eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.6هزار دنبال‌کننده
155 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 اهل‌بیت من مانند کشتی نوح هستند. ❗️ 📌روایتی است که فریقین متواتراً نقل کرده‌اند؛ یعنی در عامّه و خاصّه متواتر است. معنای متواتر این است که قطعی است. پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ مَثَلُ أَهلُ بَیتِی کَمَثَلِ سَفِینَهِ نُوحٍ وَ مَن تَخَلَّفَ عَنهَا هَلَکَ»؛ اگر بخواهم اهل‏بیت خودم را تشبیه کنم، آنان مثل کشتی نوح هستند. کسی که به آن‏ها تمسّک جوید، نجات می‎یابد. خوب دقّت کنید: آیا کشتی ارائۀ طریق می‏کند و می‏گوید که از آن طرف بیا و یا خودت شنا کن؟! در طوفان انسان از بین می‌رود. نه. معنایش این است که کشتی انسان را می‎برد و از موج نجات می‏دهد. تعبیر خیلی زیبایی است. ایصال به مطلوب است و ارائۀ طریق نیست. در تمام ابعادش اینگونه است و نقش مهم این است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نحوۀ دستگیری امام‌حسین(ع)❗️ 📌در همین زمینه؛ یعنی راجع‏به ایصال به مطلوب که ابعاد گوناگون دارد، در بین ائمّۀ طاهرین(ع) به خصوص برای امام‏حسین(ع) نقش خاصّ دیگری را مطرح می‎کنند. پیغمبراکرم(ص) فرمود: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ إِنَّ الْحُسَيْنَ مِصْبَاحُ الهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ»1️⃣؛ دو مورد در این روایت است: چراغ هدایت و سفینۀ نجات. اوّلی ارائۀ طریق است. چراغ را که روشن می‎کنند، انسان، جلوی پایش را می‎بیند و راه می‏رود. دوّمی، ایصال به مطلوب است. کسانی را که دارند غرق می‎شوند و از مسیر معنویّت انحراف پیدا می‎کنند، دست‏گیری می‎کند و نجات می‎دهد. در بُعد اوّل که مصباح الهدی است و ارائۀ طریق می‎کند بحثی است که از زبان وحی ارتزاق کرده و ارائۀ طریق می‎کند. 1️⃣سفینةالبحار، ج1، ص257- ناسخ‌التواریخ، ص57 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 امام‌حسین (ع)قایق نجات است❗️ 📌پیغمبراکرم(ع) فرمود: مَثَل اهل بیت من، مَثَل سفینۀ نوح است. کسی که به آن تمسّک بجوید، نجات می‎یابد و کسی که از آن تخلّف کند، غرق می‎شود. اعتقادم این است که لحن این روایت غیر از لحن روایتی است که راجع به امام حسین(ع) است. از پیغمبراکرم(ع) راجع به ائمّۀ دیگر من ندیدم و فقط راجع به امام حسین(ع) داریم که سفینه تعبیر شده است. در آن روایت کلّ اهل بیت(ع) است و این حدیث، روی فرد خاص دست گذاشته است. در باب سفینۀ نوح مثالی می‎زنم: حضرت‏نوح دعوت کرد که بیایید و سوار کشتی شوید. هر کس سوار بشود، نجات پیدا می‏کند و غرق نمی شود. خودشان آمدند و نجات هم پیدا کردند؛ این، یک نوع است. یک نوع دیگر این است که فرد داخل دریا فریاد می‎کشد: اگر می‎خواهی غرق نشوی، سوار کشتی شو. او خودش می‏آید، سوار می‏شود و می‏رود. یک وقت این‏طور نیست. ما به قایق نجات تعبیر می‎کنیم. می‎بینیم دارد غرق می‏شود. او می‏رود دستش را می‏گیرد و بیرون می‏آورد؛ خیلی بالاتر از مورد اوّل است. وقتی می‎بیند کسی دارد غرق می‏شود، نجاتش می‏دهد. این کار، غیر این است که بگوید: بیا سوار شو. لحن روایتی که راجع‏به امام‏حسین(ع) است، لحن دوّم است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ(ع) مِصْبَاحُ الهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ». قایق نجات چه می‏کند؟ می ایستد و می‏گوید: داری غرق می‏شوی، بیا به من متمسّک بشو تا غرق نشوی. یا اینکه تا می‎بیند کسی دارد غرق می‏شود، می‎رود و او را می‏گیرد. مثل اینکه دو لحن است؛ ایصال به مطلوب امام حسین(ع) خیلی قوی‏تر از این حرف‌هاست. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 سپیدی پیشانی و زیرگلوی امام حسین(ع) جذب کننده است❗️ 📌لذا وقتی راجع به حضرت زهرا(س) بحث کردم، در مسئلۀ علّت مبقیۀ دین، امام حسین(ع) مطرح شد. بقای دین از مسیر امام حسین(ع) _گفتارش و اعمالش_ بود. تنها مسئلۀ ارائۀ طریق نیست و به این معنا دست‌گیری است. روایتی را در بحارالانواراست، «رُوِيَ فِي بَعْضِ الْكُتُبِ الْمُعْتَبَرَةِ عَنِ الطَّبَرِيِّ»؛ بعضی از کتب معتبر از طبری نقل کرده‌اند. «عَنْ طَاوُسٍ الْيَمَانِيِّ»؛ می‏گوید: از طاووس یمانی نقل کرد: «أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ(ع) كَانَ إِذَا جَلَسَ فِي الْمَكَانِ الْمُظْلِمِ يَهْتَدِي إِلَيْهِ النَّاسُ»1️⃣؛ وقتی امام حسین(ع) در یک محل تاریکی می‎نشست، مردم را به سوی خودش جلب می‎کرد. خوب دقّت کنید دارد: «بِبَيَاضِ‏ جَبِينِهِ وَ نَحْرِهِ»؛ به سپیدی پیشانی و زیرگلویش. وقتی در یک جای تاریک می‎نشست، با سپیدی پیشانی و زیر گلویش مردم را به سوی خود جلب می‎کرد. «یَهتَدِی» هم در روایت آمده و مسئلۀ هدایت است. از مسائلی که در ارتباط با امام حسین(ع) است، مسئله این‏طور به ذهن می‏آید که ایشان جالب توجّه است و همین موجب می‎شود که به خودش جذب می‏کند. یک امری در ارتباط با پیشانی امام حسین(ع) و زیر گلوی امام حسین(ع) بوده است. 1️⃣بحارالأنوار، ج 44، ص189 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 سرِّ جذب سپیدی پیشانی و زیرگلوی امام‌حسین(ع) ❗️ 📌اگر کسی به تاریخ مراجعه کند، می‎بیند: در روز عاشورا، اوّلین ضربۀ کاری که به امام حسین(ع) وارد شد، سنگی بود که به پیشانی او خورد. آخرین ضربه، ضربه‏ای بود که به گلویش وارد شد. قرن‏هاست همین مطلب گفته می‎شود و مجالس به نامش منعقد می شود و جذب می‎کند. در تاریکی‎ها، همین جلب می‎کند و انسان را می‎کِشد. این معنا را خود ما هم می‎بینیم و مشهود است که مجالس به نام امام حسین(ع) چقدر جاذب و جالب است. این جذبه‎ها انقلاب درونی درست می‏کند. یک انسان برتر، حضور شخصی لازم ندارد برای اینکه ایصال به مطلوب بکند. بدون حضور ظاهری هم می‎کِشد. کشش امام حسین(ع)، قوی است. در این جهت به خصوص نسبت‏به آلوده‎ها کشش دارد. احیای نفوس مؤمنین به هدایت امام حسین(ع) است. زیر سایۀ همین هدایت امام حسین(ع) و از مسیر اوست که دین باقی مانده است. اگر امام حسین(ع) نبود، این مسیر و مجری نبود. الآن هم از اسلام خبری نبود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نقش هدایتی و احیای نفوس در مجالس امام حسین(ع) ❗️ 📌 لذا گاهی به دوستانم می‏گویم که بدانید مجالسی که به نام امام حسین(ع) است، نقش هدایتی و احیای نفوس دارد. به هر نحوی می‏توانید نقشی در آنها داشته باشید. آنچه می‎شود گفت، از نظر عمل برای انسان به صورت مسلّم مقبول است، همین عملی است که در مجالس امام حسین(ع) است. مطلب ظریفی است. شرط قبولی عمل، مسئلۀ محبّت نسبت‏به اولیای خدا و پذیرش سرپرستی آن‏هاست. آن هم به جهت نقشی است که آن‏ها در هدایتگری انسا‏ن‏ها دارند. اگر انسان در این نقش کمک کند، چقدر بالاست! البته منظور این نیست که کار خاصّی انجام بدهد؛ و لو شده انسان، دوست، رفیق یا هر کسی را که بتواند، در این مسیر قرار بدهد «مَنْ أَحْيَا نَفْساً فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»1️⃣. احیای نفس غیر احیای بدن است. احیای نفس در ارتباط با بُعد انسانیّت اوست. انسانی را نجات بدهد که نجات دادن، در این طریق قرار دادن است. چقدر عظمت دارد! در هر مجلس، محفل و رابطه‎ای که در آن مسائل هدایتی مطرح است، اگر انسان بتواند نقش داشته باشد، بهترین عمل است. البته مخلصانه برای خدا باشد. می‎تواند این عمل مخلصانه را در قیامت برای خدا ارائه کرده و افتخار کند تا ناجی او باشد؛ چون کاری است که اولیای خدا می‎کردند. 1️⃣ هرکس یک نفر را زنده کند، مثل آن است که همۀ انسان‌ها را زنده کرده است. الکافی، ج 4، ص57- بحارالأنوار، ج 93، ص170 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir