاد دیدید. 1️⃣ الكافي، ج 2، ص 372. بحار الأنوار، ج 70، ص392 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم از فصل دوم @mojtabatehrani_ir
۲۱ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 انسان مغرور هر روزش بدتر از روز گذشته اش می شود❗️ 📌غروری که از رذایل اخلاقی است، از رذایل سه قوّه و در ارتباط با سه قوّۀ عقل، شهوت و غضب مطرح می شود؛ چون گاهی عقل و شهوت است. گاهی عقل و غضب است. گاهی عقل، شهوت و غضب در آفرینش غرور نقش دارد؛ یعنی فریبی که صدق و تحقّق پیدا می کند. این حالت غرور است که در روایات بسیاری نکوهش شده است. در روایت دیگری امام علی(ع) می فرماید: «مَنْ جَهِلَ اغْتَرَّ بِنَفْسِهِ وَ كَانَ يَوْمُهُ شَرّاً مَنْ أَمْسِهِ»؛ کسی که دست به گریبان جهل شد، غرورِ به خود پیدا می کند؛ یعنی مبتلا به غرور می شود. ریشه همان مقدّمۀ اوّلش که مسئلۀ جهل مرکّب است. نتیجه اش هم که:«كَانَ يَوْمُهُ شَرّاً مَنْ أَمْسِهِ»1️⃣؛ هر روزش بدتر از روز گذشته اش می شود. انسان های مغرور این گونه هستند. این موضوع در آثار زشت غرور بحث خواهد شد. 1️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 635 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
۲۲ مهر ۱۴۰۲
۲۲ مهر ۱۴۰۲
﷽ رَوَا عَبْدُاللهِ بْنِ عَبَّاسُ عَنْ نَبِّی صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ لَا يَشْغَلَنَّكُمْ دُنْيَاكُمْ عَنْ آخِرَتِكُمْ فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ وَ لَا تَجْعَلُوا أیْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم وَ حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ قَبْلَ أَنْ تُزْعَجُوا فَإِنَّهَا مَوْقِفُ عَدْلٍ» ترجمه:از خودتان حساب بکشید قبل از آن که از شما حساب بکشند، و خودتان را برای محاسبه آماده کنید، قبل از آن که شما را عذاب کنند، و برای سفر آخرت زاد و توشه تقوا بردارید، قبل از آن که شما را از دنیا بِکَند، و بدانید که موقف و ایستگاه آخرت موقف عدل است. شرح: روایت را عبدالله ابن عباس نقل می کند می گوید: پیغمبراکرم(ص) خطبه می خواندند. حضرت فرمودند خطاب به مردم: «أَيُّهَا النَّاسُ»؛ دنیای شما، شما را باز ندارد از آخرت و خواسته های نفسانی شما این جور نباشد او را مقدم بدارید برخواسته الهی. من این ها چون گفتم؛ این دو تا. سوم: «وَ لَا تَجْعَلُوا أيْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُمْ»؛ در اینجا من این را عرض کردم: ایمانتان را وسیله برای گناه قرار ندهید. حالا من گفتم در یک ارتباطش را گفتم، حالا یک ارتباط دیگرش را هم بگویم: گاهی انسان نعوذبالله، تدیّنش را، ایمانش را برای فریب دیگران به کار می برد. من آن را گفتم. گاهی نه! برای فریب خودش... حالا این می گویم که این خیلی روشن تر از اوست. و او این که ایمان، بله امر قلبی است، دل بستگی است، اصلاً ایمان دل بستگی است. و او این که دل بستگی خودت را به خدایت، درست است؟ به پیغمبرت، به اولیاء خدا، این دل بستگی را یک وقت وسیله قرار ندهی برای معصیت، این یعنی چی؟ حالا می گویم برایتان، این خیلی دیگر روشن تر است. فرض بفرمایید، گاهی است انسان، این شیطان، این کار را می کند. انسان دلبستگی دارد به خدا و ائمّه و خصوصا معصومین صلوات الله علیهم اجمعین، همه این ها؛ این موجب می شود شیطان، انسان را فریب می دهد، این را وسیله قرار می دهد برای گناه، جرأت به گناه پیدا می کند، می گوید: آن ها دستم را می گیرند. های! حواست جمع باشد. خیلی ظریف بود این. من آن دفعه نگفتم؛ چون گفتم من یک بخشش را می گویم، حالا بخشی را امروز می گویم. بسیاری از افراد هستند، حبّشان را به اولیاء خدا مورد اعتماد قرار می دهند، توجّه کنید! و وسیله می شود برای این که جرأت به معصیت پیدا کنند، می گویند: بالاخره آن ها دستمان را می گیرند. رسیدید شما به عرض من یا نه؟ خیلی دیگر این روشن بود، حالا داریم می رویم به بقیّه. «وَ حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»؛ از خودتان حساب بکشید در دنیا، قبل از آنی که از شما حساب کشیده شود. ما روایات متعدّد از پیغمبراکرم(ص) داریم، حالا من این خطبه را می گویم. «وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا»؛خودتان را آماده کنید برای این حساب پس دادن ها، قبل از آنی که کیفر شوید. خودت اینجا...هان چرا؟ حالا می گویم: چون تا در دنیا هستی، می توانی توبه بکنی. درست است یا نه؟ یک خورده صاف و صوفش بکنی دیگر و جبرانش بکنی دیگر، در دنیا می توانم این کار را بکنم. وقتی رفتی دیگر چیه؟ هان تمام شد. «وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا»؛ خودتان را آماده کنید. «وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ قَبْلَ أَنْ تُزْعَجُوا»؛ زاد و توشه برای کوچ کردنتان از دنیا فراهم کنید، قبل از آنی که بِکَنَند شماها را؟ یک وقت خودت آماده می شوی، می روی مسافرت، می فهمی چی می گویم؟ یک وقت می کَنَندَت. فهمیدی هیچ آمادگی هم نداشتی. هرچی بگویی نمی خواهم بیایم،ها! نمی خواهم ندارد که! رسیدی؟! « وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ»؛ شما توشه برای کوچ کردن و سفر کردن به آخرتتان را، نشئه برزخ و آخرت فراهم بکنید، قبل از آن که بِکَنَندتان، یکهو ناخودآگاه رفتی و دست خالی. می فهمی چه می گویم؟ هیچ آماده سفر هم نبودی. «فَإِنَّهَا مَوْقِفُ عَدْلٍ»؛ بدانیدها! آن جا یک جایگاه عدل است. فهمیدی؟ خوب بررسی می کنند، مو را از ماست می کشند به تعبیر خود ما؛ حواست را جمع باشد. بحارالأنوار جلد 74صفحه183 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
۲۳ مهر ۱۴۰۲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رَوَا عَبْدُاللهِ بْنِ عَبَّاسُ عَنْ نَبِّی صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ لَا يَشْغَلَنَّكُمْ دُنْيَاكُمْ عَنْ آخِرَتِكُمْ فَلَا تُؤْثِرُوا هَوَاكُمْ عَلَى طَاعَةِ رَبِّكُمْ وَ لَا تَجْعَلُوا أیْمَانَكُمْ ذَرِيعَةً إِلَى مَعَاصِيكُم وَ حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ مَهِّدُوا لَهَا قَبْلَ أَنْ تُعَذَّبُوا وَ تَزَوَّدُوا لِلرَّحِيلِ قَبْلَ أَنْ تُزْعَجُوا فَإِنَّهَا مَوْقِفُ عَدْلٍ» ترجمه:از خودتان حساب بکشید قبل از آن که از شما حساب بکشند، و خودتان را برای محاسبه آماده کنید، قبل از آن که شما را عذاب کنند، و برای سفر آخرت زاد و توشه تقوا بردارید، قبل از آن که شما را از دنیا بِکَند، و بدانید که موقف و ایستگاه آخرت موقف عدل است. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
۲۳ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 فریب خوردهایی که بد دنیا می گویند❗️ 📌در آن جملات معروفی که امام علی(ع) شنید کسی داشت به دنیا بد و بیراه می گفت و ذمّ دنیا می کرد، «وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا»؛ دیدند دارد از دنیا بد می گوید، فرمودند: «أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا»؛ ای کسی که داری ذمّ دنیا را می کنی! بدی دنیا را می گویی و بدگویی از دنیا می کنی، «الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا»؛ ای کسی که فریب خوردی به فریب دادن دنیا! آن فریبت داده و تو هم فریبش را خوردی، «الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا أَ تَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا ثُمَّ تَذُمُّهَا؟»1️⃣؛ خودت گول دنیا را خوردی. بعد هم می آیی و به دنیا بد می گویی. یا در جملات معروفی که از امام علی(ع) نقل می شود. ضِرارِ بن حمزه برای معاویه نقل می کند: شهادت می دهم که امام علی(ع) را در بعضی از مواقفش دیدم که در دل شب آنگاه که در محراب عبادت بود، «يَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِيمِ وَ يَبْكِي بُكَاءَ الْحَزِينِ»؛ مثل مار گزیده به خود می پیچید و گریه می کرد و می گفت: «...يَا دُنْيَا يَا دُنْيَا إِلَيْكِ عَنِّي». تعبیراتی را نقل می کند، تا اینکه به این جملات می رسد که حضرت می فرماید:«...هَيْهَاتَ غُرِّي غَيْرِي لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِيهَا...» 2️⃣؛ ای دنیا! برو غیر من را فریب بده که علی(ع) فریب تو را نمی خورد. «لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ»؛ من هیچ نیازی به تو ندارم، من تو را –به اصطلاح- سه طلاقه کردم که هیچ بازگشتی به سوی تو نیست؛ یعنی بدان که به تو برنمی گردم، نگاهی به تو نمی کنم که خواهانه باشد. 1️⃣نهج البلاغه،حکمت 131 2️⃣نهج البلاغه، حکمت 77 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم @mojtabatehrani_ir
۲۴ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 نتیجۀ رابطه و دوستی با شیطان❗️ 📌در سورۀ مبارکۀ نساء می فرماید: (وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا)؛ کسی که شیطان را دوست یا سرپرست خود قرار بدهد؛ یعنی ولایت او را بپذیرد و رابطۀ دوستی با او -منهای خدا- برقرار کند و خدا را کنار بگذارد و از اولیای شیطان بشود، ( فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا)؛ زیان آشکاری کرده است. (يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ)؛ شیطان نوید می دهد و آن ها را به آرزو می افکند؛ یعنی در دل آن ها آرزو قرار می دهد،(وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا) 1️⃣؛ نویدی که می دهد، در واقع فریبی است که می زند. پس، شیطان به عنوان یکی از عوامل فریب دهندۀ انسان مطرح شده است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ نساء، آیات 119 و 120 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
۲۵ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 پناه بردن به خداوند از کید و وسوسه های شیطان❗️ 📌در صحیفۀ سجّادیّه آمده است: «وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ذُكِرَ الشَّيْطَانُ فَاسْتَعَاذَ مِنْهُ وَ مِنْ عَدَاوَتِهِ وَ كَيْدِهِ»؛ هرگاه امام زین العابدین(ع) متذکّر شیطان می شد، به سوی حق تعالی از عداوت و کید شیطان استعاذه می جست. در همان اوّل دعا حضرت می فرماید: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ»؛ خدایا به تو از تباهکاری های شیطان پناه می برم، « از کید و وسوسه های شیطان، «وَ مِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِيِّهِ»؛ که تکیه کردن به آن آرزوهایی است که شیطان در دل انسان ایجاد می کند، «وَ مَوَاعِيدِهِ»؛ و وعده هایی که می دهد، «وَ غُرُورِهِ»؛ و فریب هایی که می دهد، «وَ مَصَايِدِهِ...» 1️⃣؛ که همان دام هاست. 1️⃣ صحیفۀ سجّادیه، دعای 17 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
۲۶ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 غرور منشاء نافرمانی ها نسبت به خداوند است❗️ 📌در دعای سی ویکم که دعایی مربوط به توبه است، «فِي ذِكْرِ التَّوْبَةِ»، امام سجّاد می فرماید: «...هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ،»؛ این، جای کسی است که دست های گناهان او را دست به دست می برند، «وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا،»؛ مهارهای خطاها او را کشیده اند، «وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ،»؛ و شیطان بر او چیره شده و غلبه کرده است، «فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً»؛ پس از آنچه را تو به او امر کردی که انجام بده، کوتاه آمده و انجام نداده، «وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً...»؛ و از آنچه نهی کرده بودی، پرهیز نکرده و انجام داده. امّا منشاء آن چه بوده؟ غرور؛ یعنی همان فریب شیطان. چون وقتی می فرماید: «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ»1️⃣؛ عامل غرور را –باز- شیطان ذکر می فرماید. 1️⃣صحیفۀ سجّادیّه، دعای 31 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
۲۷ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 جملات امام علی(ع) برحذر داشتن انسان از دنیا❗️ 📌در خطبۀ صد و سیزده نهج البلاغه امام علی(ع) می فرماید:«وَ أُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيَا فَإِنَّهَا مَنْزِلُ قُلْعَةٍ»؛ شما را از دنیا بر حذر می دارم، زیرا دنیا جای پایداری نیست، «وَ لَيْسَتْ بِدَارِ نُجْعَةٍ»؛ یعنی یک محلّ توقّفگاهی است که مثل فرودگاه است. محلّ توقّفگاهی که آب و گیاه و... پیدا بشود تا انسان آسوده خاطر بتواند در آن زندگی کند نیست، «قَدْ تَزَيَّنَتْ بِغُرُورِهَا وَ غَرَّتْ بِزِينَتِهَا»؛ به فریب آراسته شده و به سبب همین آراستگی اش فریب داده است، «دَارٌ هَانَتْ عَلَى رَبِّهَا»؛ سرایی است که نزد پرودگارش خوار است، «فَخَلَطَ حَلَالَهَا بِحَرَامِهَا»؛ حلالش به حرامش آمیخته شده است، «وَ خَيْرَهَا بِشَرِّهَا»؛ خوبی و بدی در آن آمیخته است، «وَ حَيَاتَهَا بِمَوْتِهَا»؛ مرگ و حیاتش نیز آمیخته به هم است. بیان کردم که در متن زندگی دنیا و در بافت حیات مادّی این گونه است که مرگ و حیات دست به گریبان هم هستند، «وَ حُلْوَهَا بِمُرِّهَا...» 1️⃣؛ و همچنین شیرینی اش به تلخی اش. 1️⃣نهج البلاغه، خطبۀ 113 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
۲۸ مهر ۱۴۰۲
﷽ 📍 دنیا هر چیزی که به انسان داده پس می گیرد❗️ 📌در روایت دیگری که خطبۀ دویست و سی نهج البلاغه است، امام علی(ع) فرمودند:«...فَاحْذَرُوا الدُّنْيَا فَإِنَّهَا غَدَّارَةٌ غَرَّارَةٌ خَدُوعٌ مُعْطِيَةٌ مَنُوعٌ مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا...»؛ از دنیا بپرهیزید که فریبنده است، بازی دهنده است، معطی و بخشنده است. امّا در کنارش، بخشندۀ پس گیرنده است، «مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ»؛ پوشاننده ای است که بعدش کَننده است؛ یعنی لباس را ابتدا تن تو می کند و بعد هم از تنت در می آورد، «لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا»؛ آسایش اش همیشگی نیست، «وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا»1️⃣؛ رنج و دردش تمام شدنی نیست. 1️⃣ نهج البلاغه، خطبۀ 230 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
۲۹ مهر ۱۴۰۲