eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 این امر الهی است که پیامبراکرم(ص)دست حضرت زهرا(س) راببوسد❗️ 📌این امر الهی است، نه اینکه زهرا‎(س) نمی‎خواست دست پیغمبر (ص)را ببوسد. می‎خواست ببوسد؛ امّا خدا گفته است که این پدر باید دست دختر را ببوسد و دختر نباید که دست پدر را ببوسد. عظمت زهرا(س) را می توان از اینجا فهمید؛ چون بوسیدن دست، نشان دهندۀ نهایت عظمت و تعظیم شخص است. این یک سیرۀ الهی یعنی ادب الهی بوده است که پیغمبر اکرم(ص) باید در این یک مورد، خلاف متعارف رفتار کند. «وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ إلّا فِی زَهراء(س)»؛ همه را به معروف امر کن، جز فاطمه را! این یکی استثنا است. این استثنا شده است. هرکس هرچه می خواهد بگوید، بگوید؛ فاطمه(س) نباید دست تو را ببوسد؛عرض کردم که حالا من این جلسه کشش ندارد به این مقدار که به اصطلاح امشب شب تولّد زهرا‎(س)است. حاج احمد آقا مدح بخوانند ما لذّت ببریم . 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه بیت و پنجم @mojtabatehrani_ir
16.2M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 این امر الهی است که پیامبراکرم(ص)دست حضرت زهرا(س) راببوسد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه بیت و پنجم 🎞 @mojtabatehrani_ir
🌺میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها مبارک باد🌺 🏞 @mojtabatehrani_ir
16.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 این امر الهی است که پیامبراکرم(ص)دست حضرت زهرا(س) راببوسد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه بیت و پنجم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 این امر الهی است که پیامبراکرم(ص)دست حضرت زهرا(س) راببوسد❗️ 📌ما اگر در روایات ببینیم که مثلاً «کَانَ»؛ نسبت به افعال پیغمبراکرم(ص) مصرف می‎شود این یک روش است، و روش رفتاری است. سیره است. سیره می‎فرمایند. یعنی پیغمبراکرم(ص) همیشه همین کار را می‎کرده است. عملی را با «کَانَ»؛ ارائه کردند معنایش این است. که سیره‎اش بوده است. این‎را بگویم که یک روش رفتاری همیشگی. با توجّه به اینکه روش رفتاری پیغمبراکرم(ص) و روش رفتای زهرا‎(س) این‎ها به تأدیب الهی بوده است، پیش خود نبوده است. محور جنبه‎های نفسانی نبوده است این‎ها. می‎فهمیم که این بحث بحث الهی بوده است. یعنی یک دستور الهی بوده است که با این فرد به خصوص باید که این‎گونه رفتار کنی. این غیر از آن است. اگر این غیر متعارف بود، «وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ» نبود. غیر متعارف دارد که پیغمبراکرم(ص) عمل می‎کند. حالا می‎خوانم روایت را. روایت در کشف الغمّه جلد اوّل در صفحۀ صد وپنجاه و سه آنجا نقل می‎کند. دارد راجع به حضرت زهرا(س) این نقل شده است: «وَ كَانَتْ إِذَا دَخَلَتْ عَلَیهِ»؛ و کانت این «کَانَ» مصرف شده است. یعنی هر وقت که زهرا‎(س)وارد می‎شد بر پیغمبراکرم(ص)، زهرا‎(س)می‎آید خدمت پیغمبراکرم(ص) منزل ایشان «أَخَذَ بِیدِهَا». پیغمبراکرم(ص) دستش را می‎گرفت. «فَقَبَّلَهَا»؛ یعنی پیغمبراکرم(ص) دست زهرا(س) می‎گرفت و دست را می‎بوسید، «وَ أَجْلَسَهَا فِی مَجْلِسِهِ»؛ یعنی بلند می‎شد و می‎رفت کنار و جای خودش می‎نشاند. از این‎طرف. «وَ كَانَ إِذَا دَخَلَ عَلَیهَا»؛ یعنی وقتی که پیغمبراکرم(ص)می‎رفت خانۀ زهرا‎(س) و وارد به دخترش می‎شد، «قَامَتْ إِلَیهِ»؛ زهرا می‎ایستاد و احترام می‎کرد پیغمبر(ص) را، «َقَبَّلَتْهُ»؛ پدر را می‎بوسید، «وَ أَخَذَتْ بِیدِهِ»؛ دست پدر را می‎گرفت، «فَأَجْلَسَتْهُ فِی مَكَانِهَا»؛ جای خودش ایشان را می‎نشاند. پدر وقتی وارد می‎شود هر وقت که وارد می‎شود دست دختر را می‎بوسد، امّا دختر که وارد می‎شود، دست پدر را نمی‎بوسد؟! این درست خلاف امور متعارف است. نیست این جور هرتا هم «کَانَ» یعنی سیره این گونه بوده است. اصلاً. هر دفعه زهرا‎(س)وارد می‎شود به پیغمبر، پیغمبر دستش را می‎بوسد و جای خود می‎نشاند. امّا هروقت که پیغمبر بر زهرا وارد می شد، زهرا(س) می ایستاد و صورت پدر را می بوسید. در روایت ندارد که «فَقَبَّلَ یَدهُ»؛ بلکه در روایت دارد که پدر را می بوسید، سپس دست او را می گرفت و او را جای خود می نشاند. این یعنی چه؟ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه بیت و پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 انسان های شقی و سعادتمند چه کسانی هستند❗️ 📌جمله ای از امام علی(ع) در نهج البلاغه اشاره می کنم. در خطبۀ هفتاد و دوّم حضرت در ابتدای خطبه می فرماید: « اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْمَدْحُوَّاتِ وَ دَاعِمَ الْمَسْمُوكَاتِ وَ جَابِلَ الْقُلُوبِ عَلَى فِطْرَتِهَا شَقِيِّهَا وَ سَعِيدِهَا»؛ بار خدایا! ای گسترانندۀ زمین ها و نگه دارندۀ آسمان ها! «وَ جَابِلَ الْقُلُوبِ عَلَى فِطْرَتِهَا» ای موجودی که آفرینندۀ دل هایی هستی که شقاوت و بدبختی را اختیار کرده اند و دل هایی که سعادت و خوشبختی را برگزیدند! از امام زین العابدین(ع). در دعای اوّل صحیفۀ سجّادیّه آمده است: «فَالْهَالِكُ مِنَّا مَنْ هَلَكَ عَلَيْهِ ، وَ السَّعِيدُ مِنَّا مَنْ رَغِبَ إِلَيْهِ»؛ هالک؛ یعنی شقی، و هلاکت و شقاوت یکی است؛ «وَ السَّعِيدُ»؛ در مقابل جملۀ دوّم که به سعید اشاره کرده، قرار گرفته است. «وَ السَّعِيدُ مِنَّا مَنْ رَغِبَ إِلَيْهِ»؛ در بین ما انسان ها شقی کسی است که دلش از تو روگردان شود و سعادتمند، کسی است که دلش رو به سوی تو باشد. این ها از خلال کلمات ائمّۀ معصومین(ع) هم به دست می آید. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
5.24M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 انسان ها با اعمالشان شقی و سعادتمند می شوند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 سعادت و شقاوت از طرف خداوند برای چه کسانی نوشته می شود❗️ 📌بزنطی از اصحاب امام هشتم(ع) می گوید:«قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا(ع) يَقُولُ جَفَّ الْقَلَمُ بِحَقِيقَةِ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ بِالسَّعَادَةِ لِمَنْ آمَنَ وَ اتَّقَى »؛ جف؛ یعنی اینکه خشک شد. معنایش این است از نظر دستگاه الهی و سنّت الهی بی برو برگرد و تغییرناپذیر است، که سعادت مربوط به کسی است که ایمان آورده و تقوا پیشه کند. ایمان آوردن و تقوا، اختیاری است. اوّلی سعادت عقلانی است. دوّمی سعادت نفسانی و محصول عمل است. می فرماید این را حق تعالی با قلمش نوشت و بعد از نوشتن خشک شده و دیگر تغییر نمی کند و برو برگرد ندارد، «بِالسَّعَادَةِ لِمَنْ آمَنَ وَ اتَّقَى»؛ برای کسی که ایمان بیاورد و تقوا پیشه کند، «وَ الشَّقَاوَةِ مِنَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَنْ كَذَّبَ وَ عَصَى»1️⃣؛ شقاوت از ناحیۀ خداوند نوشته شده است برای کسی که خدا را تکذیب کرد و تصدیق نکرد و عملاً وارد گناه وزشتکاری ها شد. 1️⃣بحار الأنوار، ج‏5، ص 154 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
9.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 سعادت و شقاوت از طرف خداوند برای چه کسانی نوشته می شود❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 جواب امام هفتم(ع)در مورد سؤال شقی و سعید از شکم مادر مشخّص می شوند؟❗️ 📌گاهی تحت عنوان روایتی مسئلۀ سعادت و شقاوت را مطرح می کنند. روایت را می خوانم و جواب سؤالات را هم از روایت می دهم. روایت از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است. ابن ابی عمیر که مرد ملّایی است، می گوید: «قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ (ع) عَنْ مَعْنَى قَوْلِ رَسُولِ اللَّهِ(ص)»؛ من از امام هفتم(ع) در مورد این فرمایش پیغمبراکرم(ص) سؤال کردم که فرموده است: «الشَّقِيُّ مَنْ شَقِيَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ وَ السَّعِيدُ مَنْ سَعِدَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ»؛ شقی، کسی است که در شکم مادرش شقی بوده و سعید هم کسی است که در شکم مادرش سعید بوده است. خوب دقّت کنید؛ زیرا یک عدّه از مفهوم این روایت سوء استفاده کردند. حضرت چقدر زیبا در جواب می فرماید: «الشَّقِيُ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ وَ هُوَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَنَّهُ سَيَعْمَلُ أَعْمَالَ الْأَشْقِيَاءِ وَ السَّعِيدُ مَنْ عَلِمَ اللَّهُ وَ هُوَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَنَّهُ سَيَعْمَلُ أَعْمَالَ السُّعَدَاءِ»1️⃣؛ شقی؛ یعنی آن کسی که خدا می داند که اعمال بد انجام می دهد و سعید هم کسی است که خدا می داند که اعمال خوب را انجام می دهد. معلوم می شود عمل است که سعادت ساز یا شقاوت ساز است و این ها همان بحث هایی است که در گذشته گفته ام. امّا خدا می داند که چه کسی عمل خوب انجام می دهد و چه کسی عمل بد انجام می دهد. آیا علم خدا به انجام عمل بد، معنایش این است که خدا او را شقی کرده است؟ مثل این است که بگوییم: چون معلّم می داند این دانش آموز در پایان سال مردود می شود، پس علم او موجب مردود شدن دانش آموز شده است. یا چون مؤسّس این مدرسه می داند که بعضی از دانش آموزان بازیگوشی می کنند و درس نمی خوانند؛ پس سبب بی سوادی و مردود شدن آنان علم این آقاست. این، تصوّر خیلی، اشتباه است. چقدر زیبا امام موسی بن جعفر(ع) جواب داده است که خدا بر خوب یا بدِ عمل کردنِ بندگانش آگاه است، امّا معنایش سلب اختیار از بندگان نیست. 1️⃣ بحار الأنوار، ج5، ص 157 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
12.85M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 جواب امام هفتم(ع)در مورد سؤال شقی و سعید از شکم مادر مشخّص می شوند؟❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه پنجم 🎞 @mojtabatehrani_ir