نیست. لذا می گوید، «فَإِنَّ مَنْ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِهِمْ فَهُوَ خَالِدٌ فِی النَّارِ»؛ شیعه درسته جهنّم نمی رود؛ توجّه کنید یک قضاوتی که کنارش گذاشت این بود که غیرشیعه مخلد در آتش است حالا ما می رسیم که غیرشیعه، چه بسا محب باشد توجّه می کنید، نیست این جوری، «فَرَجَعَتِ الْمَرْأَةُ فَقَالَتْ لِفَاطِمَةَ(س)مَا قَالَ زَوْجُهَا»؛ آمد این همسر این شخص خدمت زهرا (س) حرف ها ی شوهرش رو نقل کرد که شوهرم یک همچینن حرف هایی زد و گفت وای بر من دیگر چه کسی است که از گناهان و خطاها این منفک باشد و بنابراین غیرشیعه هم که در آتش مخلد است و ما هم در آتش مخلدیم، «فَقَالَتْ فَاطِمَةُ(س) قُولِي لَهُ»؛ زهرا (س) فرمودند به اش که برو به همسرت بگو، «لَیْسَ هَكَذَا»؛ اشتباه کردی مطلب این نیستش، «شِیعَتُنَا مِنْ خِیَارِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»؛ بله شیعیان ما از اخیار اهل جنّتند، «وَ كُلُّ مُحِبِّينَا»؛ وهمه محبّین ما اینجا دیگر بحث شیعه مطرح نیست، «وَ مُوَالِي أَوْلِيَائِنَا وَ مُعَادِي أَعْدَائِنَا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ لَنَا لَيْسُوا مِنْ شِيعَتِنَا»؛ این هایی را که زبونی می گویند دوستیم قلباً چه بسا این ها دوستم باشند توجّه می کنید، محبّت به ما دارند. بغض نسبت به اعدا ما هم دارند، اینها هم هست، امّا این ها شیعه ما نیستند، «إِذَا خَالَفُوا أَوَامِرَنَا وَ نَوَاهِيَنَا فِي سَائِرِ الْمُوبِقَاتِ»؛ این ها اگر آمدند مخالفت کردند با اوامر ما نواهی ما، امّا در این جهات نبودند، «وَ هُمْ مَعَ ذَلِكَ فِي الْجَنَّةِ»؛ نه این جور نیستش که این ها بروند به جهنّم این ها در بهشتند.خوب،به طور مطلق؟! پس فرق بین شیعه و محب چی شد؟نه گوش کنید ذیل را، «وَ لَكِنْ بَعْدَ مَا یُطَهَّرُونَ مِنْ ذُنُوبِهِمْ»؛ این ها بعد از آن که، این ها را پاک کردند از گناه،مشکله اینجاست. «بِالْبَلَايَا وَ الرَّزَايَا أَوْ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ بِأَنْوَاعِ شَدَائِدِهَا»؛ جنبه تطهیری دارد برای مؤمنین. به قدری زیباست تودنیا فشارها ناراحتی ها.باید پاک بشوید با این لباس های کثیف نمی شود بروی باید از تنش در بیاورد، این روح باید پاک بشود، «أَوْ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ»؛ اهوال روز قیامت آن فشارها، «بِأَنْوَاعِ شَدَائِدِهَا»؛ با بلاها، رزایا، مصیبت ها، ناراحتی ها، یه سنخ، نشد، هنگام مرگ نشد در چی؟ عالم برزخ، قبر، فشارها بعد هنگام حشر،نشر. «أَوْ فِي الطَّبَقِ الْأَعْلَى مِنْ جَهَنَّمَ»؛ عجب جهنّمم می روند این ها، «بِعَذَابِهَا»؛ امّا ما این ها را رها نمی کنیم، «إِلَى أَنْ نَسْتَنْقِذَهُمْ بِحُبِّنَا مِنْهَا»؛ دستشان و می گیریم اینا رو.همان حبّی که دارند تا می رسد آنجایی که ما نجاتشان می دهیم با همان حبّی که نسبت به ما داشتند، «وَ نَنْقُلَهُمْ إِلَى حَضْرَتِنَا»؛ چقدر زیباست این روایت دستشان و می گیریم این ها را منتقل می کنیم به محضر خودمان. بحارالأنوار، ج 65، ص 155 قَالَ رَجُلٌ لِامْرَأَتِهِ اذْهَبِي إِلَى فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَاسْأَلِيهَا عَنِّي أَنِّي مِنْ شِيعَتِكُمْ أَمْ لَيْسَ مِنْ شِيعَتِكُمْ، َسَأَلَتْهَا، فَقَالَتْ قُولِي لَهُ، إِنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِمَا أَمَرْنَاكَ وَ تَنْتَهِي عَمَّا زَجَرْنَاكَ عَنْهُ فَأَنْتَ مِنْ شِيعَتِنَا، وَ إِلَّا فَلَا، فَرَجَعَتْ فَأَخْبَرَتْهُ، فَقَالَ يَا وَلِيِّي وَ مَنْ يَنْفَكُّ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الْخَطَايَا، فَأَنَا إِذاً خَالِدٌ فِی النَّارِ، فَرَجَعَتِ الْمَرْأَةُ فَقَالَتْ لِفَاطِمَةَ(س)مَا قَالَ زَوْجُهَا، فَقَالَتْ فَاطِمَةُ(س) قُولِي لَهُ، لَیْسَ هَكَذَا، شِیعَتُنَا مِنْ خِیَارِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ كُلُّ مُحِبِّينَا، وَ مُوَالِي أَوْلِيَائِنَا وَ مُعَادِي أَعْدَائِنَا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ لَنَا لَيْسُوا مِنْ شِيعَتِنَا، إِذَا خَالَفُوا أَوَامِرَنَا وَ نَوَاهِيَنَا فِي سَائِرِ الْمُوبِقَاتِ، وَ هُمْ مَعَ ذَلِكَ فِي الْجَنَّةِ، وَ لَكِنْ بَعْدَ مَا یُطَهَّرُونَ مِنْ ذُنُوبِهِمْ، بِالْبَلَايَا وَ الرَّزَايَا أَوْ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ بِأَنْوَاعِ شَدَائِدِهَا، أَوْ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ، بِأَنْوَاعِ شَدَائِدِهَا، أَوْ فِي الطَّبَقِ الْأَعْلَى مِنْ جَهَنَّمَ بِعَذَابِهَا، إِلَى أَنْ نَسْتَنْقِذَهُمْ بِحُبِّنَا مِنْهَا، وَ نَنْقُلَهُمْ إِلَى حَضْرَتِنَا 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ حضرت زهرا(س)فرمودند: شیعه ما به جهنّم نمی رود، ولی دست محبّمان را هم می گیریم 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: سوّم؛ به یاد خداوند بودند و غفلت از او نکردن❗️ 📌سوّم؛ مسئلۀ ذکر و غفلت است که در گذشته بحث کردیم. اگر انسان موجودی را دوست بدارد، اوّلاً هیچ گاه از او غفلت نمی کند؛ یعنی هیچ گاه او را فراموش نمی کند. ثانیاً نه اینکه غفلت نمی کند؛ بلکه به طور مستمر بر طبق سطح دوستی اش اگر شدید باشد متذکّر اوست که نشان از تفاوت های محبّتی است. و هر چیزی که یادآور او باشد، به او محبّت هم دارد؛ چه آن چیز شخص باشد یا چیز دیگری. در اینجا گفته می شود اگر کسی حبّ به خدا داشته باشد، نشانه و علامتش این است که به یاد خدا است و از او غافل نمی باشد، و به هر چیزی که یادآور او باشد، محبّت می ورزد، حتّی اعمال عبادتی. نماز را دوست می دارد؛ چون یادآور خدا است. اولیای خدا را، پیغمبر اکرم(ص)، ائمّۀ طاهرین(ع) را دوست می دارد؛ چون آن ها یادآور خدا هستند. قرآن را دوست می دارد و کلام الله را می خواند؛ چون او را به یاد خدا می اندازد. در روایتی آمده است: «كَذَبَ مَنِ ادَّعىَ مُحَبَّتٖی وَ إِذٰا جَنَّهُ اللَیْلَ نَامَ عَنی»؛ دروغ می گوید کسی که ادّعای دوستی مرا می کند و وقتی شب فرامی رسد، نسبت به من چشم می پوشد و می خوابد. «أًلَیْسَ كُلُّ مُحِبٍّ یحب لقاء حبیبه»آیا؛ این طور نیست که هرمحبّی دوست می دارد دیدار دوستش را؟ «فها أنا ذا موجود لمن‏ طلبنی‏»1️⃣؛ من موجودم، من هستم برای کسی که مرا طلب کند. آیا خدا را دوست می دارم؟ چقدر به یاد او هستم؟ آیا اعمالی که انسان را به یاد او می اندازد، مثل اُنس با او، مناجات با او، سخن با او، سخن او را بر زبان جاری کردن را دوست می دارم یا نه؟ 1️⃣ إحياء علوم الدين، جلد14، ص 106 - المحجة البيضاء، جلد8، ص72 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: سوّم؛ به یاد خداوند بودند و غفلت از او نکردن❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: چهارم؛ از دست دادن هر چیزی که اورا به حق و محبوبش نمی رساند محزون نشود❗️ 📌چهارم؛ یکی از علایم دوستی این است که نسبت به چیزی که از دست می دهد و آن چیز انسان را به حق و محبوبش نمی رساند محزون و متألّم نشود. از طرف دیگر، با به دست آوردن موجودی که او را به حق نمی رساند، مسرور نشود؛ بلکه چیزی را دوست بدارد که او را به حق می رساند؛ عمل عبادتی باشد یا اطاعتی باشد یا هر چیز دیگر. امّا چیزهایی که مقرِّب به خدا نیستند، از آمدنش خوشحال نشود، چه رسد به اینکه مُبَعِّد باشد و انسان را از او دور کند. اگر همۀ آنچه از ماسوای او که او را به خدا نمی رساند به انسان بدهند، نباید خوشحال شود. چرا؟ چون وقتی می گوید: او را دوست دارم، هر چه که او را به خدا برساند، دوست دارد و چیزی که او را از خدا جدا کند دوست ندارد؛ لذا به خاطر از دست دادن امور مادّی که رسانندۀ به حق نیستند، محزون نمی شود، اموری که گاهی مُبَعّد ند. کسی که خدا را دوست دارد، اگر مقداری از مال دنیا یا چیز دیگر از او گرفته شود، ناراحت نمی شود و عزا نمی گیرد که مالم و مقامم رفت. این ها پوچ است و چیزی که پوچ است، ناراحتی ندارد. اگر دید این امور روی او اثر می گذارد و غم و اندوه می آورد، باید بفهمد که از حبّ به خدا خبری نیست و همۀ عمل های او از روی اجبار است و پشتوانۀ انقیاد قلبی ندارد؛ چون محبّت در کار نیست. علامت محبّت این است که آنگاه که اطاعتی از دستش برود محزون می شود، چرا؟ چون این اطاعت است که او را به حق می رساند. آنگاه که مرتکب معصیت شود، محزون می شود. چرا؟ چون معصیت او را از حق دور می کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: چهارم؛ از دست دادن هر چیزی که اورا به حق و محبوبش نمی رساند محزون نشود❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: پنجم؛ دوست داشتن دوستان خداوند. ششم؛ خوف از فراق خداوند❗️ 📌پنجم؛ یکی دیگر از نشانه های محبّت به خدا، به خصوص می فرمایند محبّت به عباد الله و مؤمنین و محبّین است. انسان اگر اهل محبّت است، باید دوستِ دوست را دوست بدارد. اگر انسان خدا را دوست بدارد، دوستان خدا را هم دوست می دارد.چرا که این ملازم با اوست. ششم؛ اگر کسی اهل محبّت به خداوند باشد، در کنارش خوف و بیم است. اشکال کرده اند که مگر محبّت با خوف جمع می شود؟ چگونه دوست داشتن با بیم قابل جمع است؟ این مطلب بحث مفصّلی را مطلبد که من مختصراً و اشارتاً عرض می کنم و رد می شوم. باید دانست که در کنار هر دوستی، خوف است که اقسام مختلف دارد، ولی من به آنچه ظاهر است اشاره می کنم. خوفی که در کنار محبّت به هر موجودی بارز است، خوف فراق، حجاب و انقطاع است: محنت قرب ز بعد افزون است دلم از محنت قربش خون است هست در وصل همه بیم فراق نیست در هجر جز امید وصال خوف، خوفِ توقّف است؛ چون اینجا جای پیشروی است و خوف دارد که نکند جلوی او را بگیرد و مانع پیشروی او شود و دیگر نتواند جلوتر برود. بیم از اینکه دوست از دستم نرود و اجازۀ رفتن به جلوتر ندهد. این خوف ها در کنار محبّت مطرح است، چه برسد به خوف تعظیم و عظمتِ او که در دل مؤمن و بندگان خاصّ خدا هیبت آفرین است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: پنجم؛ دوست داشتن دوستان خداوند. ششم؛ خوف از فراق خداوند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: هفتم؛ کتمان محبّت که نکند خلاف بگویم❗️ 📌هفتم؛ کسی که اهل محبّت حقیقی است، اظهار محبّت نمی کند؛ بلکه کتمان محبّت می کند. این؛ بحث معرفتی بسیار دقیق و ظریف است و فعلاً نمی توانم وارد این بحث شوم. چرا چنین است؟ چون می ترسد بگوید که دوستت دارم و چگونه دوستت دارم؛ زیرا خوف این را دارد که خلاف گفته باشد؛ زیرا او از تمام زوایای بندگانش آگاه است. البته منظور ابراز اصل محبّت نیست، بلکه وارد خصوصیّات محبّت نمی شود. اگر بگوید: خدایا! خیلی دوستت دارم، او که آگاه است و از تمام زوایای دل بنده اش آگاه است، نکند خلاف بگوید و همین خلاف گویی موجب طرد او شود؛ لذا می فرمایند: کتمان محبّت، کشف از محبّت می کند. او در درون می سوزد، ولی از نظر بیرون چیزی ابراز نمی کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: هفتم؛ کتمان محبّت که نکند خلاف بگویم❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir