﷽ 📍 صفت حسد در صورتی که به کار گرفته نشود ضرری ندارد. ❗️ 📌وَ مِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ. و از شرّ [هر] حسود، آن گاه كه حَسَد ورزد. نمی‏گوید: «من شرّ حسود» بلکه می‏گوید: وَ مِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ»؛ از شرّ رشک بر هنگامی که رشکش را به کار بندد. از شرّ کسی که حسد می ورزد هنگامی که حسد را به کار می‏بندد. معلوم می شود که این حالت تا موقعی که به کار بسته نشده است، ضرری ندارد. ضرر هنگامی است که به کار بسته شود، اینکه «إِذَا حَسَدَ» را بیان کرده به این است. ممکن است این رذیله در کسی وجود داشته باشد ولی در اثر اینکه خودش را کنترل می‏کند و مؤدّب به آداب انسانیّت است و به دستورات دینش توجّه می‏کند، این رذیله را به کار نبندد. ممکن است ببیند که دیگری دارد ولی او ندارد، ممکن است ناراحت شود، امّا وارد صحنه عمل نشود که اگر من ندارم او نیز نباید داشته باشد. یا این‏گونه وارد نشود که اگر من دارم چرا او نیز دارد؟ در بعضی افراد حالت انحصار طلبی وجود دارد. بعضی از افراد، پلنگ صفت هستند. ممکن است صفت حسد در او باشد ولی آن را به کار نبرد. تا به کار نبسته است ضرری ندارد. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 صفت حسد در صورتی که به کار گرفته نشود ضرری ندارد. ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 صفت حسد در صورتی که به کار گرفته نشود ضرری ندارد. ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دستور اسلام نسبت به صفت حسد چیست؟❗️ 📌اسلام نیز دستور می دهد تا می توانید این صفت را در درون خود سرکوب کنید و می شود این صفت را معالجه کرد. ما در بعضی از آثار اسلامی بحث‏هایی وجود دارد که فقهای شیعه نیز به آن تمسّک می کنند. حدیثی از پیغمبر اکرم(صلی‏الله‏علیه وآله‏وسلم) داریم به نام حدیث رفع «رُفِعَ‏ عَنْ‏ أُمَّتِي‏ تِسْعَةٌ»؛ از امّت من نه چیز رفع شده که یکی از آن‏ها حسد است. اگر پیغمبر می گوید: از امّت من حسد رفع شده است، غرضش این است که اگر کسی در باطن چنین حالتی داشته باشد ولی به کار نبندد، به او ضرری نمی رساند. این گونه نیست که در آخرت مورد عقاب قرار بگیرد و خدا او را مؤاخذه و عذاب کند که چرا در دلت چنین رذیله ای داشتی. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَن الباقِرِ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «وَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ (ع) أَنَّ (أِنَّ) رَسُولَ اللَّهِ (ص) قَالَ وَ هُوَ عَلَى مِنْبَرِهِ وَ الَّذِي‏ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ مَا أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ تَعَالَی وَ رَجَائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ‏ خُلُقِهِ‏ وَ الْكَفِّ‏ عَنِ‏ اغْتِيَابِ الْمُؤْمِنِينَ» ترجمه: در کتاب حضرت علی (ع)دیدیم که پیامبر خدا حضرت محمد (ص)در حالی که بر منبر خود بودند، فرمودند: قسم به آن خدایی که جز او هیچ خدایی نیست، هیچ گاه به مؤمن خیر دنیا و آخرت داده نشده است، مگر این که این چهار خصلت در آن شخص مؤمن باشد. اوّل: این که به خداوند خوش گمان باشد و به او حسن ظن داشته باشد. دوّم: در همۀ کارها و حالات و زمان ها فقط به خداوند امیدوار باشد و تنها تکیه گاه و اعتماد او فقط به خداوند باشد. سوّم: حسن داشته باشد. چهارم: غیبت مؤمنین را نکند. شرح: روایت از امام باقر صلوات الله علیه، منقول است، حضرت فرمودند: ما در نوشته های علی (ع)، این جملات را یافتیم. «وَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ (ع)» که در نوشته های امیرالمؤمنین؛ چون این ها هرکدام صحیفه داشتند، نوشته بودند. این جملات را که حضرت، نقل کردند از پیغمبراکرم(ص)، در حالی که پیغمبر(ص) روی منبر بوده است و این فرمایشات را می فرمودند: «هُوَ عَلَى مِنْبَرِهِ وَ الَّذِي‏ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ»؛ قسم به آن موجودی که خدایی جز او نیست، اوّل پیغمبر(ص) قسم خورده. این تأکید است نسبت به جملات آینده شان. «وَ الَّذِي‏ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ»؛ قسم به آن موجودی که اله و خدایی جز او نیست، «مَا أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ»؛ هیچ مؤمنی به اش عطا نشد، این چیزی را که من می خواهم بگویم که بعدش می فرماید. «خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»؛ یعنی خیر دنیا و آخرت به مؤمن نمی رسد، مگر این که این چهار تا چیزی که بعدش حضرت می فرماید، درش باشد. اوّل: فرمودند به اینکه: «إِلَّا بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ تَعَالَی»؛ یک: گمان نیکش به خداوند. نعوذبالله این کسانی را که گاهی مثلاً فرض کنید، یک سنخ پیچیدگی، گرفتاری برایشان پیشِن می شود، می گوید: خدا که به ما چیزی ندارد، کاری ندارد که، ما کجا، خدا کجا، نعوذبالله، شد؟! یا تعبیرات این جوری. حالا درونی است این. گوش کنید. یعنی اگر مؤمن، حسن ظن به خدا داشت؛ خدا را قبول دارد،ها! مؤمن بالله است، این ها منافات ندارد،ها! هست خداهه، نمی گوید خدا نیست، می گوید هست؛ اما او با من نظر خوشی نعوذبالله،ندارد. این ها را با هم فرق بگذارید،ها! چون اولش دارد: «مَا» چی؟ در هر صورت «أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ»؛ ایمان به خدا دارد؛ اما از آن طرف نعوذبالله می گوید: خدا میانه ای با من ندارد. این را می گویند: سوءظنّ بالله تعالی که بدترین چیزها هم هست این. «بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ تَعَالَی»؛ اوّل. دو: «وَ رَجَائِهِ لَهُ»؛ گمان خوب به او داشته باشد؛ بالاتر، تنها امیدش او باشد. آنی که گره های من را باز می کند فقط اوست. سه- اوّلی: حسن ظن بالله. دوّمی رجاء بالله. سوّم: «وَ حُسْنِ‏ خُلُقِهِ‏»؛حسن خلق، و او این است به این که در رفتارش،با دیگران سوء خلق نداشته باشد. توجّه می کنید؟ چهارم: «وَ الْكَفِّ »؛ خوب دقّت کنید. «عَنِ‏ اغْتِيَابِ الْمُؤْمِنِينَ‏»؛ یعنی خودداری کند از این که غیبت مؤمن را نکند. اگر کسی بخواهد، خیر دنیا و آخرت به او برسد رعایت این چهار تا: حسن ظن به خدا، امید به خدا، خلق خوش نسبت به رفتارش با برادران مؤمنش و از آن طرف هم غیبت نکردن از برادران مؤمنش. خودش را، جلویش را بگیرد. که حضرت در اینجا اوّل هم قسم خورده، «وَ الَّذِي‏ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ»؛. که این چهار چیز را اگر رعایت بکنی، خیر دنیا و آخرت. این را خوب دقّت کنید. خیر دنیا و آخرت؛ یعنی آن چه را که در دنیا نعوذبالله، شرّ است، اگر بخواهد متوجّه تو بشود، اگر این چهار چیز را رعایت کنی، آنها رفع می شود. همچنین صریح بگویم. شرّ آخرت معلوم است که چیست جهنّم است. شرّ دنیا همین پیچیدگی ها و چه کنم، چه کنم های من و توست. اصول کافی، جلد2 صفحه71 عَنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: وَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ (ع)أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) قَالَ وَ هُوَ عَلَى مِنْبَرِهِ وَ الَّذِي‏ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ مَا أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ وَ رَجَائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ‏ خُلُقِهِ‏ وَ الْكَفِ‏ عَنِ‏ اغْتِيَابِ الْمُؤْمِنِينَ‏ 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَن الباقِرِ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «وَجَدْنَا فِي كِتَابِ عَلِيٍّ (ع) أَنَّ (أِنَّ) رَسُولَ اللَّهِ (ص) قَالَ وَ هُوَ عَلَى مِنْبَرِهِ وَ الَّذِي‏ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ مَا أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ تَعَالَی وَ رَجَائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ‏ خُلُقِهِ‏ وَ الْكَفِّ‏ عَنِ‏ اغْتِيَابِ الْمُؤْمِنِينَ» ترجمه: در کتاب حضرت علی (ع)دیدیم که پیامبر خدا حضرت محمد (ص)در حالی که بر منبر خود بودند، فرمودند: قسم به آن خدایی که جز او هیچ خدایی نیست، هیچ گاه به مؤمن خیر دنیا و آخرت داده نشده است، مگر این که این چهار خصلت در آن شخص مؤمن باشد. اوّل: این که به خداوند خوش گمان باشد و به او حسن ظن داشته باشد. دوّم: در همۀ کارها و حالات و زمان ها فقط به خداوند امیدوار باشد و تنها تکیه گاه و اعتماد او فقط به خداوند باشد. سوّم: حسن داشته باشد. چهارم: غیبت مؤمنین را نکند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حسادت با تاریخ بشریّت گره خورده است و قدیمی ترین رذیله می باشد❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حسادت با تاریخ بشریّت گره خورده است و قدیمی ترین رذیله می باشد❗️ 📌حال این سؤال پیش می آید که چرا خداوند در بین تمام صفات رذیله، حسد را انتخاب کرده است؟ رذائل نفسانی زیاد است. چرا خداوند در این سوره وقتی از شرّی که عاملش دیگری است نام می‏برد، حسد را انتخاب می کند؟ جهات زیادی دارد. جهت اوّل اینکه رذیله حسد از نظر سابقه، قدیمی ترین رذائل است. یعنی وقتی انسان در تاریخ بشریّت نگاه می کند، می بیند ضربه هایی که این انسان خورده است از ناحیه حسد است. حسد از موقعی که آدم خلق می شود، شروع می شود. خداوند که آدم را خلق می کند به ابلیس می گوید او را سجده کن؛ ولی شیطان سجده نمی کند. چرا؟ منشأ حسد است. از همان هنگام برای آدم نقشه می کشد که او را اغوا کند. از آنجا شروع می شود. دوشادوش خلقت بشر این حسد کارسازی کرده است. از آدم شروع می شود. در فرزندان آدم نیز بحث قابیل و هابیل پیش می آید. آنجا که دو نفر از فرزندان آدم هستند نیز مسئله حسد مطرح است. چرا؟ خداوند قبول کرد قربانی هابیل را و قربانی قابیل قبول نشد. قابیل به او حسد می ورزد. هابیل از قربانیان حسد است. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 وَ مِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ. و از شرّ [هر] حسود، آن گاه كه حَسَد ورزد. ❗️ 📌تا انسان وجود دارد حسد هم وجود دارد این مسأله ادامه دارد تا قضیه یوسف و برادرانش. برادران به یوسف حسد ورزیدند و او را داخل چاه انداختند و... به پیغمبر(ص) اسلام که می‏رسیم نیز همین مسأله مطرح است. عمو و عموزادگان و خویشاوندان به او حسد می برند. از آن‏جایی که این رذیله از نظر سابقه قدمت دارد تا آخر نیز وجود دارد. تا انسان دو پا وجود دارد، حسد نیز وجود دارد. رگ رگ است این آب شیرین آب شور بر خلائق می رود تا نفخ صور. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حسد رذیله بی مرزی است که پست ترین رذیلۀ که دوست و دشمن، خویشاوند و غریبه نمی شناسد❗️ 📌جهت دوّم که خداوند مسأله حسد را در این آیه مطرح کرده است این است که این رذیله به قدری پست است که اگر کسی دارای چنین صفت و حالتی باشد، دوست و دشمن را نمی‏شناسد. غیره و خودی نمی شناسد. خویشاوند و غریبه را نمی‏شناسد. چنین رذیله ای است. رذائل نفسانی هر کدام حدودی دارند، مرزی دارد، لکن حسد مرزی نمی شناسد. هر کس که باشد به او حسد می ورزد. پدر باشد، پسر باشد، برادر باشد، خواهر باشد. چه بسا ممکن است شخصی باشد که در عمرش او را ندیده است و تنها اسمی از او شنیده است؛ به او نیز حسد می ورزد. رذیله حسد مرز ندارد. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حسد حدّی ندارد: حدّ آن به کفر کشیده شدن و نابودی خود یا دیگران است❗️ 📌جهت سوّم این است که رذیله حسد از نظر کار و اِعمال کردن حدودی ندارد. اگر کسی نعوذبالله به دیگری حسد ورزید و خواست که حسدش را به کار بندد، نمی‏توان گفت که این حسد سرحدّی دارد و تاکجا می خواهد جلو برود. اینجا مسأله خود عمل مطرح است، نه افراد. از نظر خود عمل حدّ ندارد. از نظر بُعد معنوی، حدّش کفر است. از نظر بُعد مادّی، حدّش نابودی خود یا نابودی محسود است. یا حاسد از بین برود یا محسود. حدّ ندارد. بین کار ایستگاه ندارد که یک توقّف گاه داشته باشد یا تمام شود. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 مراحلی که حاسد برای محسود طی می‌کند، که انتهای آن از بین رفتن حاسد یا محسود است❗️ 📌در بُعدهای مختلف که حاسد وارد می‏شود، ممکن است که حاسد در ابتدا شروع کند به غیبت کردن محسود. می‌خواهد او را بکوبد. از غیبت می‌بیند که نتیجه‏ای حاصل نشد؛ شروع می‌کند به دروغ پردازی و شایعات دروغ را مطرح می‏کند. از راه شایعه سازی و تهمت زدن وارد می‏شود. اگر از این راه موفق نشد شروع می‌کند به انجام کارهای دیگر. از لفظ تجاوز می‌کند و به کارهای عملی می‏پردازد. آن‏قدر جلو می‌رود که یا او نابود شود یا خودش. امام‌صادق صلوات‌الله‌علیه در روایتی می‌فرماید: «إِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ‏ الْإِيمَانَ‏ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ‏»1️⃣؛ حسد ایمان را می‌خورد همان‌گونه که آتش، هیزم خشک را می‌خورد. یعنی تا جایی پیش می‏رود که جان گرفته می‌شود. حاضر است دینش را بگذارد برای اینکه رذیله حسد را اعمال کند. لذا عمل حسد حدّ ندارد. حدّش از نظر معنوی کفر و از نظر مادّی نابودی حاسد یا محسود است. امام‌علی(ع) می‌فرماید: «الْحَسَدُ دَاءٌ عَيَاءٌ لَا يَزُولُ إِلَّا بِهَلْكِ الْحَاسِدِ أَوْ بِمَوْتِ الْمَحْسُودِ»2️⃣؛ حسد یک بیماری است که اگر این بیماری به‌ کار بسته شود، صحّت ندارد تا اینکه یا حاسد و یا محسود از بین برود. چنین بیماری و مرضی است. 1️⃣الکافی، ج2، ص 306 - بحارالأنوار، ج‏70، ص 244 2️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 103 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir