﷽ 📍 پناه بردن به خداوند از کید و وسوسه های شیطان❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه سوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 غرور منشاء نافرمانی ها نسبت به خداوند است❗️ 📌در دعای سی ویکم که دعایی مربوط به توبه است، «فِي ذِكْرِ التَّوْبَةِ»، امام سجّاد می فرماید: «...هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ،»؛ این، جای کسی است که دست های گناهان او را دست به دست می برند، «وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا،»؛ مهارهای خطاها او را کشیده اند، «وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ،»؛ و شیطان بر او چیره شده و غلبه کرده است، «فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً»؛ پس از آنچه را تو به او امر کردی که انجام بده، کوتاه آمده و انجام نداده، «وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً...»؛ و از آنچه نهی کرده بودی، پرهیز نکرده و انجام داده. امّا منشاء آن چه بوده؟ غرور؛ یعنی همان فریب شیطان. چون وقتی می فرماید: «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ»1️⃣؛ عامل غرور را –باز- شیطان ذکر می فرماید. 1️⃣صحیفۀ سجّادیّه، دعای 31 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 غرور منشاء نافرمانی ها نسبت به خداوند است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه سوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جملات امام علی(ع) برحذر داشتن انسان از دنیا❗️ 📌در خطبۀ صد و سیزده نهج البلاغه امام علی(ع) می فرماید:«وَ أُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيَا فَإِنَّهَا مَنْزِلُ قُلْعَةٍ»؛ شما را از دنیا بر حذر می دارم، زیرا دنیا جای پایداری نیست، «وَ لَيْسَتْ بِدَارِ نُجْعَةٍ»؛ یعنی یک محلّ توقّفگاهی است که مثل فرودگاه است. محلّ توقّفگاهی که آب و گیاه و... پیدا بشود تا انسان آسوده خاطر بتواند در آن زندگی کند نیست، «قَدْ تَزَيَّنَتْ بِغُرُورِهَا وَ غَرَّتْ بِزِينَتِهَا»؛ به فریب آراسته شده و به سبب همین آراستگی اش فریب داده است، «دَارٌ هَانَتْ عَلَى رَبِّهَا»؛ سرایی است که نزد پرودگارش خوار است، «فَخَلَطَ حَلَالَهَا بِحَرَامِهَا»؛ حلالش به حرامش آمیخته شده است، «وَ خَيْرَهَا بِشَرِّهَا»؛ خوبی و بدی در آن آمیخته است، «وَ حَيَاتَهَا بِمَوْتِهَا»؛ مرگ و حیاتش نیز آمیخته به هم است. بیان کردم که در متن زندگی دنیا و در بافت حیات مادّی این گونه است که مرگ و حیات دست به گریبان هم هستند، «وَ حُلْوَهَا بِمُرِّهَا...» 1️⃣؛ و همچنین شیرینی اش به تلخی اش. 1️⃣نهج البلاغه، خطبۀ 113 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جملات امام علی(ع) برحذر داشتن انسان از دنیا❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دنیا هر چیزی که به انسان داده پس می گیرد❗️ 📌در روایت دیگری که خطبۀ دویست و سی نهج البلاغه است، امام علی(ع) فرمودند:«...فَاحْذَرُوا الدُّنْيَا فَإِنَّهَا غَدَّارَةٌ غَرَّارَةٌ خَدُوعٌ مُعْطِيَةٌ مَنُوعٌ مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا...»؛ از دنیا بپرهیزید که فریبنده است، بازی دهنده است، معطی و بخشنده است. امّا در کنارش، بخشندۀ پس گیرنده است، «مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ»؛ پوشاننده ای است که بعدش کَننده است؛ یعنی لباس را ابتدا تن تو می کند و بعد هم از تنت در می آورد، «لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا»؛ آسایش اش همیشگی نیست، «وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا»1️⃣؛ رنج و دردش تمام شدنی نیست. 1️⃣ نهج البلاغه، خطبۀ 230 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دنیا هر چیزی که به انسان داده پس می گیرد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ» ترجمه: بهترین مردم کسی است که رذیله و صفت زشت حرص را از خود خارج کند و برای این که اطاعت پروردگار خویش را بنماید از خواسته های نفسانی و نامشروع خویش سرپیچی کند. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: بهترین مردم کسی است که رذیله حرص را از درونش خارج کند. حرص عبارت از این است که انسان از امور مادّی، چیزی را که محتاج به او نیست و در معشیت و زندگی او نقش ضروری ندارد، او را برود و تحصیل کند و به تعبیر دیگر، انباشته کند امور مادّی را که مورد احتیاج او نیست؛ این حالت درونی حرص است. ابتدا علی (ع) می فرماید به این که: بهترین مردم، کسی است که یک چنین حالت که در او باشد، این را از درونش خارج کند. «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ». دوّم: «وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ سرپیچی کند از خواسته های نامشروعش برای این که اطاعت پروردگارش را بکند. «وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ به طور کلّی نیست در اینجا؛ یعنی یک جایی است که انسان اگر بخواهد بر طبق خواسته نفس عمل کند، باید معصیت کند؛ شد؟! در اینجاست که سرپیچی کند از خواسته نفسش. حالا من یک روایتی است از علی (ع) می خوانم. هر انسانی، این را بدانید، در درونش بله، یک درگیری هست بین دو چیز، که تشبیهی در یک روایتی است از امام علی (ع) می فرماید: « طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ» این تشبیه زیبایی است، امام علی (ع) می فرماید: خوش به حال آن کسی که «طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ» ؛ انسان در درونش، هر انسانی یک دانه فرعون هست، یک دانه موسی؛ چقدر قشنگ تشبیه می کند. یک دانه فرعون در درونت هست؛ مال تو هم هست، مال من هم هست. فرعون چکار می کرد؟ سرکشی می کرد با خدا بجنگد. فهمیدی چی می خواهم بگویم؟ خوب حرف های مرا گوش کن، کوچکش نگیر حرف را. فرعونی که با خدا می جنگید؛ هم توی تو هست، هم توی من هست، توی هر دوتایمان هست. «طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ» خوش به حال آن کسی که سرپیچی کند از آن فرعون درونیش که هوای نفس نامشروع اوست. توجّه می کنید؟ چون این تعبیر، در این روایت «عَصَى» داشت، بله. «وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ»؛ اطاعت کند آن موسی را که، آن موسی؛ تقوای درونیش است. هم تویم فرعون است، هم موسی است. می فهمی چه می گویم؟! از آن فرمان های فرعون سرپیچی کن و سر تسلیم بیاور به آن موسای تقواییت. این طور نیست که ما خالی باشیم از مسایل معنوی؛ نه خیر. شخصی که مؤمن است، هست درش؛ امّا این جوری می شود که این فرعون بر این موسی غلبه می کند، « رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ». این «فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ»؛ مال اینجاست، جنگ می شود بین این دو تا، دعوا می شود بین این دو تا، فرعون و موسی؛ فرعونِ موسی را می زند زمین؛ اینجاست که بیچاره می شوی. اینجاست که هوای نفس نامشروعت را مقدّم می داری. فهمیدی؟ در این روایتی که بود، این بود «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ»؛ یعنی همان موسی، سرپیچی کند از آن خواسته های نامشروعش «فِي طَاعَةِ» چی؟ هان؟! «رَبِّهِ». قَالَ عَلِیٌّ(ع): خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ . غررالحکم و دررالکلم، صفحه 358 قَالَ عَلِیٌّ(ع): طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ. عيون الحكم و المواعظ (لليثي)، صفحه 314 فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ . سوره مبارکه قمر آیه 10 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ» ترجمه: بهترین مردم کسی است که رذیله و صفت زشت حرص را از خود خارج کند و برای این که اطاعت پروردگار خویش را بنماید از خواسته های نفسانی و نامشروع خویش سرپیچی کند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 عتاب امام علی(ع)به فریب خوردهایی که بد دنیا می گویند❗️ 📌در یکی از جملاتی که از امام علی(ع) بود و در ابتدای بحث خواندم، آمده است: «وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا»؛ امام علی(ع) شنید کسی دارد به دنیا بد می گوید که عجب دنیایی است، دیدی چگونه بیچارۀ مان کرد؟ این دنیاست که انسان را گول می زند، چه کار کنیم که ما را بیچاره کرد. مثلاً آخرت مان را به باد داد. حضرت به او فرمود: «أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا»؛ ای کسی که داری به دنیا بدگویی می کنی؛ ولی خودت به همان فریب ها فریفته شدی! مگر هر کسی آمد و چیزی گفت که بخواهد انسان را گول بزند، من باید قبول بکنم؟! در ادامۀ بحث می رسیم به اینکه جواب دوّم را بگوییم که شیطان هم در کار بود، ولی مسئله این است که این طرف، رحمان هم بود. تو به طرف دیگر غش کردی و حالا بد می گویی؟! «الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا»؛ تو آمدی و به مزخرف ها و چیزهای باطل دنیا گول خوردی، امّا «أَ تَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا ثُمَّ تَذُمُّهَا»1️⃣؛ تو مغرور به دنیا شدی، بعد به آن بد می گویی. 1️⃣ نهج البلاغه، حکمت 131 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #اخلاق_ربانی 📕 #غرور 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir