eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 مراحلی که حاسد برای محسود طی می‌کند، که انتهای آن از بین رفتن حاسد یا محسود است❗️ 📌در بُعدهای مختلف که حاسد وارد می‏شود، ممکن است که حاسد در ابتدا شروع کند به غیبت کردن محسود. می‌خواهد او را بکوبد. از غیبت می‌بیند که نتیجه‏ای حاصل نشد؛ شروع می‌کند به دروغ پردازی و شایعات دروغ را مطرح می‏کند. از راه شایعه سازی و تهمت زدن وارد می‏شود. اگر از این راه موفق نشد شروع می‌کند به انجام کارهای دیگر. از لفظ تجاوز می‌کند و به کارهای عملی می‏پردازد. آن‏قدر جلو می‌رود که یا او نابود شود یا خودش. امام‌صادق صلوات‌الله‌علیه در روایتی می‌فرماید: «إِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ‏ الْإِيمَانَ‏ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ‏»1️⃣؛ حسد ایمان را می‌خورد همان‌گونه که آتش، هیزم خشک را می‌خورد. یعنی تا جایی پیش می‏رود که جان گرفته می‌شود. حاضر است دینش را بگذارد برای اینکه رذیله حسد را اعمال کند. لذا عمل حسد حدّ ندارد. حدّش از نظر معنوی کفر و از نظر مادّی نابودی حاسد یا محسود است. امام‌علی(ع) می‌فرماید: «الْحَسَدُ دَاءٌ عَيَاءٌ لَا يَزُولُ إِلَّا بِهَلْكِ الْحَاسِدِ أَوْ بِمَوْتِ الْمَحْسُودِ»2️⃣؛ حسد یک بیماری است که اگر این بیماری به‌ کار بسته شود، صحّت ندارد تا اینکه یا حاسد و یا محسود از بین برود. چنین بیماری و مرضی است. 1️⃣الکافی، ج2، ص 306 - بحارالأنوار، ج‏70، ص 244 2️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 103 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق @mojtabatehrani_ir
7.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 مراحلی که حاسد برای محسود طی می‌کند، که انتهای آن از بین رفتن حاسد یا محسود است❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.18M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 حسد به تمام امور معنوی، مادّی و اجتماعی سرایت می کند❗️ 📌جهت چهارم این است که متعلَّق حسد چیز خاصّی نیست. به طور مثال متعلَّق بعضی از صفات رذیله معلوم است. متعلَّق کبر مقام است. اگر کسی دارای مقامی باشد، می خواهد خودش را بگیرد. می گویند او متکبّر و جاه طلب است. معلوم است چه چیزی را هدف گیری کرده است. مسأله، مسأله مقام و جاه طلبی است. در مسأله حسد هدف خاصی وجود ندارد و حسد در تمام شئون مادّی و معنوی زندگی بشر سرایت دارد. در شئون مادّی مال و مقام را هدف می‏گیرد. در امور معنوی هرچه که باشد را هدف می گیرد. محبوبیّت در امور اجتماعی و هر چه که باشد را هدف می‏گیرد. این گونه نیست که چیزی را مستثنی کنیم و بگوییم که حسد به این کاری ندارد. نمی شود امری را تصوّر کنیم و بگوییم که حسد به این نظر ندارد. تمام امور مادّی و سراسر امور معنوی را مد نظر دارد. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ» ترجمه: ترک نمی کنند مردم چیزی از امر دینشان برای اصلاح دنیایشان مگر اینکه خداوند متعال بر ضرر و علیه آن ها درها و راه هایی را باز می کند که کمبود و زیانی بدتر به آن ها می رسد. شرح: روایت از امیر المؤمنین صلوات الله علیه منقول است که: این کسانی را که ادّعای دین می کنند، می گویند متدیّنیم، خدا را قبول دارند، مبدأ و معاد را قبول دارند، که این ها مدّعیند، راجع به آن هاست؛ این ها اگر بخواهند دنیایشان را آباد کنند به وسیلۀ این که از دینشان مایه بگذارند. از دین، مایه گذاشتن دو جور است، این را گوش کنید. یکی اینکه آدم می رود به سراغ خدا، چون اعتقاد دارد خداست و قادر مطلق هم هست و نسبت به بندگانش هم، مهربان هم هست و خودش هم گفته چیزی می خواهی بیا سراغ من و من بهت می دهم و این ها که داریم خلاصه. یک وقت این جوری می خواهد مایه بگذارد، بسیار خب کار خوبی است، بد نیست. هان؟ خودش گفته، درست است یا نه؟ هرچه می خواهی بیا پیش من. این جور مایه گذاشتن از دین است. یک جور مایه گذاشتن از دین، و این است که از این طرف از دینم کم بگذارم. آنجا کمبود نیست، آنجا بالابود از دین است،ها! می فهمید ؟از دینم کم بگذارم برای اینکه دنیایم را اصلاح بکنم و آباد بکنم که ازش تعبیر می شود به این که ترک دین برای دنیا. این را خوب دقّت کنید: اصطلاح است. ترک دین برای اصلاح دنیا، درست است؟! این دوّمی است اینجا. امیرالمؤمنین(ع) توی این روایت این را می فرماید:«لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ (يَتْرُكْ‏ اَلنَّاسُ)‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ» ؛ یعنی فرو بگذارد شخص، چیزی را ، اینجا دارد «شَيْئاً»؛ حالا هرچی می خواهد باشد. حالا ما می گوییم، «شَيْئاً»؛ یعنی چی، «شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ»؛ از امور دینیش کم بگذارد، ترک بکند دیگر، درست است یا نه؟ برای اینکه دنیایش را آباد کند. درست است؟! «إِلَّا»؛ یعنی بی برو برگرد است. یک همچنین آدمی که می گوید، من متدیّنم، خدا را قبول دارم، همۀ این ها را می گوید. بعد برای اینکه دنیایش را آباد کند از دینش کم می گذارد. شد؟! این، این کار را کرد، بی برو برگرد است. به قول ما استثناء از نفی را می گوییم، این اصطلاح ادبی است. و آن افاده، می گویند حصر می کند؛ یعنی بی بروبرگرد. «إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَيْهِمْ»؛ مگر اینکه خدا باز می کند بر علیه آن ها، چی؟ «مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ»؛ یعنی چی؟ تو می خواستی کمبود دنیایت را با چی؟ باکسر گذاشتن دینت آباد کنی. درست است؟! خدا از این طرف (ور) یک ضربه می زند بالاتر از آن کمبود، اگر ده درجه بود کمبودت،. یکهو یک دفعه می کند صد درجه. شاید ان شاءالله، روایت معنایش معلوم شد دیگر هان؟! بسیار خوب.
امّا «شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ»؛حالا بهتان می گویم: یک وقت ترک می کند یک واجبی را برای اینکه به دنیا برسد، یک وقت مرتکب حرام می شود. اینکه دارد حضرت می گوید: «شَيْئاً»؛ دو جور است،ها! گوش کن چه می گویم. یک وقت، یک عمل واجب را می گذارد کنار برای اینکه دنیایش را آباد کند. یک وقت، مرتکب یک معصیت می شود برای اینکه {دنیا را آباد کند}. حالا، خیلی روشن است این ها را که من می گویم. حالا مثال و این ها هم ... خدمتتان عرض شود: فرض کنید یک دروغ می گوید برای خاطر اینکه استفادۀ دنیایی بکند. مثلاً دیگر خیلی، ساده است به اصطلاح، آسان عمل به اش می شود، نه اینکه مهم نیست، برای اینکه از معاصی کبیره است. شد؟! خواستم بگویم که معمول است. هر جوری که باشد، توجّه کنید! اگر کسی که می گوید متدیّنم، بخواهد از دینش مایه بگذارد برای دنیایش، این را بداند، آن کمبود دنیایش را خدا چند برابر می کند، ممکن است چهار سنّار گیرت بیاید اینجا، درست است؟ اما یک چاله برایت می کَند، فهمیدی؟چند برابر آن باید خرج کنی. فهمیدی هان؟! مثال خیلی ساده، توجّه کنید چه می خواهم بگویم. بله، فرض کن، دروغ را گفتی ده تومان هم گیرت آمد، درست است؟ فردا می روی یک بساطی پیش آمد، صد تومان باید خرج کنی یا هزار تومان. برو همین جور، درست است؟ «لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ (يَتْرُكْ‏ اَلنَّاسُ)‏‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ»؛ حواست جمع باشد. شد؟ ادّعای دین نکن، بعد بخواهی برای دنیات از دینت مایۀ این جوری بگذاری. برو مایۀ آن اوّلی را بگذار. نهج البلاغه حکمت، 106 نَهْجُ الْبَلَاغَةِ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين‏؟س؟: لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ‏ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ‏. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
19.57M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «لَا يَتْرُكُ‏ النَّاسُ شَيْئاً مِنْ‏ أَمْرِ دِينِهِمْ‏ لِاسْتِصْلَاحِ‏ دُنْيَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ (أَضَرْ) مِنْهُ» ترجمه: ترک نمی کنند مردم چیزی از امر دینشان برای اصلاح دنیایشان مگر اینکه خداوند متعال بر ضرر و علیه آن ها درها و راه هایی را باز می کند که کمبود و زیانی بدتر به آن ها می رسد. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
3.43M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 فرق بین غبطه و حسد❗️ 📌من در اینجا باید به این نکته اشاره کنم که بین حسد و غبطه فرق است. حسد عبارت از این است که شخصی که رشک می ورزد، می خواهد نعمت از محسود زائل شود، حال چه خود داشته باشد چه نداشته باشد. امّا غِبطه این‏گونه نیست. غِبطه بسیار ممدوح است. غبطه معنایش این است که اگر انسان ببیند دیگری نعمتی دارد؛ هر نوع نعمتی باشد خصوصاً نعمت معنوی؛ ناراحت باشد که چرا من ندارم. نمی خواهد از او گرفته بشود. خوشحال است که او دارد ولی ناراحت است که چرا من ندارم. از نداشتن خودش ناراحت است نه از داشتن او. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 غبطۀحضرت آدم(ع) به اسماءطیّبه حضرت محمد(ص)، علی(ع) و زهرا(س) در عرش❗️ 📌در داستان حضرت آدم (ع) در بحث تفسیری مان گفتیم که منشأ خروج آدم از بهشت و هبوطش به این مادّه، غبطه بود. در متون اسلامی آمده است که آدم(ع) فکر می کرد اشرف مخلوقات است، کما اینکه این گونه بود و موجودی شریف تر از او در عالم امکان نیست. تا این مسأله به خاطرش خطور کرد، خطابی رسید که توجّهی به بالا کن. در روایات وارد شده است که آدم دید که در ساق عرش با نور اسمائی نوشته است که اوّلش این بود: «محمدٌ حبیب الله» علی(علیه السّلام)، زهرا(سلام الله علیها) و... آدم متعجّب شد که این ها چه کسانی هستند که مافوق من هستند. سؤال کرد. جواب شنید که ایشان از فرزندان تو هستند، ولی بر تو شرافت دارند. آدم غبطه خورد نه اینکه حسد برد. بعضی افراد می نویسند که آدم حسد برد که این ها بسیار اشتباه می کنند. بنابراین، غبطه ممدوح و خوب است. یعنی این ها دارای چنین مقامی هستند و من فاقدم نه اینکه چرا آن ها دارند. خوشحالم که فرزندان من چنین افرادی خواهند بود. از این ناراحت بود که چرا خودم فاقد هستم. 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق @mojtabatehrani_ir
7.17M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 غبطۀحضرت آدم(ع) به اسماءطیّبه حضرت محمد(ص)، علی(ع) و زهرا(س) در عرش❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
6.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 حسادت سرنوشت را تغییر می‏دهد❗️ 📌 ضررش هم فردی است و هم اجتماعی. به عبارت دیگر، ممکن است که شخصی محسود واقع شود ضرر شخصی بخورد. ممکن است اجتماع بر اثر حسد متضرر شوند. ضرر اجتماعی است نه ضرر شخصی. ضرر حسد این گونه نیست که وقتی به شخص یا اجتماعی رسید، زودگذر باشد، بلکه ممکن است که جنبه سرنوشتی داشته باشد. روایتی از پیغمبر اکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) منقول است که: «كَادَ الْحَسَدُ أَنْ يَغْلِبَ الْقَدَرَ»1️⃣؛ نزدیک است که رذیله حسد بر سرنوشت غلبه پیدا کند. چه فرد باشد چه جامعه. حسد سرنوشت را عوض می کند. بهترین چیز برای فهم این مسأله این است که انسان تاریخ بشریّت را نگاه کند. انسان می بیند که چگونه رذیله حسد همان گونه که پیغمبر اکرم می فرماید سرنوشت ملّت ها را عوض کرده است. 1️⃣الکافی، ج2، ص 307 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 منشأ شکست حکومت ها و امّت ها حسد است❗️ 📌در جمله دیگری حضرت می فرماید: «أَلَا إِنَّهُ قَدْ دَبَّ إِلَيْكُمْ دَاءُ الْأُمَمِ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ هُوَ الْحَسَدُ»1️⃣؛ ای بیچاره ها! همان بیماری که در امم سابق بود به سمت شما روی آورده است، که آن بیماری همان حسد است. به سمت شما دارد می آید. معلوم می شود که پیغمبراکرم(ص) نظر خاص دارد. یعنی شکست هایی که امم سابق خورده اند در اثر حسد بوده است. متعلَقش چه مادّیّات یعنی مال و مقام باشد چه معنویّات باشد. شکست ها از این ناحیه است. تاریخ اسلام را نگاه کنید. منشأ شکست های مسلمین حسد است. اسلام تا قلب اروپا رفت. چه شد که شکست خورد؟ آندولس کجاست؟ اسلام تا کجا رفته بود؟! سران مسلمانان به جان هم افتادند و پس از آن از اندلس بیرونشان کردند. منشأ بقیّه شکست ها در این خلافت هایی که ما دیدیم و برای ما نقل کردند و در تاریخ نوشتند، حسد است. بیش از این نیست. یا پول است یا مقام است یا محبوبیّت ها. گاهی این ها اعمالی را بر اثر حسد مرتکب شده‏اند که انسان واقعاً شرمش می آید. 1️⃣وسائل الشیعه، ج15، ص368 〰〰〰〰〰 📚 📕 1 🏷 سوره فلق @mojtabatehrani_ir