﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: پنجم؛ دوست داشتن دوستان خداوند. ششم؛ خوف از فراق خداوند❗️ 📌پنجم؛ یکی دیگر از نشانه های محبّت به خدا، به خصوص می فرمایند محبّت به عباد الله و مؤمنین و محبّین است. انسان اگر اهل محبّت است، باید دوستِ دوست را دوست بدارد. اگر انسان خدا را دوست بدارد، دوستان خدا را هم دوست می دارد.چرا که این ملازم با اوست. ششم؛ اگر کسی اهل محبّت به خداوند باشد، در کنارش خوف و بیم است. اشکال کرده اند که مگر محبّت با خوف جمع می شود؟ چگونه دوست داشتن با بیم قابل جمع است؟ این مطلب بحث مفصّلی را مطلبد که من مختصراً و اشارتاً عرض می کنم و رد می شوم. باید دانست که در کنار هر دوستی، خوف است که اقسام مختلف دارد، ولی من به آنچه ظاهر است اشاره می کنم. خوفی که در کنار محبّت به هر موجودی بارز است، خوف فراق، حجاب و انقطاع است: محنت قرب ز بعد افزون است دلم از محنت قربش خون است هست در وصل همه بیم فراق نیست در هجر جز امید وصال خوف، خوفِ توقّف است؛ چون اینجا جای پیشروی است و خوف دارد که نکند جلوی او را بگیرد و مانع پیشروی او شود و دیگر نتواند جلوتر برود. بیم از اینکه دوست از دستم نرود و اجازۀ رفتن به جلوتر ندهد. این خوف ها در کنار محبّت مطرح است، چه برسد به خوف تعظیم و عظمتِ او که در دل مؤمن و بندگان خاصّ خدا هیبت آفرین است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: پنجم؛ دوست داشتن دوستان خداوند. ششم؛ خوف از فراق خداوند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: هفتم؛ کتمان محبّت که نکند خلاف بگویم❗️ 📌هفتم؛ کسی که اهل محبّت حقیقی است، اظهار محبّت نمی کند؛ بلکه کتمان محبّت می کند. این؛ بحث معرفتی بسیار دقیق و ظریف است و فعلاً نمی توانم وارد این بحث شوم. چرا چنین است؟ چون می ترسد بگوید که دوستت دارم و چگونه دوستت دارم؛ زیرا خوف این را دارد که خلاف گفته باشد؛ زیرا او از تمام زوایای بندگانش آگاه است. البته منظور ابراز اصل محبّت نیست، بلکه وارد خصوصیّات محبّت نمی شود. اگر بگوید: خدایا! خیلی دوستت دارم، او که آگاه است و از تمام زوایای دل بنده اش آگاه است، نکند خلاف بگوید و همین خلاف گویی موجب طرد او شود؛ لذا می فرمایند: کتمان محبّت، کشف از محبّت می کند. او در درون می سوزد، ولی از نظر بیرون چیزی ابراز نمی کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نشانه های محبّت به خدا: هفتم؛ کتمان محبّت که نکند خلاف بگویم❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #معارف_اسلامی 📕 #طاعت_و_اطاعت_الهی 📝 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 محیط هایی که انسان در آن ساخته می شود❗️ 📌انسان به حسب معمول، در چهار محیط ساخته می شود. معمولاً این طور است. یک: محیطِ خانوادگی است. دو: محیطِ آموزشی و تحصیلی است. سه: محیطِ شغلی است. چهار: محیطِ رفاقتی و دوستی است. هر یک از این محیط ها، فضای خاصّ خود را دارد. محیط خانوادگی فضایی دارد. فرض کنید محیط تحصیلی- آموزشی فضای خاصّ خودش را دارد که حاکم بر این محیط است. محیط شغلی هم فضای خاصّ خودش را دارد. هر کدام فضایی دارند. ماورای این فضاهای چهارگانه، فضای دیگری است که فضای پنجم محسوب می شود و آن محیط، حاکم بر این چهار فضا و رابطه است و به طور کلّ «فضای جمعی اجتماعی» است. خوب دقّت کنید. ممکن است فضای خانوادگی در این سه بُعدی که عرض کردم -یعنی ابعاد اعتقادی، اخلاقی و عملی- خوب باشد؛ یا فضای تحصیلی او هم خوب باشد؛ فضای رفاقتی او هم خوب باشد؛ امّا آن فضایی که حاکم بر فضای جمعی و حاکم بر جامعه، نامناسب باشد و بیاید اثرات مثبت این فضاها را خنثی کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 محیط هایی که انسان در آن ساخته می شود❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تأثیر محیط ها بر همدیگر ، اهمیّت و اثر گذاری محیط پنجم بر همۀ محیط ها ❗️ 📌محیط خانودگی او خوب است، امّا وقتی در محیط تحصیلی می رود، آنجا فاسد است. فهمیدی؟ این فضای تحصیلی، اثر محیط خانوادگی را خنثی می کند. بخواهی یا نخواهی اثر می گذارد؛ یا بیا بالا؛ محیط تحصیلی او هم خوب است امّا مثلاً محیط شغلی او مناسب نیست. همین طور هر کدام نسبت به دیگری تأثیرگذار است. اگر آن فضای جمعی فاسد باشد، اثر سوء روی تمام این محیط هایی دارد که عرض کردم. به نظر من اتّفاقاً آن مصیبت بزرگی که جامعۀ اسلامی دارد همین است. باید هم بگویم که با کمال تأسّف دشمنان اسلام همین را هدف گیری کردند؛ چون می دانند فضای حاکم بر جامعه خنثی کنندۀ تمام این چیزهایی است که در محیط های دیگر ساخته می شود. روان شناس هایشان خیلی قوی هستند؛ شما به عرض بنده رسیدی؟ این فضای پنجم بالأخره اثر سوء خودش را می گذارد و بعد هم به عقیدۀ من، نعوذ بالله افرادی را فرض کنید که قربانی این به اصطلاح «تهاجم» قرار می گیرند؛ که این ها هر کدام به یک نحوی برای اجتماع الگو هستند و در اجتماع کاربرد دارند. دستۀ اوّل قربانیان هم کسانی هستند که قهراً اثر می گذارند. توجّه می کنید؟! فرض کنید اگر امثال بنده قربانی بشوند؛ عدّه ای را هم دنبال خود می کِشند؛ به خصوص اینکه از نظر دینی وجیه الکذا هم باشند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تأثیر محیط ها بر همدیگر ، اهمیّت و اثر گذاری محیط پنجم بر همۀ محیط ها ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ما یَتَقَرَّبُ اِلَیَّ عَبدی بِمِثلِ اَداءِ مَا اَفتَرَضتُ عَلَیهِ وَ لا یَزالُ عَبدی یَبتَهِلُ اِلَیَّ حَتّی اُحِبَّهُ وَ مَن اَحبَبتُهُ کُنتُ لَهُ سَمعاً وَ بَصَراً وَ یَداً وَ مَوئِلاً اِن دَعانی اَجَبتُهُ وَ إِن سَأَلَنی اَعطَیتُهُ»1 ترجمه: خداوند تبارک و تعالی فرمود: بنده من به من نزدیک نمی شود به چیزی بهتر از آنچه که بر او واجب کرده ام. این بنده همیشه متوجّه من است تا آن جا که من او را دوستش بدارم و هر کس را که دوست داشته باشم، گوش او و چشم او و دست او و پناه گاه او می شوم. اگر او مرا بخواند و از من چیزی بخواهد جواب او را می دهم و اگر از من درخواستی بنماید به او عطا می نمایم. شرح: روایت از پیامبراکرم(ص) منقول است که حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی می فرماید: بنده من به من نزدیک نمی شود. به مثل، یعنی چی؟ یعنی بخواهد به من نزدیک بشود؛ نزدیکی اش به مثل اداء فرائض نسبت به من، واجباتش را انجام بدهد. خوب دقّت کنید. قرب به من پیدا نمی کند آن گونه که واجباتش را انجام بدهد یعنی آن چه که موجب می شود، بنده به خدا نزدیک بشود؛ در بین آن چیزها، مثل عمل به واجبات نیست. فهمیدی؟! یعنی هر چه عمل مستحب انجام بدهی، گوش می کنی؟ ولی از این طرف یک واجب ترک بکنی. می دانی چه می شود؟ واجب را انجام بده! شد؟! واجب آن قدر بنده را، وقتی انسان انجام داد، به خدا نزدیک می کند که هیچ عملی بنده را به خدا آن طور نزدیک نمی کند.«مَا يَتَقَرَّبُ اِلَیَّ عَبْدِي بِمِثْلِ أَدَاءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ»؛ اینکه مال این است. بعد «وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ» یعنی این همیشه متوجّه من است. به قول ما، درد دل هایش را به من می گوید. فهمیدی؟! ابتهال یعنی زاری کردن. به قول من، لغت معنا کنم. فهمیدی؟! آدمی که دلش پُر می شود. ها! می خواهد یکی را گیر بی آورد، پیشش برود، خودش را خالی کند، سبک بکند. درست است یا نه؟«وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ» همیشه این می آید سراغ من زاریش پیش من است، حسن، حسین، تقی، نقی این ها همه؛ اصلا و ابدا، می آید پیش من، پیش من، دل پُرش را خالی می کند، زاری پیش من می کند. «وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ» می گوید، می گوید، گریه می کند خدایا! به دادم برس. تا این که من او را دوستش بدارم. دقّت کنید، قُرب به خدا می خواهی پیدا کنی، عمل به واجب بکن. شد! اگر می خواهی خدا دوستت بدارد، برو، زاری و گریه هایت را پیش خدا بکن. درد دل هایت را آنجا، حتّی نتیجه این، این است. خوب دقّت کنید. این جور نیست که نعوذ بالله، من چون گاهی شنیدم که می گوید مثلاً سر خدا را درد آوردم، این قدر گفتم. عاجز کردم خدا را. برو بدبخت، سر خودت را درد آوردی، خودت را عاجز می کنی. خدا نه عاجز می شود نعوذ بالله،نه سرش درد می آید. نه رویش را برمی گرداند. هرچه بیشتر پیشش بروی، درد دل کنی، زاری و گریه بکنی این موجب می شود، تو را بیشتر دوست بدارد. «وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ»؛ بسیار خوب؛ حالا، نگاه کنید همین جور پله پله می آید جلو. پیغمبر اکرم (ص) از خدا نقل می کند این ها را. حالا که خدا دوستش داشت، «وَ مَنْ أَحْبَبْتُهُ»؛ آن بنده ای که را که خدا می گوید، حالا اینها را از خدا دارد نقل می کند پیغمبر (ص)، که خدا می گوید، آن بنده ای که من او را دوستش بدارم ها! «كُنْتُ لَهُ»؛ من می دانی چی او می شوم؟ « كُنْتُ لَهُ سَمْعاً وَ بَصَراً

وَ يَداً وَ مَوْئِلًا»؛ من گوشش می شوم، من چشمش می شوم. من دستش می شوم. من پناه گاه او می شوم. دیگر دست آخر... فهمیدی؟ اوّل؛ گوش و چشم و بعد هم... یعنی البتّه سمع، یعنی شنوایی اش. من شنوایش می شوم. اُذُن ندارد، عین ندارد. در روایت، اینجا هم جای این حرف ها نیست. ولی مجبورم بگویم، توجه کنید. اذن یعنی این، شد؟ عین هم یعنی این، این آلت است، شد؟ نه، قوا . شنوایش می شوم. بینایش می شوم. گوش می کنید، چه می خواهم بگویم؟ قدرت کاریش می شوم. گوش کنید. بعد می گوید: «مَوْئِلًا»؛ من اصلاً، پناه گاه او می شوم. در نتیجه؛ آن وقت این جا می گوید چی؟ می گوید: وقتی مرا صدا بزند، جوابش را می دهم. فهمیدی چه می خواهم بگویم؟ از من تقاضا بکند. چی؟ «سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ»؛ به اش هم می دهم. توجه کنید. می خواستم این را بگویم روند را. واجبات را انجام بده. درد دل هایت را با خدا بکن. فهمیدی؟ این موجب می شود که خدا تو را دوستت بدارد. وقتی هم که دوستت داشت. فهمیدی؟ همه کارت خدا می شود. همه کارت خدا می شود، عمده این است که، نعوذ بالله، ما هم از نظر عملی کوتاه می آییم، هم از نظر دورنی و دلی کوتاه می آییم نسبت به خدا. چون آن زاری و این ها، ظاهریش نیست تا؛ دل است که دلم گرفت، می خواهم بروم پیشش، خودم را خالی کنم. مال دل است. دوّمی، گوش کنید. اوّلی بیرونی، دوّمی درونی. همین جور می آید جلو؛ توجّه می کنیدچه عرض کردم؟ بنابراین آن کسانی را که عمل به واجبات می کنند، روی دلشان به خداست و آن چرا که از نظر درونی فرض کنید فشارهای روحی دارند، می روند سراغ خدا، فهمیدی؟! خدا چه کار می کند؟ خدا پشتیبان آن هاست، همه کاره آن هاست. گره گشای آن هاست. 1- بحار جلد 70 باب 43 صفحه 16 2- در عربی «و لایزال عبدی یبتهل» کلمه عبدی در بیان فرموده نشده است. عَنْ هِشَامٍ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِيِّ (ص) عَنْ جَبْرَئِيلَ قَالَ: قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْ أَهَانَ لِي وَلِيّاً فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ مَا تَرَدَّدْتُ فِي شَيْ ءٍ أَنَا فَاعِلُهُ مَا تَرَدَّدْتُ فِي قَبْضِ نَفْسِ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَ أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ وَ لَا بُدَّ لَهُ مِنْهُ وَ مَا يَتَقَرَّبُ إِلَيَ عَبْدِي بِمِثْلِ أَدَاءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ وَ لَا يَزَالُ عَبْدِي يَبْتَهِلُ إِلَيَّ حَتَّى أُحِبَّهُ وَ مَنْ أَحْبَبْتُهُ كُنْتُ لَهُ سَمْعاً وَ بَصَراً وَ يَداً وَ مَوْئِلًا إِنْ دَعَانِي أَجَبْتُهُ وَ إِنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُه 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ما یَتَقَرَّبُ اِلَیَّ عَبدی بِمِثلِ اَداءِ مَا اَفتَرَضتُ عَلَیهِ وَ لا یَزالُ عَبدی یَبتَهِلُ اِلَیَّ حَتّی اُحِبَّهُ وَ مَن اَحبَبتُهُ کُنتُ لَهُ سَمعاً وَ بَصَراً وَ یَداً وَ مَوئِلاً اِن دَعانی اَجَبتُهُ وَ إِن سَأَلَنی اَعطَیتُهُ»1 ترجمه: خداوند تبارک و تعالی فرمود: بنده من به من نزدیک نمی شود به چیزی بهتر از آنچه که بر او واجب کرده ام. این بنده همیشه متوجّه من است تا آن جا که من او را دوستش بدارم و هر کس را که دوست داشته باشم، گوش او و چشم او و دست او و پناه گاه او می شوم. اگر او مرا بخواند و از من چیزی بخواهد جواب او را می دهم و اگر از من درخواستی بنماید به او عطا می نمایم. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اولویّت و اهمّیّت محیط خانوادگی در تربیت❗️ 📌طبق معمول این طور است که انسان قبل از محیط تحصیلی و آموزشی شکل می گیرد؛ لذا انبیا و اولیا(ع) در معارف اسلامی روی این خیلی تأکید داشتند؛ چون شاکلۀ روح در اینجا شکل می گیرد؛ در محیط خانوادگی، آن هم در این سه بُعد؛ لذا اوّل هم به همین توصیه می کنند. روایتی بخوانم. روایت از امام صادق(ع) است که حضرت می فرماید: «لَا یَزَالُ الْمُؤْمِنُ یُورِثُ أَهْلَ بَیْتِهِ الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ الصَّالِحَ»؛ مؤمن این طور است. علم و ادب شایسته را برای اهل بیت و خانواده اش به میراث می گذارد. خوب دقّت کنید. «حَتَّى یُدْخِلَهُمُ الْجَنَّة»؛ این قدر روی این ها کار می کند که این ها را بهشتی می کند. هم در بُعد اعتقادی، هم اخلاقی و هم عملی. «حَتَّى لَا یَفْقِدَ فِیهَا مِنْهُمْ صَغِیراً وَ لَا كَبِیراً»؛ تا آنجایی که وقتی خودش إن شاء الله در بهشت رفت، نگاه می کند و می بیند که کوچک و بزرگ همه با او هستند؛ همه در بهشت آمدند. همین طور که همه با هم در خانواده اینجا بودیم، همه در بهشت هم دور هم هستیم. ببینید چقدر تعبیر زیبا است؛ یعنی این قدر روی این ها کار می کند. بعد می فرماید: «وَ لَا خَادِماً وَ لَا جَاراً»1️⃣؛ سپس خادم را مطرح می فرماید. کسانی را که فرض کنید در آن خانواده مشغول به کار هستند. بعد هم به همسایه می رسد. چه بسا در این ترتیب عنایتی باشد. از نظر کمّی این طور است؛ یعنی معمولاً انسان این طور است که اوّل زن و بچّه است، بعد نوبت می رسد به خادم که برخوردش با آدم بیشتر است! بعد برخوردش با همسایه. مثلاً فرض کنید شب ها بیرون می آید و او را می بیند. این ها هم جنبۀ کمّی دارند و هم جنبۀ کیفی؛ به درجه بندی پایین می آید. 1️⃣مستدرک الوسائل، ج 12، ص 201 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 📝 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir