eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
5.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 انسان باید به زندگی اُخروی هم آرزو داشته باشد، تا مرگ به اوضرری نزند❗️ 📌راجع به زندگی اُخروی ام هم همین جور بود، آرزو داشتم و تلاش کردم. دیگر مرگ ضرری نمی رساند؛ چون این زندگی به سر آمد و آن زندگی پیش آمد. این تمام شد، امّا آن شروع شد. برای آنجا هم، کار و تلاش کردم. «وَ مَنْ قَصَّرَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ»؛ اگر کسی در روزگار آرزویش که دنیا بود کوتاهی کرد، «قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ»؛ قبل از مرگ، «فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ»؛ یعنی نسبت به حیات اُخروی اش تلاش نکرد و آمالش در ارتباط با امور دنیوی بود، چون همۀ این اعمال و تلاش ها برخاسته از آرزوهای مادّی است، این اعمال و تلاش ها زیان بخش است، «وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ...» 1️⃣؛ و اینجاست که مرگ به او زیان می رساند؛ چون تلاشی برای آن زندگی اش نکرده بود. منظورم این بود که آنچه نکوهش شده است، اوّل از نظر گروه آمال است؛ به این معنا که اگر آرزوهای انسان فقط در آرزوهای مادّی خلاصه بشود و آرزوهای معنوی نداشته باشد، مورد نکوهش قرار گرفته است. 1️⃣جلسۀ سوّم نهج البلاغه، خطبۀ 28 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رَوَی مَفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ عَنِ‏ الصَّادِقِ ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى ضَمِنَ لِلْمُؤْمِنِ ضَمَاناً {قَالَ} قُلتُ: : مَا هُوَ قَالَ(ع) ضَمِنَ لَهُ إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ {تَعَالَی} بِالرُّبُوبِيَّةِ، وَ لِمُحَمَّدٍ (ص)بِالنُّبُوَّةِ وَ لِعَلِيٍّ (ع)بِالْإِمَامَةِ وَ أَدَّى مَا افْتُرِضَ عَلَيْهِ، أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ فَقُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ هِيَ الْكَرَامَةُ الَّتِي لَا تُشْبِهُهَا كَرَامَةُ الْآدَمِيِّينَ‏. ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع): اعْمَلُوا قَلِيلًا تَنَعَّمُوا كَثِيراً» ترجمه: به راستی که خداوند متعال ضمانت کرده است برای مؤمن یک چیزی را،چه ضمانتی کرده است؟ حضرت فرمودند: ضمانت کرده است برای مؤمن که اگر او اقرار به ربوبیّت و پروردگاری خداوند متعال نموده و اقرار کند به اینکه حضرت محمّد (ص)پیامبر خداست و اقرار کند به این که علی (ع)امام اوست و آن چه را خداوند بر او واجب کرده است انجام دهد، او را نزد خود و در جوار خودش جای دهد. من عرض کردم: به خدا قسم که این بزرگواری و کرامتی است که شباهتی به کرامت انسان ها ندارد. پس حضرت فرمودند: عمل کم انجام دهید و در نعمت بسیار باشید. شرح: مفضّل است که از اصحاب امام صادق صلوات الله علیه است، روایت را نقل می کند که حضرت فرمودند: خداوند ضمانت کرده است برای مؤمن، یک نوع ضمانت؛ عُهده داری به تعبیر ما. «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى ضَمِنَ لِلْمُؤْمِنِ ضَمَاناً {قَالَ} قُلتُ: مَا هُوَ»؛ مفضّل می گوید: عرض کردم به حضرت، آن ضمانتی که خدا کرده است برای مؤمن چیه؟ «قَالَ(ع)»؛حضرت در جواب فرمودند: «ضَمِنَ لَهُ»؛ ضمانت کرده برای مؤمن، «إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ تَعَالَی بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ ضمانت کرده، عُهده داری کرده برای مؤمن، اگر مؤمن اعتراف کند به ربوبیّت خداوند. نگاه کنید! الوهیّت نیست؛ این یک نکته ای دارد درش. «إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ تَعَالَی بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ یعنی آن موجودی که مرا می پروراند و او من را اداره ام می کند، خداست،خودم، پولم، هیچی این ها نیست؛ این را اعتراف بکند. خوب توجّه کنید. یک وقت می گویی، خدایم آن است،یک وقت می گویی، پرورندۀ من آن است. این نکته، اینجاست، «إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ تَعَالَی بِالرُّبُوبِيَّةِ»؛ یک، اعتراف این را بکند. دو: چهار تا چیز است.«وَ لِمُحَمَّدٍ (ص)بِالنُّبُوَّةِ»؛ اعتراف به نبوّت پیغمبراکرم(ص)بکند که اوست، فرستادۀ خداوند است، آن چه می گوید، از خدا برای من می گوید. «وَ لِعَلِيٍّ (ع)بِالْإِمَامَةِ» اعتراف به امامت علی (ع)، «وَ أَدَّى مَا افْتُرِضَ عَلَيْهِ»؛ آن چه را که خدا بر او چی کرده؟ لازم کرده که انجام دهد، انجام بدهد. نگاه کن! به ترتیب آمد: ربوبیّت، نبوّت که آمد بعد چی؟ امامت. از ناحیۀ این هاست که احکام الهی به دست من و تو می رسد. درست است؟ عمل کند به این ها. «مَا افْتُرِضَ »؛ هم دارد. یعنی آن احکام، ما می گوییم: الزامیّه. مستحبّات پیشکشت، مکروهات پیشکشت، این ها نیست. «وَ أَدَّى مَا افْتُرِضَ عَلَيْهِ»؛ این چهار تا چیز، سه تایش درونی، یکیش بیرونی است. نگاه کنید! اقرار به ربوبیّت، درونی است، نبوّت درونی است، امامت درونی است؛ بیرونیش فقط یکی است و آن چیه؟ آن هایی را که خدا فرض کرده، لازم کرده برایش انجام بدهد. درست است؟ حالا چه چیزی ضمانت کرده؟«أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ»؛ این را می برد خدا پهلوی خودش می نشاند. پهلوی خودش. جار یعنی چی؟همسایه می گوییم، همسایه «أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ»؛ می بردش پیش خودش می نشاندش. مفضّل وقتی این را می شنود، رو می کند به امام صادق (ع)، عرض می کند: «هَذِهِ وَ اللَّهِ هِيَ الْكَرَامَةُ لَا تُشْبِهُهَا كَرَامَةُ الْآدَمِيِّينَ‏»؛ این یک بزرگواری است که اصلاً شباهت ندارد به بزرگواری انسان ها؛ یعنی توجّه می کنید؟! اگر یک کسی به کسی بخواهد بزرگواری بکند، کرامت بکند، هیچ بشری قدرت {ندارد} این جوری؛ توجّه کنید! «ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع)»؛ وقتی مفضّل این را می گوید، حضرت در جوابش می گوید، برمی گردد می گوید: «اعْمَلُوا قَلِيلًا تَنَعَّمُوا كَثِيراً»؛ کاری ندارد این هایی که خدا گفته انجام بدهی مشکلاتی نیستش، کم است، چیزی نیست؛ آنی که می خواهد ضمانت کرده بدهد در ازای این، قابل چی؟ قیاس نیست. «اعْمَلُوا قَلِيلًا تَنَعَّمُوا كَثِيراً»؛ کم کار بکن، زیاد چی، بگیر ________________________________________
عَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع)إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى ضَمِنَ لِلْمُؤْمِنِ ضَمَاناً قَالَ قُلْتُ مَا هُوَ قَالَ ضَمِنَ لَهُ إِنْ أَقَرَّ لِلَّهِ بِالرُّبُوبِيَّةِ وَ لِمُحَمَّدٍ (ص) بِالنُّبُوَّةِ وَ لِعَلِيٍّ (ع)بِالْإِمَامَةِ وَ أَدَّى مَا افْتُرِضَ عَلَيْهِ أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ قَالَ فَقُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ هِيَ الْكَرَامَةُ الَّتِي لَا تُشْبِهُهَا كَرَامَةُ الْآدَمِيِّينَ‏ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع)اعْمَلُوا قَلِيلًا تَنَعَّمُوا كَثِيراً. بحارالأنوار، جلد64، صفحه 146 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
16.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ ترجمه: به راستی که خداوند متعال ضمانت کرده است برای مؤمن یک چیزی را،چه ضمانتی کرده است؟ حضرت فرمودند: ضمانت کرده است برای مؤمن که اگر او اقرار به ربوبیّت و پروردگاری خداوند متعال نموده و اقرار کند به اینکه حضرت محمّد (ص)پیامبر خداست و اقرار کند به این که علی (ع)امام اوست و آن چه را خداوند بر او واجب کرده است انجام دهد، او را نزد خود و در جوار خودش جای دهد. من عرض کردم: به خدا قسم که این بزرگواری و کرامتی است که شباهتی به کرامت انسان ها ندارد. پس حضرت فرمودند: عمل کم انجام دهید و در نعمت بسیار باشید. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 مراحل طیّ آرزو از جوانی تا پیری که آخر آن هم حبّ ریاست است❗️ 📌ابتدا مثلاً آرزومندی نسبت به مسائل تغذیه ای داشت. بعد سراغ لباس می رود. اوّل دنبال این بود که به شکمش رسیدگی کند و غذایی گیرش بیاید، بعد به دنبال لباس می رود، بعد به مسائل جنسی منتقل می شود و همین طور می آید تا دست آخر به مسئلۀ ریاست می رسد. انسان پا به سن که می گذارد، دست آخر آرزویی که از بقیّه خیلی قوی تر و خطرناک تر است و بعد از جمع اموال، اولاد و... در انسان پیدا می شود ریاست است. « آخِرُ مَا یَخْرُجُ مِنْ قُلُوبِ الصِّدِّیقینَ»1️⃣، چیست؟ «حُبُّ الَْجَاه» است؛ بنابراین نمی شود نفس انسان به طور کلّی از همۀ اقسام آرزوها تخلیه شود؛ بلکه جابه جا می شود و یک دسته می رود و دستۀ دیگری جایش می آید که می تواند آرزوی مادّی یا معنوی باشد. 1️⃣ مصباح الأنس، ص697 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 آروز است که انسان را به حرکت در می آورد، نقل داستانی در این مورد❗️ 📌داستانی را در سفینة البحار دیدم که نقل می کند: روزی حضرت عیسی(ع) دیدند پیرمردی کُلنگ دستش بود و داشت زمین را برای زراعت شخم می زد. حضرت عیسی(ع) یک جمله دعا فرمود که دعایش این بود: «...اللَّهُمَّ انْزِعْ مِنْهُ الْأَمَلَ »؛ خدایا -به اصطلاح ما- آرزو را از دلش بِکَن! تا حضرت این را فرمود، بلافاصله دیدند که پیرمرد کُلنگ را برداشت و پرت کرد و دراز به دراز خوابید. ساعتی گذشت. بعد حضرت این جمله را فرمود: «...اللَّهُمَّ ارْدُدْ إِلَيْهِ الْأَمَلَ ...» 1️⃣؛ خدایا آرزو را به او برگردان! اوّل، آرزو را از دلش بردار و بکَن، دوّم آرزو را برگردان! یک وقت دیدند پیرمرد بلند شد، کلنگ را برداشت و شروع به کندن زمین کرد. 1️⃣ سفینة البحار، ج1، ص 30 - بحار الأنوار، ج‏14، ص 329 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
3.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 تمثّل برای پیر مرد در باره دست کشیدن از کندن و دوباره شروع کردن ❗️ 📌حضرت عیسی(ع) جلو تشریف آوردند و به او گفتند: بگو ببینم چه شد کلنگ را کنار انداختی و خوابیدی، بعد از مدّتی دو مرتبه برداشتی و شروع به کندن زمین کردی؟ او به حضرت عیسی(ع) گفت: اوّل فکر کردم که خیلی پیر شدم و دیگر –به اصطلاح- پایم لب گور است، به خودم گفتم: برای چه داری تلاش می کنی؟ کلنگ را کنار گذاشتم. دفعۀ بعد همین طوری که استراحت می کردم به ذهنم آمد که بالاخره تو زنده ای، -به قول ما- انسان زنده زندگی می خواهد، بالاخره تا هستی باید به یک صورت خودت و زندگی ات را اداره بکنی. بلند شدم و دو مرتبه شروع کردم. مطلبی که از این روایت برداشت می شود، این است که حرکت و تلاش در ارتباط با آرزو و امل است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
7.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 آرزو رحمت است و اگر نبود هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد❗️ 📌در روایتی که در سفینة البحار آمده است که پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) الْأَمَلُ رَحْمَةٌ لِأُمَّتِي »؛ آرزو، رحمت برای امّت من است. ممکن است کسی بگوید: مُراد از امل، آرزوی معنوی است؛ امّا این گونه نیست؛ چون در ادامۀ روایت می فرماید: «وَ لَوْ لَا الْأَمَلُ »؛ اگر آرزو نبود، «لَوْ لَا» -آمده است- یعنی بر فرض محال، نمی شود که نباشد، «وَ لَوْ لَا الْأَمَلُ مَا رَضَعَتْ وَالِدَةٌ وَلَدَهَا»1️⃣؛ اگر آرزو نبود، هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد، «وَ لَا غَرَسَ غَارِسٌ شَجَراً»؛ و هیچ باغبانی درختی را نمی نشاند. اصلاً اختلال نظام به وجود می آمد. یکی از رموز بقا از نظر بقا و حیات دنیوی و حفظ نظام هم بستگی به این دارد. بنابراین اوّلاً، آرزو مُطلقاً نکوهش نشده. ثانیاً، به خاطر پیوستگی آرزوی مادّی و معنوی چنین نفی یی امکان ندارد. 1️⃣سفینةالبحار، ج1، ص 30 - بحار الأنوار،ج 74، ص 173 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 انسان تا در دنیا هست آروز هم هست، هم آرزوی مادّی و هم معنوی داشته باشد ❗️ 📌در خطبۀ بیست و هشتم نهج البلاغه آمده است که امام علی(ع) می فرماید: «...أَلَا وَ إِنَّكُمْ فِي أَيَّامِ أَمَلٍ»؛ شما در روزگار آرزو هستید؛ یعنی تا در دنیا هستید، این آرزو هم هست. امّا یک مطلب دیگر هم مطرح است، «أَلَا وَ إِنَّكُمْ فِي أَيَّامِ أَمَلٍ مِنْ وَرَائِهِ أَجَلٌ»؛ فراموش نکن که در پسِ پرده و بعدش مرگ هست. تو یک بُعدی نیستی، فقط این زندگی نیست و حیات دیگری داری. «فَمَنْ عَمِلَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ»؛ پس اگر انسان در روزگار آرزو کار کند؛ یعنی در دنیا که روزگار آرزوست کار کند، قبل از اینکه مرگش فرا برسد، این امل برای او نافع است؛ یعنی این گونه نباشد که آرزوها فقط یک دسته ای و آن هم مادّی باشند. توجّه کن که مرگ هم در پیش است. آن طرف هم وجود دارد و تلاش برای آن طرف هم مطرح است. «وَ لَمْ يَضْرُرْهُ أَجَلُهُ»؛ دیگر مرگ به او زیانی نمی رساند، چرا؟ برای آنکه این زندگی مادّی ام تلاش می خواست، در ارتباط با آن، آرزو داشتم و تلاشم را کردم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
6.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 انسان باید به زندگی اُخروی هم آرزو داشته باشد، تا مرگ به اوضرری نزند❗️ 📌راجع به زندگی اُخروی ام هم همین جور بود، آرزو داشتم و تلاش کردم. دیگر مرگ ضرری نمی رساند؛ چون این زندگی به سر آمد و آن زندگی پیش آمد. این تمام شد، امّا آن شروع شد. برای آنجا هم، کار و تلاش کردم. «وَ مَنْ قَصَّرَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ»؛ اگر کسی در روزگار آرزویش که دنیا بود کوتاهی کرد، «قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ»؛ قبل از مرگ، «فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ»؛ یعنی نسبت به حیات اُخروی اش تلاش نکرد و آمالش در ارتباط با امور دنیوی بود، چون همۀ این اعمال و تلاش ها برخاسته از آرزوهای مادّی است، این اعمال و تلاش ها زیان بخش است، «وَ ضَرَّهُ أَجَلُهُ...» 1️⃣؛ و اینجاست که مرگ به او زیان می رساند؛ چون تلاشی برای آن زندگی اش نکرده بود. منظورم این بود که آنچه نکوهش شده است، اوّل از نظر گروه آمال است؛ به این معنا که اگر آرزوهای انسان فقط در آرزوهای مادّی خلاصه بشود و آرزوهای معنوی نداشته باشد، مورد نکوهش قرار گرفته است. 1️⃣جلسۀ سوّم نهج البلاغه، خطبۀ 28 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir